มิถุนายน 2562
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
28 มิถุนายน 2562

: อย่าลืม :



: อย่าลืม :

ภาพและคำ : กะว่าก๋า









ช่วยคน --- ให้ช่วยตอนเขาลำบาก
ตอนมีมาก --- ให้รู้จักเก็บออมรักษา
ตอนยังหนุ่ม --- อย่ากลัวเหน็ดเหนื่อยกายา
ตอนแสวงหา --- อย่ากลัวหนทางอันยาวไกล


ตอนแพ้ --- อย่าลืมสาเหตุการพ่าย
ตอนหน่าย --- อย่าลืมตอนรักตอนหลง
ตอนหมด --- อย่าลืมการปลดการปลง
ตอนลง --- อย่าลืมการลุกปลุกใจ


อย่าลืมตรวจสอบใจตน
อย่าลืมคนเคยช่วยเหลือ
อย่าลืมน้ำที่ช่วยพยุงเรือ
อย่าลืมคนจุนเจือที่หนุนนำ


ที่สำคัญ....


อย่าลืมว่าอะไรที่คิดว่าสำคัญ
สิ่งนั้นก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดกาล
ถึงวันหนึ่งซึ่งเดือนปีวันผันผ่าน
ทุกสิ่งล้วนอันตรธานหมดสิ้นเอย

































 




 

Create Date : 28 มิถุนายน 2562
14 comments
Last Update : 28 มิถุนายน 2562 6:14:06 น.
Counter : 1535 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณธนูคือลุงแอ็ด, คุณmultiple, คุณTui Laksi, คุณสองแผ่นดิน, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณThe Kop Civil, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณmcayenne94, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณตะลีกีปัส, คุณเริงฤดีนะ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณhaiku

 

อย่าลืมตรวจสอบฐานเสียง
อย่าลืมคนเคยช่วยยกมือ
อย่าลืมน้ำที่ช่วยพยุงเรือ
อย่าลืมคนจุนเจือที่หนุนนำ

นี่คุณก๋า พยายามจะบอกหรือเตือนสติ อะไรลุงเค้า หรือเปล่าครับ แฮ่ๆ555
คุณก๋า ร้องจ๊าก ข้าไม่รู้ไม่ชี้ เอ็งอย่าพยายามลากข้าไปเเกี่ยว
ลูกข้าก็ยังเล็ก เย้ย 555

 

โดย: multiple 28 มิถุนายน 2562 7:48:50 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณก๋า
จริงเลยคร้า ร่างกายนี้แค่มาอาศัย
เมื่อถึงเวลาสักวันหนึ่งต้องจากลา
เป็นสัจธรรมตานนี้เลยนะคะ
ขอบคุณค่ะ ....ภาพสวยงาม

 

โดย: Tui Laksi 28 มิถุนายน 2562 7:52:12 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับ คุณกะว่าก๋า
ใช่ครับ ตอนลงจะลงให้สวยได้อย่างไร?
ชีวิตของคนเรา สิ่งที่ทำใจอยากที่สุดในชีวิต ก็คือ ตอนลง นี้แหละครับ
เช่น การสูญเสียของรักของชอบใจ
มันต้องใช้เวลานานมาก กว่าจะกลับคืนสู่ภาวะปรกติได้.

สมัยหนึ่งเมื่อครั้งเกิดภาวะ"ต้มยำกุ้ง"พวกเพื่อนๆในวงการธุรกิจหลายๆคนล้มหายตายจากไปหลายคน.
ผมเองได้ผ่านกับเหตุการณ์ก่อนหน้าเพื่อนๆมาแล้ว ในช่วงภาวะน้ำท่วมใหญ่ในกทม.น่าจะปี2522+/- ระยะนั้นมีลดค่าเงินบาทด้วย ธนาคารที่ผมใช้อยู่ "ชักสพานเดินข้ามกับทันที" โดยอ้างว่าผู้จัดการคนเดิมได้ย้ายไปแล้ว นโยบายของธนาคาร ได้เปลี่ยนใหม่แล้ว ผมก็ตกน้ำทันที ล้มแบบยังไม่ตาย ขายทุกสิ่งทิ้งที่ไม่สำคัญ ปรับตัวอย่างรวดเร็วที่สุด รถเก่งคนงามขายทิ้ง แล้วเปลี่ยนมาเป็นรถกะบะในบัติดล.

ไม่หนีไม่หลบหาย อยู่กลับสังคมที่เกี่ยวข้อง"เจ้าหนี้บ.ขายเคมี" เข้าหาคุยกันทันที ขอเจรจาประนอมหนี้ เจ้าหนี้ให้โอกาส"ไม่มีทางเลือก"ฮ่าาา.

สามปีผ่านไป ลุกขึ้นใหม่ได้ ปลดหนี้ทั้งสิ้นได้ พวกธนาคารไทยทั้งมวล เข็ดจนวันตายไม่ได้ช่วยเราจริงๆเว้นไว้แต่จะยอมเป็นทาสต่อไป"เอาหลักทรัพย์ค้ำประกัน"กัดฟันทนต่ออีกก่อนถึงยุค"ต้มยำกุ้ง"จึงลอยลำได้สบาย ปลดหนี้สินทั้งสิ้นได้ทัน แต่ดั่งที่เล่าบอก เพี่อนๆบางคนหนีไม่ทัน อีกทั้งขาดข้อมูลทางด้านการเมือง.

เหตุนั้น ลุงแอ็ดตนนี้ จึงหนีการบ้านและการเมืองไม่ได้เลยจริงๆ คุณกะว่าก๋าครับ
สวัสดีครับ

 

โดย: ลุงแอ็ดคิดถึงอดีตที่ผ่านมา (สมาชิกหมายเลข 4365762 ) 28 มิถุนายน 2562 8:00:31 น.  

 

สุขสวัสดีครับ คุณก๋า
คนไทยนิสัยลืมอะไรกันง่าย โดยเฉพาะเรื่อง ยืมเงิน 555
แต่คนยืม ลืมแล้ว เราก็คิดไปเอง ชาติที่แล้ว เราคงไปยืมเค้ามา 555ยกกำลังสอง
พอลืมตาอ้าปากได้ กลับลืมคนเคยช่วยเหลือ อันนี้ก็เห็นประจำ
ปีกกล้าขาแข็งแล้วยิ่งแล้วใหญ่ ไม่เห็นใครอยู่ในสายตา
แต่คนจำพวกนี้ ก็มีวาทะศิลป์ในการโน้มน้าว ในการยืมครั้งต่อไป
ภาพประกอบ ชอบทุกภาพเลยครับ
จากบล็อก จ.นครสวรรค์เป็นจังหวัดที่ไปบ่อยมากครับ เพราะมีห้างบิ๊กซีขนาดใหญ่ ไปที่เดียวมีครบ
ห้างอื่นๆก็มีครับ(โสตัส แมคโคร ร้านเฟอร์นิเจอร์ดังๆ ฯ)
แต่ห้างท้องถิ่น คนเดินน้อยมาก ผิดกับสมัยที่ยังไม่มีห้างทุนข้ามชาติ
เมื่อวาน เมฆฝนตั้งเค้าตั้งแต่บ่ายจนเย็น ก็ไม่ฝน แต่อากาศเย็นสบายครับ

 

โดย: สองแผ่นดิน 28 มิถุนายน 2562 8:18:11 น.  

 

ถ้าคุณทำได้ จงช่วยผู้อื่น
ถ้าคุณทำไม่ได้ อย่างน้อยจงอย่าทำร้ายผู้อื่น
ดาไล ลามะ

บ่อยครั้งเรามักเผลอเอาสายตาของคนอื่น
มาเป็นเครื่องวัดคุณค่าของเรา
พระไพศาล วิสาโล

เจอคนเก่ง จงเรียนรู้จากเขา
เจอคนงี่เง่า ให้เอามาสอนตัวเอง
นิรนาม

เป็นหนี้ ก็ต้องใช้
ติดบุญคุณใคร ต้องทดแทน
ของของคนอื่นอย่าไปเอา
ของของเรารักษาเอาไว้
เมื่อเจอก็ไหว้ ถ้าไปก็ลา
ใครเลี้ยงดูเรามา อย่าเนรคุณ
อ.จตุพล ชมภูนิช

ไม่ระวังปาก จะได้ศัตรู
ไม่ระวังหู จะเสียญาติมิตร
นิรนาม

...........

ก็อปมาแจมด้วยคนค่ะคุณก๋า

 

โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 28 มิถุนายน 2562 8:35:11 น.  

 

สุดท้ายก็หายไปหมดทุกอย่างใช่มัยครับ

 

โดย: The Kop Civil 28 มิถุนายน 2562 10:41:13 น.  

 

เห็นด้วยหลายอันเลยค่ะ

กลอนคุณก๋านะ ถ้าเพิ่มบทสัมผัสระหว่างบทได้ด้วย จะไพเราะยิ่งกว่านี้ค่ะ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
The Kop Civil Movie Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 28 มิถุนายน 2562 12:51:03 น.  

 

ทองกวาว ต้นใหญ่ดอกสวยงาม
แต่ปลูกที่อื่นก็ไม่ค่อยให้ดอกมากเหมือนทางเหนือ
ขอบคุณเม้นท์ที่บ้านด้วยค่ะ


 

โดย: mcayenne94 28 มิถุนายน 2562 12:58:01 น.  

 

สวัสดี ยามบ่าย จ้ะ น้องก๋า

วันนี้ลาเรียน เพราะซ่อมบ้าน เฮ้อ !น่าเบื่อมาก หลังซ่อม
เสร็จก็เรื่องใหญ่ คือ การทำความสะอาด ห้าห้า

"อย่าลืม" ที่เธอเขียนวันนี้ เป็นคติเตือนใจ ดีทั้งนั้นจ้ะ
โดยเฉพาะ อย่าลืมบุญคุณคนที่เคยช่วยเหลือเรา สำคัญที่สุด จ้ะ
บางเรื่อง ก็ต้องลืม ไม่ให้รกสมอง ไม่ใช่อย่าลืม อิอิ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

 

โดย: อาจารย์สุวิมล 28 มิถุนายน 2562 13:13:29 น.  

 

ใช่อีกแหละ คือ คิด และอย่าลืม เป็นหลักเลย

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 28 มิถุนายน 2562 14:45:48 น.  

 

สวัสดีมีสุขค่ะ

อย่าลืมสิ่งดีๆ...ไว้เป็นกำลังใจ
แม้สิ่งไม่ดีก็อย่าลืม...ไว้เป็นแรงผลักดันและเตือนใจ
ที่สำคัญ อย่าลืมว่า....ทุกสิ่งดับสูญ...ไม่ว่าดีเท่าไหน หรือร้ายอย่างไรนะคะ

 

โดย: ตะลีกีปัส 28 มิถุนายน 2562 14:54:36 น.  

 

อย่าลืมคนเคยช่วยเหลือ
บุญคุณต้องทดแทน
บางที หรือหลายที
คนเคยช่วยไม่ได้อยากให้ทดแทน

แต่มันเป็นสิ่งที่สมควรกระทำ"ตอบแทน"
เมื่ออยู่ในสถานะที่จะกระทำได้

 

โดย: เริงฤดีนะ 28 มิถุนายน 2562 16:22:33 น.  

 

อย่าลืม บุญคุณต้องทดแทน หนี้แค้นต้องชำระ เฮ้ย ไม่ใช่

ฟ้าสีเข้มสวยมาก ดอกงิ้วหรือเปล่าคะ

*** หลายที่ ไปต่างฤดูกัน ก็สวยงามต่างกันเนาะ

 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 28 มิถุนายน 2562 19:19:53 น.  

 

อย่าลืมว่าเคยพูดอะไรไว้ อย่าลืมว่าเคยด่าใครไว้ อย่าลืมที่จะทำตามที่ตัวเองพูด

ข้างบนแมวพิมพ์ครับ รอดแล้ว...

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 28 มิถุนายน 2562 23:42:52 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]