ถาพสวยแปลกดีนะคะ
เวลาเลื่อนจอเหมือนจุดกึ่งกลางภาพขยับได้

พี่อยู่บ้านป่า มีไม่กี่บ้านที่ภาพขึ้น
ตัวพี่ก็มาเป็นหวัดไม่บรรจงอย่างหนัก
ไม่มีน้ำมูกแต่ไอมากๆ เลยไม่ค่อยได้
คุยทักทายใครเท่าไร

ล้มได้ก็ต้องลุกให้ได้
ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นไป
ประมาณนั้น

ชอบภาพประกอบดูจริงจัง ชัดเจน
ชอบมากค่ะ

ยามมี ยามมาก ยามเหนื่อย

ยามเมื่อย ยามอดไม่ท้อ

ยามเหงา เวลาเช้าเฝ้ารอ

เมื่อไหร่เช้าน๊อจะออกยาม

.........................

สวัสดียามเช้าจ้าคุณก๋า

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า ไม่ได้เข้าบล็อกมาสองวันค่ะ หายไปกับงานอีกแล้ว

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนสินะคะ
แต่อันนี้เชื่อค่ะ ไม่มีทุกข์ใดที่ผ่านไปไม่ได้
เพราะงั้นพอทุกข์ จะขอเวลาให้ตัวเองซักแป๊บ ทำใจยอมรับแล้วเดินต่อ ถ้าเราคิดว่าทุกข์ ทุกข์ก็มา แต่ถ้าเราไม่คิดว่านั่นคือทุกข์ ทุกข์ก็ไปจริงๆค่ะ

สวัสดี ยามสาย ๆ จ้ะ น้องก๋า

บล็อกวันนี้ มีภาพศิลปะแปลกตาดี สีสันสดใส ดีจัง จ้ะ

ข้อความวันนี้ของเธอ เป็นข้อความที่ให้กำลังใจแก่ตนที่
มีความทุกข์ เป็นข้อคิดที่ให้คนกำลังมีทุกข์ได้นำไปปรับใช้ แก้ไข
ทุกข์ที่กำลังประสบอยู่ได้อย่างดี ขอให้ใจสู้ ตั้งสติ ยอมรับ
ทุกข์ที่เกิดขึ้น ไม่ท้อ ก็จะสลายความทุกข์นั้น ได้ เนาะ
เรื่องของความทุกข์ เป็นธรรมชาติของมนุษย์ เนาะ เกิดมา หลุดจากท้องแม่ก็ทุกข์แล้ว (ที่ร้อง อุแว้ ๆ เขาว่า ที่
ร้องเพราะทุกข์ เนื่องจาก หิว ห้าห้า) พระพุทธเจ้า จึงสอน
สั่งให้ทำความดี ไม่ทำบาป หมั่นสร้างกุศลกรรมดี ๆ สั่งสม
เสบียงบุญ เพื่อให้หลุดพ้นจากวัฎสงสาร ไม่ต้องมาเวียนว่ายตายเกิด เป็นคำสอนที่ลึกซึ้ง มากกว่า ทำบุญเยอะ ๆ เพื่อได้ไป
เสวยสุขบนสวรรค์ อีกนะ ห้าห้า เพราะหมดบุญก็ต้องลงมา
เกิด หมุนเวียนมีทุกข์ สุข ไม่จบสิ้น เสียที อิอิ จริงมะ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

สวัสดีครับคุณก๋า

คนเรายังไงก็ต้องสู้ครับ
อะไรๆ ที่มันไม่เป็นไปดังที่เราคิดในวันนี้ ก็ต้องสู้ต่อ ต้องเดินต่อ
อาจจะต้องปรับ ต้องเปลี่ยนบ้าง
หรือต้องทิ้งบางอย่างไป แล้วทำสิ่งใหม่ เพื่อเดินต่อ
ก็ต้องทำครับ

การมานั่งจมกับคำว่า “แพ้” มันหาประโยชน์อะไรไม่ได้เลย
เพราะยังไงเราก็ต้องอยู่บนโลกนี้อยู่ดี
ถึงแม้เราไม่ได้อยู่บนโลกนี้ เราก็ต้องไปอยู่ที่โลกหน้าอยู่ดี
จิตมันไม่ได้ดับสูญไปกับกาย

มีเพลงชื่อ “อย่ายอมแพ้” ของคุณอ้อม สุนิสา เป็นเพลงสมัยผมวัยละอ่อนเลย
ทุกวันนี้ก็ยังได้ยินคนนำมาร้องอยู่บ่อยๆ เนื้อหาของเพลงดีมากครับ



“ขออย่ายอมแพ้ อย่าอ่อนแอ แม้จะร้องไห้
จงลุกขึ้นสู้ไป จุดหมายไม่ไกลเกินจริง”

ใช่แล้วค่ะ อะไรในชีวิตก็เพราะเราทำไว้เองทั้งนั้น

ยืนบนขาตัวเอง หายใจด้วยจมูกตัวเอง
ยืดอกยอมรับสถานการณ์ แล้วมันจบง่าย
"ทุกข์อย่าบ่น ให้ทนเอา "
เขียนไว้บนต้นไม้วัดถ้ำผาปล่องค่ะ

ยามเราล้มนี่แหละ จะได้เห็นว่าคนรอบๆ ตัวเราเป็นอย่างไร

ความทุกข์ก้เหมือน วัคซีนที่ฉีดเพิ่ม ภูมิคุ้มกันให้เรานะครับ

ถ้าผ่านไปได้ เราก็จะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ

ตั้งแต่เกิดมานี่ อ.เต๊ะ โดนวัคซีนความทุกข์มาหลาย10เข็มแขนจะพรุนหมดแล้วมั้งครับเนี่ย 555

ที่สุดแล้วทุกทุกข์ก็ผ่านไปได้...

ยากยาก จึงได้เห็น ใจคน
ยามทุกข์ จึงได้พึ่งพาตน
--------

ชอบ 2 บรรทัดนี้ค่ะ

*** ยามยาก หรือเปล่าคะ คุณก๋าเขียน ยากยาก

สวัสดีครับคุณก๋า
ภาพประกอบมีสีสันดีมากครับ

ผู้ที่ไม่คิดยอมแพ้ คือผู้ชนะที่แท้จริง
(แกง)

“คนที่แพ้ก็ต้องดูแลตัวเอง”
(พี่เบิร์ด)

อยากโหวตอาร์ทซะเหลือเกิน 5555

ถ้าชอบเนื้อควรไปลองค่ะ เนื้อดีจริงๆ เสียอย่างเดียว น้ำจิ้มไม่โดนง่ะ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
haiku Fanclub Blog ดู Blog
เริงฤดีนะ Food Blog ดู Blog
tuk-tuk@korat Book Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

ไม่ว่าท้อและทุกข์ขนาดไหน ชีวิตก็ต้องเดินต่อนะคะ
ใช้ทุกข์และท้อมาเป็นครู
ขอบคุณข้อคิดดีๆค่ะคุณก๋า

อย่ายอมแพ้... ไม่หรอกครับ ตอนนี้ถอยตั้งหลักก่อน

...

ดูแล้ว พวกนั้นคงตั้งรัฐบาน(ล) ได้...ทีนี้คงเจอวิบากกรรม
ฝ่ายค้านคงขุดคุ้ยในสภา หรือ แย่ในสื่อ..งบประมาณคงผ่านยาก
นโยบายที่ไม่เหมาะ คงผ่านยาก

คาดว่าคงไม่นานหรอก คงได้เปลียนรัฐบาลอีก

ขอบคุณที่แบ่งปัน

คุณก๋าฯ ไม่สบาย
หรือใครในครอบครัวไม่สบายหรือเปล่าคะ

ปกติ จะ up blog ใหม่แล้ว

แต่ยังไม่ up

g]pl'lypq