มกราคม 2566
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
19 มกราคม 2566

: จบคือจบ ; อย่าเก็บมาเจ็บอีกเลย :



: จบคือจบ ; อย่าเก็บมาเจ็บอีกเลย :







เขียนคำว่าจบ
แต่ใจยังเจ็บ
เพราะใจยังเก็บ
เรื่องราวที่เจ็บมาคิด


ทำไมไม่รักกัน ?
ทำไมจึงทิ้งกัน ?
ทำไมจึงลืมกัน ?
ทำไมถึงเกลียดกัน ?


รู้คำตอบ
แล้วใจหายเจ็บไหม ?
ถ้าไม่
จะคิดไปทำไม ?


จบ
ก็ให้มันจบ
เจ็บแล้วจบ
ลบมันไปจากใจ


วันใหม่
เริ่มต้นใหม่
ไม่เป็นไร
แล้วให้แล้วกันไป


ก่อนมีใคร
ทำไมอยู่คนเดียวได้
วันนี้อยู่เดียวดาย
ทำไมทุรนทุรายนัก


มองไปข้างหน้า
ปาดน้ำตา
ชีวิตต้องดีกว่า
ดีกว่าวันวาน


เขียนคำว่าจบ
ในใจต้องจบด้วย
เรื่องนี้ไม่มีใครช่วย
เธอต้องช่วยตัวเอง


เพื่อให้ความเจ็บมันจบ
สยบความทุกข์ในใจให้ได้
ชีวิตต้องก้าวต่อไป
ต้องก้าวต่อไป --- ให้ดีกว่าเดิม


















Create Date : 19 มกราคม 2566
Last Update : 19 มกราคม 2566 5:09:49 น. 19 comments
Counter : 791 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณปัญญา Dh, คุณเริงฤดีนะ, คุณหอมกร, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณอุ้มสี, คุณtanjira, คุณทนายอ้วน, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณLittleMissLuna, คุณnonnoiGiwGiw, คุณtoor36, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณสองแผ่นดิน, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณhaiku, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse


 
อยากจะจบครับ แต่

บ้านเมืองเรา เขาออกกฏทั่วไปดูดี ถูกใจพรรคพวกที่ร่วมขับไล่
ชุดเดิม แต่ถ้าดูแล้วมีการวางกฏซอ่นเงื่อนไว้ใช้เพื่อย่ำยีคนที่
เห็นต่างใช้กระบวนการบางอย่าง.. วางกฏกีดกันคนอื่นมิให้ทำงานตามตำแหน่ง หุ หุ
..

ตอนนี้ต่างคนต่างวิ่งเข้าหากลุ่มคนที่คาดว่า จะมีพลังดีกว่ากลุ่มอื่น
แต่บางกลุ่มน่าจะเป็นกลุ่มคนที่มีศิลเสมอกัน
แต่บางกลุ่มก็สุดโต่ง น่ากลัว..

...
เรื่องชีวิต ความรัก หรือการใช้ชีวิตทั่วไป ผมก็ใช้วิธี หรือแนว
พุทธ จบคือจบ ปล่อยวางได้หลายอย่างแบบที่คุณก๋าเขียนไว้


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 19 มกราคม 2566 เวลา:6:31:20 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับ

มาอ่านบทกลอนครับ


โดย: ปัญญา Dh วันที่: 19 มกราคม 2566 เวลา:6:37:50 น.  

 
บ กับเจ็บ วนไปวนมา
พาลให้นึกถึงเพลงเศร้าๆ แนว ต่าย อรทัย
ในอดีต..
สมัยที่ครูสลา แต่งเพลงให้ .


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 19 มกราคม 2566 เวลา:7:09:50 น.  

 
อีกไม่นานเราไปจบเกมส์ตาลุงเพ้อเจ้อนั่นกัน
แหมคิดมาได้เอาเงินหลวงมาแจก แล้วจะให้คนรัก



โดย: หอมกร วันที่: 19 มกราคม 2566 เวลา:7:58:48 น.  

 
เจ็บแล้วแถมไม่จบนี่ซื แผลมันจะลึกอาจติดเชื้อได้

เจ็บแล้วจบก็แค่เป็นแผลเป็นฝากไว้ดูเล่น เดี๋ยวแผลก็จางหายไป หายาดีๆมารักษา


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 19 มกราคม 2566 เวลา:10:04:16 น.  

 
แหล่มเลยจ้าน้องก๋า
จบคือจบ
ไม่ชอบร่ำไรไม่ชอบเวิ่นเวอร์


โดย: อุ้มสี วันที่: 19 มกราคม 2566 เวลา:10:34:44 น.  

 
สวัสดีค่ะก๋า

จบไปนานแล้ว แต่ยังเจ็บอยู่
ทำร้ายตัวเองซ้ำๆ ด้วยความคิดเดิมๆนะคะ
ถ้ารักตัวเองมากพอ ก้จะเจ็บไม่นานค่ะ
บางคนรู้ทั้งรู้ก็ยังอยากเจ็บอยู่ หาทางออกไม่ได้
หรือบางทีก็ไม่หา ปล่อยไว้แบบนั้นไปเรื่อยๆนะคะ

.......


ดีจังเลยค่ะ ไปหาหมอแล้ววิ่งได้เลยนี่สุดยอดนะคะ
พี่ดีใจด้วยนะคะ ...

วันนี้พี่ไปโรงพยาบาลมา2 รอบแล้วค่ะ คิวแม่พี่
คราวนี้ไม่ต้องรอเจาะเลือด เพราะเจาะเลือดไปเมื่อวันจันทร์
ที่อนามัยแถวๆบ้านค่ะ หลานแม่ทำงานที่อนามัยโทรมา
บอกว่าให้ไปเจาะเลือดได้วันจีนทร์ถึงเวลาหมอนัดจะได้ไม่ต้องรอ
คือดีมากเลยค่ะ ลดการแออัดในโรงพยาบาล
แล้วได้ตรวจไวด้วยค่ะเพราะไม่ต้องรอผลเลือด
เดี๊ยวรอไปรอบที่ 3 คิวพี่คลีนิกหอบหืดค่ะ รอบบ่าย
ก็พอดีไปรับยาของแม่ด้วย หมดวันค่ะ

พี่ยังไอมากอยู่ เลยพบหมอสักนิดน่าจะดี
กลัวเลยเถิดมีอาการหอบขึ้นมาจะยุ่งและยาวค่ะ

ก๋า มาดาม หมิงหมิง มีความสุขมากๆ รักษาสุขภาพนะคะ


โดย: tanjira วันที่: 19 มกราคม 2566 เวลา:11:39:04 น.  

 
ตื่นเต้ลมากที่เห็นดอกรักเร่ จากที่บ้านหรือเปล่าครับ เพราะรักเร่จะดตที่ๆมีอากาศเย็นๆเท่านั้น เคยเห็นหัวต้นรักเร่ขายที่ดอยตุง แต่ไม่ได้ซื้อมาปลูกครับ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 19 มกราคม 2566 เวลา:12:30:53 น.  

 
บางทีมันจบไปแล้ว แต่คิดทีไรก็เจ็บค่ะ
แต่ระยะความเจ็บมันจะน้อยลงตามกาลเวลาที่ค่อยๆล่วงเลยไป


หนูไปเดินออกกำลังกายที่ศาลากลางจังหวัดค่ะ
ตอนเย็นคนมาออกกำลังกายกันเยอะมาก มีทุกเพศทุกวัยค่ะ
มันจะมีทางให้วิ่งเดินอยู่วงใน แต่คนมันเยอะ หนูเลยเลี่ยงมาเดินวงนอกริมน้ำ
ต้องเดินด้วยความระมัดระวัง เดี๋ยวตกน้ำค่ะ 5555
แต่มันจะมีอีกฝั่งนึงนะคะ เป็นสวนสมเด็จ
ฝั่งนั้นจะมีเด็กเยอะ เพราะมันสนามเด็กเล่น ร่มรื่นเหมือนกันค่ะ

เจอเชลซีหนูก็ลุ้นให้เอาเจ้าจุก น้องไบ น้องโด๊ก ลงนะคะ
ใช้ความสดพลังเด็กลงสู้เลย แต่ก็แล้วแต่บอสเลยค่ะ
ฟอร์มตกกันทั้งคู่ หงส์กับเชลซี นัดนี้มาวัดกันไป

สวัสดีตอนบ่ายค่ะ พี่ก๋า


โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ วันที่: 19 มกราคม 2566 เวลา:13:50:00 น.  

 
ขอบคุณข้อคิดจากคุณก๋ามากค่ะ ขอบคุณจริง ๆ ที่คอยแนะนำมาตลอดนะคะ ตอนนี้ดีขึ้นแล้วค่ะ กำลังจะกลับมาเขียนบล็อกต่อ หลังจากที่ฟุ้งซ่านไปนานค่ะ


โดย: LittleMissLuna วันที่: 19 มกราคม 2566 เวลา:15:19:23 น.  

 
พี่ก๋าวิ่งใช่ป่าวคะ หนูนี่วิ่งไม่ได้ เคยลองแล้ว ไม่ใช่แนว เลยใช้วิธีเดินเอาค่ะ
กลิ่นควันนี่ แค่เดินยังหายใจแทบไม่ออก เหม็นปวดหัวค่ะ

ศาลากลางคนเยอะ ร้านของกินเยอะด้วยค่ะพี่ 55555
แถบๆนั้นเลยออกมาหน่อยก็มีแต่ร้านของกิน
หนูนี่เดินเสร็จรีบกลับบ้าน ไม่วอกแวก กลัวใจตัวเองค่ะ


โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ วันที่: 19 มกราคม 2566 เวลา:15:48:13 น.  

 
จบไปนานแล้วแต่ยังมีแอบมาคิดวนอยู่
หรือบางทีก็โดนกระตุ้นด้วยประโยคบางประโยค
ก็สามารถเก็บเอามาคิดได้อีก . .

พอโตขึ้น มันก็จะอีกแบบค่ะพี่
ถ้าไปเทียบกับตอนวัยละอ่อน เจ็บนี่ก็ร้องไห้
แต่พอแก่แล้ว เจ็บก็รุ้ว่าเจ็บ รู้ว่ามันเกิดจากอะไร
อะไรกระตุ้นให้เจ็บ ให้รู้ แล้วก็มองผ่านๆ ไป
ไม่เอาความเจ็บมาคิดวน ปล่อยวาง เดี๋ยวมันก็หายไปเอง


บางคน เขาไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่เขาพูดเขาทำมาสร้างความเจ็บให้เรายังไง
แต่ . . ถ้าเรารู้ เราก็แค่เอาตัวเองออกมาอยู่ในจุดที่ไม่ทำให้ตัวเองบาดเจ็บ
แค่นี้ก็รอดแล้วค่ะ ข้อดีของความแก่ก็ตรงนี้แหละค่ะ 555+


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 19 มกราคม 2566 เวลา:15:57:37 น.  

 
สวัสดีครับคุณลูกไม้

ส่งกำลังใจให้นะครับ
ขอให้ทุกอย่างราบรื่นและผ่านพ้นอุปสรรคต่างๆไปได้ด้วยดี

นั่งอ่านบทรีวิวหนัง
เป็นการดูหนังที่ต้องใช้พลังเยอะมากเลย
ถ้าผมนั่งดู คงไม่สามารถวิเคราะห์ได้ลึกซึ้งแบบนี้ครับ
ยิ่งเป็นการเมืองที่ทาบไปบนเรื่องราวความรัก
ทำออกมาได้ยากมาก
ผู้กำกับเก่งมกาเลยครับที่สามารถทำหนังดีดีแบบนี้ออกมาได้




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 มกราคม 2566 เวลา:16:25:31 น.  

 
จริงๆ แล้วโดยหลักการมันเอาไปใช้กับทุกเรื่องได้เลยนะ แต่พอทำจริงมันยากที่จะทำเหมือนกัน เพราะมันยังคงคิดอยู่


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 19 มกราคม 2566 เวลา:18:43:30 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

วันนี้มาดึกเช่นกัน อิอิ มีกิจกรรมต่อจากคืนสู่ คือ งานทอด
ผ้าป่าไป ต้องเชิญชวนลูกศิษย์ เพื่อนฝูง มาร่วมด้วยช่วยกันในการเป็นประธาน รองประธาน และ กรรมการ แล้วจึงไปพิมพ์ใบฎีกา

งานเขียนเธอวันนี้ ยังคงอย่าในเรื่อง เจ็บแล้วจบ เนาะ

"อย่าเก็บมาเจ็บอีกเลย" ครูว่า ทุกคนที่ เจ็บ ก็อยากให้
ความ เจ็บ นั้น หายไป ไม่คิดถึง แต่ก็ใช่จะทำได้ง่าย อิอิ หรือ
บางที่เราก็ว่า เราทำใจได้แล้วนะ ไม่เจ็บแล้ว แต่ถ้าถูกสะกิด แผล
เก่า แผลที่ถูกสะกิด มันก็ปะทุได้ นะจ๊ะ อิอิ
โหวดหมวด งานเขียนฯ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 19 มกราคม 2566 เวลา:22:09:47 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า
เจ็บแล้วจบคือมันก็ดีนะครับ
แต่ส่วนมากจะเจ็บ จำ แต่ไม่จบ ฮือ TT
.
ชอบภาพแรกครับ
พวงชมพูใช่ไหมครับ
แล้วผนังจริงเป็นผนังมีเท็กซเจอร์ด้วยหรือเปล่าครับ


โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 19 มกราคม 2566 เวลา:22:29:38 น.  

 
ถ้ามันเจ็บต้องรีบจบครับ จะจบด้วยการกระทำหรือความรู้สึกก็แลล้วแต่
ดีกว่าเจ็บแล้วต้องเจ็บซ้ำไปซ้ำมา

ผมมักเลือกจบที่ความรู้สึกครรับ ถ้าบอกว่าเรื่องนี้จบ คือว่างเลย
ไม่ดีใจ ไม่เสียใจ ไม่โกรธ ไม่ยินดี กับเรื่องนี้อีก
แต่พูดง่ายทำยากครับ 555


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 19 มกราคม 2566 เวลา:23:12:53 น.  

 
เจอ จ่าย จบ
แต่เรื่องรักนี่ เจอ จบ เจ็บ อย่าเจอเสียดีกว่า
เมือจบแบบเจ็บ ก็ต้องรักษา
อยู่ที่ว่า ใครจะรักษาหาย ช้าเร็วไม่เท่ากัน






โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 19 มกราคม 2566 เวลา:23:13:33 น.  

 
ดอกรักเร่ใช่มั๊ยคะคุณก๋า สวยมากค่ะ
สองบรรทัดสุดท้ายเป็นแรงพลักดัน เป็นกำลังใจได้ดีจัง

ขอบคุณคุณก๋าสำหรับกำลังใจนะคะ
พรุ่งนี้ขึ้นเชียงใหม่ค่ะ
ฝันดีนะคะคุณก๋า



โดย: Sweet_pills วันที่: 20 มกราคม 2566 เวลา:0:05:44 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]