นี่มันพี่หมิง ๆ นี่นา แฮร่ ไว้แวะมาใหม่ค่ะ กระเป๋าแบนแฟนทิ้งไปละ

ขอบคุณค่ะ คุณก๋า

ชีวิตคนก็เหมือนต้นไม้นะคะ
จริงๆอะไรๆก็เหมือนกันทั้งนั้น
เกิดแก่เจ็บตาย ไม่มีใครไปเจอครบ

เดินทางปลอดภัยนะคะ

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

เห็นด้วยจ้ะ ชีวิตคนเราก็เหมือน สวนดอกไม้ มีช่วงสวยงาม
มีช่วงร่วงโรยเนอะ และที่เหมือนกันก็คือ กลับสู่พื้นดิน (บ้านเก่า)
อิอิ ตอนมีชีวิต ยังแข็งแรง จึงควรรีบสร้างสิ่งดี ๆ ไว้ ฝากไว้ให้
คนรุ่นหลังได้เห็น ได้ระลึกถึง ก่อนที่จะไม่มีโอกาส ไม่มีแรงที่จะ
ได้ทำ เนาะ

ขอให้เดินทางไปเที่ยวปลอดภัยทั้งไปและกลับ จ้ะ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

ส่งกำลังใจครับ

รับทราบค่ะ
ว่าคุณวีระกิจ ลากิจ


น่าจะพา มาดามและหมิง หมิงไปเที่ยวไกล

ถ้าไม่รู้จักกันเนี่ย อ.เต๊ะ นึกว่า คนท้องถิ่นแถวนั้นมาเที่ยวซะอีก เพราะ หล่อเหมือน อาเฉินหลง สมัยหนุ่มๆ เย้ย 555

ชีวิตคนเราก้เหมือนต้นไม้ เลยนะครับ ค่อยๆเติบโต ออกดอก ออกผล เสร็จแล้วก็ร่วงโรย ผุพัง ทรุดโทรม ไปตามกาลเวลา

ส่วนเรื่องถ่ายรูปนี่ อ.เต๊ะ สมัยก่อนหัดถ่ายรูป ก็ใช้กล้องใหญ่แบบนี้ พอนานๆไปเริ่มปวดเมื่อยคอเมื่อยหลัง ก็ เปลี่ยนมาใช้กล้องเล็กแทน

พอหลังๆ ขี้เกียจพกอะไร โทรศัพท์ก็ยังไม่ใช้เลยครับ ดูด้วยตาเปล่าเอา แค่นั้นพอ 555

ปล. ถ้าคุณก๋าไปเที่ยวก็ขอให้สนุกและปลอดภัย ถ้าไปทวงหนี้ ก็ขอให้ได้เงินคืนครบนะครับ 555

การได้นั่งดูภาพถ่าย
ทำให้ผมรู้ว่าตัวเองแก่ตัวลงไปเรื่อย ๆ
เหมือนไม้ผลัดใบ ให้ดอกให้ผล
กิ่งก้านเริ่มแห้งกรอบ
รอวัน....ที่จะกลับคืนสู่ดิน

""""""""""""""""""""""""""""

วันนี้พอเห็นรูปที่เมืองจีน ทำให้นึกถึงรูปตัวเองเมือสาบสิบปีก่อน

เลยค่ะคุณก๋า ที่ถ่ายไว้ ทุกอย่างเปลี่ยนแปลไปมากมายจริงๆ

ตั้งแต่หน้าตารูปร่างและสิ่งแวดล้อมที่เจริญขึ้นจริงๆ

ตามกาลเวลาแล้วพบกันวันอังคารเช่นกันค่ะ

เดินทางโดยสวัสดิภาพทั้งไปและกลับค่ะ

ป.ล.ขอบคุณทุกครั้งที่มอบมิตรภาพตลอดมา

ตั้งแต่โอเล่กลับมาเล่นบล็อกอีกครั้งค่ะ จากใจจริง

ต่ะกอนฮูปแปงเจ้า ถ่ายเล่นบ่ได้ ต้องเต๊ะท่าถ่ายฮูปจริงจังเจ้า

สว้สดีครับคุณก๋า

สามวันคุณก๋าลากิจ ก็แป๊บเดียวนะครับ เดี๋ยวก็ผ่านไปแล้ว

ภาพย้อนวัย ย้อนวันวาน พอเราเห็นก็รู้สึกตัวว่าเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว
จากวัยเด็ก วัยเรียน สู่วัยทำงาน วัยสร้างเนื้อสร้างตัว สร้างครอบครัว ...
... แล้วเวลาก็เดินต่อไปไม่หยุด

ภาพใบไม้ร่วงลงมา นั้นคุณก๋าคงต้องการสื่อถึงความไม่เที่ยงของสรรพสิ่ง

สุดท้าย ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ก็ไม่มีอะไรครับ
มีแต่ความ “ว่างเปล่า”
แม้กระทั่งเนื้อหนังกระดูกตัวตนของเรา สักวันนึงก็ไม่มีบนโลกนี้แล้ว

Bloggang ที่เราทำอยู่ตรงนี้ ถ้าทีมงานเพียงแค่ถอดปลั๊กเซิฟเวอร์ออก
เราก็ไม่มีตัวตน avatar อะไรตรงนี้เหลือแล้ว มันเป็นแค่ข้อมูลดิจิทอล

ผมเคยทำบล็คที่ exteen.com อยู่สามสี่ปี
เมื่อทางบล็อคปิดตัวลง วันนี้ไม่มีอะไรเหลือตรงนั้นแล้ว
ทุกอย่างที่ทำไว้ก็หายวับไป คงเหลือแต่ความทรงจำในจิตของเราเอง

คุณก๋าบอกว่า
“ชีวิตคนเราเหมือนสวนดอกไม้
มีทุกสิ่งในนั้นตั้งแต่เป็นเมล็ดพันธุ์ การเจริญเติบโต
การงอกงาม ออกดอกออกผล ให้กลิ่นหอม
และท้ายที่สุดก็ทิ้งใบทิ้งต้น
ร่วงหล่นสู่ผืนดินอีกครั้ง”

ใช่เลยครับ นั่นคือ วัฏจักรสวนดอกไม้แห่งชีวิต ในมุมมองของธรรมะ

พี่ก๋าไม่ได้แก่หรอกค่ะ
นั่นมันภาพหมิงหมิงตอนเป็นหนุ่มต่างหาก

อิอิ

อ่านจบรู้สึกว่าควรจะเริ่มปลงกะชีวิตได้แล้ว

นี่ก็เดินทางมาเกินครึ่งชีวิตแล้วเหมือนกัน

สวัสดีวันวิสาขบูชาอีกปี
อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เหมาะสม
ต้นไม้ดอกไม้แห่งชีวิตจะได้เติบโตสวยงาม
เต็มศักยภาพของมันค่ะ

ตอนนี้ ถ้าจะเทียบชีวิตเฮากับต้นไม้
ก็เจริญเติบโตให้ดอกผลเต็มที่แล้ว
รอวันที่จะร่วงโรยรา คืนสู่พสุธาบะวันใดกะวันหนึ่ง
ปล่อยหื้อมันเป่นไปตามธรรมชาติ

ถ้าบะมีเวรกรรมหนักอันใด
มาตัดเวรตัดกรรมหื้อต้นไม้ชีวิตล้มก่อนเวลาอันควร
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

พักหื้อม่วนอกม่วนใจ๊เน้อเจ้า
เติมพลังหื้อเต็มที่ ไว้มาสู้กับสภาเศรษฐกิจฝืดเคืองต่อไป
ที่ฮ้านเดือนนี้ ยังแควนกว่าเดือนที่แล้วเจ้า
แต่เอาแน่เอานอนบะได้ บะคงที่กะดิ่งลง
หื้อปุ้งขึ้นเหมือนตะก่อน กะอยากอยู่ แปงใจ๊เอา
เป่นกั๋นตึงบ้านตึงเมือง

ขำอ่านเม้นส์คุณก๋าเจ๊านิ
แรงส์อ่ะ 555+ นึกว่าจำได้ทันทีเพราะมีคนเดียวอิ๊ 555555+
ช่วงนี้ไปหาเพื่อนบล็อกหน้อยเจ้า
มันใช้เวลาในการอ่านบล็อกแต่ละบล็อกเมิน

บางวันมีเวลาหน้อย ไปได้บะถึง 10 คนตามสิทธิโหวต
สำหรับปี้ถือว่านักแล้ว 10 บล็อกต่อวันเทียบกับเวลาที่มี
จะมีบางวันที่เกิน 10 แต่น้อย ส่วนใหญ่จะบะถึง 10

ไว้ปะกันวันอังคารเจ้า
เดินทางปลอดภัยเน้อ

พิมพ์ตกหล่น
จะบอกว่าไปหาเพื่อนบล็อกช้าหน้อย

ใช่เลยครับ มองดูรูปเก่าๆ มันแล้วมามองปัจจุบัน หลายสิ่งหลายอย่างมันก็เปลี่ยนแปลงไป แม้แต่ตัวเราความคิดเราก็เช่นกัน ตอนนี้ก็เหลือแค่ว่าเมื่อไหร่จะกลับสู่พื้นดิน

จากบล็อก
ผมก็ไม่ค่อยรู้ชื่อต้นไม้ดอกไม้หรอกครับ ที่ถามไว้ เผื่อจะมีผู้รู้มาตอบต่างหาก

สมัยหนุ่มฟ้อ หล่อเฟี้ยวนะครับ 55

สวัสดีวันวิสาขะค่ะคุณก๋า
เหมือนกันเลยค่ะ ไม่ค่อยมีรูปตัวเอง
พบกันวันอังคารค่าา

มาทักทายยามดึกอีกแล้วจ๊ะ
รูปก๋ารูปแรก ดูดีมาก ตามวัยเลยนะ

รูปถ่ายเป็นบันทึกที่พี่ชอบรองลงมาจากงานเขียนเลยนะ
เวลาที่มีเวลาว่างๆ หยิบรูปถ่ายเก่าๆมาดูแล้ว มันมีหลายความรู้สึกเลยนะ
ตั้งแต่นึกถึงเหตุการณ์วันนั้นในภาพ คนที่ถ่ายภาพกับเรา ส่วนใหญ่แล้วจะมีความสุข
พี่ว่ารูปถ่ายมันเป็นความทรงจำที่ดีมากๆนะ เด่วนี้ไปที่ไหนต้องหาถ่ายป้ายชื่อมาด้วย
เพราะนานไปจำไม่ได้แล้วว่าที่ตรงนั้น คือที่ไหน

เวลาผ่านอะไรๆก็เปลี่ยนแปลงไป เป็นเรื่องธรรมดานะ

เปิดเพจมาจ๊ะเอ๋กับคุณก๋าอย่างจังเลย อิอิ แวะมาเยี่ยมค่ะ

สวัสดีค่ะน้องก๋า

จริงด้วยค่ะ
"ชีวิตคนเราเหมือนสวนดอกไม้
มีทุกสิ่งในนั้นตั้งแต่เป็นเมล็ดพันธุ์ การเจริญเติบโต
การงอกงาม ออกดอกออกผล ให้กลิ่นหอม
และท้ายที่สุดก็ทิ้งใบทิ้งต้น
ร่วงหล่นสู่ผืนดินอีกครั้ง"

กะว่าก๋า Literature Blog



แวะมาส่งกำลังใจค่ะพี่ก่า

คุณก๋าชอบถ่ายภาพดอกไม้
ทำให้ได้ชมภาพถ่ายสวยๆจากคุณก๋าเรื่อยมา
ขอบคุณค่ะ

คำว่าแก่ตัวลงไปเรื่อยๆ รู้สึกไม่ต่างกันเลย
เป็นสัจธรรมของชีวิตที่วันหนึ่งต้องกลับสู่ดินนะคะ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

ทักทายยามดึกครับ คุณก๋า
ส่วนตัว ก็ถ่ายรูปตัวเองน้อยมากครับ ถ่ายแต่รูปคนอื่นๆ
ถ่ายวิวมากที่สุด รองลงมาก็ดอกไม้
เดินทางไกลใกล้ปลอดภัยครับ

สวัสดีค่ะ ซีก็ต้องขอร้องให้เป็นนางแบบให้แม่หน่อย

อย่าว่าแต่ค่าน้ำค่าไฟเลยค่ะ ได้ยินว่าค่าขยะก็ขึ้นค่ะ

แวะมาสวัสดียามค่ำค่ะคุณก๋า

คำขอบคุณไม่ต้องครับ ขอเป็นแบงค์ห้าร้อยกลางเก่ากลางใหม่สักใบก็พอ เดี๋ยวผมส่งบัญชีให้ทางหลังไมค์นะครับ

//โดนพี่ก๋าเตะ

มาดึกครับ
รอชมรูปสวยๆครับ

หลับฝันดีครับ คุณก๋า

600 กว่าภาพ จุใจคนชมด้วยค่ะคุณก๋า
ราตรีสวัสดิ์นะคะ

ชอบทุกรูปเลย...

สวัสดีตอนเช้าค่ะ

ขอบคุณที่แบ่งปัน