ธันวาคม 2563
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
29 ธันวาคม 2563

:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 268 ::

 

:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 268 ::


โจทย์ --- Blog 2021

ผู้คิดโจทย์ --- พระจันทร์สีม่วงง่วงๆ สม่ำเสมอ







:: เดินไปด้วยกันกับกะว่าก๋า ::

ภาพและคำ : กะว่าก๋า










“กะว่าก๋า” เขียนบล็อกมานานพอสมควร
ผมเริ่มเขียนบล็อกตั้งแต่ยังไม่มีลูก
ตอนนี้ลูกชายอายุ 12 ขวบ ตัวสูงเลยพ่อไปแล้ว
ผมมีความสุขกับการเขียนบล็อก
ไม่เคยเบื่อ ไม่เคยคิดเลิกเขียนบล็อก
การทำบล็อกทำให้ผมได้ฝึกความคิด
ฝึกฝนการเขียนของตัวเองอย่างสม่ำเสมอ









จากที่เริ่มเขียนบล็อกใหม่ ๆ
ผมคิดในใจอยู่เหมือนกันว่าจะเอาอะไรมาเขียน
ยิ่งคิดว่าจะเขียนบล็อกให้ได้ทุกวันอย่างน้อยวันละบล็อก
ยิ่งต้องเตรียมข้อมูลมิใช่น้อย
แต่พอเริ่มเขียนไปเรื่อย ๆ จึงค้นพบวิถีทางของตัวเอง
ผมชอบเขียน ชอบวาดภาพ ชอบถ่ายภาพ
เมื่อตั้งใจว่าจะทำบล็อกให้ได้ทุกวัน
การเริ่มทำต้นฉบับบล็อกล่วงหน้าจึงเกิดขึ้น


ผมเขียนงานเกือบทุกวัน ถ่ายภาพ วาดภาพเก็บไว้
สะสมข้อมูลที่ตัวเองอยากถ่ายทอดให้คนได้อ่าน
พอว่างจากงานที่ร้านก็นั่งทำต้นฉบับล่วงหน้าใน word
ด้วยวิธีนี้ผมจึงมีต้นฉบับสำรองเอาไว้เป็นจำนวนมาก
สามารถอัพบล็อกได้ทุกเช้าโดยไม่ต้องกังวลใจว่าจะเขียนอะไร

ในแต่ละเดือนจึงเขียนเพิ่มแค่งานตะพาบ
บล็อกแนะนำหนังสือ หรือ งานที่ผมอยากนำเสนอในช่วงนั้น
ต้นฉบับที่ทำไว้ล่วงหน้าสามารถอัพบล็อกได้นานหลายเดือน
เพราะมีต้นฉบับงานเขียนและภาพประกอบสำรองไว้เป็นจำนวนมาก












บล็อกที่เพื่อน ๆ อ่านในปัจจุบัน
คือ งานเขียนและภาพถ่ายที่ผมทำไว้
เมื่อสองสามปีที่แล้วเกือบทั้งหมด


ในปีหน้า
ผมยังตั้งใจจะอัพบล็อกให้ได้วันละหนึ่งบล็อกทุกวัน
เหมือนที่เคยทำมาตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา
แม้ในวันนี้คนจะเล่นบล็อกน้อยลงมาก
แม้จะเหลือคนคอมเม้นท์หรือทักทายเพียงไม่กี่คน
ผมก็ยังคงลงเรื่องราวความคิดต่าง ๆ ของตัวเอง
เพราะผมยังรู้สึกว่างานเขียนของตัวเอง
คงพอทำประโยชน์ให้กับคนอ่านได้บ้างไม่มากก็น้อย
แม้จุดเริ่มต้นของการเขียนงานทั้งหมด
จะเป็นไปเพื่อตรวจสอบความคิดของตัวเองเป็นหลักก็ตาม









ผมเขียนธรรมะเพื่อเตือนตน
ผมเขียนพู่กันเดียว งานวันเพ็ญ บทกวีต่าง ๆ
เพื่อบันทึกความคิด มุมมอง ความรู้สึกของตัวเอง
เก็บไว้ทบทวนตัวเอง

ภาพถ่ายของผมไม่ต่างอะไรกับงานเขียนของผม
มันคือบันทึก สิ่งที่ผมเห็น สิ่งที่ผมรู้สึก
บางช่วงผมชอบแต่งภาพ ผมก็แต่ง เพราะสนุก
บางช่วงที่ผมคิดว่าภาพถ่ายควรเป็นอย่างที่ตามองเห็น
ผมก็ไม่ได้แต่งภาพอะไรเลย นอกจากย่อรูปใส่กรอบภาพ









ปีที่ผ่านมาเกิดวิกฤตการณ์โควิด
ผมต้องหยุดร้าน หยุดงานที่เคยทำ
แต่ผมยังคงอัพบล็อกได้ทุกวัน
ด้วยเหตุผลที่เล่าไปแล้วข้างต้น
ต้นฉบับยังเหลือรออยู่ในทรัมป์ไดร์ฟของผมอีกเป็นจำนวนมาก
มากพอจะอัพบล็อกได้ทุกวันไปอีกหลายเดือน
และผมใช้เวลาช่วงหยุดงานยาวนาน
นั่งทำภาพประกอบใหม่ ๆ ไว้เป็นจำนวนมาก
และนั่นหมายถึงในปีหน้าผมอาจมีงานชุดใหม่
เป็นนิยายภาพจำนวนมากมายหลายเรื่อง

ผมตั้งใจจะอัพบล็อกไปเรื่อย ๆ อย่างมีความสุข
จนกว่าจะไม่มีบล็อกแก๊ง หรือจนกว่าผมจะหมดแรงที่จะทำ
ผมไม่รู้จริง ๆ ว่าวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
ปีหน้าจะลำบากแค่ไหน ชีวิตจะเปลี่ยนแปลงไปทางใด

แต่หากวันนี้เรายังอยู่ด้วยกัน
ยังได้เจอกันผ่านตัวอักษร ผ่านพื้นที่ดีดีอย่างบล็อกแก๊ง
ผมไม่เห็นเหตุผลที่จะหยุด หรือเลิกเขียนบล็อกเลยครับ

ขอบคุณที่ติดตามอ่าน หรือแม้ไม่อ่านงานเขียนของผม
แต่ก็ยังมาทักทายกันอย่างสม่ำเสมอ
แม้อาจไม่เห็นด้วยกับความคิดความเชื่อของผมก็ไม่เป็นไร
ขอบคุณที่ยังพูดคุยกันได้ท่ามกลางความเห็นต่าง

ขอบคุณจากใจจริง ๆ ครับที่อยู่เป็นเพื่อนกัน
ขอบคุณบล็อกแก๊ง บ้านที่อบอุ่นใจมาก ๆ ด้วยครับ
ที่เปิดพื้นที่ให้ “กะว่าก๋า” มีตัวตนในความทรงจำของใครหลายคน




ขอบคุณครับ

สุจริตใจ



กะว่าก๋า
















Create Date : 29 ธันวาคม 2563
Last Update : 29 ธันวาคม 2563 7:06:57 น. 24 comments
Counter : 1083 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณเริงฤดีนะ, คุณmultiple, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณหอมกร, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณmcayenne94, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณThe Kop Civil, คุณTui Laksi, คุณcomicclubs, คุณชีริว, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse


 
เจิมๆๆๆ
คุณก๋าเป็นเพื่อนบล็อกรุ่นแรก
น่าจะเขียนช้ากว่าคุณก๋า 2 ปี

คุณก๋าเป็นต้นแบบ ให้บล็อกเกอร์รุ่นหลังๆหลายๆคนค่ะ
เพราะคุณก๋า อ่านบล็อกที่เพื่อนๆเขียน
ก่อนที่จะcomment
ให้ความสำคัญกับบล็อกที่เราไปเยี่ยม

แถมยังยาวไปถึงการทักทายBlogger หน้าใหม่
Log in ใหม่
ทำให้เขารู้ว่ามีตัวตน เช่นกัน

เขียนเยอะจะกลายเป็ย ยอวาที ไป

เอาเป็นว่าก็รออ่านบล็อกคุณก๋า
เมื่อสะดวกต่อไป

หมืงๆนีี ยิ่งโตยิ่งหล่อเน๊าะ
Like father like son


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:7:25:00 น.  

 
เดินไปด้วยกันกับ จขบ นี้
นานแสนนาน จนนับนิ้วไม่ครบ

และจะเดินไปด้วยกัน พร้อมๆ เพื่อนๆบล็อกท่านอื่นๆ
ต่อไปในปี 2564 แน่นอนค่ะ



โดย: คนผ่านทางมาเจอ วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:7:35:37 น.  

 
เด็กหัวเหม่งในวันนั้น เติบโต
กลายเป็นหนุ่มน้อยตัวใหญ่กว่าพ่อในวันนี้
แล้วพวกเราหละ แกร่ๆๆ ไม่อยากจะคิดเลย



โดย: หอมกร วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:8:05:24 น.  

 
หูย หน้าดุ๊ ดุ ตาเขม็งเชียว ทายว่ารูปแรกนี่พึ่งจะโดน มาดามดุ มาใช่มั้ยละครับ โอ้ๆ แต่ช้าแต่ อิอิ

คุณก๋าบอก เดี๊ยะๆ ยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่ ยัง ยังอีก
ยังไม่เอาบ่ามาให้ข้าซบ เย้ย 555

และแล้ว สิ่งที่ อ.เต๊ะ คิด ก็เป็นจริงจนได้
คุณก๋ามีบล็อกสำรอง พอที่จะอัพทุกวันไปจนสิ้น อสงไขย เย้ย ไปอีกเบาะๆ ก็น่าจะซัก 20ปีได้มั้ง 555

ถ้าเอาจริงๆนี่ บล็อกคุณก๋า เป็นบล็อกที่ อ.เต๊ะ ชอบมาเม้นท์มาก ถึงแม้จะไม่ชอบธรรมะ เบื่อน้ำลายฟูมปาก555
แต่คุณก๋าใจดี เข้าใจชีวิต
แหย่ นิดแแหย่หน่อยก็ไม่เคยโกรธ มีแต่อาฆาตนิดหน่อย เย้ย555

ขนาด อ.เต๊ะ ไม่รู้จะแซวอะไรคุณก๋า ไปแซวมาดามมั่ง แซวหลานหมิงหมิงมั่ง คุณก๋าก็ไม่ว่าอะไร รอแต่วันเอาคืน 555

ถ้าบล็อกแก็ง ขาดคุณก๋า ซะคน อ.เต๊ะ จะอยู่ได้ยังไง
จะมีใครให้แซว บล็อกคงจะเงียบเหงามากเลยนะครับ

สุดท้ายถึงแม้ อ.เต๊ะจะเป็นบล็อกเกอร์สายอธรรม นโยบายการทำบล็อก ต่างกับคุณก๋า ฟ้ากับเหว555

แต่ก็ยังเป็นเพื่อน คุยกันได้ คุณก๋าเจ็บ อ.เต๊ะก็เจ็บ

แต่ถ้า อ.เต๊ะ เจ็บ คุณก๋า สมน้ำหน้าก็ไม่เป็นไร

มามะ มากอดกันซะดีๆ ไม่เอาซิ อย่าดื้อนะตะเอง เย้ย 555





โดย: multiple วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:8:42:30 น.  

 
อ่านทุกตัวเลยค่ะ ไม่ขาดไม่เกิน
ข้อความโยงให้สนใจอ่าน
และอยากเห็นคอมเม้นท์เก่าๆหลังไมค์
ที่ทำให้คุณก๋ามึนได้



โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:8:59:54 น.  

 
ขอบคุณด้วยเช่นกันค่ะพี่ ก๋าาาา
เราจะยังอยู่บนเส้นทางนี้ไปอีกนาน
น้องก็คิดว่าการอัพบล็อก
เป็นการรีเช็คชีวิตตัวเองในรูปแบบหนึ่ง

มีช่วงหนึ่งที่หยุดบล็อกไปด้วยความจำเป็นเรื่องงาน
นานเหมือนกัน เสียดายมาก คือ พอไม่มีบันทึก
ไปๆ มาๆ จำรายละเอียดช่วงนั้นไม่ค่อยได้แล้วค่ะ

ปล.บล็อกถอดรหัสนี่ มีน้อยมากจริงๆ สำหรับน้อง
นานน๊านนนนนนน มันจะโผล่ขึ้นมาในหัวที

ปล2. น้องหมิงโตไวมากกกกกกกกก
สูงมากด้วย อย่างเท่ห์


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:9:04:59 น.  

 
นับถือเลยครับ.. คุณก๋ามีวินัยและความชอบเขียน ทำบล๊อก
ในรูปแบบต่าง ๆ เยอะมาก 555

ข้าน้อยขอหลบหน้าติ๊ดนุง 555 ก็ผมจะเขียนอะไรก็คิดไว้
ล่วงหน้าแค่ 2 วันเป็นส่วนใหญ่ นอกจากเบื่อ ๆ ลุง ๆ จึงจะ
เขียนในไม่กี่ ชม. ชิ่ว ๆ ก็ไม่ยอมไป อย่างว่า คนแ กร่หูไม่
ไม่ค่อยได้ยิน



โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:9:19:38 น.  

 
สวัสดีคุณก๋าครับ

ใช่เลยครับ การเขียนบล็อกช่วยให้เราได้ทบทวนและกลั่นกรองความคิด จาก input สู่ output ยิ่งทำเป็นประจำก็เหมือนได้ลับคมมีดทางความคิดและสมองก็ได้รับการจัดระเบียบที่ดี
ชื่อชมคุณก๋าที่ขยันอย่างสม่ำเสมอครับ

ลูกชายตัวสูงมากเลยครับ อิจฉาเด็กสมัยใหม่ อิอิ
ขอบคุณที่ไปทักทายกันเป็นประจำนะครับ
และตามอ่านบล็อกคุณก๋าต่อเรื่อยๆ ครับ


โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:9:51:43 น.  

 
สวัสดีครับพี่ก๋า
พี่ก๋าสายอาร์ตของจิง งานเขียนก็รุ่ง ถ่ายภาพก็ยอด
งานเขียนของพี่ก๋าที่ทะยอยเอามาลง ผมจะคอยตามอ่านนะครับพี่
อ่านง่ายดี แต่บางอันผมก็ไม่เข้าใจ 555555
ถ้าจารย์เต๊ะบอกว่า ไม่ถนัดสายธรรมะ ก็จับมือกับผมเลย 5555555
ถ้าพี่ก๋าเป็นธรรมะสายอาร์ต จารย์เต๊ะกับผมคงพวก สายบันเทิง
แต่ยังไง ผมก็แฟนคลับพี่ก๋าอยู่แล้วฮะ
จะตามไปทุกงานนี่แหละ เม้นเป็นเรื่องเป็นราวบ้าง ไม่เป็นเรื่องบ้าง สงสารผมเถอะครับพี่ 55555

น้องหมิงหมิงสูงดีมากกกกครับ แถมยังสูงได้อีกเนอะเลย แค่ 12 เอง
แม่ผมนี่หวังว่าอยากให้ลูกชายสูงซัก 180 ลูกสาวสูงซัก 170 แต่.....ขาดกันไปคนละหน่อยทั้งคู่ 555555
แต่หมิงหมิงมีลุ้นๆ



โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:10:13:53 น.  

 
ผิดกับพี่นะคุณก๋า
พี่มักลืมเร็วกับอะไรๆที่ใครๆพูดดีๆด้วย
คือคิดว่าดีแล้วก็สบายใจ
แล้วไปย้ำคิดย้ำทำกับเรื่องแย่ๆที่คนใส่ให้
พยายามแก้ไขทั้งที่ไม่ได้คิดว่าตัวเองทำเช่นนั้น
เลยมักจะนิ่งๆอยู่กับเรื่องแย่ๆ
มันเลยไม่เป็นสุขเท่าไหร่
ต้องทำอย่างคุณก๋าบ้าง



โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:11:08:26 น.  

 
หมิง หมิง สูงกว่าคุณก๋าแล้วนะครับ ยังจำได้ในบล็อกตอนโน้น ยังเป็นเด็กน้อยอยู่เลยครับ 55
ผมก็ว่าจะเขียนต่อไปเรื่อย ๆ เหมือนกันครับ แต่ของผมอาจจะไม่ค่อยได้สาระเท่าไหร่ครับ 555
มิตรภาพในบล็อก ยังอยู่ยั้งยืนยงเหมือนเดิมครับ


โดย: The Kop Civil วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:13:13:26 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณก๋า
คงได้เวลาบอกลาทีปีเก่า ที่เหลือเวลาแค่ 2 วัน
ในบล็อกแก้งค์เรายกให้คุณก๋าเป็นนักเขียนประจำถิ่น
ที่ให้เราให้ดีกรีทุกสายสะพายพร้อมไปหมด
ตั้งแต่การถ่ายทอดความคิด ศิลปะในทุกด้าน
ที่ประกอบออกมาเป้นเอกลักษณ์ ของ "กะว่าก๋า"
ชื่นชมมากๆ...จะมีแต่คุณก๋านี่ละทีเขียนบล็อกได้ทุกวัน
อย่างมีวินัย...เพื่อนๆหลายคนเงียบไป ก็ไม่เป็นรัย
แม้เราจะนานหน่อยมาเข้าบล็อก ก็ยังเจอคุณก๋าได้ทุกวันอยู่แล้ว
ขอบคุณค่ะขอบคุณที่เราได้รู้จักกันเป็นเพื่อนกันในบล็อกตลอดไป


โดย: Tui Laksi วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:16:02:55 น.  

 
มีบล็อกล่วงหน้าแค่ 2-3 วันเองค่ะ พี่ก๋า
รู้สึกว่าตุนน้อยไปหน่อย ต้องเพิ่ม
ต้องเพิ่ม

ปล.เห็นหมิงหมิงแล้วใจเต้นแรง 555


โดย: พระจันทร์สีม่วงง่วงๆ สม่ำเสมอ วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:16:37:05 น.  

 
แตงไม่ทันยุคบล็อกแก๊งบูมค่ะ คิดว่าช่วงที่บูมน่าจะเป็นช่วงที่สนุกนะคะ คงมีอะไรให้อ่านกันเยอะมากเลยทีเดียว และพี่ก๋าคงต้องอ่านบล็อกวันนึงหลายบล็อกแน่นอน แต่นักอ่านอย่างพี่ก๋าย่อมทำได้อยู่แล้ว

เคยเห็นภาพตอนพี่ก๋าออกหนังสือ มีเพื่อนบล็อกหลายคนไปขอลายเซ็น ถ้าแตงอยู่ในยุคนั้น ก็คงจะไปต่อคิวขอลายเซ็นเหมือนกันค่ะ

เสียดายที่ยุคนี้หนังสือธรรมะไม่บูม เลยไม่ได้เห็นงานเขียนของพี่ก๋าออกเป็นเล่ม แตงหวังว่าหนังสือธรรมะจะกลับมาบูมอีกครั้ง แต่ก็ได้แต่หวังนะคะ

แต่ก็ดีแล้วค่ะ ที่พี่ก๋ายังคงยึดมั่นที่จะเขียนแนวนี้ต่อไปด้วยใจรัก แตงชอบอ่านแนวธรรมะค่ะ แต่ถ้าพี่ก๋าจะเขียนแนวอีโรติก แตงก็อ่านนะคะ

จะรออ่านบล็อกของพี่ก๋าต่อไป เป็นกำลังใจให้ค่ะ


โดย: comicclubs วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:18:16:18 น.  

 
555 นึกว่าเม้นท์แล้วที่จริงลืม ความขี้ลืมก็ยังงี้
บางทีก็ดี บางทีก็ไม่ไดี คือว่า เปิดมาเห็นรูปแรก
โกยแน่บเลย นึกถึงโปสเตอร์หนังสมัยก่อน
esp. พี่จาพนม ถ้าคุณก๋าตั้งท่ามวยจีนขึ้นมาหน่อยก็ได้เลย
เฮ้อ เม้นท์เขียนบลอก บ้างก็ดีบ้างก็ร้าย
ไม่มีใครรู้จักใครสุดแต่ใจจะคิดไป
บลอกแกงโฮะของคุณก๋า เมื่อมีเวลาก็จะติดตามอ่านไป
บางวันอาจไม่เม้นท์ เพราะเรื่องคุยเรื่องเมันท์ไม่เก่ง
ชื่นชมมากสุด คือ ทัศนคติ และการตอบเม้นท์ของคุณก๋านี่ล่ะ


โดย: mcayenne94 วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:18:49:25 น.  

 
เขียนบล็อกตั้งแต่ยังไม่มีลูก ตอนนี้น้องหมิงอายุ 12 แสดงว่าเขียนมาอย่างน้อย 12 ปีกว่าๆ อิอิ พี่ก๋านานกว่านั้นแน่ๆ
สมัยแรกที่เขียนหมื่นตาตอนนั้นพี่ก๋าลงไว้ที่ไหนนะครับ หรือลงบล็อกแต่แรก?
และน่าทึ่งที่จนถึงปีนี้พี่ก๋าก็ยังคงอัพบบล็อกสม่ำเสมอ ไม่หวั่นคนใช้งานที่น้อยลงเรื่อยๆ และเพื่อนฝูงที่ล้มหายตายจาก
นี่แหละพี่ก๋าผู้มั่นคงดั่งหินผา
ต่อให้เขียนสำรองไว้ แต่ความขยันที่จะเข้ามาอัพบล็อกทุกวันนี่ก็ต้องยกนิ้วให้

พรุ่งนี้ว่าจะขึ้นเชียงใหม่ ไม่รู้จะมีโอกาสได้เฉียดไปหาไหมนะครับ

HNY2021 ขอให้ปีหน้าได้ค้นพบและเข้าใจในตัวตนและธรรมชาติมากขึ้นไปเรื่อยๆเท่าที่ความคิดจะนำพาไปครับพี่ก๋า




โดย: ชีริว วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:19:10:44 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

อ่านตะพาบของก๋า เรื่อง Blong 2021 แล้ว ต้อง
ทึ่งและยอมรับความสามารถของเธอ จ้ะ เขียนเนื้อหาได้หลากหลาย
แต่ที่ทึ่งมากที่สุด คือ เขียนบล็อกได้ทุกวัน อิอิ เยี่ยมจริง ๆ ครู
ก็อ่านและเม้นท์เรื่องของเธอได้ทุกวัน ยกเว้นวันที่ไม่ได้อยู่บ้าน จ้ะ

โหวดหมวด บันทึกประสบการณ์ ฯ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:21:34:32 น.  

 
ภาพสวยครับ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:22:14:28 น.  

 
ถ้าผมแค่คอมเม้นต์แค่นั้น พี่ก๋าคงไม่รู้สึกดีหรอกครับ เอาเข้าจริงๆ เรื่องคนไม่อ่าน ถ้าเขาจะไม่อ่าน ทำอย่างไรเขาก็ไม่อ่าน ผมแปลกใจแค่ว่าแล้วจะแวะมาทำไม ถ้าต้องการแค่ให้โหวตก็กล้าๆ หน่อย ประกาศตัวออกมาเลยว่า เฮ้ย!! โหวตให้เราหน่อย กล้าขอผมกล้าให้นะ เคยประกาศเปิดอกคุยแล้วด้วย ถ้าอยากได้มากๆ แต่รู้สึกละอายจะซื้อก็ไม่ว่า ราคาคุยกันได้มีโปรโมชั่นด้วยนะเออ 555

ไม่เล่นแล้วครับ เรามาเข้าประเด็นกันดีกว่า

ผมมองว่าเขียนบล็อกมันก็เป็นการเรียบเรียงความคิด และการนำเสนอ บล็อกที่มีสต็อกไว้ ผมก็มี แต่ไม่เยอะขนาดพี่ก๋า ตอนนี้สิ่งที่ผมอยากทำให้ได้ คือ บล็อกที่เจ๋งในระดับที่เราเปิดมากี่ทีก็ยังรู้สึกว่าเอนทรี่นี้มันเยี่ยมมาก ซึ่งเอนทรี่ที่เรารู้สึกว่ายอดเยี่ยมขนาดนั้นในช่วงเวลาปัจจุบันน้อยลงมาก เมื่อเทียบกับสมัยก่อน

คล้ายกันในเรื่องแนวคิด พี่ก๋าเขียนธรรมะเตือนตัวเอง ผมเขียนภาษาจีนทบทวนภาษา ผลที่ได้มันจะทำให้เรารู้ในเรื่องนั้นมากขึ้น


เราไม่รู้เลยว่าวันต่อๆ ไปจะเป็นอย่างไร นี่มันมืด 8 ด้านจริงๆ นี่สินะที่เรียกว่าช่วงเวลาแห่งความสิ้นหวังที่แท้จริง


ผมไม่ค่อยเข้าใจคนที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้ใหญ่เท่าไหร่เหมือนกัน เราปฏิเสธไม่ได้ว่า ความคิด สภาพแวดล้อม การศึกษา รวมไปถึงอะไรหลายๆ อย่างแตกต่างกัน แต่ที่แน่ๆ เราจะไม่โตขึ้นไปเป็นผู้ใหญ่แบบนั้น แบบที่เด็กรุ่นหลังมันว่าเอาได้ว่า "แก่เพราะกินข้าว เฒ่าเพราะอยู่นาน"


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:22:19:39 น.  

 
ขอบคุณค่ะคุณก๋า...เอ เราว่าคุณก๋าเขียนบล็อกมานานกว่าเราแน่ๆ
หมิง หมิง 12 ปี เราเขียนมา 11 ปี โห...เวลาใกล้เคียงกันมากค่ะ
ใช่ค่ะ ...ที่นี่มีความอบอุ่นแบบมิตรภาพที่ไม่รู้จักกันมาก่อน
แต่คุยกันเหมือนเป็นเพื่อนกันมานานแล้ว รับรู้ได้นะคะ


โดย: Tui Laksi วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:23:18:47 น.  

 
อยู่เล่นเป็นเพื่อนบล็อกแก๊งกับคุณก๋า และ เพื่อนๆบล็อก ไปจนกว่าบล็อกแก๊งจะเลิกกิจการครับ

น้องหมิงหมิง ขึ้น ม. 1 หรือยังครับ กว่าจะจบม.ปลาย ก็สูงเกือบ 2
เมตรครับ



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 29 ธันวาคม 2563 เวลา:23:55:37 น.  

 
จากบล๊อก

พี่ก๋านี่แหละไอดอลการเขียนบล๊อกเพื่อความสุขและสะสมผลงานของจิง!
วันก่อนเปิดลิ้นชักโต๊ะทำงานมาเจอกระดาษที่ร่างกลอนตะพาบไว้ ยังคิดเลยครับว่า ถ้าไม่ได้ลงบล๊อกไว้ที่เราแต่งมัวๆนี่คงลงขยะไปแล้ว
ดีนะที่บล๊อกแก๊งค์ช่วยเก็บ แล้วก็ขย้ำกระดาษทิ้งฮะ
เก็บในบล๊อกดีกว่า ^^


โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 30 ธันวาคม 2563 เวลา:0:16:46 น.  

 

สวัสดีค่ะ
น้องก๋าเขียนบล็อกนานจริงๆ

น้องหมิง หมิง เริ่มโตเป็นวัยรุ่นแล้ว

ส่วนมากพี่อ่านบล็อกของน้องก๋าเสมอ
ได้ข้อคิดดีๆ ขอบคุณนะคะ


โดย: newyorknurse วันที่: 30 ธันวาคม 2563 เวลา:1:44:19 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ครับ


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 30 ธันวาคม 2563 เวลา:6:39:19 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]