พฤศจิกายน 2565
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
10 พฤศจิกายน 2565

: ฉันได้เรียนรู้ว่า 1 :



: ฉันได้เรียนรู้ว่า 1 :






















































 



Create Date : 10 พฤศจิกายน 2565
Last Update : 10 พฤศจิกายน 2565 5:13:58 น. 16 comments
Counter : 757 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณหอมกร, คุณปัญญา Dh, คุณtanjira, คุณThe Kop Civil, คุณtuk-tuk@korat, คุณอุ้มสี, คุณSleepless Sea, คุณnonnoiGiwGiw, คุณเริงฤดีนะ, คุณhaiku, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณสองแผ่นดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณSweet_pills, คุณกิ่งฟ้า


 
ถ้าเรา นำคำพูดที่โป้ปดบิดเบือนให้เราเสียหาย มาคิดคงจะ
ทำร้ายเราให้ หงุดหงิดได้...

เคยเห็นเพื่อนไปใส่ใจบางอย่างเหมือนคนอยากจะลอง พอเขา
ไปใส่ใจผลก็ย้อนกลับมา.. ผมเคยบอกว่า เห็นอึ รู้ว่าเหม็น
อย่าเอาไม้ไปเขี่ยซิ เราจะได้ไม่ได้กลิ่นเหม็น 555


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:5:32:47 น.  

 
ไม่หรอกนะคุณก๋า ถึงเราชิงชังตาลุงเพียงใด
ก็ไม่เคยเก็บมาทุกข์ใจ แต่มองดูเขาด้วยความสมเพชมากกว่าหนะ



โดย: หอมกร วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:9:08:01 น.  

 

สวัสดีครับคุณก๋า

ทุกย่อหน้า ทุกภาพ ทุกถ้อยคำ ในเซ็ต “ฉันได้เรียนรู้ว่า”
มันช่างมีความหมาย
มีประโยชน์ต่อโลกภายในและภายนอกของผู้อ่านครับคุณก๋า

Hate Speech หรือ ความเมตตา
ทั้งสองอย่างนั้นมันตรงข้ามกัน
และทั้งหมดที่ออกจากตัวเรา ไปปรากฏต่อสายตาผู้อื่นนั้น
ล้วนต้องถูกสร้างขึ้นมาจากจิตของเราก่อนครับ

เมื่อทั้งสองนั้นอย่างมันถูกสร้างจากจิตของเราเอง
แม้ว่าเราปล่อยออกไปให้คนอื่นแล้ว
แต่ทั้ง Hate Speech และ ความเมตตา นั้น
กลับอยู่ที่เราอย่างครบถ้วน และก็ไปอยู่กับผู้ที่ยอมรับมันด้วย

ความเมตตานั้น มันจะปลอบประโลมตัวเราเองอย่างสูงส่ง
Hate Speech ก็เช่นกัน มันจะทำร้ายตัวเราเองได้อย่างไม่น่าเชื่อ

“ฉันได้เรียนรู้ว่า 1” ล้วนเต็มเปี่ยมไปด้วยความเมตตาครับคุณก๋า



โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714 ) วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:9:49:11 น.  

 
สวัสดีครับ

ขอบคุณข้อคิดครับ


โดย: ปัญญา Dh วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:10:35:17 น.  

 
สวัสดีค่ะก๋า

วันที่ผ่านๆมา ในทุกบทตอนของชีวิตคือการเรียนรู้นะคะ
ถ้าเรารู้จักมองแล้วรู้จักคิดนะคะ ...

บางอย่างบางเรื่อง เราต้องมองอย่างเดียวเลยค่ะ
อย่าเอาใจไปร่วม เพราะจะทำให้เราเป็นทุกข์ ...

ก๋า มาดาม หมิงหมิง มีความสุขมากๆ รักษาสุขภาพนะคะ


โดย: tanjira วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:11:35:08 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า
เห็นด้วยกับเม็นต์คุณสีเมจิกเลยครับว่าทุกบทความมีความหมาย มีประโยชน์ และสามารถเป็นแรงบันดาลใจ ช่วยเหลือคนได้จริง ๆ ครับ
คำพูดแย่ ๆ ของคนอื่น ถ้าเราไม่เอามาคิดไม่เปิดรับ ยังงัยก็ทำไรเราไม่ได้ การยอมรับความจริงบางครั้งมันเจ็บปวดมากจริง ๆ เลยครับ การรับรู้ข่าวสารมากเกินไปนี่เป็นทุกข์จริง ๆ ครับ หลัง ๆ มานี่ผมงดเสพข่าวไปได้เยอะเลยครับ
เมื่อคืนลิเวอร์พูลชุดสำรองยิงลูกโทษชนะไปนะครับ ยังเฮงอยู่ 555


โดย: The Kop Civil วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:12:42:04 น.  

 
เห็นด้วยเลยจ้า


โดย: อุ้มสี วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:14:07:09 น.  

 
เราต้องเรียนรู้อะไรอีกมาก ยิ่งเรียนรู้มากขึ้นมากเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้สึกเหมือนไม่ได้รู้อะไรเลย ชีวิตเรามันคงเป็นแบบนั้นกระมัง


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:14:34:26 น.  

 
ทักทายยามเย็นครับ

มาอ่านข้อคิดประกอบภาพศิลปะครับ
ภาพใบหน้า-หน้ากากต่างๆ เข้ากับเรื่องราวในหัวข้อได้สอดคล้องกันเลยครับ


โดย: Sleepless Sea วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:17:24:37 น.  

 
สวัสดีมีสุขค่ะ

วันนี้โหวตหมดกระเป๋าค่ะ

บางครั้งความทุกข์ทรมานปวดร้าวมากกว่าความตายจริงๆค่ะ


โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:17:48:16 น.  

 
มีสติ
และดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาณ
ดีแล้ว..ชอบแล้ว..ค่ะ
Entryนี้ให้ข้อคิดที่ดีมากๆค่ะ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:18:03:51 น.  

 
วันนี้เพิ่งจะได้เข้าบล็อกครับ ยุ่งมากจริงๆ ไม่ได้มีงานบ้านใหญ่ๆทำนะครับ จัดการเรื่องกินนี่แหละครับ แล้วนัดของมาส่งพร้อมกัน 5-6 อย่าง .... รับของน่ะไม่เหนื่อยครับ เหนื่อนตอนจัดเก็บครับ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:20:32:11 น.  

 
สวัสดี ยามดึก จ็ะ น้องก๋า

ฉันได้เรียนรู้ว่า .. สิ่งที่เรียนรู้ว่าของ ก๋า ตามที่เขียนมาให้
อ่าน ช่างมากมาย ผู้อ่านพลอยได้รับข้อคิด ทั้งนี้เพราะเธอชอบ
คนชอบอ่าน ย่อมสั่งสมความรู้ในการเขียนได้เป็นอย่างดี

เรื่องของ "จิต" เป็นสิ่งสำค้ญ ที่จะพาเราไปสู่ในทางที่ดี จึง
ต้องฝึกจิต สติ ต้องมีอยู่กับตัวเอง เราจึงจะประสบความสำเร็วในสิ่ง
ที่เราตั้งไว้ จ้ะ

โหวดหมวด งานเขียนฯ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:22:47:06 น.  

 
การเรียนรู้ ไม่มีวันสิ้นสุดจริงๆ เรียนรู้จนกว่าจะหมดลมหายใจ

อากาศยังไม่เย็นครับ เสื้อกันหนาวยังคงอยู่ในตู้ครับ



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:23:37:46 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องก๋า ชีวิตคนเราตั้งแต่เกิดมาจากเด็กเล็กๆมาจนเติบใหญ่ได้เรียนรู้อะไรเข้ามาในชีวิตมากจริงๆค่ะ

ยามเด็กเราก็ใสซื่อคิดทุกอย่างเป็นไปตามแต่ใจเราคิด แต่พอโตขึ้นกับไม่ใช่เลยทุกอย่างที่เราเห็นว่าดีมากในสายตายามเด็ก แต่พอเราได้เรียนรู้มากขึ้นสิ่งนั้นกลับกลายเป็นสิ่งร้ายๆที่ฉาบหน้าปิดบังความชั่วไว้ภายใน อย่างน่ากลัวนะคะ ยิ่งคนเรายิ่งต้องระวังเมื่อเรียนรู้มากเข้าจึงได้เข้าใจว่าโลกนี้จิตมนุษย์นี้ไซร้ยากแท้หยั่งถึงจริงๆค่ะ

โหวต Literature Blog ค่ะ



โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 11 พฤศจิกายน 2565 เวลา:0:09:35 น.  

 
คำพูดของคนอื่นที่กระทบความรู้สึกเรา
ขณะเผชิญตรงๆมักตั้งตัวไม่ค่อยทันค่ะคุณก๋า
ต้องรอเวลาผ่านไปหน่อยค่อยคิดได้ค่ะ
ยังโชคดีอยู่หน่อยที่นานน๊านจะเจอคนพูดแย่กับเราน่ะค่ะ

เมื่อวานไม่ได้เข้ามา
คุณก๋าฝันดีนะคะ


โดย: Sweet_pills วันที่: 11 พฤศจิกายน 2565 เวลา:0:11:21 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]