:: โลกไม่จำเป็นต้องหยุดหมุนเพื่อเรา ::



ภาพและคำโดย : กะว่าก๋า



















ทุกครั้งที่เกิดปัญหาขึ้นที่ความรู้สึก
ทุกคราวที่เรารู้สึกบาดหมางเคืองขุ่นกับใครบางคน

เรารู้สึกเหมือนถูกกระทำ ถูกทำร้ายความรู้สึก
เกิดความรู้สึกน้อยใจ เสียใจและเจ็บปวด

เราพยายามบอกกับใครหลายคนว่า
โลกนี้ไม่ยุติธรรมเลย
ทำไมเราต้องจ่อมจมอยู่แต่กับความทุกข์
ในขณะที่อีกฝ่ายมีความสุขอยู่ตลอดเวลา




“โลกไม่จำเป็นต้องหยุดหมุนเพื่อเรา”



คนทุกคนก็ไม่มีความจำเป็นใดใดที่จะต้องทำแต่สิ่งที่เราพึงพอใจ

คนเราเกิดมาพร้อมความแตกต่างทางความคิด
นั่นจึงไม่ใช่สิ่งผิดที่เขาจะคิดต่างจากเรา


เราพยายามตั้งคำถามกับตัวเองอยู่ตลอดเวลาว่า

“ทำไมไม่มีใครเข้าใจฉันเลย ?”

แต่คำถามเช่นนี้...นอกจากจะไร้คำตอบ
มันยังมักพ่วงพามากับความเคียดแค้น น้อยใจ เสียใจ


เราพยายามถามคนรอบข้างว่า

“ฉันทำผิดอะไร ?”

“ทำไมฉันถึงต้องพบแต่ความทุกข์ ความผิดหวังอยู่ตลอดเวลา?”


มีสักครั้งในชีวิตบ้างไหม
ที่เราจะหยุดและถามตัวเองว่า

“ทำไมฉันไม่เคยคิดจะเข้าใจคนอื่นบ้างเลย ?”



เราพยายามเปลี่ยนโลกให้หมุนไปตามความรู้สึกของเรา
เราโกรธที่คนอื่นไม่เข้าใจความรู้สึกของเรา
เราเกลียดที่มีคนมาย้ายแก้วน้ำโดยไม่บอกเรา
เราโมโหคนในครอบครัวเพราะพูดจาไม่ดีใส่เรา
เราปัดปฏิเสธความหวังดีและคำเตือนของเพื่อน
เพียงเพราะเราคิดว่าเขากำลังก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวของเรา
เราชิงชังคนที่คิดต่างออกไปจากเรา
และเรามองคนเหล่านั้นเป็นศัตรู....


เราจึงเอาแต่มองออกไปนอกตัว
และพยายามเปลี่ยนสี่เหลี่ยมให้เป็นวงกลม

เราไม่เคยมองเห็นความงามและความลงตัวของวงกลม

เราคิดแต่ว่าทำอย่างไร
เราจึงจะรู้สึกพอใจที่ทุกอย่างเป็นไปดังใจเราต้องการ
พอไม่ได้ดังใจก็แค้นเคือง ขุ่นเคืองใจ....



การใช้ชีวิตแบบให้ตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล
มันเป็นทางที่ทำให้ตัวเราเจ็บปวด...
คนรอบข้างอาจสงสารและเห็นใจเราในบางเวลา
แต่เมื่อนานไปคนเหล่านั้นจะหงุดหงิด รำคาญ
และผลักเราให้ออกห่างไปจากเส้นทางการโคจรของชีวิต



“ทำไมไม่มีใครเข้าใจฉันเลย ?”


คำถามนี้คือคำถามที่ไร้คำตอบ
และถึงมีคำตอบก็เป็นเพียงคำปลอบประโลมใจ
ของคนที่ปิดหัวใจตัวเองให้อยู่กับเงาดำอันมืดมิด

มีเพียงคำถามที่ว่า


“ทำไมฉันไม่เคยคิดจะเข้าใจคนอื่นบ้างเลย ?”

ที่จะทำให้เราเปิดใจ เปิดความรู้สึกของตัวเอง
เพื่อไปซึมซับรับรู้ความรู้สึกของคนอื่นบ้าง


เมื่อเราเข้าใจเขา รับรู้ความคิดของเขา
เราไม่ได้พ่ายแพ้หรือสูญเสียอะไรเลย
แต่เรากำลังทลายกำแพงสูงที่กั้นตัวเองออกจากคนอื่น
พร้อมกับสร้างสะพานเพื่อทอดยาวให้คนอื่น
ได้มาสัมผัสรับรู้ตัวตนที่แท้จริงของเรา


เราจะเข้าใจคนอื่นได้อย่างไร
หากเรายังไม่เคยเข้าใจตัวเอง

เราจะรักใครได้อย่างไร
หากเราไม่เคยรักตัวเอง


มีเพียงการรู้จักตัวเองอย่างถ่องแท้เท่านั้น
ที่จะทำให้เราได้รับรู้ความจริงของชีวิตที่ว่า

โลกไม่จำเป็นต้องหยุดหมุนเพื่อให้เราพึงพอใจ.

Create Date : 12 ตุลาคม 2553
Last Update : 12 ตุลาคม 2553 4:56:27 น.		139 comments
Counter : 1658 Pageviews.
Share Tweet