สวรรค์ในอก นรกในใจหรือเปล่าจ๊ะน้องก๋า

รูปหม่นหมองจริงๆ ...

สวรรค์ก็ดีจะแย่แล้ว

นี่ยังมีรสหวานอีก

อะไรจะดีขนาดนั้นคะ

<
<
เบรน เขาฉลาดจะตาย

มีพิ้งกี้อยู่ข้างยิ่งฮาใหญ่เลย

ผมเลยนึกถึงท่านก๋าก็เลย.....

มีเยื่อใยอะไรหลงเหลือระหว่างเราอีกหรือ ?


เยื่อใยที่ดูเหมือนจะเคยมี
บางลงทุกวัน
บางลงในหัวใจเธอ
บางลงในหัวใจฉัน
และสุดท้าย...

มีเยื่อใยอะไรหลงเหลือระหว่างเราอีกหรือ ?


............................


วันนี้มีอาการจิตตกยามบ่าย
ตัดสินใจเลิกคบเพื่อนคนหนึ่งไป
ตัดสินใจมาหลายรอบแร้ววว
รอบนี้เอาจริง
.
.
.
พี่ก๋าว่าดี.ผิดไหม
ที่ตัดสินใจเลิกคบเพื่อนที่...
นั่งกินข้าวกับศัตรูของเราอย่างมีความสุข
และพูดถึงเราในทางที่ไม่ดี

พี่ก๋าว่าดี.ผิดไหม
ที่จะตัดคนที่ไม่เห็นความสำคัญของเราไปจากชีวิต
ทั้งๆที่คนที่เห็นความสำคัญของเรา
เห็นคุณค่าของความเป็นเพื่อนที่เราให้...ยังมีอีกมาก

พี่ก๋าว่าดี.ผิดไหม
แล้วถ้าว่าผิด
ทำไมดีดีต้องผิดด้วยเนี่ย

สรรค์หวาน
นึกถึงหมูสวรรค์
กะหมูหวานอ่ะ

รูปสวยงาม
ดูแล้วชวนให้จินตนาการลึกไปในความคิด
.
.
.
.
.

ครั้งหนึ่งหรือหลายๆครั้งในชีวิต
เคยบอกกับตัวเองว่าไม่อยากมีความทรงจำ
แต่อย่างไรก็ตาม ความจริงก็คือเรื่องจริงวันยังค่ำ
ความทรงจำไม่ว่าด้านดีหรือด้านร้ายต่างก็มีประโยชน์
ต่อการใช้ชีวิตในวันข้างหน้าและก็เป็นภูมิคุ้มกันอย่างดี

เพิ่งกลับมาจากข้างนอก
วันนี้ร้อนตับแลบค่ะ
เมื่อวันก่อนถามพี่กิจเรื่องเชียงใหม่
อยากเก็บข้อมูลไว้สำหรับไปเที่ยวค่ะ
แต่จะได้ไปเมื่อไหร่นั้น ค่อยว่ากันอีกที

ปาย - เชียงใหม่ ในหน้าร้อน
ถ้าไปช่วงนี้ ไขมันจะไม่ละลายเหรอพี่
แต่ถ้าไปหน้าหนาว คนเยอะและบรรยากาศอาจโรแมนติกจนเกินไป 555

ไม่รู้จะช่วยด้วยความเคลือบแคลงใจได้ยังไง
.
.
.
.
ดี.นึกคำพูดอะไรสักคำ
ที่อยากบอกเพื่อนคนนั้น
ถึงความรู้สึกของเรา
พี่ก๋าบอกมาอย่างนี้...
อืมมมมม
ถูกล่ะ
.
.
.
ก็ถ้าเห็นศัตรูของเราดีกว่าเรา
ก็จะมาคบกับเราทำไม
เลือกไปสักทาง
จริงใจกับใครก็ได้ไปสักคน
.
.
.
เมื่อเขาไม่ตัดสินใจ
ดี.ก็ตัดสินใจล่ะ
.
.
.
ดอกไม้ไม่ใช่แค่ดอกไม้
คอมไม่ใช่แค่คอม
เพื่อนก็เหมือนกัน
ตัดสินใจคบแล้วก็ไม่ได้สักแต่ว่าแค่นั้น


เจ้าประคู๊ณณณณณ
ขออย่าให้ตัวเองใจอ่อนเลยงานนี้

มันจะได้จบๆๆๆๆไป
ใครจะคบใครก็คบไปเลย

อิอิ

อัพบล็อกอย่างมีความสุขอยู่แท้ๆ
จิตตกซะงั้น

จะหวาน หรือจะขื่น
ใช่ใครอื่น..กระทำ
จะลืม..หรืออยากจำ
ล้วนสำคัญ ที่เราเอง..


** คนเรามักมองเห็นค่าของสิ่งที่สูญเสียไปแล้วเสมอ**

สวรรค์หวาน หว่านวงล้อม
หลอกลวงใจ ให้ไหลหลง
เสพความหวาน แสนสุขล้น
สุขสมพลัน สวรรค์ลวง
แทงลงใจ สาดขมทรวง
ตอกโซ่ตรวน ขังไว้กับความทรงจำ

ความทรงจำทั้งที่ดี และไม่ดียังคงอยู่
และจำมัน ตราบใดที่เรายังมีชีวิตอยู่
เพราะเราเป็นคนจำเม่น อิๆ

วันนี้ขี้เกียจจังเลยไม่ทำไรเลยนอนดูทีวีอย่างเดียว
เพิ่งจะดันตัวเองออกจากที่นอนมา 555

มาแล้วค่ะ ... ภาพมันฟ้องจริงๆ ว่าเรื่องนี้
ต้องเศร้าเพราะว่าภาพมันเศร้าตาม ..

อาจจะเพราะว่ารักมากเลยทุกข์มาก
เศร้ากับเศร้าเพราะว่าลืมเค้าไม่ลงอ่ะคะ ...


ชอบการเล่นสีของใบไม้จังเลยอ่ะคะ
เหมือนวาจะเป็นภาพเดียวกัน แต่ว่าสีแตกต่าง
กันดูแล้วฉงน ฉงายดีแท้เลย ... เพลินๆ เข้าตาจริงๆ

เธอเดินจากไป
ฉันเดินจากลา
ความโหยหาถูกทิ้งขว้างอย่างไม่ใยดี


มีเยื่อใยอะไรหลงเหลือระหว่างเราอีกหรือ ?


ให้อภัยใครไม่ได้
ให้อภัยตัวเองไม่ได้


ฉันจำ....
และไม่เคยลืมเรื่องราว .....
ระหว่างเรา

แม้เพียงสักวัน.


โอ๊ยเจ็บ....ไม่ต้องโดนทุกคำก็เจ็บ
เมื่อเช้าเจอคำถามหนักๆ ก็กลับขำ
ตอนนี้อะไรหวานๆ...แต่ทำไมอ่านแล้วเศร้าเหลือเกิน

บางความหมายของถ้อยคำ
เหมือนจะย้ำความในใจ
มีบางสิ่งทิ้งรอยไว้
เห็นครั้งใด...มีน้ำตา

บางเวลาที่ใจหยุด
บอกสิ้นสุดที่ผ่านมา
บางเวลาใจเพ้อหา
เจ็บเกินกว่าทนกล้ำกลืน

ไม่อยากย้อนเวลา
แม้โหยหาทั้งหลับตื่น
ทำได้เพียงยิ้มฝืน
จะไม่คืน...ไม่หวนไป

เยื่อใยในใจเรา
บ่มช้ำเศร้าและหมองไหม้
ผ่านเลยไกลเกินไป
เหลือแผลใจที่ทิ้งรอย...

ส่งไอติมจากเชียงใหม่มาเล้ย
....โทษฐานทำคนอ่านเสียใจ

สีรูปแปลกตาจัง แปลกๆดี

ใบตองดี ๆ ใช้ห่อข้าวต้มมัดหวานมันอร่อย
ห่อหมกปิ้งไฟหอมชวนกิน
ห่อขนมใส่ไส้ (หน้ากระฉีกแสนหวาน)
กรวยรูปถ้วยใส่ขนมตาลเหลืองอร่าม
ปูลังถึงนึ่งกล้วยน้ำว้า กินกับมะพร้าวขูด น้ำตาลทราย
(ทั้งหมด ถ้าเป็นใบกล้วยตานีจะดีมาก)

มาทำใบตองดี ๆ เป็นรูทำไมเนี่ย? เสียของมากเรย

ภูเก็ตกะฮ้อนขนาด ฮ้อนจ๋นบ่ฮู้ว่าจะฮ้อนจะใดแล้ว



เห็นใบต๋อง ปี้นึกถึงต๋อนเป็นละอ่อน(แห๋มแล้ว)
ตี้บ้านปี้จะมีต้นกล้วย นักขนาด เวลากล้วยสุขจะเป็นเคลือใหญ่ๆ
บ่อฮู้ว่ามันมีนักไปก่อ ปี้ก็เลยเป็นคนบ่ ชอบกินกล้วยอ่องเลย 555 แล้วจะชอบไปเสอะหาใบกล้วยตี้มัน ม้วนๆ แล้วมันจะมี
ดักแด้อยู่ตังใน แล้วมันก้อกินใบกล้วยเป็น ฮู ฮู จะอี้ มันม่วนขนาด จำบ่ใด้แล้วว่าเอามันไปยะอะหยัง

ที่ไหนไหนก็ร้อน
กทม.ยิ่งร้อนใหญ่
ร้อนกายก็ว่าแย่แล้ว
นี่มาอ่าน..แล้วเลยพาลร้อนใจ
ร้อนรุ่มกลุ้มฤทัย
คิดถึงคนไกล..มิเว้นวาย
(คนไกล..อยู่ถึงเชียงใหม่เจ้า) อิอิ

หวัดดียามเย็นจ้า ก๊ะก๋า
เพราะคิดถึง ฉันจึงมาหา...

ความโหยหาถูกทิ้งขว้างอย่างไม่ใยดี
อ่านคำนี้แล้ว..ขอบตารื้นเลยคะ

ความโหยหา..ห่วงใย..
บางครั้งก็ต้องทิ้งขว้าง ทั้งที่หัวใจถวิลหาอย่างไม่อาจเอ่ยคำใดเปรียบ..
อืม..เขียนต่อไม่ได้แล้วคะ

ดอกหัวใจล้อมช่อก่อกลีบอ่อน
ซ้อนซ้อนซ้อน..ซ่อนชั้นละวันเลี้ยง
เสน่หาลึกล้ำ..รำดับเรียง
ห่วงใยเคียงโหยหา..มาต่อใย..

แต่วันที่โรยรา..ล้าลำดับ
ทุกสิ่งกลับ..เฉาเร็วเหลือ..เชื้อหวั่นไหว
ร่วงทั้งดอก..ชอกช้ำ..ย้ำถึงใบ
ก้าน..ราก..ไร้..หวานหอม..เคยล้อมกัน..

เชื้อจากงานคุณก๋า กับสิ่งที่อยู่ในใจ คะ

สวรรค์อันแสนหวาน
เคยกรุ่นซ่านให้ห่างหาย
รักชื่นเคยกรุ่นกาย
กลับมลายไปทันตา

สวรรค์เคยว่าหวาน
แค่ทางผ่านคนค้นหา
พบเจอคนดีกว่า
ก็บอกลาไม่ไยดี

เหลือเพียงสวรรค์เบี่ยง
เส้นทางเลี่ยงเบนหลีกหนี
ฉันขอตามคาวี
ไปลองดีดูสักครา

...แหะๆ ว่าจะจบแบบเศร้า
แต่ทำไมกลับไปหาพี่คาวีได้หนอนาห์(ริน)

ทำไมสงกรานต์มันช่างรวดเร็วเยี่ยงนี้

ความไม่เข้าใจระหว่างเรา
รู้ไหมทำให้เศร้าใจแค่ไหน
อยู่ๆเธอก็ห่างหายไป
ไม่มีการบอกกล่าวให้รู้เลย

เหนื่อยนะกับการรอ
การรอที่ไม่มีจุดหมายปลายทาง
เหนื่อยกับอารมณ์ที่อ้างว้าง
มาบอกกันบ้างก็ยังดี...เหอๆ

------------------

55+ อันนี้ไม่เกี่ยวกับกลอนพี่ก๋าข้างบน
แค่อยากลองเขียนบ้าง
ตามประสาคนแต่งกลอนได้สุดยอดของกลอนมาก

สวัสดีคะคุณก๋า
ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ไม่ได้มาเยี่ยมเยียนซะนาน
อัมมารับจ๊อบที่เชียงใหม่ยี่สิบวันคะ
มาตั้งแต่วันที่ห้าแล้วคะ
คาดว่าคงกลับวันที่ยี่สิบ
เลยไม่ค่อยได้ใช้เนทเท่าไหร่
กลับไปสุราษฎร์เมื่อไหร่จะเข้ามาทักทายบ่อยๆนะคะ
มีความสุขมากๆนะคะ

ปล.เชียงใหม่ร้อนมากๆๆๆ

ก๋าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ต้องเรียกเสียงดังๆหน่อย คิกๆๆๆ คิดถึงกันทั้งบ้านเลย

วันนี้ไม่ได้มีเวลามากพอจะเข้า bloggang ได้เลยจ้า

จะได้เข้ามาที่นั้ในช่วงกลางคืนเท่านั้น

แต่ไม่เป็นไร ม๊าอ่านของก๋าย้อนหลังได้สบายมาก

ก๋าเป็นไงบ้าง มาดามล่ะ พรุ่งนี้ต้องไปทำงานแล้ว

**************

วันนี้ ทั้งบท ทั้งภาพ ดูเมทกันหมดเลย

เหมือนก๋ามองภาพเหล่านี้ไป เขียนบทกวีไป

อ่านและดูแล้วได้อารมณ์ไปอีกแบบนะเธอ

สวยจ้า................

สวัสดีปีใหม่ไทย มาช้าไปหน่อยคงไม่ว่ากันนะค่ะ เพราะช่วงปีใหม่ไม่ค่อยได้อยู่บ้าน ออนทัวร์ไปทำบุญขอพรจากยาย และไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ปู่ย่า เลยไม่ได้แวะมาหาคุณก๋าเลย

สงกรานต์นี้คุณก๋าได้พามาดามออกไปเที่ยวเล่นน้ำสงกรานต์บ้างหรือเปล่าค่ะ เห็นที่เชียงใหม่มีการเล่นน้ำสงกรานต์กันแบบหน้าสนุกสนานนะค่ะ

มะด้ายตั้งค่าอะไรเลยอ่ะลุงก๋า AWB อย่างเดียวเลย
เคยอ่านในรีวิวกล้องรุ่นจีจี้ เค้าว่ามันจะฉ่ำสีน้ำเงินนี่นา

ไม่ได้เขียนกลอนดีหรอกค่ะ แต่มันอินน่ะ
วันนี้มีแต่คนกระตุ้นต่อมรื้อฟื้น ชักจะหงุดหงิดซะแล้วเน้อ

รู้แล้วๆๆๆ

ข้าพเจ้าว่าดอกคูณติดสีใบมะม่วงแน่ๆเล้ยยย
5555... โดนสีด้านบนตกใส่อ่ะ

ขอบคุณกลอนไพเราะ
แอบฉอเลาะคนชิดใกล้
มายเดียวคือมายไวท์
รักแค่ไหนอ่านรู้กัน



มั่วนิดติดขัดหน่อย
ความไม่กร่อยยังสุขสันต์
ที่จริงตัวนาห์นั้นชอบนางทาสมากกว่าเอย

...มั่วได้ที่เหมือนกันเลยเรา

ด้วยเหตุและผลที่มีมากมาย

ที่ได้ทำให้เราเลิกรา

ไม่อาจจะคืนย้อนมา

เวลาของเราหมดแล้ว

แม้ตั้งแต่นั้นจะมีใครๆ

ผ่านเข้ามาในความเงียบเหงา

แต่ในใจยังมีเรื่องราว

ช่วงเวลาที่ฉันมีเธอ


เก็บเธอไว้... ข้างในจนลึก...สุดใจ

ได้คิดถึงเธออีกคราว

เมื่อวันที่เหงาจับใจ...

ไม่มีใครฉันยังมีเธอ....

ไม่อาจจะรู้ว่าเธออยู่ไหน

อยู่ยังไงเมื่อเราจากกัน

ที่ผ่านเลยไปเนิ่นนาน

เธอลืมหรือยัง ไม่รู้


รู้เพียงอย่างเดียวว่ายังมีเธอ

อยู่ในความทรงจำ กับภาพเดิมๆ

วันที่เคยมีกัน อยู่ในใจอย่างนี้มานาน

แวบเข้ามาเป็นพักๆ

----

รัก..คำนี้ที่อยากเอ่ย
แต่เธอ..เหมือน ไม่รับรู้เลยกับคำนี้
นะ..ขอร้อง ช่วยเปิดใจรับกันซักที
รู้ไหม..หัวใจดวงนี้ ยังเฝ้ารอ
???

-------

55+ ถ้าเปิ้นบอกรักหนุ่มด้วยกลอนนี้เค้าจะรู้ไหมนะว่าเปิ้นบอกรัก ฮิๆ

ไปนอนแระพี่ก๋า
พรุ่งนี้มาสทนาใหม่
ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไง
เพราะจะไปทำงานหลังจากหยุดยาว

อาจจะเจองานมากมาย
หรือสบายจนนั่งหาว
อาจจะไม่ได้เรื่องได้ราว
จะรีบมาส่งข่าวอย่างเร็วไว

คาดว่าไม่เกินบ่ายสอง
คงกลับมาจับจองน้องคอมพ์ได้
ไปแล้วค่ะคืนนี้ขอให้หลับสบาย
ไร้ฝันร้ายได้ฝันดีแทนที่กัน

...หุหุ กลอนพาไป ไปแระฝันดีค่า

หุ หุ หุ ปิ๊กมาผ่อแฮ๋มกำ ใบอาหยังก๊อ เฮ เฮ 55555

ผ่อดี ดี มันก่อเหมือนก่าใบต๋องก๊าใบแรกน้อ


ปล.ข๋อยคนแต่งกลอนจ่างป๊าดโท๊ะ มีก่าคนเก่งๆ

ขอบคุณพี่มากๆๆๆค่ะ
จะพยายามไม่จิตตกกับเรื่องเดิมๆอีก
พรุ่งนี้และต่อไป...
จะพยายามทำให้ได้

เหนื่อยแล้วค่ะ
เหนื่อยมากๆๆ

จิตตกแถวไหน
ก็มาบ่นแถวนี้ทุกครั้ง
.
.
.
บล็อกที่แล้วพี่ไม่ให้บอก
ก็ว่าไปตามนั้น

แต่บล็อกนี้ก็บอกได้...
คนพิเศษของดี.อยู่แถวนี้อีกคน

ที่จริงก็ยังมีอีกคน...
แต่ไม่บอกล่ะ

สวรรค์หวานกลับกลายเป็นขมไปซะนี่...

ไปช้อปปิ้งที่ห้างมา ได้อะไรติดไม้ติดมือกลับมาหรือปล่าวเอ่ย

ฝากสวัสดีปีใหม่ไทยมาดามด้วยนะคะ

เพื่อนน้องก๋าคงร้องไห้เพราะ
น้องก๋าร้องเพลงเพราะอ่ะดิ

มันขมขื่น ขมขื่นจริงๆ
ที่ขับรถตั้ง 3 ชั่วโมงเพื่อไปกินนมปั่น ใช่มั้ยก๋า

สงกรานต์....เฮ้อ ตอนพี่อยู่เชียงใหม่นะ ช่วงนี้ไม่เข้าตัวเมืองเด็ดขาด
แต่ตอนนี้อยู่กรุงเทพ ถนนว่าง.........เข้าเมืองสบายจริงๆ

สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะพี่ก๋า มาดำหัวพี่ก๋าอ่ะ ช้าไปหน่อยแต่ก็มาด้วยความเคารพค่ะ

สวัสดีตอนตี1กึ่งของที่นี้เจ้าอ้ายก๋า

สวรรค์หวานอ่านแล้วเป๋นสวรรค์ขมไปเลยเนอะ

อ้ายก๋าถ่ายรูปงามแล้วได้อารมณ์แบบว่าเหงาๆเศร้าๆเลย

เจ้า

..................

โหบ้านเฮาฮ้อนขนาดเลยกาเจ้า อ้ายก๋า

หยั่งใยก่ดูแลรักษาสุขภาพ ทั้งอ้ายก๋า และปี้มาดาม

โตยเน่อเจ้า

...........................

ฝันดีเจ้า ข้าเจ้าก่จะไปเติกหลังละ ช่วงนี้เจ็บหลังขนาด

สงสัยจะนั่งเล่นคอมเมินเกิน ไปละเจ้าอ้ายละจะแวะมาแอ่ว

หาใหม่เจ้า

รูปสวยอีกแล้ว

บางทีภาพความทรงจำ มันก็ลบออกไปไม่ได้ง่ายๆเลยนะคะ ยิ่งอยากลืม ก็ดูเหมือนว่ามันจะยิ่งชัดขึ้น ทุกที ทุกที

ไปตรวจการบ้านด้วยเน้อคุงคู

สวรรค์หวาน หาย.....

สงกรานต์ลา จากไป

พาใจให้อับเฉา

ยังเจ็บจมกับเรื่องราว

ความเศร้าตามเป็นเงา

แสงแดดกลับแผดเผา

น้ำตาเจ้ากลับรินไหล

คิดถึง....คิดถึงสุดหัวใจ

อยู่แห่งไหน...ใครช่วยบอกที

ตะวันลาลับฟ้า

คอยมองหา อยู่ตรงนี้

มองหาซ้าย ขวาไม่เห็นมี

เลยเวลานี้ คนดีอยู่กับใคร

มองฟ้าดาวพราวแสง

คิดถึงรุนแรงเกินทนไหว

วอนดวงดาว...ช่วยบอกคนไกล

รู้บ้างไหม ว่าฉันคอย....

ชอบรูปที่ถ่ายจังเลยค่ะ

ความสมบูรณ์คือความไม่สมบูรณ์