ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณตะลีกีปัส, คุณtanjira, คุณอุ้มสี, คุณhaiku, คุณหอมกร, คุณปัญญา Dh, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณThe Kop Civil, คุณtuk-tuk@korat, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณทนายอ้วน, คุณกิ่งฟ้า, คุณnonnoiGiwGiw, คุณเนินน้ำ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse |
| |
โดย: tanjira 16 กุมภาพันธ์ 2566 8:00:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 16 กุมภาพันธ์ 2566 8:02:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: หอมกร 16 กุมภาพันธ์ 2566 8:36:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปัญญา Dh 16 กุมภาพันธ์ 2566 8:54:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 16 กุมภาพันธ์ 2566 15:00:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทนายอ้วน 16 กุมภาพันธ์ 2566 15:44:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: กิ่งฟ้า 16 กุมภาพันธ์ 2566 15:55:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: เนินน้ำ 16 กุมภาพันธ์ 2566 19:06:22 น. |
|
|
|
| |
ความเป็นตัวตน การร้อยเรียงจึงกลั่นมาให้เห็นเด่นชัด
...
ปกติผมไม่ค่อยดูงานเขียน งดงามเท่าใด.. เหมือน 555
"วานสัมผัส" แต่ไม่ยอมสัมผัสซะที คือไม่ทันใจ
เหมือนเพลงลูกทุ่งบางเพลงดัง เพราะใช้คำที่ตรงไม่ค่อยอ้อมค้อม
เหมือนชีวิตจริงแต่ไม่หยาบนะครับ