:: ปฐมบทแห่งการเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของความทรงจำ ตอนที่ 27 :: :: ปฐมบทแห่งการเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของความทรงจำ ตอนที่ 27 :: ผลงาน : กะว่าก๋า   Create Date : 05 พฤษภาคม 2564 18 comments Last Update : 5 พฤษภาคม 2564 6:57:57 น. Counter : 1436 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณเริงฤดีนะ, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณหอมกร, คุณ**mp5**, คุณkae+aoe, คุณmultiple, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณโอพีย์, คุณblue_medsai, คุณทนายอ้วน, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณtuk-tuk@korat, คุณThe Kop Civil, คุณเนินน้ำ, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณSweet_pills, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku

เจิมๆๆๆ โควิดนี่แหละ อยู่เหนือความควบคุม(จริงๆ) ทำให้ทุกๆคน เสมอภาค มีสิทธิติดเท่าเทียมกัน..   โดย: เริงฤดีนะ 5 พฤษภาคม 2564 7:25:55 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า.. ปล่อยวาง..ไม่ยึดมั่น ถือมั่น.. อะไรจะเกิด มันก็ต้องเกิด.. สาธุ..   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 5 พฤษภาคม 2564 7:33:11 น.

ใช่ๆ คุณก๋าบางอย่างก็อยู่เหนือการควบคุม รอมาได้ตั้งเจ็ดปีแล้ง รออีกหน่อยจะเป็นไร ยังไงก็ได้ทันเห็นคนถูกสาปแช่งตอนลงจากตำแหน่งแน่ๆ   โดย: หอมกร 5 พฤษภาคม 2564 8:03:23 น.

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ   โดย: **mp5** 5 พฤษภาคม 2564 8:36:07 น.

อ.เต๊ะ ขอต่อรอง สมหวังซัก 70 ผิดหวังซัก 30 ได้มั้ยละครับ ชะตากรรมกล่าว ข้าให้เอ็งเต็มที่ สมหวัง 40 ผิดหวัง 60 อ.เต๊ะ บอก นึกว่าช่วยๆกัน สมหวังซัก 50 ผิดหวัง 50 ก็แล้วกัน ช่วงนี้รายได้หด โควิดก็หนักนะจ๊ะ ชะตากรรมกล่าว เรื่องแบบนี้ ไม่ใช่ของซื้อของขายนะ ว้อย เอ็งจะเอาไม่เอา เดี๋ยวปัด ผิดหวัง 100 นึงเลย เอามั้ย วอนซะแล้วไอ้นี่ เย้ย 555   โดย: multiple 5 พฤษภาคม 2564 8:48:31 น.

เรื่องบางเรื่องยอมรับไม่ได้จริงๆ ถึงจะเป็นเรื่องจริงก็ตามค่ะ   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 5 พฤษภาคม 2564 8:55:26 น.

สวัสดี ตอนสายๆ คร่า   โดย: Love Memoirist (blue_medsai ) 5 พฤษภาคม 2564 9:16:52 น.

อะไร out of control ก็ต้องยอมให้เป็นไป อะไร out of reach ก็ต้องยอมปล่อยไป เอาใจลงไปเล่นก็เจ็บตัวปล่อยๆ อ่ะเนอะครับพี่ก๋า ^^ จากบล๊อก จริงๆ แล้ว การฉีดวัคซีนก็ยังได้ Benefit มากกว่าการไม่ฉีดนะครับ การเกิดภูมิคุ้มกันหมู่คือเป้าหมายของเราตอนนี้ และเป็นทางออกของวิกฤตครั้งนี้ แต่....ประชาชนต้องได้รับความมั่นใจในวัคซีน และยินดีที่จะฉีดด้วยความสมัครใจ คุณโทนี่บอกว่า....pfizer มันเข้ามาที่ไทยบ้างแล้วแหละ แต่มาน้อย และไปไหนไม่รู้ ผมไม่รู้ว่าจริงไหมแต่น่าคิดครับ เพราะเค้าไม่น่ามาฉีดไอ่ที่ให้เราฉีด ๆกัน   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 5 พฤษภาคม 2564 10:08:33 น.

Perfectionist ไม่ต้องการคำว่า "Out of hand" ครับ ฮ่าๆๆๆ แต่บอลจะวางแผนหลายๆอย่างเพื่อป้องกันความผิดพลาดครับ ถามมว่าดีมั๊ย .... ไม่น่าจะดีเพราะเป็นการซ้ำซ้อนกันหลายๆอย่าง แต่เพื่อความสบายและการหลับสบาย ก็ต้องทำ อิอิอิ   โดย: ทนายอ้วน 5 พฤษภาคม 2564 10:10:54 น.

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า "เกินกว่าที่เราจะควบคุมได้" ชีวิตคนเราก็น่าจะต้องเจออาการ แบบนี้ได้บ้างนะ อารมณ์คนบางครั้งตั้งสติไม่ได้ ก็อาจจะหลุดได้ ระเบิดได้ แต่ก็อย่าบ่อยนักนะ เพราะการควบคุมไม่ได้ทุกเหตุการณ์ ก่อให้เกิดความเสียหายแน่นอน เนาะ ดังนั้น พระท่านจึงสอนเสมอว่า ต้องมีสติเสมอเมื่อเกิด เหตุการณ์ใด ๆขึ้น เพราะสติจะทำให้เราควบคุมตัวเองได้นั่นเองจ้ะ โหวดหมวด งานเขียน ฯ   โดย: อาจารย์สุวิมล 5 พฤษภาคม 2564 11:10:24 น.

ต๋อนนี้ทำสิ่งที่สามารถทำได้อย่างเดียวเจ้า นอกจากนั้นต้อง let it go เนาะ   โดย: tuk-tuk@korat 5 พฤษภาคม 2564 11:12:20 น.

ต้องปล่อยจริงๆ น่ะแหละ เหมือนสถานการณ์ในปัจจุบัน ปล่อยไป   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 5 พฤษภาคม 2564 12:00:41 น.

ไม่มีใครสมหวังไปทุกเรื่องจริง ๆ ครับ แมนซิฯ ไปรอชิงแล้วนะครับ   โดย: The Kop Civil 5 พฤษภาคม 2564 12:11:57 น.

ไม่คาดหวังก็ไม่ผิดหวัง แต่ถ้าไม่มีความหวัง ก็ไร้ความหมายนะคะ จะผิดหวังบ้างสมหวังบ้างก็ไม่เป็นไรค่ะ   โดย: เนินน้ำ 5 พฤษภาคม 2564 13:33:50 น.

สวัสดียามบ่ายแก่ๆ ค่ะพี่ก๋า ปล่อยวาง และอยู่อย่างเข้าใจน่าจะดีที่สุดแล้วค่ะ ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่ หนทางที่จะเดินต่อก็ยังมีเสมอค่ะ อะไรที่นอกเหนือการควบคุมของคนเรา เราก็ปรับตัวเอาค่ะ แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ ถ้าใจเย็น ตั้งสติและคิดพิจารณาดีๆ ก็อาจจะหาเจอในซักวันหนึ่งค่ะ นึกถึงเรื่องของคุณพ่อเลยนะคะ ตอนที่ที่บ้านอยู่ๆ ก็มีหนี้งอก เกิดจากอา ครอบครัวอยู่กับความมืดมน ทนทุกข์กับการไม่มีกิน เงินทุกบาทส่งไปใช้หนี้สหกรณ์ คุณแม่ก็เก่งมากค่ะ ปรับตัว ลดค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็นลงจนไม่มีการกู้ฉุกเฉินอีกต่อไป คุณพ่อก็เอาวิธีของคุณแม่ไปเสนอรวมกลุ่มครูที่เจอปัญหาหนี้ แล้วให้ลองปรับตัวตาม ลองใช้วิธีของคุณแม่ทำตามๆ กันดู คนไม่เห็นหนทางก็ไม่เอาด้วย คนไหนพร้อมลุยก็ไปด้วยกัน คุณพ่อไปคุยกับผู้จัดการธนาคารเองคนเดียว เจรจาจนลงตัว ไม่รู้ว่าผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่ากี่ครั้งเหมือนกันนะคะ กว่าจะได้ พอเริ่มต้นได้ คนก็มาเข้ากลุ่มมากขึ้น ผลสุดท้ายหลายคนปลดหนี้ได้ กลุ่มก็ใหญ่เป็นระดับจังหวัด จนเป็นต้นแบบของภาคเหนือค่ะ แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ มันริบหรี่นะคะ แต่มันก็ยังคงส่องแสงอยู่เสมอค่ะ   โดย: Princezz Matcha Latte 5 พฤษภาคม 2564 17:13:30 น.

สวัสดีครับคุณก๋า เรื่องความหวัง ความคาดหวังนี่เพิ่งเจอกับตัวเลย กับการซื้อหนังสือการ์ตูนในเฟส นิยามว่า หนังสือบ้าน ของเขากับของเราอาจต่างกัน และบางทีเพราะเรามัวแต่เกรงใจไม่ซักไซร้ให้ละเอียด ของที่ได้รับมาอาจไม่ตรงดังใจหวังมากนักครับ และราคาของที่ไม่ได้สูง เลยไม่ได้ไปทักท้วง ขี้เกียจ 55 แต่ก็เคยเจอบางเจ้า แบบว่า ถ่ายมาให้ทุกมุมแบบไม่ต้องรอ ทำความสะอาด เช็คสภาพให้ดี๊ดี อันนี้ก็ถือว่าเกินคาดครับ แต่อะไรจะเกิดก็ปล่อยให้มันเกิด คราวหน้าก็ต้องรอบคอบกว่านี้ .. เตือนตัวเอง   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 5 พฤษภาคม 2564 19:40:23 น.

อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน เติมความคิดสติเราให้ทัน นึกถึงส่วนหนึ่งของเพลง Live and Learn ขึ้นมาค่ะคุณก๋า หลายสิ่งอยู่เหนือการควบคุม สติคงช่วยให้ผ่านสิ่งนั้นๆไปได้โดยไม่ทุกข์มากเกินไปนะคะ ฝันดีค่ะคุณก๋า   โดย: Sweet_pills 5 พฤษภาคม 2564 21:50:17 น.

หวังในสิ่งที่เป็นไปได้ หวังในสิ่งที่เกินเอื้อมก็ได้แค่ฝันครับ   โดย: สองแผ่นดิน 5 พฤษภาคม 2564 23:34:41 น.