:: เติบโตจากด้านใน :: :: เติบโตจากด้านใน :: ภาพและคำ : กะว่าก๋า มีบทกวีอยู่สามบทที่ผมชอบมากที่สุด ทั้งสามบทกวีเขียนในช่วงวัยที่ต่างกัน บทแรก : เขียนตอนที่เรียนอยู่ที่ลาดกระบัง ฯ ความรู้สึกขณะเขียนบทกวีนี้ มันคือความพลุ่งพล่านของวัยหนุ่ม วัยหนุ่มซึ่งมีความขัดแย้งในตัวเองสูงมาก ผมเป็นเด็กที่ตั้งใจเรียนมาก ตั้งความหวังสูงกับการศึกษา พอเจออาจารย์ที่ไม่เป็นไปดังที่หวัง เจอระบบการเรียนการสอนที่ทำให้ผิดหวัง ผมเลยกลายเป็นคนที่เกรี้ยวกราด แสดงการต่อต้านอย่างตรงไปตรงมา ในวัย 20 ต้น ๆ ผมอยากเปลี่ยนแปลงโลกและผู้คน เมื่อทำไม่ได้จึงผิดหวังอย่างรุนแรง บทที่สอง : เขียนขณะที่เริ่มทำบล็อกแก๊ง การได้เขียนบล็อกต่อเนื่อง 10 ปี เป็นเหมือนการบันทึกความคิดของตัวเองอย่างสม่ำเสมอ ผมเขียนบทกวีอย่างจริงจังตอนที่เริ่มทำบล็อก บทกวีนี้เป็นเหมือนบทบันทึกของชายหนุ่มในวัย 30 ที่เริ่มเข้าใจอะไร ๆ ได้มากขึ้น เรียกร้องจากคนอื่นน้อยลง แต่ตรวจสอบความคิดตัวเองอย่างเข้มข้น การพลัดพรากเริ่มเขยิบเข้าใกล้ชีวิตทีละน้อยทีละนิด ความตายไม่ได้เป็นสิ่งที่ไกลตัวอีกต่อไป คนใกล้ตัวของผมจากไปทีละคน ๆ คนรู้จัก เพื่อน ญาติ พี่ชาย .... ผมรู้สึกว่าการที่คนเราได้พบเจอกัน ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ ๆ แต่มันมีเหตุและปัจจัยอะไรบางอย่าง ที่ทำให้เราได้รู้จักกัน ไม่ว่าจะเป็นการพบและการจาก ทั้งแบบดี และ ไม่ดี น่าจดจำและไม่น่าจดจำ ผู้คนที่เราพบผ่าน ต่างเป็นบทเรียน ต่างเป็นความทรงจำหนึ่งที่อยู่ในชีวิตของเราไปตลอดกาล บทที่สาม : เขียนขณะที่เดินทางอยู่ที่อินเดีย ขณะนั่งสมาธิอยู่ที่กำแพงในพุทธคยา ประเทศอินเดีย นอกจากเกิดความเงียบสงบในใจ ผมรู้สึกสัมผัสถึงความเย็นบางอย่าง ที่ไม่ได้เกิดจากลม แต่เป็นความยื่นชื่นที่เกิดจากความปิติในใจ ท่ามกลางผู้แสวงบุญมากมาย ผมเลือกที่จะเดินปลีกตัวออกมาเงียบ ๆ และนั่งหลับตาลงตรงกำแพงเตี้ย ๆ แล้วในใจก็เกิดความเงียบสงบ เงียบจนทำให้ผมรู้สึกถึงความเบาสบายในใจ หลายปีที่ผ่านมา ผมไม่ได้เป็นคนเดิมที่เคยเป็น ผมค่อย ๆ เปลี่ยนแปลงตัวเองมาเรื่อย ๆ เปลี่ยนตัวเองมาโดยตลอด การได้ทบทวนวิธีการใช้ชีวิต การตรวจสอบความคิดของตัวเองอยู่เสมอ สำหรับผม...นี่คือ ธรรมะ นี่คือวิหารในใจตน ที่เราต้องเข้าไปตรวจสอบและเช็ดถูอยู่เสมอ เพื่อให้จิตของเราสะอาดกระจ่างแจ้งที่สุด สิ่งนี้...ไม่มีใครทำแทนได้ ไม่มีใครทำให้เรารู้ได้ นอกจากต้องลงมือทำด้วยตัวเราเองเท่านั้น   Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2560 29 comments Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2560 6:32:26 น. Counter : 1326 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณสองแผ่นดิน, คุณcomicclubs, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณหอมกร, คุณเนินน้ำ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณเรียวรุ้ง, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณจารุพิชญ์, คุณnewyorknurse, คุณชีริว, คุณTui Laksi, คุณซองขาวเบอร์ 9, คุณtoor36, คุณlovereason, คุณAppleWi, คุณClose To Heaven, คุณเกศสุริยง, คุณผู้งมงายพระจันทร์, คุณSai Eeuu, คุณhaiku, คุณก้นกะลา, คุณเจ้าการะเกด, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณปรัซซี่

สวัสดีคะคุณก๋า... เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ดี น่าชื่นชม.. โหวตให้เลยคะ   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 5 กุมภาพันธ์ 2560 7:13:47 น.

อ่านไล่ลงมาเรื่อย ๆ ผมเพิ่งสงเกตุตัวเอง ระยะหลังก็หลายปีมาแล้ว เลิกนึกหวัง จากคนอื่น คือ ไม่เรียกร้องอะไร.. มีความสุข ดี กว่าเมื่อก่อนที่ ต้องการไปเปลี่ยนแปลงคนอื่น เมื่อก่อน ตั้งความหวังไว้สูง.... คงเป็นด้วยวัย..ด้วยมั้ง มีความเข้าอกเข้าใจ คนอื่นมากขึ้น กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 5 กุมภาพันธ์ 2560 7:52:47 น.

สุดยอดเลยเจ้า ดีใจที่ได้ฮู้จัก คุณก๋าเป็นคนที่น่าคบหา น่ายินดีที่ได้เป็นมิตรกันเจ้า   โดย: JinnyTent IP: 171.96.22.83 5 กุมภาพันธ์ 2560 7:54:19 น.

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog จริงที่สุดเลยค่ะ มีพบ มีพราก ทุกอย่างล้วนเป็นบทเรียนที่หล่อหลอมชีวิตของเรา   โดย: Close To Heaven 5 กุมภาพันธ์ 2560 8:04:47 น.

เราเปลี่ยนแปลง เราเติบโตกันทุกวินาที จากทุกสิ่งแวดล้อมรอบตัว หนังสือที่อ่าน เพลงที่ฟัง หนังที่ดู   โดย: เหมือนพระจันทร์ 5 กุมภาพันธ์ 2560 8:28:52 น.

ภาพพี่ก๋าแบบเป็นการ์ตูน วันไหนอารมณ์ครึ้มๆลองจับไปแสดงคู่กับหมื่นตาดูนะครับ อิอิ วันนี้ได้ย้อนดูความนึกคิดของพี่ก๋าในอดีต ตั้งแต่วัยต่อต้านสมัยเรียน วัยมองเห็นชีวิต มาจนถึงปัจจุบัน ชอบครับชอบ ^^ อันนี้โหวต literature ให้ครับ   โดย: ชีริว 5 กุมภาพันธ์ 2560 8:41:45 น.

สุดยอดเลยเจ้า ดีใจที่ได้ฮู้จัก คุณก๋าเป็นคนที่น่าคบหา น่ายินดีที่ได้เป็นมิตรกันเจ้า   โดย: JinnyTent IP: 171.96.22.83 5 กุมภาพันธ์ 2560 9:29:23 น.

เมื่อเราอายุมากขึ้นผ่านอะไรมามากขึ้นเราก็จะได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่าง บางอย่างมันไม่ได้ดั่งใจเราจริงๆ แหละครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 5 กุมภาพันธ์ 2560 11:30:35 น.

สวัสดีค่ะคุณป๋า บทกวี 3 บทที่คุณก๋าแต่งในข่วงเวลาแบะอารมณ์ที่แตกต่างกันให้ความหมายลึกซึ้งจริงๆค่ะ รุ้งแต่งบทกวีก็เยอะ แต่ถ้าจะให้เลือกขึ้นมาพร้อมอธิบายเหตุที่แต่ง นึกไม่ออกเลยจริงๆค่ะ ถึงแม้จะชอบก็เหอะ ช่วงเวลากับอายุอีก เลือนๆในความทรงจำจริงๆ โหวต Literature Blogค่   โดย: เรียวรุ้ง 5 กุมภาพันธ์ 2560 12:54:41 น.

ชอบสัญลักษ์ชื่อที่เขียนจังค่ะ กะว่าก๋า ตัวอักษรสวยดี เรื่องขนมที่ทำ จริงๆ ด้วยค่ะ เราควบคุมน้ำตาลได้ ที่บ้านจะควบคุมเรื่องความหวาน และความมันค่ะ นอกจากใช้น้ำมันดีๆ แล้ว ยังใส่ไม่เยอะด้วยค่ะ ทำอาหารทานเองที่บ้านก็ดีแบบนี้แหละค่ะ   โดย: Sai Eeuu 5 กุมภาพันธ์ 2560 14:46:42 น.

ชอบที่คุณก๋าบอกว่า การได้ทบทวนวิธีการใช้ชีวิต การตรวจสอบความคิดของตัวเองอยู่เสมอ ต้องทำบ้างแล้วค่ะ กะว่าก๋า Literature Blog   โดย: AppleWi 5 กุมภาพันธ์ 2560 15:11:57 น.

ขอบคุณค่ะ   โดย: เจ้าการะเกด 5 กุมภาพันธ์ 2560 16:11:03 น.

รู้สึกเหมือนกันค่ะคุณก๋า เวลาผ่านไป การพลัดพรากเริ่มเขยิบเข้าใกล้เราทุกที และการที่คนเราได้พบเจอกันไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ ๆ บางคนอยู่ใกล้กันแต่ไม่มีโอกาสพบเจอกัน แต่บางคนอยู่คนละซีกโลกยังมีโอกาสได้มาพบกันนะคะ โหวตค่ะ   โดย: เนินน้ำ 5 กุมภาพันธ์ 2560 16:13:10 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Close To Heaven Review Food Blog ดู Blog Mitsubachi Food Blog ดู Blog AppleWi Beauty Blog ดู Blog สาวไกด์ใจซื่อ Review Food Blog ดู Blog **mp5** Dharma Blog ดู Blog ปรัซซี่ Review Food Blog ดู Blog คนผ่านทางมาเจอ Health Blog ดู Blog เริงฤดีนะ Diarist ดู Blog กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น มีที่มาที่ไปหมดเลย แวะมาส่งกำลังใจให้คุณก๋าค่ะ   โดย: เกศสุริยง 5 กุมภาพันธ์ 2560 16:15:37 น.

ชอบเอนทรี่นี้ค่ะคุณก๋า เราเองก็เปลี่ยนแปลงตัวเองไปเยอะ ยอมรับว่าเมื่อก่อนนี่เราเป็นคนที่ใสมากจริงๆ มองทุกอย่างดีงามไปหมด เดี๋ยวนี้เปลี่ยนไปเยอะค่ะ ที่จริงเรารักตัวตนเมื่อก่อนของเรามากๆ แต่...ค่ะ มันถูกทำลายไปแล้ว และไม่มีวันกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีก แต่ก็ดีค่ะ จะได้มองโลกได้จริงมากขึ้น บาดแผลบางทีก็ทำให้คนเราเติบโตนะคะ แต่หลายครั้งก็คิดถึงตัวเองสมัยก่อนค่ะ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Sai Eeuu Food Blog ดู Blog คนผ่านทางมาเจอ Health Blog ดู Blog ปรัซซี่ Review Food Blog ดู Blog ผู้ชายในสายลมหนาว Education Blog ดู Blog ชีริว Travel Blog ดู Blog Rinsa Yoyolive Travel Blog ดู Blog กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2560 17:43:17 น.

พี่ชอบข้อความอธิบายบทที่สองค่ะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 5 กุมภาพันธ์ 2560 19:11:01 น.

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog ชีวิตที่ผ่านมามันเป็นบทเรียนที่ละขั้น อายุมากขึ้นก็จะมองกลับลงมา สิ่งที่ผ่านมาชีวิตบางทีก็คิดว่าเราทำไปได้อย่างไร และทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราว่าจะเปลี่ยนแปลงหรือไม่ จะดีจะชั่วอยู่ที่ตัวเราเอง   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 5 กุมภาพันธ์ 2560 19:55:50 น.

สวัสดีค่ะ พี่ก๋า ^^ นู๋ก็คล้าย ๆ พี่นะคะ ช่วงยี่สิบต้น ๆ ตั้งความหวังอะไรไว้สูง สุดท้ายก็ตกลงมาไม่เป็นท่าหลายอย่าง สามสิบนิด ๆ เริ่มปลงได้ ความสูญเสียเริ่มมีเหมือนกัน ความคิดตอนนี้กับตอนยี่สิบนิด ๆ ต่างกันเยอะเหมือนคนละคนค่ะ   โดย: ปรัซซี่ 5 กุมภาพันธ์ 2560 20:01:57 น.

อ่านเรื่องราวที่ทำให้ชีวิตคุณก๋าปรับเปลี่ยนได้ ไม่ใช่ธรรมดาเลย สำหรับคนที่อายุแค่ 30 เอง ได้ตระหนักถึงรสพระธรรม ทำให้หันมามองชีวิตตัวเองมากกว่ามองที่คนอื่น เข้าใจเรื่องเช่นนี้ได้เร็วดีมากเลยคะ ชอบบทกวีที่เขียนด้วย เหมือนเป็นการปลดปล่อยพลังทางความคิด ขอบและได้ข้อคิดดีๆจากตรงนี้ด้วย... เราต้องเข้าไปตรวจสอบและเช็ดถูอยู่เสมอ เพื่อให้จิตของเราสะอาดกระจ่างแจ้งที่สุด !!! กะว่าก๋า Literature Blog ปล. เพื่อนรักร่วมลุ้นลิเวอร์พูล ของเรา คุณแฟนหงส์์ ณ โคราช งอนไปแร๊ะ... ขอไม่พูดถึง หงส์แดง สัก 1 วัน 5 5 5   โดย: Tui Laksi 5 กุมภาพันธ์ 2560 20:08:30 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า โหวดค่ะ   โดย: newyorknurse 5 กุมภาพันธ์ 2560 20:09:25 น.

กะว่าก๋า Literature Blog สวัสดีจ้า   โดย: ก้นกะลา 5 กุมภาพันธ์ 2560 20:52:00 น.

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog แวะมาดหวตยามค่ำคืน ไม่มีคำพูดจะเอ่ย 555   โดย: หอมกร 5 กุมภาพันธ์ 2560 21:06:59 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต สาวไกด์ใจซื่อ Review Food Blog ดู Blog Mitsubachi Food Blog ดู Blog เรียวรุ้ง Book Blog ดู Blog pantawan Health Blog ดู Blog กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น อือๆๆวันนี้คำคมกริบมากค่ะพี่ก๋า มาแวะหาวัตถุดิบไปสู่โลกจินตนาการของหนูค่ะพี่ ส่งการบ้านนะคะ ฝันดีค่ะพี่   โดย: จารุพิชญ์ 5 กุมภาพันธ์ 2560 21:25:41 น.

นั่นจิ ฟอร์มเดิมของปีที่แล้วกลับมาหลอดหลอนแฟนบอลอีกแร๊ะ 5 5   โดย: Tui Laksi 5 กุมภาพันธ์ 2560 22:24:10 น.

แหะๆ ถ้าเอาจริงๆ นะคะ เราไม่มีความสุขกับสิ่งที่เราเป็นวันนี้น่ะค่ะ แต่ก็...นะ อะไรเกิดขึ้นย่อมมีเหตุปัจจัยของมันทั้งนั้นหละค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2560 22:26:57 น.

ในตอนแรกอ่านบทแรกให้อารมณ์เหมือนวัยรุ่น เด็กดื้อ แต่ตอนอ่านบทที่สอง ตอนที่ยังไม่ได้เลื่อนอ่านลงมาที่ขยายความ ให้ความรู้สึกเหมือนอ่านเรื่องราวความรักของคนที่กำลังอกหัก ตีความไปในแง่อกหักได้เหมือนกันนะคะ อ่านแล้วหวิวๆ พอตอนสุดท้ายก็หันเข้าหาธรรมะ “ดับกิเลสเพลิงทุกข์สิ้นเชิง” จบจากฉันไม่มีฉันอีกต่อไป (ไม่มีตัวกูของกูอีกต่อไป) วันนี้โหวตหมวดงานเขียนค่ะ   โดย: comicclubs 5 กุมภาพันธ์ 2560 22:51:13 น.

สวัสดี ตอนดึก จ้ะ งานเขียนวันนี้ ครูชอบนะ ทำให้ได้ทราบความเป็นมาของชีวิตของน้อง ก๋า คนเรา ความคิด ความอ่าน ในแต่ละวัย ย่อมแตกต่างกันไป โดยเฉพาะ ถ้าผ่านประสบการณ์มามาก ย่อมทำให้เรารู้มาก และเปลี่ยนแปลงไปได้ และพัฒนาตัวเองไปในทางที่ดีและถูกต้อง ความทุกข์ต่าง ๆ ก็คลี่คลายไป การแก้ปัญหา ก็เก่งขึ้น ครูเชื่อว่า เป็นเช่นนั้น จ้ะ โหวดหมวด งานเขียนของเจ้าของบล็อก จ้ะ ขอบใจที่แวะมาอ่าน บันทึก ทวาทศมาส ตอนที่ 1 แล้ว และโหวด ด้วย ครูก็คงเหมือน ๆ กับเธอ ชอบคิด ชอบเขียนบันทึกแต่เด็ก ทำให้อารมณ์ที่พลุ่นพล่าน มาลงสมุดเสีย จะได้ไม่ต้องไปทะเลาะกับใครบ่อย ๆ ห้าห้า   โดย: อาจารย์สุวิมล 5 กุมภาพันธ์ 2560 23:06:36 น.

สวัสดีดึกๆครับ คุณก๋า กาลเวลา เปลี่ยนแปลงคนทั้งกายและใจ เป็นผู้ใหญ่ขึ้น คนดี คนไม่ดี ชอบประโยคนี้ของคุณก๋าครับ วิหารในใจตน ที่เราต้องเข้าไปตรวจสอบและเช็ดถูอยู่เสมอ เพื่อให้จิตของเราสะอาดกระจ่างแจ้งที่สุด ถ้าทำได้ คนดีในสังคมจะมีมากมาย สังคมมีความสุข ฝันดีครับ   โดย: สองแผ่นดิน 5 กุมภาพันธ์ 2560 23:45:13 น.

อยากเป็นอย่างพี่ก๋าจังเลยค่ะ ไม่เคยอกหัก ส่วนแตงนี้หักจนชิน ถ้าเป็นเสื้อนี่ก็ต้องเรียกว่าปะแล้วปะอีก ปะมาตั้งแต่มัธยม ฮ่าๆๆ แต่ในช่วงวัยรุ่นหลายๆ คนก็เป็นนะคะ คือ ไม่รู้ว่าจะไปทางด้านไหน ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ใครค้นหาตัวเองเจอได้เร็วก็ถือว่าดี แต่ถ้าไม่เจอ แล้วมีความสุขกับการใช้ชีวิตอยู่ก็ดีเช่นกัน เหมือนอย่างที่พี่ก๋าบอก "ชีวิตคือการค้นพบ ไม่ใช่การค้นหา และศรัทธาก็อยู่ในตัวของเราทุกคน" ยิ่งมีธรรมะเป็นส่วนประกอบด้วยยิ่งดีเลยค่ะ ชีวิตก็ Happy Happy   โดย: comicclubs 6 กุมภาพันธ์ 2560 0:09:34 น.