BlogGang.com : : ผู้ชายในสายลมหนาว : ยลศิลป์ถิ่นตระกูลบุญนาค : วัดบุปผาราม (1)

ยลศิลป์ถิ่นตระกูลบุญนาค : วัดบุปผาราม (1)

เป็นวัดโบราณซึ่งสร้างมาแต่ครั้งสมัยกรุงศรีอยุธยาชื่อเดิมวัดดอกไม้
ในสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์เป็นวัดร้าง ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 3
ท่านผู้หญิงจันทร์ ภรรยาเอกสมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาประยูรวงศ์
มารดาของสมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ ได้ปฏิสังขรณ์

แต่การน่าจะยังไม่แล้วเสร็จ จนมาถึงปลายสมัยรัชกาล พ.ศ. 2391
สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์ เมื่อครั้งยังเป็นจมื่นไวยวรนาถ
เจ้าพระยาทิพากรวงศ์ (ขำ บุนนาค) เมื่อครั้งยังเป็นจมื่นราชามาตย์
และเจ้าฟ้ามงกุฎเมื่อครั้งที่ยังผนวชได้ช่วยกันบูรณะจนถึงผูกพัทธสีมา

ซึ่งระหว่างนั้นพระองค์ย่อมจะต้องเสด็จไปที่วัดแห่งนี้จนมีเสียงเล่าลือว่า
เป็นสถานที่หารือเรื่องการเมืองระหว่างตระกูลบุญนาคกับเจ้าฟ้ามงกุฎ
เพราะในสมัยนั้นยังไม่มีกฎมณเฑียรบาลว่าด้วยการสืบสันตติวงศ์
แต่เป็นการประชุมกันของขุนนางเพื่อจะหาผู้ที่เหมาะสมขึ้นครองราชย์

เนื่องจากในปลายรัชกาลที่ 2, 3 จนถึง 4 ไม่มีการแต่งตั้งวังหน้าไว้
คงเพราะไม่อยากจะให้เกิดสงครามระหว่างวังหลวงกับวังหน้านั่นเอง
รัชกาลที่ 3 เดิมทีพระองค์เป็นเพียงชั้นพระองค์เจ้าแต่ด้วยความเหมาะสม
เหล่าขุนนางได้ทูลเชิญพระองค์ขึ้นครองราชย์สมบัติเป็นพระมหากษัตริย์

เป็นการข้ามสิทธิ์ของเจ้าฟ้ามงกุฎ ตลอดรัชกาลพระองค์
จึงไม่ทรงสถาปนาพระเจ้าลูกยาเธอองค์ใดขึ้นเป็นชั้นเจ้าฟ้า
และแสดงให้คนทั่วไปได้รับทราบโดยการสร้างวัดบวรนิเวศ
ให้เป็นที่ประทับของเจ้าฟ้ามงกุฎ บวรนิเวศอันหมายถึงที่ประทับวังหน้า

ย้อนไปในตอนต้นรัชกาลที่ 3 ก็หาได้มีกลุ่มอำนาจเดียวไม่
แต่ยังมีกลุ่มอำนาจของเจ้าฟ้าที่เป็นพระเจ้าลูกยาเธอในรัชกาลที่ 1
ที่ยังทรงพระชนม์ชีพอยู่ โดยในปลายรัชกาลที่ 3 กรมหลวงรักษ์รณเรศ
ก็แสดงออกว่าจะไม่ยอมรับการผ่านเปลี่ยนอำนาจจึงถูกประหารไป

ในขณะเดียวกันแม้พระราชโอรสของพระองค์จะไม่สามารถแสดง
อำนาจให้เป็นที่ยอมรับ แต่ก็เชื่อว่าน่าจะมีขุนนางที่พร้อมจะหนุน
อีกกลุ่มอำนาจที่สำคัญคือกรมขุนอิศเรศรังสรรค์ผู้คุมกองกำลังทหารเรือ
เมื่อรัชกาลที่ 3 เริ่มทรงประชวรได้มีจดหมายไปถึงพระเชษฐาว่า

พี่เถรจะเอาไหม ถ้าไม่หม่อมฉันจะเอาเอง

แต่สกุลบุญนาคเลือกที่จะสนับสนุนเจ้าฟ้ามงกุฎขึ้นเป็นพระเจ้าแผ่นดิน
และหนุนกรมขุนอิศเรศรังสรรค์เป็นวังหน้าในฐานะพระเจ้าแผ่นดินองค์ที่สอง

การสร้างอาคารในพระอารามจนครบสมบูรณ์น่าจะเกิดขึ้นในต้นรัชกาลที่ 4
เพราะดูจากจิตรกรรมฝาผนังในวิหารมีรูปแบบตะวันตกปะปนอยู่
จึงถวายเป็นพระอารมหลวงและได้ขอคณะสงฆ์ธรรมยุติกนิกายไปครองวัด
พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าได้พระราชทานนามใหม่ว่า วัดบุปผาราม

5 มิถุนายน พ.ศ. 2487 ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2
ระเบิดลูกหนึ่งตกที่วัด ทำให้พระอุโบสถ ศาลาการเปรียญ และกุฎีเสียหาย
อีกลูกหนึ่งไปตกที่ข้างบ้านพระยาเทพผลู (ผาด เหมะจุฑา) มีคนตาย

ทางวัดได้ให้นายช่างและวิศวกรตรวจพิจารณาแล้วต่างลงความเห็นตรงกันว่า
ถ้าจะซ่อมพระอุโบสถให้คงสภาพเดิม จะต้องรื้อเครื่องบนและผนังลงหมด
ซึ่งเท่ากับสร้างใหม่ และพื้นที่เดิมก็มีรากฐานหลุมระเบิดอาจเกิดการทรุดได้ง่าย
จึงพร้อมกันลงมติว่าควรสร้างใหม่

6 พฤษภาคม พ.ศ. 2507 เมื่อก่อสร้างพระอุโบสถเสร็จเรียบร้อยแล้ว
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลเดช และสมเด็จพระนางเจ้า
พระบรมราชินีนาถ ได้เสด็จมาทรงเป็นประธานในพิธีผูกพัทธสีมา
อุโบสถที่เห็นในปัจจุบันจึงมีขนาดที่ใหญ่กว่าวิหารที่เป็นของเดิม

Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2557

Last Update : 11 มีนาคม 2557 16:56:29 น.

3 comments

Counter : 1762 Pageviews.

มาแปะใจ และแปะโหวตให้ค่ะ

เพราะเพื่อนเล่าให้ฟังจึงได้เรียนรู้และชอบประวัติศาสตร์ค่ะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:21:59:09 น.

ตกข่าวไปหลายตอนเลยค่ะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 9 มีนาคม 2557 เวลา:20:22:23 น.

มาฟังด้วยค่ะ ตอนนี้...หนูไม่เคยอ่านเจอมาก่อน

พี่เถรจะเอาไหม ถ้าไม่หม่อมฉันจะเอาเอง...

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 10 มีนาคม 2557 เวลา:19:10:55 น.