อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า
อ่านเป็นข้อคิดสะกิดใจดีมากๆทุกข้อ
เราเองก็เชื่อค่ะว่า การอยู่กับปัจจุบัน
คือ อยู่กับความเป็นจริง ... อย่างข้อ สิบสาม
ข้อสิบสี่ ....ฝากให้ผู้ที่ยึดติดกับความรักมากเกินนั้น
พึงระวังความคิดตรงนี้ ละคะ่
ขอบคุณค่ะคุณก๋า

สวัสดีวันเสาร์นะคะพี่ก๋า
วันนี้ได้ข้อคิดดีๆ เยอะเลยค่ะ
มีความสุขนะคะ ค้าขายร่ำรวยค่า ^^

“ส่วนที่แย่ที่สุดของความทรงจำ คือ รู้ทั้งรู้ว่ารักกันไม่ได้ แต่ไม่อาจตัดใจ ไม่อาจลืม” โดนใจ5555
สวัสดีเช้าวันหยุดค่ะคุณก๋า

พักนี้พี่ไม่ค่อยอ่านสาระแนะนำเรื่องรอบๆตัวเท่าไร
และเพราะไม่ได้เขียนเรื่องราวบ้านและต้นไม้
ก็เลยไปเที่ยวคุยกับกลุ่มที่เอาต้นไม้ดอกไม้มาแบ่งกันชม
คุยประสาคอเดียวกัน ก็มีความสุขดี
พอมาอย่างบล็อกคุณก๋า พี่ก็อ่านเพลินๆไป แล้วก็อ่าน
คอมเม้นท์ไปด้วย ดูว่าใครคิดยังงัยกับข้อเขียนนั้นๆ
แต่ตัวเองขี้เกียจคิดแล้ว พี่ก็เลยเห็นโหวตนั้นของคุณหอมกร
เธอคงจะโหวตงานเขียนน่ะค่ะ พลาดไป ไม่มีผลอะไรหรอกค่ะ
โหวตคุณก๋าเกินไปเยอะแยะแล้ว พี่ก็มาแซวเล่นๆ

ข้อ 11
เหมือนสิ่งเสพติด ของชาวโลก ไปแล้วค่ะ

เจอพวกหลานๆเวลานัดกินข้าวพร้อมหน้า แต่ไม่เห็นหน้าพวกเขาจริงๆ ก้มหน้าเล่นแต่โทรศัพท์อย่างเดียว ยุคสมัยเปลี่ยนไปจริงๆค่ะ

ป.ล. เมื่อวานหาใหญ่เลยว่าคุณก๋าเปลี่ยนแนวอัพบล็อกด้วย

เลยคิดว่า อ้อ..อาจจะเอาเนื้อเรื่องข้อเขียนข้อคิดไปสร้างหนัง

สวัสดีมีสุขค่ะ

ทั้งอดีต ปัจจุบัน อนาคต ล้วนพันเกี่ยวเลี้ยวลด
ยากจะแกะพ้นพันธนาการ ด้วยผลของกรรมส่งต่อ
ทั้งวันหลัง วันนี้ และวันหน้า
จะคิดพูดทำสิ่งใด ตึงต้องตรองด้วยสติและเหตุผลอยู่เสมอค่ะ

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

เรื่องของเทคโนโลยี่ มีทั้งคุณและโทษ จริง ๆ นะ ถ้าใช้ในทางที่ถูกต้อง ก็ได้ประโยชน์ แต่ถ้าไม่รู้จักใช้ให้ถูกต้อง ใช้มัน
อย่างไม่ดูเวล่ำเวลา ก้มหน้าก้มตา อย่างที่พบเห็นอยู่เสมอ ไม่ว่า
จะเป็นในรถเมล์ ในรถไฟฟ้า ร้านอาหาร ในโต๊ะทานข้าวร่วมกับ
คนในครอบครัว ฯ ทำให้ความสัมพันธ์ที่ดีในครอบครัว ในสังคม
เริ่มแย่ขึ้นทุกวัน อย่างที่เธอเขียนว่า "กำลังเสียรัก เสียความ
สัมพันธ์" นั่นแหละ (ข้อ 11)

ส่วนข้อ 12 เป็นเรื่องการศึกษาตำรา เป็นเรื่องเรียน
ไม่สำคัญเท่ากับ ตำราเรียนในชีวิต คือเรียนรู้ชีวิตด้วย
ประสบการณ์ชีวิต แต่ครูว่า ตำราเรียน เป็นพื้นฐานสำคัญมาก่อน
ประสบการณ์ เพราะถ้าไม่มีความรู้เป็นพื้นฐาน ซึ่งเราต้องเรียน
รู้จากตำรา เพื่อนำไปสู่อาชีพ ทำมาหากินเลี้ยงชีวิต แต่
ตำราชีวิตนั้น เกิดจากการสั่งสมประสบการณ์ชีวิต ซึ่งก็ต้องรู้จัก
สั่งสมเรียนรู้ สังเกตจากสิ่งแวดล้อม เรียนรู้จากเหตุการณ์ สั่งสม
ไว้ เพื่อเป็นบทเรียนชีวิต เพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์นั้นอีก หรือ
ถึงแม้ว่าจะเกิดอีก เราก็สามารถนำประสบการณ์ งัดตำรา
ประสบการณ์ชีวิตที่เกืดขึ้นแล้วมาปรับแก้ไขได้ จ้ะ

โหวดหมวด งานเขียนฯ

แวะมาทักทายค่า น๊านนานมาที

ดอกหญ้าตีนตุ๊กแก เป็นนางแบบมาหลายวันเลยนะคะ
ปีนี้อากาศน่าจะเย็นบ้าง

แต่ความแห้งในอากาศ เหมือนฤดูหนาว
และบรรยากาศของสายลม ท้องฟ้าฤดูหนาว
มีให้รู้สึกได้ค่ะ

อ่าน คิดมาแล้วหลายข้อ ตรงข้อ 15

ใช้ชีวิตในปัจจุบัน ให้ดี ก็คงเพียงพอแล้วครับผมว่า 555

...

พูดถึงซอฟแวร์เขียนแบบ คำนวณ เมื่อก่อนใช้อะไรนะครับ
3rd หรือไงนี่แหละครับ เห็นครั้งแรกตื่นตาใจมีความสามารถ
มาก เช่น เขียนห้องเสร็จ ยกเตียงเข้า เอะไม่ได้ อ้อมันเขียน
ล๊อคไว้ต้องเปิดประตูทางเข้าก่อน 555

ยิ่งมาเห็นออโตแคท ออกแบบ คำนวณเหล็ก ผสมซิเมนต์
แบบไหน เหล็กข้ออ้อย พอใส่ตัวเลข ขนาดออกมาคำนวณ
ต้นทุนเสร็จ ต้องบอกว่าโอ้โห้

ทำงานได้เร็ว เมื่อก่อนต้องเหลาดินสอแหลม ขีดหรือลาก
เส้นต้องหมุนดินสอเส้นจะได้เสมอ..หงุดหงิด

บางทีเขาต้องให้เสนอราคาก่อสร้าง มองดูแล้วไม่ซับซ้อน
ใช้คิดเป็นตารางเมตร + กำไร เผื่อ ๆไว้ก่อน เสนอทัน
ได้งานก็โอเคแล้ว 555

สวัสดีค่ะยามบ่ายค่ะคุณก๋า

ขอบคุณคอมเม้นท์น่าคิดชวนติดตามที่บล็อกซ่อนด้วยนะคะ
วันนี้ก็เข้ามาเยี่ยมชมบล็อกคุณก๋าอีกแล้วค่ะ 555

"บางอย่างที่เราไม่รู้"
"เราก็ไม่รู้จริงๆว่าเราไม่รู้"
ขอบคุณในความใจดีของคุณก๋าจากใจค่ะ
TT v TT ,,)

กะว่าก๋า Literature Blog

มันใช่ค่ะพี่ก๋า
แม่โมก็เป็นบ่อย ๆ
จนบางทีคิดว่าวางเหอะ
เมื่อก่อนเรายังอยู่ได้เลย
ส่งกำลังใจค่ะ

เรื่องแนวที่คุณก๋านี่ อ่านแล้ว เม้นท์ ย้าก ยาก
อ.เต๊ะ มาอ่าน ตั้งแต่เช้าแล้ว ยังเม้นท์ไม่ได้เลย แฮ่ๆ

แต่มีอยู่เรื่องนึง พึ่งนึกได้ คือโทรศัพท์ มือถือ
เมื่อ อาทิตย์ก่อน จอดับ มืดตื๊ดตื่อ เวลาคนโทรมาก็ยังดัง
เวลารับก็ต้องลุ้นๆหน่อย ว่าจะจิ้มถูกหรือเปล่า 555

ช่วงที่ มือถือเจ๊งนี่ รู้สึกว่า ชีวิต สงบ สุข ดีมาก
ไม่ต้องดู line ดูเฟซ ดูอะไรสารพัด

ทีแรกว่าจะซื้อเครื่องใหม่ คิดไปคิดมา หรือปล่อยไปแบบนี้ ก็ดีเหมือนกันแฮะ สมัยโบราณ มนุษย์ถ้ำ เค้ายังอยู่กันได้ ทำไรเราจะอยู่ไม่ได้ ให้มันรู้ไป 555

แต่ก่อนเวลาขึ้นรถไฟฟ้าเค้าจะพกหนังสือ หนังสือพิมพ์ขึ้นมาอ่านคนละเล่ม
ปัจจุบันแบบที่คุณก๋าเขียนเลยครับจ้องแต่โทรศัพท์
จะเจอน้อยมากที่พกหนังสือมาอ่าน
ผมก็ติดเหมือนกัน เวลาขึ้นรถไฟฟ้า
ตอนแรกยืนอยู่เฉย ๆ เห็นเค้ากดโทรศัพท์ ก็เลยอดใจไม่ไหว 555

มาดึกอีก
ยุคสังคมก้มหน้า คนใกล้ตัว กับพ่อแม่ยังไม่ยอมพูดคุยกัน
ข่าวล่าสุด ส่งไลน์ให้เพื่อนๆได้ แล้วก็จากไป

ตั้งแต่ มีโอนเงิน เติมเงิน ผ่านโทรศัพท์มือถือ ธนาคาร ตู้เอทีเอ็มแทบไม่ได้ใช้เลยครับ
จ่ายเงินก็จ่ายผ่านแอป ผ่านบัตรเครดิต

อากาศเย็นลงเรื่อยๆแล้วครับ

หลับฝันดีครับ

11. เดี๋ยวนี้คนเราเอาแต่จ้ิงโทรศัพท์มากจริงๆ จนบางครั้งเวลานัดกินข้าวแล้วมันก็รู้สึกแปลกๆ ที่ทุกคนนั่งร่วมโต๊ะ แทนที่จะคุยกันเพราะไม่ได้เจอกันมานาน กลับเอาแต่นั่งกดโทรศัพท์ เหมือนว่าการที่ได้มากินข้าวพูดคุยกับเพื่อนมันน่าเบื่อซะงั้น

12. ความรู้จากตำรา กับของจริงต่างกันมาก ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามไม่เว้นแม้แต่กฎหมาย ในตำราอย่างหนึ่ง ในทางปฏิบัติอีกอย่างหนึ่ง ถ้าอ่านแต่จากตำราเฉยๆ คงไม่มีประโยชน์

13. ทุกอย่างมันเชื่อโยงกัน มองสิ่งหนึ่งเพื่อคาดการณ์วางแผนเพื่อไปสู่อีกสิ่งหนึ่งที่เราต้องการให้มันเกิดขึ้น

14. การลืมเป็นสิ่งที่ยากที่สุด ยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ

15. น่าเสียดายที่มนุษย์เรานั้นมองไปในอดีต แต่หลายๆ ครั้งกลับไม่รู้จักที่จะเรียนรู้เรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นในอดีตเลย แล้ววงล้อแห่งประวัติศาสตร์ก็หมุนมาทางเดิมอีก ในโลกปัจจุบัน (ไม่ต้องอนาคตหรอก) มีความไม่แน่นอนเกิดขึ้นมากมาย มากมายเสียจนรู้สึกว่ามันน่ากลัวเลยทีเดียว

แค่ทำปัจจุบันให้ดี... แต่ปัจจุบันทันด่วนตอนนี้น้องตื่นขึ้นมาและนอนไม่หลับ.55555+ เลยเข้าไถทอสับในบล็อกพี่ก๋า่