No. 896 ปักหมุดท่องเที่ยว ที่....? |
ภาพเปิดตัว เป็นภาพที่ถ่ายที่ ญี่ปุ่น |
เขียนเรื่องราวบ้านเมือง เศรษฐกิจช่วงที่โควิดมาเยือนหลายตอน เกรงใจเพื่อนที่มาอ่านเพราะมันหนักเกินไป |
ผ่านมากว่าสิบปีเขียน เรื่องราวการท่องเที่ยว แบบชาวบ้าน มีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่สัมผัสกับชาวบ้านมาเล่าเผื่อจะเป็นประโยชน์ |
ผู้อ่านบ้าง บางช่วงก็งัดชีวิตการทำงานด้านการเงิน การค้ามาเล่าในแง่ขำ ๆ |
|
ก่อนไวรัสจะระบาดได้ออกเดินทางท่องเที่ยวไปหลายที่ พอกลับมาอ้าว คนกำลังเครียดเรื่องต้องหยุดงาน ไม่เหมาะที่จะนำเสนอ |
เรื่องท่องเที่ยวคนคงจะไม่มีอารมณ์ร่วม เลยงดเขียนท่องเที่ยวเกือบสามเดือน พอเริ่มเดินทางได้บ้างก็งัดของเก่ามาเล่าใหม่ |
ตอนนี้หมดพุงแล้ว |
ปัจจุบันสถานะการคลี่คลายอยากออกเดินทางไปท่องเที่ยวหลาย ๆ แหล่งแต่ ไม่พร้อมหลายอย่าง จ๋อยซิครับ |
เลยเข้าดูภาพเก่าที่เคยไปเที่ยวมา และมีคนไปเที่ยวทั้งไทยและที่ต่างประเทศและได้เห็นคนอื่นเขานำภาพแนวใหม่มาให้ดู |
มุมมองหนึ่งที่น่าสนใจ คือเขานำภาพจากโดรน มองจากข้างบนลงล่าง ทำให้รู้ว่า ไทยของเรามีแหล่งท่องเที่ยวสวยไม่แพ้ |
ลาว ญี่ปุ่นนั่นคือ หมู่บ้านในหุบเขา หรือ วิถีชีวิตชาวบ้านในแอ่งดอย |
ลองเช็คดูภาพในคอมพิวเตอร์ที่เซฟไว้ ภาพข้างล่างนี่ ลาว...วังเวียง ไปบลูลากูน |
ดูภูมิประเทศจริง ของลาว หรือของญี่ปุ่นขณะที่เดินทางไปพัก จะเป็นบ้านในหุบเขา หรือแอ่งดอยข้างหมู่บ้านจะมีถนน |
ลาดยางหรือถนนคอนกรีต พอที่จะให้รถวิ่งสวนได้มิได้กว้างมากมาย ภาพข้างล่างเป็นภาพที่หมู่บ้าน ชิราคาวาโกะ มีทั้งหิมะตกนิดหน่อย ฝน |
เป็นหมู่บ้านโบราณ ที่เขาปลูกบ้านมีหลังคาทรง พนมมือ |
ชีวิตของพวกเขาอยู่กันสบาย ๆ มิได้เร่งรีบมีน้ำในลำธารใส อากาศเย็นค่อนข้างมากเพราะฤดูที่เราไป ไปในฤดูฝน หรือ |
ไม่ก็ฤดูหนาวที่น่าสนใจคือ เขารักษาความสะอาด อาชีพที่เห็นและดูมีฐานะดีน่าจะเป็นนาข้าว |
|
ระหว่างเดินทางเราจะนั่งรถยนต์บนถนนทางด่วน มองลงไปข้างล่างเป็นแอ่งดอย มีนาข้าว เอะ.... ของเราก็มีนี่นาแต่ไม่เคยสังเกต |
วันก่อนก็หลายวันมาแล้วเข้าดูแผนที่ดาวเทียมของกูเกิ้ล เมือง.ชิราคาวาโกะ.ของญี่ปุ่น จี้เข้าไปดูใกล้แล้วเอียงองศา |
ในมุมมองต่างระดับความสูง อืมม... สวย |
|
งั้นลองดูเมืองไทยบ้าง ข้างล่างที่ดอยแม่สะลอง เชียงราย |
|
|
... ภาพข้างล่างถ่ายจาก บนดอย ม่อนพระเจ้าหลาย บ้านแม่ขะจาน อ.เวียงป่าเป้า เชียงราย ข้างล่าง ใช้แผนที่ดาวเทียม เอียงองศาและทิศ ที่ อ.สะเมิง เชียงใหม่ นี่ก็ใช่ สะเมิงเป็นเมืองที่อยู่ในหุบเขา หรือ แอ่งดอยสวย |
เห็นภาพแล้วนึกถึง ขณะที่ขับรถไปเที่ยวซอกซอนในหมู่บ้าน ของเรามีการปลูกข้าวบนไหล่ดอย ปลูกผักแปลงเล็ก ปลูกชา คราวนี้ย้าย ลงมาแถว บ้านโป่งแยงแอ่งดอย ไม่ไกลจากบ้านทูนอิน ของคุณรงค์ วงส์สวรรค์เท่าใด |
แม้แต่แปลงปลูกผักกางมุ้ง ป้องกันเชื้อราน้ำค้าง เพราะแถวนั้นมีความชี้นสูง แต่ก็มีโรคหรือสัตรูพืชเลยกางมุ้งใหญ่ครอบ |
ซะเลยจะทำให้ลดการใช้เคมีฆ่าสัตรูพืชได้มาก ก็ไม่ต่างกับประเทศอื่น ภาพทุกภาพ ไม่แต่งหรือปรับสีแสง เพียงแต่ลดขนาดลงให้พอเหมาะกับบล๊อกเท่านั้น .... |
ข้างล่าง อยู่แถวโป่งแยง บ้านที่เคยไปพักเกือบทุกปีแถว ๆ นี้่แหละครับ อยู่ในแอ่งดอย หรือหุบเขา ฤดูหนาวก็หนาวสุด ๆ ที่บ้านต้องใช้ฮีตเตอร์ ฤดูฝนก็หนาวเย็น เครื่องหนัง กระเป๋าต้องนำออกมาเช็ด เคลือบแวกซ์ไว้ไมงั้นเชื่อรา เกาะ.. แบบเชื้่อราเกาะในเก้าอี้ในโรงหนังหรือในห้างสรรพสินค้า |
ถนนในหมูบ้านก็ใหญ่เพียงวิ่งสวนกันได้ สงบ บ้านในภาคเหนือ กลางเก่า กลางแก่ 555 เป็นบ้านตึกหรือไม้ชั้นเดียว |
น่าอยู่ และน่าไปเที่ยวหรือไปพักตาม โฮมสเตย์แถวนั้น |
จะทานอาหารพื้นเมือง หรือสั่งอาหารที่พวกเราแสนคุ้นเคยย่อมได้อยู่แล้ว พี่ไทยพร้อม |
|
งั้นต้องตั้งเป้า เก็บตังค์ใส่กระปุกไว้เที่ยวในไทยไว้ก่อน ดูแล้วมีความเป็นไปได้สูงกว่าจะเดินทางไปต่างประเทศ |
|
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
L |
st. 1,694,906 |
= |
ขอบคุณเพื่อนที่แวะเข้ามาเยือน กรุณาทิ้งร่องรอยไว้นิดผมจะได้กลับไปเยือนได้ถูกครับ |
|
Diarist |
|