| No. 763 บล็อก Literture งานเขียน |
|
|
| เขียนบล๊อกมา 9 ปีที่ bloggang กว่า 4 ปีที่ผ่านมานี้ เพื่อน ๆ ได้ช่วยโหวตให้กำลังใจจนได้รับรางวัล |
| หมวด Diarist ติดต่อกัน 4 ปี. ปลื้มใจแต่ ลึก ๆ แล้วเขินครับ... |
| บอกตรง ๆ เคยเขียนไดอารี่ใส่สมุดไม่เกิน 10 หน้า นั่น กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว หุ หุ |
|
| แล้วที่เขียนมา 700 กว่าตอนมาจากไหน.. ปกติทำงานด้านการตลาดมุ่งหาเงิน ดูการเงิน |
| การก่อสร้าง ต้องต่อสู้ เจอปัญหา แก้ปัญหาจนเครียด.. เลยใช้วิธีคลายเครียดโดยนั่งนิ่งหลับตา |
| คล้ายกับคนนั่งสมาธิ หุ หุ คิดถึงเรื่องขำ ๆ จากวงการทำงานความจำค่อย ๆ ผุดออกมา เลือกเอาว่าจุดไหนดี |
| เลยใช้ความทรงจำมาเขียน |
| ก่อนเขียน จะทำให้คนอ่านไม่เครียดได้แบบไหน ก็นึกถึงความน่ารัก โก๊ะ ๆ คนที่น่าชังของเพื่อนแต่มีส่วนดีอยู่บ้าง |
| จะให้มีตัวร้ายโผล่ออกมาบ้าง เป็นด้านลบให้คนอ่านรู้ว่า |
| ถ้าทำตัวร้าย คนจะเกลียดนะ |
| |
| ก่อนหน้านั้น ก็ชอบนึกถึง สายลม แสงแดด สายน้ำ กีฬาชีวิตอิสสระที่ไม่ต้องทำงาน |
| ไปปิคนิค หาปลา งมหอย เก็บใบผัก มาปิ้งย่าง นอนในเพิงพักมีใบตองกล้วยมุงกันน้ำค้าง |
| อาบน้ำในลำห้วย ยามแหะ ๆ ปวดท้องหนักก็วิ่ง เข้าป่าแต่ แถวนั้นเป็นดอย เอียงลาดมาก |
มีทางเดียวนั่งยอง เปิด ต รูด...สองมือเกาะต้นไม้มิให้หงายทับอึ
เลยเขียนหมวดท่องเที่ยวบ้าง ไดอารี่บ้าง |
|
| ต่อมาเขียนเรื่องเที่ยว อ.ปาย เป็นการกลับไปเยือน บ้านเกิดเมืองนอน กับเขียนไปเที่ยวที่อื่น |
บ้าง จำไม่ได้แหละว่า เลือกหมวด หรือกองร้อยไหน หุ หุ สะเปะสะปะ ไปเรื่อย
|
| เขียนไปเขียนมา หมดเรื่องเขียน นึกได้เลยเขียนเรื่องราวคน หลงทางในป่า การใช้ชีวิตในป่า ของเพื่อนคนหนึ่ง |
| รวมกับที่ตนเองเคยพบ ในครั้งไปทำงานในป่าทึบ จันทบุรี กับป่า อ.นครไทย พิษณุโลก |
| นำชีวิตคนทำป่าไม้จริง มาใส่.. เขียนได้ประมาณ 25 ตอนได้มังครับ |
|
| เลยมาพบว่า หมวดไดอารี่น่าจะเหมาะ เพราะค่อนข้างจะ รวม ๆ แบบจับฉ่าย หรือแกงโฮะ |
| 555 คล้ายกับ เขียนใส่สมุดไดอารี่ของนักเรียนมัธยม |
| |
| ก็โอเค เพื่อน ๆมาแวะเยี่ยมเยียน คงเห็นใจว่าเป็นมือใหม่ ควรให้กำลังใจ |
| |
| ระหว่างนั้นทำงานหลายด้าน ชนิดงานหนักแต่ได้เงิน เอาทั้งนั้น ยกเว้นทุจริต ไม่เอาเด็ดขาด |
| พบเห็นคนดี คนที่ไม่น่าคบหา คนที่มีความรู้ วนเวียนในวงจรงาน |
| เลยนำชีวิตที่คลุกคลีกับ บาร์ ร้านอาหารภัตตาคาร ลูกเล่นของ บ๋อย คนครัว กุ๊ก หุ้นส่วนมาตีแผ่ |
เพราะทำงานด้านนี้ประมาณ 17 ปี
ทำให้คนที่เคยสนใจจะลงทุนในกิจการแบบนั้น มาขอรายละเอียด ก่อนที่จะลงทุน
เพราะผมมิอาจจะใส่ วิธีโกงที่พบเห็นได้ มันเป็นดาบสองคมในบล๊อกได้
|
| เคยเขียนนิยายรัก กลัวเพื่อนๆ จะไม่อิน เลยแกล้งเขียนทำนองว่าเป็นเรื่องตัวเอง คือให้เพื่อน |
| สงสัย แย้มนิด ๆ สร้างตัวเอกต่ำต้อยทำนองนั้นแหละเรียกคะแนนสงสาร แหะ ๆ |
| เรื่อง หนุ่มเซลแมน กับพยาบาล คู่แข่งเป็นหมอ พ่อนางเอกก็ดุ |
| พานางเอก ไปเสม็ด มีกุ๊กกิ๊กนิดนุง ให้ผู้อ่านคิดว่าน่าจะ แฮ่... |
| ได้รับการตอบรับพอสมควร |
| |
| เขียนเรื่องทำสมาธิ ที่คนเห็นหัวข้อแล้ว ชวนง่วงนอน แก้จุดนี้ใช้ตัวเองเป็นตัวเดินเรื่อง |
| ไปเรียนสมาธิแบบ ไม่รู้เรื่อง ส่วนใหญ่เป็นภาคปฏิบัติ กับภาคสนาม |
| เขียนได้ประมาณ 40 ตอน มีคนอ่านเท่า ๆ กับเขียนเรื่องท่องเที่ยวแบบชาวบ้าน |
|
| |
| แล้วก็ฝึกเขียนเรื่องจริงเยอะหน่อย เป็นชนิด งานเขียนเรื่องสั้น |
| ทำให้อ่านเพลิน ทำให้คนอ่านคอยลุ้น มีกั๊กไว้ตอนต่อไป ก็ขณะนั้นงานที่ทำยังยุ่ง ๆ เรื่อง |
| ของลูกค้าเกี่ยวกับ ภาษีอากร... เลยทิ้งท้ายไว้หน่อย กลัวเพื่อน ๆ จะลืม 555 |
| |
| เขียนไปได้หลายร้อยตอน อยากจะใส่หมวด งานเขียนเรื่องสั้น แต่ของ Bloggang ไม่มี |
| มีแต่เพียง นิยาย บทประพันธ์ของ ผู้เขียนเอง เหมาะสำหรับ คนเขียนนิยาย หรือเขียนกลอน |
| เราไม่ถนัดจริง ๆ |
| แต่สงสัย คำว่า เรื่องสั้น อยู่ในแนวไหนบ้าง..ลองเข้าดูในพจนานุกรม ราชบัณฑิตยสถาน ได้คำแปลแบบนี้ |
|
| อืม..ตรงกับงานของเรา เป็นส่วนใหญ่...แต่ยังไม่ใช้ เพราะ Bloggang ไม่แยกไว้ อีกทั้ง |
| เพื่อนส่วนใหญ่จะคุ้นเคย นิยาย นวนิยาย หรือ นิยายเรื่องสั้น |
| |
| แต่คุ้นเคยหนังสือประเภทต่าง ๆ เยอะ ที่เขียนเรื่องสั้น เขียนจากเรื่องจริง ใส่แก๊กใส่ไข่ มิให้ง่วงนอน เช่นหนังสือ |
ฟ้าเมืองไทย |
| ต่วยตูน / คสคส. |
งานเขียนแบบนี้ ก็พยายามฝึกเขียนต่อไปน่าจะใช้เวลาประมาณ 5 ปีคงพอใช้ได้ แต่ตนเองจะอยู่ถึงหรือไม่นี่แหละสงสัยตัวเอง
เพื่อน ๆ คงเห็นใจเข้าใจนะครับ
เท่าที่ดู หัวข้อเรื่องที่เป็น งานเขียนเรื่องสั้น ส่วนใหญ่คือ ตะพาบ ทุกคนต้องใช้ฝีมือเขียน ผมก็ชอบเขียนมันท้าทายดี
|
| ส่วนงานเขียน ขำ ๆ คงยาก..ผมทำได้เพียงครั้งเดียว เขียนเรื่องเด็กหนุ่มเจียงใหม่ |
พาเที่ยวทุ่งนา จับจิ้งหรีด ไปส่องนก(จับนก)ในป่าช้าตอนกลางคืน เป็นบล๊อกแรกที่เริ่มเขียน
|
| ไม่รู้จะเลือกหมวดใน Bloggang ไหน เลยคลิ๊กหมวดนี้(หลักฐานความไม่รู้เรื่อง หุ หุ) |
|
มานั่งดู นั่งคิดแล้ว ขำ ดี..ครับ แต่ก็โชคดี มีคนมาเม้นท์ทักทาย ตั้ง 5 คนคลิ๊กเข้าอ่าน พอประมาณตามตัวเลข
1,643 คน คุณพันวัตต์มาทักทายคนแรก
|
เขียนเนื้อเรื่องไม่เข้ากับหมวดเขียนเลย 555
วันนี้มาบ่น ๆ ให้เพื่อน ๆ อ่านแก้เหงานะครับและจะบอกว่า ผมจะเปลี่ยนหมวดการเขียนไปบ้าง
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ/กับเพื่อนที่แวะมาเยือนทิ้งร่องรอยไว้ |
| L 1,446,879 |
| st. ผู้เข้าชม 1,445,441 |
= 1,438
|
| จะโหวตหรือไม่โหวต ไม่เป็นไรครับ เพียงแวะมาเยือนก็ขอบพระคุณ.. |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
พี่ไวน์เป็นคนความจำดีมากๆเลยครับ
การเขียนเรื่องราวในอดีต บางทีเขียนยาก
อย่างผมเขียนยากเพราะผมเป็นคนขี้ลืมครับ 5555
จำอะไรไมไ่ด้เลย ทั้งรายละเอียดหรือชื่อคน
ทุกวันนี้เบอร์โทรคนในบ้านผมยังจำไม่ได้ไเลย
วันก่อนยิ่งขำ ไปโรงพยาบาล
พยาบาลถามวันเกิดหมิงหมิง ผมอึ้งไปสามวินาทีกว่าจะคิดออกครับ 555
90 เปอร์เซ็นต์ผมมักจะโหวต Diarist ให้พี่ไวน์
คิดว่าน่าจะตรงกับแนวการเขียนมากที่สุด (ในความรู้สึกของผมนะครับ)