| No. 823 ตามรอยคุณอาจินต์ ปัญจพรรค์ที่.... |
 |
บันทึกการเดินทางของ หมาป่าเดียวดาย ลาพักร้อนครึ่งเดือน จากกรุงเทพ ไป พังงา ด้วยจักรยาน (ตอนที่ 16 ) |
| เข้า ตามหาตัวละคร มหาลัย เหมืองแร่ แล้วพ่วงกับการไปดูเขา ตะปูที่ |
| กองถ่ายภาพยนต์หลายกองที่ยกกองมาถ่ายทำในไทย แต่ที่ทำให้คนทั่วโลกรู้จักไทยเพิ่มมากคงจะเป็นกองถ่าย |
| พยัคฆ์ร้าย 007 ภาพในหนังทำให้คนอยากไปเที่ยวเขาตะปูบ้าง |
| |
| /////// |
| |
| ตรงท่าเรือมีการทำเขาตะปูจำลองเอาไว้ให้ถ่ายรูปกัน ทำด้วยไฟเบอร์กลาส |
| |
| |
 |
| | | | นี่เป็นภาพจากท่าเรือมองออกไปยังผืนน้ำที่จะไปต่อยังอ่าว | 
ทานข้าวเย็นตรงร้านอาหารใกล้ท่าเรือหมาป่าขี่กลับตอนมืดเข้า กระโสมอินน์ พักนอนรอเช้าวันรุ่งขึ้นที่จะแกะรอย |
| ไปยืนในที่ลูกผู้ชายชื่ออาจินต์ใช้ชีวิตหนุ่ม วิศวะรีไทร์จากจุฬา ฯ |
| ฟาดฟันกับงานหนักและสภาพภูมิประเทศดินฟ้าอากาศเมื่อหกสิบปีก่อน ขี่มาพันกว่ากิโล ตอนนี้มันห่างออกไปไม่ |
| กี่กิโลนี้เอง |
| พุธที่ 12 มีนาคม วันที่สิบสามของการเดินทาง |
| |
| ตื่นตอนเช้าตั้งแต่ตีห้า หมาป่าเดินมานอกห้องพัก เพื่อรับความเย็นของอากาศ ใจนั้นนึกอยากให้มันเย็นเหมือนสมัยที่ |
| เหมืองแร่ทำงานอยู่ คุณอาจินต์เขียนว่ายามเช้าเย็นจนต้องเอาปกเสื้อตั้งขึ้นให้คอและหูอุ่น และเดินฝ่าไอน้ำค้าง หมอก |
| ไปร้านกาแฟ แต่ปีนี้ไม่เย็นขนาดนั้นหรอกครับ มีแค่พราวน้ำค้างที่จับเต็มรถยนต์ที่จอดในบังกะโล |
| |
| หมาป่าเก็บของออกจากโรงแรมแต่ยังไม่มุ่งเข้าไปในทิศทางของภูเขาที่เหมืองเคยตั้งอยู่ แต่ย้อนเข้าตลาดกะจะไป |
| ตามหาร่องรอยของ โกต๋อง |
| จากโปสเตอร์หนังเหมืองแร่ โกต๋องเจ้าของร้านชำร้านกาแฟประจำเหมือง ใส่โสร่งสวมเสื้อขาวยืนอยู่ซ้ายสุดของภาพ |
| |
 |
| |
| ชาวเหมืองล้วนแต่ซื้อหาสินค้าจากโกต๋อง ทั้งเงินสดเงินเชื่อ อาจินต์ยามค่ำหลังการทำงานก็ดื่มเหล้าแก้เหงา |
| ที่อยู่ที่ร้าน ยามเช้าก่อนไปทำงานก็กินกาแฟไข่ลวกที่ร้านกระท่อมของโกต๋องนี้ ลูกเมียโกต๋องต้องพักอาศัอยู่หลังร้าน |
| |
| โกต๋องตัวจริงชื่อ โกเตี๋ยนครับ หมาป่าแกะข้อมูลนี้มาจากในเนตจากท่านที่เขียนเรื่องการตามรอยเหมืองแร่ไปกับ |
| GTH เหตุผลของการเปลี่ยนชื่อคนจริงยามเป็นตัวละคอนในหนังสือก็เป็นอย่างที่หมาป่าเกริ่นไว้ตอนต้น |
| ของสรุปทริปท่อนที่เขียนอารัมภบทถึงเนื้อความในหนังสือเหมืองแร่ |
| |
| หมาป่าแกะรอยจากบทเขียนเมื่อปี 2518 ว่าบ้านโกเตี๋ยนอยู่ในถนนย่านตลาด ไม่ห่างจากบ้านพักนายอำเภอนัก |
| ข้อมูลนี้หมาป่าเชื่อว่าลูกหลานโกเตี๋ยนน่าจะยังมีอยู่ในตลาดนั่น นับปีแล้วถึงปี 2557 หมาป่าเชื่อว่าโกเตี๋ยนคงเสียชีวิต |
| ไปแล้วข้อมูลค่อนข้างน้อย แต่ย่านดาวน์ทาวน์ไม่ใหญ่กับพิกัดที่บีบแคบ หมาป่าเชื่อว่าปากของหมาป่าจะพาหมาป่าไป |
| ไปหาลูกหลานโกเตี๋ยนได้ครับ |
| |
| หมาป่ามาอยู่แถวบ้านพักนายอำเภอเลือกถาม คุณลุงผมขาวที่ยืนอยู่แถวนั้นรู้จักโกเตี๋ยนหรือบ้านแกไหม |
| คุณลุงบอกว่าเคยมีโกเตี๋ยนอยู่ตรงท้ายบ้านถนนตรงข้ามศาลเจ้ามีลูกชายเป็น สท. หมาป่าขี่ลงไปแถวนั้นเล็งบ้านตรง |
| ข้ามศาล เห็นผู้ชายท่านหนึ่งกำลังถอยรถปิคอัพออกจากห้องแถว ถามไถ่ได้ความว่าผมนี่แหละลูกโกเตี๋ยน หมาป่าไม่แน่ |
| ใจว่าทำไมลูกโกเตี๋ยนหนุ่มจัง ถามว่าโกเตี๋ยนคุณพ่อนั้นเคยไปตั้งร้านขายของในเหมืองเก่าแถวภูเขาไหม |
| เขาบอกว่าโกเตี๋ยนพ่อผมเป็นช่างไม้ครับ อืมม์ แสดงว่าคนละโกเตี๋ยนครับ |
| |
เอาใหม่ครับ หมาป่ามาตั้งหลักใหม่
พยายามคิดว่าถ้าในหนังสือคุณอาจินต์บอกว่าบ้านโกเตี๋ยนอยู่ใกล้บ้านพักนายอำเภอ |
| การไปตั้งหลักตรงบ้านนายอำเภอก็ เมคเซนส์ แต่เราควรถามคนแก่ที่อยู่ในบ้านมากว่าคนแก่ที่ยืนอยู่ข้างถนน |
| เพราะจะค่อนข้างมั่นใจได้ว่าบ้านแถบนั้นต้องเป็นเพื่อนบ้านโกเตี๋ยน และถ้าเป็นคนมีอายุก็น่าจะเคยรู้จักโกเตี๋ยน |
| ตอนแกยังมีชีวิตอยู่ |
| |
| หมาป่าเลยย้อนขึ้นไปห้องแถวฝั่งตรงข้ามบ้านนายอำเภอ เห็นบ้านหนึ่งมีคุณน้าผู้หญิงนั่งเย็บผ้าก็ถามว่าบ้านโกเตี๋ยน |
| อยู่แถวนี้ไหม แกตอบว่าใช่อยู่ถัดไปอีกไม่กี่หลังนั่นแหละ และนี่แหละครับบ้านโกเตี๋ยนที่เคยเปิดร้านชำในเหมือง |
| บ้านนี้อยู่ฝั่งตรงข้ามเยื้อง ๆ บ้านพักนายอำเภอ บ้านที่คุณอาจินต์เคยมาเยี่ยมเมื่อปี 2518 ตอนนั้นโกเตี๋ยนขายจันอับ |
| |
 |
| |
| ปัจจุบันไม่ได้เปิดเป็นร้านจันอับแล้ว แต่ขายน้ำเครื่องมอเตอร์ไซค์และขายเหล้า ใช้ชื่อว่าร้านโชคดี |
| |
 |
| |
| คุณลุงที่อยู่ในร้านท่านอยู่คนเดียวตอนที่หมาป่าเข้าไปสอบถาม ท่านบอกว่านี่แหละบ้านโกเตี๋ยน เตี๋ยน ผลงาม |
| หมาป่าถามว่าคุณลุงเป็นอะไรกับโกเตี๋ยนครับ ท่านเป็นลูกเขยโกเตี๋ยนครับ |
| หมาป่าควักหนังสือเหมืองแร่ตอนที่อาจินต์กับมาเยี่ยมตะกั่วป่าและอ่านเนื้อความบางท่อนที่เขียนถึงบ้านโกเตี๋ยนท่านฟัง |
| ถามว่าตอนปี 2518 นั้นภรรยาท่านที่เป็นลูกสาวโกเตี๋ยนมีลูกแล้วและเจอกับอาจินต์ คุณป้ายังอยู่ไหมครับ |
| ท่านบอกว่ายังอยู่ดี ตอนนี้ออกไปหาหมอทำกายภาพบำบัด ที่ตัวเมืองพังงาเพราะเพิ่งผ่าตัดหลังมา ไปกับลูกชายคนโต |
| และลูกสะใภ้จะกลับมา |
| หมาป่าขออนุญาตท่านเข้าไปถ่ายภาพในบ้าน ในบ้านมีรูปบรรพบุรุษและรูปของลูกหลานโกเตี๋ยนติดตามข้างฝา |
และนี่คือภาพของโกเตี๋ยน ผลงาม หรือโกต๋องตัวจริงสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่ครับ
|
 |
| |
| หมาป่าถ่ายรูปและคุยกับคุณลุงอยู่สักพัก คุณป้าลูกสาวคนโตของโกเตี๋ยนก็กลับบ้านมาพร้อมลูกชายและลูกสะใภ้ |
| ในหนังสือของคุณอาจินต์เคยเขียนว่า บางครั้งที่นั่งในร้านกินเหล้า กินกาแฟหรือดื่มชา ก็สอนการบ้านเด็กหญิงลูกสาว |
| โกเตี๋ยนพร้อมหยอกล้อเล่น ตอนนั้นลูกสาวคนโตของโกเตี๋ยนอายุประมาณสิบขวบเศษ ๆ |
|
| คุณป้าสมศรี มีชื่อจีนที่และแม่ตั้งให้ว่า บีหยอก ตอนปี 57 นี้คุณป้าอายุ 76 แล้วครับ |
| คุณป้าสมศรีแต่งงานกับคุณลุงสมพงษ์ ณ ตะกั่วทุ่ง ที่ปัจจุบันอายุ 78 ปีตอนแต่งทั้งสองท่านอายุ 29 และ 31 |
| ตามลำดับ |
| (หมาป่าได้สอบถามรายละเอียด เกี่ยวกับญาติและสถานที่ในครั้งก่อนโน้น เลยรู้ว่า นายช่างแผนที่ของเหมืองคือ |
| คุณอาจินต์นี่เอง และมีคนชื่ออาจินต์เพิ่มอีกคน เอาแล้วซิเป็นเช่นไร ติดตามตอนต่อไปครับ) |
| |
| L |
| st. ผู้เข้าชม 1,568,356 |
| = |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์นิดจะได้แวะไปเยือนครับ |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
ตามรอยได้สุดยอดมากๆเลยครับพี่ไวน์
บางครั้งผมนึกถึงนักสืบเลยครับ
ผู้สืบประวัติศาสตร์
ค่อยๆเที่ยว
ค่อยๆสัมภาษณ์ไถ่ถามผู้คนไปเรื่อยๆ
แบบนี้ได้ข้อมูลแบบรู้ลึกรู้จริงเลยนะครับ