No. 818…. วิธีเขียนบล๊อกให้น่าสนใจ (ตะพาบ) |
|
ไม่ค่อยรู้เรื่องมากนักในการเขียนบล๊อกให้สนุก คือพอเขียนกับเขาได้ |
เลยอยากจะให้รุ่นพี่ หรือคนที่อายุน้อยแต่เป็นรุ่นพี่ที่เขียนบล๊อกชำนาญ |
มาเขียนมาเล่าให้ฟัง จะได้เป็นประโยชน์แก่ตัวเอง กับเจือจาน แหะ ๆ ไม่ใช่แจกจานนะเออ แก่เพื่อน ๆ ด้วย |
จะได้นำความรู้มาเขียน บล๊อกบ้าง..นี่เรื่องจริงนะ ผมเป็นนักเลียนแบบมาตลอด คือ |
ลอกการบ้าน จากเพื่อนมาตั้งแต่เรียนมัธยม เรียนต่อชั้นบน ก็ยังลอกต่อ.. ทำงานก็ยังแอบจำเขามา เลยติดนิสัย (น่าจะดีเนาะ 555) |
|
ที่พอเล่าได้บ้างก็มาจากการสังเกตุ นักเขียนอาชีพหรือคนที่เขียนบทความสั้น ๆ แบบที่พวกเราเขียนบล๊อกเขาเรียงตามลำดับ ในบล๊อกเดียวกัน |
1. เขียนโปรยให้น่าสนใจ |
2. เขียนเล่าเรื่องจริง หรือตามจินตนาการ |
3. เขียนแทรกสิ่งที่น่าจะเป็นประโยชน์สำหรับคนอื่นหรือคนที่เข้าอ่าน ด้านความรู้ด้านอาชีพแม้แต่วิชาการ |
4. ใส่แก๊ก อารมณ์ขัน แทรกไปด้วยเพื่อมิให้คนอ่านง่วงนอน |
5. ขมวดปมไว้นิด ให้คนสงสัย อยากจะรู้ เพื่อที่จะมีคนติดตาม ถ้าจะเขียนเรื่องสั้น ๆ แต่ไม่ยาวสัก 4 - 5 ตอน |
|
ข้อที่ 1 ถึง 5 นี่ผมสังเกตจากนักเขียนการท่องเที่ยว หรือบทความสั้น ๆ ซึ่งเขาทำเป็นอาชีพนะครับ |
|
ส่วนผมลองผิดลองถูกมาตลอด |
|
แต่ที่น่าจะได้ผล จากการทดลองเขียน น่าจะ เป็นเรื่อง การตั้งชื่อเรื่องให้สะดุดตา |
พยายามไม่ให้ซ้ำ เฉียด ๆ บ้างคงไม่เป็นไรคงดึงดูดใจคนเห็นชื่่อเรื่องจะได้แวะเข้าไปอ่าน |
|
ผมจะงดตั้งชื่อเรื่องเช่น อุ้ยเค้าทาครีมนี้แล้วผิวดี... ครีมอะไรน้า (ฮ่านี่มันโปรยหลอกให้ดูโฆษณาชัด ๆ) |
|
วันนี้ผมเขียนสั้นที่สุดจากการเขียนบล๊อกเกือบครบสิบปีแล้วมั้ง เลยรออ่านจากเพื่อน ๆ รุ่นพี่ หรือความคิด |
เห็นจากเพื่อน ๆ ทั้งใหม่ และเก่าแต่ไม่แก่ จะได้เลียนแบบต่อ ฮ่า..... |
นำภาพ บล๊อกเกอร์รุ่นพี่กับเพื่อน ที่แผมแอบจำวิธีการมาทำบล๊อก อาจจะไม่ครบคน บางคนมีภาพแต่เขาสงวน ไม่ให้เห็นหน้ามานาน ว่า หล่อ สวย แหะ ๆ คงกลัวคนจะหลง...ตามไปเจอลูกปืนแน่... บล๊อกเกอร์ ที่ถนัดทำอาหาร คนช่างเที่ยวเป็นนักบุญ นักเล่นสะสมโมเดล นักเที่ยวคนเดียวโดดเดี่ยวงานเขียน เจ๋ง.... นักการค้าฝีมือถ่ายภาพเจ๋ง ครูอาจารย์สองคน อ้าวนั่นคนค้าน้ำมัน คนแป๋งเขี้ยว มือถ่ายภาพ บล๊อกเกอร์ที่เขียนได้ละเมียดละมัย หนึ่งในนี้ เป็นคนขายหวย แหะ ๆ สวยด้วย นักบุญอยู่ตปท. คนขายหวยทำอาหารเก๋งไม่กล้านำมาลง อ้าวนั่น อ่านนิยายลงเสียง พุทธศาสนา ทำอาหาร อาจารย์นักแปลนิยาย ข้าราชการ นักสงคมสงเคราะห์ คนแป๋งเขี้ยว (หมอฟัน) พยาบาล หญิงนักบู๊ นั่นมือทองรีวิวที่พัก วิศวกร... นี่ขาดไม่ได้คุณแหม่มที่ ดัน ดุนพวกเราให้ คนรู้จัก.... ภาพข้างล่างเป็น บล๊อกเกอร์ที่เขียนสนุกมากๆ ที่สุด แต่ตอนนี้เป็น คอมเม็นเทเทอร์ น่าจะได้รับรางวัลพิเศษเนาะ.... บางทีพี่แก เม้นท์ยาวกว่า ที่่เราเขียนซะอีก 555 พวกเราโชคดีที่มีเพื่อนต่างอาชีพเข้ามาเขียนบล๊อก เช่น สถาปนิก แพทย์สาขาต่าง ๆ เลยได้ความรู้เพิ่ม นักชิมอาหาร แม่ครัวกะทะหลุด นักเขียน นักเล่า นักถ่ายภาพข้างบน ถูกผมแอบเลียนแบบทั้งนั้นเลย ขอแถมอีกอย่าง วิธีจะให้คนมาเป็นเพื่อนและเข้าอ่านของเรา(บ้าง) ผมจะจำจากคุณก๋า คือการไปเยี่ยมไปอ่าน ของคนอื่นแล้วทักทายเพื่อนเก่า และทักทายคนเขียนบล๊อกใหม่จะได้เพื่อนใหม่เพิ่ม ถ้าเราเขียนหรือพูดแบบภิกษุชราสมัยก่อน คือนั่งเทศน์หลับตา เราก็ยกมือขอพูดกับท่าน ๆ ก็ไม่เห็น เขียนจดหมายน้อยไปยื่่น ให้ท่านก็รับไว้เฉย ๆ ไม่ทักทายไม่ตอบ พอเทศน์จบก็ลืมตามาดู อ้าวญาติโยมไปไหนหมด เหลือแต่เสาศาลา ถ้าเป็นภิกษุสมัยใหม่ เพียงเราอมยิ้มกับท่าน ๆ ก็มองออก ทักทายหรือ เทศน์แซวเช่น หลวงพี่พยอม หรือท่านอื่น ทำให้เรา อยากเข้าวัดหรือไปฟังท่านเทศน์ ที่ผมไม่ลืม คือต้องไปเยี่ยม คนที่มาทักทาย อ่านบล๊อกของเรา เพราะถือว่า เราคนไทยที่ ทันสมัย ก็จะไปทักทายตอบเป็นการสื่อสารกัน สองทาง |
|
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพและขออภัยเพื่อนที่ผมนำภาพที่ไม่เหมือนตัวจริงมาลง ทั้งที่ตัวจริง สวยหล่อกว่านี้ครับ |
L 1,555,911 |
st.ผู้เข้าแวะเยือน 1,551,042 |
= 4,869 |
|
ขอบคุณเพื่อนที่แวะมาเยือน มาเม้นท์ทิ้งร่อยรอยไว้จะได้ไปทักทายครับ |
|
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
ภาพบล็อกเกอร์ที่พี่ไวน์ลงไว้
ทำให้รู้ว่าเมื่อก่อนบล็อกแก๊งนั้นคึกคักมาก
และมีบล็อกเกอร์หลากหลายสาขาวิชาอาชีพ
มาเขียนมาเล่นกันอย่างมากมาย
เกินครึ่ง คนในรูปไม่ได้เขียนในบล็อกแล้ว
บางคนย้ายไปรีวิวงานในเฟซบุ๊ก
บางคนก็เลิกเล่นไปเลย
บรรยากาศการเม้นท์ทักทายกันในอดีตจึงสนุกสนานคึกคักมากๆ
ผมจำได้ว่าไม่ถึงเที่ยงวันก็มีเม้นท์เป็นร้อยแล้วล่ะครับ
ตอนนี้เปิดเม้นท์ทัั้งวันได้ถึง 30 เม้นท์ก็นับว่าเหลือเชื่อเลย 555
เพื่อนบล็อกหน้าใหม่มีน้อยมาก
แต่ผมกลับสังเกตได้ว่าคนที่มาใหม่ในยามบล็อกซบเซา
กลับมีความสม่ำเสมอ มีความตั้งใจที่จะลองเขียนบล็อก
และทักทายเพื่อนบล็อกอย่างตั้งใจ ไม่มีปัญหาดราม่ากันเหมือนก่อน
ตอนที่ยังมีคนเยอะๆ เอาเข้าจริงจำนวนคนเล่นบล็อก
เลยไม่ค่อยมีผลในความรู้สึกของผมเลยครับ
นอกจากเขียนความคิดของตัวเองลงไปให้คนได้อ่าน
ผมว่าการได้อ่านความคิดของเพื่อนบล็อกคนอื่นก็เป็นสิ่งที่สนุก
หลายอย่างผมไม่เคยคิดจะทำ หรือไม่เคยรู้
ก็ได้อ่านความรู้ใหม่ๆจากเพื่อนบล็อก
บล็อกแก๊งก็ยังเป็นสังคมแห่งการแบ่งปันความรู้ ความคิด ความรู้สึกที่ดีเสมอ
ในความรู้สึกของผม ไม่ว่าคนจะเล่น ดู อ่าน มากหรือน้อยลงก็ตามครับ