| No. 907 มีนายหลายคน ดีหรือไม่..? |
นำภาพครั้งยัง หุ่มผอมกับเพื่อน ๆ ที่ไปถูกอบรมด้านคณิตศาสตร์เพิ่มแถวสามย่านมีต้นก้ามปูเยอะ ๆ บริษัทเห็นว่า ความรู้เดิมอาจารย์
เรียกกลับคืนไปเกือบหมด ไม่อยากไปเลยเพราะต้องมีการทดสอบว่าผ่านไม่ผ่าน ก็กลัวไม่ผ่าน อายเขา 555
โปรยมาให้รู้ว่า มีอาชีพด้านตัวเลข ทั้งที่เกลียดวิชานี้
|
| เขียนบันทึกรายวันเล่าว่ามีเพื่อนหลากหลายอาชีพ เพื่อนคนหนึ่งแซวว่าพี่ไวน์รู้จักคนดัง พ่อค้าเยอะจัง |
| นั่งนึกแล้วอดอมยิ้มไม่ได้คงเป็นแบบนั้นจริง ๆ |
| เพราะปกติจะไปออกกำลังกายเล่น กีฬา หรือบางแห่งก็เข้าร่วมจัดกลุ่มกีฬาเป็นกุศลที่ทำประจำติดต่อกันเกือบยี่สิบปี ที่เป็นเพื่อนเขา |
| รู้จักเรา เราก็รู้จักพูดคุยกันคงเป็น เพื่อนที่เต้นแอโรบิกด้วยกัน 485 คนที่สวนหลวง ร.9 กรุงเทพ |
| ส่วนใหญ่ผมจะจำใบหน้าเขาได้ บางวันผมไปติดต่องานแถวบางแค ก็มีคนมาทักทายสวัสดีพร้อมกับแนะนำให้เพื่อนรู้จัก |
| เพื่อนกลุ่มจ๊อกกิ้ง ลานเวท ลานแอโรบิกน่าจะเป็น เพื่อน มากกว่าเพื่อนในวงการทำงาน |
| |
| ในแวดวงการทำงาน บริษัทประกันภัย โรงงานรองเท้า โรงแรม กิจการก่อสร้าง |
| ผมทำงาน เลยมี Boss หรือเรียกว่า นาย หลายคน |
| แต่ละคนมีอุปนิสัยแตกต่างกัน บางคนดุมาก 555 บางคนใจดีแต่ สั่งงาน ติดตามงานทำให้กิจการเป็น |
| ไปอย่างดีมีกำไรขยายกิจการอย่างใหญ่โต แน่นอนผมพลอยได้ดีไปด้วย |
| วันนี้ผมขอเล่าถึง นายสองคน เป็นคนติดตามงานใจคอเด็ดเดี่ยว แต่....... ทิ้งไว้ก่อนว่าเป็นอย่างไร |
| |
| นายคนแรกที่รับผมเข้าทำงานผมเรียกว่านายใหญ่ ท่านเรียนอยู่อเมริกานาน เมื่อกลับมาเลยดูกิจการบริษัทมีสาขาสี่สิบสาขาปัจจุบันน่า |
| จะกว่า 100 สาขาเป็นเจ้าของโรงงานผลิตแก้วกับผลิตภัณฑ์อื่น มีบริการท่าเรือยอร์ชเลยพัทยา และก็มีโรงงานผลิตเรือยอร์ชตกแต่ง |
| ภายในเรือกิจการใหญ่โต |
| นายมักจะเดินทางไปตรวจสาขาไม่บอกล่วงหน้าส่วนใหญ่จะไปถึงสาขา หลังเลิกงานไปพักโรงแรม ถ้าโรงแรมเต็ม |
| นายก็เข้าพักชั้นบนบริษัทก็ ผมกวาดถูสะอาดห้องโล่งกว้างมีเตียงที่นอน เตียงเดียวผมนอนบนเตียง นอนไม่ค่อยหลับหรอก |
| เพราะนาย นอนกับพื้น เอาเป้หนุนนอน ส่วนคนขับรถนอนอีกมุมของห้อง เล่าที่ไรเพื่อน ๆ ก็บอกว่าผม ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง |
| ผมให้นายนอนบนเตียงแทน นายไม่ยอมเด็ดขาด |
| ลื้อนอนไปเถอะอั๋วชินแล้ว ว่าแล้วเสียงเงียบ ครู่เดียวเสียงกรนก็ดังตามมา 555 |
| ผมทำงานบริษัทให้นาย แต่ก็ทำงานพิเศษเช่น ช่วยหาคนงานที่เดินทางไปกับรถโดยสารจากระยอง ไปเข้าทำงานไร่ในป่าจันทบุรี |
| ครั้งละกว่า 20 คนเพราะนายมีไร่ 1200 กว่าไร่รับโอนเงินจากกรุงเทพไป จ่ายให้คนงานร้อยกว่าคนเป็นปี ๆ |
| ทำงานให้ฟรี ๆ ไม่ได้เรียกร้องอะไร |
| ท่านให้โอกาศในการทำงานมาก ระยะที่ผมทำงานภาคตะวันออกก็ให้ผมไปดูแลงานภายในสาขาเป็นพี่เลี้ยงสมุห์บัญชี ระยอง |
จันทบุรี ตราด
 |
ผมขอย้ายไปอยู่ภาคเหนือ ที่พิษณุโลก ให้เป็นพี่เลี้ยงสมุห์บัญชีสาขาสาขาสุโขทัย หล่มเก่า หล่มสัก เพชรบูรณ์ พิจิตร |
| ทำหลายปีต่อมา แต่ให้ผมอยู่ในสังกัด นายคนรองอีกคน ก็โอเค ต่อมานายใหญ่ให้ ญาติเข้าร่วมบริหาร เขาลดรายได้คนทำงาน(บางอย่าง)ทุกสาขา |
| นายรองและพวกผม ร้องขอปรับปรุงสองครั้งที่เจรจา แต่ไม่เป็นผลเลยยื่นพวกเราเลยลาออกหลายคน |
| ตกงานซิครับ แต่ไม่นานหรอกไม่ถึงเดือนก็ไปทำงานที่ใหม่ |
| |
| ทำงานในกรุงเทพมีนายคนที่สาม ได้ให้ ดูแลกำกับสาขาบริษัททั้งหมดทำอยู่ 10 กว่าปี นายรองคนที่ชวนผมลา |
| ออกท่านเป็นนักการเมืองมานานอยู่ระดับ รองหัวหน้าพรรค ผมยังคงทำงานพิเศษให้เช่น วิเคราะห์ตัวเลขบางอย่าง |
เช่น ดูงานประมาณรายจ่ายของประเทศ 555 (เป็นงานพิเศษหลังเลิกงานแต่มิได้ทำทุกวัน)
|
| เมื่อรัฐบาลจะขอเสนองบประมาณ จะพิมพ์ร่างค่าใช้จ่ายงบประมาณเป็นเล่มโตแจก ส.ส.ทุกคนล่วงหน้าผมมีหน้าที่ดูส่วนที่ |
| น่าจะเกี่ยวข้องกับจังหวัดที่นายเขาเป็น ส.ส. เลยต้องดูทั้งหมด |
| แต่ละกระทรวงขอ งบรายจ่ายอะไรบ้าง เช่น กรม... ขอซื้อตู้เหล็กเก็บเอกสาร 50 ใบ ราคาแพงกว่าตลาดใบละกว่า 500 บาท |
| หน่วยงานนี้หน่วยงานโน้น ขอรับ ข้าราชการ ลูกจ้างประจำเพิ่มอีกกี่คน เรื่องไหนที่น่าสนใจหรือผิดปกติ |
| ก็จะโน๊ตให้นายเขาไปพิจารณาดำเนินการต่อ |
| ต่อมานายได้เป็น รัฐมนตรีช่วยว่าการ..กระทรวงหนึ่ง มีรัฐวิสาหกิจในสังกัดท่านก็ ส่งงบการเงินและอย่างอื่นให้ผมวิเคราะห์ |
| ดีหรือขาดทุน ควรปรับตรงไหนทำให้ท่าน 2 แห่งแล้วก็เป็นไปตามที่ผมวิเคราะห์ |
| นายเลยถามจะให้ทำงานรัฐวิสาหกิจหนึ่งเต็มตัว ช่วยดูแลบางอย่างให้ ทำหรือเปล่า แต่ต้องลาออกจากบริษัทเดิมนะ |
| คิดนานเกือบเดือนมีแต่คนคัดค้านว่าอย่าไปนะเสี่ยง 555 |
| |
| แต่ไม่รู้เป็นไง ยื่นลาออกจากบริษัทไปเข้าทำงานในรัฐวิสาหกิจ เป็นงานด้านตรวจสอบผมกับทีมงานพบเห็นอะไรเยอะแยะ |
| น่าจะรั่วไหล จัดทำรายงานให้ท่านทราบ ทำความไม่พอใจแก่คนในรัฐวิสาหกิจ แต่พวกเขาทำอะไรไม่ได้ |
| พวกเขาต้องแก้ไขปรับปรุงงานตามที่ กระทรวงสั่งลงมา ทำให้ผมกับทีมงานสร้างศัตรู ต้อง ระวังตัว |
| ทำอยู่นานเหมือนกัน จนกระทั่งมีปฏิวัติ.. กับนายที่เป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการหลุด แน่นอนพวกผมก็ต้องหลุด ตกงานตามระเบียบ |
| |
| |
| นายคนที่สามที่บริษัทเดิมให้เลขาหญิงโทรตามตัวให้กลับไปทำงานที่เดิม เฮ้อโล่งอกมีนายดีแบบนี้หาไม่ได้แล้วครับ |
| |
| นายรองคนที่เคยเป็น ร.ม.ช |
| ก่อนหน้านั้นท่านสอนงานหลายอย่าง สอนให้พูดในที่ประชุม สอนแม้กระทั่งการเข้าสังคมหรู การแต่งตัวที่เหมาะสม |
| ถ้ารับประทานอาหารบนโต๊ะ มีช้อนหลายประเภทวางไว้ ต้องใช้ช้อนไหนนัก ถ้าตักซุปใช้ช้อนนี้นะ เวลาจะจิบให้จิบจากด้านข้าง |
| ของช้อน.. ถ้านำอาหารเข้าปากให้หันปลายช้อนตรงเข้าปากเคี้ยวอาหารปิดปาก |
|
ครั้งหนึ่งนายรองพาพวกผม 10 คนนั่งรถโฟล์คตู้ผลัดกันขับไปเที่ยวจากภาคเหนือไปภาคใต้
มีภาพรถโฟล์คตู้ที่เราใช้ไปเที่ยวเหลืออยู่ หนึ่งภาพ ๆ นี้น่าจะอยู่ที่ศาลาน้ำตก วังนกแอ่น พิษณุโลกกำลังทำอาหารกิน
ภาพดูรก ๆ ยังกับคุ้ยกองขยะ 555 ไม่ใช่นะเออ เป็นเศษกระดาษหุ้มขวด ของใช้กันแตก
สภาพรถตอนนั้นดี แบบนี้เลย เราจะเก็บของไว้บนแร็คหลังคา ในรถพวกเรานั่งกันเต็ม
(เขียนตอนนี้ คุณธนูลุงแอ๊ดเป็นคนจุดประกาย เรื่องการท่องเที่ยวด้วยรถบ้านเคลื่อนที่)
|
| ค่ำไหนนอนนั่นจะจอดใกล้ลำธาร มัดผ้าใบติดกับหลังคารถที่มีแรคไว้ ตรึงกับต้นไม้พวกเราจะนอน |
เรียงกันเป็นตับ แน่นอนนายคนนี้ก็นอนด้วย ทำอาหารกินกันง่าย ๆ
|
| มีอยู่วันหนึ่ง เรากะจะนอนกันที่สุสานหอย 75 ล้านปีมั้ง แม่ค้ามาเตือนว่าคุณอย่าค้างที่นี่เลย มีการจี้ปล้นบ่อย นายเลยขับรถ |
| ไปอีกแห่งเห็นศาลาใหญ่ใต้ร่มไม้รอบกายมืดมองอะไรไม่เห็นน่าจะเหมาะ |
ต่างคนต่างขนของลงจากหลังคารถ ใช้ไม้กวาดติดรถปัดกวาดศาลา ปูเสื่อ กางมุ้งกัน.. บังเอิญผมเดินไปฉี่ใกล้ ๆ ศาลา
|
| เห็นธูป เทียนปักมีควันออกนิด ๆ เลยใช้ไฟฉายส่องไปไกลเห็นกองไฟเกือบมอดอยู่ตรงที่โล่ง ความคิดแล่นปรู๊ดงั้นศาลาที่ |
| เราจะนอน คงเป็นศาลาป่าช้า |
| ทีนี้เพื่อน ๆ แตกกระเจิงฉายไฟดู จริงด้วย เผ่น.. นายก็บ่น ต้องหาที่นอนใหม่อีกแล้ว ใครวะชี้ให้เลี้ยวเข้าป่าช้า |
| เกือบพูดไปว่า ก็นายนะแหละเลี้ยวเข้ามาเอง กลัวถูกด่า คืนนั้นต้องขับไปพักอีกแห่งช่วยกันทำอาหารกินกันก็เกือบสามทุ่ม |
ชีวิตของพวกเรา มันส์... จริง ๆ
|
| |
| |
| อีกเกือบปี นายรองได้เป็นรัฐมนตรีช่วยกระทรวงอีกครั้ง แถวหน้า ร.พ.รามาธิบดีนั่นแหละครับ ท่านเรียกไปทานอาหารพอเห็นหน้า |
| ว่าไง มาทำงานด้วยกันเอาเปล่า |
| ผมเลยหัวเราะแหะ ๆ ขอบพระคุณครับ ผมยังไม่พร้อมครับ |
| |
| ผมทำงานกับนายใหญ่กับนายรองสิบกว่าปี ได้ความรู้มากมาย มีรายได้เพิ่ม มีโอกาศดี ๆ หลายอย่างแต่งานของนายรองคงจะไม่เหมาะกับผมแน่นอน |
| ท่านชวนลาออก สองครั้ง ตกงานสองครั้ง 555 |
| ไม่ยุ่งเกี่ยวกับการเมืองดีที่สุด ขอเพียง ด่านิด กัดหน่อยมันส์... ดีกว่า 555 |
| |
| ขอบคุณเพื่อนที่ให้ใช้ภาพประกอบ |
| L |
| st. 1,714,978 |
| = |
| ขอบคุณเพื่อนที่แวะเข้ามาเยือน กรุณาทิ้งร่องรอยไว้นิดผมจะได้กลับไปเยือนได้ถูกครับ |
| Diarist |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
อ่านจบผมนึกถึงขงเบ้งครับ
ขงเบ้งไม่ใช่ว่าจะทำงานกับใครก็ได้
เขาเลือกนายที่ดี
พี่ไวน์ได้เจอเจ้านายหลายๆแบบ
ผมว่าเป็นโชคดีเหมือนกันนะครับ
ได้ศึกษาคนแต่ละคน
ว่าเขามีวิธีคิดอย่างไร