| No. 793 ความกลัวที่ไม่น่ากลัว เอะ....? (ตะพาบ) |
|
เรื่องความกลัวหรือน่ากลัว ผมว่าน่าจะมีความกลัวกันทุกคนไม่มากก็น้อย
|
| บางแห่งน่ากลัว แต่เมื่อเราไปอยู่ คลุกคลีก็รู้ว่า มิได้โหดร้าย หรือน่ากลัวมาก แต่บางอย่างยังลึกลับ น่าศึกษาเรียนรู้ |
| |
| ครั้งที่ผมไปทำไร่ในป่าจันทบุรี ขับรถเข้าป่า ผ่านเขาชะเมา จ.ระยอง ด้านหลังเขาที่คนทั่วไปไม่ค่อยรู้จักมุ่งสู่ อ.แก่งหาง |
| แมวในตอนเย็นหลังเลิกงานที่สมุทรปราการ กว่าจะถึงป่า ไฟหน้ารถพิคอัพสาดส่องไปบนถนนดินลูกรัง บางครั้ง |
ถนนอยู่ระหว่างร่องเนินดินด้านซ้ายมือเป็นเนินเขา มีร่องดินเล็กรองรับน้ำฝนให้ลงลำห้วยข้างทาง
|
| สองข้างทางมีต้นไม้สูงตระหง่านบางช่วง โล่งแหงนมองไม่เห็นดวงดาวเลย เลยไปกิ่งไม้ใหญ่ปกคลุมมืดมิดเสียงเครื่องยนต์ |
รถดังสม่ำเสมอ เริ่มหิวข้าวดูนาฬิกากว่าสองทุ่มแล้วยังไปไม่ถึงไหน
|
| ด้านขวาเป็นร่องน้ำลึก แสงไฟรถสาดไปเห็นตัวสัตว์กำลังเคลื่อนไหวช้า ๆ แววตาสัตว์เป็นสีเขียว น่าจะเป็นพวก |
| กระต่าย ขับเลยไปเรื่อย ๆ ซ้ายมือมืด เพ่งตามอง เห็นแววตาสีแดงคู่หนึ่งน่าจะอยู่สูงจากพื้นประมาณ 1 ฟุต |
| เหงื่อเริ่มผุดขึ้นทั้งตัว ......เสือ กระจกปิดคงไม่เป็นไรมั้งมันคงเข้าขบกัดผมไม่ได้ |
| หุ หุ ปลอบใจตัวเอง แล้วเร่งเครื่องรถให้ทะยานเร็วขึ้น |
|
| อีกครึ่ง ชม.ต่อมาขับรถขึ้นเนินสูงแล้ว ลาดลงเข้าสู่สวนยางพารา เกือบกิโลเมตรที่ขับผ่านสวนยาง ค่อยใจชื้นขึ้นมา |
| นิดใกล้สวนของผมแล้ว รถพิคอัพก็หล่นลงหลุมบนถนนดังโครม เครื่องดับ |
| ลงไปดูล้อหน้ารถ อยู่ในหลุมเพียงล้อเดียว น่าจะไปต่อได้ |
| |
| ขึ้นรถสตาร์ดรถ แชะ ๆ ๆ ไม่ติด... เอาละซีรถรวน พยายามเท่าใดก็ไม่ติด มองไปทั้งหน้าทั้งหลังมืด จู่ ๆ ก็เห็น |
แสงไฟแวบวับด้านซ้ายมือของรถแล้วก็ดับ หาย แล้วก็มีแสงไฟสาดมาเห็น
|
| บ้านหลังเล็กโย้เย้เป็นบ้านร้าง คนถูกฆ่าตายนานกว่า 3 ปี ไม่มีคนกล้าอยู่ |
| เห็นแล้วขนลุกเกรียว เส้นผมตั้งเด่ ทิ้งรถ รีบวิ่งบนถนนมุ่งสู่บ้านพักเกือบครึ่ง กม. กว่าจะถึงบ้านพักกลางป่าใหญ่ เหนื่อยตัว |
เปียก รองเท้าผ้าใบหลุดเหลือข้างเดียว น่ากลัวมาก
|
สิบกว่าปีมานี้ กลัวความมืด หรืออย่างอื่นค่อย ๆ หายไป(บ้าง) เพราะ
|
| ผมได้สนใจเรียนสมาธิก็ไป หลายแห่งเช่น วัดพระรามเก้า สำนักสงฆ์เขาพระครู วัดอินทร์วิหาร |
ร่มอารามธรรมสถาน ได้เข้าฝึกทำสมาธิไปปฏิบัติธรรมครั้งละหลายวันหลายคืน
|
| ที่วัดอินทรวิหารบางขุนพรหม คนอื่นกำลังเดินจงกรมเงียบ ๆ ส่วนผมกล้ามเนื้อโคนขาด้านหลังตึงเจ็บมากเดินต่อ |
| ไม่ได้หรือที่เรียกว่า เจ็บสลักเพชรเลยกระเพลก ๆ ไปนั่งบนเก้าอี้นั่งหลับตาทำสมาธิต่อดีกว่า |
| แต่ก็แปลกนั่งไม่นานจิตก็ดิ่งเข้าสมาธิ |
| และเกิดนิมิต หญิงจีนใส่กางเกงเสื้อขาวเดินกระเผลก ๆ มายืน แล้วพูดเบา ๆ ว่า ลื้อเหมิองอั๊ว แล้วก็เดินหายไป |
ต่อมาอาจารย์เรียกสอบอารมณ์หมายถึงสอบถามเรื่องทำสมาธิ
|
| เพื่อนสองสามคนที่เป็นหญิง เรียนถามอาจารย์ว่า เกิดตัวลอย บางคนเห็นผี บางคนเห็นร่างตนเองหายไปบางส่วน |
| อาจารย์ก็ตอบว่า นั่นคือนิมิตนะ อย่าถือเป็นเรื่องสำคัญ อาจจะเป็นเรื่องจริง หรือไม่จริงก็ได้ ไม่ต้องกลัว |
| ทำสมาธิต่อไปเรื่อย ๆ จิตจะเข้มแข็งไม่ค่อยกลัวอะไร |
| สถานปฏิบัติธรรมพวกเราจะมีเมตตา ทำสมาธิแล้วแผ่ส่วนบุญกุศลให้คนที่ล่วงลับวันละหลายครั้ง วิญญาณ |
| ที่ยังไม่ไปเกิดจะมาขอรับส่วนบุญ ... |
| ตกลงวันนั้นผมเลยมิได้ถามว่า ที่ผมนิมิต อาซิ้ม เป็นผี หรือวิญญาณ แหะ ๆ กลัวพระอาจารย์จะบอกว่า ผี กะ วิญญาณ |
| อันเดืยวกัน |
| ต่อมาสมัครเข้าเรียนสมาธิที่ สถาบันพลังจิตตานุภาพ ของพระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ ณ วัดธรรมมงคล กท |
| หลังเลิกงานขับรถจากสีลม ไปเรียนวันละ สองชั่วโมงกว่า เรียนหลายเดือนมาก ๆ 555 |
| |
| พระอาจารย์/อาจาย์ จะให้พวกเราปฏิญานตนทุกวันว่า ข้าพเจ้าจะไม่นำความรู้ หรือสิ่งที่พบเห็นในการทำสมาธิ |
| ไปใช้ในทางที่ผิด |
| หมายถึงโอ้อวดว่า ตนเองมีจิตที่เข้มแข็งกว่าคนอื่น เห็นในสิ่งที่คนอื่นไม่เห็น ไปทำนายทายทัก ให้หวย |
เพื่อหวังที่จะให้คนอื่นมอบเงินสินทรัพย์โดยเด็ดขาด
|
| แน่นอนทุกคนยอมรับใน คำปฏิญานนี้ ก็ไม่ได้คิดอะไร ภายหลังค่อย ๆ สังเกต ตามบ้านคนทรงเจ้า |
| หรือแม้แต่ศาสนาสถานบางที่ มอมเมาทำให้คน หลงเชื่อชักจูงไปในทาง โลภ หลง |
เลยมีความรู้สึกไม่ดีกับ คนที่ไปชักจูงคนอื่น ไปในทางที่ไม่เหมาะ
|
| ผมยังคงไปเรียนทุกวัน เพื่อเก็บหรือทำชั่วโมงให้ได้ตามที่สถาบันกำหนดไว้ จะได้มีสิทธิสอบข้อเขียน สอบภาคปฏิบัติ |
| และสอบภาคสนามคือธุดงบนดอยสูง เมื่อผ่านแล้วจึงจะถือว่า ศึกษาสำเร็จไปแล้วขั้นหนึ่ง |
| |
| วันเสาร์อาทิตย์ไม่ต้องไปทำงาน ตอนเช้าก็จะไปปั่นจักรยานที่สวนน้ำบึงหนองบอนกว้างกว่า 644 ไร่ระยะนั้น |
ยังไม่เป็นที่รู้จักคนทั่วไป คนน้อยมาก ๆ เกือบไม่มี ข้างล่างเป็นถนนบนแหลมยาว 700 เมตร
|
| ปั่นจักรยานได้ประมาณ 30 กม..จิตเริ่มนิ่ง จะเข้าไปในแหลมที่ยื่นไปกลางบึงใหญ่ เป็นอุโมง |
ต้นไม้ร่มรืนลมพัดผ่านเบา ๆ ไปนั่งสมาธิ เพื่อจะได้ใช้ รายงานสถาบัน(เป็นหนังสือว่าทำสมาธิพิเศษ)
|
| ใช้แทนการเก็บชั่วโมงเรียนปกติได้ (กรณีโดดเรียน เอ้ยต้องเดินทางไปทำงานนอกสถานที่) |
วันหนึ่งในเดือน สิงหาคม นั่งหลับตาทำสมาธิได้ครู่เดียวก็ ดิ่งเข้าสู่สมาธิ ปิ๊ง.....
ไม่นานก็รู้สึกว่า
|
| มีร่างชายชาวบ้านนั่งยอง ๆ อยู่ด้านหน้า กับหญิงชายต่างศาสนา หญิงมีผ้าโผกหัวสีน้ำตาลอ่อน |
ยืนนิ่งคู่กัน อยู่ขวามือ มองมา คล้ายกับรอผมอยู่
|
| นั่งหลับตา แล้วทำไม เห็น นั่นซิ เกิดความคิดว่า น่าจะเป็นวิญญาณมารอ |
| จำคำของพระอาจารย์หลายท่านว่า พวกเขามาดีมาขอส่วนบุญที่เราทำ |
| เลยแผ่บุญกุศลเป็นภาษาไทยให้ ทั้งสาม ครู่เดียวทั้งสามก็หายไปเงียบ ๆ ผมเลยนั่งทำสมาธิต่อ |
| |
| พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์สอนตอนหนึ่งว่า ขณะที่เราเปิดตามองทั่ว ๆ ไป หรือแม้แต่อ่านหนังสือ |
เห็นภาพหรือเรื่องราวก็จะจำไว้ เสมือนจิตของเราเป็นแผ่นฟิล์มถ่ายภาพ จะบันทึกไว้นานแสนนาน
 |
| และเมื่อถึงเวลาเราจิตอ่อน หรือสมาธิมีน้อย เมื่อเรานอนหลับ หรือขณะนั่งสมาธิ |
| ภาพเหล่านั้นอาจจะ กลับมาเห็น มีการปรุงแต่งด้วย นึกศึกษาไม่ต้องกลัว ไม่ต้องสนใจ |
บริกรรมพุธโธ ๆ ไปภาพจะหายไปเอง
|
| แต่ บางครั้งที่เกิดนิมิต อาจจะเป็นเรื่องจริง เมื่อเห็นแล้วมีความสุข ความสงบแผ่สร้านไปทั่วกาย อาจะเข้าถึง ฌาน |
| ขั้นต้น ๆ อย่าไปปรีดาดีใจ อย่าติดฌาน(มีความรู้สึกสุข) เพราะการสะสมพลังจิตมีเพิ่มก็จริง แต่ไปไม่ไกล |
คนใดมีพลังจิตสะสม จะก้าวสู่จุดสูงสุดได้
|
| หลวงพ่อกำชับว่า ทำสมาธิเพื่อเข้าวิปัสนา อย่าเป็น วิปัส(นึก) |
| ขยายความคือ อย่าเกิด มโนนีกเองว่าเห็นโน่น เป็นการหลอกตัวเองว่า ทำสมาธิถึงขั้นโน้น ขั้นนี้ซึ่งไม่ใช่เลย |
| |
| ผมพยายามทำสมาธิบ่อย เพราะเคยสังเกตว่า ทำให้จิตเข้มแข็งไม่เชื่ออะไรง่าย การตัดสินใจ |
ในการทำงานดี ต่อกิจการ นอนหลับง่ายมาก ๆ
|
| แล้วเกิดความกลัวผีบ้างปะ แหะ ๆ ก็มีบ้างเมื่อ ไม่ค่อยเข้าสมาธิ เพื่อน ๆ สนใจติดต่อสถาบันพลังจิตตานุภาพหรือ |
ที่ใดก็ได้เข้าศึกษาอย่างแท้จริงจะเป็นผลดี
|
| ขอบอกอีกอย่าง ควรเข้าศึกษาในขณะที่จิตเราค่อนข้างปกติ ไม่มีทุกข์มากนักจะเข้าถึงได้ง่าย |
| ถ้าเรียนสมาธิ ตอนที่ทิ้งแฟน หรือขณะที่มีหนี้สินเยอะ ทำยากมาก ๆ แต่หลายคนทำได้ |
| ผมเห็นคนอื่นนะครับ |
|
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| L 1,505,348 |
| st.ผู้เข้าแวะเยือน 1,503,667 |
| = 1,681 |
| |
| ขอบคุณเพื่อนที่แวะมาเยือน มาเม้นท์ทิ้งร่อยรอยไว้จะได้ไปทักทายครับ |
| |
สวัสดีครับ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
บรรยากาศมืดเปลี่ยวเห็นแววตาสัตว์ได้จากแสงไฟ
ยิ่งไปเดี่ยวยิ่งน่ากลัวนะคะพี่ไวน์
การทำสมาธิ ผู้ปฏิบัติได้รับประโยชน์อย่างมาก
สาธุกับคำสอนของพระอาจารย์ค่ะ