No. 827 เที่ยวพังงา ในที่ไม่ควรไป เป็นไง..?
No. 827 เที่ยวพังงา ในที่ไม่ควรไป เป็นไง...? หมาป่าเดียวดาย ลาพักร้อนครึ่งเดือน ไป จ.พังงาด้วยจักรยานคนเดียว ค่ำไหนก็นอนนั่น ที่โรงแรมหรือโมเต็ล เพื่อตามหา ตัวละคร มหาลัย เหมืองแร่ของ คุณอาจินต์ ปัญจพรรค์ และเที่ยวแบบติดดิน (ตอนที่ 19) /////// เมื่อเห็นคลองด้านข้างและเห็นด้านหลังของที่ทำการอบต. ตรงด้านหลังที่ทำการอบต. ลึกลงตลิ่งด้านหลังไปตรงนั้นจะมีคลองอีกเส้นมาบรรจบกับคลองที่เรามองลงไป จากตรงสะพานนี้ คลองเส้นนั้นที่ปาดผ่านด้านหลังเนินที่ผ่านมา ผ่านด้านหลังของเมรุ ผ่านด้านหลังของอบต. คลองเส้นนั้นจะเป็นคลองที่ใช้สูบน้ำขึ้นมาล้างแร่ตรงโรงล้างแร่ จากโรงล้างแร่ถัดขึ้นมาก็จะขึ้นมาสู่ออฟฟิศ มันเหมือนกับว่าย่าวดาวน์ทาวน์ของเหมืองมีคลองผ่าน ด้านล่างเหมือนเป็นฐาน จากคลองก็จะเป็นเนินขึ้นมา ที่ติดคลองก็เป็นโรงล้างแร่ ไล่ขึ้นมาเป็นออฟฟิศ และมีบ้านพักคนงานปลูกกระจายกัน มีถนนที่วิ่งจากตะกั่วทุ่งและผ่านเข้าไปในหมู่บ้านด้านในอยู่สูงถัดขึ้นมา จุดที่จะบอกว่าเขตของออฟฟิศและย่านบ้านพักคนงานของเหมืองจบที่จุดใดก็น่าจะเป็นตรงเมรุครับ เพราะบ้านอาจินต์อยู่ใกล้ เชิงตะกอนเผาศพที่สุด เป็นบ้านที่ไม่มีใครอยากพักเพราะกลัวผี จากจุดนี้หมาป่าพอจะเดาเพิ่มได้อีกว่าข้ามถนนไปฝั่งตรงข้ามเมรุ ตรงเนินที่ผ่านมานั้นคือเนินที่บ้านของนายฝรั่ง เคยตั้งอยู่บนยอดเนิน บ้านสีขาวมีสนามเทนนิสที่ตอนหลังกลายเป็นกรงไก่ เพราะคุณอาจินต์เคยเขียนว่าถนนดินสีแดงคือที่ เขตกั้นระหว่างนายกับบ้านพักคนงาน ออฟฟิศ และโรงล้างแร่ ถ้ามองย้อนขึ้นไปตรงที่มีต้นไม้ฝั่งซ้ายไกลๆตรงนั้นเป็นเนินครับ ถ้าเราหาทางขึ้นบ้านนายฝรั่งเจอ เราจะรู้ตำแหน่งสำคัญในหนังสืออีกสองสามจุดคือร้านโกต๋อง (โกเตี๋ยน นามจริง) ตำแหน่งบ้านพักพี่จอน และบ้านพักของ พี่ยิ่งคนขับรถนายฝรั่งและช่างปั๊มน้ำประจำออฟฟิศ คนขับรถนายฝรั่งท่านนี้คุณอาจินต์นับถือมากเขียนไว้ก็หลายตอนในหนังสือ พิกัดนั้นจุดเป็นจุดตาย อยู่ที่ทางขึ้นบ้านพักนายฝรั่ง หากหันหน้าขึ้นบ้านนายฝรั่ง ทางซ้ายมือของปากทางคือบ้านพี่จอนหัวหน้าเรือขุด ทางขวามือคือบ้านพี่ยิ่งคนขับรถ ถัดบ้านพี่ยิ่งไปทางขวามืออีกหน่อยคือกระท่อมร้านชำร้านเหล้าร้านกาแฟร้านแบบทรีอินวันของโกต๋อง หมาป่าขี่ย้อนกลับไปดูแต่หาพิกัดชัดๆยาก มันมีทั้งสวนปาล์มน้ำมัน บ้านพักตำรวจ และป่าหญ้าขึ้นเต็ม บอกไม่ถูกว่าจุดไหนคือเนินที่นายฝรั่งอยู่ เขยิบขึ้นมาหน่อยมีการถากถางที่ มีป้ายติดว่าเป็นเรือนชั่วคราวบ้านกระโสมที่กรมราชทัณฑ์ท่านกำลังสร้างอยู่ | หมาป่าจูงรถเข้าไปสอบถามเจ้าหน้าที่ที่อยู่ตรงกระท่อม มีอยู่สองท่านอายุสักสี่สิบกว่าๆกับสามสิบกว่าๆ เล่าว่ามาตามหา เหมืองแร่เก่า และหาเนินที่เคยเป็นบ้านพักผู้จัดการเหมือง แต่ก็เข้าใจว่าด้วยอายุของเจ้าหน้าที่ท่านคงตอบไม่ได้มาก ท่านยิ้มแย้มแจ่มใสอัธยาศัยดีครับ ท่านบอกว่าที่ตรงนี้กับอ้อมเนินไปด้านหลังเป็นที่ราชพัสดุ ตอนนี้กำลังถากถางก่อสร้างเรือนพักของนักโทษให้เป็นแบบเรือนจำเปิด คงใช้กักขังนักโทษที่จวนพ้นโทษแล้ว ไม่ต้องอยู่หลังกำแพงสูงแบบเรือนจำปกติ ท่านเองก็ไม่ทราบสิ่งที่หมาป่าตามหาเหมือนกัน หมาป่าเอ่ยปากขอลุยเข้าไปดูด้านหลังอีกได้ไหม เผื่อว่าจะเจอเนินบ้านนายฝรั่ง ท่านก็ตอบยิ้มแย้มเหมือนเดิมว่าไม่ได้ครับ ...นี่เป็นเขตทัณฑสถานเป็นเขตหวงห้าม หากไม่ใช่ผู้คุมหรือนักโทษไม่สามารถผ่านได้ ฮะฮะฮะ หมาป่าก็ต้องขอบคุณและถอยออกมาสิครับ จาก “กลับไปสู่เหมืองแร่” ที่คุณอาจินต์เขียนไว้เมื่อปี 2518 ท่านเหมาสองแถวจากตะกั่วทุ่งมายังจุดนี้ และขอแวะลงคนเดียว ปล่อยให้เพื่อนๆคนรู้จักที่ติดรถมานำหน้าไปก่อนโดยให้ไปรวมกันที่สถานีอนามัยสร้างใหม่ (สมัยนั้น) ของตำบลถ้ำ ที่อยู่ข้างหน้า ท่านขอลงเดินเงียบๆตรงนี้รำลึกความหลังอยู่คนเดียว ก่อนจะเดินไปสมทบกับเพื่อนภายหลัง ถนนตอนนั้นยังเป็นถนนดิน ไม่ได้ลาดยางเหมือนปี 2557 ตอนนั้นต้นไม้ปกคลุมทางขึ้นบ้านและเนินที่ตั้งบ้านนายฝรั่งหมดแล้ว ท่านคิดอะไรนั้นคงพอเดากันได้ ความหลังความทรงจำคงย้อนผ่านเข้าไปในห้วงคิดของท่าน เหมืองแร่ ผู้คนชาวเหมือง สภาพภูมิอากาศ งานหนัก ความเหงา ความทรงจำหลากหลายที่หลอมรวมกันเป็นวัตถุดิบให้ท่านนำไปเขียนหนังสือ เป็นเหมืองแร่แห่งงานเขียนที่ให้ท่านขุดใช้นานนับสิบๆปี หมาป่าผู้ตามรอยมาทีหลังนึกตื่นเต้นเช่นไรกับสถานที่จริงรอบตัว แต่ก็คงเทียบไม่ได้กับความหลังความอาวรณ์ความทรงจำ ที่ทะลักกลับมาในอารมณ์ของคุณอาจินต์ตอนที่ท่านกลับมาที่นี่ครั้งแรก หมาป่าตั้งใจว่าจะขี่ขึ้นไปที่หน้าสถานีอนามัยตำบลถ้ำ ไปเริ่มแกะรอยตัวละคอนอีกคนตรงนั้นครับ ปี 2518 คุณอาจินต์กลับไปตามรอยไอ้ไข่ ลูกน้องสนิทที่ถือข้าวของไปทำงานรังวัดแผนที่ด้วยกัน ยี่สิบสองปีผ่านไปหลังเหมืองล่มไอ้ไข่กลายเป็นช่างเครื่องยนต์ ทำงานตามเหมืองฉีดเล็กๆหรือที่เหมืองใหญ่ในภูเก็ต ไอ้ไข่ยังอยู่ดีตอนปี 2518 หรือแม้แต่ตอนปี 2546-47 ที่กองถ่ายหนังมหา’ลัยเหมืองแร่ ลงมาที่คุระบุรี และแวะพาคุณอาจินต์กับนายไข่ให้ได้มาพบกันอีกครั้ง ภาพชายชราสองท่านเดินประคองกันไปในบริเวณที่เคยเป็นเหมืองยังอยู่ตอนท้ายของภาพยนตร์ครับ นี้เป็นโปสเตอร์หนังที่เน้น และไอ้ไข่ ท่านที่เคยดูหนังหรืออ่านหนังสือ คงจำตัวละคอนหลักผู้ทะลึ่งและปากกล้าเรียกเสียงหัวเราะคนนี้ได้ดี |
(แล้วหมาป่าเดียวดาย
จะมีโอกาสเจอ ไอ่ไข่ หรือลุงไข่ ตัวจริงหรือไม่ กรุณาติดตามตอนต่อไป)
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ L 1,575,383 st. ผู้เข้าชม 1,574,289 = 1,094 ขอบคุณเพื่อนผู้เข้ามาเยือน กรุณาเม้นท์นิด จะได้กลับไปเยี่ยมเยียนได้ถูกครับ
Create Date : 01 พฤศจิกายน 2562 |
Last Update : 4 พฤศจิกายน 2562 13:55:50 น. |
|
22 comments
|
Counter : 2034 Pageviews. |
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณกะว่าก๋า, คุณสองแผ่นดิน, คุณทนายอ้วน, คุณmcayenne94, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณnonnoiGiwGiw, คุณตะลีกีปัส, คุณhaiku, คุณRananrin, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณSweet_pills, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณKavanich96, คุณtoor36, คุณALDI |
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 พฤศจิกายน 2562 เวลา:6:19:51 น. |
|
|
|
โดย: kae+aoe วันที่: 1 พฤศจิกายน 2562 เวลา:8:17:23 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 1 พฤศจิกายน 2562 เวลา:10:42:06 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 1 พฤศจิกายน 2562 เวลา:13:06:00 น. |
|
|
|
โดย: mcayenne94 วันที่: 1 พฤศจิกายน 2562 เวลา:13:36:48 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 พฤศจิกายน 2562 เวลา:21:29:10 น. |
|
|
|
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 1 พฤศจิกายน 2562 เวลา:21:33:59 น. |
|
|
|
โดย: Rananrin วันที่: 2 พฤศจิกายน 2562 เวลา:0:23:13 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 พฤศจิกายน 2562 เวลา:6:34:16 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 2 พฤศจิกายน 2562 เวลา:7:58:55 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 พฤศจิกายน 2562 เวลา:19:19:39 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 พฤศจิกายน 2562 เวลา:6:43:23 น. |
|
|
|
โดย: Kavanich96 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2562 เวลา:12:11:04 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 พฤศจิกายน 2562 เวลา:18:52:08 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2562 เวลา:19:54:43 น. |
|
|
|
โดย: ALDI วันที่: 3 พฤศจิกายน 2562 เวลา:22:27:06 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 4 พฤศจิกายน 2562 เวลา:0:05:53 น. |
|
|
|
โดย: เพรางาย วันที่: 7 พฤศจิกายน 2562 เวลา:9:01:29 น. |
|
|
|
|
|
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
จุดเดิมในประวัติศาสตร์
ตอนนี้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว
และไม่สามารถเข้าชมได้
น่าเสียดายนะครับพี่