| No. 809 ป่าทีบ ก่อนจะโปร่งสวยหรือ....? | |
| |
| ไทยมีป่าไม้มากมาย เป็นป่าทึบ ความต้องการใช้ไม้สร้างบ้านเรือนหรือขายมาก แต่นั่นเป็นปี พศ. 2484 | |
ถ้าหากไม่ควบคุมอาจจะทำให้ป่าไม้เสียหายรุนแรง แบบภาพข้างบน
| |
| จึงมี พ.ร.บ.ป่าไม้ออกมาในปีพศ. 2484 ให้บุคคลที่หมายถึงบริษัท หรือคนธรรมดายื่นขอสัมปทานป่าไม้ ซึ่งราชการกำหนด | |
แปลงที่จะตัดไม้ได้ที่ใดบ้าง และจะต้องจ่ายผลประโยชน์ให้ราชการเท่าใด ชาวบ้านห้ามตัดเด็ดขาด
| |
| แต่เพื่อมิให้ป่าแหว่ง อุ๊บส์... พรบ.กำหนดให้ผู้รับสัมปทานป่าไม้ต้อง ปลูกไม้ทดแทน แปลงที่ตัด | |
โดยเคร่งครัดมีโทษปรับด้วย...แต่ได้ผลหรือไม่ ดูป่าไม้ในปัจจุบันก็แล้วกัน
| |
| ป่าไม้ที่เสี่ยพิดโลกได้รับสัมปทานอยู่เขต นครไทย กับชาติการโกศล จะอยู่คร่อมกันแบบไหน เรื่องนี้ผม เสรีตอบ | |
ไม่ได้ คือป่าคือป่า มันกว้างใหญ่เผลอเดินห่าง มีโอกาสหลงทางหลงป่ามากจริง ๆ
เรื่องเหล้า เอ้ยเล่าไม่กี่สิบปีมานี้เอง ก่อนที่ พล.เอก.ชาติชาย จะเข็น พ.ร.บ.ปิดป่าห้ามทำป่าไม้
| |
| การทำไม้แบ่งเป็นสองส่วนใหญ่ ๆ คือ ผจก.ป่าไม้หรือทีมงานพา จนท.ไปสำรวจจัดทำบัญชีไม้ที่จะตัด แน่นอนต้อง | |
| ทำเครื่องหมายต้นไม้ไว้ มิให้หลงตัดต้นอื่นที่ไม่ได้ขนาด ต้องขึ้นเขาลงห้วยตลอด | |
| |
อีกส่วนคือ ที่ปางไม้จะเป็นที่ รวมไม้ซุงที่ตัดและชักลากมารวมกองไว้ หรือที่เขาเรียกว่า ก๊บไม้... ที่นี่แหละที่ผมเสรี
| |
| ทำงาน เป็น ผช.พ่อครัว ที่ปางไม้จะมี รถแทรกเตอร์ รถหกล้อ มอไซค์ ช่างซ่อม คนตัดไม้ ผจก.บ้านพักพวกเรา | |
| อีกส่วนเป็นกระท่อมที่คนงานพักอาศัย | |
| หน้าที่ก็ช่วยพ่อครัว ทำอาหารวันละ 3 มื้อ หรือขับรถไปซื้ออาหารสด แห้งเพิ่มจากชาวบ้านกับ ไปรับอาหารแห้งข้าวในเมือง | |
ที่เสี่ยโรงไม้จัดไว้เป็นระยะ บางทีก็เบื่อที่ต้องอยู่ปางไม้ หันไปก็เจอกองซุง เจอคนงาน
วันนี้พี่วิโรจน์ ผจก.ปางไม้ ให้ตามไปทำอาหารนอกสถานที่ไกลจากปางไม้ ให้พวกสำรวจป่าไม้ ตีตราไม้ในป่า | |
| ต้องไปค้างหลายวันหลายคืน รู้สึกสนุก มันส์ แต่ลำบากสุด ๆ | |
| | |
| นั่งพัก ท่ามกลางต้นไม้สูงใหญ่ ร่มครึ้มริมลำห้วย น้ำใสไหลส่งเสียงเบา ๆ กระแทก ก้อนหินใหญ่ที่ขวางเฉียง ลัดเลี้ยวไป | |
| ตามช่องหินกลมขนาดย่อม เกิดเสียงดังซ่า ไม่ขาดสาย อากาศหนาวก็จริงแต่เราเดินขึ้นเขาลงเขาจนเหงื่อแตก เอ้ยซึมร้อน พอหยุดสักพัก เหงื่อที่ไหลซึมระหว่างเดินทางเริ่มแห้ง พี่มุ้ยกับพี่วิชัย จนท.ป่าไม้ | |
| ถอดรองเท้าหนังหุ้มข้อเท้า ลงน้ำวักน้ำล้างหน้าเสยผม จนเปียก | |
| ส่วนผมเหรอ มันร้อนจนเหงื่อออกต้องถอดเสื้อที่เปียกพาดกิ่งไม้ ย่ำลงริมห้วยน้ำไหลเย็นเจี๊ยบล้างคอ ตัวจนเปี๊ยกแหะ ๆ | |
| |
| ลืมบอกไปว่า ถอดรองเท้าแล้วแหละ(ป้องกันมิให้เพื่อนแซวเขียนไม่ละเอียด) ขึ้นจากน้ำแจกข้าวเหนียว น้ำพริกแดงเผ็ดหอมปลาร้า เนื้อควายเค็มตากหลายแดดแห้งเข็งน่าดู | |
| สีแดงเข้มออกดำทอดเกือบแห้งแจก คนละห่อ กินกันเงียบ ๆ | |
| | |
| คนกินหมดห่อ ไปล้างมือกับ วักน้ำในห้วยดื่มไม่กล้วไข้ป่า ส่วนผมดื่มน้ำต้มมะตูมปิ้งในกระติก กลัวติดเชื้อไข้มาลาเรีย | |
| เสร็จแล้วก็ออกเดินทางลัดเลาตามทางเดินเล็กที่ชาวบ้านใช้เดินหาของป่า อีกชั่วโมงกว่าก็เจอลูกหาบที่เดินล่วงหน้ามาก่อน | |
| | |
| พวกเขาหยุดรอบนเนินกว้าง ริมห้วยพื้นที่เรียบสีดำกว้าง กอไผหลายกอ ไผ่ใบร่วงเต็มพื้นที่ ไม้ใหญ่ขึ้นปากคลุมร่มเย็น | |
| | |
| นาย ที่เรามาดูคราวก่อน ตั้งเต๊นท์ตรงนี้เลยนะ | |
| เออ ดี ใกล้น้ำ | |
| พี่วิชัยที่นี่อยู่ใกล้แปลงไม้สำรวจ เราพักตรงนี้นะ | |
| ดีเหมือนกันคุณมุ้ย | |
| | |
| ลูกหาบ 4 คนไปตัด ไม้ขนาดโคนขามาสี่ต้นริดกิ่งก้านจนหมด หย่อนลงหลุมสี่หลุมห่างกันพอควร ข้างบนมีกิ่งไม้แยกออก | |
วางคานไม้ไผ่ที่ ตัดเตรียมไว้. กระทุ้งดินโคนหลุมจนแน่นวางคานพาด
| |
| เอาผ้าใบชนิดบางสีเขียว เคลือบพลาสติกเรียบมันหาดห้อยลงมาเป็นสองข้างดึงชายเอาเชือกมัดติดตรึงกับไม้ปักเอียงทั้ง | |
| สี่มุมเต๊นท์เป็นรูปสามเหลี่ยม สูงเกือบสองเมตรครึ่งไม่นานกางเสร็จสองหลัง | |
| ไม่นาน กางได้ สองหลัง (ภาพแทนนะครับ ของจริงไม่สวยเลยขาทำด้วยไม้ หุ หุ) | |
| |
| เอาเศษก้อนหิน เศษไม้ออกจนหมดโกยใบผ่าแห้งใส่จนเต็มกันชื้น กางเตียงผ้าใบสนามชนิดขาไขว้กันเต็นท์ละสองเตียง | |
| ก็เป็น ของพี่วิชัยป่าไม้ กับลูกน้องอีกเต็นท์เป็นของพี่มุ้ยกับเสเองแหละ ดูโก้ยังกะไปเที่ยวอัฟริกามีเสาตรงกลางหัวท้าย | |
| เราเอาเสื้อผ้า แขวนไว้คนละเสา นะเส | |
| ดีพี่ จะได้ไม่ปนกัน | |
| พี่ขอเสาหัวนอนนะ เส | |
| ทำไมพี่ | |
| ก็ เสื้อผ้าของพี่ ไม่เหม็นอย่างของเส ไง 555 แขวนหัวนอนลมมันพัดโชยมาจะได้ไม่เหม็น | |
| แหมพี่ใส่สามวันถ้ามันแห้งไวขี้เกลือไม่ขึ้นไม่เห็นเป็นไร | |
| ปางไม้ย่อย ของพวกเรา ทำงานจริง คือพวกลุย ไพโอเนียบุกเบิกนะ ส่วนที่ปางไม้ใหญ่เป็นที่รวมหมอนไม้ | |
| อากาศเริ่มหนาวเย็นลงเรื่อย ๆ นั่งพัก ดูเขาตั้งเต็นท์เกือบชั่วโมง | |
| | |
| ที่พักของคนงานทำเพิงพักง่าย ๆ เอาไม้ไผ่พาดไขว้ไปมา แบบเพิงหมาแหงนเอาใบตองกล้วยพาดด้านบนจนเต็ม | |
| เฮ้ย มันจะกันฝนได้เหรอ | |
| พี่เส หน้าหนาวจะเอาฝนมาจากไหนพอใบกล้วยเหี่ยวค่อยตัดใบพลวงปูทับให้หนา | |
| ทำที่พัก เสร็จ อย่าลืมทำ โรงครัวให้กูนะ | |
| ทำอยู่แล้วพี่ เอากว้างเป่าพี่ | |
| เอา สามเมตรก็พอ ทำแคร่ไม้ให้ก็ด้วยจะวางหม้อข้าวจานสูงแค่เอวนะ อย่าลืมทำแคร่นอนเล่นด้วยนะ | |
| ได้เลยพี่ พี่เสธ เอาไว้นอนดู รูปแฟนใช่เปล่า | |
| ทลึ่งนะเอ็ง สอดรู้สอดเห็น มึงไปทำไว ๆ กูจะได้ทำกับข้าวเย็นให้พวกมึงกิน | |
| แหะ ๆ ต้องรีบไล่ให้มันทำงาน เส ก็เขินเป็นเหมือนกันขนาดแอบดูคนเห็นอีก นึกถึงน้องไพ เตะก้านคอมอไซค์รับจ้าง | |
| สลบแล้ว เจี๋ยว 555 | |
| | |
| หลังจากที่พวกเรา กินข้าวเหนียวเป็นอาหารเย็น | |
| กับ น้ำพริกหน่ม กับ ไก่โค้ว ใครรู้จักมั่ง | |
เงียบ....นั่งนึกถึงเรื่องล่องไพร ของน้อยอินทนนท์ กับระพินทร์ ของคุณพนมเทียน นั่นสนุกมีผจญภัยในป่า ที่ผมอยู่มีคนเยอะคนส่งเสียงดัง สัตว์ไม่ค่อยเห็น คงกลัวเรายิงมันมั้ง 555 หรือไม่อีกทีชาวบ้านล่าจนเกลี้ยง ผมเลยพล่ามทำอาหารต่อ ก็ชีวิตจริงนี่นา มีแต่มีดอีโต้ เนื้อเค็มก็เค็มจนขี้เกลือกระจาย อาหารสดไม่ค่อยมี ถ้ามีไก่ก็ต้อง รวนหรือทำไก่โค๊ะไว้ก่อน
| |
| ก็เอาไก่สับชิ้นโต คลุกกระเทียมตำผสมพริกไทยเกลือหมักไว้ชั่วโมง ใส่กะทะผัดไปมาเติมน้ำหน่อยเอาฝาหม้อปิดให้ไอน้ำ | |
อบจนสุกเนื้อไก่จะแห้ง เก็บไว้ได้นานสองวันได้มั้ง ในอากาศธรรมดานี่แหละ
 | |
นั่งพัก ผิงไฟ โม้เรื่องในเมือง ก็ไม่พ้นเรื่องสาวสวย แหะ ๆ คนขายไอติมสวย | |
| | |
| พี่มุ้ยเอาหีบเพลงปากมาเล่นเพลง รักคุณเข้าแล้ว สนุกดี ทำให้คิดถึงน้องไพลินอีก เฮ้อเข้านอนดีกว่า | |
| นอนไปไม่นาน ความหนาวมาเยือนไม่ขาดสายเต็นท์ของเราเปิดหัวท้ายไม่มีอะไรปิด ห่มผ้าข้างบนอุ่นดี แผ่นหลังที่ค่อน | |
| ข้าง ยาว 555 มันเย็น...ข้างล่างเปลผ้าใบมันโล่ง ความหนาวเย็นทะลุขึ้นมา | |
| ทนนอนหนาวไปก่อน หลับ ๆ ตื่น ๆ รู้สึกว่าคืนนี้มันยาวนานมาก เมื่อไหร่จะสว่างเสียดี | |
| เอาไฟฉายส่องรูปน้องไพลินดูด้วยความคิดถึงจริง ๆ ครับ นึกถึงใบหน้ายิ้มสวยวันก่อนได้ถูกมือ น้องไพนิด |
| ตอนใช้ไม้จิ้มมะม่วงดองป้อน |
| น้องไพ คงกลัวว่ามะม่วง จะทิ่มจมูกมั้ง จับมือผมให้ป้อนเข้าปากให้ถูก แหะ ๆ ไฟฟ้าก็ต้องแล่นแป๊บรู้สึกดีจัง |
| แกล้งน้องเขานิดเดียว เอามะม่วงจิ้มไม่ให้ถูกปากแค่นั้นเอง อิ อิ แค่นี้ก็หลับสบาย ๆ |
| | |
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ เขียนเรื่องของเพื่อน ๆ ที่พวกเขาอยู่ในป่ามาก่อน และรักในผืนป่าไม่อยากเห็นป่าโปร่ง ป่าแหว่ง
หากป่าเหลือน้อย ฝนตกบนดอยจะไม่มีต้นไม้ใบหญ้าเก็บซับน้ำ เมืองต่าง ๆ จะแห้งแล้ง | |
| L 1,526,810 | |
| st ผู้เข้าชม 1,525,761 | |
| = 1,049 | |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์นิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ | |
| | |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
เนืัอเรื่องเล่าไปเรื่อยๆอ่านเพลิน
มองเห็นภาพตาม
ไก่โต้ง น่าทำน่าทานเลยค่ะ
แวะมาเจิมก่อนใคร
เดี๋ยวออกไปใส่บาตร ให้แม่บนฟ้าค่ะ