No. 851 ของสะสม (ตะพาบ) |
|
 |
เจอโจทย์ที่ทำเอาจุกไปเหมือนกันคือไม่ได้สะสมของหรือวัสดุใด ๆจะเขียนแบบไหนดี |
เขาให้เป็นจำเลย อะงั้นต้องแก้ตัว เมื่อสิบกว่าปีมานี้ อยากมีบ้านสวย ๆ แบบข้างบนต้องสะสมเงินมากก็ได้แต่มองไม่มีปัญญาอยู่บ้านแบบเรา ๆ สบาย ๆ ไม่ต้องสร้างหนี้สินที่ไม่จำเป็นดีกว่า ไปอาศัยนอนพักปีละครั้งสองครั้งก็พอ |
เคยเห็นคนรู้จักสะสมของ เช่นแสตมป์ไทยที่มีรอยปั้มตรา ปณ.ต่าง ๆ บางคนก็สะสมแสตม์ใหม่ส่วนใหญ่ |
จะเป็นเด็กผมได้แต่ดู ๆ |
|
แต่เดี๋ยวนึกได้ว่า เคยสะสมเหรียญ 5 บาทหรือราคาอื่นบ้างนะตอนนั้นเหรียญ 5 บาทเป็นเหลี่ยม |
คือฮือฮาตามเพื่อนเป็นพัก ๆ น่าจะอยู่ในกล่องไหนสักกล่องหนึ่ง |
จำได้ว่าเป็นเหรียญออกในปี พศ. 2515 ก่อนเขียนบล๊อกตอนนี้ลองเข้าค้นหาข้อมูลกับราคาในปัจจุบัน |
มีคนประกาศขายเหรียญละ 330 บาท |
ราคาเพิ่มเยอะเหมือนกัน |
 |
|
ตอนเด็กเห็นเพื่อน ๆ เขาสะสมแสวงหาพระรอด ผมก็อยากได้แล้วก็หามาได้หนึ่งองค์ |
รูปสวยอยากมีมากขึ้นเลยทำแม่พิมพ์แล้ว ภาพข้างล่างนี้เป็นภาพแทนและเป็นของจริงในตลาดให้เช่าพระพิมพ์  |
ไปขุดดินสีเหลืองปนดำปนแดงที่ตลิ่งใกล้กับสนามกีฬากลางเชียงใหม่แล้วอัดดินที่เตรียมไว้ใช้นิ้วปาดจนเนียนนูน |
มีรอยนิ้วมือนิด ๆ แล้วแงะผึ่งให้แห้ง |
เผาด้วยฟืนจนได้ที่พอเย็นลงก็ดูเนื้อดินเผาคล้ายกับที่ได้มาก็แล้วทำให้เก่าหลายวิธีแหะ ๆ กะเอาไว้อำเพื่อน |
ขอองค์ซิ มีหลายองค์ เมิงไปขุดที่กรุไหนมา |
ไม่ใช่กรุ ขุดได้ที่ข้างสนามกีฬาน่าจะเป็นที่ดินวัดเก่านะ(เปล่ามุสานะ) |
แต่ผมก็มิได้เก็บไว้เลยลืม ๆ ไปป่านนี้เพื่อน ๆ คงเก็บพระ รุ่นพิมพ์กะมือไว้บ้าง |
|
มีอยู่วันหนึ่งไปตรวจสาขาอุตรถิตถ์เป็นสาขาที่ไปบ่อย คุ้ยเคยกับลูกค้าบริษัทไปเยี่ยมที่บ้านเลยได้ |
กินข้าวกินเหล้าบ้านลุงป๊อกที่ ริมน้ำน่านเมาก็หลับตรงชานบ้านที่ยื่นไปบนตลิ่งสูงของน้ำน่านตื่นขึ้นมาตอนเช้า |
มุห์ช่วยซื้อที่ดินผมหน่อยซิ อยากได้เงินไปใช้ |
อึ ไม่เอาไม่กี่ปีผมก็ต้องย้ายไปอยู่สาขาอื่น |
น่ามุห์ผมต้องการเงินใช้จริงนะ ช่วยซื้อ 2 ไร่ |
อยู่แถวไหนลุงริมน้ำน่านเหรอ |
เปล่าอยู่ตรงทางเข้าสถานีรถไฟศิลาอาสน์เข้าไปนิดเดียวผมมีอยู่หลายไร่ไปดูกันวันนี้เลยนะ |
ได้ลุงอย่าขายแพงนะเงินเดือนผมน้อย |
ลุงป๊อกพาผมซ้อนมอไซค์ไปดูผ่านร่องน้ำเล็กเป็นไร่ปลูกข้าวโพด มีต้นมะม่วง กอไผ่ ต้นนุ่นมีกระท่อมโย้เย้นั่ง |
|
ตรงนี้นะมุห์ 2 ไร่ผมกะ ๆ ไว้ก่อน ว่าแล้วแกก็ใช้ไม้ไผ่เสี้ยมปลายแหลมตอกลงดินเป็นที่ดินรูปร่างสี่เหลี่ยมผืนผ้า |
สิ้นเดือนผมโอนเงินให้ แล้วค่อยทำสัญญาโอนที่ ที่ดินอีกทีนะลุง |
วันเซ็นสัญญาซื้อขายที่ดิน มีโอกาสเจอหัวหน้าสำนักงานที่ดิน ท่านมองลายเซ็นผมในเอกสารก็มองหน้า |
เอะ ลายเซ็นนี้ทำไมคุ้น ๆ คุณ(...) ไวน์ทำงานที่ไหนครับ |
อ๋อ..ทำที่พิษณุโลกบริษัท..........ครับท่าน |
ชักเอะใจเหลือบตามองชื่อที่เขียนไว้บนไม้สามเหลี่ยมบนโต๊ะ ผมก็จำชื่อท่านได้ ท่านเป็นลูกค้าบริษัทให้บังเอิญ |
ผมต้องเซ็นชื่อในใบเสร็จรับเงินไว้ล่วงหน้า คือเซ็นทุกใบในเขตนี้ พนง.เขาจะจัดส่งให้ตัวแทนไปเก็บเงิน |
ตัวแทนรับเงินแล้วก็จะเซ็นรับเงินในใบเสร็จอีกหนึ่งที่จึงจะใช้ได้ |
ท่านผู้นี้จ่ายเงินให้บริษัทเป็น รายเดือนมากว่าสองปีแล้ว....เลยได้คุยกับท่าน ๆ เป็นเพื่อนสนิทกับผู้ใหญ่ของผม |
ที่เป็น ผจก.ธนาคารออมสินสาขาหนึ่งในอุตรดิตถ์ |
|
หลังจากโอนที่ดินเสร็จก็ไม่ได้ไปดูอีกเลย มีโอกาสไปกินเหล้ากับหัวหน้าสำนักที่ดินอุตรดิตถ์ท่านเป็นคนใจดี |
ไปรินเหล้าในโหลในห้องมาให้กินรสดีมาก ๆ หมดไปหลายแก้วแล้วท่านก็บอกว่า สมุห์ไปตักเองก็แล้วกันอยู่บน |
ชั้นห้องนั้นนะตักตามสบาย |
พอถือขันเงินไปตักก็เจอเหล้าดอกสีเหลืองเข้ม กลั้นใจตัก มือไม้สั่นได้สักครึ่งขันยกมาให้ท่านดื่มต่อ |
ส่วนผมไม่ดื่มอีก เอื๊อก ๆ นี่ครับ (ภาพแทนนะครับคล้าย ๆ กัน) |
|
 |
|
หลายเดือนต่อมาหัวหน้าสำนักงานที่ดินก็แจ้งให้ไปรับ โฉนดที่ผมยื่นขอออกแทนหนังสือรับรองการทำประโยชน์ |
ผมก็เก็บที่ดินแปลงแรกไว้นานมาก ๆ นับนิ้วแล้วหลายสิบปีหนวดเริ่มหงอก ยังขายไม่ออก |
เมื่อสามปีมานี้ก็มีคนติดต่อมาขอซื้อเป็นระยะจะปลูกบ้าน อีกคนจะทำเป็นแหะ ๆ โมเต็ล |
|
 |
|
ผมกับเขาตกลงซื้อขายในราคามากกว่าที่ผมซื้อได้กว่า 4,000 เท่า..นับจำนวนปีที่ซื้อไว้เป็นนิ้วมือไม่ได้นะครับต้องนับ ข้อละปี 555 ต้องวางมัดจำกันนิดหน่อย |
ราคาเท่ากันคนอื่นซื้อขายที่ดินแถวนั้นปัจจุบันไร่ประมาณ 2 ล้านบาท |
ผมก็รอว่าจะโอนที่ดินกันเมื่อไหร เพราะเขาจะต้องใช้เงินลงทุนจากธนาคารร่วมด้วยเพื่อสร้างโมเต็ล แต่โครงการเขา |
ไม่ผ่าน ทั้งเขากับผมต่างเดินต่อไม่ได้ดีนะที่ดิน ไม่บูดเน่า |
|
มีอยู่หนึ่งแปลงผมซื้อไว้ริมทุ่งนา อ.เมืองพิษณุโลก ปลูกบ้านหลังแรกของชีวิตราคาที่ดินพอสมควรในระยะนั้น |
อยู่ที่นั่นไม่กี่ปีก็ถูกย้ายไปทำงานต่างจังหวัดเลยให้เขาเช่าได้ค่าเช่าบ้างไม่ได้บ้างก็โอเค |
เมืองขยายออก กลายเป็นบ้านคน บริษัทร้านค้า กาแฟ ธนาคาร |
ก็หลายปีต่อมามีคนขอซื้อ ต่อรองราคากันนิดหน่อยก็ขายได้ |
ไม่มากแต่ขายได้นำเงินถ้าซื้อเก๋งญี่ปุ่นใหม่ขนาดกลางได้ 5 คัน นำเงินไปใช้หนี้สินได้พอดี แฮ่.. |
|
เงินที่ได้รับมาก็ลงทุนอย่างอื่นด้วยก่อนหน้านั้นซื้อที่ดินไว้หลายแห่งแปลงเล็ก ๆจังหวัดที่เคยอยู่ |
|
ราคาไม่แพงเช่น สองแสนสามแสนกว่าบาท ส่วนใหญ่ซื้อเป็นเงินผ่อนตามประสาคนรับประทานเงินเดือน |
การกินอยู่ลำบากกระเบียดกระเสียรหรือเปล่า ไม่ครับ กินอาหารนอกบ้านเป็นส่วนใหญ่เพียงแต่ไม่ติด หรู ทำงานพิเศษนอกเหนือจากงานประจำ |
ที่ไหนสวยน่าจะมีถนนตัดผ่านหรือ ตัดผ่านแล้วราคาตกลงกันได้ก็ซื้อไว้เป็นการสะสมแปลงไหนขายได้ ขายไปเลย |
ไม่ได้เก็บไว้ก็อยากได้เงินไว้ท่องเที่ยวบ้าง |
ต่อไปนี้เป็นการแฝงนิดหน่อย ใครต้องการซื้อที่ดินที่ผมเขียนไว้ยินดีขายให้ครับ 555 |
เสียภาษีบำรุงท้องที่ตามประสาพลเมืองที่เกือบดี แปลงหนึ่งไม่มาก ภาษีใหม่คงพอไหว |
|
บล๊อกเกอร์พวกเรานี่แหละ มีหลายคนที่สะสมที่ดินซื้อที่ดินเปล่าปลูกลำใย ลิ้นจี่ มะม่วง ที่นาทั้งที่ราบและ |
ไหล่ดอยมีใครบ้าง ลองบอกกันมั่งนะครับ |
การสะสมของ หรืออะไรก็ตามทำความสบายใจทำไปเลย แต่การสะสมที่ดินเป็นทางเลือกที่ดีซื้อยากขายยาก |
แต่เป็นหลักทรัพย์ที่มั่นคง ลองดูนะครับ |
|
|
ขอขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
L |
st.counter ผู้เข้าชม 1,614,710 |
= |
ขอบคุณเพื่อนผู้คลิกเข้าอ่าน กรุณาเม้นท์นิดหน่อยผมจะได้เข้าไปเยี่ยมได้ถูกคนครับ |
Diarist |
พ่อผมชอบพระครื่องครับ
ในขณะที่ผมไม่รู้เรื่องเลย 555
ส่วนที่ดินใครมีสะสมไว้
ก็เป็นทรัพย์สินที่ทวีค่าเมื่อวันเวลาผ่านไป
เว้นแต่เจอช่วงไหนเศรษฐกิจแย่
ราคาที่ดินก็ไม่ค่อยขยับเลยนะครับ