| No. 761 บล๊อกประจำ จันทร์ - อาทิตย์ |
|
|
| ไปเที่ยวญี่ปุ่นต้องตื่นตอนเช้าพอ ๆ กับอยู่เมืองไทย มีแสงนิดหน่อย กินอาหารเช้า |
| ที่โรงแรม ก็ขึ้นรถบัสพร้อม ๆ กัน 33 คน ไกด์ก็ทักทาย เล่าเรื่องเมืองที่เราอยู่ กับที่จะไปเที่ยว นั่งฟังไปก็มองคนญี่ปุ่นใส่ |
เสื้อกันหนาว โอเวอร์โค๊ต มีผ้าพันคอ ต่างคนต่างเดินค่อนข้างเร็ว
ส่วนใหญ่เสื้อผ้าเขาดูดี บางคนคงจะห่างไกลน้ำมากไปหน่อยก็มี หุ หุ นานๆ ซักที |
|
| ที่ป้ายรถเมล์มีคนยืนรอขึ้นรถ ถนนไม่กว้างเท่าใด ไม่จอแจ แต่ไง คนญี่ปุ่นเดินกันเร็ว... นั่นซิ เดา ๆ อีกแหละว่า |
ตื่นสาย หุ หุ รีบไปทำงาน อีกอย่างเดินตามเคยชินและ กรรมพันธ์ แบบเดินซอยสั้น ปลายเท้าจะชนกัน ไม่ค่อยเห็น ส่วนใหญ่ที่
เห็น จะก้าวเท้ายาว แบบข้างล่าง
แล้วทำไมไม่เห็นหมา เดินไปมาบ้าง เลยถามไกด์ |
| อ๋อ..คนเลี้ยงน้องหมา ต้องใช้เงินเยอะ ค่าตัวเป็น แสนเยน ลองเอา 3 หารเป็นเงินไทย |
| งั้นเขาก็ดูแลหมาดีซิครับ |
| ก็ดูแลดี แต่ค่าใช้จ่ายส่วนตัวก็สูงเมื่อแต่งงานยิ่งหนักกว่า ก็ปล่อยน้องหมาทิ้งบ้างเสี่ยงการถูกปรับเขาฟังชิปในตัว |
| แล้วน้องหมา ไปอยู่ที่ไหนครับ |
| ถูกทางการจับไปกำจัด ก็ฆ่านะครับ ชาวบ้านเลยเดินสบายไม่ต้องถูกน้องหมากัด |
|
| กลับมาไทยแล้ว ลองเข้าไปดูเรื่องการปล่อยหมาทิ้ง ในแหล่งข่าวก็อินเตอร์เน็ต |
ไม่มีใครพูดตรง แย้ม ๆ ที่เกิดใหม่พอเลี้ยงตัวได้ ยังไม่ฝังชิปจะแอบปล่อย ทางการเห็นน้องหมาตามถนนก็จับน้องหมาไปรวม
|
| แล้วฉีดยา ทำความสะอาดตัดแต่งขน จัดหาคนรับไปเลี้ยง แต่เมื่อไม่มีใครต้องการ ก็กำจัดด้วยแก๊ส |
เรื่องนี้คงทำความไม่สบายใจ แก่ผู้รัก น้องหมา ยายหมา พ่อหมา ลูกหมาเป็นอย่างยิ่ง
|
| ความเห็นของคน มักจะมองไปสองทาง ผมว่าเปลี่ยนเรื่องดีกว่า |
| |
| ไปอยู่ที่นั่นหลายวันไม่เคยเห็นดวงอาทิตย์เลยยังคิดเลยว่ามาเมือง อาทิตย์อุทัย |
| รู้เพียงว่า ญี่ปุ่นมาจากคำว่า นิปปอน |
| |
| เขาพาไปเที่ยวบ้านนอกอนแล้วค่อย ๆ เข้าเมืองใหญ่ แหล่งเที่ยวธรรมชาติหรือวัฒนธรรม กลางคืนเขาจะชี้แหล่ง |
ช๊อปปิ้ง บริษัททัวร์นี่รู้ใจนักท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์กับนักช๊อปจริง ๆ 555
รถคันสีนำเงินหมายเลขทะเบียน 7 ภาพข้างล่าง ที่นำเราไปเที่ยวในที่ต่าง ๆ ภาพข้างล่างจะเห็นมอเตอร์ไซค์ ดีใจครับที่เห็น จริง
ญี่ปุ่น ไม่ค่อยมีคนใช้เท่าใด 555 |
|
| วันนี้ก็เช่นกัน นั่งรถนานเหมือนกัน แล้วก็พารถไปจอดใกล้แม่น้ำ จะพาไปเที่ยว ป่าไผ่ เมือง อาราชิยาม่า Arashiyama |
| เขาว่าอยู่ทางตะวันตกของ เกียวโต กลับมาก่อนเขียนบล๊อก |
| ชัก งง.. เวลาที่ถ่ายเป็นเวลาบ่ายสองโมงกว่าเป็นได้ไงไม่น่าใช่ จำได้ว่าไกด์บอกให้เราเปลี่ยนเวลาในมือถือแต่ละคน |
ไม่เคยสังเกตเวลาวันที่ในกล้องถ่ายภาพจนกระทั่งวันเขียน อ๋อ.กล้องปรับเปลี่ยนเวลาวันที่โดยอัตโนมัติสงสัยตอนซื้อมาปรับมั่วไป
|
|
| กลัวเพื่อนจะดูไม่ออกว่า Bamboo Groves ป่าไผ่อยู่ตะวันตกของ เกียวโต กะจะใช้ภาพดาวเทียมมา |
ประกอบ พอคีย์เข้าไป Bamboo Groves อ้าวไม่ใช่ที่เราไป
|
| แสดงว่าป่าไผ่ มีหลายที่ถ้าดูภาพถ่ายเห็นไผ่สูงมีทางเดินผ่านเหมือนกันมาก... งั้นหาใหม่ ทีนี้ใช่แน่แล้ว เห็น |
จำทางเดินตรงโค้งได้ เดินตามคนอื่นไปเรื่อย ๆ
|
 |
| |
เดินตามคนอื่นบางครั้งก็เดินนำคนอื่น
|
นักท่องเที่ยวเยอะจริง ๆ เลยตั้งใจจะถ่ายภาพ คนกับสวนไผ่
|
มีคนบอกว่า ไม่ควรถ่ายให้ติดคนอื่นเขาต้องการความเป็นส่วนตัว
ผมก็เชื่อบ้างไม่เชื่อบ้างตามประสาคนนั่งเรียนหลังห้อง หุ หุ ไม่จริงมั้งเดี๋ยวนี้เขาชอบถ่ายเซลฟี่จะตายไป
|
มองไปไกล เห็นคน น่าจะสวยเดินมาจะตั้งใจถ่ายโดยตรงคงไม่เหมาะ แหะ ๆ เลยยืนนิ่งตั้งกล้องแกล้งกด ไปเรื่อย ๆ
เขาคงรู้ว่าคนมันเยอะ.. คงคิดว่าผมตั้งใจถ่ายวิวกับต้นไผ่มั้งเลยได้ภาพต่าง ๆ มา
แต่ผมก็ระวัง ไม่ถ่ายภาพชายวัยกลางคนเดินคู่กับเด็กสาว ที่เขาคอยเบือนหน้าหนี หุ หุ น่าจะมีอะไรในใจเนาะ
สังเกต ต้นไผ่ สีเหมือนที่เห็นข้างล่าง ไม่ได้เขียวสดใส เวลาจัดภาพลงบล๊อก เลยลดขนาดภาพเท่านั้น....
....
....
....
ผมเดินนำหน้า ขึ้นลง หรือตามคนอื่น บ้างเพราะความอยากถ่ายภาพ มุมมองที่ต้องการ
ภาพข้างบนเป็นจุด สิ้นสุดทางเดินชมสวนไผ่ ผมเลยเดินลงไปข้างล่างแล้วกลับมาอีก
 ....
ข้างล่างนี้ ทีมเที่ยวพวกเราน่ารัก...
ช้างล่างนี้ทีมเที่ยวของเราอีกพอเห็นผมตั้งกล้องเลยโพสต์ท่าให้น่ารัก
เดินลงมากึ่งกลางทางเดินเที่ยวสวนไผ่เห็นภาพ ....อ๋อ เป็นสุสานคนญี่ปุ่นดูสงบไม่น่ากลัวเลย
ภาพข้างบนเป็นสวนไผ่ดูสวยเขามีต้นหญ้ามาเป็นรั้วแห้ง ๆ คงกันคนเข้าไปขีดเขียนต้นไผ่หรืออีกอย่างเขาต้องการให้เรา
เห็นในสิ่งที่เขาอยากให้เห็นซึ่งไม่แปลกเลย
แต่อย่างว่าผมชอบหามุมที่คนไม่มองเลยชะโงกตัวเข้าไปถ่ายหลังรั้วหญ้าแห้งเป็นแบบภาพข้างบน
ก่อนไปญี่ปุ่นค้นหาว่าทำไมไผ่ที่ญี่ปุ่นจึงปลูกเดี่ยวไม่เป็นกอแบบไม้สีสุกของเรา หุ หุ
เลยตั้งใจดูการปลูกเขาเป็นพิเศษ... กลับมาค้นหาข้อมูลได้ความว่าไผ่ชนิดนี้รากหรือที่คนเรียกว่า ไหล.. จะยาวกว่าพันธ์ไผ่น
ไทยเช่นพันธ์ไม้ซางไม้รวกไม้สีสุกรากไหลพันธ์ญี่ปุ่นจะทอดยาวไปเกือบเมตรเลยเป็นแบบที่เห็น
แต่บางข้อมูลเขาว่า มีหน่อขึ้นใกล้กันชาวสวนจะเหยียบหรือตัดทิ้งเรื่องนี้ไม่แน่ใจแต่ที่น่าจะตรงกันเขาว่าพันธ์ญี่ปุ่น ชอบ
อากาศหนาวปลูกในไทย ไม่ค่อยได้ผลเอ้ยลำต้นที่ดีนัก
นับจากรถบัสของทัวร์พาเราไปส่ง ณ ลานจอดใกล้กับแม่น้ำพวกเราหรือพวกอื่นจะเดินไปสู่สะพานดูแม่น้ำนิดหนึ่ง แล้วมุ่งไปสู่
ถนนข้างหน้าระยะทางที่เดินน่าจะ 1 กม.เศษก็ถึงทางเลี้ยวเข้าสู่สวนไผ่
ถนนนี้เดินสบายสองข้างทางจะเป็นบ้านคนอยู่อาศัยกับร้านค้าบริการแก่นักท่องเที่ยว
พวกเราหยุดดูสินค้าน่าจะเป็นผลผลิตในท้องถิ่นสวยน่ารักและน่ากินพวกของปิ้งย่าง...ถนนไม่ได้กว้างไม่รกรุงรัง ด้วยป้ายโฆษณาเหมือนบางประเทศ หุ หุ
เมืองนี้จะว่าสวยกว่าไทยหรือ...ผมว่าไม่แตกต่างกันเท่าใดจริงนะครับของเราชินต่อต้นไม้ใบไม้สีเขียวแต่เขาได้เปรียบที่ มี
อากาศหนาว...เย็น
การดูแล สายน้ำให้ใสสะอาด...มีคนบอกว่าคนญุี่ปุ่นจะไปลงอาบน้ำในลำห้วยหรือแม่น่้ำเขาว่าจะทำให้น้ำไม่สะอาด
สิ่งที่ไทยไม่ค่อยมีให้เห็นใบไม้เปลี่ยนสี...ยอมรับว่าสวยดี... ถ้าในเมืองบางเมืองจะเป็นต้นกิงโกะหรือต้น
แปะก๊วย เขาปลูกริมทางเท้า.. ระยะที่ไป
ใบเขาจะเปลี่ยนเป็นสีเหลืองสวย แน่นอนเขาก็ถูดตัดยอดสูงให้สั้นมิให้แผ่กว้างหรือถูกสายไฟฟ้า
ต้นไม้ที่่อยากเห็นดอกคือ ซากุระ... มีคนบอกอีกแหละว่าต้นไม้ชนิดนี้
เขาปลูกไว้ที่สุสานหรือวัดเขาไม่ปลูกทั่วไปคงคล้ายคนไทยไม่นิยมปลูกต้นลั่นทม
พวกเราตืนมา ทานข้าวที่โรงแรม แล้วนั่งรถไปท่องเที่ยวหลายแห่ง แล้วปล่อยลงเดินขาลาก...วันละ 10 กม.ขึ้นไป
ไม่นับตอนกลางคืน เราหาอาหารกินเองเดิน ชอปปิ้ง นับแล้วหลายกิโลเมตรเมื่อกลับถึงที่พักกว่า สี่ทุ่มบางคืนเที่ยงคืน
ผลัดเสื้อผ้าแล้วก็ขึ้นเตียงนอนหลับสบาย บางคืนก็ แหะ ๆ ง่วงนอนเลยไม่อาบน้ำ
โรงแรมที่เราพักห้องน้ำเล็กกระทัดรัด คงป้องกันมิให้เราลื่นล้มมั้ง หุ หุ มือยันซ้ายขวาได้เลยหลายคนชอบนะ
ฤดูหนาวบางประเทศพอเปิดฝาโถส้วมนั่งลงเย็นเจี๊ยบ ต้องเด้งขึ้นนิดหน่อย
แต่ที่นี่มีลมอุ่นเป่าให้ด้วย ชอบ..
อ้อ.. คงมีคนกังขาว่าทำไมบริษัททัวร์ไม่พาไปกินอาหารมื้อเย็นปล่อยให้เราจ่ายเองได้ไง ไว้เล่าตอนต่อไป..
|
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| L 1,444,240 |
| st. ผู้เข้าชม 1,441,598 |
| = 2,642 |
| ขอบคุณเพื่อนที่แวะมาเยือน และมาเม้นท์ครับ |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
เหมือนได้ย้อนความทรงจำ
ผมไปก่อนหน้าพี่ไวน์ไม่กี่สัปดาห์นะครับ
ที่สวนไผ่นี่แทบไม่ต้องเดิน
คนเยอะมาก
ผมงงเลย ทำไมในรูปมันสวย สงบจัง 5555
ตอนผมไปอย่างกับงานปอยหลวง 555
ดูจากในรูปพี่ไวน์
คนเยอะไม่แพ้กันเลย
มานั่งคิดว่าเค้าทำป่าไผ่ให้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวได้
บ้านเราก็น่าจะทำได้
เพียงแต่ยังไม่ได้ทำ (หรือไม่อยากทำ)
อุโมงค์ป่าไผ่ทางเข้าพิพิธภัณฑ์ผ้าทอมือที่จอมทองนั้น
สวยไม่แพ้ที่นี่เลยครับ
ระยะทางก็ยาวก็ยาวกว่าด้วย
แต่ไม่ค่อยมีใครรู้จัก
ผมเคยไปถ่ายรูปครั้งนึง
สวยจริงๆครับ
ห้องพักในญี่ปุ่นเค้าออกแบบเล็ก พอดีตัวจริงๆ
ดีที่ผมผอมลงครับพี่ ไม่งั้นเข้าห้องน้ำทีขยับตัวยากเลย 555
โหวตครับ
ปล. ผู้หญิงเก่งและเปลี่ยนโลกให้ดีขึ้น
มีหลายคนมากมายจริงๆครับพี่