| No. 751 บล๊อกประจำ ศุกร์ - อาทิตย์ |
|
| |
| เห็นโจทย์เขียนตะพาบคราวนี้ คิด ๆ ดูชักอาย.. เขียนไปเขียนมาจะกลายเป็น อัตอวย แปลว่า |
| อวยตัวเอง..... 555 |
| |
| แต่มานึกว่า อาจจะเป็นประโยชน์กับ คนอื่นหรือเพื่อน ๆ ได้บ้าง |
| ถ้านำวิธีการไปใช้ เลยตัดใจเอาเป็นเอา เล่าเลยดีกว่า |
| |
| ตั้งแต่เรียนจบจากชั้นล่าง จนได้ขั้นชั้นบน แหะ ๆ ก็เข้าทำงาน บริษัทกิจการเหมือนกัน |
| สามบริษัท และแล้วอยู่บริษัทสุดท้ายของระยะเวลานั้น เกิดแวววับ จุดประกายว่า น่าจะทำ |
| งานเพิ่ม คือค้าขาย ควบคู่กับงานประจำ |
| เป็นคนคอยกำกับให้ ทีมงานทำงานในทิศทางเดียวกันเท่านั้นเอง |
| |
| เลยมีเวลาคิด ๆ จนได้ช่องทางว่า จะค้าขายสินค้าเงินผ่อน เน้นขายผ้าเงินผ่อน รู้เลยว่า |
| ถ้าขายเอง คงไม่มีเวลาทำได้สำเร็จ เลยหาคนช่วยทำงาน และพอจะรู้ว่า คนที่จะขายหรือปล่อย |
| สินค้าเงินผ่อนได้ คือคนแบบไหน... |
บอกได้เลย ไม่มีความลับ .....คนขายคนนั้นควรเป็น คนที่ใช้เงินเก่งหรือช๊อปเก่ง
|
| ถ้าเป็นคนสมถะ ขี้เหนียวไม่มีทางขายของได้ แต่มีคนขายได้ แต่ยอดน้อยมาก ๆ |
| แต่ถ้าคนช๊อปเก่ง ใจกล้า พูดคุยเก่ง ของดีแบบโน้นแบบนี้ โน้มน้าวจิตใจคนได้ดี จิตวิทยาสูงว่างั้น |
| |
| หาสินค้าขายเสริมความงามให้ ผู้หญิง เป็นหลัก ของผู้ชายเป็นผลพลอยได้ 555 |
| อีกอย่าง ขายสินค้าให้คนระดับกลาง และเป็นสินค้าเงินผ่อนไม่เกิน 3 งวด |
| |
| ค่อย ๆ ชักชวนคนมาขายสินค้าเงินผ่อน ทั้งในกรุงเทพ และต่างจังหวัด ตั้งแต่ นราธิวาส |
| ขึ้นมาสู่ กรุงเทพ ภาคกลาง ไล่ขึ้นภาคเหนือ อิสาณ 17 คน ทะยอยมานะครับ |
| |
| ก่อนที่จะให้คนช่วยงาน แนะนำคนขายว่า ไม่ควรขายให้ |
| ก. เมียคนมีสี ที่นับขวด เมียคนมีสีนับแบงค์ เพราะเธอ ๆ ทั้งหลายได้เงินใช้เยอะ แต่ |
| เหนียวหนี้เพราะมีแต่คนนำเงินมาให้ เพราะฝาละมี เป็นคนมีอำนาจ |
| |
| ข.เตือนตัวเองคือ กระผมเอง ว่า ไม่ควรปล่อยทองคำรูปพรรณเด็ดขาด เพราะคนซื้อทอง |
| ชนิดผ่อน เขาจะนำ ทอง ไปจำนำหรือขาย ได้เงินไปใช้ แล้วไม่ยอมผ่อนกับ ผม 555 |
|
| สินค้าที่ขายเป็น สินค้ามีคุณภาพดี ทันสมัย ราคาเท่า ๆ กับที่คนอื่นถือเงินสดไปซื้อ |
| เพราะผมไปหาสินค้าจากผู้ผลิตโดยตรงได้ หรือซื้อราคาส่งจาก ร้านยี่ปั๊ว |
| ใหม่ ๆ ใช้เงินสดซื้อ พอช่วยยี่ปั๊วซื้อได้ 3 เดือน ยอดซื้อพุ่งกระฉูด ก็เริ่มนั่งคุยกับยี่ปั๊ว |
| พอแล้วครับ ไม่มีเงิน เอาไว้วันหลัง พร้อมกับตีหน้า เศร้า... แหะ ๆ |
|
| แค่นั้นเอง ยี่ปั๊วหรือเจ้าของสินค้า ดูแป๊บเดียว เฮียแว่น เอาของไปก่อน ยังไม่ต้องจ่ายเงิน |
| คราวหน้าค่อยจ่ายก็ได้ |
| เห็นไหม ตีหน้าเศร้า ก็เริ่มมีเครดิต แน่นอนผม ผ่านงานด้านปล่อยเครดิต |
| มาก่อน เลยรักษาคำพูดตัวเอง ถึงงวดก็จ่าย ตรงเวลา... เลยได้ยอดเครดิตเพิ่มขึ้นตามที่ |
| ตัวเองต้องการ ชื่อเสียงดีแถวบางลำพู กับตลาดผ้าวัดกลาง ชลบุรี |
| ตลาดปีนัง แถวคลองเตย เจอผมตีหน้าเศร้าได้สินค้าไปขายก่อน หลายร้าน 555 |
|
| คนขายผมมีทั้ง พนง.บริษัทที่แต่งตัวเก่ง ข้าราชการหญิง แต่ละคนจะโอนเงินเข้าบัญชี |
| หรือซื้อดร๊าฟส่งให้ผม คนละไม่ต่ำกว่า 35,000 บาท... โดยผมให้ 10 % |
| เท่ากับเขาได้ประมาณ 3,500 บาท ยังครับ พวกเธอ ๆ เขาได้มากกว่านั้น คือเขาไปเพิ่มราคา |
สินค้าของผมอีก หลายบาท ส่วนเกินนั้นผมไม่เกี่ยว เขาได้เอง
มองเหมือนน้อยจัง ไม่น้อยนะครับ เงินเดือน พนง.ทั่วไป 2,500 บาท ในระยะปีนั้น |
|
| ผมเคยแนะนำว่า ไม่ควรเพิ่มราคาที่ผมตั้งไว้นะ เดี๋ยวขายไม่ออก |
| แหม..พี่ไวน์ก็... หนูเพิ่ม ทำให้เขารู้ว่า สินค้าหนูดีกว่าที่อื่น ถ้าขายราคาต่ำจะเหมือนว่า ของ |
| ไม่ดี พี่ก็เห็นว่ายอดขายหนูพุ่งกระฉูด อิ อิ |
| แนะ มันสอนผมซะด้วย แต่ก็จริงของเธอ ยอดขายเดือนละกว่า ห้าหมื่นกว่าบาท เท่ากับผมให้เครดิดเธอกว่า 150,000 บาท |
|
| ขณะขายสินค้าเงินผ่อนเป็นเวลารวม 9 ปีกว่าติดต่อกัน การเงินของผมดีขึ้นมาก |
| แต่ จุดจบก็มาถึง เพราะผมขายผ้าชิ้นเป็นหลัก... ลูกค้า วัยทำงาน เป็นคนมีเนื้อมีหนัง |
เลยต้อง จ้างช่างตัดเสื้อจากชุดละ 350 บาท รวมค่าผ้าซับในแล้ว..ค่าผ้าสวย ๆของผมอีก 500 กว่าบาท
|
| พอปีสุดท้าย ช่างเย็บเล่นตัว ขยับค่าตัดเป็น 750 บาท ยังไม่พอ...ผิดนัดประจำ..มีการแอบ |
| แซงคิวให้คนที่ออดอ้อนเก่ง ทั้งที่คิวตัด 3 เดือนวัดตัวไปแล้ว พอตัดมาใส่ไม่ได้ หุ หุ |
เอวมันคับ
|
| ตลาดเสื้อผ้าปรับเปลี่ยนเป็น เสื้อผ้าสำเร็จรูป สไตล์เก๋ ราคาถูกมาก ทั้งชุด 250 บาท |
| การตัดเย็บ ไม่ฟิตเข้ารูปแบบเดิม ผมเลยปรับเปลี่ยนเป็นสินค้าเป็นแบบสำเร็จรูปด้วย |
| ทำได้สองปี ไม่ไหวเราไม่มีเวลา ที่จะไปรับสินค้า ที่เปลี่ยนแบบ เปลี่ยนเทรนสี ลายทุกเดือน |
| ยอมแพ้...ครับ ไม่เอาแล้ว |
|
| หลังจากนั้นก็ เริ่มทำงานเป็นลูกจ้าง บริษัทกลุ่มหนึ่ง ดูแลการเงิน การบัญชี มีคนช่วยทำ |
| คือมี พนง.เงิน สมุห์บัญชี กิจการมีงานเยอะ เฉพาะ พนง.รับส่งเอกสาร เก็บเช็คหรือที่เราเรียก |
ว่า แมสเซนเจอร์ 7 คน.. แต่ละคนลีลาไม่เบา เหนื่อยมาก เรียกร้องเงินเพิ่ม อู้งาน ส่งงานช้า
อึกอย่างงานบริษัทนั้น ปัญหาเยอะมากที่ต้องแก้ไข แทบบ้า เมื่อเจอปัญหาแมสเซนเจอร์อู้เรียกร้องมาก
ต้องจัดการแก้ไขงานนี้ส่วนนี้ก่อน เพราะดูแล้วง่ายกว่า งานส่วนอื่น
เรียกมาตักเตือนรายคน ก็ไม่ดีขึ้น นึกขึ้นได้ว่า เราต้องพึ่งตนเอง.....
|
| ให้แผนกบุคคล ประกาศรับสมัครแมสเซนเจอร์เพิ่ม ให้แต่ละคนเสนอเงินเดือน ค่าน้ำมันตามที่ต้องการ |
คนตกงาน มีมาสมัครเยอะ และแอบบอกแผนกบุคคล แกล้งทิ้งใบสมัคร ไว้บนโต๊ะแมสเซนเจอร์
|
| ที่พวกเขานั่งพักเห็น คนสมัครเสนอขอ เงินเดือน กับค่าน้ำมัน ที่ต่ำกว่า พวกเดิม |
| ทั้งที่ประกาศติดไว้ว่า รับเพียง 1 คน (ส่งไปประจำ ที่โรงงานลาดหลุมแก้ว แต่ไม่ได้บอกใคร) |
| |
| คนเก่ากลัวจะถูกเลิกจ้าง แต่ละคน มีชะนักติดหลัง มีหลักฐานเพียงพอด้วย |
| หุ หุ แค่นี้ก็เรียบร้อย แมสเซนเจอร์เก่า เริ่มต้องปรับตัวเอง ไม่อู้ |
|
| งานสนุกดี มีคนมองว่า ผมเขี้ยว... แหะ ๆ ก็คงจริงแหละเฉพาะพวกที่ อู้เก่ง คนที่ทำงานดี ชอบ |
เอาไว้วันหลัง ถ้ามีโอกาศจะแอบมาเล่าให้ฟังอีกครับ
ระยะนั้นผมกำลัง เริ่มอาชีพเสริม ควบคู่กับงานประจำ |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| L 1,419,472 |
| st. ผู้เข้าชม 1,418,412 |
| = 1,060 |
| งานเขียนประเภท Diarist |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
ยิ่งขายดี กิจการรุ่งเรือง ยิ่งมีกำลังใจนะคะ
สมัยนี้คนทำงานยิ่งหันมาทำอาชีพเสริม ขายของกันเยอะมาก
เพราะค่าครองชีพสูง ลำพังเงินเดือนไม่พอใช้ คือหวังพึ่งเงินเดือนไม่ได้เลย
ขายของผ่อนมีหลายคนที่ขายแล้วไม่ได้เงิน คนซื้อพอได้ของแล้วหนีเลย นั่นก็เยอะค่ะ
โดยเฉพาะผ่อนขายทองผ่อนนี่มีโอกาสเสี่ยงสูงมากๆ
พี่ไวน์โชคดีที่ค้าขายเสริมแล้ว ได้เงินเป็นกอบเป็นกำ
อย่างนี้ค่อยน่าทำนะคะ