บล๊อกประจำวัน จันทร์ |
หลังวันทำงานที่เคร่งเครียด เมื่อได้ออกไปพักผ่อนออกกำลังกาย จักรยาน เรือใบ หรือวินด์เซิรฟ พบแต่ความสดชื่น พบเพื่อนเก่า เพื่อนใหม่ กับมิตรภาพดี ..... ย้อนหลังไป 4 ปีที่แล้ว |
ลมยังพัดแรงคลื่นขนาดกลางซัดเข้าฝั่ง |
อาทิตย์สาดแสง เข้าสู่ฝั่ง กระทบยอดคลื่นเกิดประกาย วิบวับ เพื่อน 4 คนกำลัง |
บังคับ ใบวินด์เซิร์ฟให้รับลมเต็มที่ แรงลมแรง ทำให้บอร์ดเชิดหน้า เหลือเพียงท้าย |
บอร์ดแตะ พื้นน้ำแตกกระเซ็น แหวกเป็นทาง |
นักเล่นวินด์เซิร์ฟปล่อยสุดแขน ห้อยตัวเอียง 45 องศา บังคับวินด์เซิร์ปมุ่งไปด้านข้าง |
ร่างสีดำ ตัดกับ ระยิบคลื่น พริ้วไหว สวย.. |
|
แต่ละคนร่างกายแข็งแรง ..สูงโปร่ง ผิวคล้ำ สง่า หลายวันที่ผ่านมา |
ได้แต่เฝ้ามอง หาร่างโปร่ง เพรียว สวมหมวกจ๊อกกี้ หางม้าห้อยข้างหลัง แกว่งไปมา |
ยามเธอใช้มือสองข้าง สบัดใบวินด์เซิร์ฟให้กลับด้าน ดังพรึบ |
แล้วบังคับให้บอร์ดวิ่งไปด้านข้างน้ำกระเซ็นแตกกระจาย |
กว่า 3 เดือนแล้ว ไม่เห็นแม้แต่เงา บอร์ด บูม ใบสีแดงขนาด |
8 ฟุตยังสงบนิ่งในที่เก็บ รอเจ้าของมาใช้ |
|
เฮ้ย เส..ไม่ลงเหรอ ลมแรงดีนะ |
ยังพี่ ขอนั่งดูไปก่อน |
เส รู้สึกเศร้า มีอะไรเซ็งเหรอ ไปกินเหล้ากัน |
ไม่ละพี่สิทธิ์ เมื่อคืนดื่มหนัก...ขอพักก่อน พี่สิทธิ์ไปดื่มกับเพื่อนเถอะ |
|
มองพี่สิทธิ์เดินจากไปเคาเตอร์ ร้านทับทราย เงียบ ๆ พี่สิทธิ์นี่ดีอย่าง |
ไม่ค่อยเซ้าซี้อะไรมาก |
|
นึกย้อนหลังยืนถ่ายวิดิโอ คนเล่นวินด์เซิร์ป ที่ หาดวอนนภา |
ใกล้กับบางแสนถ่ายค่อนข้างยาก ลมแรง จนเกรงว่า เสียงลมจะเข้าช่องเสียงวิดิโอมาก |
เกินไป เลยก้มลง เอามือซ้ายป้องลม ใช้มือขวา แตะบังคับกล้อง รู้สึกมีคนเดินชน |
|
รีบคว้ากล้องวิดิโอที่เอียงเกือบล้ม |
ขอโทษพี่ หนูมัวเดินถ่ายไม่เห็น..คะ |
ครับ.. ไม่ ๆ เป็นไร.. ถ่ายวินด์เซิร์ฟเหรอ |
ใช่พี่ หนูกำลังสนใจ เคยเล่น 3 ครั้งชักสนุก ยืมเพื่อนเล่น พี่เล่นเป็นปะ |
ก็ ๆ พอเป็น |
พี่เล่นที่ไหนคะ หนูเช่าเล่นที่นาจอมเทียน คนให้เช่าเขา มองหน้าหนู แบบดูถูก |
คงกลัว หนูทิ้งตัว ใบเขาจะขาดนะคะ |
ใช่ ๆ เจ้าของส่วนใหญ่กลัวใบขาด แต่มันซ่อมได้ ผมเล่นที่ แก้มลิง บึงหนองบอน |
ใกล้สวนหลวง ร.9 กับเล่นที่ ทับทรายประจำ |
ทับทรายอยู่ที่ไหนคะพี่ |
อยู่ติดกับ หาดวอนนภานี่แหละ ขับเลยหนองมน ไปไม่ไกล |
ที่นั่นเป็น ร้านอาหาร กับบริการเก็บ บอร์ด ใบ บูม..เก็บฟรี |
เขาต้องการลูกค้าไปกินอาหารนะครับ เลยจัดที่เก็บไว้ให้ พวกเราเลยสบาย.. |
ว่าง ๆ ลองไปซิครับ ถ้าเจอกันใช้ บอร์ด ใบของผมก็ได้ |
|
หลังจากนั้นไม่นาน น้องคนนี้ก็ไป เจอกันที่ทับทราย คงทนผมชวนบ่อยไม่ได้ |
ขับรถไปเจอ พวกผมกับพี่ ๆ เพื่อน ๆ กลุ่มใหญ่ |
อ้อ ลืมบอกไป น้องเขาชื่อ นิศากร ทำงานอยู่ใกล้สุวรรณภูมิ แถวโรงเหล็กของเพื่อน |
แขพูดน้อย เวลาเราคุยกัน |
แขนั่งฟังตาแป๋ว น่ารัก |
พวกเราเล่นวินด์เซิร์ฟกันสนุก ที่นั่นเล่นลำบากไปนิด มีโขดหินเยอะ หายทรายพอมี |
ดีตรงลมแรง เวลาเล่นต้องใส่รองเท้าแบบดำน้ำ กันเท้าถูกหินบาด |
|
กลุ่มเรา พบปะสังสรรค์ เล่นวินด์เซิร์ปเดือนละ 3 ครั้ง ยอมรับเลยว่าสนุก มี แข นิศากร |
เข้ามาแจม เพื่อนๆ กระชุ่มกระชวยกันเป็นแถว...บางอาทิตย์ผมก็ต้องไปแวะรับส่ง |
ไปทับทราย รถของแขค่อนข้างเก่า สต๊าร์ทไม่ค่อยติด |
|
บางอาทิตย์ เราจะรีบกลับบ้านกันหน่อย ก็ขับรถพิคอัพ กลับกรุงเทพกันสองคน |
เราก็แวะซื้อของกินที่หนองมน |
แข เขาพูดน้อยอย่างที่เล่าให้ฟัง ชอบฟังเพลง นำซีดีเปิดฟัง |
จิ้มมะกอกดองมั่ง ไข่ปลาหมึกปิ้งชุบน้ำราด กิน.. อิ อิ น้องเขาก็ป้อนให้ผมกินด้วย |
อย่าเข้าใจผิดนะครับ คงเห็นผมขับรถไม่สดวกกิน |
บางทีก็ป้อนผิด จิ้มถูกจมูก น้องเขาก็ใช้ทิชชูเช็ดจมูกให้ น่ารักซะ |
|
เกือบ 2 ปีที่ผม รับ ส่งน้องเป็นบางครั้ง ยอมรับครับว่าเราสองสนิทกันมาก ดึกคืนหนึ่ง |
พี่เส ช่วยมารับแข ตอนเช้าได้ปะ |
ได้ รถเสียเหรอ |
เปล่าพี่ คนที่ทำงานเดียวกัน ชอบมา.ๆๆเอ้อ. จีบหนู ๆ ไม่ชอบ |
เอ้า แข บอกเขาไปซิ ว่า ไม่ชอบ |
ไม่ได้พี่ เขาเป็นหัวหน้าหนู |
งั้นได้เลย จะแวะรับไปส่งบริษัท ทุกเช้านะ ว่าแต่ว่า เขาจะตีหัวพี่เสหรือเปล่าละ |
โฮ้ย.. ไม่หรอกเขา ตัวเล็กกว่าพี่เยอะ หน้าตายังกะปลาจวด หล่อสู้พี่เสไม่ได้ |
จริงนะ |
จริงซิพี่เส |
เลยต้องตื่นตี 5 แหะ ๆ รีบอาบน้ำ โกนหนวด สระหัวบ่อยหน่อย |
ชโลมผิวให้หอม แต่งตัวไปรับน้องเขา อิ อิ กลัวน้องเขาเหม็นผมนะ และก็แน่นอน |
ตอนเย็นรีบบึ่งไปรับ ไปส่งที่บ้าน |
แต่ก็สังเกตนะครับ เคยเห็นหน้าปลาจวด เขาเหมือนกัน เห็นเขามอง ๆ แล้วอมยิ้ม |
ให้ผมด้วย..ดูจะใจดีไม่มีแววตาประสงค์ร้ายเลย อาทิตย์ไหน เราไม่ต้องไปไหน ก็ต่างขับรถไปเล่นวินด์เซิร์ฟที่ ทับทราย | ระยะหลัง แขมีงานพิเศษ เดินแบบแฟชั่นเสื้อผ้า ถ่ายโฆษณาออกสื่อมาก | เกือบจะไม่ได้พักผ่อน จนกระทั่งมีผู้จัดการส่วนตัว ติดต่อรับงาน จัดคิว | | บางวันว่างก็ ขับรถไปรับที่บ้าน ไปส่งกองถ่าย นั่งนอนรอวันละหลาย ชม. เสร็จจาก | กองถ่ายน้องแขเหนื่อยนอนหลับบนรถ ถึงบ้านก็ต้องปลุกเข้าบ้าน สงสาร | | เราสองคนจำต้อง ห่าง ออก ไป.. ผจก.ส่วนตัวทำหน้าที่ขับรถรับส่งแทน บางวัน แข | ก็โทร ให้ไปเจอกันที่เดินแบบ มีเวลาคุยกันนิดหน่อย คนห้อมล้อมมาก จนต้องนั่งเมียงมอง | ห่าง ๆ อีกอย่างป้องกันมิให้เข้าใจผิดจากสื่อ เฮ้อ.. | โอกาศที่จะพบตัว ยาก... เรื่องไปเล่นวินด์เซิร์ป ต้องตัดใจทิ้งไป | เลยต้องไปคนเดียว | นั่งมองวินเซิร์ป ของแขที่แขวนไว้ ณ ร้านทับทราย เงียบ ๆ กว่า 3 เดือนแล้ว | พวกเรามีแต่ความเหงา เล่นวินด์เซิร์ปกันเงียบ ๆ | | | | บอร์ดเล่นวินเซิร์ฟ...วางซ้อนใกล้ที่จอดรถ..รอเจ้าของเงียบ ๆ | | | | เดียวดาย | | | | | | | |
รอวันลมพัดหวนเหรอคะ ^__^
สถานที่ในบล็อกล้วนแต่คุ้นเคยค่ะ