No. 845 เกือบมี สาระ 555
No. 845 เกือบมีสาระ 555
ตั้งแต่ได้เข้าร่วมเขียน ทำบล็อกในบล็อกแกงครบสิบปีแล้วมังครับ ที่ผ่านมาก็เขียนสารคดีท่องเที่ยว สารคดีการทำงาน
ข่าวสารวิเคราะห์ การกีฬาวงการเพลง อีกสาม Webpage
ได้รับการตอบรับพอสมควร พอเป็นที่รู้จัก แต่่ที่ได้เพื่อนมากที่สุดคือ Bloggang พวกเราสนิทสนมแบบพี่น้อง
มีงอน มีกัดกันนิด ๆ
แต่ก็ไม่ได้โกรธกันจริงจังเพื่อน ๆ ที่นี่น่ารักที่สุด เพราะเราไม่พูดถึงเรื่องการเมือง หุ หุ
หลายปีผมลงข้อความท้ายบล็อกไว้เพื่อให้ รู้ว่าเขียนแนว Diarist นะจะได้โหวตถูก แหะ ๆ เพื่อนมีน้ำใจกันมากมายกรุณา
โหวตจนชนะติด ๆ กันหลายปีแบบเพื่อน ๆ ก็ดีครับ
ต้นปีที่แล้วมีเพื่อนสามสี่คน ขอเขียนแนวเดียวกันผม เลยบอกไปว่า เขียนแนวไดอารี่ได้เลยมันง่าย ไปเที่ยว ทำงาน ไปกิน เกินหนึ่งวัน
ก็เป็นแนวบันทึกตรงกับที่บล็อกแกงกำหนดไว้คือ Diarist เขียนได้ทุกคนส่วนผม
เกือบจะหมดเรื่องเขียนแนวนี้อยู่แล้ว
เลยงดใส่ข้อความ Diarist ตอนท้ายบล็อกทั้งปีก็ว่าได้
ที่ผ่านมาผมค่อนข้างโชคดีได้เข้าทำงานในกิจการใหญ่ ๆ หลายแห่ง เช่นบริษัทประกันภัย บริษัทรับเหมาก่อสร้าง (สองภาพต่อไปนี้เป็นภาพจากแผ่นฟิล์มเก่ามาก ๆ อย่านับอายุเลย อาย..)
บริษัทผลิต
วัสดุก่อสร้าง โรงงานเฟอร์นิเจอร์สองแห่ง บริษัทภัตตาคาร บริษัทศูนย์การค้าใหญ่ 555
เลยเขียนสารคดี การทำงานในที่ต่าง ๆ นำเรื่องจริงที่ พอเปิดเผยได้มาเขียนให้เป็นสารคดี บางครั้งก็สารคดีท่องเที่ยวแต่ก็เป็นเพียง สาระเกือบมี หุ หุ
ยังไม่พอเขียนเรื่องในการเป็นเด็กบ้านนอก ๆ 555 ตกปลา เดินป่า เห็นธรรมชาติที่แท้จริง เท่าที่สังเกตน่าจะได้รับการ
ตอบรับมากกว่า งานเขียนสาระเกือบมี
เพื่อน ๆ ที่เข้ามาอ่านงานเขียน มีเขียนแซว โหพี่ไวน์เปลี่ยนงานบ่อยจัง ทำเอาผมเป๋ ไปเหมือนกันจริงแล้วผมทำงาน
แต่ละแห่งไม่ต่ำกว่า 5 ปี
เดี๋ยว ๆ อย่าเพิ่งนับนิ้วนะครับคงอยากรู้ว่า แก ร่..มากเพียงใด 555
กิจการของ Boss เขามี
เครือข่ายหลายกิจการเลยให้ทำงาน ควบสองแห่งหรือสามแห่งบ้าง เพื่อน ๆ คงอยากรู้ว่ารายได้ดีซิท่า ไม่หรอกครับ
ทำสามแห่งเงินเดือนที่เดียว...Boss เขาเขี้ยว... อุบ ส์.... Boss จะเข้ามาอ่านหรือเปล่าหนอ
อีกอย่างผมมีสำนักงานบัญชีรับทำบัญชีทั่วไป ต้องคลุกคลีไปทำงานไปเที่ยวกับ พนง.ของแต่ละกิจการเลยรู้มากกว่าคนอื่น 555
เพื่อนบางคนก็หลายคน เคยเจอเคยเที่ยวด้วยกันหลายครั้ง คงรู้แล้วว่า ใบหน้าไม่ค่อยตรงปก เท่าใด 555 ใช่ครับอายุ
ไม่เบาเลยแหละ
แต่เวลาเดินไปไหน บางครั้งสงสัย เอ.. คนเดินสวนทำไมยิ้มให้ ก็เลยยิ้มกว้างตอบ ก้มหัวให้นึกใบหน้าคนที่เขายิ้มให้น่าจะเป็น
สมาชิกแอโรบิกที่สวนหลวงมั้ง เพราะผมดูแลแอโรบิกอยู่ข้างเวทีกว่า 7 ปีเปิดบริการทุกวัน วันเสาร์อาทิตย์จะมีคนไปเต้นวันละกว่า 300 คน
เป็นคนจัดการนะครับ
แต่มาฉุกคิด สาวคนที่ยิ้มให้ อวบระยะสุดท้ายน่าจะไม่ใช่คนเต้นแอโรบิก
อีกคนสวยยังกะนางแบบ คิดว่า ช่างเถอะเขายิ้มมาก็ยิ้มตอบดีจะตายไป
พอเดินผ่านกระจกบานใหญ่แผนกขายเครื่องสำอางค์ รู้เลยว่า ใบหน้าผมแย้มยิ้มโดยไม่รู้สึกตัว คงเป็นนิสัยถาวร
ทำนองนั้นแหละครับ แต่ไม่ถึงกับยิ้มเรี่ยราดนะเออ
เพื่อนหลายคนเขาว่า คนมีใบหน้ายิ้มนี่ทำให้คนชอบ ใครก็อยากจะพูดคุยด้วยแสดงว่าเป็นคน อารมณ์ดี ไม่ค่อยโกรธ
ไม่ถึงขนาดนั้นนะครับ
แต่อย่างว่าผมรักในกิจการที่ทำใครว่าร้ายองค์กรที่เราทำงาน ผมจัดการให้ แต่ยังคงยิ้มทักทายไม่ถือสา ใครก็ว่าผมนี้ใจดีเกินไป แต่
ผมใบหน้ายิ้มก็จริงแต่ เอาเรื่องนะเออ
เพราะรักในกิจการที่เราทำอยู่ เหมือนผมรักที่จะอยู่ใน Bloggang
รู้ว่าผู้บริหารและทีมงานยังต้องทำงาน ให้คงไว้ ส่วนผมยังรักที่จะเขียน ตะพาบ เพราะเพื่อนผู้ตั้งชื่อเรื่องหรือหัวข้อให้
พวกเราเขียน ผมชอบเพราะต้องเขียนในแนวตนเอง คือมีสาระ ขันนิด ๆ ถ้าเรายังมีข้อมูลไม่พอไม่แน่ใจก็เข้าค้น
หาว่า ข้อมูลที่ได้ คล้าย ๆ กันจากสองสามแหล่ง ข้อมูลไหนน่าจะถูกต้องคือ วิเคราะห์ดูก่อน จึงจะนำมาเขียนต่อ
อีกอย่าง หัวข้อเรื่องนี้ ท้าทาย
ให้บล็อกเกอร์พวกเรา เขียนในมุมมองตนเอง เขียนได้ทั้งแง่ดี แง่ร้าย แง่ขบขัน
ก่อนจบงานเขียนความนัย ขอบอกว่าผมจะเขียน เหมือนเดิมเขียนแบบรวม ๆแต่จะใส่ หมวดงานเชียน ไว้ล่างสุดถ้าอ่านแล้วพอใช้ได้ก็คลิ๊กโหวตหรือเม้นท์ก็ได้นะครับ ขอบคุณล่วงหน้า
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ
L 1,606,504
St. ผู้เข้าชม 1,605,105
= 1,399
ขอบคุณเพื่อนและผู้อ่านทุกท่านที่มาอ่าน กรุณาเม้นท์ไว้นิด ผมจะได้กลับไปทักทายอ่านงานเขียนได้ถูกคนครับ
Diarist
| Create Date : 03 มกราคม 2563 |
| Last Update : 6 มกราคม 2563 6:15:25 น. |
|
21 comments
|
| Counter : 1393 Pageviews. |
 |
|
|
ก็ขี้เกียจเขียนครับ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
บางทีก็แอบดื้อเงียบครับพี่
แอบโหวตหมวดที่ตัวเองชอบ 5555
วันนี้ทักทายเช้า
เพราะผมยังไมไ่ด้นอนเลยครับตั้งแต่ตี 3
ตื่นมาดูบอลครับ 555