No. 802 ทำงานในป่า @ พิษณุโลก |
|
เอาฝนตกหนักซะแล้ว |
นั่นซิ คุณไวน์เตรียมเสื้อกันฝนมาเปล่า |
|
อยู่ใต้เบาะรถ เราจะขี่เข้าป่าอีกลึกกี่กิโล ตรงนี้บ้านอะไรครับ |
|
บ้านห้วยขมึง คงขี่ไปอีกสัก 5 กม.ได้มั้ง ผู้ใหญ่ไพรัชเขารออยู่ปากทางที่จะแยกไปอีกทาง กลัวเราหลงเราขี่มอไซค์ขึ้นดอยไปนาน....ถนนส่วนใหญ่เป็นดินลูกรัง |
|
ลัดเลาะไปตามถนนดินลูกรัง เล็ก ๆ เป็นถนนสำหรับชาวบ้านกับพวกขนไม้ ไม้ใหญ่ยังปกคลุมอยู่ทั่วไป ข้างหน้าเป็นเขา |
สูงชัน ต้องเร่งเครื่องมอไซค์ กดเกียร์ลงต่ำ ให้มีแรงใต่ เสียงดังลั่นป่า |
เรายังคงขี่รถผ่านป่าที่ชึ้น พื้นที่บนเขากว้างใหญ่ ขี่ผ่านป่าแล้วขึ้นดอยที่แห้งขึ้นลงสลับกันไปแล้วเจอถนนค่อนข้างดี |
พอขึ้นสูงสุด สภาพป่ากลับโล่ง แห้งชนิดฝนตกไม่ทั่วป่า เป็นช่องทางโค้ง ถนนลาดดิ่งลงไป พี่มหา ไม่กล้าเร่งรถ คงแค่ปล่อย |
ตามกำลังของรถ ถนนเริ่มหักโค้งไปทางขวา ด้านซ้ายเป็นเหวลึก ยอดไม้อยู่ปริ่มกับ ถนน |
|
พี่ไวน์ อย่าขี่ชิดซิ เดี๋ยวมันจะตกเหว |
เออ..ไม่เป็นไรหรอก ถนนมันโค้งนะ 555 เกิดมันร่วงก็คงค้างยอดไม้นะ |
ไม่เอา เสียว... |
|
มอไซค์ สองคัน ซ้อนกันมา จะไปบ้านลูกค้า นำเงินไปจ่ายให้ กรณีลูกค้าเกิดอุบัติเหต แล้วถือโอกาสเที่ยวป่าไปในตัว |
เพื่อนที่เข้ามาอ่าน คงคิดว่าเงินที่นำไปจ่ายคงเยอะซิ ไม่เยอะครับ ลูกค้าเขาตกต้นไม้ขาหัก ไปรักษาในเมือง |
ที่ ร.พ. แต่ไม่ได้นำเอกสารติดตัวไปเลย เราทราบข่าวก็ไปเยี่ยมที่ ร.พ.สอบถามเห็นว่าอุบัติเหตบาดเจ็บจริง เลยบอก |
ลูกค้าว่า จะนำเงินไปจ่ายที่บ้าน |
คือเราต้องการประชาสัมพันธ์ ให้ชาวบ้านเขารู้ว่า เรารับประกัน แล้วก็จ่ายจริง ไม่อิดออด คืออยากจะจ่ายเงินให้เสร็จ ๆ |
จะได้ถ่ายรูปไปแจกชาวบ้านเป้าหมาย แหะ ๆ ฝ่ายขายเขาจะได้ไปชักชวนทำประกันอีก |
|
ส่วนไวน์ไม่ได้ขายประกันนะครับ เพื่อน ๆ ไม่ต้องกลัว 555 ไม่เด็ดขาด คือชักชวนใครไม่เป้น แล้วก็ไม่มีใบอนุญาต |
ถึงมีใบอนุญาตก็ไม่ขาย เปลี่ยนการทำงานหรือออกจากวงการนี้กว่ายี่สิบปีมาแล้ว |
คุณไวน์ผู้ใหญ่อยู่ตรงร้านขายของ ตรงทางแยก |
ผู้ใหญ่ ฝนตกหนักเลย... |
|
เราหลบฝนตรงร้านค้า ทักทายคุยกับชาวบ้าน แถวนั้นน่าจะมีบ้านคนสิบกว่าหลัง ฝนตกหนัก อากาศเริ่มหนาวเย็น |
ละอองฝนโปรยปราย ฟ้าปิด ขมุกขมัว ตอนนั้นเกือบ 5 โมงเช้าแล้ว |
พี่มหา คุณไวน์ ผมว่าใส่เสื้อกันฝน ขี่ไปบ้านลูกค้าดีกว่า ทางลื่นหน่อย |
กี่โลครับ ผู้ใหญ่ |
เกือบ 4 กม. ผมคนเดียวไม่มีปัญหา แต่คุณไวน์ พี่มหาจะไม่ชำนาญทางยอมเปียก หนาวหน่อยนะ |
เอาซิ พวกเราใส่เสื้อกันฝน ขี่ตามกันไปดีกว่า ผู้ใหญ่อย่าขี่ไวนะ เดี๋ยวจะตามไม่ทัน หลงป่า ว่าแต่แหะ ๆ ที่บ้านมีน้ำ |
พรรค์นั้นปะ |
มีแน่นอน เหล้าข้าวโพดด้วย ผมหมักเอง |
พวกเราขี่ลัดเลาะไปตามป่า เนินดินไม่สูงมากนัก ไอดินที่ร้อน เจอฝนตก เกิดหมอกฝน ปกคลุมถนน ถนนที่แฉะลื่น |
ขี่มอไซค์ยากขึ้นอีกครึ่งชม.กว่า ที่ขี่กันมา พอลงเนินแล้ว ขี่ขึ้นเนินสูง ก็เจอบ้านสามสี่หลัง แทรกอยู่ในดงไม้ ความ |
หนาวเย็นปกคลุม |
คุณไวน์ ไหวเปล่า |
ไหวครับผู้ใหญ่ อากาศแบบนี้เรียกว่า ดี หรือไม่ดีครับเนี๊ยะ |
555 ผมว่าไม่ดีนะ คนท้องถิ่นเป็นเงี๊ยะ คุณไวน์ว่าดีหรือเปล่าละ |
ดีซิผู้ใหญ่ ฝนตก ถูกดินหอมกรุ่น ไม่เหมือนในเมืองเลยแหละ ชอบครับบ้านนี้ใช่เปล่าผู้ใหญ่ |
ใช่เลย นั่น ชาวบ้านมารอดูพวกเราจ่ายเงิน |
โห กว่ายี่สิบคน เขารู้เหรอว่า พวกเราจะมา |
รู้ซิ 555 ผมไปบอกเพื่อน ๆ ให้มาเป็นสักขีพะยาน แล้วก็ บอกว่าจะมีเหล้าเลี้ยงด้วย ไปเข้าบ้านเลย ฝนตกไม่หยุดซะด้วย |
บ้านของ พี่เติม เป็นบ้านไม้หลังคาสังกะสี หลังโตปลูกบ้านชั้นเดียวแต่มีใต้ถุนสูง เพื่อน ๆ ของผู้ใหญ่ ทั้งหญิงชาย |
แต่งตัวตามสบาย นั่งอยู่บนตั่งกว้าง ก็เป็นโต๊ะไม้สูงเพียงเข่า กว้าง ๆ สองเมตร |
รูปเหล้าเถื่อน กับไม่เถือนลงไม่ได้ครับ จะผิด กม. แหะ ๆ |
บนโต๊ะมีเนื้อย่าง เป็นเส้น ๆ คล้ายเนื้อแดดเดียวใส่จานมีเหล้าตั้ง 2 ขวดพร่องเกือบหมดแล้ว ทักทายพี่เติมเข้าของ |
ที่ใส่เฝือกขาสีขาว กระดำกระด่างหน่อย นั่งห้อยขาอยู่บนเก้าอี้โยก ใบหน้ายิ้มแย้ม |
พิธีการจ่ายเงิน ก็ไม่มีอะไรเลย ไวน์ก็บอกกับทุกคนเสียงดังหน่อยว่า ไม่มีอะไรครับ พี่เติมอุบัติเหตตกต้นไม้ขาหัก ทำงาน |
ไม่ได้หลายวัน ขาดรายได้กว่า 2 เดือนได้มั้ง แถมต้องไปหา หมอใช้เลื่อยวงเดือนผ่าเอาเฝือกออกอีก คงต้องเหมารถ |
ไปเสียค่าใช้จ่าย |
|
วันนี้บริษัทเลย นำเงินชดเชยมาจ่ายให้ 2 หมื่นเอง ว่าแล้วก็ล้วงตังค์ปึ๊งใหญ่มา ยื่นให้พี่เติมรับ ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม |
เพื่อน ๆ ที่ไปด้วย รีบวาง เนื้อแดดเดียว คว้ากล้องถ่ายรูปไว้หลายรูป 555 เน้นรูปหน้าพี่เติม รูปเงิน(แลกแบงค์ 100 บาท |
มาจะได้ดูเป็นตั้ง) แน่นอนต้องมีรูปผู้ใหญไพรัชด้วย เพราะพี่แกเป็นตัวแทน |
ชาวบ้านนั่งมอง อมยิ้ม ซักถามเรื่องประกัน ไวน์ก็บุ้ยไปที่ผู้ใหญ่ไพรัชที่ถนัดกว่า ผู้ใหญ่ก็บอกว่าวันนี้ยังไม่ต้องพูดเรื่อง |
ประกันว่าแล้วไปล้วงเหล้าจาก ลังท้ายมอไซค์มาอีก 5 ขวด ส่งให้เพื่อน ๆ ดื่มกันคงเป็นเหล้าที่ต้มเอง |
เรา 5 คนลาเจ้าบ้านกับเพื่อน ๆ ไปบ้านผู้ใหญ่ ขับมอไซค์ไปอีกตำบลไกลพอสมควร ฝนยังตกปรอย ๆ เสื้อเปียก ขา |
กางเกงที่โผล่พ้นจากชายเสื้อปันโจ ก็เป็นเสื้อกันฝนคลุมทั้งตัวปลายกลมเปียกน้ำกับโคลนสีแดง รองเท้าไม่ต้องห่วง |
ดูไม่ได้ |
|
กว่าครึ่งชั่วโมง ก็ถึงบ้านพัก เป็นบ้านไม้หลังใหญ่ ปลูกดูดีมีฝีมือใต้ถุนสูงแบบบ้านทั่ว ๆ ไป พี่ผู้หญิงยืนคอยต้อนรับ |
สมุห์คงหิวข้าว แล้ว อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแห้ง แล้วค่อยกินข้าวดีกว่านะพี่ทำหน่อหนึ่ง ไก่บ้านให้กินมีข้าวเหนียวหรือ |
จะกินข้าวสวยก็ได้นะพี่เตรียมไว้แล้ว |
พี่ทำห่อหนึ่งไก่ แบบไหนครับ |
แบบลำปาง เจ้า ข้าเจ้าเป็นคนลำปาง |
อ้าว ดีเลยครับพี่ ยินดีที่รู้จักคนภาคเหนือด้วยกัน อู้กำเมืองได้ก็ |
ได้ เจ้า (ได้คะ) |
หลังกินข้าวกลางวัน ฝนตกตลอด อากาศหนาวเย็น คงไม่เหมาะที่จะไปเที่ยวน้ำตก ชาติตระการยิ่งเห็นภาพที่ผู้ใหญ่ |
มาให้ดูยิ่งเสียดาย แต่ไม่เป็นไร คงมีสักวันได้ไปเที่ยว |
เรานั่งคุย มองสายฝน แล้วจิบน้ำ พรรค์นั้นที่พี่ผู้ใหญ่ทำเองกับมือมันหนาวนะครับ 555 |
มาบ้านผู้ใหญ่ เข้าได้กี่ทางครับ |
มาทาง บ้านแยง ผ่าน อ.นครไทยที่สมุห์มาตอนเช้า อีกทางก็ไปทาง อ.วัดโบสถ์ ถนนไปอุตรดิตถ์ก็ได้ แถวนั้นป่ายังดี |
มีสัตว์ป่าอยู่เยอะหรือเปล่า |
|
555 ผมเกิดที่ ต.เนินเพิ่ม พอเป็นหนุ่มก็มาจับจองที่ดิน ปลูกข้าวโพดข้าวไร่ที่นี่ แล้วพาแม่อีหนูมาอยู่ด้วยที่นี่ เก้ง |
หมูป่ามีเยอะ |
ตอนนี้ยังมีหรือเปล่า |
มีซิ แม่เด็กซื้อเนื้อหมูป่าไว้ด้วย กะจะแกงให้พวกเรากินกันตอนเย็นนั่นไง เขากำลังทำ ปะไปดูกัน |
แกงอะไรครับพี่ |
แกงแคนะ สมุห์คงเคยกิน วันนี้พี่จะทำให้กิน ชอบเผ็ดหรือไม่เผ็ด |
พอประมาณดีกว่าครับ พี่ มะผมช่วยตำให้ น้ำพริกใส่อะไรบ้างพี่ |
อ๋อ.. ตะใคร้ หัวหอม 5 หัว กระเทียมหัวเดียว ข่าแง้ง กะปิหัวแม่มือพริกแห้ง 5 เม็ดพี่แช่น้ำไว้ให้มันนุ่ม |
เอาเผ็ดปานกลางนะพี่ |
ได้เลย งั้นแกะเม็ดพริกออกบ้างนะ จะได้ไม่เผ็ดมาก |
เอาพริกแห้งแช่น้ำนิ่ม กับเกลือโขลกจนละเอียด ตามด้วยข่า ตะไคร้ซอยจนละเอียด โปรยกระเทีมหอมตาม โขลกจนนัว |
พี่คำพา ควักกะปิใส่อีกช้อน ตำจนเข้ากัน |
กะทะร้อนฉ่า พี่คำพาตักน้ำมันหมูใส่นิด คดน้ำพริกลง คั่วหอมกลิ่นของพริกหอมฟุ้งกระจาย ใช้ตะหลิวตักหมูป่าที่รวน |
ไว้ก่อนแล้วใส่ ตลบคั่วไปมา เทน้ำใส่ไปกระบวยกว่า ปิดฝากะทะด้วยฝาหม้อใหญ่ไม่นานก็เดือด เปิดฝากไอร้อนกลิ่น |
ตลบหอม |
พี่คำพาโยนมะเขือเปราะ ถั่วฝักยาวตัดเป็นข้อพอสุกตามด้วย ผักคาดนิดหน่อย ชะอมเยอะ เห็ดลม หน่อไม้สดซอย |
ยาว เยาะน้ำปลาไป 4 ฉึก คนแล้วปิดฝากะทะ |
อึดใจเสียงน้ำแกง กับผักเดือดขลุกขลัก ออกมาพร้อมกลิ่นหอมของพริก ชะอม ผักคาด เปิดฝาไอร้อนพุ่งขึ้นมา เลยใช้ |
ช้อนยาวตักน้ำแกงชิม รถออกเผ็ดน้ำหวานของหมูป่า ลองตักผักชิม ชะอมช่วยชูรสกลิ่นมากที่สุด (ขอบคุณเจ้าของภาพด้วยนะครับ ตอนนั้นไม่มีเงินซื้อกล้องถ่ายรูป หุ หุ) |
เติมน้ำปลาอีกนิดครับพี่ นั่นใช่เลยเย็นนั้นเราจิบ เหล้าข้าวโพด ที่หอมเข้มข้น ตักแกงแคหมูป่า รสเผ็ดออกเค็ม หอม |
ชะอม ผักคาด อร่อยที่สุด ส่วนข้าวกินนิดหน่อยไม่ให้ท้องว่างมากนัก |
คืนนั้นผู้ใหญ่เล่า ตำนานป่าชาติตระการ การตัดไม้ ล่าสัตว์แน่นอนไข้ป่าก็ทำเอาคนตายไปเยอะ |
พวกเราเข้านอนเกือบ 4 ทุ่มได้มั้ง ตอนนั้นฝนหยุดตก อากาศเย็นค่อนข้างเยอะ นำผ้าห่มบางห่ม นอนฟังเสียงกบ อึ่งอ่าง |
ร้องรับเป็นทอด ๆ จนหลับไปไม่รู้ตัว..... |
ตื่นเช้ามา ยังไม่มีใครตื่น ลุกไปนั่งข้างระเบียบบ้าน แสงแดดเริ่มส่องสว่าง ผ่านใบมะม่วงต้นใหญ่เป็นลำ ต้องต้นหญ้า |
หยาดน้ำฝนที่ค้างบนยอดหญ้า ต้องแสงเป็นประกาย |
อากาศดี จริง ๆ |
นกเล็กคู่หนึ่งบินโฉบหนอนตัวเล็กใกล้กอไผ่ แล้วบินลับหายไป แบบนี้ได้กาแฟดำร้อน ไอฉุยสักถ้วยน่าจะดีเนาะ |
ได้แต่คิดครับ บ้านป่าไม่มีหรอก... เล่าชีวิตในป่า กับแนวประชาสัมพันธ์ของพวก ประกันชีวิต ประกันภัย ค่อนข้างโบราณ แต่ยังใช้ได้เสมอ นั่นคือ การจ่ายเงินทดแทนแบบง่าย ๆ ในป่ามีสิ่งที่ดีหลายอย่าง คือความสดชื่น แม้จะผ่านมาหลายสิบปี แต่ชาวบ้านให้ความเป็นกันเองเช่นเดิม |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
L 1,516,678 |
st.ผู้เข้าแวะเยือน 1,515,761 |
= 917 |
|
ขอบคุณเพื่อนที่แวะมาเยือน มาเม้นท์ทิ้งร่อยรอยไว้จะได้ไปทักทายครับ |
|
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
เวลาขับรถขึ้นดอย แล้วเจอทางลูกรัง
ขับธรรมดาก็ว่ายากแล้ว
เจอฝนเข้าไปด้วยนี่ไม่ต้องถามเลย
บางทีผมว่ารถธรรมดาก็ไปต่อไม่ได้เลยนะครับ 555
สมัยก่อนต้องลงมาพันโซ่ที่ล้อ
แต่พอฝนหาย ถนนก็เละเลยทีเดียว
หมูป่าสมัยก่อนเวลากิน มันจะหนา แข็ง หนึบๆ
เดี๋ยวนี้แทมบจะเป็นหมูป่าเลี้ยงกันไปหมดแล้ว
กินเข้าไปสัมผัสมันก็ต่างกับหมูป่าจริงๆ
เว้นแต่ว่าเจอแม่ครัวเก่งๆ
เครื่องแกงถึงๆก็อร่อยได้ไม่แพ้กันครับพี่