No. 846 ไปอุบลแล้ว ไม่ผิดหวังจริงหรือ....? |
วันแรกที่เดินทางไป |
ไม่รู้ว่าคิดผิดหรือคิดถูกที่ ขับรถเก๋งไปเที่ยวอุบลราชธานี เราไปกันสี่คนใช้ถนนเส้น 304 ก็เส้นแปดริ้วมุ่ง |
สู่ จ.สระแก้ว เข้าตาพระยา สุรินทร์ บุรีรัมย์ ศรีสะเกษทั้งหมดนี้ ผ่านพื้นที่นะครับ |
ลงรายละเอียดไม่ได้เลยเหมือนเรามีไกด์นำทางเที่ยว 555 เราใช้จีพีเอสนำทาง เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา จวน |
ถึงจุดหมายให้เลี้ยวซ้าย เลยไม่ต้องคิดไม่ต้องสังเกตป้ายถนนไหนเท่าใด นำภาพแรกมาลง ก็คิดได้ว่า........คิดถูก |
เราออกจากบ้านตอนเช้าหน่อย แวะกินข้าวเช้าตอนสายแปดโมงกว่าร้านอาหารไทย ริมทางเป็นร้านตั้งอยู่ในสวนผักออแกนิค |
แต่มิได้สวยแบบร้าน อะไร จู๋ ๆ นะเออ แต่เขาใช้ผักเขาปลูกเอง สั่งมา 4 อย่างอร่อยจ่ายแค่ 200 กว่าบาทเอง |
แวะกินกาแฟ เข้าห้องน้ำลดน้ำหนักกันบ้างที่ปั้มปตท. ขับต่อมองสองข้างทางไปเรื่อย ๆ ค่อนข้างผิดหวังสองข้างทาง |
แห้งแล้งไม่สวยแต่ทำใจเรามาฤดูแล้งนี่นา |
ดีตอนที่ขับขึ้นที่ราบสูงถนนที่เขาว่าเกิดอุบัติเหตซ้ำ ๆ เพราะคนขับประมาทขับลงเนินสูงชนกันบ่อย |
เป็นถนนชนิดขับสวนไม่ชันหักซ้ายหักขวาแบบภาคเหนือ ขับสบายกว่ากันเยอะ |
นั่งรถคู่กับลูกชายก็ หมาป่าเดียวดายเขาขับฟังเพลง คลาสสิค ไทยสากล สุนทราภรณ์ ลูกทุ่งก็ฟัง |
เอาเข้าไป...บางครั้งเสียงเพลง หนวกหู 555 ดูแล้วหมาป่าขับ ค่อนข้างดี แซงในที่ควรแซงใช้ความเร็วพอเหมาะ |
|
แต่บางครั้งขับไม่ได้เรื่อง จะเร่งก็เร่งปรู๊ดซ้ายมีรถ ขวาก็มีรถอ้าวเฮ้ย มันเหยียบคันเร่งดังมากรถวิ่งผ่ากลาง |
สองคันไปอย่างเร็วจนมีสัญญานเตือนดังว่าใกล้คนอื่นแล้วนะ นั่นเร่งเครื่องต่อข้างหน้ามีอีกคันอยู่ขวางหน้า ทำไมไม่ |
เหยียบเบรค อีก 50 เมตรค่อยเหยียบเบรคจึ๊ค..อ้อเอาอยู่ |
ไงไม่ค่อยเบรค |
รถมันเบรคเองพ่อ |
หารถเบรคเองได้ด้วยเหรอ |
ครับตั้งความเร็วไว้ 140 ออโต้ไว้นะพ่อ ถ้ารถเราเป๋ไปขวามือใกล้คันอื่นมันจะเตือน ถ้าพุ่งไปใกล้คันหน้ามันจะ |
เบรคเองเราไม่ต้องเหยียบ |
ผมงี้มึน เราเคยขับแต่รถใหม่อุปกรณ์ธรรมดา แต่คันนี้มันไม่รู้ว่าคนนั่งหลังขวามือขี้กลัว |
ซ้ายมือหลังนั่งหลับ ส่วนผมนั่งเหยียบพื้นแทน 555 เสียว |
เราขับเองดีกว่า รู้ว่าผู้โดยสารแต่ละคนชอบแบบไหน เจ้า มาสด้า 3 สู้ไม้ได้เนาะ แต่ดีกว่าคนที่มัน ก.ไม่ง่วง ข.เมียใครบ่นมันฟังเฉยไม่เถียง 555 |
เราแวะกินข้าวในพื้นที่ บุรีรัมย์แต่ส่วนไหนไม่รู้แหล่ง รู้แต่เพียงว่าอาหารจีน ไทยอร่อยดีสั่งมา 5 อย่างหมดไป |
800 กว่าบาทกินเหลือครับ ไม่อายที่จะให้ห่อกลับขึ้นรถด้วย |
นั่งรถวันนั้นนานมาก ๆ คิดถูกหรือเปล่าใจยังคิดทบทวนอีก นอกรถความมืดโรยตัวไฟหน้ารถก็เปิดโดยอัตโนมัติ |
ดีจังเห็นป้ายข้างทางว่าเข้าเขต อ.วารินชำราบ จ.อุบลแล้วแต่ส่วนไหนไม่รู้อีกแหละ |
จำได้ว่าฝั่งวารินถนนเคยกว้างแต่ ไงมันแคบมีรถเยอะทำไมไม่ถึงถนนเฉียดไปหน้าสถานีคือ จำไม่ได้ว่าอยู่ที่ไหน |
พอนั่งผ่านสะพานไม่ยาวจำได้ว่า อ้อจวนจะข้ามสะพานข้ามแม่น้ำมูลแล้ว |
เราไปหาอาหารเย็นกินกันก่อนค่อย เข้าโรงแรมที่พักนะพ่อ |
ได้เลย..แล้วจะมีห้องพักเหรอ |
มีครับพ่อ เราจองมัดจำไว้ล่วงหน้าแล้ว นัทจะพาไปกินข้าวที่ร้านสันติว่าแล้วก็ตั้งเป้าหมายขับเข้าตัวเมืองอุบล |
ถนนแคบรถเยอะอีกแหละ พักใหญ่ก็เห็นร้าน ถนนหน้าร้านที่ยาวไม่มีที่จอดเลยขับ เลี้ยวเข้าไปข้างในกว่า กม.ก็ |
ไม่มีหักรถกลับมาใกล้ ๆ ร้านอ้อ..ร้านมีที่จอดรถด้านหลัง เด็กรับรถโบกมือเชิญเข้าไปจอดโชคดีมีคันหนึ่งขับออก |
ร้านที่เราไปชื่อร้านสันติโภชนา เราสั่งอาหาร 5 อย่างแต่ไม่ลืมสั่งตำไทยไม่เผ็ดด้วย |
|
|
... ... ลูกค้าเยอะมากร้านอยู่ตรงหัวมุมถนน ทั้งสองฝั่งคือ ร้านแยกกันเพื่ออยู่บริการ ฝั่งไหนโต๊ะว่างเข้าไปนั่งได้เลย |
ผมไม่ได้ถ่ายภาพร้านตอนกลางคืนมา |
เปล่ารับโฆษณานะเออแต่ ชอบที่อาหารอร่อยราคาคุ้มค่ากลับ ที่พักเลยเข้า กูเกิ้ลสตรีทวิวตามภาพข้างล่างนี้ |
เพื่อน ๆ ไปแถวนั้นลองไปทานอาหารไม่ผิดหวัง |
|
นั่งรถกลับ ทำให้นึกถึงภาพอุบลที่เคยอยู่ ถนนมันโล่งกว้างดี แต่มาดูปัจจุบันกลับแคบแสดงว่าเราเริ่ม...แหะ ๆ |
|
ออกจากร้านอาหารก็ตั้งจุด ไปโรงแรมที่พัก จีพีเอสพาไปเงียบ ๆ พูดให้รู้ว่าใกล้แล้วนะ เลี้ยวซ้ายเราก็ทำตาม |
เลี้ยวขวา ก็ทำตามเอะซอยนี้แคบมาก ๆ ถ้ามอเตอร์ไซค์มาจะหลีกกันได้หรือเปล่า หุ หุ |
คิดแบบนั้นจริงไปได้สักสองร้อยเมตร ก็เจอโรงแรมที่พัก อยู่ขวามือ เห็นถนนที่เลยโรงแรมไปกว้างกว่าถนนที่ |
ขับเข้ามานี่แหละหนาเชื่อจีพีเอส 555 ข้างล่างเป็นภาพกลางวันนะครับ |
|
|
ข้างล่างเป็นภาพกลางตืน ..... ... |
คืนนั้เรานอนสบาย เน็ตเร็วใช้ได้ ค่าที่พักคืนละ 500 บาทคุ้มเกินค้มเรานัดกันตอนสองโมงเช้า นำกระเป๋าใส่ท้ายรถ ออกมาเห็นถนนหน้าโรงแรม อืม..ถนนไม่แคบเหมือนที่เรามาตอนกลางคืน |
ไปกินอาหารเช้าร้านอยู่หน้าศาลจังหวัด |
|
|
|
ร้านนี้คนเข้าเยอะดีดูแล้วน่าจะเป็น คนวัยทำงาน หนุ่มสาวชอบ ราคาเบา ๆ เช่นไข่กะทะ 40 บาท |
มีขนมปังให้ด้วย ร้านนี้มีอาหารอย่างอื่นขาย เราสั่งเกาเหลาเลือดหมู กับหมูยอทำเองมากินด้วย รสอร่อย |
เราคุยกันว่า จะลองขับรถชมเมืองหน่อย แล้วค่อยขับรถไป ผาแต้ม สามพ้นโบกแต่มีทางไปสองทางใหญ่ |
คือข้ามไปฝั่งวารินชำราบสู่ อ.พิบูลมังสาหารขับเลาะแม่น้ำโขงไป หรือไปทางฝั่งอุบลผ่าน บ้านเหล่าเสือโก๊ก |
ถึงสามพันโบก แล้วค่อยเลาะฝั่งโขงก็ได้ |
แล้วเราก็พากันขับรถผ่าน โรงพยาบาลสรรพสิทธิ์ประสงค์ที่ หมาป่าเดียวดายมาคลอดที่นี่เรียกว่า เยือนถิ่นเก่า |
ขับรถมุ่งสู่สามพันโบก |
ถนนเส้นนี้ดูเขียว สดใสกว่าเส้นทางที่เราขับรถผ่านมาเมื่อวานก็เส้นทางขับนานเหมือนกัน คาดว่าน่าจะใกล้สามพันโบก |
แล้วรถไต่เนินไม่สูงแต่ก็ไต่เนินนั่นแหละครับ 555 ข้างหน้าเป็นถนนหักขวาแล้วเทลาดลง |
มีอาคารหลายหลังอยู่ในดงหญ้ารกน่าไม่น่าดูเลย ใครมาสร้างไว้เดาเลยว่า คงจะหน่วยงานราชการที่มีงบประมาณ |
มาสร้างเพื่อรอให้คนเข้าไปใช้บริการ แต่ไม่สำเร็จ |
หมาป่าเล่าว่า สองปีมานี้เขาสร้างดูใหม่แต่ ในปัจจุบันหญ้าขึ้นรกปกคลุมจนผมไม่ถ่ายภาพมา เงียบวังเวงคนท่องเที่ยวเขาไม่แวะหรอกขับลงไปข้างล่างใกล้แม่น้ำโขง |
ทุกคันเราก็ไปที่นั่น (กลับบ้านมาเขียนเข้าดูแผนที่ดาวเทียมเขาสร้างดีจริงๆ แต่คงประมาณการณ์ว่าคนจะไปใช้ |
บริการมาก แต่ไม่มี หน่วยงานคงจะถอดใจปล่อยให้รกซะเลย แต่ผมว่าเขาทำสำเร็จแล้วนะ สำเร็จแบบไหนรู้ ๆ กันอยู่หุ หุ) |
|
เราขับรถไปอีกเกือบสอง กม.ก็ถึงสถานที่ร้านค้า มีคนอยู่พอประมาณเลยเลี้ยวขวาไปจอดใต้ต้นมะม่วง |
มีคนมาเก็บค่าจอดรถยี่สิบบาท ก็โอเค เราต่างเข้าห้องน้ำแล้วเดินไปริมน้ำโขง กะจะไปดูน้ำ ลูกชายเล่าว่ามีเรือ |
รับริมตลิ่งล่องเรือไปดู แอ่งหินสามพีนโบกที่อยู่ไกลออกไป |
ยืนมองดูแล้ว มีแต่ลานหินกว้างไกล ไม่มีร่องน้ำให้เห็นพอที่จะ ลงเรือไปสามพันโบก ท้อซิครับอุตส่าห์นั่ง |
รถไกลหลายร้อยกิโลเมตรแต่ไม่ได้ดู เซ็งครับ |
คุยกับหนุ่มนักท่องเที่ยวนั่งหลบแดด เขาบอกว่า ลาวทำเขื่อนน้ำงึม น้ำโขงเลยแห้ง เราพลอยแย่ไปด้วย |
ตอนนั้นผมมีข้อมูลแต่ยังไม่แม่นไม่แน่ใจก็ รับฟังไว้ก่อน |
|
หลายคนส่ายหน้าเรื่องน้ำโขงแห้ง แต่เอะ....มีรถสองแถวอยู่หลายคันต้องไปถามดู |
แล้วเราจะได้ลงเรือ ไปดูสายน้ำระหว่างประเทศ กับดูสามพันโบกหรือ.....? |
ขอขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
L |
st.counter ผู้เข้าชม 1,606,504 |
= |
ขอบคุณเพื่อนผู้คลิกเข้าอ่าน กรุณาเม้นท์นิดหน่อยผมจะได้เข้าไปเยี่ยมได้ถูกคนครับ |
Diarist |
|
มาแสดงตนไว้ก่อน
แดวกลับมาอ่าน
ละเอียดๆอีกทีนะคะ