No. 762 บล๊อก Literature งานเขียน...ประจำ จันทร์
|
|
|
| ในแวดวงการงาน ของบริษัทต่างก็พยายาม ให้มียอดขายสูง และให้ฝ่ายขายต้องรับโควต้าขาย |
| เพิ่มขึ้นทุกปี เพื่อให้บริษัทมีกำไร เพื่อจะได้จ่ายผลกำไรให้ผู้ถือหุ้นบ้าง ได้ข่าวว่ามีบริษัทอีกแห่งแนวโน้มว่ากิจการจะดี |
| ถ้าได้ไปทำงานด้วยน่าจะดี..คิดแล้วก็ลาออกจากบริษัทเดิม และติดต่อ Boss ชาวต่างประเทศซึ่งได้ไปรับงานบริษัทแห่งใหม่ |
| เมื่อครึ่งปีที่ผ่านมา น่าจะดีกว่าที่เดิม แต่ก็เสี่ยงเหมือนกัน |
นายเขาก็รับเข้าทำงาน
|
| เป็นบริษัทกิจการประกันภัยขนาดกลาง มีสาขาก่อนแล้ว 10 สาขา นายเป็นนักการตลาด บริหาร |
| เป็นคนพูดน้อยแต่ชัดเจนมีเจตนามุ่งมั่น บรรดานักขาย นักการตลาดที่อื่นทราบ |
| ก็ทะยอยเข้ามาทำงาน เพียงสองปี บริษัทต้องเปิดสาขาเพื่อ บริการฝ่ายขาย และบริการลูกค้า |
| เป็น 30 สาขา |
|
ขณะนั้น ได้เป็นหัวหน้าแผนกรับประกัน พิจารณารับประกันออกกรมธรรม์ทุกฉบับ คำขอเอาประกันของลูกค้า(มีด้วยหรือส่วน
ใหญ่ นายหน้าตัวแทนไปตื้อมากกว่า แหะ ๆ)ที่
|
สาขาส่งไปให้พิจารณาไม่ได้รับประกันได้ทุกราย มีต้องปฏิเสธการรับประกันบ้าง
|
| บางรายมีการเสี่ยงภัยสูง คล้ายกับเพื่อน ๆ ที่ เคลมประกันรถทุกปี บางปีอุบัติเหต 2 ครั้ง |
| เพื่อรักษาน้ำใจ ก็รับประกัน แต่เพิ่มเบี้ยประกันพิเศษหรือไม่มีส่วนลดให้อีก โดยเรานำความเสี่ยงไปประกันต่อที่ ตปท |
| ถ้าอุบัติเหต บริษัทรับประกันต่อจ่ายชดเชยให้บริษัทแทน |
| งานของผมจึงมี คนเกลียด และ คนชอบบ้าง หุ หุ |
| |
| แผนกเราต้องส่งจดหมายถึงลูกค้าเก่า เพื่อแจ้งลูกค้าชำระเงิน หลายหมื่นฉบับต่อเดือน |
เหมือนบริษัทโทรศัพท์ค่ายต่าง ๆในปัจจุบัน แจ้งลูกค้าทุกเดือน
|
| เราก็พบว่า แผนกจัดซื้อน่าจะร่วมกับโรงพิมพ์จัดส่งซองไม่ครบ เช่นซองจดหมาย 1 กล่อง |
| จะต้องบรรจุได้ 500 ซอง..เราเบิกมาแต่เมื่อเครื่องตีประทับตราไปรษณีย์ ระบุว่าซองไม่ครบ |
| ทุกกล่องที่อยู่ใน คลังพัสดุ พบบ่อยมาก พนง.ในแผนกเรา ทะเลาะกับ แผนกพัสดุ เรื่องของขาดไม่ครบตามที่เบิก |
| กก.ผจก.ทราบเหตจึงให้ ฝ่ายบัญชีตรวจสอบ ปรากฏว่า แผนกจัดซื้อทุจริต แผนกพัสดุไม่ตรวจนับของคือไม่รอบคอบ |
กก.ผจก.บริษัทจึงฝากผม ดูแลแผนกจัดซื้อด้วย |
เลยจัดระบบใหม่ ให้โรงพิมพ์อย่างน้อย 3 แห่งเสนอราคาปิดผนึก บอกเขาว่ายื่นซองปิดผนึกผมจะเก็บไว้เปิดต่อหน้าพะยาน
ไม่ต้องว่าจะมีใครกระซิบบอกกัน ใครให้ราคาต่ำและมีฝีมือพิมพ์ก็จะได้งานไปพิมพ์
|
| ทำให้ราคาสิ่งพิมพ์ของบริษัทลดลง 40 % เยอะนะครับเพราะบริษัทมีสาขา 30 กว่าสาขา |
|
| |
| โรงพิมพ์เดิมที่เคยทอนเงินแก่ จัดซื้อคนเดิม ก็ลองเชิง ส่งกระเช้าของขวัญเนื่องจาก รับตำแหน่งใหม่ ให้เป็นการส่วนตัว หุ หุ |
| เลยโทรศัพท์ขอบคุณ บอกว่าจะนำไปจับฉลากแก่ พนง.บริษัททุกคนในงานปีใหม่แทน |
| ต่อไปให้เสนอราคาต่ำไว้ก็แล้วกันเพราะฝีมือพิมพ์ของคุณที่ผ่านมาดีมาก ไม่ต้องส่งของขวัญอีก |
| ตัดวงจร เงินทอน หรือเงินใต้โต๊ะได้ดี |
| เลยกลายเป็น ทำความดีเด่นจะมีภัยโดยไม่รู้ตัว รู้ว่ามีคนชอบเยอะเพราะรับคนเข้าทำงาน |
งานที่ทำยังต้องส่ง พนง.ในฝ่ายกำกับดูแลฯ ไปตรวจสาขาทุกสาขา ตามความจำเป็นหรือทราบข่าวไม่ค่อยดี
|
| เลยกลายเป็นฝ่ายที่คนชอบน้อย แต่น่าจะเกลียดมากหน่อย หุ หุ คือทำหน้าที่คล้ายตำรวจ |
| เวลาไปสาขาใด จะมีคนคอยต้อนรับ ขับสู่เป็นอย่างดีมาก ๆ 555 |
| ต้องรับเลี้ยงจนเบื่อ สาขาไม่ยอมให้จ่ายค่าอาหารใด ๆ เลยทั้งที่ เราบอกว่า มีงบรับรองจาก |
บริษัทแล้ว.. พวกเขาก็ไม่ยอม งั้นก็โอเค
|
| แต่เมื่อ ผจก.สาขาต่าง ๆ ที่เคยต้อนรับเราไป สำนักงานใหญ่ ผมก็รีบต้อนรับตอนเที่ยง |
| หรือหลังเลิกงาน พา ผจก.สาขาไปเลี้ยงเพื่อตอบแทน |
| ใช้เงินเยอะพอสมควร ขณะอยู่สำนักงานใหญ่บริษัทไม่มีงบรับรองให้ เฮ้อ.. หนักเหมือนกัน |
|
| เหนื่อยเพราะต้องรับงานเยอะ ดีที่มี ต้อยทำหน้าที่เลขากลาย ๆ ช่วยหลายอย่าง |
| ขึ้นปีใหม่ บริษัทจัดงานให้ พนง.ในกรุงเทพ ทานอาหารและมีการละเล่นกัน ณ โรงแรมหรูทุกปี |
|
| พวกเราทุกคน จะต้องนำของขวัญมา นำของขวัญมาจับฉลาก แน่นอนบริษัทมีของขวัญพิเศษ |
| เช่นตู้เย็น เครื่องเสียง เครื่องไฟฟ้า มาให้จับฉลากด้วยทุกคนหวังจะได้รับ รวมทั้งผมด้วย |
แหะ ๆ เผื่อฟลุค
|
| มีอยู่ปีหนึ่ง ทะยอยจับฉลาก เกือบหมดแล้ว เราก็ยังไม่มีชื่อได้รับของขวัญซะที เหลือน้อยมาก |
| กำลังนั่งดริ๊งกับเพือน ๆ ต้อยก็มาสะกิด |
| พี่ ๆ เขาเรียกพี่ไปรับของขวัญ |
| พอไปรับแล้ว ก็นำวางไว้บนโต๊ะ ส่วนต้อย ก็ขึ้นไปรับเหมือนกัน ของขวัญน้อยลงมาก |
| ต้อยรับมาแล้ว บ่นพึมพำ ใบหน้าบูด |
| อะไรต้อย |
| ต้อยจับของขวัญได้ของตัวเอง นั่น ๆ ของพี่ไวน์ อุ้ยตายจำกล่องของขวัญได้ ต้อยไปซื้อ |
แล้วติดนามบัตรพี่ไว้... นี่ไง
|
เราสองคน อึ้งกิมกี่ ทำไงดีไม่มีใครอยากได้ของ ๆ เรา..ไม่อยากได้ของขวัญในกล่องเลย ไอ้ต้อยมันบอกว่า |
หนูซื้อผ้าขนหนู ใหญ่กับเล็ก... ดีนะต่างสีกัน |
| เราหัวอกเดียวกัน งั้นเราแลกเปลี่ยน รางวัลก็แล้วกัน เราต่างหัวเราะขึ่น ๆ |
| |
| ตั้งแต่นั้นมาทำงานที่ไหน จะไม่รับหน้าที่ ตรวจสอบ เด็ดขาดคนเกลียดเยอะ |
| ไม่กลัวกรรมตามทันหรอก เพราะทำความดีเฉพาะตัวอยู่บ้าง หุ หุ |
| |
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ/มาเยือนทักทายทิ้งร่องรอยไว้
จะโหวตหรือไม่โหวต ไม่เป็นไรครับ |
| L 1,445,441 |
| st. ผู้เข้าชม 1,444,240 |
| = 1,201 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
อ่านเนื้อหาในบล็อกพี่
แต่ใจมันไหลไปสู่เรื่องราวของรัฐบาลเลยครับ 555
ฝ่ายตรวจสอบของเราตอนนี้
ทำหน้าที่เหมือนไม่ได้ทำนะครับ
คงเพราะตรวจไปโดนตรงไหน เจอตรงไหน
ก็ทำอะไรไม่ได้ 555
เหมือนงานที่พี่ไวน์ทำ
พอตรวจสอบเจอ แล้วแก้ไขได้
ก็สามารถประหยัดเงินให้บิรษัทได้ถึง 40 เปอร์เซ็นต์
นี่ถ้ารัฐบาลทำแบบนี้ได้
ถนนในประเทศไทยคงจะปูด้วยทองคำได้จริงๆ
เหมือนดังที่ท่านคึกฤทธิ์เคยพูดไว้แน่ๆครับ 5555