| No. 819 เที่ยว @ เขาหลัก ไม่น่ากลัวแล้ว…? |
|
| บันทึกการเดินทางของ หมาป่าเดียวดาย ลาพักร้อนครึ่งเดือน จากกรุงเทพ ไป พังงา ด้วยจักรยาน (ตอนที่ 14 ) |
| เข้าสู่ย่านเขาหลัก |
| |
| /////// |
| |
| อังคารที่ 11 มีนาคม วันที่สิบสองของการเดินทาง |
| |
| วันนี้กะระยะทางจากแผนที่ ผมจะขี่เข้าอำเภอ ตะกั่วทุ่ง ที่ตั้งของเหมืองกระโสม ทิน เดรดยิง เหมืองของ |
| อาจินต์ เป็นอีกวันที่รอคอย ถึงจะยังไม่เข้าบริเวณเหมืองแต่ ตัวตะกั่วทุ่งเองก็มีบทบาทเด่นอยู่ในหนังสือชุดเหมืองแร่ |
| |
| เส้นทางตะกั่วป่าจะต้องผ่านย่านเขาหลัก ผ่านอำเภอท้ายเหมือง มุ่งทิศใต้และหักขึ้นขวาตรงแยก ที่มุ่งใต้อีกนิด |
| ก็จะไปจังหวัดภูเก็ต ชื่ออำเภอชื่อจังหวัดเหล่านี้เขียนซ้ำอยู่ในหนังสือที่อ่านจนเป็นชื่อคุ้นชินของหมาป่าครับ |
| |
| ออกจากย่านยาวตะกั่วป่าเส้นทางเลียบใกล้กับชายทะเลฝั่งอันดามัน บริเวณนี้โดน สึนามิซัดหนักเมื่อปี 2547 |
| เวลาผ่านไปเกือบสิบปี ป้ายเตือนว่าหากมี่คลื่นยักษ์มา ให้วิ่งขึ้นเส้นทางไหนเพื่อหลบภัยมีติดเป็นระยะ |
| |
| จากระนองมา หมาป่าไม่ค่อยเห็นทะเลเท่าไหร่เพราะว่าทางหลวงนั้น ไม่ได้เลียบทะเลแบบแถว ๆ ระยอง หากแยก |
| จากเพชรเกษมไปตามชายหาดก็ต้องขี่เข้าไปเป็นกิโลกิโล |
| |
| ผ่านป้ายนึงเขียนว่าหาดบางสัก หมาป่าเลยแวะเข้าไปดูทะเลอันดามันสักหน่อย ขี่เข้าไปจะผ่านทุ่งที่น้ำทะเล |
| เคยกวาดเข้ามา ซากต้นไม้บางต้นที่ตายเพราะแช่น้ำเค็มในทุ่งก็มีให้เห็น จนมาโผล่ที่หาด ทะเลเรียบน้ำสีเขียวดูสบาย |
| ตา ลมรำเพยสบายตัวครับ |
| |
 |
| |
| ถามหนุ่มคนขับรถตู้ที่มาจอดรอรับแขกตามีสอร์ทว่า สมัยคลื่นมานั้นสูงแค่ไหน น้องเขาบอกว่าก็ครึ่งต้นสนริมหาด |
| แหละครับพี่ ขี่เล่นแถวชายหาดก็พบสถานที่หลบภัยที่ราชการมาสร้างไว้เผื่อในกรณีฉุกเฉินให้คนวิ่งขึ้นไปหลบ |
| |
 |
.....
 |
จากหาดบางสัก หมาป่าขี่ต่อมาจนเข้าเขตตำบลเขาหลัก แถบนั้นนักท่องเที่ยวคึกคักโรงแรม รีสอร์ทต่าง ๆ ซ่อมแซม |
| และก่อสร้างใหม่เต็มไปหมด ร้านวัสดุก่อสร้างใหญ่ ๆ เปิดอยู่หลายเจ้า บางเจ้ามีรถพ่วงบรรทุกกระเบื้องปูพื้น ปูผนัง |
จอดลำเลียงคันเบ่อเริ่ม มันก็บอกได้ว่าคนมั่นใจ และธุรกิจกลับมาเกือบเต็มร้อย
หลังจากบาดแผลใหญ่ที่ทิ้งไว้เริ่มรักษา |
| ตัวเองจนเกือบหายสนิท ถนนในตำบลเขาหลักใหญ่ สี่เลน บาร์เบียร์ร้านอาหารมีคึกคักครับ |
| |
| หมาป่าผ่านอนุสาวรีย์ของเรือตรวจการตำรวจ เรือ ต. 813 ซึ่งถูกพัดมาค้างบนฝั่งห่างจากหาดเป็นกิโลก็แวะเข้าไปชม |
| |
 |
มองดูภาพข้างบน ก็คงงั้น ๆ แต่ถ้าดูภาพข้างล่าง คลื่นซัดเข้าบนฝั่งไกลเพียงใดดูภาพข้างล่างซิครับ
 |
ขี่ต่อมาถึงเขาหลัก บนนั้นเห็นทะเลสวยมากครับ เส้นทางกำลังถูกขยายจากเดิม รถบดอัด รถเกรดลูกรังและยางมะตอย |
| ราดใหม่ ๆ เป็นระยะ |
| หมาป่ามาถึงอำเภอท้ายเหมือง ตอนเที่ยง แวะกินข้าวหมูกรอบกับบะหมี่ที่ร้านหน้า สภ.ท้ายเหมือง นั่งคุยกับคุณลุง |
| คนหนึ่งในร้าน แกถามว่าขี่ทางไกลมาคนเดียวอย่างนี้เป็นตำรวจหรือเปล่า ตลกดีครับหน้าตาเนื้อตัวหมาป่าดูยังไง้ |
| ยังไงก็ไม่น่าจะเหมือนตำรวจ แม้แต่ตำรวจสายสืบนอกเครื่องแบบก็ไม่น่าจะใกล้เคียง |
| |
| บนเส้นทางจากท้ายเหมือง มุ่งสู่ตะกั่วทุ่งก่อนถึงแยกที่จะลงใต้ต่อไปภูเก็ต เลขไมล์ทริปสะสมของอีเขียวขึ้นแตะ |
| ที่ 1,000 กม. ก็เลยหยุดถ่ายภาพเป็นที่ระลึก ทศนิยมตำแหน่งที่สองนี่มันเปลี่ยนทุก 10 เมตร เพราะฉะนั้นต้องเล็ง |
| ให้ดี ถ้าเผลอขี่เลยไปนิดเดียวหยุดไม่ทันมันจะเปลี่ยนจาก 999.99 ไปเป็น 0.00 ซึ่งไม่หล่อเลย |
| |
 |
| |
| จากนั้นก็ถึงแยกที่ด้านซ้ายตัดออกไปตะกั่วทุ่งและพังงา ด้านขวาลงใต้ต่อไปเกาะภูเก็ตครับ |
 |
| |
| หักซ้ายเข้าทางไปตะกั่วทุ่ง ถนนเพชรเกษมช่วงนี้เป็นสี่เลน เส้นทางเส้นนี้อยู่ในหนังสือเหมืองแร่ที่คนอ่านจะคุ้นชิน |
| อาจินต์นั่งรถนายฝรั่งไปข้ามฟากเรือแพยนต์ เพื่อไปธนาคารในตัวเมืองภูเก็ตก็เส้นนี้ อาจินต์เข้าจังหวัดพังงาก็เส้นนี้ |
| อาจินต์นั่งรถพี่จอนขับไปลืมหมวกและกลับไปเก็บหมวกกันสองคนช่วงยามดึก กับเจ้ร้านขายข้าวต้มที่อำเภอตะกั่วป่า |
| ก็ใช้ทางเส้นนี้ สมัยก่อนเป็นรถเลนสวนทางแคบกว่าสมัยนี้ แต่รถก็น้อยกว่าสมัยนี้มาก |
| |
| ยิ่งใกล้ตะกั่วทุ่ง และตำบลกระโสม หมาป่าก็ตื่นเต้นขึ้นเรื่อย ๆ ครับ ระหว่างทางเป็นช่วงเวลาโรงเรียนเลิกเด็ก ๆ เดิน |
| กลับบ้านหรือมีพ่อแม่ขี่มอเตอร์ไซค์มารับ บ้างก็นั่งรถมอเตอร์ไซค์พ่วงข้างเป็นกลุ่ม |
| เด็กทุกคนจะถือลังนมกล่องติดมือกลับบ้าน หมาป่าจอดถามว่าทำไมมีนมกล่องกันทุกคนเลย เด็กบอกว่าวันนี้เป็นวัน |
| สุดท้ายก่อนปิดเทอมใหญ่ ครูแจกนมโรงเรียนให้กลับไปกินที่บ้านเพราะจะไม่ได้มาโรงเรียนอีกเป็นเดือน |
| |
| และก็มาเจอป้ายเข้าเขต บ้านกระโสม ตำบลกระโสม อำเภอตะกั่วทุ่งในที่สุด เหมืองกระโสม ทิน เดรดยิง ได้ชื่อที่อิง |
| บ้านนี้แหละครับ |
 |
| |
| ความสนุกของการตามรอยเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ชีวิตใครคใดคนหนึ่ง หากเจ้าตัวเขาไม่ได้มาอยู่นี้ จุดในที่ ที่เขาเคยอยู่ |
| ตรงนั้นด้วยกัน คือการคาดเดาโดยใช้ข้อมูลที่รวบรวมมาและประมวลเพื่อชั่งใจและปักใจ |
| |
| จุดพิกัดที่หมาป่าคาดเดา เกิดจากการใช้ข้อมูลทั้งอินเตอร์เนทที่มีคนเคยไปสำรวจสถานที่ตอนถ่ายทำหนัง และหนังสือ |
| ชุดเหมืองแร่ที่ตีพิมพ์ล่าสุดเล่มสอง ตอนท้าย ที่คุณอาจินต์กลับไปหาเหมืองกระโสมเมื่อปี 2518 ในหลายบทที่อยู่ |
| ใต้หัวข้อว่ากลับไปสู่เหมืองแร่ ทำให้หมาป่าเห็นภาพชัดขึ้นในหัว อีกทั้งจุดที่ต้องระวังเทียบเคียงข้อมูลให้ดีดังนี้ครับ |
| |
| เส้นทางเดิมที่เป็นทางหลวงเพชรเกษมจากตะกั่วป่ามาบรรจบกับทางแยกไปภูเก็ตและตัดวกขึ้นมามุ่งสู่พังงา |
ที่หมาป่าขี่มานี้สมัยที่เหมืองยังดำเนินการอยู่ในช่วงปี 2492 - 2496 หรือแม้แต่ปี 2518 ยี่สิบสองปีให้หลังที่คุณอาจินต์
|
| กลับลงไปเยี่ยมบริเวณเหมืองและอำเภอตะกั่วทุ่ง ที่เดิมที่เคยมาใช้ชีวิตทำงานอยู่ ทางมันเป็นเส้นเล็กสองเลนสวน |
| และสมัยนั้นทางหลวงจะตัดผ่านดาวน์ทาวน์ที่มีตลาดร้านรวงในอำเภอตะกั่วทุ่งเลย |
| |
| คราวนี้พอยุคหลังบ้านเมืองเจริญ รถรามีมากขึ้น กรมทางหลวงจะขยายถนนเป็นสี่เลน ไม่ต้องวิ่งสวนกันบนทางแคบ |
| ถนนเส้นใหญ่เหล่านี้จะตัดเบี่ยงออกจากดาวน์ดาวน์ของอำเภอต่าง ๆ เหมือนเป็นทางเลี่ยงเมือง อย่างตะกั่วทุ่งนี้หาก |
| เปิดแผนที่ดู หากเรามุ่งหน้าพังงา ด้านหลังของเราคือภูเก็ต ทางเลี่ยงเมืองมันจะปาดผ่านด้านซ้ายมือของย่านร้านรวง |
และสถานที่ราชการที่รวมกันเป็นดาวน์ทาวน์
|
(งานเขียนของ หมาป่าผมอ่านแล้ว เพลิน คงจะลงสลับกับงานเขียน ด้วยตนเองเพราะเพื่อนบางคนเริ่มต่อว่า อู้ ไม่ยอมเขียนเอง 555 )
|
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| L 1,559,746 |
| st. ผู้เข้าชม 1,555,911 |
| = 3,835 |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์นิดจะได้แวะไปเยือนครับ |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
สวัสดียามเช้าครับพี่ไวน์
เข้าใจว่าพื้นที่คงได้รับการฟื้นฟูให้ดีขึ้นแล้ว
เพราะเรื่องก็ผ่านมาหลายปี
ไม่อยกาเฆ็นอุบัติภัยธรรมชาติเกิดขึ้นแบบนี้อีกเลยนะครับ
สูญเสียทั้งคน สูญเสียอะไรมากมายจริงๆ