~(อ่านตามแม่ # ๓) > > สามคม: นิยายแนวเชือดเฉือนอารมณ์โดย กฤษณา อโศกสิน ~ สามคม ผู้เขียน : กฤษณา อโศกสิน สนพ.โชคชัยเทเวศร์(พิมพ์ครั้งแรก ๒๕๓๔) ๒ เล่มจบ รวม ๗๗๖ หน้า(ราคาเล่มละ ๒๗๕ บาท) คำนำผู้เขียน : เมื่อพ่อแม่เป็นพ่อพิมพ์แม่พิมพ์ที่รับผิดชอบต่อลูก จำนวนพลเมืองดีจะเพิ่มขึ้นอีกมากต่อมาก เรื่องย่อ :(ย่อเองแบบยาวววว....) ปืนกับปลายเป็นพี่น้องสองชายที่นิสัยใจคอค่อนข้างแตกต่างกันลิบลับ แม้สายการทำงานจะใกล้เคียงกัน ปืนเป็นนักหนังสือพิมพ์ ในขณะที่ปลายเป็นนักโฆษณา ปืนเป็นเพลย์บอยหนุ่มใหญ่วัยใกล้สี่สิบที่มีเสน่ห์แพรวพราย ส่วนปลายเป็นน้องชายต่างมารดาที่ปืนส่งเสียให้เรียนจนจบ ซึ่งปลายก็สำนึกในบุญคุณข้อนี้จนต้องกลายเป็นลูกไล่กลาย ๆ ให้กับพี่ชาย รวมทั้งต้องรับภาระดูแลหลานสาววัยห้าขวบ - เด็กหญิงปิ้ม ที่เกิดขึ้นโดยความพลาดพลั้งบังเอิญของปืน จากน้ำเชื่อม เด็กสาววัย ๑๖ อดีตพนักงานรับโทรศัพท์ของบริษัท ปืนให้เด็กสาวออกจากงาน ซื้อบ้านให้อยู่และให้ค่าเลี้ยงดูลูกเป็นรายเดือน โดยเขามอบหมายภาระหน้าที่การนำเงินไปให้ การไปดูแลลูกสาวให้กับปลายทั้งหมด อ้างว่าเขาไม่อยากตกเป็นเบี้ยล่างของน้ำเชื่อมจนเกินไป น้ำเชื่อมเป็นเด็กสาวอายุน้อยที่การศึกษาไม่สูงนัก แต่เธอมีความทะเยอทะยานสูง เมื่อรู้สึกว่าปืนคงไม่ยกย่องเธอ รับเป็นภรรยาแบบออกหน้าออกตาแน่ ๆ เธอก็พยายามหาทางของตัวเอง โดยการไปสมัครงานกับเพรียว ซึ่งเป็นเพื่อนหญิงคนสนิทคนหนึ่งของปืน... เพรียวเป็นสาวใหญ่ไฮโซที่ไต่เต้ามาจากเลขานุการจนกลายมาเป็นภรรยาของเรืองนาม นักธุรกิจม่ายสูงวัยผู้ร่ำรวย เรืองนามเคร่งเครียดกับธุรกิจและเคยประสบอุบัติเหตุจนเสื่อมสมรรถภาพ... นั่นทำให้เพรียว หญิงสาววัยสามสิบรู้สึกหงุดหงิดรำคาญใจ เธอคบหาสนิทกับปืน เพราะหลงในเสน่ห์ของเขาและปืนเองก็ดูเหมือนจะรู้อกรู้ใจเธอดีกว่าใคร แต่่ทันทีที่ปืนได้รู้จักกับลินิน...ลูกสาวคนสวยของนายจเร เพื่อนนักธุรกิจของเรืองนาม ดูเหมือนว่าทั้งสายตาสายใจของปืนจะจับจ้องแต่ลินินเท่านั้น ก่อให้เกิดความริษยาขึ้นในใจเพรียวอย่างมิดเม้น ทำให้เธอยอมรับน้ำเชื่อมไว้ให้ทำงานด้วย เพื่อใช้หล่อนเป็นหมากในการกีดกันความรักของปืนต่อผู้หญิงคนอื่น ลินิน เป็นลูกสาวคนเดียวของนายจเร เธอจึงเป็นความหวังทั้งหมดของเขา เขาจะต้องคัดเลือกคู่ครองที่ดีที่เหมาะสมที่สุดให้กับเธอ... ในขณะที่เขาพยายามจะพาลูกสาวเข้าสังคมเพื่อได้พบปะผู้คนในแวดวงไฮโซ ลินินกลับชอบใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย เธอมักจะไปช่วยเพื่อนที่ทำงานในมูลนิธิเด็กกำพร้าใกล้บ้าน เมื่อเธอได้พบกับปืน เธอก็รู้สึกหวั่นไหวไปกับเสน่ห์อันแพรวพราวของเขา จนจเรต้องพยายามกีดกัน เพราะเขารู้สึกว่าปืน'คล่อง'เกินไปสำหรับลูกสาวเขา ยิ่งเมื่อเพรียวบอกกับเขาว่าปืนแอบมีลูกและเมียเก็บซุกซ่อนไว้ เขาจึงขอตัวน้ำเชื่อมกับลูกให้มาอยู่่บ้าน เพื่อให้ลูกสาวได้เห็นความเลวของปืนหนึ่ง, ...และเพื่อความสะใจที่ได้"สั่งสอน"ปืนเสียบ้าง...อีกหนึ่ง ซึ่งก็สมดังความตั้งใจของเพรียว ลินินเจ็บลึก ๆ อยู่ในใจเมื่อรู้เรื่อง แต่เธอก็มีสติดีพอที่จะไม่แสดงอาการใด ๆ ออกมา เธอต้อนรับน้ำเชื่อมกับลูกอย่างดี จนเด็กหญิงปิ้มเริ่มติดเธอ.... ในขณะเดียวกัน ปลายก็กำลังตามหาตัวสองแม่ลูกให้ควั่กด้วยความเป็นห่วงหลานสาว ส่วนปีนก็เอาแต่ก่นด่าน้ำเชื่อม ที่ทำเหมือนจะใช้ลูกเป็นเครื่องมือเรียกร้องความสนใจจากเขา แต่ในที่สุด ลินินก็ตัดสินใจบอกปลายเรื่องที่น้ำเชื่อมกับลูกมาอยู่ที่บ้านเธอ ทั้ง ๆ ที่พ่อของเธอไม่เห็นด้วย และไม่อยากให้เธอไปเกี่ยวข้องกับสองพี่น้องนั้น ปลายดีใจมาก เขารับปากที่จะยังไม่บอกปืน แต่ขอโอกาสไปเยี่ยมหลาน... จากจุดนั้นทำให้ปลายมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับลินิน แล้วเขาก็ตกหลุมรักเธอ แม้ว่าพี่ชายเขาจะเคยพูดในเชิงกันเขาไว้แล้ว... ลินินเองก็สังเกตเห็นความแตกต่างของสองพี่น้อง... เธอรู้สึกสนิทและสบายใจมากกว่าเมื่ออยู่กับปลาย แต่เธอก็ไม่รู้สึกวาบหวิวหวั่นไหวเหมือนตอนที่อยู่ใกล้ปืน อีกเหตุผลหนึ่งที่ลินินตัดสินใจบอกปลายเรื่องน้ำเชื่อมก็คือท่าทีที่เปลี่ยนแปลงไปของพ่อเธอ... มีหลายสิ่งหลายอย่างที่พ่อกับเธอคิดไม่เหมือนกัน และพ่อไม่เข้าใจเธอ ที่สำคัญ...เธอเริ่มจับสังเกตว่านายจเรแอบมีความสัมพันธ์กับน้ำเชื่อม ลินินคิดถึงการแยกบ้านกับพ่อเพราะสงสารแม่... เธอจึงขอให้ปลายช่วยดูเรื่องบ้านจัดสรรชานเมือง ทำให้ทั้งคู่ได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น ฝ่ายปืนที่เริ่มมองเห็นท่าทีเมินหมางของลินิน กับการกีดกันอย่างออกนอกหน้าของพ่อของเธอ ก็ทำให้เขาถึงกับตรอมใจ ท่าทางเขาเคร่งเครียด ปลายจึงตัดสินใจบอกเขาเรื่องน้ำเชื่อมกับลูกว่าอาศัยอยู่กับลินิน เมื่อปืนไปหาลูก ลินินก็ได้เห็นอีกมุมหนึ่งของเขา ที่สร้างความสั่นสะเทือนให้กับเธออีกครั้ง... เมื่อปืนได้รู้ว่าปลายเองก็แอบรักลินิน และคอยเทียวมาใกล้ชิดเธออยู่เสมอ เขาก็โกรธมากจนทะเลาะกันใหญ่โต และลำเลิกบุญคุณกับปลาย ทำให้ปลายตัดสินใจออกจากบ้าน แยกไปอยู่ตามลำพัง... เพราะเขาตัดสินใจแล้วว่า เขายินดีตอบแทนบุญคุณพี่ชายทุกอย่าง แต่ในเรื่องของความรัก...เขาขอยกเว้น... มาตามลุ้นกันค่ะว่าท้ายที่สุดแล้วเรื่องรักสามเส้าระหว่างพี่น้องสองชาย กับหนึ่งสาวจะลงเอยอย่างไร... หลังอ่าน... เล่าเรื่องย่อเสียยาวเหยียด แต่ถึงกระนั้นก็ดูเหมือนจะยังไม่จุใจคนอ่านคนเล่าต่อเลยค่ะ นิยายเรื่องนี้สำหรับตัวเองถือว่าเป็นม้านอกสายตา...ด้วยเห็นมันวางอยู่บนชั้นนานนับสิบปีเห็นจะได้ อาจจะด้วยชื่อเรื่อง ชื่อผู้ประพันธ์(ที่รับประกันความหนักหน่วง), ภาพปก(ที่หลังจากอ่านจบแล้วก็ยังไม่เข้าใจว่าภาพปกมันเกี่ยวกับเนื้อหานิยายยังไงเนี่ย... ต้องขออภัยที่ถ่ายภาพปกได้ห่วยมาก ๆ แหะ ๆ หาในเน็ตไม่มีเลย). ความหนาของหนังสือ...,และ ฯลฯ ที่ทำให้มองข้ามนิยายเรื่องนี้ไปเสียนาน... พอเห็นแม่เขาก้มหน้าก้มตาอ่านอย่างเพลิดเพลิน จนเกินเวลาที่ควรจะลุกไปทำกิจวัตรประจำวันอื่น ๆ ก็เลยคว้ามาอ่านตาม...ได้ผลค่ะ อ่านแล้วติดหนึบจนวาง(แทบ)ไม่ลง ถ้าไม่จบบท... เห็นได้จากเรื่องย่อนั่นละ ถ้าเล่ายาว ๆ แบบนี้แสดงว่าคนอ่านอินและฟินสุด ๆ ประมาณว่าอยากให้คนอื่นได้ร่วมฟินด้วยยังไงยังงั้น เรื่องราวก็ตามที่เล่าไปแล้ว... เรื่องของโครงเรื่อง การดำเนินเรื่อง ตลอดถึงสำนวนภาษาที่ใช้... สำหรับผลงานของนักเขียนชั้นครูแล้วล่ะก็ มิพักต้องพูดถึงเลยค่ะ... เฉียบและคมสมชื่อนิยายจริง ๆ ขอหยิบยกตอนที่ชอบ ๆ มาให้อ่านแล้วอินร่วมกันดีกว่าค่ะ ... เปิดเรื่องมาด้วยความคิดคำนึงของเพรียว...หลังงานเลี้ยงของผู้คนระดับไฮโซ '...แม้ตัวหล่อนซึ่งมักจะมีเปลวเพลิงเรืองระยับในอารมณ์... ก็ยังให้นึกหน่ายขึ้นมาอย่างไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ' ส่วนสามีหล่อน เรืองนามนั่นเล่า... 'หล่อนสังเกตเห็นว่าลึก ๆ แล้ว...เขาเหนื่อย... มิได้เป็นเหล็กเพชรแกร่งกร้าวกระไรนักหนาดอก...ก็มนุษย์นั่นแล้ว ขณะดื่มความสุขความเจริญ ก็จิบความทุกข์ความกังวลไปพร้อมกัน' และเมื่อเขาพูดถึงปืน...นักหนังสือพิมพ์หนุ่ม... 'คนเรา....มีปากกาในมือเสียอย่างจะพลิกให้มันคว่ำมันหงายก็ได้นี่...วันนี้ว่าดี พรุ่งนี้ว่าชั่วก็ได้...' เพรียวประทับใจในตัวปืน...หล่อนชอบ 'ผู้ชายเก๋แบบโก๋ๆ' ............ ลินินเพิ่งจบการศึกษากลับมาจากฝรั่งเศส...หล่อนรู้ตัวว่ายังซื่อนัก... พ่อจึงเห็นว่าเบื้องต้นเขาต้องเป็นผู้ควบคุมและฝึกปรือหล่อน... "พ่ออยากให้ลูก'สู้'กับคนสมัยใหม่ได้...เพราะงั้น พ่อเลยต้องพยายามหาภูมิคุ้มกันให้ลูกไงล่ะ" "ได้แก่ผู้ชายชื่อปืน" "เราเป็นปลอกคอให้กันและกันมานาน เขาอาศัยพ่อ พ่ออาศัยเขา ปากกา...มันบิดได้นี่ลูก คนใช้ปากกาเป็นจะรู้วิธีบิด... ปากกานี่ถ้าบิดเป็น มันลื่นยิ่งกว่าลูกปืนประตูเลื่อนอีกนา รู้ไว้เถอะ" ............. ตอนที่ปืนกับปลายคุยกันเรื่องของเด็กหญิงปิ้ม...ลูกสาวที่เกิดจากความพลาดพลั้งของปืน... ปลายชวนพี่ชายให้พาลูกสาวไปเที่ยวบ้าง... "...พี่ไม่ต้องการเป็นเหยื่อให้อีนั่นมันบีบ ถ้าเราแสดงว่ารักเด็ก ต้องการเด็กเท่าไหร่ มันก็สาแก่ใจเท่านั้น" "แล้วพี่จะเอาความรักนั้นไปซ่อนไว้ไหน หรือฝากใครไว้ ... เด็กมันต้องการของสิ่งนี้ด่วนขึ้นมาแล้วนะพี่ ไม่ควรกักไว้อีกแล้ว" ปืนอึ้ง...แต่ท้ายที่สุดก็ส่ายหน้า ........... ความคิดคำนึงของปลายตอนที่พาเด็ก ๆ จากมูลนิธิเด็กกำพร้าไปเที่ยวทะเล... '...อาหารกายของมนุษย์ บางทีก็ยังสำคัญน้อยกว่าอาหารใจด้วยซ้ำ เขาคิดแล้วสลดวูบขึ้นมา... ด้วยใจนี้คือธงชัยประจำตัว จำเป็นต้องชักขึ้นสู่ยอดเสา ให้ได้โบกสะบัดอย่างงดงามสง่าในกระแสลม ใจใครก็ตามหากถูกพับเก็บไว้ในลิ้นชัก สาบสางด้วยกลิ่นอับ เพราะไม่เคยได้รับการซักรีดให้สะอาด มิเคยมีการชักขึ้นเชิดชู ธงนั้นย่อมหมดสิ้นซึ่งโชคและชัย' ........... กับห้วงคำนึงของจิตรา...(แม่ของลินิน) กับภาพเดียวกันที่มองเห็น... 'เห็นเด็ก ๆ แล้วเพิ่งนึกขึ้นได้ว่า แท้จริงแล้ว เธอเหมือนต้นไม้แก่ ๆ ใกล้ถูกตัดโค่นแปรรูปมากกว่า วัฎจักรนี้ไม่มีผู้เลี่ยงได้ เช่นเดียวกับทุกสังขารในโลก แต่ตาดำ ๆ ตรงหน้าเธอนี่สิ...ที่ยังต้องรับปุ๋ย รับการพรวนดินรดน้ำ หากปุ๋ยดี ดินดี น้ำดี เขาก็จะเติบใหญ่ขึ้น เป็นต้นไม้แข็งแรง ประกอบด้วยกิ่งก้าน ดอกใบสวยงาม....' ............ จริง ๆ แล้วยังมีอีกเยอะค่ะ...เพราะนิยายเขาเฉียบคมจนบาดใจ...และเจ็บปวด ช่วงท้าย ๆ มีบทสะเทือนใจที่ค่อนข้างบีบคั้นอารมณ์ เรียกน้ำตาให้ร่วงเผาะ ๆ ได้เลยทีเดียว อ่านแล้วรู้สึกทั้งโกรธทั้งหดหู่ ทั้งสงสารทั้งสะใจกับผลกรรมที่ตัวละครแต่ละตัวได้รับ... เป็นนิยายดราม่าครบรสที่คลาสสิคมาก... หนังสือเล่มนี้พิมพ์ครั้งแรกเมื่อปีพ.ศ. ๒๕๓๔... แต่เนื้อหาเรื่องราวในเรื่องยังคงร่วมสมัย ไม่ตกยุคตกขอบ หลากหลายเรื่องราวเรายังคงพบเห็นได้ในสังคมปัจจุบัน... แม้วันเวลาจะล่วงเลยมากว่ายี่สิบปี เทคโนโลยีจะก้าวล้ำนำโลกไปถึงไหน ๆ แต่เรื่องของ"ใจ"มนุษย์...ยังต้องอาศัยการฝึกและฝนให้"คม"อยู่เสมอ เพื่อจะได้แทงทะลุเปือกตมแห่งกิเลสที่ห่อหุ้มจิตใจของตนออกมา ชวนอ่านอย่างแรงค่ะ!   Create Date : 30 สิงหาคม 2556     Last Update : 30 สิงหาคม 2556 11:48:04 น. Counter : 4768 Pageviews.   14 comment Share Tweet

~(อ่านตามแม่ # ๒) > > ความฝันที่ถูกทำลาย : ดราม่าจัดหนัก โดย ม.มธุการี ~ ความฝันที่ถูกทำลาย ผู้เขียน: ม.มธุการี สนพ.ศิลปาบรรณาคาร (พิมพ์ครั้งแรก มี.ค.๒๕๓๔/ ปกแข็ง ๒ เล่มจบ) เรื่องย่อ (ย่อเอง) : ตินทรีย์ หญิงสาววัยยี่สิบเศษ เพิ่งสำเร็จการศึกษาด้านวารสารศาสตร์ เธอใฝ่ฝันอยากเป็นนักเขียน แต่แม่ของเธอไม่สนับสนุน... และเธอก็เชื่อฟังตามใจแม่มาโดยตลอด แม่ของเธอ-ยุพรา เป็นม่ายสาวใหญ่วัยสี่สิบต้น เธอเลี้ยงดูตินทรีย์มาอย่างดีชนิดริ้นไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม ตินทรีย์เป็นเสมือนตุ๊กตาตัวหนึ่งสำหรับเธอ ที่ถูกเธอปั้นแต่งให้ได้อย่างใจ ยุพราทำธุรกิจด้านแฟชั่น และเธอก็ต้องการให้ลูกสาวมาช่วยเธอดำเนินงานด้านนี้ มากกว่าจะไปเป็นนักเขียนไส้แห้ง แล้ววันหนึ่ง ทรัชก็เดินเข้ามาในชีวิตของสองแม่ลูก... ทรัชเป็นพ่อม่ายหนุ่มใหญ่ เขามีอดีตที่เจ็บปวด ทำให้เขาไม่คิดจะแต่งงานใหม่ แต่เขาก็รู้สึกสะดุดตาในความสวย ใสบริสุทธิ์ของตินทรีย์ ในขณะที่ยุพราก็เกิดพึงใจในตัวทรัชทันทีที่ได้พบหน้า .......... เมื่อยุพราเห็นว่าทรัชสนใจในตัวตินทรีย์ เธอก็เกิดความหึงหวงและริษยาในตัวลูกสาว... เธอจึงตัดสินใจยกตินทรีย์ให้นายเผด็จ... ชายแก่คราวพ่อที่เคยมีศักดิ์เป็นพ่อเลี้ยงของทรัช (ที่หลังจากแม่ของทรัชเสียชีวิต พวกเขาต้องถึงขั้นเป็นคดีความกันเรื่องมรดก) ตินทรีย์เกือบจะพลาดท่าเสียทีนายเผด็จ...แต่โชคดีที่ทรัชกับกังสดาล เพื่อนรุ่น้องของแม่ไปช่วยเธอไว้ทัน กังสดาลนั้น รู้จักนายเผด็จดี และรู้อีกว่ายุพรารับเงินมาจากนายเผด็จแล้ว... เธอตัดสินใจบอกตินทรีย์เรื่องนี้ เพื่อให้ระวังตัวไม่ต้องตกเป็นสินค้าให้แม่"ขาย"ได้อีก... ตินทรีย์เสียใจมาก เมื่อพบหน้ายุพราจึงประชดให้ว่าเธอไปนอนที่บ้านทรัชมา... เพราะเธอรู้ว่าแม่กำลังหลงรักทรัชอยู่ ยุพราโกรธมาก จึงบอกความจริงกับตินทรีย์ว่า...เธอไม่ใช่แม่ผู้ให้กำเนิด... การที่เธอเลี้ยงดูตินทรีย์มาอย่างดี เธอย่อมมีสิทธิ์ที่จะทำอะไรก็ได้... แม้กระทั่ง"ขาย"หล่อนให้คนที่เธอเห็นว่าดี... นั่นทำให้ตินทรีย์รู้สึกเคว้งคว้าง เพราะนึกไม่ถึงกับความจริงข้อนี้ เธอตัดสินใจออกจากบ้านไปอาศัยอยู่กับยาย มารดาของยุพราซึ่งรักเธออย่างจริงใจ และไปทำงานในโรงพิมพ์เล็ก ๆ แห่งหนึ่งที่สนับสนุนงานเขียนของเธอ... กัลป์เป็นรุ่นพี่ที่เรียนด้านวารสารฯ เช่นเดียวกับตินทรีย์เป็นบรรณาธิการของสำนักพิมพ์แห่งนั้น เขาแสดงความสนใจตินทรีย์อย่างจริงจัง จนทรัชรู้สึกหึงหวง เขาจึงขอตินทรีย์แต่งงานด้วยความเห็นชอบจากยาย... เมื่อตินทรีย์ตกลงใจแต่งงานกับทรัช... สายสัมพันธ์ฉันแม่ลูกระหว่างเธอกับยุพราก็ขาดสะบั้นลงโดยปริยาย หลังแต่งงานตินทรีย์มีความสุขที่อบอุ่นอีกครั้งจากการดูแลของทรัช... แต่ความสุขของเธอช่างแสนสั้น เมื่อธุรกิจของทรัชเริ่มซวดเซ โดยที่เธอไม่ได้มีส่วนร่วมรับรู้ปัญหาต่าง ๆ ของเขาเลยในตอนต้น ...ต่อเมื่อผลร้ายของมันตกกระทบเธอเข้าเต็ม ๆ นั่นแหละ... เธอถึงได้รับรู้ถึงคำว่า...ความฝันที่ถูกทำลาย...มีความหมายเช่นไร... (เช่นเดียวกับความฝันของยุพรา ทรัช และอีกหลายคนในเรื่อง... ที่ต่างแตกสลาย ยับเยินไปพร้อมกัน...) เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่อ่านตามแม่ค่ะ หลังอ่าน... เรื่องย่อยาวเหยียดข้างบนนั่นเป็นเพียงเศษเสี้ยวเดียวของนิยายชีวิต ดราม่าหนักหน่วงเล่มนี้ ซึ่งก็เป็นไปตามสไตล์ของนักเขียนท่านนี้ที่แฟน ๆ ต่างรู้จักกันดี ตามเรื่องย่อคงเห็นแล้วว่าเรื่องราวชวนเครียดขนาดไหน... ถ้าได้อ่านเนื้อเรื่องเต็ม ๆ รับประกันความเครียดหนักกว่านี้อีก...หลายเท่าค่ะ นิยายเรื่องนี้สะท้อนให้เห็นภาพผู้คนในสังคมยุคสมัยหนึ่ง ที่ต่างโหยหาความสุข ความสบายให้กับชีวิต โดยแยกไม่ออกระหว่างความสุขที่ได้มาจากความรักความผูกพัน... กับความสุขฉาบฉวยที่ได้จากการครอบครองวัตถุและสิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหลาย ซึ่ง...ถึงแม้วันเวลาจะล่วงเลยมากว่ายี่สิบปี แต่ดูเหมือนว่าสภาพสังคม วิถีชีวิต วิธีคิด กับค่านิยมของผู้คนจะไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงไปสักเท่าไหร่เลย... กลับจะเพิ่มความบิดเบี้ยวมากขึ้น ๆ เสียด้วยซ้ำ ในนิยายเรื่องนี้จะมีพ่อม่าย แม่ม่ายเต็มไปหมด นับตั้งแต่ยุพรา...แม่ม่ายสาวใหญ่ที่เมื่อรักใคร่สิ่งใดหรือคนไหนก็ไขว่คว้า เพื่อจะครอบครองให้ได้ แม้จะต้องยื้อแย่ง หรือกระทั่งเหยียบย่ำชีวิตอื่นเธอก็จะทำ... (คนนี้ออกแนวจิตหน่อย ๆ ) ทรัช(พระเอก)...พ่อม่ายหนุ่มผู้ชมชอบการเอาชนะ และมักใช้สมองมากกว่าหัวใจ หากเขาคิดจะแต่งงานกับใครสักคน เขาต้องคิดคำนวณผลได้ผลเสียจนถี่ถ้วนแล้วจึงตัดสินใจ... กังสดาล...นักเขียนหมดไฟ แม่ม่ายสาวผู้เข็ดหลาบกับความสัมพันธ์ จนละเลยตัวเองและลูกสาวคนเดียว... นายเผด็จ...อดีตสามีของกังสดาลและอดีตพ่อเลี้ยงของทรัช... ในพจนานุกรมชีวิตของเขาไม่เคยบรรจุคำว่า"มนุษยธรรม"... เขามีลูกสาวกับกังสดาลหนึ่งคน แต่กังสดาลให้คำจำกัดความเขาไว้ว่า... เขาเป็น... "หนึ่งในสัตว์ตัวผู้หลาย ๆ ประเภทที่ไม่เคยดูแลและจำลูกตัวเองได้" ฯลฯ บอกได้เลยว่านิยายเรื่องนี้อาจจะไม่ได้จบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง... แต่เราคนอ่านจะเอาใจช่วยนางเอก และรู้สึกยินดี ดีใจไปกับทางที่เธอเลือก... อย่างที่แม่ของจขบ.กับตัวจขบ.เองรู้สึกพ้องกันค่ะ   Create Date : 20 สิงหาคม 2556     Last Update : 20 สิงหาคม 2556 10:48:54 น. Counter : 3800 Pageviews.   12 comment Share Tweet

~(อ่านตามแม่) > > ทัณฑ์กามเทพ : นิยายพาฝันสุดคลาสสิค โดย ชูวงศ์ ฉายะจินดา ~ ก่อนอื่น...ขออนุญาตเมาธ์มอยนิด ๆ อยากเขียนบล็อกวันแม่ แต่ก็มัวแต่ยุ่ง ๆ กับภารกิจนั่นนี่โน่น... จนเวลาล่วงเลยมาถึงวันนี้... บอกกับตัวเองว่า...แท้จริงแล้วความรักของแม่นั้นเป็นอกาลิโก... คือไม่ประกอบด้วยกาลและเวลา...ทุกวันทุกเวลาเป็นวันของแม่ได้เสมอ แต่ถึงกระนั้น ก็ต้องยอมรับว่า โลกต้องมีสมมติที่มนุษย์ร่วมกันบัญญัติขึ้นมา เพื่อกำหนดเป็นจุดร่วม เป็นสายสัมพันธ์อันงดงามที่จะโยงใย ให้มนุษย์ได้ใส่ใจในสรรพสิ่งรอบข้างอย่างใกล้ชิด... ให้มนุษย์ได้เรียนรู้ ได้ตระหนักถึงจุดกำเนิดและรากเหง้าของตนเอง... และมองเห็นคุณค่าของความรัก ความสุข ความเอื้อเฟื้อเกื้อกูลใด ๆ ที่เราได้รับมาเป็นเครื่องหล่อเลี้ยง หล่อหลอมชีวิตให้เป็นตัวเป็นตน เป็นรูปเป็นร่าง ดำเนินตามร่องตามรอย นับแต่น้อยจนเติบใหญ่... จากทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวทั้งหกทิศ ไม่ว่าจะเป็นธาตุธรรมชาติทั้งหลาย เหล่าสัตว์ร่วมโลกน้อยใหญ่... หรือจากมนุษย์ด้วยกันเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง...จากแม่ ผู้เป็นประหนึ่งทิศเบื้องบนแห่งเรา วันแม่จึงนับเป็นวันพิเศษสุด ๆ วันหนึ่งแห่งปี... ขอเขียนถึงแม่ นางเอกตลอดกาลในนิยายชีวิตของเราหน่อย แม่ของฉันเป็นนักอ่าน...แม้ว่าแม่จะได้เรียนหนังสือจบแค่ชั้นป.สี่ แต่แม่ก็ขวนขวายหาความรู้ใส่ตัวเท่าที่โอกาสจะอำนวย และนั่นก็กลายเป็นเชื้อพันธุ์อันดีให้กับพวกเราในรุ่นลูก ๆ ฉันและพี่ ๆ น้อง ๆ ทุกคนมีนิสัยรักการอ่านแบบเข้มข้นมาก ๆ ทุกซอกทุกมุมในบ้านของพวกเราจะต้องมีหนังสือหลากหลายประเภท หลากหลายเนื้อหาวางอยู่เสมอ แล้วมันก็สืบทอดลงไปสู่บรรดาลูก ๆ หลาน ๆ ของพวกเรา... และเชื่อว่า เมื่อพวกเขามีครอบครัว มีลูก เมล็ดพันธุ์อันนี้ก็จะถูกปลูกฝังลงในสายเลือดของพวกเขา... ไม่มากก็น้อย เมาธ์มอยมากไปแล้ว... บล็อกนี้ขอเล่าถึงนิยายรักเล่มหนึ่งที่แม่เพิ่งอ่านจบไปค่ะ... ทัณฑ์กามเทพ ผู้เขียน: ชูวงศ์ ฉายะจินดา สานักพิมพ์: รวมสาส์น 593 หน้า ราคา 200 บาท จากสำนักพิมพ์: ธนูแห่งกามเทพ ผู้ดลบันดาลความรัก...ชักนำให้มนุษย์รักกัน ทั้งยังสามารถแทงทะลุหัวใจ ฝากรอยแผลเอาไว้ให้เจ็บปวดรวดร้าว ราวถูกโทษทัณฑ์อันหนักหน่วง... ดังความรักของ รชฏ และ อโนมา ที่ถูกกามเทพลงทัณฑ์เพราะความหยิ่งทะนงและทิฐิบังตา นำพาให้อคติมาบิดเบือนหัวใจ ทำให้ความรักกลับกลายเป็นความเกลียดชัง ภายใต้เปลือกนอกที่ฉาบไว้อย่างแน่นหนา ใครเลยจะรู้ว่า...ในเนื้อแท้แห่งหัวใจนั้นมีความรักอันบริสุทธิ์ซ่อนอยู่ กว่าเปลือกปลอมจะกะเทาะออกมา กามเทพต้องใช้บทลงทัณฑ์ เป็นบทเรียนรักสอน อโนมา และ รชฏ ให้กบฏต่ออคติ แต่ภักดีต่อหัวใจ มาคอยลุ้นเอาใจช่วยว่าเส้นทางสายรักที่ซ่อนหนามไว้ใต้กลีบกุหลาบ จะสิ้นสุดที่ใด ท้ายที่สุดแห่งโทษทัณฑ์...จะพบของขวัญเป็นความรักหรือไม่ เรื่องย่อแบบยาว... มด-อโนมา ธิดาสาวของนายทหารนอกราชการคนหนึ่ง แม่ของเธอเสียชีวิตตั้งแต่เธอยังเล็ก ๆ พ่อของเธอได้ ผิว อดีตต้นห้องของภรรยาเป็นเมียอีกคน ผิวมีลูกชายสองคนคือ พงษ์เทพ และ เผ่าไท และมีลูกสาวบิดาเดียวกันกับอโนมา ๑ คนคือหนูแมว - ผาณิต อโนมารักน้องชายหญิงต่างมารดาอย่างจริงใจ และแม่ผิว ผู้ซึ่งเลี้ยงอโนมามาตั้งแต่เด็กก็รักใคร่อโนมาอย่างจริงใจเช่นกัน รชฎ อมรวัติมีศักดิ์เป็นหลานชายของมารดาอโนมา เมื่อพ่อและแม่ของเขาเสียชีวิตอย่างกระทันหัน พ่อของอโนมาจึงรับอุปการะรชฎ ให้เข้ามาอยู่ในบ้าน ส่งเสียให้เรียนจนจบมหาวิทยาลัย ทั้งยังให้ทำงานในธุรกิจของครอบครัว แต่งตั้งให้เป็นผู้จัดการ ตอนที่รชฏย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านนั้น เขาเป็นเด็กหนุ่มวัย ๑๙ ส่วนอโนมายังเป็นเพียงเด็กหญิงวัย ๑๓... เธอมีเพื่อนสนิทที่มีบ้านติดกันคนหนึ่งคือมยุเรศ ซึ่งในตอนนั้นเติบโตเป็นเด็กสาวรุ่น ๆ แล้ว มยุเรศออกอาการปลื้มรชฏอย่างออกนอกหน้า ในขณะที่อโนมาค่อนข้างวางตัวเป็นคุณหนูที่หยิ่่งและเชิด ในเวลาต่อมา เมื่อต่างเรียนจบ มยุเรศกับรชฏก็กลายเป็นคู่รักที่ใคร ๆ ต่างคาดหมายงานวิวาห์ของพวกเขา ส่วนอโนมาก็ทำตัวเป็นสาวไฮโซ คบ ๆ เลิก ๆ กับผู้ชายหลายคน... แต่สุดท้ายก็ดูเหมือนจะมีคนที่มาแรงกว่าใคร คือเจษฎา ชายหนุ่มท่าทางโก้หรูและร่ำรวย ในงานวันเกิดครบรอบ ๒๑ ปีของอโนมา มยุเรศแกล้งทำเป็นเฟลิตกับเจษฎาด้วยจุดมุ่งหมายสองประการ หนึ่ง เธอต้องการเอาชนะอโนมา เพราะลึก ๆ แล้วเธอแอบอิจฉาอโนมาอยู่เสมอ และคอยทับถมอโนมาอยู่ตลอดเวลาว่าไม่มีคุณสมบัติของกุลสตรี โดยเฉพาะเรื่องการบ้านการเรือน ประการที่สอง...มยุเรศแอบรู้สึกอยู่เสมอว่ารชฏนั้นแคร์อโนมามากกว่าเธอ และอโนมานั้นจริง ๆ แล้วก็แอบมีใจให้รชฏ เพียงแต่ทำฟอร์มเพราะรชฏมีฐานะแค่เด็กในบ้าน เธอจึงอยากจะยั่วให้รชฏหึงหวงเธอบ้างโดยการแสดงความสนิทสนมและเต้นรำกับเจษฎา แต่เรื่องราวกับเลยเถิด เมื่อต่างฝ่ายต่างเมาจนเผลอไผลมีความสัมพันธ์กันลึกซึ้ง... เมื่ออโนมากับรชฏไปพบเข้า อโนมาด่าว่าเจษฎาอย่างรุนแรง จนเจษฎาเกิดโมโหขึ้นมาก็แกล้งบอกรชฎว่าที่เขาทำอย่างนี้เพราะอโนมาบอกให้เขาทำ รชฏรู้สึกโกรธและผิดหวังมาก แม้เขาจะไม่เชื่อเจษฎาเต็มร้อยแต่จากท่าทีที่เปลี่ยนไปของอโนมาก็ทำให้เขารู้สึกคลางแคลงใจ เขารู้สึกสงสารมยุเรศจึงบอกว่ายังไง ๆ เขาก็จะแต่งงานกับเธอ... แต่เมื่อพ่อแม่ของมยุเรศรู้เรื่องที่เกิดขึ้น ก็บังคับให้เจษฎารับผิดชอบ โดยการแต่งงานกับมยุเรศ เพราะเห็นว่าเจษฎานั้นมีฐานะทางครอบครัวที่ดีกว่ารชฏ ซึ่งเจษฎาก็จำยอมทำตามทั้ง ๆ ที่เขาหลงรักอโนมาอยู่ อโนมารู้สึกเสียใจแทนรชฏมาก ดังนั้นเมื่อรชฏขอเธอแต่งงานเธอจึงตอบตกลง ทั้งที่เธอเข้าใจว่ารชฏนั้นรักมยุเรศอยู่เสมอ แต่ในคืนแต่งงานนั้นเอง รชฏก็แอบได้ยินเพื่อนสนิทในกลุ่มของเขากล่าวนินทาอโนมา ในทำนองว่าที่แต่งงานกับรชฏก็เพราะต้องการเอาชนะมยุเรศ ตามที่เคยลั่นปากไว้กับเพื่อน ๆ ของเธอเท่านั้น... ซ้ำร้าย หลังงานแต่งงานระหว่างรชฏกับอโนมาเพียงไม่นาน มยุเรศก็ให้บังเอิญมีปัญหาครอบครัวกับเจษฎาที่ต้องอาศัยความช่วยเหลือจากรชฏ กำแพงที่ขวางกั้นระหว่างทั้งคู่ดูเหมือนจะยิ่งหนาและสูงยิ่งขึ้น เช่นนี้แล้วชีวิตคู่ของพวกเขาจะลงเอยอย่างไร ต้องตามไปลุ้นในนิยายแล้วล่ะค่ะ หลังอ่าน... ที่บอกว่าเป็นนิยายพาฝันก็เพราะทั้งพล็อต ทั้งเรื่องราว ตลอดถึงตัวละครในเรื่องช่างชวนฝันเสียนี่กระไร อ่านแล้วพาให้ใจเคลิบเคลิ้ม รัญจวน...ฮ่า ๆ ประมาณนั้นเชียว เล่มนี้อ่านเป็นรอบที่สองค่ะ รอบแรกอ่านเมื่อนานมากแล้ว... รอบนี้อ่านตามแม่ คุณชูวงศ์เป็นนักเขียนคนโปรดคนหนึ่งของแม่ แม่เขาบอกว่านิยายคุณชูวงศ์เนี่ย พาฝันก็จริง แต่เขาก็ไม่ทิ้งเหตุทิ้งผล ที่มาที่ไปของตัวละคร ความสัมพันธ์โยงใยซึ่งกันและกัน ชัดเจนและสมเหตุสมผล นางเอกนิยายของนักเขียนท่านนี้มักจะฉลาด ช่างคิด และทันสมัย... ออกจะล้ำสมัยเสียด้วยซ้ำเมื่อเทียบกับช่วงเวลาที่ปรากฏในนิยาย... แต่ก็รักษาขนบ-วัฒนธรรมแบบไทย ๆ ในเรื่องของความอ่อนน้อมถ่อมตน การรักนวลสงวนตัว เป็นต้น ส่วนพระเอกก็จะออกแนวพระเอกมีปม ต้อยต่ำเจียมตัว แต่ก็มีมานะมุ่งมั่นและกตัญญูรู้คุณ โครงเรื่องก็หนีไม่พ้นเรื่องราวรัก ๆ ใคร่ ๆ ของหนุ่มสาว... แต่ผู้เขียนก็จะแฝงทัศนคติ แง่คิดมุมมองในเรื่องการใช้ชีวิตไว้ตรงนั้นตรงนี้อย่างเนียน ๆ เรียกได้ว่าเป็นนิยายพาฝันที่สมจริงเรื่องหนึ่งทีเดียวค่ะ อ้อ...ได้ยินว่านิยายเรื่องนี้เคยทำเป็นละครทีวีแล้วเมื่อหลายปีก่อน แต่ส่วนตัวไม่ได้ดู มาถึงยุคนี้สมัยนี้ ถ้าจะมีใครหยิบยกมาสร้างเป็นละครอีกก็น่าจะทำได้อยู่นะ ปรับเปลี่ยนบทให้เข้ากับปัจจุบันอีกนิด คาสติ้งดี ๆ รับรองเรตติ้งกระฉูดแน่นอน   Create Date : 16 สิงหาคม 2556     Last Update : 16 สิงหาคม 2556 11:48:17 น. Counter : 8270 Pageviews.   13 comment Share Tweet

~ นางร้ายสายลับ โดย 'หัสบรรณ' (ตามกระแสละครออนทีวี) ~ นางร้ายสายลับ ผู้เขียน : หัสบรรณ ผู้พิมพ์ : Princess(สนพ.ในเครือสถาพรบุ๊คส์ป 323 หน้า ราคา 220 บาท เรื่องย่อ(จากปกหลัง): เพราะรักเพื่อน ความซวยจึงมาเยือนจนเกือบต้องกลายเป็นข่าวใหญ่ แต่ความสวยกับชื่อเสียงที่สั่งสมมาในฐานะ ‘นางร้ายเบอร์หนึ่ง’ สุรีกานต์จึงถูกสารวัตรหนุ่ม (หน้าโฉด!) ขอร้อง (แกมข่มขู่?) ให้เป็นนางนกต่อหาหลักฐานเอาผิดพ่อค้ายาเสพติดตัวเอ้ แล้วจะปฏิเสธได้อย่างไรเล่า ในเมื่อหลักฐานความผิดของเธออยู่ในมือผู้พิทักษ์สันติราษฎร์อย่างเขา ในโลกของการทำงานมีแต่หนุ่มๆ ที่ทำให้หัวใจหวั่นไหว ไม่เว้นแม้แต่แฟนของเพื่อนสนิท แต่พออันตรายแยกเขี้ยวเข้ามาหาทีไร ไม่รู้ทำไมเธอต้องคิดถึงเจ้ากรรมนายเวรหน้าโฉดทุกที แล้วเธอจะทำ ‘ภารกิจเพื่อชาติ’ สำเร็จไหมหนอ? ในเมื่อ ‘ภารกิจหัวใจ’ ก็แทบจะเอาตัวไม่รอดแล้ว! หลังอ่าน... ขอตามกระแสละครหลังข่าวหน่อยเถอะ... หนังสือเล่มนี้ได้มาฟรีจากการเล่นเกมอ่านหนังสือในห้องสมุดพันทิปเมื่อสองปีก่อน ตอนที่ได้มาแรก ๆ พลิกอ่านไปไม่กี่หน้าก็ต้องวาง ด้วยความรู้สึกวิงเวียน อึ้ง ๆ มึน ๆ ศีรษะคล้ายจะเป็นลม กับสำนวนฉวัดเฉวียนสวิงสวายของคนเขียน วางไว้ยาวววว...จนลืมไปแล้วว่าตัวเองมีหนังสือเล่มนี้อยู่ มาเมื่อวันก่อนเห็นละครหลังข่าวแว่บ ๆ ถึงนึกขึ้นมาได้ จึงค้นออกมาจากกองดองเพื่ออ่านต่อ ก็ไหน ๆ ก็มีหนังสืออยู่ ขี้เกียจรอดูตอนจบของละคร อ่านไปบ่นไป...แต่ก็อ่านจนจบ... (ที่บ่นน่ะไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ บอกตรง ๆ ว่าไม่เก็ท ไม่ทันมุกบางมุกของคนเขียนน่ะ) เรื่องย่อ ๆ ก็ประมาณปกหลังนั่นแหละค่ะ เพิ่มเติมอีกนิด ๆ ...เอ้า! สุรีกานต์เป็นดาราสาวที่รับบทนางร้ายที่กำลังอยู่ในภาวะขาลง เธอมีเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่เป็นนางเอกระดับนางฟ้าแห่งวงการ ทั้งคู่ต่างมีอุปนิสัยที่แตกต่างจากบทบาทที่ตัวเองได้รับอย่างค่อนข้างสิ้นเชิง ในขณะที่นางเอกสาวอย่างพลอยนิลมีเบื้องหลังที่... เอาแต่ใจตัว ชอบวีนและเหวี่ยงเมื่อไม่ได้ดังใจ และรักแรงเกลียดแรง นางร้ายเบอร์หนึ่งอย่างสุรีกานต์กลับเป็นคนประนีประนอม ยอมและเอาใจเพื่อนอยู่เสมอ เรื่องเริ่มต้นขึ้นเมื่อพลอยนิลขอร้องให้สุรีกานต์ย่องเข้าไปขโมยภาพถ่าย (ที่เธออ้างว่าเป็นภาพหลุดของเธอที่หากหลุดออกไปสู่สื่อเธอจะต้องถึงกับเสียอนาคตในวงการแน่ ๆ) ในบ้านของอุษณะ-พระเอกหนุ่มชื่อดัง เมื่อสุรีกานต์ยอมทำตามเธอก็ถูกตำรวจจับขณะที่กำลังปีนออกมาจากบ้านนั้น... และเมื่อเธอเห็นภาพที่เธอขโมยออกมาเธอก็ต้องอึ้ง... เพราะมันเป็นภาพลีลารักระหว่างอุษณะกับนายแบบหนุ่มเนธาน คนรักคนปัจจุบันของพลอยนิลนั่นเอง สุรีกานต์นึกรู้ในทันทีว่าตัวเองถูกเพื่อนรักหลอกใช้เอาเสียแล้ว... (และพลอยนิลก็คงถูกแฟนหนุ่มหลอกมาอีกต่อหนึ่ง) เธอเสียความรู้สึกมากที่เพื่อนรักโกหก... ฝ่ายสารวัตรนฤเบศผู้จับและสอบสวนสุรีกานต์ด้วยตัวเองก็เล็งเห็นประโยชน์ ที่จะได้จากการจับกุมนางร้ายสาวครั้งนี้ ทั้งนี้เพราะว่าเขากำลังตามสืบคดียาเสพติดสำคัญ โดยมีเป้าหมายหลักเป็นพ่อค้ายาเสพติดลูกครึ่งชื่อริชาร์ด ซึ่งเดินทางมาติดต่อกับหุ้นส่วนสำคัญที่เมืองไทย... เขายื่นข้อเสนอให้สุรีกานต์ทำงานเป็นนางนกต่อให้กับเขา แลกกับการที่เขาจะไม่ดำเนินคดีและเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ... นั่นจึงเป็นที่มาของหน้าที่"นางร้ายสายลับ" ที่เธอจะต้องยอมรับอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้... แต่แล้ว ในระหว่างการทำงาน เธอจำเป็นต้องใกล้ชิด พัวพันกับนายตำรวจหนุ่มอยู่เนือง ๆ เพราะป็นภารกิจเสี่ยงอันตรายที่นายตำรวจหนุ่มต้องคอยปกป้องดูแลเธอ ก่อให้เกิดความหวั่นไหวขึ้นในใจนางร้ายสาวอยู่ไม่น้อยทีเดียว... ทั้งนายแบบหนุ่มที่ปรากฏในภาพลับเฉพาะ ที่ทำท่าหันเหจากนางเอกสาวพลอยนิลแล้วหันมาหาเธอ... สร้างความโกรธแค้นให้เพื่อนรักถึงขั้นแตกหัก โดยที่เธอไม่สามารถปริปากบอกพลอยนิลได้เลยว่า... คนรักของเจ้าหล่อนมีพฤติกรรมประหนึ่งเสือไบ... ซ้ำยังตกเป็นผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่งของตำรวจว่ามีส่วนพัวพันในคดียาเสพติด... เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะเผลอไผลมีความสัมพันธ์ด้วย... แล้วไหนจะพระเอกหนุ่มหน้าใหม่ที่พยายามจะสานสัมพันธ์กับเธอให้ลึกซึ้งกว่าเพื่อนร่วมงานนั้นอีก ชีวิตนักแสดงของเธอที่เหมือนจะกำลังอยู่ในภาวะขาลง... จึงมีแต่เรื่องวุ่นวายให้ตื่นเต้น ให้ติดตามลุ้นระทึกขึ้นมาทีเดียวเชียว! นั่นเป็นเรื่องย่อที่ย่อมาก ๆ เพราะยังมีเรื่องราว รายละเอียดอีกเยอะแยะมากมายจาระไนไม่หมด... พล็อตเก๋และทันสมัยดีค่ะ หยิบยกเรื่องราวฉาว ๆ คาว ๆ ของคนในวงการบันเทิงมาตีแผ่ ผสมผสานกับปัญหาสังคมอย่างปัญหายาเสพติด...ทำให้เรื่องราวมีแก่นสาระน่าสนใจดี การดำเนินเรื่องก็รวดเร็ว กระชับฉับไวไม่เยิ่นเย้อยืดยาด... จะติดอยู่นิดก็ตรงสำนวนภาษาที่ใช้นั่นแหละ ทังสำนวนการเล่าเรื่อง ทั้งบทสนทนาของตัวละครในเรื่อง มันช่างแฝงไว้ซึ่งการประชดประชันเสียดสี กระแนะกระแหนอยู่ตลอดเวลา เจอนิด หน่อย ๆ ยังพอทำเนา แต่นี่เขาเล่นหยอกแกมหยิก จิกกัดอยู่แทบจะทุกบรรทัด ทุกหน้า... บอกตามตรงว่า...มันเฝือ มันเฝื่อน เยอะเข้า ๆ พานวิงเวียนคลื่นเหียนอีกต่างหาก แต่นี่ก็เป็นแค่ความคิดเห็นส่วนตัวค่ะ นักอ่านรุ่นใหม่ ๆ อาจจะชอบอะไรที่แรง ๆ แซ่บ ๆ แบบนี้ก็ได้ แหะ ๆ ก็...ตามกระแสละครหลังข่าว อ่านจบแล้วหยิบมาเล่าต่อค่า... อ้อ พูดถึงละคร ขอเสริมอีกนิด...ปกติส่วนตัวชอบปีเตอร์นะคะ แต่ดูเรื่องนี้รู้สึกว่าปีเตอร์ไม่เหมือนสารวัตรนฤเบศในหนังสือเลยอะ ส่วนนางเอก...มาร์กี้ก็ดูจะเด็กไปนิดกับบทนางร้ายเบอร์หนึ่ง แถมการแสดงเรื่องนี้ก็ดูแปลก ๆ เหมือนจะโอเวอร์แอ็คชั่นไปหน่อยไหม... ก็ความเห็นส่วนตัวอีกนั่นแหละค่ะ   Create Date : 09 สิงหาคม 2556     Last Update : 9 สิงหาคม 2556 15:32:36 น. Counter : 5090 Pageviews.   17 comment Share Tweet

~ เล่ห์รักถักใจ : นิยายแนวฟีลกู้ด โดย "เนตรนภัส " ~ เล่ห์รักถักใจ ผู้เขียน : เนตรนภัส ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ(มี.ค. ๕๖) ๓๗๕ หน้า ราคา ๒๖๕ บาท จากสำนักพิมพ์ (และปกหลัง) : เธอเป็นดั่งปิ่นรัก...ปักที่กลางใจ ให้สองเราได้ชิดใกล้ด้วยดวงใจปฏิพัทธ์ “รักแรกพบ” ใครว่าไม่มีจริง!! เมื่อชายหนุ่มแสนอบอุ่นเกิดตกหลุมรักสาวน้อยช่างฝันเข้าเต็มเปา งานนี้ต้องใช้เจ้าขนปุยเพื่อเชื่อมความสัมพันธ์จากเพื่อนบ้านเป็นเพื่อนใจ... รักหวานละมุนของสาวน้อยวัยใสกับผู้ชายแสนดีที่มีแมวเป็นอาวุธ! ปิ่นปัก ไม่เคยนึกเลยว่าความฝันเกี่ยวกับเหตุการณ์ในอดีต ซึ่งทำให้เกิดแผลเป็นบนร่างกายอย่างไม่อาจลบเลือน จะเป็นลางบอกเหตุร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้นกับชีวิตอันแสนสดใสของเธอในไม่ช้า เริ่มตั้งแต่ป้าของหญิงสาวที่เดินทางกลับจากต่างประเทศมาอยู่ร่วมบ้านกันอีกครั้ง และทำให้บ้านที่เคยสงบสุขกลับเต็มไปด้วยความอึดอัด ในขณะเดียวกันปิ่นปักยังเจอเรื่องแย่ๆอีกหลายครั้ง อย่างยากจะเชื่อว่าเป็นเหตุบังเอิญ! โชคดีที่มีกานต์ ชายหนุ่มผู้แสนสุภาพ อ่อนโยน ซึ่งปิ่นปักมีโอกาสรู้จักเพราะเขานำลูกแมวที่ตกลงมาในห้องนอนของเธอไปเลี้ยง และคอยช่วยเหลือให้กำลังใจเธอจนก้าวผ่านเรื่องร้ายๆ ไปได้ แต่แล้วความรักของเขาและเธอกลับมีอันต้องสะดุด เมื่อกานต์กลายเป็นผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่งว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ร้ายๆที่เกิดขึ้น! ความรักของปิ่นปักจะดำเนินต่อไปอย่างไรในสถานการณ์ที่ไม่อาจไว้ใจใครได้เลย หลังอ่าน... เรื่องย่อ ๆ ก็ประมาณข้างบนนั่นเลยค่ะ เป็นนิยายรักนุ่ม ๆ เบา ๆ ที่พล็อตไม่มีความซับซ้อนอะไรเลย พระนางปิ๊งกันตั้งแต่แรกพบ โดยมีน้องเหมียวเป็นสื่อรัก เรื่องราว เหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นและดำเนินไปในเรื่อง ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องราวของทางฝั่งนางเอกเสียเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งก็มีปมดราม่าตามขนบนิยายรักโดยทั่วไป... ปมอันเป็นสาเหตุให้เกิดเรื่องร้าย ๆ ขึ้นกับเธออย่างต่อเนื่อง โดยคนอ่านก็สามารถคาดเดาได้ไม่ยากว่าเป็นฝีมือใคร... แม้คนเขียนเค้าจะแอบซ่อนปมไว้หลอกคนอ่านอยู่แบบเนียน ๆ พอสมควรก็ตามที ซึ่งก็ไม่มีอะไรให้ลุ้นมากค่ะ เพราะนางเอกเค้ามีพระเอกที่แสนดีคอยปกป้องดูแลอยู่ (แถมด้วยคุณตาผู้มีบารมีนั่นอีก... คนอ่านอ่านอย่างสบายใจค่ะว่ายังไง๊-ยังไง นางเอกก็คงไม่เพลี่ยงพล้ำหรอก หุหุ) ในเรื่องของความรักระหว่างพระ-นางเรื่องนี้ราบรื่นมากค่ะ ไม่มีตัวร้าย นางอิจฉามาให้รำคาญใจ ... สำนวนภาษาคนเขียนอ่านได้ลื่นไหลเป็นธรรมชาติดีค่ะ การเล่าเรื่อง การนำเสนอตัวละครก็เป็นไปแบบเรื่อย ๆ เอื่อย ๆ แต่ก็มีมุมกุ๊กกิ๊ก ๆ น่ารักๆ อ่านแล้วฟินอยู่บ้างเหมือนกัน... จะมีจุดสะดุดนิด ๆ ก็... พระเอกจะงี่เง่าและขาดความมั่นใจไปหน่อยไหม กับการเฝ้าระแวงและหึงหวงนางเอกกับคุณตาวัยร่วมเจ็ดสิบนั่น...? อ่านแล้วมันทำให้ภาพลักษณ์ของพระเอกที่แสนดีดร็อปลงนิด ๆ อะ(แหะ ๆ คหสต.ค่ะ) จุดที่ชอบมาก ๆ ในนิยายเรื่องนี้ก็คือนางเอกค่ะ... เธอเป็นหญิงสาวที่มองโลกในแง่ดี แม้จะโก๊ะ จะเอ๋อบ้าง แต่เธอก็เป็นคนที่มีความมุ่งมั่น และรู้จักเอื้ออาทรต่อความรู้สึกของคนรอบข้างเสมอ ไม่เว้นกระทั่งคนที่แสดงออกว่าเกลียดเธอนักหนา... ชอบงานที่เธอทำกับวิธีคิดในการทำงานด้วยค่ะ เป็นวิธีคิดที่สอดคล้องกับยุคสมัยมาก มีลูกมีหลานอยากให้เขาคิดได้แบบนี้ คือถ้าได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรักด้วยความมุ่งมั่นเต็มที่แล้ว ผลจะออกมายังไงก็ต้องยอมรับ... กับเรื่องราวความผูกพันของคนในครอบครัว ที่...ในที่สุดแล้ว... สายใยความใกล้ชิดผูกพันก็มั่นคงและมีความหมายยิ่งกว่าสายเลือดที่ไม่ได้เลี้ยงดู สรุปว่า...อ่านจบแล้วชอบในระดับหนึ่งค่ะ เรียกได้ว่าเป็นนิยายแนวฟีลกู้ด ที่อ่านแล้วให้ความรู้สึกอบอุ่น ๆ กรุ่น ๆ ในหัวใจดี อ้อ...ฝากถึงคนเขียนค่ะ (ถ้าบังเอิญได้เข้ามาอ่าน) แอบติดใจคู่แฝดพระเอกล่ะ ท่าทางจะกวน ๆ ดี จับมาเป็นพระเอกสักเรื่องเป็นไงคะ...?   Create Date : 01 สิงหาคม 2556     Last Update : 1 สิงหาคม 2556 11:49:30 น. Counter : 3258 Pageviews.   10 comment Share Tweet

• ชวนศึกษา(ธรรมะ)
• ชวนปฏิบัติ(ธรรม)
• เปิดบ้านแม่ไก่-ทักทายกันหน่อย
• หนังสือเก่า...อยากเล่าต่อ
• นิย๊าย ~ นิยาย
• นิย๊าย-นิยาย(๒)
• นิยายฝาหรั่ง & หนังสือแปล
• นิยายสายจีน
• วรรณกรรมเยาวชน
• สาระ(ค)ดี-ดี (Non-fiction)
• อ่านตามเกม
• ชวนดู(K)ซีรี่ยส์
• ฅนเมือง อู้กำเมือง
• เรื่องเล่าจากหลังดอย
• ปกิณกะ ซะป๊ะ ~ ซะเป้ส
• บทกวีที่ผูกพัน
• เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"
• บ่นบ้า' ตามอารมณ์ '
• สารบัญหนังสือในบล็อก

• เมณี
• บังอร-บังเอิญ
• โมกสีเงิน
• ป้ามด
• แม่เฮือน
• ปลิวตามลม
• นวลกนก
• January Friend
• ดอกเสี้ยวขาว
• อั๊งอังอา
• กวินทรากร
• Zhivago
• BoOKend
• ทิวาจรดราตรี
• นัทธ์
• nikanda
• โสดในซอย
• นายแจม
• narumol_tama
• Chulapinan
• แพนด้ามหาภัย
• beer87
• yjam
• วินนี่ย์หมีพูห์
• เจ๋วะรัฐถะ
• ammataya
• ลูกปัดแก้ว
• กะว่าก๋า
• นิงัย
• ร่มไม้เย็น
• แก้วกังไส
• พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
• ศรีสุรางค์
• แพรจารุ
• last_tibetstone
• malarn cha
• หอมกร
• JewNid
• กิ่งไม้ไทย
• หวานเย็นผสมโซดา
• komyooth
• PTNCenter
• rngja
• dream-devil
• เหมือนพระจันทร์
• kangsadal
• PhueJa
• ปลายทางของสายรุ้ง
• ปลาทองแก้มยุ้ย
• Pribtaa
• วิรตี
• Friday Story
• อุ้มสม
• ~:พุดน้ำบุศย์:~
• สามปอยหลวง
• ดอยสะเก็ด
• lovereason
• คนสวยที่ไม่เคยสวย
• PZOBRIAN
• ออโอ
• เรียวรุ้ง
• Webmaster - BlogGang

• olddreamz
• เมืองแจ๋ม
• เปิดโลกลำปาง
• ฅนเมือง
• โลกล้านนา
• ธรรมะดอทคอม
• Yahoo !
• Google
• คนเมืองฟังกำเมือง
• คำไท - คำถิ่น
• คลังภาพ
• BlogGang.com