น่าจะยังไม่เคยอ่านงานของอลินน์

ชอบเรื่องนี้ค่ะ ^^

มีอยู่ในกองดองเหมือนกัน

เล่มนี้ยังไม่ได้อ่านค่ะ แต่พล็อตแนว ๆ นี้มันก็ชวนให้อ่านนิด ๆ เหมือนกันนะคะ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แม่ไก่


"ข้อมูล" เป็นจุดแข็งของนกัเขียนในอดีตจริงๆนะครับ

ผมเคยอ่านสัมภาษณ์นักเขียนท่านหนึ่ง
ท่านบอกว่าตอนที่เขียนนิยายเกี่ยวกับเขมร
ท่านให้คนช่วยหาข้อมูลถึง 10 คน

แยกกันเลยทั้งเรื่องของเครื่องแต่งกาย วัฒนธรรม ภาษา ฯลฯ

สิ่งนี้ทำให้งานออกมาสมจริงสมจังและถูกต้องมากที่สุดครับ

นามปากกานี้คุ้นๆ

อ่านแล้วไม่โอเท่าไหร่ ไม่มีลุ้นเลยอะ ถึงจะเดาคนร้ายผิดก็เถอะ (แหะๆ เป็นคนหนึ่งที่โดนหลอก) ตอนจบก็คิดอยู่แล้วว่านางเอกยังไงก็ไม่ตายหรอก ถึงนักเขียนจะเว้นไว้นิดหนึ่งก็เถอะ(ไม่ยอมโดนรอบสอง) แต่ก็เป็นเรื่องแรกของนักเขียน ยังไงก็ยังให้อภัยได้