สวัสดีค่า ขออนุญาตทักทายท้ายบล็อกตรงนี้ก็แล้วกันนะคะ
คือพอดีอัพบล็อกไปแล้วเพิ่งนึกได้ว่าเคยมาร์คไว้ในใจจุดหนึ่งตอนที่อ่านเล่ม ๑ กับเล่ม ๒
ว่าจะต้องพูดถึง แต่ก็ลืมเสียได้...

คือมันตงิดใจนิดนึง ความที่ไต้หยี่เป็นหญิง แต่จากการแต่งกาย ท่าทีอุปนิสัยต่าง ๆ ผู้คนต่างเข้าใจว่ามันเป็นชาย
ซึ่งมันก็ไม่มีปัญหาอะไร ดีเสียอีกเพราะจะได้ไม่มีใครกล้ารังแก

แต่ก็มีบางครั้งบางทีเกิดเหตุจวนตัวเข้า มันจำเป็นต้องพิสูจน์ให้คนอื่นรู้ว่ามันเป็นหญิงนะ
ซึ่งวิธีพิสูจน์ของมันนั่นแหละที่เรารู้สึกทะแม่ง ๆ ต้องทำถึงขนาดนั้นเลยเหรอ
อย่างไรเสียมันก็เป็นหญิง จู่ ๆ ฉวยมือผู้ชายไปแปะที่หน้าอกหน้าใจตัวเอง
เพื่อให้เขาสัมผัสได้ถึงทรวดทรงควา%C

ต่อ...(ทำไมคอมเม้นต์มันขาดห้วนไปดื้อๆ)

คือจะบอกว่ามีหลายครั้งที่ไต้หยี่มันฉวยมือบุรุษไปจับหน้าอกตัวเอง เพื่อพิสูจน์ความเป็นหญิง....

กระทั่งฮ่องเต้มันก็ไม่เว้น....
อ่านแล้วมันแปร่งๆ ทะแม่งๆ ชอบก๊ล

ไม่ทราบว่าคนอื่นๆที่อ่านแล้วคิดยังไงกับมุกนี้คะ ?

โดนส่วนตัวมุขจับมือผู้ชายให้จับหน้าอกตัวเองนี่
เหมาะสมกับไต้หยี่ดีค่ะ (เขียนชื่อถูกหรือเปล่า) คือจะบอกพี่แม่ไก่ยังไงดี

จากบทบรรยาย
ชีวิตที่ผ่านมาของนางเอกที่ดูใกล้เคียงกับพระเอกคนนี้ เธอมองว่าทุกเพศเท่าเทียมกันอะคะ ก็เลยเล่นมุขนี้เพื่อพิสูจน์ตัวเองแบบไม่แคร์

ชอบเรื่องนี้ด้วยเหมือนกัน

แวะมาบอกว่าชอบมากเหมือนกันค่ะ คนเขียนทำได้ดีทั้งเนื้อเรื่อง บทสนทนา การจับวาง การดำเนิน อารมณ์ น้อยคนที่จะครบเครื่องได้ขนาดนี้

นอกจากนี้ยังเก่งที่นำพล็อตที่ประหลาดมาทำเป็นเรื่องธรรมชาติ ให้คนอ่านรู้สึกร่วมไปกับเนื้อเรื่อง

ตอบคุณแม่ไก่เรื่องการพิสูจน์ เอาจริงๆ โอว่าไต้หยี่ไม่สนด้วยซ้ำว่าตัวเองจะเป็นผู้หญิง แค่มันรู้และเข้าใจว่ากายเป็นหญิงก็พอ ส่วนคนอื่นจะรู้สึกอย่างไร เข้าใจแค่ไหนมันไม่สน

โอคิดว่าถ้าไต้หยี่อาย ตัวละครตัวนี้จะไม่ใช่ไต้หยี่ต่อไป

ก็เพราะไต้หยี่ มันไม่มีนิสัยแบบผู้หญิงอยู่ในตัวสักกะติ๊ดน่ะสิคะ

มันเลยไม่มีความรู้สึกที่ต้องสงวนตัวอะไรทำนองนั้น ...แบบว่า ถ้าจับแล้วยังไม่เชื่อ มันคงถอดเสื้อโชว์ละค่า

อยากเชียร์ให้คุณแม่ไก่ ไปอ่านชุดนางซินค่ะ
นองเค้าเขียนได้ดีมาก จนไม่คิดเลยว่าเป็นนิยายที่คนไทยเขียน (ตอนอ่านก็ทำใจกับคำผิดที่มีเยอะมาก สักหน่อยละกันค่ะ)

อ่านรีวิวแล้วอยากอ่านขึ้นมาเลยค่ะ ทั้งๆที่เลิกความสนใจต่อเรื่องนี้ไปแล้วนะนี่ (พยายามตัดๆกิเลสตัวเองสุดๆ สงสัยคงจะไม่รอดค่ะ >__< 555)

อูยยย พระเอกมาดแมนกับนางเอกตุ้งติ้ง พิศดารน่าดู เมื่อวานเพิ่งเห็นในB2Sกำลังคิดอยู่ว่าน่าอ่านไหม คงจะซื้อมาอ่านเปิดหูเปิดตาจากรักแหววๆมากกว่ารักบ้าง ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ

ชอบเรื่องนี้มากเหมือนกันค่ะ

เรื่องนี้เห็นในร้านนายอินทร์ ช่วงที่กำลังเสพนิยายจีนค่อนข้างมาก ส่วนตัวแล้วไม่ชอบคำว่า เจ้าสำราญ และมีหลายเล่มจึงไม่กล้า อีกอย่าง .. พอเพื่อนซื้อมาอ่าน กลับบอกว่าผิดหวังกับเรื่องนี้ ก็เลยหมดความสนใจไปเลย

อ่านรีวิวนี้แล้ว ประกอบกับคอมเมนท์ที่หลายคนชอบ จะติดเยื่อใยต่อกันกับราชบุตรเขยเจ้าสำราญเอาไว้ก่อน

ตอนแรกนี่กะจะยืมเพื่อนอ่านเลยค่ะ 555 เพราะดันถลุงเงินไปซื้อมากกว่ารักท้้งของใหม่เก่า แถมนิยายจีนจากห้องสมุดอีก เรียกว่าฟีบแบบสุดๆ แต่พออ่านรีวิวเปลี่ยนใจไปซื้อมาดีกว่า เผื่อเก็บสะสมค่ะ 555