|
แสงตะวันส่องใจ ผู้เขียน : พรรณสิริ ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ (ครั้งแรก/ส.ค. '55) 303 หน้า ราคา 225 บาท
โปรยปก :
เพราะเขาคือแสงตะวันแห่งหัวใจ ยามอยู่ใกล้จึงแผดเผา ทว่าก็เหน็บหนาวเมื่อห่างไกล
...........
กสิดิษฐ์ เพลย์บอยเนื้อหอมวัยสามสิบหกที่เจนจัดทั้งเรื่องงานและความรัก ถึงคราวต้องหัวปั่นเมื่อดันมาสะดุดรักดุจลดา นักศึกษาสาววัยใสผู้มีดวงตาและน้ำเสียงหวานซึ้ง แต่เธอกลับแสดงออกว่าไม่อยากอยู่ใกล้...ราวกับรังเกียจเขาเสียเต็มประดา นั่นจึงเป็นที่มาให้ชายหนุ่มพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง
จากแค่ความต้องการเอาชนะผู้หญิงที่ไม่ยอมศิโรราบให้เขา ทว่า...เมื่อเธอยอมให้ใกล้ชิดก็ก่อเกิดความรู้สึกสนิทเสน่หาขึ้นในใจจนมิอาจถอนตัว
แต่ในขณะที่ความสัมพันธ์ของเขาและเธอกำลังหวานชื่น ก็กลับมีอุปสรรคเข้ามาขัดขวาง
แล้วอย่างนี้เพลย์บอยหนุ่มที่แสนจะเอาแต่ใจอย่างเขาจะแก้ปัญหานี้อย่างไร เมื่อฝ่ายหนึ่งคือมารดาที่ฝากความหวังทั้งหมดไว้กับเขา กับอีกฝ่ายคือผู้หญิงที่เขาเพิ่งรู้ตัวว่ารักเธอหมดใจ... และคงไม่มีใครมาแทนที่เธอได้
เพิ่มเติมคำแนะนำหนังสือจากหน้าเว็บสนพ.อีกนิดหน่อย...
เรื่องราวความรักแท้ที่มั่นคงของ ดุจลดา หญิงสาวแสนธรรมดา กับ กสิดิษฐ์ หนุ่มหล่อไฮโซ... โชคชะตานำพาพวกเขามาพบกัน
เหมือนฟ้าผ่าลงมากลางใจ เมื่อจู่ๆ ดุจลดา ก็ได้รู้จากปากแม่ของคนรักว่าชายหนุ่มมีคู่หมั้นคู่หมายแล้ว เท่านั้นยังไม่พอ เธอดันตั้งครรภ์ และตาของเธอก็กำลังจะมองไม่เห็น ซึ่งเป็นผลกระทบจากอุบัติเหตุรถชน
และด้วยความรัก หญิงสาวพยายามหลบไปให้ไกลจากชีวิตของชายผู้เป็นที่รัก เพื่อให้เขาได้ทำตามคำขอของมารดาที่ป่วยเป็นมะเร็ง แต่ชายหนุ่มก็ไม่ละความพยายามที่จะตามหา หัวใจ ของเขา
หลังอ่าน... เรื่องย่อก็ประมาณข้างบนนั่นเลยค่ะ
โรแมนติกดราม่าที่พล็อตธรรมดามาก...(ค่อนไปข้างออกแนวน้ำเน่าแบบเชย ๆ ด้วยซ้ำ) หากแต่มีเรื่องมีราวชวนซาบซึ้งสะเทือนอารมณ์ที่อ่านแล้วอินได้ประมาณหนึ่งทีเดียว
ด้วยสำนวนภาษาที่ลื่นไหล การดำเนินเรื่องที่เหมือนจะเรียบ ๆ เรื่อย ๆ แต่ก็มีจุดดึงดูดให้คนอ่านต้องติดตามอ่านอย่างลุ้น ๆ และเอาใจช่วยตัวละคร ผสมกับความอยากรู้ว่าเรื่องราวความรักของพระเอกนางเอกจะลงเอยยังไง
ทำให้อ่านจนจบได้ภายในเวลาอันรวดเร็ว... จบแล้วก็อิ่มและอบอุ่นใจนะคะ
อิ่มในเรื่องราวความรักที่จริงจังและมั่นคงของคู่พระ-นาง... แม้จะมีอุปสรรคมากมาย
และอบอุ่นในเรื่องราวการต่อสู้ชีวิตของนางเอก ที่ต้องประสบชะตากรรมอันเลวร้ายแต่ไม่ท้อถอย และไม่หยิ่งจนเกินไปที่จะรับความช่วยเหลือจากผู้อื่น
ซึ่งอุปสรรคความรักของทั้งคู่นั้นก็เป็นไปตามขนบของนิยายน้ำเน่านั่นแหละค่ะ .... ปมความเหลื่อมล้ำทางฐานะ ชนชั้น ปมแม่ผัว-ลูกสะใภ้ ปมแม่พระเอกป่วยปางตาย ปมนางเอกท้องแล้วหนี...(เพื่อหลีกทางให้พระเอก) ปมพลัดพราก ฯลฯ
เรียกว่าอ่านๆ ไปยุงบินให้ว่อนนั่นแหละ
แต่คนเขียนเค้าก็เก่งทีเดียวที่สามารถทำให้คนอ่านรู้สึกอินได้ ในแง่ของความสมจริงของเรื่องราว ทำให้เชื่อได้ว่างั้นเถอะ... ว่าที่เขาว่ากันว่านิยายก็มาจากชีวิตจริงนั่นแหละ...มันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ รู้สึกได้ว่าเหตุการณ์แบบนี้มันอาจเกิดขึ้นได้และมีอยู่จริงในสังคม... ไม่ว่ายุคใดสมัยใด
ตัวละครแต่ละตัวก็มีมิติ มีดีมีร้าย มีกิเลสตัณหาเป็นมนุษย์มนาดี
ทั้ง ๆ ที่ตอนแรก ๆ ออกนึกรังเกียจวิธีคิดกับพฤติกรรมของพระเอกอยู่ครามครัน แต่ตอนหลังเมื่อเขาเปลี่ยนแปลงได้ด้วยความรัก รักและรับผิดชอบนางเอกอย่างจริงใจ ก็กลับเห็นใจและเอาใจช่วย
มีบทรักวาบหวามชวนเคลิบเคลิ้มอยู่ไม่มากไม่น้อย พอประมาณ และสมเหตุสมผล... แต่ภาษาเขานุ่ม ๆ ละเมียดละไมดีค่ะ
มีจุดสะดุด ๆ อยู่เล็กน้อย ในเรื่องของการใช้ถ้อยคำ ที่ตอนแรกเข้าใจว่าเป็นความผิดพลาดของการพิสูจน์อักษร แต่เมื่อเจอคำเดิม ๆ สองสามจุดก็เลยคิดว่าไม่ใช่...
เช่นคำว่า"เทือกเถาเหล่ากอ" ในนิยายใช้เป็น"เถือกเถาเหล่ากอ" กับคำว่า"ฝ่าฟันอุปสรรค" ในเรื่องใช้เป็น"ฝ่าฝันอุปสรรค"
และมีอยู่ตอนหนึ่ง... หลังจากที่พระเอกฉวยโอกาสมีอะไร ๆ กับนางเอก... ซึ่งจะว่าไป ฉากนี้จะโทษพระเอกฝ่ายเดียวก็ไม่น่าจะได้ เพราะนางเอกเมาแล้วก็ออกแนวยั่วพระเอกเหลือเกิน ........ เมื่อฉากรักผ่านไป นางเอกรู้สึกผิดหวังที่พระเอกไม่รักษาสัญญาที่ว่าจะไม่ล่วงเกินเธอ
"สายตาดูหมิ่นเหยียดหยามจากแววตาคู่งามทำให้กสิดิษฐ์หงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก..."
ทำไมใช้คำว่า... "ดูหมิ่นเหยียดหยาม" เราว่ามันแรงไปนะ ตัวเองก็รักเขาและสมยอมเอง แล้วไป"ดูหมิ่นเหยียดหยาม"เขาเรื่องอะไร?
ก็เป็นแค่จุดเล็กจุดน้อยที่อ่านแล้วสะดุดน่ะค่ะ
โดยรวมแล้วนับว่าเป็นนักเขียนหน้าใหม่ที่มีฝีไม้ลายมือไม่ธรรมดาเลยทีเดียว อ่านได้อินและฟินเกินคาด
หยิบมาบอกเล่า ชวนอ่านกันค่ะ
|
จำชื่อไว้ก่อนค่ะ