'หัวใจ๋ข้า หัวใจ๋เจ้า ห้อยอยู่เก๊าเดียวกั๋น' *
*คลิกเพื่ออ่านคำแปลเจ้า :)
~ Cassette ...ท่วงทำนองในรอยรัก :นิยายรัก แนวถวิลหาอดีตโดย"ปองวุฒิ" ~





Cassette ...ท่วงทำนองในรอยรัก
ผู้เขียน ปองวุฒิ
ผู้พิมพ์ สนพ.อรุณ(ก.ย. '๕๖)
๒๕๓ หน้า ราคา ๑๙๙ บาท


เรื่องย่อ ๆ (จากปกหลัง)


'ญาดา' นักเขียนสาวผู้เปี่ยมความสามารถเดินทางกลับมาบ้านย่านเมืองเก่า
เพื่อดูแลพ่อผู้เจ็บป่วย หลังจากไปใช้ชีวิตอยู่ต่างแดนกับแม่นานถึงสิบสามปี
แต่มีสิ่งอื่นรอเธออยู่ด้วย นั่นคือสายลมหวนในความสัมพันธ์เก่าที่มีกับกุญช์
หนุ่มนักแต่งเพลงข้างบ้านที่เติบโตและเป็นเพื่อนสนิทเคียงข้างกันตั้งแต่เด็ก
ทั้งสองรื้อฟื้นความทรงจำผ่านสื่อกลางอย่างบทเพลงจากเทปคาสเส็ตต์นับพันที่กุญช์สะสมเอาไว้
ย้อนรำลึกความหลังที่เคยมีร่วมกันในช่วงเวลาไร้เดียงสาขณะเป็นเด็กวัยรุ่นยุค ๘๐-๙๐


'กุญช์' พยายามเริ่มบทใหม่แห่งความรัก โดยใช้เรื่องราวประทับใจในอดีต
ที่เคยมีร่วมกันเพื่อปลุกถ่านไฟเก่า
แต่สำหรับญาดาแล้วบทเพลงในวันเก่าไม่ได้มีเพียงแค่ความสุข
แต่มาพร้อมความเศร้า ความสูญเสีย โดยเฉพาะยามคิดถึงจุดเปลี่ยนแห่งชีวิตที่ทำให้ทั้งสองลาจาก
สุดท้ายแล้วท่ามกลางการเปลี่ยนแปลง ความแตกต่างของยุคสมัย
ห้วงเวลาทั้งอดีตกับอนาคตของคนทั้งคู่จะสามารถหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน
และก้าวเดินไปพร้อมกันอีกครั้งหรือไม่

ขอเชิญรวมลุ้นไปพร้อมกัน อัลบั้มเพลงนี้จะจบลงอย่างไร
เมื่อบทเพลงดำเนินมาถึงแทร็คสุดท้าย






หลังอ่าน...
เป็นนิยายรักแนวใหม่ที่อิงอาศัยแกนเรื่องกับพล็อตแบบเก่า ที่อ่านแล้วให้อารมณ์เหงา ๆ
ร่วมไปกับบรรยากาศแห่งการรำลึกความหลังและโหยหาอดีต

โดยผู้เขียนใช้วิธีดำเนินเรื่องที่ค่อนข้างเรียบง่ายแต่ก็สร้างสรรค์ในที
ด้วยสำนวนภาษาที่เรียบลื่น อ่อนเอื่อยแบบ...เรื่อย ๆ มาเรียง ๆ
ผ่านร่องรอยแห่งอดีตแกับกระแสความทรงจำของพระเอก-นางเอก
ที่ผู้อ่านสามารถมีอารมณ์ร่วมไปกับตัวละครผ่านบทเพลงรักร่วมสมัยหลากหลายเพลง
ที่ผู้เขียนนำมาสอดร้อยให้เข้ากับเนื้อหาในแต่ละบทแต่ละตอน...

ซึงบทเพลงเหล่านั้นเป็นได้ทั้งการบอกเล่าถึงบริบททางสังคมในแต่ละช่วงเวลา...
โดยผู้เขียนจะมีหมายเหตุสั้น ๆ บอกถึงความเป็นไปในสังคมในช่วงนั้น ๆ อย่างกระชับ ได้ใจความ
และเป็นทั้งการปูพื้นให้ผู้อ่านได้รับรู้และสัมผัสได้ถึงสายใยความผูกพันของเด็กชาย-หญิงสองคน
นับตั้งแต่วัยเด็กแรกเกิด จนเข้าอนุบาล ประถม มัธยมต้น...
จวบจนถึงจุดที่ต้องแยกย้ายจากกันเมื่อต่างเรียนจบม.ปลาย

แล้วก็โคจรกลับมเจอกันอีกครั้ง ในอีกสิบสามปีต่อมา...
หลังจากที่ต่างคนต่างก็ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรักและมุ่งหวัง

.........

ก็...ชอบนะคะ ชอบความแปลกใหม่ในกลวิธีนำเสนอ
ชอบการใช้ภาษาที่ให้ความรู้สึกหม่น ๆ มัว ๆ ในบางจุด
หากก็อบอุ่นอ่อนโยนในบางช่วง...
มีจุดที่ชวนอึดอัดขัดใจบ้าง...แต่ก็หักกลบกันไปกับมุกชวนยิ้ม
จากบรรดาตัวประกอบที่เป็นกลุ่มเพื่อนวัยเรียนของทั้งคู่


ชอบที่ผู้เขียนให้พระเอกอย่างกุญช์หลงใหลในเสน่ห์ของเทปคาสเซ็ต...
(มันทำให้เรารู้สึกเหมือนได้เพื่อน แหะ ๆ บอกวัยได้ด้วย)
รู้สึกร่วมไปกับเขาตรงที่ว่า...

“เทปคาสเซ็ตมีเสน่ห์บางอย่างคล้ายกับชีวิตมนุษย์
.................
เมื่อเรากดปุ่มเล่น เทปพวกนี้ต้องฟังไปทีละเพลง ทีละแทร็ค
ในอัลบั้มเดียวกันอาจมีทั้งเพลงที่เราชอบและไม่ชอบ
ต่อให้กดเร่งได้ มันก็ไม่สามารถข้ามไปอย่างรวดเร็วเหมือนปุ่มฟอร์เวิดในเครื่องเล่นซีดีหรือไอพอดหรอก
แถมกดบ่อยเทปยืดด้วย ดังนั้นทางออกที่ดีที่สุดก็คือต้องเปิดใจ
ดำดิ่งกับท่วงทำนองและเนื้อเพลงทั้งอัลบั้มตั้งแต่ต้นจนจบ
มันก็เหมือนภาพตัวแทนของชีวิตที่ต้องไหลไปตามจังหวะตามครรลอง
มีทั้งดีและร้ายปนเปกันให้พบเจอ...”



เสียดายก็แต่...ส่วนตัวรู้สึกว่า
การขมวดจบในตอนท้ายคล้าย ๆ จะทื่อ ๆ ห้วน ๆ ไปนิดนึง
ทำให้คิดว่า...จุดนี้หรือเปล่าที่ทำให่นิยายรักเรื่องนี้เป็นได้เพียงนิยายที่มีเนื้อหาโดนใจที่สุด
และได้เข้ารอบโครงการประกวดรางวัลนายอินทร์อวอร์ด...ได้รับการตีพิมพ์ แต่ไม่ได้รางวัล

ถ้าเป็นเช่นนี้จริง ส่วนตัวคิดว่าเข้าใจคณะกรรมการนะคะ
เพราะเห็นด้วยกับที่ว่า...เนื้อหาโดนใจ สำนวนภาษาลื่นไหลอ่านไม่สะดุด
แต่เรื่องราวออกแนวอืดเอื่อยอ้อยสร้อยไปสักนิด ไม่มีจุดพีค หรือจุดเร้ารึงใจเท่าที่ควร

แต่โดยสรุปแล้วถือว่าเป็นนิยายน้ำดีที่น่าอ่าน และอ่านเพลินได้เล่มหนึ่งแหละค่ะ
ทั้ง ๆ ที่โดยส่วนตัวเคยแอบมีอคติกับนักเขียนชายที่เขียนนิยายรักอยู่บ้าง...
เมื่อได้อ่านเล่มนี้ยังต้องทบทวนตัวเอง ยอมเปิดใจและเปลี่ยนมุมมองเสียใหม่เลยค่ะ

หยิบมาชวนอ่านกันในวันใกล้ ๆ วันแห่งความรักช่วงนี้ค่า










Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2557
Last Update : 13 มิถุนายน 2559 12:07:17 น. 16 comments
Counter : 2469 Pageviews.

 
เป็นอีกเรื่องที่ชอบมากครับ


โดย: อุ้มสม วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:16:46:14 น.  

 
มีหลายบล็อกชื่นชมเลยค่ะเรื่องนี้...แต่ยังไม่เคยได้อ่านเลยค่ะ


โดย: Aneem วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:20:11:17 น.  

 
เอง...เหมือนเคยอ่านนามปากกานี้อยู่เรื่องนึง แต่นึกไม่ออก
แต่อ่านรีวิวนี้แล้ว ...อยากอ่านอ่ะ


โดย: นัทธ์ วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:21:31:01 น.  

 
มีดองอยู่ค่ะ

…แปะใจ...


โดย: polyj วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:23:27:11 น.  

 
มาแปะหัวใจให้คุณแม่ไก่ค่ะ


โดย: กุลธิดา (kdunagin ) วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:5:32:09 น.  

 
ของคุณปองวุฒิเคยอ่านแต่แนวสยองขวัญครับ เป็นนักเขียนที่เขียนได้หลายแนวจริงๆ


โดย: สามปอยหลวง วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:7:48:00 น.  

 
โดดเด่น แต่ไม่ได้รางวัล
ลังเลที่จะลองเหมือนกันค่ะ


โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:16:38:10 น.  

 
ชอบ.. แต่ยังไม่มากค่ะ คาแรคเตอร์ตัวละครเรียบไป ความเรื่อยๆ เอื่อยๆ ของเนื้อเรื่อง ทำให้ยังไม่ถึงจุดๆ หนึ่งที่มันจี๊ด


โดย: prysang วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:22:56:35 น.  

 
สงสัยเล่มนี้อาจไม่ได้ซื้อแล้วค่ะ กองดองทะลัก แต่เราสนใจนักเขียนคนนี้นะคะ ถ้าออกเล่มใหม่อุดหนุนแน่ๆค่ะ

แวะเอาหัวใจมาให้คุณแม่ไก่อีกค่ะ


โดย: Sab Zab' วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:11:39:54 น.  

 
ประทับใจเวลาเห็นนักเขียนชายเขียนนิยายรักค่ะ รู้สึกว่าเก๋มาก


โดย: คุณหนูฤดูร้อน วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:13:40:25 น.  

 
หลังสอบเสร็จจะหยิบมาอ่านบ้างค่ะ


โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:17:53:42 น.  

 
เมียง ๆ มอง ๆ จากการอ่านหลายรีวิวแล้ว แต่ก็ยังลังเลอยู่ค่ะ ดูไม่ค่อยจะตรงใจเท่าไร



โดย: Serverlus วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:22:55:10 น.  

 
เข้ารอบนายอินทร์อวอร์ดด้วย บวกกับอารมณ์เหงาๆ แนวโหยหาอดีต...น่าสนใจทีเดียวค่ะ


โดย: ชบาหลอด วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:14:58:27 น.  

 
น่ารักจัง ให้เทปคาสเซตเป็นหลักในการเดินเรื่อง
เราแอบเกิดทันยุคเทปเฟื่องฟูด้วยล่ะ มิอยากจะบอก

แปะใจประจำวันนะคะ


โดย: Pdจิงกุเบล วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:17:09:18 น.  

 
แวะมาทักทาย + แปะ ใจให้คุณแม่ไก่ด้วยครับ


โดย: สามปอยหลวง วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:10:36:56 น.  

 
คิดคล้ายกันค่ะ คอนเซปต์ดี แต่เล่าด้วยสำนวนเอื่อยๆไปหน่อย ไม่ค่อยทิ้งอารมณ์อ้อยอิ่งไว้ในใจคนอ่านมากเท่าไหร่


โดย: หวัน (หวันยิหวา ) วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:11:49:19 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่ไก่
Location :
ลำปาง Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]




**หลังไมค์เจ้า**





Cute Clock Click!



เออสิ,มาอยู่ใยในโลกกว้าง
เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน
ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน
โบกกระชั้นสู่หนไหนไม่รู้เลย


รุไบยาต ~ โอมาร์ คัยยัม
สุริยฉัตร ชัยมงคล : แปล




Latest Blogs

~ท่านหญิงในกระจก/แสงเพลิง ~

~เพชรรากษส/อลินา ~

~มนตร์ทศทิศ/ราตรี อธิษฐาน ~

~เมื่อหอยทากมีรัก 1-2/"ติงโม่"เขียน/พันมัย แปล ~

~ให้รักระบายใจ/"ณกันต์"เขียน ~

~ผมกลายเป็นแมว/Abandoned/Paul Gallico เขียน(ภูธนิน แปล) ~

~พ่อค้าซ่อนกลรัก & หมอปีศาจแสนรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~อาจารย์ยอดรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~

~จอมโจรพยศรัก/"หูเตี๋ย" เขียน(Wisnu แปล) ~


สารบัญหนังสือ: รวมลิงก์หนังสือที่รีวิวในบล็อก # ๑ + ๒



Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add แม่ไก่'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.