|
พระจันทร์ร้อยเล่ห์ ผู้เขียน : พวงพริก ผู้พิมพ์ : พิมพ์คำ(ม.ค. ๒๕๕๔) ๕๖๐ หน้า ราคา ๓๔๐ บาท
เรื่องย่อ(จากปกหลัง):
เมื่อสาวสวยสามร้อยหกสิบองศาต้องหาวิธีมัดใจนายไร่หนุ่มหล่อให้อยู่หมัด เรื่องราววุ่นๆ หวานๆ จึงตามมาเป็นพรวน!
วันจันทร์ สาวสวยจอมจุ้นที่ใครอยู่ใกล้ก็มักจะปวดหัวตลอดศก แถมยังชอบวุ่นกับชีวิตคนอื่นได้เรื่อยๆ ไม่มีติดเบรก จนกระทั่งวันหนึ่ง... วันจันทร์เจอเนื้อคู่แล้วค่ะ!
เท่านั้นแหละ ปฏิบัติการล่ารักแบบหวานซึ้งกึ่งๆ จะฮา แต่แอบน้ำตาเล็ดน้ำตาไหลจึงอุบัติขึ้น
ชานนท์ ชายหนุ่มรูปหล่อสุดแสนจะเพอร์เฟกต์ เจ้าของไร่องุ่นรายใหญ่แห่งเมืองย่าโม ที่หลบหลีกอดีตและความวุ่นวายในเมืองหลวงมาใช้ชีวิตอย่างสงบที่ไร่เคียงดาว แต่ใครก็ได้ช่วยบอกทีเถอะ เหตุใดถึงต้องส่งตัวป่วน(หัวใจ)อย่างเธอ มาอยู่ในความดูแลของเขาด้วย
นี่สวรรค์กำลังทดสอบความอดทนของเขาหรืออย่างไร!
อีกเล่มกับโรแมนติกคอเมดี้จากนักเขียนนามปากกาแปลกและใหม่มาก(โดยเฉพาะสำหรับจขบ.) เล่าเรื่องย่อเพิ่มเติมอีดนิด ๆ แล้วกันค่ะ
ศศธรหรือวันจันทร์สาวสวยมาดมั่นทันสมัยที่ใช้ชีวิตอยู่แต่เมืองนอกมานาน กำลังหาทางหลีกหนีการจับคู่ของมารดาเธออย่างสุดชีวิต เมื่อเธอได้พบกับชานนท์ - ชายในฝัน ผู้กลายเป็นฮีโร่เข้ามาช่วยชีวิตเธอให้พ้นจากภัยสังคมได้อย่างหวุดหวิด...
หลังจากแอบเหล่ชายหนุ่มหล่อเข้มคนนี้อย่างพินิจพิจารณา วันจันทร์ก็ตัดสินใจเด็ดเดี่ยว บอกกับแม่ไปว่า เธอพบเนื้อคู่แล้ว!
จากนั้นเธอก็ใช้มารยาหลายร้อยเล่มเกวียนที่เธอมีออดอ้อนขอติดตามเขาไปยังไร่เคียงดาว ที่เขาเป็นเจ้าของอยู่(โดยอ้างว่า)เพื่อรักษาตัวและเพื่อทำงานใช้หนี้ที่เขาต้องมาจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้เธอ ซ้ำเธอก็ไม่มีญาติพี่น้องในเมืองไทยให้พึ่งพาอาศัยเลย...
ชานนท์เป็นชายหนุ่มที่มีปมอดีตอันเจ็บปวด ทำให้เขาสร้างกำแพงขึ้นมาปิดกั้นใจตัวเองไว้ แม้เขาจะรู้สึกหวั่นไหวกับเสน่ห์ของหญิงสาวสวยที่จับพลัดจับผลูเข้ามาอยู่ในความดูแลของเขาอยู่บ้าง แตเขาก็พยายามเก็บกดมันไว้ภายใน...
แต่แล้ววันหนึ่ง เมื่อผู้หญิงที่เคยทิ้งเขาไปหวนกลับมาหา และพยายามต่อสานความสัมพันธ์ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามันยากที่จะเป็นไปได้ เพราะบัดนี้เธอมีสถานะเป็นพี่สะใภ้ของเขา... และเขาเองก็เริ่มจะรู้ตัวว่า หัวใจของเขาเริ่มจะมีหญิงสาวจอมป่วนอย่างวันจันทร์เข้ามาครอบครองเสียแล้ว
แต่...ความรักมักมีอุปสรรค เมื่อเขาไม่เคยรู้ถึงที่มาที่ไปที่ชัดเจนของหญิงสาวเลย... ในขณะที่วันจันทร์เองก็เข้าใจ่าเขายังคงรักมั่นกับคนรักในอดีต... หรือเธอจะเป็นได้เพียงมือที่สามที่เข้ามาแทรกกลางระหว่างคนทั้งสองเทานั้น...?
ความรู้สึกหลังอ่าน... อย่างที่บอกไว้ตอนต้นน่ะค่ะว่าเป็นการลองของใหม่... ที่ปรากฏว่า...ได้ผลพอสมควรทีเดียว ประมาณว่า...น้ำเน่าแต่ก็เห็นเงาจันทร์นั่นแหละค่ะ ด้วยสำนวนภาษาที่ทันสมัย การเล่าเรื่องเป็นธรรมชาติ อ่านได้ลื่นไหลไม่สะดุด การสร้างสรรค์ตัว(ตัวเอก)ที่มีเสน่ห์... ชอบนางเอกเรื่องนี้มากค่ะ ถึงแม้เธอจะออกแนวเปรี้ยวไปสักหน่อย มีมุมง๊องแง๊งน่ารำคาญอยู่บ้าง แต่เราไม่ยักกะรำคาญเธอแฮะ กลับลุ้นเอาใจช่วยอีกต่างหาก พระเอกก็น่ารัก ได้ใจเราไปเต็ม ๆ กับบทฮีโร่ในตอนต้น ๆ เรื่อง... และแม้จะรู้ ๆ อยู่บ้างว่ายายนางเอกแอบเหล่ แอบปิ๊งเขาอยู่ ก็ไม่ยักกะฉวยโอกาส แมนมั่ก ๆ
โครงเรื่องก็อิงพล็อตน้ำเน่าโบราณ ได้กลิ่นอายของละครหลังข่าวตลบอบอวลเชียว... ว่าด้วยมุกคลุมถุงชน (ทั้งในฝั่งนางเอกและพระเอก) มีมุกแม่ผัวลูกสะใภ้ที่ต้องทดสอบกันด้วยการทำอาหาร มีปมอดีตคนรัก(ของพระเอก)ที่เป็นถึงดาราดัง... มีมุกคนใช้ที่แบ่งฝักแบ่งฝ่าย...อิจฉาริษยาตบตีกันประปราย
จะมีแหวกขนบนิด ๆ ก็ตรงที่ให้นางเอกเป็นฝ่ายตามตื๊อพระเอกนี่แหละ... (จะว่าไป มุกนี้ก็มีคนเขียนไปหลายเรื่องแล้วนา ในยุคหลัง ๆ ที่สิทธิสตรีเบ่งบานนี่) ซึ่งคิดว่านักเขียนที่จะเขียนให้ออกมาไม่น่าเกลียด คนอ่านไม่รู้สึกหมั่นไส้นางเอกได้นี่ เก่งนะคะ
อีกอย่างหนึ่ง...จากชื่อเรื่อง จากนามปากกา และจากค่ายที่จัดพิมพ์ ผิดคาดมากที่นิยายเรื่องนี้ไม่มีเลิฟซีนติดเรทเลยค่ะ มีแต่บทรักเบานุ่ม ๆ น่ารักดีนะ นางเอกภายนอกดูเปรี้ยว ก๋ากั่น แต่แค่พระเอกหอมหน้าผากเธอก็ม้วนต้วนแล้ว... ชอบค่ะ เห็นได้ว่าเขาไม่ได้เน้นขายฉากเรท
อ้อ...จุดที่ชอบอีกนิดในนิยายเรื่องนี้ก็คือฉากค่ะ...เรื่องนี้พระเอกเขาทำไร่องุ่น ก็จะมีบรยากาศของการทำไร่ ทำสวน มีฉากภูเขา น้ำตกชุ่มฉ่ำ ๆ เป็นธรรมชาติดีอะ
มีจุดขัด ๆ ใจตงิด ๆ ก็ตรงตัวละครที่ไม่จำเป็นต่อเนื้อเรื่อง(สักเท่าไหร่)ออกจะเยอะไปหน่อย ทำให้เฉลี่ยบทบาทได้ไม่ทั่วถึง การโยงความสัมพันธ์ของตัวละครก็ยังทำได้ไม่เนียนนัก... ทำได้ไม่ค่อยน่าสนใจอะค่ะ ทำให้ตัวละครหลายคนที่น่าจะโดดเด่นถูกกลืนหายไปเสียเฉย ๆ
แต่ถ้านำมาทำเป็นละครหลังข่าว ได้มือเขียนบทดี ๆ คิดว่าน่าจะเป็นละครที่สนุกครบรสได้เรื่องหนึ่งทีเดียวค่ะ
อีกเล่มที่อ่านจบไปชิล ๆ เพลิน ๆ แบบไม่คาดหวัง จึงไม่ผิดหวัง หยิบมาชวนอ่านกันวันนี้ค่ะ
|
อ่านพลอตแล้วเหมาะทำเป็นละครมากเลยนะครับ