|
ทองพญามาร
ผู้เขียน : อสิตา
ผู้พิมพ์ : คำต่อคำ (ตุลาคม ๒๕๕๗)
๔๑๑ หน้า ราคา ๒๘๐ บาท
คำโปรย...
เพื่อคนที่ใช่...ต่อให้มี ๙ ชีวิตก็ไม่พอ!
ยันต์เป่าใส่หัวจรดเท้า เก้าเกราะเพชร
เล็งเบ็ดเสร็จแปดทิศา...วิชาปล้น
แทงไม่เข้า ฟันไม่ออก บอกคำมนตร์
เสกน้ำฝนถึงเจ็ดคาบ กราบครูบา
ลางเมื่อดาวจระเข้ หันเหหก
ยินเสียงนกราตรีร้องป้องประสาน
แทนความลับบอกใบ้ให้สัญญาณ
เชื่อมสมานห้าขุนโจร คนเดนตาย
...เชิญพญามารลงด้วยช่วยเสริมฤทธิ์
พรหมยังปิดสี่พักตร์ มิสงสาร
อนาคต ปัจจุบัน ทั้งวันวาน
สามสถานลืมสิ้นไม่ยินยล
ทิ้งชีวิต เสี่ยงชะตา ท้าลิขิต
ปล่อยถูกผิด สองด้านเหรียญชี้นำผล
ทรัพย์สมบัติฤๅราคาค่าของคน
คำตอบบนทางนี้ มีหนึ่งเดียว..
.................
จากเคยออกปล้นชิงสิ่งล้ำค่าในคืนอันมืดมิด
แสงจันทร์กลับนำพากระต่ายขาวตัวเล็กมาสู่เงื้อมมือมหาโจรอย่างเขา
พร้อมเหรียญทองปริศนาซึ่งมอบชีวิตให้ถึง ๙ ชีวิต
แถมวันดีคืนดีกระต่ายที่ว่ายังกลายเป็นสาวสวย!
ไม่รู้ว่าโชคร้ายหรือดีกันแน่...
เมื่อเขากำลังถูกมือโจรลึกลับเช่นเธอ ช่วงชิงหัวใจดวงนี้ไป
เล่มนี้เป็นเรื่องที่ ๒ ในชุด ๕ ปรารถนานี้ ซึ่งเมื่อเทียบกับเล่มแรกที่มาแนวดาร์ก หม่นซะขนาดนั้น
เล่มนี้จะดูซอฟท์ลงเยอะ มีแฝงความฮาความขำ แฝงการจิกกัดเสียดสีอย่างมีนัยยะ
แต่ยังคงรักษาธีมร่วมของนิยายชุดคือเป็นพารานอร์มอลที่ว่าด้วยด้านมืดของจิตใจมนุษย์
เรื่องที่สอง ก็ต้องว่าด้วยศีลข้อที่สอง อทินนาทานา เวระมะณี งดเว้นจากการลักทรัพย์..
นักเขียนอินดี้ก็เลยจัดเต็มให้ซะเลย...พระเอกเรื่องนี้เป็นโจรค่ะ!
และแน่นอนว่าเขาย่อมไม่ใช่โจรธรรมดา ไม่ใช่หัวขโมยกระจอกๆ ลักเล็กขโมยน้อยอะไรพรรค์นั้น
แต่เขาเป็นถึงมหาโจร - มหาโจรมาดคุณชายอีกต่างหาก
(แน่นอนแปลว่าต้องหล่อ... เอิ่ม...นอกประเด็นล่ะ หล่อไม่หล่อไม่ชัดเจน รู้แต่ว่าฮีกวนและเกรียนมาก)
หลังจากการปล้นครั้งล่าสุดประสบความล้มเหลว แถมเพื่อนร่วมแก๊งก็มาถูกจับได้เสียอีก
นพคุณก็ให้รู้สึกสิ้นหวัง เขาจึงรับคำชักชวนของเพื่อน ๆ
ไปเที่ยวยังสวนสนุกเปิดใหม่เพื่อผ่อนคลายอะไร ๆ ที่มันหนักอึ้งอยู่ในใจ
เมื่อพวกเขาก้าวเข้าไปในบ้านปรารถนา นพคุณก็ถูกดึงดูดให้เข้าไปในห้องแห่งทอง
ที่นั่น เขาได้เหรียญทองมา ๑ เหรียญ
มันเหมือนจะเป็นเหรียญธรรมดา ๆ แต่ทว่าสิ่งที่ตามติดมากับเหรียญนั้นไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน...มันคือโอกาสแห่งชีวิตถึง ๙ ชีวิต!!!
และที่ยิ่งพิเศษสุด ๆ เมื่อเหรียญนั้นได้รับพลังที่มากพอจากแสงจันทร์ ก็จะมีกระต่ายตัวนุ่มปรากฏตัวเด้งดึ๋งออกมา...
หนุ่มเก้าเป็นโจรหนุ่มในรูปแบบโบราณ ที่คลุกคลีอยู่กับเรื่องลี้ลับเหนือธรรมชาติมาแล้วพอสมควร
ทั้งตัวเขาเองก็สามารถฝึกฝนพลังจิตจนสามารถใช้อำนาจจิตนั้น ๆ ในระดับหนึ่ง
การที่มีเหรียญวิเศษ สำแดงอำนาจต่าง ๆ นานาแก่เขานั้นมันไม่ได้เหนือความคาดหมายเท่าใดนัก
แต่การที่จู่ๆ เจ้ากระต่ายตัวน้อยที่มากับเหรียญสามารถแปลงร่างเป็นหญิงสาวแสนสวยนี่สิ
ทำให้ข้องใจไม่น้อย...
ข้อสำคัญ...นัวเนียๆ อยู่ด้วยกัน ปกป้องกันไปมา แน่นอนต้องผูกพัน
แม้มหาโจรอย่างเขาจะเคยคิดว่า ชีวิตนี้จะไม่รับใครเข้ามาในใจ...
แต่จะทำอย่างไรได้ ในเมื่อยายตัวนุ่มออกจะน่ารักซะขนาดนี้
ต่อให้การปรากฏตัวของเจ้าหล่อนจะมีที่มาที่ไปแฝงเลศนัยก็เถอะ...
ชอบค่ะ ที่เล่า ๆ ไปข้างบนนั่นเป็นแค่เสี้ยวส่วนกระผีกหนึ่งของเรื่องราวทั้งหมดเท่านั้น
นักอ่านที่ติดตามผลงานนักเขียนมาตลอดย่อมรู้ดีว่า...
ธรรมดาๆ อสิตาไม่...ต้องใหญ่ต้องเยอะอสิตาจัดเต็ม
เรื่องนี้ก็เช่นกัน...เริ่มที่พล็อตสุดเจ๋ง ดำเนินเรื่องได้อย่างน่าลุ้นน่าติดตาม
(ฉากเปิดเรื่องอลังการงานสร้างมาก เจ๋งอะ คิดได้ไง...)
การสร้างสรรค์ตัวละครที่น่าทึ่ง มีที่มาที่ไปไม่ธรรมดา
แต่คนเขียนบอกเล่าได้อย่างเป็นธรรมชาติ ดูสมเหตุสมผล
ทุกตัวมีเบื้องลึกเบื้องหลัง มีเหตุผลรองรับในการกระทำของตัวเอง
ไม่ต้องดูอื่นไกลแค่คู่พระ-นางของเขาก็สุดจี๊ดแล้ว
พระเอกเป็นโจร นางเอกเป็นวิญญาณสาวที่มาในร่างกระต่าย...
คิดให้ตายก็คิดไม่ออกว่าพวกเขาจะลงเอยกันยังไง...
แต่คนเขียนนางสามารถค่ะ...ชอบซีนที่นายเก้าแกล้งเจ้ากระต่ายน้อยแบบจุ๊กจิ๊กกุ๊กกิ๊กมาก
(ข้อสำคัญ...นางเขียนถึงบุคลิกลักษณะ จริตจก้าน
และธรรมชาติวิสัยของเจ้ากระต่ายได้สมจริงสมจัง น่ารักน่าหมั่นเขี้ยวมาก
อ่านแล้วต้องแอบอมยิ้ม พร้อม ๆ กับแอบสงสัยในตัวผู้เขียน....
ชาติที่แล้วนางต้องไม่ใช่คนแน่ ๆ ;) )
ด้วยสำนวนภาษาที่เต็มไปด้วยคารมคมคาย แฝงนัยเสียดเย้ยจิกกัดให้แสบๆคันๆ
เจือด้วยอารมณ์ขันอันย้อนแย้ง...
ดูแต่บทกลอนเปิดเรื่องที่โปรยปกหลังนั่นเถอะ...
แม้จะมีฉันทลักษณ์ผิดเพี้ยนไปนิดๆหน่อยๆ
แต่คำและความหมายมันสุดยอดอะ
ถือว่าเป็นพารานอร์มอลที่จะว่าไปก็ไม่ได้เกินคาดสำหรับนักเขียนนามนี้
แต่ต้องชื่นชมในการสร้างพล็อตที่แตกต่าง เล่าเรื่องเหนือธรรมชาติได้อย่างเป็นธรรมชาติ
คนอ่านเชื่อและอินตามอีกต่างหาก
แต่ถึงกระนั้น หากจะเทียบกับงานก่อน ๆ ของผู้เขียนเท่าที่เคยอ่าน
ส่วนตัวอาจจะชอบเรื่องนี้ในระดับที่...น้อยกว่าแฟนตาซีจัด ๆ อย่างชุดมายาไฟฯหรือเงารักสีน้ำเงิน...จึ๋งหนึ่ง
(อาจจะเป็นเพราะรู้สึกว่าเรื่องราวมันเหมือนจะสั้นไปนิดนึง
ตอนท้ายๆ เหมือนจะรวบรัดตัดจบไวไปหน่อย...)
แต่ก็ชอบและชวนอ่านแหละค่ะ
ปอลอ. เล่มนี้ก็เจอคำผิดประปรายค่ะ
เท่าที่ดูเป็นความผิดพลาดในการพิสูจน์อักษรมากกว่าจะเป็นความเข้าใจผิดแบบเล่มข้างบน
เช่นคำว่า...
หยอกเย้า พิมพ์เป็น หยอกเหย้า(หน้า ๑๙๐)
แป้นแล้น เป็น แป้นแร้น(หน้า ๑๙๑)
เพ้อเจ้อ เป็น เพ้อเจอ(หน้า ๑๙๒)
เสียงเครือ เป็น เสียงครือ (หน้า ๑๙๔)
ตัดสินใจ เป็นติดสินใจ (หน้า ๒๖๙)
...เป็นต้น
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
