|
นางร้ายสายลับ ผู้เขียน : หัสบรรณ ผู้พิมพ์ : Princess(สนพ.ในเครือสถาพรบุ๊คส์ป 323 หน้า ราคา 220 บาท
เรื่องย่อ(จากปกหลัง):
เพราะรักเพื่อน ความซวยจึงมาเยือนจนเกือบต้องกลายเป็นข่าวใหญ่ แต่ความสวยกับชื่อเสียงที่สั่งสมมาในฐานะ นางร้ายเบอร์หนึ่ง สุรีกานต์จึงถูกสารวัตรหนุ่ม (หน้าโฉด!) ขอร้อง (แกมข่มขู่?) ให้เป็นนางนกต่อหาหลักฐานเอาผิดพ่อค้ายาเสพติดตัวเอ้
แล้วจะปฏิเสธได้อย่างไรเล่า ในเมื่อหลักฐานความผิดของเธออยู่ในมือผู้พิทักษ์สันติราษฎร์อย่างเขา
ในโลกของการทำงานมีแต่หนุ่มๆ ที่ทำให้หัวใจหวั่นไหว ไม่เว้นแม้แต่แฟนของเพื่อนสนิท แต่พออันตรายแยกเขี้ยวเข้ามาหาทีไร ไม่รู้ทำไมเธอต้องคิดถึงเจ้ากรรมนายเวรหน้าโฉดทุกที
แล้วเธอจะทำ ภารกิจเพื่อชาติ สำเร็จไหมหนอ? ในเมื่อ ภารกิจหัวใจ ก็แทบจะเอาตัวไม่รอดแล้ว!
หลังอ่าน... ขอตามกระแสละครหลังข่าวหน่อยเถอะ... หนังสือเล่มนี้ได้มาฟรีจากการเล่นเกมอ่านหนังสือในห้องสมุดพันทิปเมื่อสองปีก่อน
ตอนที่ได้มาแรก ๆ พลิกอ่านไปไม่กี่หน้าก็ต้องวาง ด้วยความรู้สึกวิงเวียน อึ้ง ๆ มึน ๆ ศีรษะคล้ายจะเป็นลม กับสำนวนฉวัดเฉวียนสวิงสวายของคนเขียน
วางไว้ยาวววว...จนลืมไปแล้วว่าตัวเองมีหนังสือเล่มนี้อยู่ มาเมื่อวันก่อนเห็นละครหลังข่าวแว่บ ๆ ถึงนึกขึ้นมาได้ จึงค้นออกมาจากกองดองเพื่ออ่านต่อ ก็ไหน ๆ ก็มีหนังสืออยู่ ขี้เกียจรอดูตอนจบของละคร อ่านไปบ่นไป...แต่ก็อ่านจนจบ... (ที่บ่นน่ะไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ บอกตรง ๆ ว่าไม่เก็ท ไม่ทันมุกบางมุกของคนเขียนน่ะ)
เรื่องย่อ ๆ ก็ประมาณปกหลังนั่นแหละค่ะ เพิ่มเติมอีกนิด ๆ ...เอ้า! สุรีกานต์เป็นดาราสาวที่รับบทนางร้ายที่กำลังอยู่ในภาวะขาลง เธอมีเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่เป็นนางเอกระดับนางฟ้าแห่งวงการ ทั้งคู่ต่างมีอุปนิสัยที่แตกต่างจากบทบาทที่ตัวเองได้รับอย่างค่อนข้างสิ้นเชิง ในขณะที่นางเอกสาวอย่างพลอยนิลมีเบื้องหลังที่... เอาแต่ใจตัว ชอบวีนและเหวี่ยงเมื่อไม่ได้ดังใจ และรักแรงเกลียดแรง นางร้ายเบอร์หนึ่งอย่างสุรีกานต์กลับเป็นคนประนีประนอม ยอมและเอาใจเพื่อนอยู่เสมอ
เรื่องเริ่มต้นขึ้นเมื่อพลอยนิลขอร้องให้สุรีกานต์ย่องเข้าไปขโมยภาพถ่าย (ที่เธออ้างว่าเป็นภาพหลุดของเธอที่หากหลุดออกไปสู่สื่อเธอจะต้องถึงกับเสียอนาคตในวงการแน่ ๆ) ในบ้านของอุษณะ-พระเอกหนุ่มชื่อดัง
เมื่อสุรีกานต์ยอมทำตามเธอก็ถูกตำรวจจับขณะที่กำลังปีนออกมาจากบ้านนั้น... และเมื่อเธอเห็นภาพที่เธอขโมยออกมาเธอก็ต้องอึ้ง... เพราะมันเป็นภาพลีลารักระหว่างอุษณะกับนายแบบหนุ่มเนธาน คนรักคนปัจจุบันของพลอยนิลนั่นเอง สุรีกานต์นึกรู้ในทันทีว่าตัวเองถูกเพื่อนรักหลอกใช้เอาเสียแล้ว... (และพลอยนิลก็คงถูกแฟนหนุ่มหลอกมาอีกต่อหนึ่ง) เธอเสียความรู้สึกมากที่เพื่อนรักโกหก...
ฝ่ายสารวัตรนฤเบศผู้จับและสอบสวนสุรีกานต์ด้วยตัวเองก็เล็งเห็นประโยชน์ ที่จะได้จากการจับกุมนางร้ายสาวครั้งนี้ ทั้งนี้เพราะว่าเขากำลังตามสืบคดียาเสพติดสำคัญ โดยมีเป้าหมายหลักเป็นพ่อค้ายาเสพติดลูกครึ่งชื่อริชาร์ด ซึ่งเดินทางมาติดต่อกับหุ้นส่วนสำคัญที่เมืองไทย... เขายื่นข้อเสนอให้สุรีกานต์ทำงานเป็นนางนกต่อให้กับเขา แลกกับการที่เขาจะไม่ดำเนินคดีและเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ...
นั่นจึงเป็นที่มาของหน้าที่"นางร้ายสายลับ" ที่เธอจะต้องยอมรับอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้...
แต่แล้ว ในระหว่างการทำงาน เธอจำเป็นต้องใกล้ชิด พัวพันกับนายตำรวจหนุ่มอยู่เนือง ๆ เพราะป็นภารกิจเสี่ยงอันตรายที่นายตำรวจหนุ่มต้องคอยปกป้องดูแลเธอ ก่อให้เกิดความหวั่นไหวขึ้นในใจนางร้ายสาวอยู่ไม่น้อยทีเดียว...
ทั้งนายแบบหนุ่มที่ปรากฏในภาพลับเฉพาะ ที่ทำท่าหันเหจากนางเอกสาวพลอยนิลแล้วหันมาหาเธอ... สร้างความโกรธแค้นให้เพื่อนรักถึงขั้นแตกหัก โดยที่เธอไม่สามารถปริปากบอกพลอยนิลได้เลยว่า... คนรักของเจ้าหล่อนมีพฤติกรรมประหนึ่งเสือไบ... ซ้ำยังตกเป็นผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่งของตำรวจว่ามีส่วนพัวพันในคดียาเสพติด... เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะเผลอไผลมีความสัมพันธ์ด้วย... แล้วไหนจะพระเอกหนุ่มหน้าใหม่ที่พยายามจะสานสัมพันธ์กับเธอให้ลึกซึ้งกว่าเพื่อนร่วมงานนั้นอีก
ชีวิตนักแสดงของเธอที่เหมือนจะกำลังอยู่ในภาวะขาลง... จึงมีแต่เรื่องวุ่นวายให้ตื่นเต้น ให้ติดตามลุ้นระทึกขึ้นมาทีเดียวเชียว!
นั่นเป็นเรื่องย่อที่ย่อมาก ๆ เพราะยังมีเรื่องราว รายละเอียดอีกเยอะแยะมากมายจาระไนไม่หมด... พล็อตเก๋และทันสมัยดีค่ะ หยิบยกเรื่องราวฉาว ๆ คาว ๆ ของคนในวงการบันเทิงมาตีแผ่ ผสมผสานกับปัญหาสังคมอย่างปัญหายาเสพติด...ทำให้เรื่องราวมีแก่นสาระน่าสนใจดี การดำเนินเรื่องก็รวดเร็ว กระชับฉับไวไม่เยิ่นเย้อยืดยาด...
จะติดอยู่นิดก็ตรงสำนวนภาษาที่ใช้นั่นแหละ ทังสำนวนการเล่าเรื่อง ทั้งบทสนทนาของตัวละครในเรื่อง มันช่างแฝงไว้ซึ่งการประชดประชันเสียดสี กระแนะกระแหนอยู่ตลอดเวลา เจอนิด หน่อย ๆ ยังพอทำเนา แต่นี่เขาเล่นหยอกแกมหยิก จิกกัดอยู่แทบจะทุกบรรทัด ทุกหน้า... บอกตามตรงว่า...มันเฝือ มันเฝื่อน เยอะเข้า ๆ พานวิงเวียนคลื่นเหียนอีกต่างหาก
แต่นี่ก็เป็นแค่ความคิดเห็นส่วนตัวค่ะ นักอ่านรุ่นใหม่ ๆ อาจจะชอบอะไรที่แรง ๆ แซ่บ ๆ แบบนี้ก็ได้ แหะ ๆ
ก็...ตามกระแสละครหลังข่าว อ่านจบแล้วหยิบมาเล่าต่อค่า...
อ้อ พูดถึงละคร ขอเสริมอีกนิด...ปกติส่วนตัวชอบปีเตอร์นะคะ แต่ดูเรื่องนี้รู้สึกว่าปีเตอร์ไม่เหมือนสารวัตรนฤเบศในหนังสือเลยอะ ส่วนนางเอก...มาร์กี้ก็ดูจะเด็กไปนิดกับบทนางร้ายเบอร์หนึ่ง แถมการแสดงเรื่องนี้ก็ดูแปลก ๆ เหมือนจะโอเวอร์แอ็คชั่นไปหน่อยไหม... ก็ความเห็นส่วนตัวอีกนั่นแหละค่ะ
|
แต่อ่านเล่มนี้มาพักใหญ่แล้ว เห็นด้วยว่าเรื่องราวน่าสนใจ แต่สำนวนที่ใช้ไม่ค่อยนุ่มนวลนัก ทำให้คอนิยายดราม่าแบบเราไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่ค่ะ
นักเขียนท่านนี้ยังมีผลงานเรื่องอื่น ๆที่เกี่ยวกับวงการบันเทิงด้วยค่ะ เคยหยิบจับแล้วแต่ไม่ได้ซื้ออีกเพราะกลัวเรื่องสำนวนนี่แหละค่ะ