|
สวัสดีค่า... ดูเหมือนว่านิยายชุดนี้จะได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นในกลุ่มนักอ่านชาวบล็อกแก็งค์ มีรีวิวติด ๆ กันหลายต่อหลายบล็อกในช่วง1-2 เดือนที่ผ่านมา
ส่วนตัวมีครอบครองไว้ระยะหนึ่งแล้ว แต่เพิ่งได้ฤกษ์หยิบมาอ่าน ก็ในช่วงหลังปีใหม่นี่เอง ก็...อ่าน ๆ วาง ๆ อยู่เป็นพัก ๆ ด้วยภารกิจชีวิต(คนอื่น)ที่ยุ่งเหยิง จนพลอยมาพัวพันกับกิจกรรมชีวิตส่วนตัว ทำให้ต้องห่างเหินกับการอ่านนิยาย อัพบล็อกไป... นานพอสมควรทีเดียว
จด ๆ จ้อง ๆ ที่จะบอกเล่าถึงความรู้สึกหลังอ่านนิยายชุดนี้มาหลายวันแล้ว หวังว่าวันนี้คงจะสำเร็จได้ แหะ ๆ
เล่มแรก"ใต้ปีกรักสีเพลิง"
ใต้ปีกรักสีเพลิง ผู้เขียน : สิริณ ผู้พิมพ์:สนพ.อรุณ(ต.ค. ๕๖) ๓๙๗ หน้า ราคา ๒๙๕ บาท
สั้น ๆ จากสนพ.
ชีวิตที่แสนเรียบง่ายของพรนางฟ้าต้องเปลี่ยนแปลงไป เมื่อเธอได้รับสร้อยผีเสื้อสีเพลิงจากหมอดูปริศนา สร้อย...ที่ทำให้เธอพูดความในใจออกมาทั้งหมด...
ความรัก ความทรงจำ ความสำเร็จ ท้ายที่สุดแล้วหญิงสาวจะจัดการอย่างไรกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น คุณเท่านั้นที่จะรู้คำตอบ!!
.............
เล่าเรื่องเพิ่มเติมอีกนิด ๆ เริ่มเรื่องด้วยการให้นางเอกฟื้นตื่นขึ้นมาจาการหลับใหล แล้วพบว่าตัวเองจำเหตุการณ์ที่ผ่านมาในช่วงเวลาหนึ่งไม่ได้... จำไม่ได้กระทั่งผู้ชายที่ดูแลใกล้ชิดและแนะนำตัวกับเธอว่าเขาเป็นสามีของเธอ!
จากนั้นก็เป็นการเล่าเรื่องย้อนไปถึงจุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ จากผู้หญิงที่มีชีวิตเรียบๆ ทำงานเก่งแต่ค่อนข้างเก็บกด ด้วยถูกเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด คอยแย่งซีนตลอดเวลานับตั้งแต่สมัยเรียนด้วยกันในมหาวิทยาลัย มาจนถึงเข้ามาทำงานในที่เดียวกัน เธอคิดว่านั่นเป็นเพราะเธอไม่กล้าพูดเรียกร้องความเป็นธรรมให้กับตัวเอง เมื่อมีโอกาสได้พบหมอดูปริศนาที่บอกเธอว่าเธอสามารถขออะไรก็ได้ที่เธอต้องการ ด้วยความอัดอั้นตันใจเธอจึงขอให้ตัวเองกล้าพูดในสิ่งที่ตัวเองคิด... ทั้งก่อนจากกัน เขายังได้มอบสร้อยพิงค์โกลด์ที่มีจี้เป็นหินรูปผีเสื้ออยู่ภายในให้เธอด้วย... จากจุดนั้นเอง ชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไป ...
เธอได้ตำแหน่งหน้าทีที่เธอปรารถนา ได้อำนาจอยู่เหนือคนอื่น... ได้ในสิ่งที่เธอไม่เคยได้มาก่อน แต่ปรากฏว่าเธอไม่ยักกะมีความสุขดังใจคิด...
หลังอ่าน... ก็อย่างที่บอกตอนต้นว่ามีนักอ่านรีวิวนิยายชุดนี้ไว้เยอะมาก จึงแทบไม่ต้องเล่าเรื่องย่ออะไรให้ยืดยาวแล้ว (แหะ ๆ แต่ก็เล่าไปแล้วไง...?) คำโปรยปกหลังก็คงไม่จำเป็นต้องก๊อปมาวางซ้ำ ๆ อีก เอาเป็นว่าบอกเล่าความรู้สึกเลยละกัน...
จากที่เคยรู้คร่าว ๆ มาแล้วว่านิยายชุดนี้กำหนดธีมให้เป็นนิยายแนวลึกลับแฟนตาซี บวกกับการที่เคยอ่านงานของคุณ"สิริณ"มา 2-3 เล่ม...เมื่อหยิบเล่มนี้มาอ่าน ก็ออกจะคาดหวังนิด ๆ ถึงความแปลกใหม่และซับซ้อนของเรื่องราวจากเรื่องก่อน ๆ ที่เคยอ่านบ้าง พออ่านเข้าจริง ๆ ยอมรับว่า มีแอบผิดหวังนิดหน่อยค่ะ เพราะ...ผู้เขียนยังคงใช้พล็อตเดิม ๆ มุกเดิม ๆ วิธีเล่าเรื่อง สำนวนภาษาแบบเดิมในการนำเสนอ (มุกว่าด้วยการสูญเสียความทรงจำ การหักหลัง แก่งแย่งแข่งขันกันในที่ทำงาน พระเอกรวยแต่ให้นางเอกเข้าใจว่าจน...ฯลฯ)
ยังดีที่ในเรื่องมีจุดที่แปลกใหม่ น่าสนใจ ที่ออกแนวเหนือจริง(เล็กๆ) เข้ามากลบมุกดราม่าที่กล่าวถึงข้างบนนั่นอยู่พอสมควร นั่นคือเรื่องของการเล่นกับจิตใต้สำนึกของนางเอก ที่ยามอยู่ในภวังค์ ภายใต้พลังลึกลับ(ที่เธอเชื่อว่ามาจากอำนาจของสร้อยผีเสื้อนั้น) เธอจะแปรภาคจากนางเอ๊ก-นางเอกกลายเป็นนางมารร้ายทำตัวบ้าอำนาจ ไม่ต่างจากตัวร้ายตัวจริงในเรื่องอย่างสุภัทรชาเลยทีเดียว
แต่ถึงยังงั้น(ถึงจะคิดว่านั่นคือความแปลกใหม่)... ความที่ช่วงหลัง ๆ มีโอกาสได้อ่านนิยายของนักเขียนรุ่นหลัง ๆ หลายเล่มก็เลยไม่วายที่จะรู้สึกว่า... คนเขียนจงใจสร้างนางเอกอย่างพรนางฟ้าขึ้นมาให้เป็นนางเอกในกระแสนิยมของนิยายสมัยใหม่อีกคนหนึ่งเท่านั้น คือ...เป็นนางเอกที่ต้องเริ่ด ๆ ร้าย ๆ เหวี่ยง ๆ วีน ๆ ... (แม้จะบอกว่าเป็นไปตามอำนาจลึกลับก็ตามทีเถอะ) ซึ่งก็ต้องอาศัยฝีมือคนเขียนนั่นละว่าจะทำให้คนอ่านรักและลุ้นเอาใจช่วยนางเอกแบบนี้หรือไม่
สำหรับ"พรนางฟ้า"...ส่วนตัวไม่รักไม่เกลียดค่ะ ออกแนวหมั่นไส้และรำคาญ(นิด ๆ)มากกว่า แหะ ๆ แอบคิดว่าในภาคนาง(เอก)ร้าย เธอกลับทำได้เนียน สมจริงสมจัง(เหมือนเป็นตัวตนจริง ๆ) มากกว่าภาคนางเอกนางฟ้าเสียอีกแน่ะ(โดยเฉพาะบทแม่พระในตอนท้ายเรื่อง...มันเว่อร์ไปนิด...ไม่ใจอะ)
แต่ก็ยอมรับว่าการเปลี่ยนบทบาทของเธอทำให้เรื่องราวดูมีสีสันขึ้น เพียงแต่รู้สึกว่า...มันเหมือนจะยังไม่เนียนพอกับยังไม่ถึงจุดพีคเท่าที่คาดเท่านั้นเอง
ส่วนพระเอกของเรื่อง เห็นหลายคนปลื้มนักหนา ส่วนตัวก็ปลื้มนะคะ ปลื้มในบุคลิกส่วนตัวที่ง่าย ๆ เซอร์ ๆ เป็นศิลปิน... แต่ไม่ถึงกับมากมายอะไร หรือจะเป็นเพราะเราไม่ค่อยชอบนางเอกก็เป็นได้ พอเห็นพระเอกรักเจ้าหล่อนจั๊ง... ก็เลยรู้สึกแบบ...รักเข้าไปได้ไงน่ะ หล่อนออกจะร้ายกับตัว ถึงขนาดดููถูกว่าตัวเองขโมยของก็ยังเคย... แต่เอาเถอะ...ก็เขารักของเขานี่นะ ในเรื่องก็เลยจะมีเลิฟซีนนุ่ม ๆ เบา ๆ ประปราย ไม่มากไม่มายแต่ก็เพียงพอให้ไหว ๆ หวาม ๆ อยู่
ตัวละครหลายตัวก็เหมือนจะมีที่มาเลื่อน ๆ ลอย ๆ ชอบกล จู่ ๆ ก็โผล่เข้ามาในเรื่อง(เพื่อหลอกคนอ่าน)อย่างไม่สมเหตุสมผลสักเท่าไหร่ (อย่างบทของพัทธนัยกับมุกมาลิน เป็นต้น) กับการดึงอันดามัน(จากแผนก่อการรัก)เข้ามามีบทบาทในเรื่องนี้ มันก็เหมือนจะได้อยู่นะ แต่มันดูจะเป็นความบังเอิญและเล่นง่ายไปนิดหรือเปล่า...
แต่ก็มีหลายจุดที่ชอบนะคะ อย่างเรื่องราวของบรรยากาศการทำงานที่คนเขียนค่อนข้างจัดเต็มมาก กับบทเรียนต่าง ๆ ที่ทั้งนางเอกนางร้ายได้รับจากการมองคนแต่เพียงเปลือกนอก รวมถึงข้อคิดว่าด้วยการคิดก่อนพูดและทำ... ปมชีวิตของนางเอกที่ถูกแม่ทิ้งตั้งแต่แรกเกิด ฯลฯ
ที่สำคัญที่สุดคือแนวคิดที่ว่าคนเราล้วนมีอย่างน้อยก็สองด้านในตัวเอง ทุกคนมีข้อดีข้อเสีย สิ่งที่ถูกกดเก็บไว้ภายใต้จิตสำนึกอาจจะระเบิดออกมาได้เมื่อเรารู้สึกว่ามีพลังผลักดันและให้ความมั่นใจกับเรา
ในเรื่องของการตอบโจทย์ธีม (ส่วนตัวรู้สึกว่า...)เหมือนเรื่องนี้จะตอบได้ไม่ค่อยตรงนัก (หรือเปล่า?) เพราะไปเน้นในเรื่องดราม่าของตัวละครมากกว่า หมอดูลึกลับก็ยังคงเป็นความลับอยู่ต่อไป(ค่อยไปเฉลยเอาในเรื่องที่สามนู่นว่าเขาคือใคร) ส่วนปมครอบครัวนางเอกก็โยงไปพัวพันกับครอบครัวแม่นางเอกในเล่มที่สอง ซึ่งมีพูดถึงเพียงเล็กน้อย แทบไม่มีความสำคัญกับเรื่องราวในเล่มนี้เลย... (แต่แอบมีสปอยล์ของเรื่องที่สองเล็กน้อยล่ะ)
สรุปว่าก็อ่านสนุก ชวนลุ้นดีค่ะ ถ้าไม่เรื่องมาก คาดหวังมาก(อย่างคนอ่านคนนี้) เขามีแทรกทั้งหลักคิดในการมองคน ในการทำงาน หลักธรรมในการดำเนินชีวิต รวมถึงหลักจิตวิทยาว่าด้วยการควบคุมจิตใต้สำนึก... เรียกได้ว่าเป็นนิยายดราม่าแต่สาระเพียบค่ะ
|