คนเขียนหนังสือ ชีวิตเบิกบานในการงาน
Group Blog
 
 
พฤศจิกายน 2559
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
8 พฤศจิกายน 2559
 
All Blogs
 

ประตูปิดตายที่ถูกเปิดออก



1 เรือนจำกลางขอนแก่น

ฉันผ่านประตูที่ดูเหมือนประตูศักดิ์สิทธิ์เข้ามา เจ้าหน้าที่ตรวจสิ่งของที่เราจะเอาเข้าไป อนุญาตให้นำกล้องถ่ายรูป ปากกา สมุดบันทึก บอกตัวเองว่าดีจังเดินตัวเบาไม่ต้องแบกอะไรมาก ไม่ต้องกังวลกับการติดต่อสื่อสารภายนอกสักพัก สองคนแรกที่พบคือนักสังคมสงเคราะห์ และนักจิตวิทยา ดูไปที่นี่ก็สร้างบรรยากาศให้ดูผ่อนคลายได้ดีทั้งที่เป็นเรือนจำ สีสันที่ใช้ก็คล้ายร้านกาแฟ มีสนามหญ้าเล็ก ๆ มีต้นไม้ประปราย มีโรงเรือนขนาดกลางเปิดโล่ง ซึ่งใช้เป็นลานกิจกรรมดูสะอาดเรียบร้อย
ลานกิจกรรมของโครงการใจสู่ใจเริ่มขึ้นแล้ว
“สวัสดีค่ะ สบายดีไหมค่ะ วันนี้คุณรู้สึกอย่างไรบ้าง”เป็นคำทักทาย พวกเขาทักทายกันเช่นนี้ ทั้งเจ้าหน้าที่โครงการ ผู้ต้องขังหญิงอีกประมาณยี่สิบคน ผู้ชายอีกสองคน ที่ช่วยจัดสถานที่ เครื่องเสียง มีใครสักคนบอกฉันว่ากัน เขาเป็นนักดนตรี ที่ต้องโทษเข้ามาอยู่ที่นี่
... กิจกรรมเริ่มต้นด้วยการถามว่า เช้านี้คุณรู้สึกอย่างไร เป็นการใส่ใจความรู้สึกของผู้อื่นและตัวเอง ส่วนมากพวกเขาจะตอบว่า รู้สึกตื่นเต้น ยินดีและรอคอยการได้มาพบกัน เมื่อฉันถูกถามว่ารู้สึกอย่างไร แน่นอนมันไม่ใช่ความรู้สึกธรรมดาดังนั้น ฉันจึงตอบว่า รู้สึกพิเศษกว่าทุกวันค่ะ
หลังหนึ่งปีหรือสองที่ผ่านไปเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรขึ้นบ้างในชีวิต วิทยากรให้บันทึกหรือวาดภาพลงไป พวกเขาบันทึกถึงสิ่งทีเปลี่ยนไป
ต่อไปเป็นการทบทวนฝึกเป็นวิทยากร...
ผู้หญิงคนหนึ่ง เธอแนะนำตัวว่า ชื่อแช่มช้อย เธอจะเป็นผู้นำกิจกรรม ทำหน้าที่เป็นวิทยากร นำกิจกรรมเองหลังจากผ่านอบรม แช่มช้อยจะนำเรื่อง โยคะคู่ เริ่มจากเธอบอกให้เพื่อน ๆ จับคู่กันที่มีตัวเท่า ๆ กัน เมื่อได้คู่แล้วพวกเขานั่งหันหลังชนกัน แล้วคนหนึ่งเอนพิงอีกคนแบบหายหลังอยู่บนหลังอีกคน หลังจากนั้นก็เปลี่ยนสลับกัน คู่หนึ่งหยุดทำ น้องคนหนึ่งหันมาบอกฉันว่า เขาทำไม่ได้ เขามีปัญหาเรื่องขา ฉันจึงช่วยเป็นคู่แทน เป็นการร่วมกิจกรรมกับพวกเขาครั้งแรก เมื่อจบกิจกรรม ก็มีการขอบคุณและกอดกัน การกอดกันด้วยจิตใจที่ปรารถนาดีต่อกัน
ในระหว่างทำกิจกรรมฉันนั่งอยู่ใกล้ ๆ หญิงสาวคนหนึ่งจึงชวนเธอคุย...

น้องปอ เล่าให้ฟังว่า “เห็นเพื่อนๆ ไปสมัครก็เลยอยากลองสมัครดู ได้ยินว่าจะมีการ วาดรูป เล่นโยคะ เล่นเกม มีอะไรที่คลายเครียด เลยอยากลองดูเผื่อมันทำให้เราดีขึ้น เพราะว่าโครงการใจสู่ใจเขามาจาก มหาวิทยาลัยมหิดลศูนย์จิตตปัญญา เลยคิดว่า อยากลองดู
ธรรมดาที่นี่มีโครงการต่างๆ เข้ามาเยอะ มีเรียนหนังสือ ฝึกอาชีพ โครงการแบบคลายเครียดแบบนี้ยังไม่มี ตัวเองก็ไม่เก่งด้านวาดรูปอะไร เพราะว่าเรียนหนังสือก็ไม่ค่อยเก่งอยู่แล้ว เพื่อนก็บอกว่าไม่เป็นไรลองดู เผื่อเราทำได้ แล้วก็อายุมากแล้ว สมองมันก็ไม่เร็วเหมือนเด็ก จะวาดอะไร คิดสับสน ไม่รู้จะให้ทำอะไรแต่ก็ลองไปดู
วันแรกก็เล่นเกมแม่น้ำพิษที่เดินข้ามก้อนหิน ทำยังไงให้มันข้ามได้ ช่วงเช้าไม่ได้ ทำยังไงก็ไม่ได้ พยายามหาอะไรมาต่อ คนประมาณ 16-17 คน เราต้องทำยังไงถึงข้ามไปได้ ในที่สุดตอนบ่ายใช้ความคิดหาวิธีใหม่ แบบไหนเราจะข้ามได้ มาช่วยกันคิดในกลุ่มเลย คนที่เล่นเกมไปด้วยกันเขาบอกว่า กอดเลย บางคนก็ว่าเหยียบเท้าเราเลย จะได้ข้ามกันไปได้ พอข้ามไปได้...มันรู้สึกดีมาก รู้สึกเขาให้เรากอดเขานะ เขาให้เราเหยียบตีนเขานะ
เธอยิ้มหัวเราะก่อนเล่าต่อ “มันมีหลายกิจกรรม ปีที่ 2 ก็จำไม่ค่อยได้แล้ว ดูหนัง เล่นละครหัวอกแม่ น่าจะเป็นปี 1 ใช่ พอปีที่ 2 ชอบเป็นโยคะ มีเล่นเกมหลายอย่าง เกมมอเตอร์ไซค์ เขียนบันทึก เขียนในสมุดไดอารี่ที่อาจารย์แจกให้ เขียนประจำเลย หมดเล่ม 2 เล่ม เอามาอ่านเวลาเราไม่มีงานทำ เสาร์-อาทิตย์ เราก็เอามาทวนดูว่าเราได้เขียนอะไรลงไปบ้าง บางทีคิดถึงแม่ก็เขียนถึงแม่ สิ่งดีๆ เราอยากจะจดจำ พอมีบันทึกเราเปิดอ่านว่าวันที่เท่านี้ๆ ทำอะไร เพราะเราจะลงวันที่ไว้ด้วย”

“ในระหว่างหนึ่งปีสิ่งที่บันทึกเอาไว้ สิ่งที่น่าจดจำที่เป็นความสุขกับสิ่งที่เป็นความทุกข์ อะไรมากกว่า” ฉันถาม
“มันก็มีทั้งทุกข์ทั้งสุข บางทีก็ทุกข์ ส่วนมากจะไม่ค่อยลงความทุกข์ ไม่อยากเก็บไว้ แต่เรื่องความสุขจะบันทึกเอาไว้ เช่น เราได้ออกไปทำกิจกรรมนู่นนั่นนี่ เราก็จะบันทึก วันนี้สนุกมากเลย มีอะไรที่มันคลายเครียด แล้วก็กลับมาทำนู่นทำนี่”
บันทึกความหวัง...ก็ถ้าได้ออกไปจากที่นี่ก็ดี ความหวังคืออยากออกไป เสียดายเวลาที่ผ่านมา อยากจะย้อนกลับไป แล้วก็อยากจะทำในสิ่งที่เรายังไม่ได้ทำ เช่น อยากทำเพื่อพ่อเพื่อแม่เพื่อลูก ที่ผ่านมาเป็นคนแบบพ่อแม่พูดก็ไม่ใส่ใจ เขาพูดเราก็ เออๆๆๆ แต่ไปทำในสิ่งที่เขาห้าม ใจตัวเองมันไปแล้วไม่เชื่อฟัง
อยากจะเริ่มต้นใหม่ เสียดายก็บันทึกไว้ว่าเสียดายที่พ่อด่วนจากไป หนูเพิ่งเข้ามา ไม่นานพ่อก็จากไป พ่อเป็นมะเร็ง อยากจะขอโทษพ่อมากที่สุดก็เลยบันทึกไว้ เสียดายที่หนูยังไม่ได้ขอโทษพ่อเลยที่ทำผิดไปเสียดายมากเลย สวดมนต์ให้พ่อทุกวัน เวลาวันพระหนูก็ใส่บาตร อุทิศส่วนกุศลให้พ่อ บอกว่าลูกขอโทษ ถ้าลูกกลับไปจะทำในสิ่งที่ดี ขอโทษที่ผ่านมาลูกได้ล่วงเกินอะไรประมาณนี้ ที่นี่มีพระทุกวันพระ ซื้อของในร้านค้าอาหาร บางทีก็เป็นนมกล่อง ขนมอะไรก็ได้ มี 3 รูป แล้วถ้าเป็นปีใหม่จะมี 9 รูป สงกรานต์จะมี 9 รูป วันพระธรรมดาจะมี 3 รูป

“แสดงว่าโครงการนี้ให้อะไรกับเราอยู่นะ อะไรบ้างที่ทำให้เราเปลี่ยนไป” ฉันชวนคุยต่อ
“ที่ดีมาก ๆ ให้กำลังใจ ทำให้เราเข้มแข็ง รู้จักอดทน รู้จักปล่อยวาง รู้จักมีสมาธิ มีสติ ทำอย่างไรจะให้ใจเรามันเย็นได้ บางทีหงุดหงิดก็นั่งหลับตาทำสมาธิ แล้วก็ได้ความรู้จากอาจารย์ ทำให้เราอยู่ยังไงให้มันมีความสุขบ้าง ก็เอามาปรับกับตัวเอง เมื่อก่อนไม่อยากคุยกับใคร เก็บกดอยู่คนเดียว มีเรื่องทุกข์ใจก็เก็บกด ไม่อยากจะพูดให้ใครรับรู้ ความรู้สึกของตัวเองไม่อยากเปิดเผย เพราะว่าเราก็ต่างคนต่างอยู่ต่างพ่อต่างแม่มาเจอกัน เดี๋ยวนี้มีเพื่อนสนิท กินข้าวกลุ่ม 4-5 คนเขาเรียกบ้านเดียวกัน อยู่กาฬสินธุ์บ้าง ประเทศลาวบ้าง เมืองเลยก็มาอยู่ด้วยกัน วงเดียวกันเขาเรียกบ้านเดียวกันคือนั่งกินข้าวด้วยกัน จะมีเป็นกลุ่ม ๆ หลังจากกองเลี้ยงเขาแจกกับข้าวแจกอาหารแล้วก็ยกมานั่งด้วยกัน เรามีของกินอะไร ใครซื้ออะไรบ้างก็มารวมกันกิน เพราะนอกจากอาหารที่ทางนี้จัดให้ เราก็ซื้อมารวม วันไหนซื้อไม่ทันหรือไม่ได้สั่งก็กินกองเลี้ยงกินของหลวง
มันมีช่วงน่าเบื่อที่สุดคือ ช่วงที่วุ่นวายช่วงที่เราอาบน้ำ เพราะต้องเรียงแถวกัน แจกกะละมังคนละใบ ตักเอาน้ำในอ่างแล้วก็ยกไปอาบ ทีนี้คนก็ 500 กว่าคนกว่าจะเสร็จมันก็เป็นที่น่าเบื่อ ได้น้ำแล้วยก นุ่งกระโจมอก ต้องอาบเช้า-เย็น อาบหมดก็พอ เมื่อก่อนก็ไม่เป็นแบบนี้หรอก อาบที่อ่างเลยเพราะว่าคนไม่เยอะเท่าไร เดี๋ยวนี้คนเยอะ จะมีนกหวีดเป่าสัญญาณให้เราอาบ 3 ขันแล้วก็ถูๆๆ ถูตัวเสร็จก็เป่าอีกรอบ 6 ขัน แต่เป็นช่วงนะ ไม่ใช่ตลอดไป เวลาน้ำน้อยก็ทำแบบนี้”

“อยู่ข้างนอกก็เหมือนกันเวลาน้ำน้อยพี่ก็ได้อาบนิดเดียวบางทีก็สามขัน” ฉันบอกเธอ “แต่พอเข้าโครงการใจสู่ใจ ทำกิจกรรมต่าง ๆ รวมทั้งที่อาจารย์พูดทำให้เราทำความเข้าใจว่าเราต้องรับ ต้องอยู่และทำให้เบื่อน้อยลง แบบว่าเข้าใจว่าเป็นอย่างนี้” #ใจสู่ใจ
หมายเหตุ นี่เป็นงานตกค้างสกุลไทยค่ะ ส่งไปก่อนหนังสือประกาศปิดตัวครึ่งเดือน
(ยังไม่จบโปรดอ่านต่อฉบับหน้า)




 

Create Date : 08 พฤศจิกายน 2559
0 comments
Last Update : 8 พฤศจิกายน 2559 11:59:36 น.
Counter : 6541 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


แพรจารุ
Location :
นครศรีธรรมราช Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




..
۞ บทกวีและเรื่องสั้น ถนอมไชยวงษ์แก้ว
อัพเดท

..
۞ จากกระท่อมทุ่งเสี้ยว โดยถนอม ไชยวงษ์แก้ว
อัพเดท 17 ต.ค.51
http://www.youtube.com/watch?v=L21lhWsu8QQ&feature=related object width="315" height="80">
หา โค้ดเพลงhi5 : hi5 song code search
Friends' blogs
[Add แพรจารุ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.