คนเขียนหนังสือ ชีวิตเบิกบานในการงาน
Group Blog
 
 
มิถุนายน 2550
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
29 มิถุนายน 2550
 
All Blogs
 
เรื่องกล้วย....กล้วยน้ำว้า อีกครั้ง







ก่อนที่ทั้งสองจะเดินถึงบ้านพักได้พบชายคนหนึ่งหาบกล้วยมาสองเครือ กล้วยน้ำว้าสุกเหลืองน่ากิน เธอยิ้มให้แต่แกเฉย และวางหาบกล้วยลงกับพื้นหญ้า เอามีดที่เสียบคาดไว้ข้างหลังออกมา มันคมกริบจนน่ากลัว เธอลากมือเขาเดินหนี

"เดี๋ยว อย่าเพิ่งไป" แกเสียงดัง

แกนั่งลงตัดหวีกล้วยออกจากเครืองใหญ่ส่งให้สองหวี

เธอส่งเงินให้ 20 บาท

“ไม่ขาย ให้กิน”เป็นคำตอบที่หนักแน่น

“หนักแน่นและชัดเจน ไม่ขาย”เขาพูดเบา ๆ เมื่อคนหาบกล้วยเดินไปไกล

“เราคิดแบบคนเมือง คิดแบบซื้อแบบขาย” เขาพูดต่อด้วยความรู้สึกคล้ายผิดที่ไปตีค่าน้ำใจแลกเปลี่ยนเป็นเงิน

เขาไม่รู้ว่าเธอคิดเลวร้ายกว่านั้นอีก แค่แกเอามีดออกมา เธอก็คิดว่า แกจะทำร้ายเอา ก็น่าเห็นใจเธอเพราะเดินทางมาจากดินแดนที่ผู้คนไม่ให้อภัยกัน และไม่ไว้วางใจกัน เธอมีบาดแผลมากมาย ทั้งที่หายแล้วเป็นแผลเป็น และ ยังมีเลือดไหลซิบ ๆ ก็มี

เธอยิ้มและบอกเขาว่า
“วิถีชีวิตอีกแบบหนึ่ง คนในท้องถิ่น เขามีของที่ไม่ขายกัน เมื่อฉันยังเด็ก จำได้ว่าที่บ้านมีคนทะเลเอากะปิมาให้และเขาก็เอามะพร้าวไป แม่จะเตรียมมะพร้าวไว้ให้เขา กองไว้เลยที่หน้าบ้าน นอกจากชาวเลก็มีชาวนาเขามีข้าวใหม่ ๆ มาให้ พวกข้าวไร่ไม่ใช่ข้าวนา ข้าวไร่จะหอมกว่า ยิ่งเอามาทำข้าวต้มยิ่งอร่อย เอามาให้ชาวสวนเพื่อได้มะพร้าวไป”

“เป็นวิถีที่น่ารัก”

“ใช่...ใครจะเอาไปเท่าไหร่ก็ได้นะเอาไปพอกิน มะพร้าวเอาไปทำน้ำมันเก็บไว้กินเป็นครึ่งปี เมื่อก่อนยังไม่มีน้ำมันถั่ว น้ำมันดอกตานตะวัน”

“สังคมน่าอยู่นะ”

เธอเดินไปกินกล้วยไป เพิ่งรู้ว่ากล้วยน้ำว้าหวานหอมอร่อยจริง ๆ มันเป็นกล้วยที่สุกคาต้นไม่ต้องเอาไปบ่ม เธอรู้มานานแล้วว่าเขาชอบกินกล้วยน้ำว้าแต่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะชอบ

เขาว่ากล้วยน้ำว้าเป็นผลไม้ที่น่ารักมาก บริสุทธิ์ ถ้าเป็นผู้หญิงก็เป็นผู้หญิงน่ารัก เป็นคนดี

“แต่เชยนะ”

“เชยอย่างไร”เขาถาม

“ไม่มีสิทธิ์ขึ้นโต๊ะอยู่ตามงามหรู ไม่มีสิทธิไปโรงแรมระดับห้าดาว ”

“กล้วยน้ำว้าไม่ไปหรอก มันไม่ไป เรื่องอะไรจะไป "
เธอหัวเราะขำคำตอบของเขา

"แปลว่าหยิ่ง"
"กล้วยน้ำว้าไม่อยากไป คงรู้ตัวว่าถ้าถูกวางผิดที่ผิดทาง จะหมดคุณค่าความหมายทันที” เขาหัวเราะเบา ๆ พลางพูดต่อว่า

กล้วยน้ำว้า เป็นอาหารของเด็ก ขูด ๆ แล้ว เน้นกับข้าวป้อนเด็ก พวกเด็ก ๆ โตมากับกล้วยน้ำว่าทั้งนั้น กล้วยน้ำว้ามีคุณค่ามากกว่าที่จะวางโชว์ในถาดผลไม้อื่น ๆ ตามโรงแรม ”
“อือ...ก็จริง”
“จริง เมื่อก่อนไม่มีอาหารเสริม อาหารเสริมสำหรับเด็กก็คือกล้วยน้ำว้า ข้าวบดและเกลือ"


เธอและเขาเดินมาถึงที่พักพอดี เขาเอากล้วยน้ำว้าผูกเชือกห้อยไว้กับขอบหน้าต่าง พลางว่า ต้องอยู่ที่ขอบหน้าต่างอย่างนี้ถึงจะเท่ ไม่ใช่ในถาดผลไม้ตามโรงแรมที่คุณว่า
“มีกล้วยแขวนข้างหน้าต่าง ทำให้ดูอุดมสมบุรณ์ขึ้นจริง ๆ ”
เขาเอาสีพู่กันขึ้นมาวาดรูปกล้วยที่แขวนอยู่กับขอบหน้าต่างใกล้ ๆ ถุงย่าม

เขียนใต้รูปว่า คิดถึง

“เขาคิดถึงใครกันล่ะ ก็ฉันอยู่นี่แล้ว” เธอถามอยู่ในใจทั้งขำทั้งขุ่น









Create Date : 29 มิถุนายน 2550
Last Update : 15 กรกฎาคม 2550 11:48:06 น. 19 comments
Counter : 1603 Pageviews.

 
แวะเข้ามาทักทายเป็นคนแรกเลยหรือนี่ ?

มีความสุขกับการงานดีนะจ๊ะ คุณยาย

ฝากความคิดถึงๆพี่หนอมด้วย


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 29 มิถุนายน 2550 เวลา:19:58:50 น.  

 
คิดถึงแจมไงพี่..

555+ มามั่วนิ่มต่อได้เฉยแหละ..

กระบวนการป่วน แซว อำ ไม่มีใครเกินแจม..
แต่อย่างหนึ่งที่แจมยังไม่ได้ทำนะ.. คือเขียนเรื่องแนวตลก
แจมว่า แจมเขียนไม่เป็น

จะมีก็..เรื่อง "มิตรภาพออนไลน์" ที่พอจะเข้าทางหน่อย

เอ.. อ่านเรื่องกล้วยไม่ธรรมดาของพี่แล้ว.. น่าคิดนะคะ
จริง ๆ แล้ว.. มันก็แค่มุมมองของคนเรา ที่หากเปลี่ยนนิดหนึ่ง ก็ได้อีกมุมหนึ่งแล้ว

ดีจัง ๆ วันนี้แจมอารมณ์ดี.. แวะมาชวนไปเปิปส้มตำที่บล็อกแจมด้วยแหละ


โดย: สีน้ำฟ้า วันที่: 29 มิถุนายน 2550 เวลา:20:50:15 น.  

 
กล้วยน้ำว้า ช่วยเคลือบกระเพาะอาหารด้วยนะคะพี่ พูดแล้วก็คิดถึง อยู่ไกลไม่มีโอกาสได้กิน กินแต่กล้วยหอม มันเคี้ยวไม่หนึบหนับเหมือนกล้วยน้ำว้าบ้านเราเลย



โดย: ปอมปอมเกิร์ล วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:5:03:59 น.  

 
ชีวิตของคุณยาย มีความสุขจนน่าอิจฉานะครับ...
หรือไม่จริิง


โดย: ธารดาว IP: 203.146.63.185 วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:5:07:17 น.  

 
สวัสดีค่ะ พี่ยาย
วันนี้ "เฝ้าร้าน" อีกแล้ว..ก็เลยเดินเรื่อยเปื่อยมาค้นบล็อก
หาอะไรอ่าน..

* คุณธารดาว ตื่นเช้าเป็นกิจวัตรเลยเน๊าะ..
เฮ้อ..อิจฉาคนตื่นเช้า


โดย: สีน้ำฟ้า วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:10:31:51 น.  

 
พ่อพเยียค่ะ เรามีความสุขตามสภาพค่ะ วันนี้มีปาร์ตี้เล็ก ๆ ที่ร้านสายหมอกฯ ภาคีคนฮักเชียงใหม่ นัดขอบคุณสื่อมวลชนพูดคุยถึงแนวทางการทำงานเพื่อส่วนรวม

เมื่อวานเราเข้าไปอ่านงานเก่า ๆ ของเงาศิลป์ได้อ่านเรื่องเขาเมรุหรือเขาเหมนที่ชาวบ้านเขาเรียก เราอยู่นครฯแต่ไม่รู้จัก เคยแต่ได้ยินชื่อ วันที่ไปพักบนภูเขาทำให้ได้รู้เรื่องเขาเหมนที่เงาศิลป์เธอผูกพันหนักหนา เห็นว่าพ่อพเยียก็เคยไปมาแล้วก่อนหน้าเรา


โดย: ยาย IP: 203.113.50.140 วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:11:28:14 น.  

 
พี่คะ เขียนเรื่องสั้น ส่งช่อการะเกด นะพี่นะ - -


โดย: ดาริกามณี วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:11:54:05 น.  

 
เห็นมั้ยล่ะ น้องปอม
ข้อดีของการอยู่เมืองไทยได้กินกล้วยน้ำว้า กล้วยน้ำว้าถือว่าเป็นอาหารของคนจนนะคะ

พี่เขียนเรื่องนี้ช่วงที่ไปอยู่แม่แจ่มค่ะ คุณถนอมเขาไปเล่นดนตรีที่นั่น ส่วนพี่อยู่เฉยๆ ค่ะ หายใจเล่นไปวัน ๆ



โดย: พี่ยาย IP: 203.113.50.140 วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:13:44:29 น.  

 
สีฟ้า
พี่ไปกินส้มตำมาแล้ว และมีเรื่องขำ ๆ แรกที่เข้าไปอ่านไฟดับ บ่าย ๆ เข้าไปอ่านต่อปรากฏส่ง
คอมเมนต์ไป ตอบกลับมาว่า มีคำไม่สุภาพ ให้เจ้าของ
บล็อกพิจารณาก่อน

พี่ก็เปิดกลับเข้าไปอ่านว่าเขียนอะไรลงไปที่ไม่สุภาพ ลองตัดคำว่าตำลาวออก และตัดคำว่า แม่เหี๊ยะออก
ซึ่งแม่เหี๊ยะเป็นหมู่บ้านหนึ่งอยู่ใกล้ ๆ ไนซาฟารี เพื่อจะบอกว่ามีส้มต่ำอร่อยนั่นแหละ

มีเรื่องสิ้มตำอีกนิดหนึ่ง คือพี่เพิ่งค้นพบว่าตัวเองตำส้มตำอร่อย เมื่อไปเที่ยวกับพวกชุมชนคนรักป่า และเดินไปไกลมาก ๆ ไปถึ
งบ้านหนึ่งที่ลำพูนไม่มีอะไรกินเลย มีมะละกอหลายต้น มีมะนาวหลายต้น มีพริกขี้หนู ก็เลยชวนกันทำส้มตำ มีน้องคยหนึ่งเป็นมือสับ ทำงานอยู่พอช.สาวสวยมือสับ(น่ากลัวไหม ป้าร้ามี น้ำตาลมี วันนี้พี่ทำส้มตำที่ละจานกว่าสิบจาน

หลังจากนั้นพี่มีความมั่นใจตัวเองมากขึ้น และเริ่มทำส้มตำมาตั้งแต่นั้น

ครั้งในงานที่ภาคีคนฮักเชียงใหม่เขาจัดงาน รวมพลคนรักเชียงใหม่ที่สำนักส่งเสริม พี่ได้รับเชิญไปงาน แรกที่คิดว่า เขาจะให้ไปพูดเช่นว่าพูดเรื่องรักเชียงใหม่แบบคนนอก คนขอมาอยู่อะไรทำนองนั้น ที่ไหนได้ไม่ใช่ เขาเชิญคนอื่น ส่วนพี่เขาเชิญไปทำส้มตำเลี้ยงแขกค่ะ

พี่ไม่รู้ว่าพี่หนอมเขาจะภาคภูมิใจแค่ไหน แต่เราก็ไปกันพร้อมกับปลาร้าที่ลงทุนชื้อเองจากร้านแก่นชัย และน้ำขามคั้นไปเองจากต้นหน้าบ้าน

เอาละถึงเวลาต้องให้ข้าวหมาแล้ว มันส่งเสียงประท้วงกันเพราะตั้งแต่เช้ามันยังไม่ได้กิน


โดย: แพรจารุ วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:14:14:52 น.  

 
คุณธารดาวคะ
ชีวิตอยู่อย่างธรรมดานะคะ
มีความสุขที่เลือกได้ เพราะที่เรารู้ว่าเลือกไม่ได้เราก็ไม่เลือก (ฮา)


โดย: แพรจารุ วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:14:36:52 น.  

 
ดาริกามณี

พี่ก็ว่าจะเขียนอยู่นะ ไม่ได้เขียนเรื่องสั้นนานแล้วแต่คิดถึงอยู่เสมอ ๆ ความจริงแล้วตอนเริ่มเขียนหนังสือก็เริ่มจากเรื่องสั้น
มีความสุขมาก ๆ เมื่อเขียนเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งจบลง เคยไปพูดที่ศูนย์วัฒนธรรม พูดสั้น ๆ ว่า การเขียนเรื่องสั้น ไม่ใช่ธรรมดาๆ
เพราะไม่รู้ว่า เมื่อไหร่ถึงจะเขียนได้
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะเขียนเสร็จ
และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ได้ตีพิมพ์
อีกทั้งไม่รู้ว่าตีพิมพ์แล้วจะได้ตางค์เมื่อไหร่
ช่างมหัศจรรย์ งานเช่นนี้คนไม่ธรรมดาเท่านั้นแหละที่ทำได้
ตอนนั้นยังเด็ก พูดอะไรก็ดูน่ารัก น่าเอ็นดู

แต่วันนี้พี่ยังคิดว่าเรื่องสั้นก็ยังเป็นสิ่งมหัศจรรย์อยู่


โดย: แพรจารุ วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:14:59:28 น.  

 
การเขียนเรื่องสั้น ไม่ใช่ธรรมดาๆ
เพราะไม่รู้ว่า เมื่อไหร่ถึงจะเขียนได้
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะเขียนเสร็จ
และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ได้ตีพิมพ์
อีกทั้งไม่รู้ว่าตีพิมพ์แล้วจะได้ตางค์เมื่อไหร่
ช่างมหัศจรรย์ งานเช่นนี้คนไม่ธรรมดาเท่านั้นแหละที่ทำได้
- - -
ไม่ธรรมดาจริงๆ ค่ะ
>_____<


โดย: ม่วนน้อย วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:18:37:31 น.  

 
พี่ยาย..

(สะกิด) ลิ้งค์ สกุลไทยเสียค่ะพี่

เข้ามาใช้บริการลิ้งค์จากแถวนี้แหละค่ะ พอดีช่วงนี้คือช่วงที่จำเป็นต้องอยากรู้อยากเห็น ไม่งั้นวันไปอบรมทำเว็บ แล้วแป๊ก คิดมุขไม่ออก จะอายเขาได้



โดย: สีน้ำฟ้า วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:22:33:46 น.  

 
แปลกใจใช่ไหมว่าทำไมพี่ไม่นอน เป็นคนมีกรรมเพิ่งกลับมาจากงานปาร์ตี้ในเมืองค่ะ แล้วไปพบกับลุงสืบสวัสดิ์ สนิทวงศ์ แกมีความรู้เรื่องแม่น้ำปิงและฝาย จะให้แกช่วยอ่านต้นฉบับเผื่อข้อมูลผิดพลาด คราวนี้รับปากว่าจะส่งไปให้แต่เช้า พี่กลัวว่าจะไม่ตื่นเช้า ก็เลยต้องส่งงานให้แกก่อน และเลยเข้ามาในบล็อก

ขอบคุณมากนะคะ บ่าย ๆ จะจัดการลิงค์ใหม่ มีเว็บที่พี่ชอบอีกหนึ่งคือ แคนโต้นะคะ บทกวีแคนโต้ แจมชอบไหม พี่ชอบมากถึงขั้นเป็นสมาชิกเว็บนี้แหละ
ดูสะอาดตาและมีรสนิยม

หาว...ไปนอนล่ะ

วันนี้โชคดีมาก ๆ นอกจากได้กินของอร่อยที่ร้านสายหมอกแล้วยังได้พบลุงสืบ แกจะช่วยดูงาน สรุปเพิ่มเติบสถานการณ์ปีนี้ และให้ภาพถ่ายประกอบด้วย

พี่ว่าการได้พบมิตรดี มีค่ามากกว่ามีเงินทองทรัพย์สิน


โดย: พี่ยาย IP: 203.113.50.140 วันที่: 1 กรกฎาคม 2550 เวลา:4:28:43 น.  

 
ห้าโมงเย็นแล้ว... ตื่นหรือยังคะพี่ยาย ของแจมวันนี้ไปโบสถ์มาน่ะค่ะ..

ยังไม่ได้ล้างบาปนับถือศาสนาคริสต์เต็มตัวหรอกคะพี่ แต่ก็นับถือและไปโบสถ์มาสิบกว่าปีแล้วน่ะค่ะ

ดีจังนะคะ.. หวังว่าคงได้อ่านสารคดี ดี ๆ จากพี่ยายเร็ว ๆ นี้

และเห็นด้วยกับคำของพี่นะคะ มิตรภาพสดใส สวยงาม ชวนให้ตกหลุมรักเสมอค่ะพี่



โดย: สีน้ำฟ้า วันที่: 1 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:34:25 น.  

 
คนนี่บ้ามาก


โดย: ไม่บอก IP: 125.24.163.56 วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:49:53 น.  

 
สวัดดีครับ


โดย: สัตตยา IP: 203.113.17.170 วันที่: 28 สิงหาคม 2550 เวลา:11:34:03 น.  

 
งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง


โดย: นาย ส เสือ IP: 203.113.17.170 วันที่: 28 สิงหาคม 2550 เวลา:11:36:59 น.  

 
ขอสมัครเป็นเพื่อนด้วยคนได้ไหมคะ ตอนนี้ตัวเองเป็นโรคกระเพาะ และโรคลำไส้อักเสบอยู่ จะรักษาโดยกินกล้วยดู ว่าหายหรือเปล่า แล้วจะเขียนมาบอกนะคะ ขอบคุณค่ะ


โดย: มะไฟ IP: 125.24.234.223 วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:47:15 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แพรจารุ
Location :
นครศรีธรรมราช Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




..
۞ บทกวีและเรื่องสั้น ถนอมไชยวงษ์แก้ว
อัพเดท

..
۞ จากกระท่อมทุ่งเสี้ยว โดยถนอม ไชยวงษ์แก้ว
อัพเดท 17 ต.ค.51
http://www.youtube.com/watch?v=L21lhWsu8QQ&feature=related object width="315" height="80">
หา โค้ดเพลงhi5 : hi5 song code search
Friends' blogs
[Add แพรจารุ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.