Bloggang.com : weblog for you and your gang
คนเขียนหนังสือ ชีวิตเบิกบานในการงาน
Group Blog
แพรจารุ
จากกระท่อมทุ่งเสี้ยว\"ถนอม ไชยวงษ์แก้ว\"
บ้านใต้เมืองเหนือ"แพรจารุ"
บทกวี"ถนอม ไชยวงษ์แก้ว"
ครอบครัวหมา ๆ แพรจารุ
ที่นี่มีหนังสือให้คุณ ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
ถูกขังลืมเรื่องที่หนึ่ง" ลูกสาวแม่น้ำ"
ขังลืม 2 บรรณาธิการกับเจ้าของสำนักพิมพ์ทะเลาะกัน. แพรจารุ
คอมเมนต์พิเศษ
เรื่องของใครต่อใครมากมาย แพรจารุ
ชนเผ่าพื้นเมือง แพรจารุ
บ้านหลังนั้นอยู่หลังโรงเรียน แพรจารุ
ความลับเรื่องรัก แพรจารุ
ถนนสายเดียวดาย
เรื่องสั้นประทับใจ
งานถั่ว ๆ
มิถุนายน 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
29 มิถุนายน 2550
เรื่องกล้วย....กล้วยน้ำว้า อีกครั้ง
All Blogs
ประตูปิดตายที่ถูกเปิดออก
พี่ชายคนที่ 4
คิดถึงเหมือนกัน
สุดสะแนนแสนสนุก
ชวนไปงาน คอนเสิร์ต ถนอม ไชยวงษ์แก้ว ดนตรี กวี นักเขียน
คุณนั่งกินอาหารอร่อยและ หัวเราะได้เต็มเสียงในบ้านของตัวเองได้ไหม
ทะเลหาย
ปาฐกถาพิเศษ ของประภัสสร เสวิกุล “มกราคม อำลา ‘รงค์ วงษ์สวรรค์
ไปเหมืองทองคำมาค่ะ
นักเขียนไม่ขาย
หมู่บ้านนี้ราคาเท่าไหร่
ประตูและหน้าต่างของหนังสือ
จากภูเขาจดทะเล ท้องฟ้าผืนดินเดียวกัน
ผู้ถามหาคนยากไร้
ไปกินข้าวเบ๊อะที่หมู่บ้าน มีกินมีใช้
ตามหมอน้อยไปแทนคุณชาวดอยที่ช่วยรักษาป่า
แม้ไม่ได้สิทธิ์ก็ขอมีชีวิตอยู่อย่างชอบธรรม
เปลี่ยนพวงหรีด เป็น ผ้าป่ากล้าไม้ พันธุ์ไม้
ไม่นานคนก็จะตายหมดโลก
ว่าด้วยเรื่องของเพื่อน "วดีลดา เพียงศิริ"
ไปเที่ยวบ้านเพื่อน
งานของน้อง
ศิลปินกับการทำเมืองให้น่าอยู่
เดินเล่นไปตามทางสายน้ำ
วันนัดพบ ตัดคอเอาเลือดล้างเท้า
โค้งสุดท้ายเหมืองฝาย พ่อหมื่น แกฝายคนสุดท้าย นัดพบ
เมื่อโรงเรียนร้อนไปปลูกต้นไม้ให้โรงเรียนกันเถอะ
เอาบทสัมภาษณ์ในกุลสตรีมาฝาก
คุณว่าเราจะสิ้นชาติไหม
อวสานฝายพญาคำ
เรื่องมันขำครับท่าน
โคม
เป็นผู้หญิงธรรมดา
เราต่างดิ้นรนอยู่ในอ่างแคบ ๆ
ให้นกแสงตะวันนำทาง (tag)
โฆษณาชวนเชื่อได้ไหม
แม่และฉัน 3 ชีวิตที่มองเห็นสิ่งเลวร้าย
แม่และฉัน 2 ไม่ใช่ลูกสาวที่แม่ภาคภูมิใจ
แม่และฉันตอน 1 วันที่เขียนถึงแม่
รักอย่างเดียวไม่พอ
ชีวิตคู่อยู่กันจน (ฆ่ากัน)ตาย
คนชายขอบเกาะขอบเวที
จดหมายจากนาอ่อนฉบับที่ 3
จดหมายจากนาอ่อนฉบับที่ 2
จดหมายจากนาอ่อน
เขาเป็นมือเรื่องสั้น "กนกพงศ์ สงสมพันธ์"
พระแม่แห่งความยากจน
เรื่องกล้วย....กล้วยน้ำว้า อีกครั้ง
บทความประทับใจ เรื่องกล้วย ๆ
เรื่องสั้นสะใจ
ตายไปพร้อมกับความโกรธ
งานเขียนที่ถูกขังลืม
เรื่องกล้วย....กล้วยน้ำว้า อีกครั้ง
ก่อนที่ทั้งสองจะเดินถึงบ้านพักได้พบชายคนหนึ่งหาบกล้วยมาสองเครือ กล้วยน้ำว้าสุกเหลืองน่ากิน เธอยิ้มให้แต่แกเฉย และวางหาบกล้วยลงกับพื้นหญ้า เอามีดที่เสียบคาดไว้ข้างหลังออกมา มันคมกริบจนน่ากลัว เธอลากมือเขาเดินหนี
"เดี๋ยว อย่าเพิ่งไป" แกเสียงดัง
แกนั่งลงตัดหวีกล้วยออกจากเครืองใหญ่ส่งให้สองหวี
เธอส่งเงินให้ 20 บาท
ไม่ขาย ให้กินเป็นคำตอบที่หนักแน่น
หนักแน่นและชัดเจน ไม่ขายเขาพูดเบา ๆ เมื่อคนหาบกล้วยเดินไปไกล
เราคิดแบบคนเมือง คิดแบบซื้อแบบขาย เขาพูดต่อด้วยความรู้สึกคล้ายผิดที่ไปตีค่าน้ำใจแลกเปลี่ยนเป็นเงิน
เขาไม่รู้ว่าเธอคิดเลวร้ายกว่านั้นอีก แค่แกเอามีดออกมา เธอก็คิดว่า แกจะทำร้ายเอา ก็น่าเห็นใจเธอเพราะเดินทางมาจากดินแดนที่ผู้คนไม่ให้อภัยกัน และไม่ไว้วางใจกัน เธอมีบาดแผลมากมาย ทั้งที่หายแล้วเป็นแผลเป็น และ ยังมีเลือดไหลซิบ ๆ ก็มี
เธอยิ้มและบอกเขาว่า
วิถีชีวิตอีกแบบหนึ่ง คนในท้องถิ่น เขามีของที่ไม่ขายกัน เมื่อฉันยังเด็ก จำได้ว่าที่บ้านมีคนทะเลเอากะปิมาให้และเขาก็เอามะพร้าวไป แม่จะเตรียมมะพร้าวไว้ให้เขา กองไว้เลยที่หน้าบ้าน นอกจากชาวเลก็มีชาวนาเขามีข้าวใหม่ ๆ มาให้ พวกข้าวไร่ไม่ใช่ข้าวนา ข้าวไร่จะหอมกว่า ยิ่งเอามาทำข้าวต้มยิ่งอร่อย เอามาให้ชาวสวนเพื่อได้มะพร้าวไป
เป็นวิถีที่น่ารัก
ใช่...ใครจะเอาไปเท่าไหร่ก็ได้นะเอาไปพอกิน มะพร้าวเอาไปทำน้ำมันเก็บไว้กินเป็นครึ่งปี เมื่อก่อนยังไม่มีน้ำมันถั่ว น้ำมันดอกตานตะวัน
สังคมน่าอยู่นะ
เธอเดินไปกินกล้วยไป เพิ่งรู้ว่ากล้วยน้ำว้าหวานหอมอร่อยจริง ๆ มันเป็นกล้วยที่สุกคาต้นไม่ต้องเอาไปบ่ม เธอรู้มานานแล้วว่าเขาชอบกินกล้วยน้ำว้าแต่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะชอบ
เขาว่ากล้วยน้ำว้าเป็นผลไม้ที่น่ารักมาก บริสุทธิ์ ถ้าเป็นผู้หญิงก็เป็นผู้หญิงน่ารัก เป็นคนดี
แต่เชยนะ
เชยอย่างไรเขาถาม
ไม่มีสิทธิ์ขึ้นโต๊ะอยู่ตามงามหรู ไม่มีสิทธิไปโรงแรมระดับห้าดาว
กล้วยน้ำว้าไม่ไปหรอก มันไม่ไป เรื่องอะไรจะไป "
เธอหัวเราะขำคำตอบของเขา
"แปลว่าหยิ่ง"
"กล้วยน้ำว้าไม่อยากไป คงรู้ตัวว่าถ้าถูกวางผิดที่ผิดทาง จะหมดคุณค่าความหมายทันที
เขาหัวเราะเบา ๆ พลางพูดต่อว่า
กล้วยน้ำว้า เป็นอาหารของเด็ก ขูด ๆ แล้ว เน้นกับข้าวป้อนเด็ก พวกเด็ก ๆ โตมากับกล้วยน้ำว่าทั้งนั้น กล้วยน้ำว้ามีคุณค่ามากกว่าที่จะวางโชว์ในถาดผลไม้อื่น ๆ ตามโรงแรม
อือ...ก็จริง
จริง เมื่อก่อนไม่มีอาหารเสริม อาหารเสริมสำหรับเด็กก็คือกล้วยน้ำว้า ข้าวบดและเกลือ"
เธอและเขาเดินมาถึงที่พักพอดี เขาเอากล้วยน้ำว้าผูกเชือกห้อยไว้กับขอบหน้าต่าง พลางว่า ต้องอยู่ที่ขอบหน้าต่างอย่างนี้ถึงจะเท่ ไม่ใช่ในถาดผลไม้ตามโรงแรมที่คุณว่า
มีกล้วยแขวนข้างหน้าต่าง ทำให้ดูอุดมสมบุรณ์ขึ้นจริง ๆ
เขาเอาสีพู่กันขึ้นมาวาดรูปกล้วยที่แขวนอยู่กับขอบหน้าต่างใกล้ ๆ ถุงย่าม
เขียนใต้รูปว่า
คิดถึง
เขาคิดถึงใครกันล่ะ ก็ฉันอยู่นี่แล้ว เธอถามอยู่ในใจทั้งขำทั้งขุ่น
Create Date : 29 มิถุนายน 2550
Last Update : 15 กรกฎาคม 2550 11:48:06 น.
19 comments
Counter : 1603 Pageviews.
Share
Tweet
แวะเข้ามาทักทายเป็นคนแรกเลยหรือนี่ ?
มีความสุขกับการงานดีนะจ๊ะ คุณยาย
ฝากความคิดถึงๆพี่หนอมด้วย
โดย:
พ่อพเยีย
วันที่: 29 มิถุนายน 2550 เวลา:19:58:50 น.
คิดถึงแจมไงพี่..
555+ มามั่วนิ่มต่อได้เฉยแหละ..
กระบวนการป่วน แซว อำ ไม่มีใครเกินแจม..
แต่อย่างหนึ่งที่แจมยังไม่ได้ทำนะ.. คือเขียนเรื่องแนวตลก
แจมว่า แจมเขียนไม่เป็น
จะมีก็..เรื่อง "มิตรภาพออนไลน์" ที่พอจะเข้าทางหน่อย
เอ.. อ่านเรื่องกล้วยไม่ธรรมดาของพี่แล้ว.. น่าคิดนะคะ
จริง ๆ แล้ว.. มันก็แค่มุมมองของคนเรา ที่หากเปลี่ยนนิดหนึ่ง ก็ได้อีกมุมหนึ่งแล้ว
ดีจัง ๆ วันนี้แจมอารมณ์ดี.. แวะมาชวนไปเปิปส้มตำที่บล็อกแจมด้วยแหละ
โดย:
สีน้ำฟ้า
วันที่: 29 มิถุนายน 2550 เวลา:20:50:15 น.
กล้วยน้ำว้า ช่วยเคลือบกระเพาะอาหารด้วยนะคะพี่ พูดแล้วก็คิดถึง อยู่ไกลไม่มีโอกาสได้กิน กินแต่กล้วยหอม มันเคี้ยวไม่หนึบหนับเหมือนกล้วยน้ำว้าบ้านเราเลย
โดย:
ปอมปอมเกิร์ล
วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:5:03:59 น.
ชีวิตของคุณยาย มีความสุขจนน่าอิจฉานะครับ...
หรือไม่จริิง
โดย: ธารดาว IP: 203.146.63.185 วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:5:07:17 น.
สวัสดีค่ะ พี่ยาย
วันนี้ "เฝ้าร้าน" อีกแล้ว..ก็เลยเดินเรื่อยเปื่อยมาค้นบล็อก
หาอะไรอ่าน..
* คุณธารดาว ตื่นเช้าเป็นกิจวัตรเลยเน๊าะ..
เฮ้อ..อิจฉาคนตื่นเช้า
โดย:
สีน้ำฟ้า
วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:10:31:51 น.
พ่อพเยียค่ะ เรามีความสุขตามสภาพค่ะ วันนี้มีปาร์ตี้เล็ก ๆ ที่ร้านสายหมอกฯ ภาคีคนฮักเชียงใหม่ นัดขอบคุณสื่อมวลชนพูดคุยถึงแนวทางการทำงานเพื่อส่วนรวม
เมื่อวานเราเข้าไปอ่านงานเก่า ๆ ของเงาศิลป์ได้อ่านเรื่องเขาเมรุหรือเขาเหมนที่ชาวบ้านเขาเรียก เราอยู่นครฯแต่ไม่รู้จัก เคยแต่ได้ยินชื่อ วันที่ไปพักบนภูเขาทำให้ได้รู้เรื่องเขาเหมนที่เงาศิลป์เธอผูกพันหนักหนา เห็นว่าพ่อพเยียก็เคยไปมาแล้วก่อนหน้าเรา
โดย: ยาย IP: 203.113.50.140 วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:11:28:14 น.
พี่คะ เขียนเรื่องสั้น ส่งช่อการะเกด นะพี่นะ - -
โดย:
ดาริกามณี
วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:11:54:05 น.
เห็นมั้ยล่ะ น้องปอม
ข้อดีของการอยู่เมืองไทยได้กินกล้วยน้ำว้า กล้วยน้ำว้าถือว่าเป็นอาหารของคนจนนะคะ
พี่เขียนเรื่องนี้ช่วงที่ไปอยู่แม่แจ่มค่ะ คุณถนอมเขาไปเล่นดนตรีที่นั่น ส่วนพี่อยู่เฉยๆ ค่ะ หายใจเล่นไปวัน ๆ
โดย: พี่ยาย IP: 203.113.50.140 วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:13:44:29 น.
สีฟ้า
พี่ไปกินส้มตำมาแล้ว และมีเรื่องขำ ๆ แรกที่เข้าไปอ่านไฟดับ บ่าย ๆ เข้าไปอ่านต่อปรากฏส่ง
คอมเมนต์ไป ตอบกลับมาว่า มีคำไม่สุภาพ ให้เจ้าของ
บล็อกพิจารณาก่อน
พี่ก็เปิดกลับเข้าไปอ่านว่าเขียนอะไรลงไปที่ไม่สุภาพ ลองตัดคำว่าตำลาวออก และตัดคำว่า แม่เหี๊ยะออก
ซึ่งแม่เหี๊ยะเป็นหมู่บ้านหนึ่งอยู่ใกล้ ๆ ไนซาฟารี เพื่อจะบอกว่ามีส้มต่ำอร่อยนั่นแหละ
มีเรื่องสิ้มตำอีกนิดหนึ่ง คือพี่เพิ่งค้นพบว่าตัวเองตำส้มตำอร่อย เมื่อไปเที่ยวกับพวกชุมชนคนรักป่า และเดินไปไกลมาก ๆ ไปถึ
งบ้านหนึ่งที่ลำพูนไม่มีอะไรกินเลย มีมะละกอหลายต้น มีมะนาวหลายต้น มีพริกขี้หนู ก็เลยชวนกันทำส้มตำ มีน้องคยหนึ่งเป็นมือสับ ทำงานอยู่พอช.สาวสวยมือสับ(น่ากลัวไหม ป้าร้ามี น้ำตาลมี วันนี้พี่ทำส้มตำที่ละจานกว่าสิบจาน
หลังจากนั้นพี่มีความมั่นใจตัวเองมากขึ้น และเริ่มทำส้มตำมาตั้งแต่นั้น
ครั้งในงานที่ภาคีคนฮักเชียงใหม่เขาจัดงาน รวมพลคนรักเชียงใหม่ที่สำนักส่งเสริม พี่ได้รับเชิญไปงาน แรกที่คิดว่า เขาจะให้ไปพูดเช่นว่าพูดเรื่องรักเชียงใหม่แบบคนนอก คนขอมาอยู่อะไรทำนองนั้น ที่ไหนได้ไม่ใช่ เขาเชิญคนอื่น ส่วนพี่เขาเชิญไปทำส้มตำเลี้ยงแขกค่ะ
พี่ไม่รู้ว่าพี่หนอมเขาจะภาคภูมิใจแค่ไหน แต่เราก็ไปกันพร้อมกับปลาร้าที่ลงทุนชื้อเองจากร้านแก่นชัย และน้ำขามคั้นไปเองจากต้นหน้าบ้าน
เอาละถึงเวลาต้องให้ข้าวหมาแล้ว มันส่งเสียงประท้วงกันเพราะตั้งแต่เช้ามันยังไม่ได้กิน
โดย:
แพรจารุ
วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:14:14:52 น.
คุณธารดาวคะ
ชีวิตอยู่อย่างธรรมดานะคะ
มีความสุขที่เลือกได้ เพราะที่เรารู้ว่าเลือกไม่ได้เราก็ไม่เลือก (ฮา)
โดย:
แพรจารุ
วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:14:36:52 น.
ดาริกามณี
พี่ก็ว่าจะเขียนอยู่นะ ไม่ได้เขียนเรื่องสั้นนานแล้วแต่คิดถึงอยู่เสมอ ๆ ความจริงแล้วตอนเริ่มเขียนหนังสือก็เริ่มจากเรื่องสั้น
มีความสุขมาก ๆ เมื่อเขียนเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งจบลง เคยไปพูดที่ศูนย์วัฒนธรรม พูดสั้น ๆ ว่า การเขียนเรื่องสั้น ไม่ใช่ธรรมดาๆ
เพราะไม่รู้ว่า เมื่อไหร่ถึงจะเขียนได้
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะเขียนเสร็จ
และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ได้ตีพิมพ์
อีกทั้งไม่รู้ว่าตีพิมพ์แล้วจะได้ตางค์เมื่อไหร่
ช่างมหัศจรรย์ งานเช่นนี้คนไม่ธรรมดาเท่านั้นแหละที่ทำได้
ตอนนั้นยังเด็ก พูดอะไรก็ดูน่ารัก น่าเอ็นดู
แต่วันนี้พี่ยังคิดว่าเรื่องสั้นก็ยังเป็นสิ่งมหัศจรรย์อยู่
โดย:
แพรจารุ
วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:14:59:28 น.
การเขียนเรื่องสั้น ไม่ใช่ธรรมดาๆ
เพราะไม่รู้ว่า เมื่อไหร่ถึงจะเขียนได้
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะเขียนเสร็จ
และไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ได้ตีพิมพ์
อีกทั้งไม่รู้ว่าตีพิมพ์แล้วจะได้ตางค์เมื่อไหร่
ช่างมหัศจรรย์ งานเช่นนี้คนไม่ธรรมดาเท่านั้นแหละที่ทำได้
- - -
ไม่ธรรมดาจริงๆ ค่ะ
>_____<
โดย:
ม่วนน้อย
วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:18:37:31 น.
พี่ยาย..
(สะกิด) ลิ้งค์ สกุลไทยเสียค่ะพี่
เข้ามาใช้บริการลิ้งค์จากแถวนี้แหละค่ะ พอดีช่วงนี้คือช่วงที่จำเป็นต้องอยากรู้อยากเห็น ไม่งั้นวันไปอบรมทำเว็บ แล้วแป๊ก คิดมุขไม่ออก จะอายเขาได้
โดย:
สีน้ำฟ้า
วันที่: 30 มิถุนายน 2550 เวลา:22:33:46 น.
แปลกใจใช่ไหมว่าทำไมพี่ไม่นอน เป็นคนมีกรรมเพิ่งกลับมาจากงานปาร์ตี้ในเมืองค่ะ แล้วไปพบกับลุงสืบสวัสดิ์ สนิทวงศ์ แกมีความรู้เรื่องแม่น้ำปิงและฝาย จะให้แกช่วยอ่านต้นฉบับเผื่อข้อมูลผิดพลาด คราวนี้รับปากว่าจะส่งไปให้แต่เช้า พี่กลัวว่าจะไม่ตื่นเช้า ก็เลยต้องส่งงานให้แกก่อน และเลยเข้ามาในบล็อก
ขอบคุณมากนะคะ บ่าย ๆ จะจัดการลิงค์ใหม่ มีเว็บที่พี่ชอบอีกหนึ่งคือ แคนโต้นะคะ บทกวีแคนโต้ แจมชอบไหม พี่ชอบมากถึงขั้นเป็นสมาชิกเว็บนี้แหละ
ดูสะอาดตาและมีรสนิยม
หาว...ไปนอนล่ะ
วันนี้โชคดีมาก ๆ นอกจากได้กินของอร่อยที่ร้านสายหมอกแล้วยังได้พบลุงสืบ แกจะช่วยดูงาน สรุปเพิ่มเติบสถานการณ์ปีนี้ และให้ภาพถ่ายประกอบด้วย
พี่ว่าการได้พบมิตรดี มีค่ามากกว่ามีเงินทองทรัพย์สิน
โดย: พี่ยาย IP: 203.113.50.140 วันที่: 1 กรกฎาคม 2550 เวลา:4:28:43 น.
ห้าโมงเย็นแล้ว... ตื่นหรือยังคะพี่ยาย
ของแจมวันนี้ไปโบสถ์มาน่ะค่ะ..
ยังไม่ได้ล้างบาปนับถือศาสนาคริสต์เต็มตัวหรอกคะพี่ แต่ก็นับถือและไปโบสถ์มาสิบกว่าปีแล้วน่ะค่ะ
ดีจังนะคะ.. หวังว่าคงได้อ่านสารคดี ดี ๆ จากพี่ยายเร็ว ๆ นี้
และเห็นด้วยกับคำของพี่นะคะ มิตรภาพสดใส สวยงาม ชวนให้ตกหลุมรักเสมอค่ะพี่
โดย:
สีน้ำฟ้า
วันที่: 1 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:34:25 น.
คนนี่บ้ามาก
โดย: ไม่บอก IP: 125.24.163.56 วันที่: 25 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:49:53 น.
สวัดดีครับ
โดย: สัตตยา IP: 203.113.17.170 วันที่: 28 สิงหาคม 2550 เวลา:11:34:03 น.
งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
โดย: นาย ส เสือ IP: 203.113.17.170 วันที่: 28 สิงหาคม 2550 เวลา:11:36:59 น.
ขอสมัครเป็นเพื่อนด้วยคนได้ไหมคะ ตอนนี้ตัวเองเป็นโรคกระเพาะ และโรคลำไส้อักเสบอยู่ จะรักษาโดยกินกล้วยดู ว่าหายหรือเปล่า แล้วจะเขียนมาบอกนะคะ ขอบคุณค่ะ
โดย: มะไฟ IP: 125.24.234.223 วันที่: 30 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:47:15 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
แพรจารุ
Location :
นครศรีธรรมราช Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
..
۞
บทกวีและเรื่องสั้น ถนอมไชยวงษ์แก้ว
อัพเดท
..
۞
จากกระท่อมทุ่งเสี้ยว โดยถนอม ไชยวงษ์แก้ว
อัพเดท 17 ต.ค.51
http://www.youtube.com/watch?v=L21lhWsu8QQ&feature=related object width="315" height="80">
หา โค้ดเพลงhi5 : hi5 song code search
Friends' blogs
pu_chiangdao
shadow-of-art
ม่วนน้อย
ดาริกามณี
ปะหล่อง
karnlaka
big onion
สีน้ำฟ้า
ป้ามด
ปอมปอมเกิร์ล
สัญจร ดาวส่องทาง
ฟ้าดิน
มันอยู่ในปอด
jomyutjieng
ชมจันทร์
กะว่าก๋า
9A
เนยสีฟ้า
sugarhut
ยิปซีสีน้ำเงิน
ชบาฉาย
สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น
pantamuang
นกแสงตะวัน
addsiripun
แสงแรก ประดับดิน
ปักเป้าจุด
lukkongpoka
ปลายแปรง
ตานลวิน
malarn cha
เสือจุ่น
ฟ้ากระจ่าง
Nilz
ShadowServant
ตาพรานบุญ
คุณน้องเต้
ดอกเสี้ยวขาว
เขาพนม
เช้านี้ยังมีเธอ
ไผ่เมือง
สายลมอิสระ
พ่อพเยีย
last_tibetstone
ร่มไม้เย็น
PenKa
p_tham
girl from sea
แม่ไก่
แพรจารุ
เจ๋วะรัฐถะ
กล้วยเน่า
Webmaster - BlogGang
[Add แพรจารุ's blog to your web]
Links
ประชาไท
ภาคีคนฮักเชียงใหม่
เครือข่ายนักเขียน
เนชั่นแนลแนลจีโอกราฟฟิค
แคนโต้
เดลินิวส์
ซิมมี่
เงาศิลป์
สมาคมนักเขียน
คนชายขอบ
บทเพลงนางฟ้าสีขาวฯสุวิชานนท์
ปิ่นโตปลอดเนื้อ
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
มีความสุขกับการงานดีนะจ๊ะ คุณยาย
ฝากความคิดถึงๆพี่หนอมด้วย