~ใยกัลยา สายใยรักหรือพันธนาการ...โดย"ชมบุหลัน" ~ ใยกัลยา ผู้เขียน : ชมบุหลัน ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ(พิมพ์ครั้งแรก พ.ค. ๕๕) ๓๗๕ หน้า ราคา ๒๖๕ บาท โปรยปก : หอมน้ำ ผู้หญิงที่ทำให้กราฟชีวิตของศวัสพุ่งขึ้นพุ่งลงจนเขาไม่สามารถควบคุมได้ “เมื่อความรักกลายเป็นพันธนาการผูกมัดใครบางคนจนไม่อาจถอนตัว” ถ้าเป็นสามสิบปีก่อน คงไม่มีใครไม่รู้จักพุธกันยา ปานรัมภา นางเอกดาวรุ่งที่เสียชีวิต ด้วยการกินยาฆ่าตัวตาย ทว่าพอกาลเวลาผ่านไป จู่ๆ ชื่อที่ผู้คนลืมเลือนกลับถูกกล่าวขวัญอีกครั้ง หลังมีกองถ่ายละครมาถ่ายทำยังบ้านอดีตดาราดัง หอมน้ำ หญิงสาวหน้าคม ขี้เล่น และร่าเริงสดใส เพราะความซุ่มซ่ามของตนแท้ๆ ทำให้เธอพบกับวิญญาณนางเอกหัวดื้อ ซึ่งคอยตามตื๊อให้ช่วยเป็นสื่อกลาง บอกสาเหตุการเสียชีวิตที่แท้จริง แก่สามีผู้อ่อนโยน และบุตรชายขี้เก๊กฟอร์มจัด ที่เธอเข้าใกล้แล้วให้ความรู้สึก คล้ายอยู่กับแวมไพร์ ไม่ยอมพูดยอมจา เอาแต่นั่งทำหน้าเป็นก้อนหิน ราวกับตั้งโปรแกรมเย็นชาไว้ ศวัส ทันตแพทย์หนุ่มหน้าดุ เสือยิ้มยากบุตรชายคนเดียวของพุธกันยา เขาเกลียดสื่อเข้าไส้และไม่ไว้ใจหอมน้ำอย่างที่สุด เพราะหญิงสาวขยันก่อเรื่องวุ่นวายแล้วยังเที่ยวป่าวประกาศบอกใครๆ อีกว่าเห็นผีแม่ของเขา ................ เรื่องชุลมุนของนักศึกษาฝึกงานในกองถ่ายกับทันตแพทย์หนุ่มจึงเริ่มต้นขึ้น เมื่อหอมน้ำต้องงัดสารพัดวิธีมาตีซี้คุณหมอหน้าเคร่งตามคำขอร้องของมารดาเจ้าตัว... โดยไม่รู้เลยว่าระหว่างทำตัวเป็นสื่อกลางอยู่นั้น ความรักและความลับในอดีตของพุธกันยา กลับกำลังค่อยๆ คืบคลานมาทำร้ายเธออย่างเงียบเชียบ หลังอ่าน... โอ้ว...คำโปรยเค้าเล่าเรื่องย่อได้ละเอียดลออดีแท้ ... มิน่าล่ะ...ตอนที่ได้หนังสือเล่มนี้มาตอนนู้นนน...(ตอนที่หนังสือออกใหม่ๆ) หลังจากอ่านเฉพาะคำโปรยปกหลังไป ส่วนตัวจึงเลือกที่จะมองผ่าน... ดองหนังสือเล่มนี้ไว้ข้ามภพข้ามชาติกันเลยทีเดียว แหะ ๆ เผอิญวันก่อนได้เห็นทีเซอร์ละครเรื่องนี้แว่บ ๆ ท่าทางน่าสนใจไม่น้อย โดยเฉพาะผู้ที่รับบท"พุธกันยา"เป็นดาราเก่ามากฝีมือที่ตัวเองชื่นชอบ เลยได้ฤกษ์หยิบนิยายเรื่องนี้มาอ่านก่อนละครจะออนแอร์... คาดหวังเพียงให้รู้เรื่องคร่าว ๆ เป็นพอ... ปรากฏว่า...เอ๋...อ่านสนุกแฮะ อ่านได้เพลิดเพลินเกินคาดอ่ะ... เล่าเรื่องย่อเพิ่มเติมจากข้างบนอีกนิด ๆ... หลังจากฝึกงานอยู่ในกองถ่ายที่ยกกองมาถ่ายทำกันที่บ้านของพุธกันยามาสักระยะหนึ่ง หอมน้ำก็จับพลัดจับผลูได้ร่วมแสดงแทนดาราสาวอีกคนที่ถูกปลดกลางอากาศ หอมน้ำไม่มีทักษะในการแสดงเลย พุธกันยาจึงถือเป็นโอกาส รื้อฟื้นการแสดงที่เธอห่างหายไปนาน ขอใช้ร่างหอมน้ำเพื่อแสดงแทน แต่หอมน้ำต้องยอมเป็นสื่อกลางให้เธอได้พูดคุยกับสามีและลูกชาย เบื้องแรกหอมน้ำไม่ยินยอม แต่หลังจากถูกท้าทายจากนักแสดงอีกคน เธอจึงเกิดอารมณ์อยากเอาชนะ ยอมให้พุธกันยาเข้าสิง...แต่ต้องมีเงื่อนไข โดยให้สินีนุช-เพื่อนสนิทของเธอคอยดูเวลา ถ้าแสดงเสร็จแล้วพุธกันยาต้องออกจากร่างของหอมน้ำทันที ไม่เช่นนันเธอจะเอาสร้อยพระมาสวมให้เพื่อน และพุธกันยาก็ต้องห้ามแสดงตัวตนว่าเป็นตัวเองขณะที่อยู่ในร่างของหอมน้ำเด็ดขาด สมเจตน์-ผู้กำกับเคยหลงรักพุธกันยาเมื่อครั้งเธอยังมีชีวิตอยู่ จึงจับได้ว่าพุธกันยาเข้าสิงร่างหอมน้ำ เมื่อพุธกันยารู้ว่าสมเจตน์รู้แล้ว... เธอจึงขอร้องให้เขาช่วยกันสินีนุชออกไปเพื่อที่เธอจะได้อาศัยร่างของหอมน้ำให้นานขึ้น ด้วยความรักและหวังว่าเธอจะรับรักเขา สมเจตน์จึงยอมช่วยพุธกันยา... และหากพุธกันยาเกิดติดใจในการได้ครอบครองร่างของหอมน้ำตลอดไป ไม่ยอมออกล่ะ อะไรจะเกิดขึ้น... ตามไปลุ้น ไปเอาใจช่วยหอมน้ำกันต่อในนิยายหรือในละครกันเถอะค่ะ... อย่างที่บอกตอนต้นนั่นแหละค่ะว่าอ่านสนุกดีเกินคาด... (ที่ว่าคาด ๆ นั้นก็คาดการจากคำโปรยปกนั่นเอง) ด้วยพล็อตที่ไม่ได้แปลกแหวกแนวหรือซับซ้อนอะไรมากมายนัก... เป็นรื่องราวของวิญญาณที่ยังมีความผูกพันกับผู้ที่อยู่เบื้องหลัง จึงเฝ้าตามติดไม่ยอมจากไปไหน...ซึ่งสำหรับคอนิยายแล้วเป็นพล็อตที่ดาดดื่นมาก แต่ผู้เขียนเขาเข้าใจหยิบเอาเรื่องราวของคนในแวดวงบันเทิง มาแต่งเติมเสริมต่อทำให้เรื่องดูสมจริงสมจัง น่าตื่นเต้น น่าติดตาม โดยเฉพาะปมสาเหตุการตายของนางเอกสาวพุธกันยา...ซึ่งเกิดจากการถูกสื่อกดดัน มันดูเป็นไปได้ และสมเหตุสมผลนะ เพราะวงการบันเทิงในยุคยี่สิบสามสิบปีที่แล้ว (หรือรวมทั้งในยุคนี้ด้วยแหละ...) พวกดาราเขาต้องปิดบังเรื่องส่วนตัวอย่างมิดเม้น เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ส่วนตัวของดารากลายเป็นเหยื่ออันโอชะของสื่อ อาจจะไม่มีซีนรักหวาน ๆ ระหว่างคู่พระ-นางสักเท่าไหร่ เพราะเรื่องนี้เค้าเน้นที่ตัวพุธกันยามากกว่า ซ้ำพระเอกก็เป็นชายหนุ่มที่ค่อนข้างเก๊กและฟอร์มจัดอยู่สักหน่อย... ตอนแรกอ่านเฉพาะเรื่องย่อก็รู้สึกตงิด ๆ ใจว่า พระ-นางจะสวีทกันยังไงถ้าผีที่อาศัยร่างนางเอกนั้นเป็นแม่ของพระเอก แต่คนเขียนเขาก็สามารถอะ ทำได้เนียน ๆ เป็นธรรมชาติอีกต่างหาก ณ จุดนี้ให้ผ่านค่ะ ชอบพระเอกเรื่องนี้ค่ะ แรก ๆ อาจจะดูวางฟอร์มหน่อยแต่ช่วงหลัง ๆ หลังจากที่จับตาดูหอมน้ำอย่างระแวงระวังแล้ว ก็ดูเหมือนว่าความอารมณ์ดีของเธอจะสามารถทำให้เขาฟอร์มหลุดได้เหมือนกัน (ชอบมุกที่นางเอกเอาอมยิ้มมาฝากพระเอกบ่อย ๆ เพราะเห็นว่าเขาเป็นหมอฟันแต่ไม่ค่อยยิ้ม...น่ารักดีค่ะ) ส่วนที่ชอบอีกจุดก็เรื่องของละครซ้อนนิยายน่ะค่ะ...คือเรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับนักแสดงกับกองถ่าย ก็ต้องมีฉากการถ่ายทำละครเรื่อง"เพลิงนารี"(ที่อ่านจากบทคร่าว ๆ แล้วนึกถึงทรายสีเพลิงเลยแฮะ) คนเขียนเขาบอกเล่าเรื่องราวในกองถ่ายได้สมจริง เป็นธรรมชาติดีอ่ะ ตัวละครอาจจะเยอะหน่อย แต่ก็มีเด่น ๆ อยู่ไม่กี่คน แถมตอนท้ายมีหักมุมเรื่องผีปลอม กับเฉลยปมที่ว่า... เหตุใดหอมน้ำจึงเป็นผู้ที่สามารถมองเห็นพุธกันยาและสื่อสารกับเธอได้คนเดียวอีกด้วย อ๊ะ...คนอ่านเองลืมไปแล้วนะนั่น นึกว่านางเอกมีซิกส์เซนส์อยู่ตั้งนาน ฮ่าฮ่า (คนอ่านลืมแต่คนเขียนเค้าแม่นค่ะ...) สรุปเลยละกันว่าเป็นนิยายรักเบา ๆ (แต่มีเนื้อมีน้ำ ไม่ว่างโหวงโหรงเหรงนะคะ)อ่านสนุกอีกเล่มหนึ่ง ที่อ่านจแล้วหยิบมาเล่าต่อ ชวนอ่านชวนจิ้นก่อนอินตามละครค่า   Create Date : 10 ธันวาคม 2557     Last Update : 10 ธันวาคม 2557 11:19:16 น. Counter : 4767 Pageviews.   13 comment Share Tweet

~รอยทัณฑ์นางฟ้า : เล่มที่ ๒ ในชุด"รอยนิรันดร์" โดย 'ริญจน์ธร' ~ รอยทัณฑ์นางฟ้า ผู้เขียน : ริญจน์ธร ผู้พิมพ์ : สำนักพิมพ์อรุณ(สิงหาคม 2557) 341 หน้า ราคา 250 บาท คำโปรย... เพียงหนึ่งจุมพิตแนบชิดทรวงใน เพียงหนึ่งดวงใจคือเธอ...นิจนิรันดร์ เพราะความเข้าใจผิดของ 'ฮิปนอส' จากดินแดนอันไกลโพ้น ทำให้เทพธิดา 'เฟย์โดรา' จึงต้องตกสวรรค์มาเกิดใหม่บนโลกมนุษย์ ในชื่อใหม่ว่า 'กานต์ฤทัย' นั่นเป็นเหตุให้เทพบุตรอย่างเขา ต้องขึ้นจากโลกันต์เพื่อตามดูแลเทพธิดาองค์น้อยและรอคอยเวลาส่งเธอกลับคืนสู่สวรรค์ ยี่สิบปีผ่านพ้นกับโทษทัณฑ์ที่เธอได้รับ ในที่สุดโอลิมปัสก็ต้อนรับเธออีกครั้ง ทว่าการกลับสู่สรวงสวรรค์ของเธอกลับไม่ใช่เรื่องง่าย เมื่อยังมีผู้ปองร้ายหมายชีวิตเทพธิดาองค์น้อยอยู่ ฮิปนอสควรทำเช่นไร เมื่อหัวใจเจ้ากรรมยังคะนึงหาเธออยู่เป็นนิจ แต่รอยอดีตยังคอยตอกย้ำว่าเขาคือผู้ทำให้เธอเสียใจ! ..................... หลังจากที่แฝดผู้พี่อย่าง 'ธานาทอส' เทพแห่งความตาย ผู้เย็นชาแต่อ่อนโยนได้ออกมาเติมความหวานให้กับนักอ่านไปแล้วใน "รอยรักยมทูต" คราวนี้ก็ถึงตาแฝดผู้น้องอย่าง 'ฮิปนอส' เทพแห่งการหลับใหล ออกโรงมาเอาใจนักอ่านกันบ้าง หลังอ่าน... เรื่องนี้เป็นประหนึ่งภาคต่อของ"รอยรักยมทูต" ที่ได้อ่านไปเมื่อปีกลาย แล้วค่อนข้างชื่นชอบ พอมาถึงเล่มนี้จึงไม่พลาดที่จะติดตามอ่าน...อย่างคาดหวังนิด ๆ สิ่งที่รับประกันได้ว่านี่คือนิยายที่เขียนโดย'ริญจน์ธร'อย่างจริงแท้แน่นอนก็คือความหวานนนน... แบบไม่บันยะบันยังกันเลยเชียว! แต่นอกเหนือจากความหวานชนิดไม่แคร์ระดับน้ำตาลในเลือดของคนอ่านแล้ว เขาก็มีเรื่องราวชวนลุ้น มีปมปริศนาชวนค้นหา มีประเด็น มีสาระแอบแฝงอยู่ไม่น้อยนะคะ เรื่องราวในตอนนี้เป็นเรื่องราวชีวิตของนางฟ้าน้อยเฟย์โดรา ธิดาบุญธรรมของเทพไดโอนีซัส-เทพแห่งเมรัยผู้หลงใหลในโลกมนุษย์จนแอบหนีลงมาเที่ยวอยู่บ่อย ๆ จนพบกับเด็กหญิงเฟย์โดราจึงพากลับสวรรค์และรับเป็นธิดาบุญธรรม ท่ามกลางความไม่พอใจของชายาเดสพีน่า เฟย์โดราได้พบกับฮิปนอส-เทพแห่งการหลับใหล ผู้พาเธอท่องเที่ยวไปทั่ว...ในที่ที่เธอไม่เคยไปมาก่อน ก่อเกิดเป็นความผูกพันในช่วงระยะเวลาอันสั้น... ทว่า...เมื่อเกิดเหตุร้ายขึ้นกับเธอ...เธอถูกใส่ความว่าเป็นผู้สังหารเทพเฮอร์เมส ฮิปนอสกลับกล่าวปฏิเสธว่าไม่เคยรู้จักเธอ ทำให้เธอต้องถูกจองจำในคุกมืดจนตรอมใจตาย กลายเป็นนางฟ้าตกสวรรค์มาเกิดเป็นมนุษย์...ลืมเลือนความทรงจำเดิมเสียสิ้น จนกว่าเธอจะมีอายุครบยี่สิบปีนั่นแหละ จึงจะพ้นโทษกลับสู่สรวงสวรรค์ได้ แต่ผู้ที่ปองร้ายนางฟ้าน้อยไม่หยุดเพียงแค่นั้น... ยังตามติดมาคุกคามครอบครัวใหม่ของเธอจนต้องสูญเสียพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดไปตั้งแต่เธอยังเล็กมาก ร้อนถึงฮิปนอสต้องตามติดมาปกป้องดูแล...เป็น"อานอส"ที่กานต์ฤทัยทั้งรักทั้งผูกพันมานานนับเท่าอายุของเธอ จนเมื่อกานต์ฤทัยมีอายุครบยี่สิบนั่นแหละ อานอสจึงเปิดเผยตัวตนและพาเธอกลับสู่โอลิมปัส... เขาได้มอบผลไม้สีทองให้แก่เธอลูกหนึ่ง ซึ่งเป็นผลไม้ที่จะช่วยในการฟื้นความทรงจำ นั่นหมายความว่า...เธอจะได้รู้ความจริงในอดีตที่ผ่านมา... นั่นเป็นเรื่องราวเพียงเศษเสี้ยวของนิยายแฟนตาซีที่แอบอิงพล็อตจากเทพปกรณัมตะวันตก แล้วเสริมเติมต่อด้วยจินตนาการของผู้เขียนเล่มนี้ค่ะ... นอกจากที่เล่า ๆ ไปข้างบนนั่น... เขายังมีเรื่องราวอันซับซ้อนโยงใยให้ผู้อ่านตามลุ้น ตามรอย... ร่วมค้นหาเบื้องหลังโทษทัณฑ์ที่นางเอกได้รับว่ามีความเป็นมายังไง แล้วผู้ใดกันที่จงเกลียดจงชังนางเอกถึงขั้นลอบปองร้ายหลายครั้งหลายครา และนอกจากคู่หวานแนวกินเด็กอย่างอานอสกับนางฟ้าน้อยเฟย์โดราแล้ว เขายังมีแถมคู่รองมาให้จิ้นเพิ่มอีก...เป็นหวานคูณสองไปเลยทีเดียว ........ ก็...อ่านได้เพลิน ๆ หวาน ๆ ดีค่ะ แต่...เริ่มที่จะไม่อิน ไม่ฟินแล้วแฮะ แรก ๆ ที่อ่านชุดเทพ ๆ ของผู้เขียนคนนี้...นับตั้งแต่ดุจดั่งดวงใจ...หทัยสุริยัน... ตราบนิรันดร์คือเธอ...เรื่อยมาจนมาถึงรอยรักยมทูต... ก็ยังรู้สึกโอเคอยู่...คิดว่านั่นน่ะเป็นแนวของเขา ที่เราตามอ่านก็เพราะชื่นชอบในสำนวนภาษา กับความหวานชวนเคลิ้ม ที่ช่วยพาเราหลีกหนีจากโลกมนุษย์อันยุ่งเหยิงอย่างทุกวันนี้ไปชั่วครู่ชั่วคราวได้ แต่หลังจากที่เพิ่งได้อ่านแนวอื่นของเธอไป (อย่างมนตรามุกจันทรา กับมรกตสนธยาเป็นต้น) รู้สึกว่าเธอก็เขียนแฟนตาซีที่ไม่ต้องอิงเทพปกรณัมฝรั่งก็ได้นิ มันยังดูสมจริงสมเหตุสมผลมากกว่าเสียอีก ต่อให้เป็นแนว ๆไซ -ไฟแบบมรกตสนธยาก็เถอะ... ก็เลยเกิดชอบแบบใหม่นี้มากกว่า รู้สึกว่ามันมีที่มาที่ไปชัดเจนกว่า สัมผัสแตะต้องได้ฟินกว่า มีความเป็นไปได้มากกว่า... พานให้อ่านเรื่องราวของบรรดาเทพ ๆ ทั้งหลายแห่งเทือกเขาโอลิมปัส ที่ต่างเรียงแถวกันมาจับคู่กับสาวไทยได้ไม่อินแล้ว เพราะมันจิ้นไม่ออกอีกต่อไป...ฮ่าฮ่า ก็เป็นความรู้สึกส่วนตัวนะคะ ที่บ่น ๆ นั่นไม่ได้บอกว่านิยายไม่สนุก... เพราะจะว่าไป นอกเหนือจากเรื่องราวความรักอันหวาน...เกินบรรยายแล้ว ส่วนตัวก็ยังชื่นชมผู้เขียนที่สอดแทรกข้อคิดดี ๆ ไว้ในิยายแต่ละเรื่องของเธอได้อย่างกลมกลืนสอดคล้อง ให้คนอ่านสามารถเก็บเกี่ยวมาประยุกต์ใช้กับชีวิตตัวเองได้ อย่างในเล่มนี้ เธอได้ให้ข้อคิดในเรื่องของการให้อภัย กับอดีตที่ผ่านไปแล้วไม่สามารถกลับไปแก้ไขได้ แต่เราสามารถใช้มันเป็นบทเรียนที่ดีเพื่อทำวันนี้ให้ดีขึ้นได้... โดยบอกเล่าทัศนคติและมุมมองนี้ผ่านความรู้สึกนึกคิดของนางเอก ตอนที่รับรู้ว่า "อานอส" ที่เธอรักและผูกพันนักหนานั้น ในอดีตเคยทำผิดต่อเธออย่างใหญ่หลวงมาก่อน... เธอเลือกทีจะให้อภัยเขา ด้วยเห็นแก่การที่เขาเฝ้าดูแลเธอมาตลอดช่วงเวลาที่เธอมาเกิดเป็นมนุษย์ มัน"ใช่"เลยค่ะ จุดนี้ชอบมาก ๆ ในนิยายเรื่องนี้ เห็นด้วยมาก ๆ กับผู้เขียนที่กล่าวไว้ในหน้าคำนำที่ว่า... 'เพราะมีอดีต เราจึงมีปัจจุบัน แต่บางครั้งอดีตนั้นขมขื่น จนเราอยากลืมเรื่องราวแต่หนหลัง โดยหลงลืมว่าอดีตอาจเป็นดั่งบทเรียน ความหวังและพลังเพื่อก้าวเดินต่อไป ขอเพียงเชื่อมั่นในรัก... สักวันเราคงได้พบกับความงดงามของความรัก' อ่านจบแล้ว หยิบมาเล่าขานชวนอ่านกันวันนี้ค่ะ   Create Date : 08 ธันวาคม 2557     Last Update : 8 ธันวาคม 2557 11:44:03 น. Counter : 2649 Pageviews.   6 comment Share Tweet

~รอยรักราชันย์ : นิยายในชุดธิโมส์ # 14 โดย "ดวงตะวัน" ~ รอยรักราชันย์ ผู้เขียน: ดวงตะวัน ผู้พิมพ์ : สนพ.ดวงตะวัน 497 หน้า ราคา 340 บาท เรื่องย่อ ๆ (จากเว็บสำนักพิมพ์) ชีวิตเต็มไปด้วยบททดสอบ แมมี...ธีลาสาวแห่งคาเรนา ก็ไม่ใช่คนที่ได้รับการยกเว้น ความรักกับชายหนุ่มสูงศักดิ์อย่างอินทัต ครีราโมส์ ที่เคยคิดเคยเชื่อว่างดงามและมั่นคง กลับโยกคลอนหวั่นไหว เมื่อมีใครอีกคนก้าวเข้ามาในชีวิต ในช่วงที่หญิงสาวทำโพรเจกต์ก่อนเรียนจบว่าด้วยเรื่องเทพปกรณัมธิโมส์ สายลมแห่งรักที่ทำให้หัวใจไหวโยนยังไม่ทันสงบ คนบนฟ้าก็ส่งพายุใหญ่โหมสู่ชีวิตแมมีอีกครั้ง ฟ้าฝนลมแรงกระหน่ำหนักมากขึ้นทุกขณะ กระทั่ง...แทบเอาชีวิตไม่รอด ตลอดเวลาอันหม่นมืดนั้น ชายหนุ่มสองคนหยัดยืนอยู่เคียงข้างแมมี เกาะกุมมือหล่อนไว้...ไม่ปล่อย ไม่ต่างจากเรื่องราวของของเทพเจ้าสูงสุดทั้งสามของธิโมส์... เฮกัล เธมส์ และกูตูร์ ซึ่งแมมีกำลังศึกษาอยู่เลย ความรักของหนึ่งหญิงสองชายที่ดูราวกับจะซ้อนทาบ และ“ล้อ”ไปกับเรื่องราวแห่งรักของเทพเจ้าสูงสุดทั้งสามองค์นี้ สุดท้ายแล้วจะลงเอยเช่นไร เธมส์รักใคร ระหว่างเฮกัลผู้เปี่ยมเมตตา กับกูตูร์ ผู้ดุดันโหดร้าย ขาวกับดำ ดีกับชั่ว สงบงามกับสุ่มเสี่ยงท้าทาย? สีลาสิราค่ะเพื่อน ๆ ชาวแผ่นดินแสงดาว... เหินห่างจากเรื่องราวของชาวธิโมส์ไปนานนับปี จำได้ว่าเรื่องสุดท้ายที่อ่านไปคือ "เอลันตรา" ซึ่งส่วนตัวค่อนข้างชอบและรู้สึก...อิ่ม พีคสุด ๆ แล้ว เลยพักเรื่องราวของธิโมส์ไว้เพียงแค่นั้น เผอิ๊ญ... ได้มาอ่านนิยายนอกธิโมส์ของคุณดวงตะวันอีกสองสามเรื่อง เกิดสะดุดอะไรบางอย่าง(ในบางเรื่อง)เข้าจนพานให้ชะงักงันกับงานเขียนของ"ดวงตะวัน"ไปพักใหญ่ ๆ เลยทีเดียว... (มาถึงตอนนี้ตัวเองก็จำไม่ได้แล้วล่ะค่ะว่าเล่มไหนที่ทำให้เกิดอาการสะดุดอย่างที่ว่า...แหะ ๆ ) เล่ม"รอยรักราชันย์"นี้ เห็นน้องสาวถือมาอ่าน เลยพลิก ๆ ดู เห็นว่าพระเอกคืออินทัต ครีราโมส์ (พระเอกจาก"วันดี ๆ " ที่มีฉากส่วนใหญ่อยู่ในเมืองไทย และนางเอกก็เป็นสาวไทยด้วย แต่คู่นั้นเขาคลาดกันไป...) ก็ให้เกิดสนใจขึ้นมา เลยขอยืมน้องมาอ่านก่อน... เรื่องย่อ ๆ ก็ประมาณข้างบนนั่นเลยค่ะ เป๊ะ ๆ ... ผู้เขียนต้องการนำเสนอประเด็นว่าด้วยความเป็นมนุษย์ ไม่ว่าจะยุคใดสมัยใดหรือชนชาติไหน ล้วนมีมิติมากกว่าหนึ่งในตัวเอง ทุกคนมีด้านดีด้านร้าย มีดำมีขาว... เช่นเดียวกับตัวละครหนึ่งหญิงสองชายในเรื่องนี้ เล่มนี้เป็นธิโมส์ยุคปัจจุบันค่ะ หากแต่มีเรื่องราวในยุคโบราณมาเกี่ยวข้องบ้าง เพราะนางเอกกำลังทำโพรเจ็กต์จบว่าด้วยเรื่องของเทพปกรณัมของธิโมส์... จุดนี้ออกจะชื่นชมคนเขียนเลยค่ะ เธอใช้จินตนาการซ้อนจินตนาการได้แนบเนียนเสมือนจริงมาก นางเอกเรื่องนี้...แมมีเป็นธีลาสาวแห่งชุมชนเล็ก ๆ อย่างคาเรนา... ตำแหน่ง"ธีลา"เป็นตำแหน่งที่เป็นประหนึ่งผู้นำทางจิตวิญญาณของผู้คน เป็นความเชื่อที่สืบทอดกันมานับแต่โบราณกาล ยามผู้คนมีความทุกข์ หากได้รับการ"กอด"จากธีลา พวกเขาก็เหมือนกับได้รับพรอันศักดิ์สิทธิ์ ปัดเป่าความทุกข์ให้หายไป มีกำลังใจในการดำเนินชีวิตต่อ... (อ่านถึงจุดนี้ แว่บหนึ่งนึกถึง"กอดวิเศษ"ของครูปอใน"ปีกปรารถนา"เลยนะคะ...แฮ่ม) แมมีคบหาดูใจอยู่กับอินทัต ครีราโมส์...ความรักของทั้งคู่ดูเหมือนจะราบรื่นมั่นคงดี แม้ว่าจะยังไม่เป็นที่เปิดเผยในวงสังคมชั้นสูงของสกุลครีราโมส์สักเท่าไหร่ก็ตาม แต่เมื่อมีชีตาห์...นายแบบหนุ่มเจ้าเสน่ห์โผล่เข้ามาใชีวิต แมมีก็เกิดอาการหวั่นไหวขึ้นเลยเชียว ในการทำโพรเจ็กต์เรื่องเทพปกรณัมธิโมส์ ดูเหมือนว่าแมมีจำเป็นต้องอาศัยชีตาห์อยู่หลายเรื่อง เพราะเขามีเชื้อสายกูตูร์ และเป็นชาวคนัฆเช่นเดียวกับเธอ คลุกคลีอยู่กับคนในชุมชนที่ยังยึดมั่นในขนบธรรมเนียมโบราณอยู่มาก นั่นจึงเป็นโอกาสให้ชีตาห์"รุก"เข้ามาใกล้ชิดแมมีได้ง่ายและเนียน... จนสามารถทำให้หัวใจสาวน้อยสั่นไหวไปชั่วขณะ... จนกระทั่ง เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้แมมีต้องตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตนั่นแหละ เธอถึงได้รู้สึกตัวว่า...แท้จริงแล้วในใจของเธอนั้นไม่มีพื้นที่สำหรับผู้อื่นอีกต่อไป ก็อ่านได้รวดเดียวจบค่ะ สนุกดีตามมาตรฐาน(เดิม ๆ )ของ "ดวงตะวัน" เรื่องราวน่าลุ้น อ่านได้เรื่อย ๆ แต่ก็ไม่ถึงกับซาบซึ้งตรึงใจเท่าธิโมส์รุ่น 7 - 8 เล่มแรก ๆ อาจจะเป็นเพราะตอนที่เริ่มอ่าน รู้ว่าอินทัตเป็นพระเอก เราก็ออกจะคาดหวังค่อนข้างสูงอยู่สักหน่อย แต่ปรากฏว่าเรื่องนี้...พระเอกบทค่อนข้างเรียบแฮะ... เขาให้บทพระรองเด่นมาก พระรองออกเยอะ มีบทบาทโดดเด่นกว่าพระเอก แถมตอกย้ำซ้ำ ๆ ซาก ๆ อยู่นั่นแล้วถึงเสน่ห์อันร้ายกาจของฮี... คนอื่นคลั่งไคล้ฮียังพอทำเนา... แต่การที่คอยเน้นย้ำอยู่เรื่อย ๆ ถึงอาการหวั่นไหวของนางเอกเวลาเข้าใกล้ มันทำให้เราพานไม่ชอบนางเอกแฮะ รู้สึกว่านางออกจะ...งี่เง่า แสนงอน งอดแงด ๆ ไปหน่อยอะ... ถึงจะบอกว่าเป็นธีลาแล้วไง...ก็ผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่งแถมยังเด็กอีกต่างหาก... แต่การที่หึงพระเอกแบบไร้สติ แล้ววิ่งไปซบอกพระรองนี่...รับไม่ได้อะ กับปมเรื่องแม่นางเอกนั่นอีก...บอกตามตรงว่ามุกมันซ้ำนะ ออกจะเดาง่ายไปนิดนึง... แต่โดยรวมแล้วก็ชื่นชอบในจินตนาการอันเกี่ยวกับเทพปกรณัมธิโมส์นะคะ ชอบการสร้างสัญลักษณ์ต่าง ๆ และเรื่องราวของขนบธรรมเนียมประเพณีโบราณทั้งหลาย ที่แอบอิงวิถีชีวิตความคิดความเชื่อเก่าแก่ และมีความหมายต่อชีวิตนับแต่เกิดจนตาย รวมถึงการบรรยายฉากที่เป็นดินแดนสมมติที่เกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวของประวัติศาสตร์ที่ย้อนอดีตไปถึงสามพันปี...สภาพทางภูมิศาสตร์ เรื่องของภาษา วัฒนธรรม สภาพสังคม เศรษฐกิจ การเมือง ฯลฯ ผู้เขียนเขาสามารถมาก...ไม่ว่ากีเรื่อง ๆ ที่เคยอ่านผ่านมาเธอยังไม่หลุดคอนเซ็ปต์... ไม่มีรอยรั่วหรือจุดพร่องให้เห็นเลย เป๊ะมาก...เรียกได้ว่าอ่านแล้วอิน...และ"เชื่อ"ค่ะว่า...แผ่นดินแสงดาวมีจริง! มัยยาอาลาค่ะทุกท่าน!   Create Date : 28 พฤศจิกายน 2557     Last Update : 28 พฤศจิกายน 2557 21:51:39 น. Counter : 4692 Pageviews.   6 comment Share Tweet

~ เจ้าอัคนี : นิยายรักระหว่างรบ โดย "ปาฏลี" ~ เจ้าอัคนี ผู้เขียน : ปาฏลี ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ(ก.ค. ๕๗) ๒๘๐ หน้า ราคา ๒๓๕ บาท โปรยปก... ชีวิตนี้ยอมพลีเพื่อเเผ่นดิน เเต่ดวงใจนี้มีไว้เพื่อเธอ คำสัญญาลมปากอาจลอยหาย คำสัญญาจากใจประทับติดแน่นตรึงในหัวใจตลอดกาล "อคิราห์" นักข่าวสาวขาลุยของสำนักข่าวซีเอ็น ได้ลักลอบมากับคณะเเพทย์อาสา ขององค์การอนามัยสากล เพื่อตีเเผ่สภาพเหุตการณ์จริงภายในรัฐกันทรา ประเทศที่ยังล้าหลังเเละปกครองโดยระบอบเผด็จการทหาร หลังจากการข่าวของรัฐกุมอำนาจเบ็ดเสร็จในการนำเสนอข่าวมากว่าหกปี เเต่เมื่อไปถึงเธอกลับพบว่า ข้อมูลทางการข่าวที่เคยได้รับมาตลอดระยะเวลาหลายปี บิดเบือนไปจากความจริงมากเเค่ไหน หลังจากจับพลัดจับผลูเข้าไปอยู่ในกองกำลังปาลิน ซึ่งนานาประเทศเข้าใจว่าเป็นกองโจรที่ก่อความไม่สงบเเก่รัฐกันทรา เเละได้พบกับ "อัคนี" หัวหน้ากองกำลังดังกล่าวที่ช่วยชีวิตเธอไว้ เธอก็พบว่า เเท้จริงเเล้ว กองกำลังปาลินกำลังต่อสู้เพื่อเรียกร้องประชาธิปไตย ให้ชาวกันทราทั้งประเทศต่างหาก ท่ามกลางหมอกควันเเห่งสงครามในเเละถูกไล่ล่าเอาชีวิต อคิราห์ก็ได้ใกล้ชิดเเละเห็นน้ำใจของอัคนี ผู้ชายหน้าดุที่เเสนอ่อนโยน ที่ค่อยๆ ก้าวเข้ามานั่งในหัวใจเธอทีละนิด เเม้จะเตรียมใจมาเเล้วว่าการมาทำงานครั้งนี้อาจมีอันตรายถึงเเก่ชีวิต เเต่อคิราห์ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า มันจะเปลี่ยนเเปลงหัวใจของเธอไปตลอดชีวิตเช่นกัน หลังอ่าน... อ่านจบแล้วต้องทำหมายเหตุไว้ว่า... นิยายเรื่องนี้เป็นหนึ่งในนิยายจากนักเขียนรุ่นใหม่ไม่กี่เล่ม... ที่อ่านแล้ว...สะท้อนสะเทือนอารมณ์จนน้ำตาเล็ดน้ำตาริน ประทับใจมาก ๆ เพราะนานมาก ๆ แล้วที่ไม่ได้สัมผัสความรู้สึก(ที่ได้จากการอ่านนิยาย)อย่างนี้ แม้ว่าเค้าโครงเรื่อง พล็อตหรือประเด็นทีนำเสนอไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่ เป็นประมาณจินตนิยายร่วมสมัยที่อาศัยดินแดนสมมติเป็นฉาก นางเอกเป็นนักข่าวสาวที่ลักลอบเข้าไปทำข่าวความขัดแย้งระหว่างรัฐบาลทหาร กับกองกำลังปาลินที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นโจรป่าในรัฐกันทรา แล้วเธอก็จับพลัดจับผลูเข้าไปอยู่ท่ามกลางการสู้รบ และสูญเสียเพื่อนคู่หูไปในแทบจะทันทีด้วยน้ำมือของฝ่ายที่มีอำนาจรัฐ เธอรอดไปได้เพราะได้รับการช่วยเหลือจาก'เจ้าอัคนี' ผู้นำแห่งกองกำลังปาลิน เมื่อได้เข้าไปใช้ชีวิต คลุกคลีกับชาวบ้านและเหล่านักรบในกองกำลังนั้น เธอก็พบว่าสิ่งที่ผู้คนภายนอกได้รับรู้ผ่านสื่อของรัฐบาลมันบิดเบือนไปจากความเป็นจริงที่เธอได้พบเห็นนี้อย่างสิ้นเชิง เธอบอกกับตัวเองว่าเธอต้องรอด เพื่อนำข่าวกับความจริงไปบอกคนทั้งโลก เพื่อช่วยชาวปาลินให้ได้มีประชาธิปไตยที่สมบูรณ์ ตามเจตนารมณ์ของผู้นำแห่งกองกำลัง...เจ้าอัคนีผู้เป็นที่รักของเธอ ............. ก็อย่างที่บอกแหละค่ะว่า...พล็อตรักระหว่างรบ หรือเรื่องราวความขัดแย้งทางการเมือง การกดขี่ข่มเหง การคอร์รัปชั่น ฯลฯ ไม่ใช่อะไรแปลกใหม่ เป็นพล็อตที่คุ้นเคยสำหรับคอนิยายทั้งหลายอยู่แล้ว ในระหว่างที่อ่านจึงอาจจะได้กลิ่นอายของนิยายรุ่นเก่า ๆ ของนักเขียนรุ่นใหญ่ ๆ หลายเรื่องอยู่บ้าง (อย่างจินตนิยายหลาย ๆ เรื่องของ"ทมยันตี"ภายใต้นามปากกา"ลักษณวดี" เป็นต้น) แต่นั่นไม่ใช่ข้อเสียนะคะ ส่วนตัวรู้สึกดีด้วยซ้ำ เหมือนได้อารมณ์และบรรยากาศการอ่านนิยายยุคเก่า ๆ คืนมา โดยไม่ต้องอ่านเรื่องเดิมซ้ำ ๆ และที่ชื่นชอบและอ่านได้อินก็เป็นสำนวนภาษาคนเขียนที่นุ่ม ๆ ละมุนละไม ลื่นไหล... อย่างบทพรรณนาธรรมชาติ โดยเฉพาะสภาพทางภูมิศาสตร์ของเมืองสมมติที่คนเขียนสร้างขึ้น... อ่านแล้วสามารถวาด(มโน)ภาพตามได้เลย การบรรยายฉากสู้รบ กลยุทธ์ในการหลบหนีและไล่ล่า ก็เป็นไปแบบสมจริงสมจัง ชวนตื่นเต้นเร้าใจดี ฉากการสูญเสีย พลัดพรากก็ทำเอาสะเทือนใจจนน้ำตาปริ่ม... บทรักหรือก็หวานพอดิบพอดี ความรักของคู่พระ-นางเกิดจากความใกล้ชิด ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ความรักจึงเป็นแบบค่อยเป็นค่อยไป ไม่หวือหวาวาบหวาม แต่ก็กลมกล่อม นุ่มนวลชวนให้เคลิบเคลิ้ม ไม่มีตัวร้ายตัวอิจฉามาก่อกวนให้รำคาญใจ... ตัวละครเด่น ๆ ก็ไม่เยอะมาก ตัวประกอบทุกตัวช่วยเสริมให้พระเอกดูโดดเด่นเป็นผู้นำอย่างแท้จริง สรุปเลยแล้วกันค่ะว่านิยายเล่มไม่หนาไม่บาง หยิบมาอ่านแบบไม่ได้คาดหวังด้วยเป็นนามปากกาไม่คุ้น แต่อ่าน ๆ ไปแล้วก็อินจนต้องอ่านรวดเดียวจบ จบแล้วต้องรีบบอกต่อ... ชวนและเชียร์ให้อ่านกันวันนี้ค่ะ   Create Date : 12 พฤศจิกายน 2557     Last Update : 12 พฤศจิกายน 2557 12:31:59 น. Counter : 2986 Pageviews.   8 comment Share Tweet

~ รักภักดิ์ใจ / ปริญญ์ & เพรงพรางใจ / พราวพิรุณ : นิยายรักต่างแนวจากค่ายแจ่มใส ~ รักภักดิ์ใจ ผู้เขียน : ปริญญ์ ผู้พิมพ์ : แจ่มใส LOVE 286 หน้า ราคา 199 บาท ปกหลัง : เพราะความปรี๊ดแบบจิตหลุดที่โดนมือดีกรีดรถคู่ใจเป็นทางยาว ทำให้ ‘แก้วกันตา’ ไม่รู้ว่าเธอกำลังแผลงฤทธิ์เดชต่อหน้า ‘หริทัศว์’ กรรมการผู้จัดการของบริษัทลูกค้าที่เธอดูแลอยู่ซะแล้ว ในสายตาเธอ... เขาเหมือน ‘พ่อพระ’ มาโปรดที่ทำให้เธอจับคนมือบอนได้ แต่ในสายตาเขา... เธอไม่ดูเป็นนางร้ายขี้วีนเหวี่ยงไปแล้วหรือ งานนี้เธอก็ได้แต่ภาวนาว่าอย่าได้เจอกันอีกเลย แต่ดูเหมือนฟ้าจะไม่ฟังคำขอ เมื่อเธอบังเอิญได้พบกับเขาอีกครั้ง ที่ ‘บ้านให้ธรรม’ สถานปฏิบัติธรรมที่ครอบครัวของเขาเป็นผู้ก่อตั้ง ทำให้หลังจากนั้นเธอได้รู้จักตัวตนของเขาในอีกแง่มุมหนึ่งที่ไม่ใช่ชายหนุ่มมาดนักธุรกิจ หากแต่เป็นชายหนุ่มที่จิตใจดีงามอุทิศตัวทำงานเพื่อสังคมอย่างแท้จริง แก้วกันตารู้ดีว่าผู้ชายที่แสนดีเพอร์เฟ็กต์ขนาดนี้คงไม่แลหญิงสาวที่ต่างจากเขาสุดขั้วอย่างเธอ แต่!... ใครจะอธิบายได้บ้างว่าท่าทีของเขาตอนนี้นี่มันคืออะไร... บังคับให้เธอเรียกเขาว่า ‘เฮียเฮี้ยบ’แถมแทนตัวเองว่า ‘เฮีย’ กับเธอได้อย่างสนิทสนมหน้าตาเฉย และยังพยายามพาตัวเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันของเธอทีละนิดอีก! หลังอ่าน... โปรยปกหลังจัดซะเต็มขนาดนี้ คงไม่ต้องร่ายเรื่องย่อแล้วกระมัง เป็นนิยายรักร่วมสมัยที่น่ารักน่าอ่านตามสไตล์ของนิยายแจ่มใสนั่นแหละค่ะ เล่มนี้เป็นหนึ่งในนิยายชุด 'Hot Guys, Hot Mind หล่อนี้...ที่หัวใจ' ซึ่งดูจากชื่อชุดก็คงเห็นแล้วว่านิยายชุดนี้เน้นขายตัวพระเอก... ซึ่งพระเอกของเรื่องนี้เขาก็ขายได้จริง ๆ แหละค่ะ เป็นนักธุรกิจใหญ่ ผู้บริหารระดับสูง หล่อ รวย ใจดี ใจเย็น แถมยังธรรมะธัมโมถึงขั้นตั้งสถานปฏิบัติธรรม จัดตั้งมูลนิธิที่ไม่แสวงหากำไรอีก... ว๊าว...อะไรจะเลิศเลอเพอร์เฝ็กต์ขนาดน้าน... แต่จากคำโปรยปกหลังดูเหมือนจะให้ร้ายนางเอกเวอร์ไปหน่อยนะ เจ้าหล่อนไม่ได้ร้ายวีนเหวี่ยงโดยไม่มีเหตุมีผลซักหน่อย... แก้วกันตาเป็นหญิงสาววัยทำงานที่ต้องมาติดต่องานที่บริษัทของหริทัศว์ บังเอิญเกิดเหตุให้เธอต้องจิตหลุดเมื่อรถของเธอถูกพนักงานระดับล่างของบริษัทนั้นขูดจนเป็นรอย พระเอกลงมาจัดการกับคนมือร้ายด้วยตัวเองจนกลายเป็นจุดสนใจของผู้คน หลังจากวันนั้นก็ดูเหมือนว่าเธอต้องให้บังเอิญได้เจอเขาอีกเรื่อย ๆ และยิ่งบังเอิญเวอร์ไปใหญ่เมื่อ"เพื่อนไปวัด"ของพ่อเธอก็เกิดจะเป็นมหาเศรษฐีระดับประเทศอย่างพ่อของเขาอีก ทั้งคู่ก็เลยได้มีโอกาสทำบุญร่วมชาติ กินข้าวก้นบาตรร่วมขัน กระชับความสัมพันธ์กันอย่างรวดเร็ว...เร็วมากเสียด้วย แต่ก็อย่างที่บอกตอนแรกว่าคอนเซ็ปต์ของนิยายชุดนี้เน้นความ"หล่อที่หัวใจ"ของพระเอก ดังนั้นเรื่องราวจึงไม่ได้เน้นในเรื่องราวรัก ๆ ใคร่ ๆ ของคู่พระ-นางเท่าไหร่ (แต่ก็มีอยู่มั่งหรอกน่ะ ก็เป็นนิยายรักอะ ไม่ใช่นิยายธรรมะ! ฮ่า...) หากแต่มุ่งเน้นที่ปมปัญหาเกี่ยวกับกิจการของสถานปฏิบัติธรรมที่พระเอกดูแลอยู่ ผู้เขียนได้สอดแทรกเรื่องของเล่ห์เหลี่ยมกลโกงของผู้ที่หากินกับความใจดี หวังบุญของคนอื่น อย่างที่เราอาจจะเคยพบเห็นอยู่บ่อย ๆ โดยเฉพาะในยุคที่โซเชี่ยลเน็ตเวิร์กกำลังบูมได้ที่อย่างทุกวันนี้ แล้วเราก็จะได้เห็นวิธีตั้งรับและแก้ปัญหาของคุณพระเอกแบบ...ธรรมะ ๆ เรื่องนี้ไม่ได้มีตัวร้ายแบบชิงรักหักสวาทอะไรทำนองนั้นก็จริง... (ความรักของพระเอกนางเอกราบรื่นมากกกก...) หากแต่มีตัวอิจฉาโผล่มาประมาณพวกหน้าไหว้หลังหลอก ต่อหน้ามะพลับลับหลังตะโกมากกว่า ซึ่งก็ถือว่าเป็นการให้บทเรียนในเรื่องของการมองคน การคบคนให้กับนางเอกที่แสนจะมองโลกในแง่ดี... ชอบค่ะ อ่านแล้วก็มีแฝงข้อคิดดี ๆ ให้ได้ฉุกใจ สำนวนภาษาคนเขียนลื่นไหลอ่านได้รื่นรมย์ดีค่ะ การดำเนินเรื่องให้โทนสดใสร่าเริงตามบุคลิกของนางเอก กับพระเอกที่ใจดี ใจเย็น แต่ก็มีมุมกุ๊กกิ๊ก ๆ น่ารัก ๆ เวลาอยู่กับนางเอก อ้อ...ตอนท้ายเล่มยังมีแถมตอนพิเศษอีกต่างหาก (อันเป็นธรรมเนียมปฏิบัติของนักเขียนแจ่มใสสินะ) ซึงตอนพิเศษของเล่มนี้น่าจะเรียกว่าเป็นเรื่องสั้นได้อีกเรื่องหนึ่งเลยแหละ เพราะเป็นเรื่องของปานชีวา พี่สาวของแก้วกันตา กับพสุธร เพื่อนของหริทัศว์ เป็นประมาณ...รักที่หวนคืน ที่ก็...น่ารักไปอีกแบบ นับว่าเป็นของแถมที่คุ้มค่าอยู่ค่ะ เพรงพรางใจ ผู้เขียน : พราวพิรุณ ผู้พิมพ์ : แจ่มใส LOVE 374 หน้า ราคา 249 บาท ปกหลัง : ‘กันย์ทิวา’ ตัดสินใจแล้วว่าเธอจะหนี!... เพราะหากต้องทนอยู่ในบ้านที่ไร้ซึ่งความสุข ไร้อิสรภาพ และรอวันถูกบิดาจับแต่งงานกับคนที่ไม่รู้จัก เธอขอเลือกหนีไปตายเอาดาบหน้าดีกว่า ทว่าหญิงสาวเหมือนกับหนี ‘เสือ’ ไปปะทะ ‘หมี’ เปล่า!ไม่ใช่ว่า ‘ธาริน’ เจ้านายใหม่ของเธอ จะดุร้ายหรือโหดเหี้ยมราวกับหมีหรอก แต่รูปร่างสูงใหญ่ภายใต้หนวดเครารุงรังต่างหาก ที่ทำให้ใครๆ ต่างคิดว่าเขาคือ...หมี พอได้อยู่ร่วมบ้านกัน เอ่อ...สองต่อสอง เธอก็ค้นพบว่าหมีนั้นซ่อนความเซ็กซี่เอาไว้มากมาย แถมกลิ่นกายก็ยังหอมสะอาด... จนไม่อาจจะหยุดลวนลามเขาทางสายตาได้แม้สักนาทีเดียว! แต่ที่เธอไม่รู้เลยจริงๆ ก็คือเขาเป็น ‘หมีจำศีล’ เพราะมีความลับและอดีตอันเจ็บปวดซุกซ่อนเอาไว้มากมาย จนต้องทิ้งชีวิต ทิ้งผู้คนมาอยู่ชนบทแบบนี้ และความลับของเขาก็คงจะเป็นความลับไปตลอดกาล ถ้าเธอไม่จุ้นจ้านอยากรู้แล้วเผลอไปสะกิดแผลเก่าของเขาขึ้นมา! หลังอ่าน... (จริง ๆ แล้วเรื่องนี้ออกจะคนละแนวกับเรื่องข้างบนนะคะ ไม่ได้อยู่ในชุดเดียวกันด้วย แต่เผอิญได้อ่านในช่วงเวลาไล่เลี่ยกัน หนังสือจากค่ายเดียวกัน เลยหยิบมาบอกต่อในบล็อกเดียวกันซะเลย) เรื่องนี้ออกแนวดราม่า-โรแมนติกค่ะ พระเอก นางเอกต่างมีปมชีวิต เบื้องหลัง พื้นฐานทางครอบครัว ตลอดถึงลักษณะนิสัยของทั้งสองคนแตกต่างกันแทบจะคนละขั้ว... เมื่อมาเจอกัน ก็ดูเหมือนว่าจะเติมเต็มซึ่งกันและกันได้พอดิบพอดี เล่าเรื่องย่อ ๆ เพิ่มเติมอีกนิด ๆ เอ้า! กันย์ทิวาหนีการถูกจับคลุมถุงชนโดยผู้เป็นพ่อ ซึ่งเป็นเจ้าสัวใหญ่ที่เลี้ยงดูลูก ๆ อย่างเข้มงวดและกำหนดกรอบทางเดินให้เสร็จสรรพ ในระหว่างการหลบหนี เธอถูกล้วงกระเป๋า ซ้ำบังเอิญไปเจอเข้ากับญาติสนิท เธอจึงตัดสินใจแอบขึ้นกระบะหลังรถคันหนึ่ง แล้วก็พบในเวลาต่อมาว่า เจ้าของรถคันที่เธอโดยสารมานั้นเป็นเกษตรกรมือใหม่ ที่ใจดีผิดกับรูปร่างหน้าตาที่ใหญ่โตราวกับหมี กับหนวดเครารุงรังรก ๆ นั้นมาก เธอไว้ใจเขาถึงขั้นขอสมัครเป็นลูกจ้างชั่วคราว และไปพักอาศัยอยู่ในบ้านพักของเขา แล้วเธอก็ได้ใช้ประสบการณ์จากการเป็นลูกสาวเจ้าสัวมาช่วยเรื่องงานด้านการตลาดให้กับธาริน.. .อย่างมีประสิทธิภาพราวกับมืออาชีพ แถมเธอยังช่วยออกแบบการจัดการพื้นที่ในสวนของเขาได้อย่างงดงามลงตัว จนเขารู้สึกทึ่งแกมชื่นชม และต่อมาก็เริ่มรู้สึกดีใจที่มีเธอโผล่เข้ามาในชีวิต ความสัมพันธ์ของทั้งสองจึงค่อย ๆ พัฒนา(แบบเรื่อย ๆ มาเรียง ๆ) แต่รักแท้ย่อมมีอุปสรรค... เมื่อวันหนึ่งเงาะ(หมี)เกิดถอดรูปให้สาว ๆ ได้ยลโฉม ตัวอิจฉาจึงเผยตัว... เท่านั้นยังไม่พอ วันดีคืนดีอดีตภรรยาก็โผล่มาทำท่าทวงความสัมพันธ์ครั้งเก่าก่อน ............... อย่างที่บอกตั้งแต่หัวบล็อกว่าเรื่องนี้ค่อนข้างต่างแนวจากเรื่องข้างบน เริ่มตั้งแต่ต้นเรื่องมาเลย...เปิดเรื่องได้เอื่อยเฉื่อยมาก ๆ (ขอสารภาพว่าเกือบอ่านไม่รอดบทแรก) เริ่มเรื่องด้วยการแนะนำตัวพระเอกที่มีปูมอดีตอันขมขื่นแกมเศร้า จนต้องพาตัวหลีกลี้หนีหน้าสังคมไปอยู่ยังดินแดนที่ตัวเองไม่คุ้นเคย ซุกตัวอยู่เงียบ ๆ ปล่อยปละเนื้อตัว ผมเผ้า หนวดเครายาวรุงรัง จนกลายเป็นที่หวั่นเกรงของผู้คนในชุมชนเล็ก ๆ แห่งนั้น (สาว ๆ เห็นก็แทบเป็นลม...ตามคำบอกเล่าของผู้เขียน...ขนาดนั้น!) เรื่องราวมากระเตื้องขึ้นนิดนึง ตอนที่ตัดมาเปิดตัวนางเอก... แต่ก็นั่นแหละ นางเอกก็มีปมดราม่าออกแนวน้ำเน่า(เกือบจะ)พอ ๆ กัน เห็นพี่ ๆ ถูกบังคับ จับคลุมถุงชนมาแล้ว ทางรอดเดียวของเธอคือต้องหนีออกจากบ้านเท่านั้น และแน่นอน...นางเอกหนีออกจากบ้านต้องถูกล้วงกระเป๋า...เงินหมด แล้วจังหวะก็ต้องพอดิบพอดี...พระเอกขับรถมาจอดแถว ๆ นั้น นางเอกก็แอบขึ้นรถมา .... เป็นไปตามขนบนิยายไทยเป๊ะ ๆ แต่ที่บอกว่าเรื่องราวมันเริ่มกระเตื้องขึ้นก็เพราะตัวตนของพระเอกที่เรารับรู้ผ่านนางเอกมันเริ่มเปลี่ยนแปลกไป แม้จะยังทื่อมะลื่อ ซื่อ ๆ เงียบ ๆ เหมือนเดิม แต่ก็จะมีมุมอบอุ่นนิด ๆ เซ็กซี่หน่อย ๆ เพิ่มเข้ามา... โดยเฉพาะบทบรรยายถึงกลิ่นกายที่หอมจนนางเอกรู้สึกวาบหวิวหวั่นไหวยามเข้าใกล้นั่น จากความู้สึกรำคาญความทึ่มทื่อของพระเอกตงิด ๆ ก็เริ่มจะคลายไปล่ะ เปลี่ยนมุมมองใหม่ ได้เห็นความหล่อ ความสะอาดภายใต้รูปลักษณ์หมีป่าหน้าตารกหนวดขึ้นมามั่ง แต่ก็นั่นแหละ...ก็ยังไม่วายรู้สึกว่านางเอกออกแนวเวิ่นเว้อมากไปหน่อยไหม... คือติดแนวนิยายสมัยใหม่มากไปตรงที่ให้นางเอกต้องแสดงอาการออกนอกหน้าซะดูเวอร์ รำพึงรำพันถึงความเซ็กซี่ของพระเอกซ้ำ ๆ ซาก ๆ อยู่นั่นแล้ว .......... แต่นี่อาจจะเป็นความสมดุลของเรื่องราวที่ผู้เขียนตั้งใจก็เป็นได้ ด้วยเขาวางบุคลิกพระเอกให้เป็นคนทื่อ ๆ เงียบ ๆ เป็นสุภาพบุรุษ ยอมคน(จนเกือบจะกลายเป็นหงอ) แถมปากหนัก ไม่ช่างพูด เขาจึงต้องสร้างนางเอกให้มาปกป้อง(ผลประโยชน์ของ)พระเอกด้วยบุคลิกลุย ๆ ฉลาดทันคนและไม่ยอมใคร แล้วก็ช่างซักช่างถาม อยากรู้อยากเห็นไปเสียทุกอย่าง โดยรวมแล้วพล็อตเอย ปมและประเด็นของเรื่องเอย ...ดูน่าสนใจนะคะ โดยเฉพาะปมอดีตของพระเอกนั่น เสียแต่การเล่าเรื่องมันค่อนข้างเรื่อยเปื่อยเอื่อยอืดไปนี๊ดดดดด...นึง โดยเฉพาะตอนต้น ๆ เรื่อง กว่าจะมารู้สึกสนุกชวนตามติดก็ปาเข้าไปครึ่งค่อนเรื่อง สำนวนภาษาคนเขียนก็โอเคเลยค่ะ อ่านได้ลื่นไหลไม่มีสะดุด เพียงแต่มันไม่มีจุดพีคให้ตื่นเต้นเร้าใจเท่าที่ควรเท่านั้นค่ะ ส่วนตัวจึงรู้สึกเฉย ๆ หลังอ่านจบ ไม่ถึงกับชื่นชอบจนอยากเชียร์ให้อ่านตาม แต่ก็ไม่ถึงกับเสียดายตังค์เสียดายเวลาที่ได้อ่าน... ถือว่าเป็นการลองของใหม่ที่ไม่เสียหลายค่ะ   Create Date : 10 พฤศจิกายน 2557     Last Update : 10 พฤศจิกายน 2557 12:02:29 น. Counter : 3546 Pageviews.   7 comment Share Tweet

• ชวนศึกษา(ธรรมะ)
• ชวนปฏิบัติ(ธรรม)
• เปิดบ้านแม่ไก่-ทักทายกันหน่อย
• หนังสือเก่า...อยากเล่าต่อ
• นิย๊าย ~ นิยาย
• นิย๊าย-นิยาย(๒)
• นิยายฝาหรั่ง & หนังสือแปล
• นิยายสายจีน
• วรรณกรรมเยาวชน
• สาระ(ค)ดี-ดี (Non-fiction)
• อ่านตามเกม
• ชวนดู(K)ซีรี่ยส์
• ฅนเมือง อู้กำเมือง
• เรื่องเล่าจากหลังดอย
• ปกิณกะ ซะป๊ะ ~ ซะเป้ส
• บทกวีที่ผูกพัน
• เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"
• บ่นบ้า' ตามอารมณ์ '
• สารบัญหนังสือในบล็อก

• เมณี
• บังอร-บังเอิญ
• โมกสีเงิน
• ป้ามด
• แม่เฮือน
• ปลิวตามลม
• นวลกนก
• January Friend
• ดอกเสี้ยวขาว
• อั๊งอังอา
• กวินทรากร
• Zhivago
• BoOKend
• ทิวาจรดราตรี
• นัทธ์
• nikanda
• โสดในซอย
• นายแจม
• narumol_tama
• Chulapinan
• แพนด้ามหาภัย
• beer87
• yjam
• วินนี่ย์หมีพูห์
• เจ๋วะรัฐถะ
• ammataya
• ลูกปัดแก้ว
• กะว่าก๋า
• นิงัย
• ร่มไม้เย็น
• แก้วกังไส
• พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
• ศรีสุรางค์
• แพรจารุ
• last_tibetstone
• malarn cha
• หอมกร
• JewNid
• กิ่งไม้ไทย
• หวานเย็นผสมโซดา
• komyooth
• PTNCenter
• rngja
• dream-devil
• เหมือนพระจันทร์
• kangsadal
• PhueJa
• ปลายทางของสายรุ้ง
• ปลาทองแก้มยุ้ย
• Pribtaa
• วิรตี
• Friday Story
• อุ้มสม
• ~:พุดน้ำบุศย์:~
• สามปอยหลวง
• ดอยสะเก็ด
• lovereason
• คนสวยที่ไม่เคยสวย
• PZOBRIAN
• ออโอ
• เรียวรุ้ง
• Webmaster - BlogGang

• olddreamz
• เมืองแจ๋ม
• เปิดโลกลำปาง
• ฅนเมือง
• โลกล้านนา
• ธรรมะดอทคอม
• Yahoo !
• Google
• คนเมืองฟังกำเมือง
• คำไท - คำถิ่น
• คลังภาพ
• BlogGang.com