~ เมรีในร้านหนังสือ : เรื่องรักเนิบนาบ จากนักเขียนสุดแนว "อุรุดา โควินทฺ" ~ เมรีในร้านหนังสือ ผู้เขียน : อุรุดา โควินท์ สนพ.เพื่อนดี/พิมพ์(ก.ย. 58) 324 หน้า ราคา 230 บาท บางส่วนจากคำนำสำนักพิมพ์ หนังสือเล่มนี้ทำให้เรารู้จักผู้หญิงคนหนึ่ง หมาตัวหนึ่ง คนหลายคนที่รักเธอ ครอบครัวที่มีส่วนผลักดันให้เธอสร้างโลกใบงามขึ้นไว้ ภายในโลกนั้นมีตัวตน ความคิด มีมุมสงบเล็ก ๆ ที่เธอห่อหุ้มมันไว้ด้วยวัตถุกันกระแทก คือ...หัวใจอันแข็งแกร่งของตัวเอง เกริ่นก่อน... ได้ยินชื่อเสียงของนักเขียนสุดติสท์นามนี้มาสักระยะหนึ่งแล้ว แต่ยังไม่เคยมีโอกาสได้ลิ้มลองผลงานของเธอเสียที มาเล่มนี้ โชคดีได้รับเป็นรางวัลจากคุณมุลิลาวิฬาร์มาเลศจากการเข้าร่วมเกมบิงโกในห้องภารกิจพิชิตกองดองรอบที่แล้ว รู้สึกเป็นปลื้ม รู้สึกขอบคุณมาก ๆ เพราะแค่เห็นชื่อเรื่องก็จุดประกายความสนใจขึ้นมาทันที ยิ่งได้เห็นภาพปก ที่มีเจ้าขนทองนอนยิ้มอยู่หน้าประตูร้านหนังสือ ก็ยิ่งรู้สึกตกหลุมรักหนังสือเล่มนี้ตั้งแต่ยังไม่ได้เปิดอ่านเลยทีเดียว นิยายเล่มนี้เป็นเรื่องราวความรัก ความสัมพันธ์อันเนิบเนือย ทว่านุ่มละมุน อบอุ่นหัวใจ ในโลกใบเล็ก ๆ ของหญิงสาวอารมณ์มั่นคงหากซับซ้อนผู้หนึ่ง ระกา คือชื่อของเธอ เธอเป็นนักอ่าน แล้วก็ผันตัวมาเป็นเจ้าของร้านหนังสือเล็ก ๆ เงียบ ๆ ร้านหนึ่ง ร้านหนังสือที่กลายเป็นโลกทั้งใบของเธอ... ที่เธอฝากฝังทั้งชีวิตจิตใจ ทั้งความรักความหวังและความฝันใฝ่ไว้ในโลกใบนี้ เธอคัดกรองผู้คนที่จะเข้ามาสู่โลกของเธอด้วยหนังสือที่เขาอ่าน ทั้งยังมีตัวช่วยสำคัญในการคัดสรร...นั่นก็คือเมรี เจ้าขนทองจอมซนแต่ขี้อ้อนเหลือหลาย ที่จับพลัดจับผลูมาเป็นสมาชิกระดับวีไอพีในโลกของระกา ร้านหนังสือของระกาอยู่ไม่ไกลบ้าน เพราะเธอมีหน้าที่ต้องดูแลแม่... ผู้ไม่ค่อยชื่นชมและเข้าไม่ถึงในวิถีการดำเนินชีวิตของระกาสักเท่าไหร่ แม่รักเมรี แต่บางครั้งเมรีก็กลายเป็นที่ระบายอารมณ์ให้แม่ ในยามที่ถูกระกาขัดใจ หรือไม่ได้ดังใจในบางสิ่งบางอย่าง ระกาจึงมักพาเมรีไปอยู่ที่ร้านหนังสือเป็นประจำ ในช่วงแรก ๆ ระกามีมรกตคอยช่วยดูแลร้านบ้าง... มรกตเป็นคนรักของเธอที่คบหากันมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย เขาใฝ่ฝันอยากสร้างครอบครัวกับเธอ มีลูกเล็ก ๆ ด้วยกัน แต่ระกาไม่อยากมีลูก เธอไม่คิดว่าเธอจะสามารถป็นแม่คนได้ นั่นจึงทำให้ความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่ยังคงอืดเอื่อยคาราคาซัง... แล้ววันหนึ่งมรกตก็จากไป... ระกาเศร้า แต่เธอก็เข้าใจ...เธอมีหนังสือ มีร้าน และเธอมีเมรี...เท่านี้เธอก็มีความสุขแล้ว แต่วันหนึ่ง เมรีก็พาความรักครั้งใหม่มาสู่เธอ... เขาเป็นชายหนุ่มที่รักเมรีพอ ๆ กับระกา และเมรีก็แสดงออกชัดเจนว่ารักเขา แต่ที่สำคัญ...เขามีคนรักแล้ว...เด็กสาววัยใสที่เขารักเธอมากมาย... และครั้งหนึ่ง เขาเคยทอดทิ้งเมรีเพื่อคนรักคนนี้ของเขามาแล้ว ระกาบอกเล่าเรื่องราวความรักครั้งใหม่ที่เหมือนจะเป็นความรักที่เป็นไปไม่ได้ของเธอ ให้กับนักเขียนคนโปรดของเธอผ่านอีเมล์ที่ไม่ได้กดส่ง... เพียงเพื่อต้องการระบายสิ่งที่อยู่ในใจ...เธอไม่คิดจะยื้อแย่งครอบครอง ขอเพียงได้รัก็เพียงพอ แต่แล้ววันหนึ่ง เขาก็เป็นอิสระ... ในขณะที่คนรักเก่าของเธอหวนกลับมา นิยายรักเนิบเนือย แต่ทว่าดึงดูด อ่านแล้วดำดิ่งลึกซึ้งไปกับเรื่องราวแบบ...อินมาก รู้สึกเคลิ้มคล้อย มีส่วนร่วมไปกับทุกเรื่องราวทีคนเขียนเขาถ่ายทอดออกมา อ่านแล้วมันรู้สึกราวกับว่าคนเขียนเขาช่างรู้จักคนอ่านดีเหลือเกิน โดยเฉพาะส่วนตัว หลายแง่มุมในชีวิตของระกามันช่างพ้องพานกับตัวเองนัก เริ่มตั้งแต่ความหลงใหลในโลกแห่งตัวหนังสือ มีหนังสือหลากหลายเล่มที่ระกาอ่านเหมือนเราและนำมากล่าวถึงในนิยาย อย่างหนังสือของแซงเต็ก ซูเปรี เอมี่ ตัน... ที่สำคัญ ระกาเป็นปลื้มกับตัวหนังสือของสุริยฉัตร ชัยมงคลเหมือนเราด้วย เธอยังแนะนำให้เรารู้จักนักเขียนและหนังสือใหม่ ๆ อีกหลายคนหลายเล่ม ทีเพียงอ่านข้อความที่เธอกล่าวขวัญถึงเราก็แทบจะลุกโลดไปเสาะหามาอ่านตามแล้ว ตัวละครทุกตัวในเรื่องมีความสมจริงมาก ทุกคนมีที่มาที่ไปอันสมเหตุสมผล ซื่อสัตย์และจริงใจต่อความรู้สึกและความต้องการของตัวเอง... รวมกระทั่งเมรี ระกาดำเนินชีวิตอย่างเนิบช้า ทว่ามั่นคงในทางเดินของตัวเอง หากบางครั้ง...เธอก็หวั่นไหวในแง่ของความสัมพันธ์อันขัดแย้งกับคนใกล้ตัว... กับแม่ กับน้อง หรือกับคนรัก (จุดนี้แหละที่รู้สึกว่าช่างบังเอิญสอดคล้องพ้องพานกับชีวิตคนอ่านอย่างเรามาก ๆ มากจนราวกับว่าคนเขียนได้แอบหยิบเอาเรื่องราวส่วนตัวของเราไปต่อยอดกระนั้น... ไม่ว่าจะเป็นเรื่องแม่ เรื่องน้อง เรื่องหมา ฯลฯ มันคุ้น ๆ คล้าย ๆ จนเผลอมโนไปเองค่ะ แหะ ๆ ) ระกาเป็นหญิงสาวอารมณ์ศิลป์ที่อินดี้มาก ๆ เธอพอใจที่จะเก็บตัวอยู่ในโลกใบเล็กของเธอ กับหนังสือเล่มโปรดและเมรี... แต่เมื่อเธอพร้อม เธอก็สามารถเปิดใจ เปิดโลกของเธอรับคนที่เธอแน่ใจว่าใช่สำหรับเธอให้เข้ามาสู่โลกภายในของเธอได้ง่าย ๆ อย่างไม่ต้องมีพิธีรีตองหรือเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้น... ********** สรุป...ความรู้สึกหลังอ่านจบอย่างสั้น ๆ ได้ว่า ชอบค่ะ... ชอบมาก ๆ หลงรักเลยแหละ จดชื่อนักเขียนแล้วกาดอกจันดวงโต ๆ ไว้ว่า เห็นผลงานที่ไหนต้องคว้ามาอ่านโดยไวค่ะ   Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2559     Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2559 13:24:29 น. Counter : 2570 Pageviews.   7 comment Share Tweet

~ รสรักปักอุรา : รสแห่งอักษราอันปักใจ โดย กฤษณา อโศกสิน ~ รสรักปักอุรา ผู้เขียน : กฤษณา อโศกสิน สนพ.ศรีสารา/พิมพ์ (ครั้งที่ 1, 2553) 754 หน้า / ราคา 480 บาท คำโปรยจากปกหลัง การประหัตประหารห้ำหั่นอันน่าสยดสยอง คือภาพ แห่งความเป็นจริงที่ช่วยปลุกความไม่ไว้วางใจในกิเลสมนุษย์ ให้ตื่นขึ้น เพื่อได้รู้ว่ารสรักและรสชังที่ถึงขีดอันตราย คือชนวนแห่งมหาสงคราม เมื่อมาถึงนาทีนี้ นาทีที่ได้พบกับความอาฆาตเกลียดโกรธ ของมนุษย์ว่าโหดเหี้ยมเพียงไร มฤคีจึงตั้งใจ จะห่างไกลจากรสชังให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ รับไว้แต่รสรัก (บางส่วนจากบทเกริ่นนำ โดย ปารเมศ ญาณารณพ - ผู้วาดภาพประกอบ) หนึ่งในความทุกข์คือความรัก แต่เป็นความทุกข์ที่นิยมแพร่หลายในทุกชนชั้นเชื้อชาติ เพราะจะหาสุขใดในโลกลึกซึ้งบริสุทธิ์เท่าความสุขอันบังเกิดจากความรักนั้นยากยิ่ง ทั้งยังเชื่อมโยงถึงกัน ผูกพันตรึงเป็นรสแห่งรักอย่างวิจิตรพิสดารในใจ หลังอ่าน... นวนิยายเล่มหนาหนัก...บอกเล่าถึงความสัมพันธ์และความผูกพันของคนสองรุ่น สองวัย ที่พัวพันเชื่อมโยง เป็นเหตุเป็นผลต่อกัน ก่อเป็นเรื่องราวความรักอันลึกล้ำฝังใจ เริ่มต้นตั้งแต่อุบากอง...ชายหนุ่มวัยใกล้สามสิบผู้ผูกพันกับของเก่าเก็บโบราณมาแต่เล็กแต่น้อย ด้วยคุณตาที่เป็นนักสะสมของเก่า ประกอบกับความที่คุณอุรามารดาของเขามีชีวิตที่จ่อมจมอยู่กับอดีตจนไม่ได้สนใจเอาใจใส่เขาเท่าที่ควร และพ่อของเขาก็ได้แยกทางกับแม่ตั้งแต่เขายังเล็ก ๆ ทำให้เขาต้องอาศัยหนังสือเป็นเครื่องหล่อหลอมกล่อมเกลาตนเอง... ได้ไปพบกับหนังสือเก่าล้ำค่า แล้วสะดุดใจในลายเซ็นของเจ้าของเดิม...ม.สุรกัณ... และในเวลาใกล้เคียงกัน เขาก็ได้รู้จักกับมฤคี สุรกัณ ลูกสาวของเจ้าของลายเซ็นนั้น ผ่านล่องหล้า ลูกผู้น้องของเขาที่กำลังติดพันหญิงสาวอยู่... มฤคีมีท่าทีผูกพันลึกซึ้งต่อหนังสือเก่าของพ่อ ก่อเกิดเป็นเยื่อใยบางๆ ระหว่างเธอกับชายหนุ่มโดยไม่รู้ตัว ยิ่งไปกว่านั้น...เมื่ออุบากองนำหนังสือเล่มนั้นมามอบให้คุณอุรา แม่ของเขาดู เขาก็พบว่าแม่...ผู้เคยมีท่าทีรังเกียจเขาด้วยความเจ็บช้ำน้ำใจที่มีต่อพ่อ ก็เริ่มมีท่าทีที่เปลี่ยนแปลงไป เธอเริ่มเปิดใจ เปิดเผยเรื่องราวความรักความหลังของเธอให้เขาได้รับรู้ ทั้งพลอยเชื่อมโยงไปถึงมฤคี ลูกสาวของชายที่เธอเคยรักฝังใจ จนพานให้ไม่อาจรักสามีที่ถูกจับคลุมถุงชนได้เลย แถมยังรังเกียจกิริยาหยาบหยามที่เขากระทำต่อเธอในคืนแต่งงาน... จนนำมาซึ่งการหย่าร้างในเวลาต่อมา... จากที่เคยรักพ่อสุดจิตสุดใจมาก่อน เมื่อมาพบลูกสาวที่ละม้ายเหมือนเขา คุณอุราก็ถ่ายทอดความรักนั้นมาสู่หญิงสาวอย่างเต็มที่เช่นกัน อุบากองจะพยายามหลีกเลี่ยงที่จะดึงมฤคีมาพัวพันกับมารดา ด้วยเกรงใจล่องหล้า นายแบบหนุ่มรูปงาม ลูกผู้น้องที่มีปมชีวิต เนื่องจากแม่ของเขาถูกผู้เป็นพ่อผลาญเงินมรดกจนหมดสิ้นแล้วตายจากไป ทำให้แม่ต้องมาพึ่งพาพี่สาวซึ่งเป็นแม่ของอุบากองอยู่เนือง ๆ ทำให้ล่องหล้าเกิดอาการคับแค้นใจ แม้ภายนอกเขาจะสนิทสมกับอุบากอง แต่ก็มีความอิจฉาแฝงลึกอยู่ในใจ แล้วมาปรากฏชัดขึ้นเมื่อมาเกี่ยวข้องกับมฤคี หญิงสาวที่เขาพึงใจ มฤคีเป็นหญิงสาวที่มองโลกในแง่ดี แม้เธอจะสูญเสียแม่และพ่อไปตั้งแต่ยังเล็ก ๆ เธอมีแม่เลี้ยงที่ไม่ได้สนิทสนมกันมากนัก แม้จะไม่ได้มีอะไรขัดเคืองใจต่อกัน เพราะหลังจากพ่อตายตั้งแต่เธอยังเด็กมาก เธอก็เดินทางไปอยู่กับป้าที่เมืองนอก มฤคีรู้สึกไม่พอใจที่แม่เลี้ยงขายหนังสือเก่าของพ่อไปทั้งๆ ที่ก่อนหน้าเธอเคยขอไว้แต่หล่อนไม่ยอมให้ ซ้ำร้าย ตอนนี้หล่อนกำลังจะขายบ้านหลังใหญ่ของพ่อ แล้วจะให้ส่วนแบ่งแก่เธอเพียงหนึ่งในสี่ และตั้งราคาบ้านไว้สูงลิบ คุณอุราคิดช่วยมฤคี จึงหาเงินมาซื้อบ้านของพ่อเธอไว้ และนั่นก็กลายเป็นชนวนความแค้นของแสงใจ แม่เลี้ยงของมฤคีที่มีต่อคุณอุราทั้ง ๆ ที่ยังไม่เคยเจอตัว เพียงเคยอ่านจดหมายโต้ตอบระหว่างคู่รักที่รักกันมั่นคงเท่านั้น... ทั้งรสรักรสชังที่ฝังใจ สามารถก่อเกิดเป็นแรงอาฆาตพยาบาทอันแรงกล้าในคนคนหนึ่ง จนอาจจะก่อกรรมทำเข็ญได้ทุกอย่างหากไร้สติ ในขณะเดียวกันก็สามารถสร้างสำนึกและการตระหนักรู้ถึงพลังแห่งรสรักรสชังนั้นกับใคร ๆ อีกหลายคน ... เช่นมฤคี... '...เมื่อมาถึงนาทีนี้ นาทีที่ได้พบกับความอาฆาตเกลียดโกรธ ของมนุษย์ว่าโหดเหี้ยมเพียงไร มฤคีจึงตั้งใจ จะห่างไกลจากรสชังให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ รับไว้แต่รสรัก ' ยิ่งเล่าจะยิ่งยาว แต่บอกได้เลยว่าเป็นหนังสือที่แนะนำอย่างแรง สำหรับคอนิยายรักแนวหนักหน่วง ถ่วงอารณ์ให้ดิ่งลึกทั้งหลาย พล็อตไม่ได้แปลกแหวกแนวจากนิยายรักแบบโบราณสักเท่าไหร่... ความโยงใยเกี่ยวพันของตัวละครที่ซับซ้อน ก็ดูเหมือนจะเป็นความบังเอิญที่เกินเชื่ออยู่สักนิด แต่ด้วยการดำเนินเรื่อง ลีลาการเล่าเรื่อง ตลอดจนสำนวนภาษาที่เปี่ยมด้วยรสแห่งวรรณศิลป์ และความเข้าอกเข้าใจในชีวิตมนุษย์ของผู้เขียนนั่นต่างหาก ที่ดึงดูดคนอ่านให้ติดตรึงอยู่กับตัวหนังสือในเล่มที่มีความหนากว่าเจ็ดร้อยหน้าได้อย่าง... ปักจิตปักใจ... กระทั่งอ่านจบแล้ว ความรู้สึกอิ่มเอมก็ยังคงกำซาบอาบอวลอยู่ในความรู้สึกมิรู้เลือน มีสำนวนชวนประทับใจ อ่านแล้วมันจึ๊ก! เหมือนถูกเข็มทิ่มทะลุทะลวงใจ ขอหยิบยกมาประกอบคำบอกเล่าถึงนิยายเรื่องนี้สักบางบทบางตอนค่ะ ............ เมื่อบางครั้งบางคราวที่คุณอุราอยากจะแสดงความอ่อนโยนต่อบุตรชาย... " 'ขยะ'ในใจฤทธิ์เดชมากกว่า ข่มความเป็นมารดา ทำลายความเมตตา ตัดรอนความผูกพันทางสายเลือด จนเหลือเพียงเส้นใยบาง ๆ เป็นเส้นใยที่แม้เพียงนำมาทอเป็นผ้าพันคอผืนเล็กสักผืนหนึ่งก็ยังไม่พอ" .............. เมื่อคุณอุราได้รับหนังสือของชายอันเป็นที่รักมากอดไว้กับอก... "...หัวใจอันฟกระบมเพราะผิดหวังอย่างแรงร้ายก็ราวได้รับการเยียวยา... เกิดความลี้ลับมหัศจรรย์ที่บรรยายไม่ได้แน่ว่าคือฉันใด ...ระหว่างวิญญาณมนุษย์กับวิญญาณหนังสือ... แม้ยังตอบมิได้ แต่ที่แน่ ๆ ก็คือหนังสือเก่าสูงศักดิ์มักมีวิญญาณ ครั้นแล้วจะเดินทางมาหาผู้ที่รักและผูกพันในตัวอักษรอย่างแท้จริงเท่านั้น" ............ ตอนที่พ่อของอุบากองเล่าให้เขาฟังถึงความรักความหลังของตนเอง กับสาวน้อยวัยสิบห้าในอดีต... "...พ่อของเขาเต็มไปด้วยรสชาติสีสันไม่ซ้ำกัน...ตลอดแต่ละวันของชีวิต ...ชายหนุ่มเพิ่งรู้สึกเดี๋ยวนี้เองว่า เพราะเหตุใดเขาจึงไม่ค่อยสร้อยเศร้าเหงาลึกเท่าที่ควรจะเป็นไป ก็เพราะเขายังมีบิดาผู้สร้างสารพัดสีให้เขาได้ทุกนาทีที่ขาดไร้นั่นเอง ...หัวใจคนก็คือท่อระบายน้ำออกและสูบน้ำเข้าไม่ผิดไปจากท่อน้ำในบ้านสักเท่าไหร่...สัจธรรมแอบแฝงอยู่ใเครื่องมือเครื่องใช้ซ่อนอยู่ในกลไกทุกประเภทที่มนุษย์ต้องเกียวพัน" "ทั้งพ่อและแม่มีเงาแห่งความรักแผ่คลุม... เป็นเงาจากอดีตแห่งรักแท้ที่ผู้คนสมัยนี้ไม่แน่ใจ ไม่เคยแน่ใจว่าคำคำนี้ยังมีอยู่" ............. ความเข้าอกเข้าใจของคุณอุราที่มีต่อแสงใจ อดีตภรรยาคนที่สองของชายที่เธอรัก "...ความแค้นแสนทวีกำเริบขึ้นในอกของแสงใจ...คุณอุรารู้ได้เป็นอย่างดี ด้วยว่ารสชาติเช่นนี้เคยกำแหงแฝงฝังอยู่ในใจเธอมาตลอดสี่สิบปีชีวิตกลายเป็นสมรภูมิแห่งรักที่สุดและแค้นที่แสบในสองชายจนแต่ละวันผ่านไปกับความฟูมฟายไม่เว้นว่าง...ทั้ง ๆ ที่คนหนึ่งก็ตายไป อีกคนก็กร่างเก๋กับแต่ละวันของเขาไม่ไยดีกับความเศร้าของผู้ใดถ้าโง่...ก็ก้มหน้าก้มตาโง่ไปเขาคงเย้ยเยาะไยไพเช่นนี้... แต่เธอก็อยู่กับความโง่อย่างเต็มใจ ดื่มรสความอาลัยอย่างใคร่ดื่ม แต่ลืมรสแห่งความแค้นไม่เคยได้..." โอ้ววว...ตอนนี้มันจี๊ดในใจอย่างเสียดแทงสุด ๆ ............. สรุปเลยแล้วกันค่ะว่า... ชวนอ่านอย่างแรง!   Create Date : 15 มกราคม 2559     Last Update : 15 มกราคม 2559 12:17:57 น. Counter : 2185 Pageviews.   6 comment Share Tweet

~สวรรค์ลิขิตรัก : ชีวิตจริงทียิ่งกว่านิยาย โดย "สรัสวดี" ~ สวรรค์ลิขิตรัก ผู้เขียน :"สรัสวดี" สนพ.อรุณ/พิมพ์ (ธ.ค. ๒๕๕๘) ๓๐๐ หน้า ราคา ๒๕๐ บาท โปรยปก : ชีวิตที่เคยมั่นคงกลับสั่นคลอน เพราะ "ความรัก" ชะตาชีวิตคนเราพลิกผันอยู่เสมอ เล็ก จำต้องพลัดพรากจากอ้อมอกมารดาตั้งแต่วัยห้าขวบเพื่อมาอยู่พระนคร ได้ใช้ชีวิตแสนสุขเยี่ยงนางอัปสรบนสรวงสวรรค์จนใครๆ ต่างอิจฉา ทว่าช่วงชีวิตแสนสุขของเล็กต้องจบลงเมื่อสิ้นบุญเจ้าคุณตาและมารดา ในความพลัดพรากแสนสาหัส เล็กเหมือนถูกฉุดให้ตกอยู่ในนรกอันมืดมิด หาก "เขา" กลับเป็นดั่งแสงสว่างที่จุดประกายให้กับชีวิตของนางอีกครั้ง สวรรค์ได้ลิขิตให้นางได้รักเขา แต่เส้นทางชีวิตรักจะดำเนินไปในทิศทางใดต่อไป นางมิอาจทราบได้ หลังอ่าน... เล่าเรื่องย่อเพิ่มเติมอีกนิดนะคะ เรื่องนี้เป็นนิยายย้อนยุคค่ะ ย้อนไปไกลถึงยุคสมัยปลายรัชกาลที่ 5 นู่นทีเดียว บอกเล่าเรื่องราวในชีวิตของหญิงสาวผู้หนึ่ง ตั้งแต่แรกเกิด... พ่อของเธอก็ทอดทิ้งแม่ไปพร้อมกับทรัพย์สมบัติที่ฉ้อโกงไปจากแม่ ทำให้แม่ตรอมใจจนล้มป่วย และต้องย้ายไปอยู่ที่บ้านของบิดา เพราะบ้านที่อยู่ในตอนนั้นก็ถูกพ่อยักย้ายถ่ายเท แอบโอนให้เป็นชื่อของภรรยาเก่าแล้ว ในวัยเพียงห้าขวบก็ต้องพลัดพรากจากอกแม่เข้าไปใช้ชีวิตใต้ร่มบารมีของคุณตาที่เป็นขุนนางผู้ใหญ่ โชคดีได้รับความเอื้อเอ็นดูจากผู้ใหญ่ เลี้ยงดูและกล่อมเกลาในด้านงานฝีมือ และศิลปะการแสดงดนตรีและละคร จนได้มีโอกาสเข้าเฝ้าและรับพระราชทานของรางวัลจากพระหัตถ์ จนเติบโตเข้าสู่วัยสาว ก็พบรักกับเจ้าชายหนุ่มแห่งรัฐไทรบุรี โดยที่เธอยังไม่รู้จักฐานะตัวตนของเขา เพราะเขาหลอกเธอว่า เขาเป็นเพียงพ่อค้าที่เข้ามาค้าขายในเมืองหลวงเท่านัน หลังจากเล็กเรียนจบชั้นมัธยมปลาย เธอก็ต้องสูญเสียตาและแม่ในเวลาไล่เลี่ยกัน ความที่เธออายุยังไม่ลุนิติภาวะ ทำให้พ่อของเธอซึ่งเป็นทนายความกลับมาอ้างสิทธิ์ในตัวเธอ และเอาตัวเธอไปกักขังไว้ที่สำนักงานเก่าของตัวเองที่เคยปิดร้างไว้... เธอต้องถูกโขกสับ บังคับบัญชาโดยพี่ชายต่างแม่ และพ่อผู้เย็นชา จนกระทั่งวันหนึ่ง เจ้าชายแห่งรัฐไทรบุรีที่เดินทางมาติดต่องาน ด้านกฏหมายกับพ่อของเธอก็พบเธอเข้าโดยบังเอิญ...เขาตื่นเต้นดีใจมาก เพราะติดตามถามข่าวของเธอมานาน จึงขอร้องยามที่ทำหน้าที่เฝ้าสำนักงานให้ช่วยนัดแนะให้ได้พบกัน... เรื่องราวมันคงจะจบลงอย่างแฮปปี้เอนดิ้ง เมื่อพระเอกตามหานางเอกจนเจอและช่วยเธอให้พ้นจากการกดขี่ของพ่อและแม่เลี้ยง แต่นิยายเรื่องนี้ผู้เขียนเขาก็ได้บอกกล่าวไว้ในหน้าคำนำแล้วว่ามีเค้าโครงเรื่องมาจากชีวิตจริง... ชีวิตจริงมีหรือที่อะไรๆ จะราบรื่นดั่งนิยาย... เมื่อหลังจากที่เล็กได้พบกับเจ้าชาย ทั้งคู่ก็มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกันโดยที่เจ้าชายเพิ่งจะมาเปิดเผยภายหลังว่า...เขามีภรรยาแล้วสามคน...และกำลังจะต้องเข้าพิธีแต่งงานกับภรรยาคนที่สี่...ที่ผู้เป็นบิดาจัดหาให้เพื่อกีดกันไม่ให้เขารับหญิงสาวชาวไทยไปร่วมวงศ์สกุล หรือชะตาชีวิตของเล็กกำลังจะซ้ำรอยผู้เป็นแม่...? ชวนติดตามค่ะ เป็นนิยายชีวิตที่อิงเค้าโครงเรื่องจริงที่อ่านแล้วก็อินได้ในระดับหนึ่ง ด้วยการเล่าเรื่องที่กระชับฉับไวรวบรัดรวดเร็ว ไม่เยิ่นเย้อยืดยาด สำนวนภาษาอาจจะอ่านสะดุดนิด ๆ ในช่วงแรก ๆ เพราะไม่คุ้นกับสำนวนแบบโบราณหน่อย ๆ แต่พออ่านผ่านไประยะหนึ่ง เริ่มคุ้นกับภาษา ถ้อยคำ ประเภท มิรู้ มิใช่ มิได้ มิมี มิเป็น...ฯลฯ (คือคนเขียนเขาใช้คำว่า"มิ" แทนคำว่า "ไม่" ในแทบทุกประโยค ทั้งในบทพูดและบทบรรยาย) เริ่มทำใจยอมรับได้ ช่วงหลัง ๆ ก็ไม่รู้สึกติดขัดแล้ว ประกอบกับเรื่องราวเริ่มเข้มข้นขึ้น น่าลุ้น น่าติดตามมากขึ้น ทำให้อ่านได้ลื่นไหล ผ่านตลอดจนจบ นอกจากเรื่องราวดราม่าของชีวิตนางเอกแล้ว ในเรื่องยังมีแทรกเกร็ดสาระทางประวัติศาสตร์ ตั้งแต่ฉากของเรื่องที่ผู้เขียนบอกเล่าบรรยายได้ละเอียดลออ จนเราสามารถนึกภาพตามได้ ไม่ว่าจะเป็นการบรรยายสถานที่ การเดินทาง...ฯลฯ มีการพาดพิงถึงตัวละครที่เป็นบุคคลสำคัญในประวัติศาสตร์ ซึ่งเธอก็ทำได้น่าสนใจ ข้อมูลสาระประกอบที่พอดี ๆ ไม่มากไม่น้อย อ่านแล้วให้ความรู้สึกสมจริง และสมเหตุสมผล สรุปเลยแล้วกันค่ะว่าเป็นนิยายพีเรียดที่อ่านได้และอ่านดีเล่มหนึ่ง ในแง่ของนิยายก็มีอารมณ์ มีบรรยากาศของความเศร้าซึ้งสะเทือนใจ ในแง่ของเรื่องราวอิงประวัติศาสตร์ก็มีเกร็ดสาระทางวัฒนธรรมให้ได้เก็บเกี่ยวพอประมาณ ในด้านรสชาติทางวรรณศิลป์ก็กลมกล่อมกำลังดี โดยเฉพาะเมื่อนึกถึงว่าเป็นนิยายเล่มแรกของนักเขียนก็ถือว่าเป็นเล่มเปิดตัวที่น่าสนใจไม่น้อยทีเดียว อ่านจบแล้ว หยิบมาบอกเล่า ชวนอ่านค่ะ   Create Date : 03 มกราคม 2559     Last Update : 3 มกราคม 2559 14:42:40 น. Counter : 3869 Pageviews.   0 comment Share Tweet

~ รักในสายหมอก : นิยายรักสะท้อนปัญหาสังคม โดย โสภาค สุวรรณ ~ รักในสายหมอก ผู้เขียน : โสภาค สุวรรณ ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ(ครังที่ ๔/ส.ค.๕๘) ๖๘๐ หน้า ราคา ๕๖๕ บาท โปรยปก สาวน้อยผู้อาภัพ...กับความรักแสนเลือนรางของผู้คนรอบข้าง... ดังอยู่ในสายหมอกหนา "ผมต้องขอบคุณแม่... หาไม่ ผมจะไม่สามารถเติบโต เข้มแข็ง และมั่นคง จนสามารถปกป้องคนที่อ่อนแอกว่าได้เป็นอันขาด... ลูกของผมทั้งสามคนจะเติบโตบนรากฐานเดียวกัน ได้รับความรักจากพ่อและแม่ของแกอย่างสมบูรณ์แบบ ไม่ใช่ความรักแบบที่แม่ของแกเคยสัมผัสมาแล้วอย่างทุกข์ทรมานใจแสนสาหัส... ความรักที่สัมผัสไม่ได้ เยียบเย็นและถูกบดบังด้วยปัญหานานาประการ ความรักที่เหมือนจะลอยอยู่ในสายหมอก ปราศจากความอบอุ่น อ้างว้าง หนาวเย็น... ความรักแบบนั้นจะไม่มีวันอุบัติขึ้นในครอบครัวของผม..." ................... เป็นนิยายชีวิตที่เข้มข้น ดราม่าน้ำตาซึม หากก็อิ่มเอม อบอุ่นในหัวใจเมื่ออ่านจบ ขออนุญาตเล่าเรื่องแบบยาว ๆ ไปเลยนะคะ เรื่องราวส่วนใหญ่...(แทบจะตลอดทั้งเล่มนั่นแหละค่ะ)บอกเล่าผ่านมุมมองความรู้สึกของคุณมณี หญิงม่ายสูงวัยที่เข้ามารับหน้าที่ดูแลเด็กหญิงนฎา หรือปูเป้ หลานสาวของคุณประภากับท่านรัฐมนตรีอุดม ด้วยสำนึกสองประการ อันแรกคือเพื่อตอบแทนบุญคุณเจ้านายเก่าของแม่ที่เคยเกื้อกูลกันมา อีกอย่างคือเธอต้องการรายได้ที่เพียงพอเพื่อส่งเสียลูกชายคนเดียว - ปฤณ ที่มุ่งมั่นจะสอบเข้าเรียนแพทย์ให้ได้ นฎาในวัยสิบสาม เพิ่งเดินทางกลับจากต่างประเทศ เธองดงาม บริบูรณ์ด้วยรูปสมบัติและทรัพย์ศฤงคาร ทว่าเธอเป็นบุตรสาวที่เกิดจากความผิดพลาดของผู้เป็นแม่ กลายเป็นปมด่างพร้อยในชีวิตของเธอ ด้วยผู้เป็นยายเกิดความผิดหวังในตัวแม่ของเธอจนรับเธอมาดูแลด้วยตัวเอง วางกฏและกรอบอันครัดเคร่ง ก่อเป็นกำแพงหนา เพื่อป้องกันประวัติศาสตร์ซ้ำรอย นฎาจึงต้องเติบโตมาภายใต้ความกดดัน บีบรัด กับความรักอันห่างเหินเย็นชาจากพ่อและแม่ และแบกรับความคาดหวังของผู้เป็นยาย... เมื่อคุณมณีเข้ามาดูแลใกล้ชิด ปลอบโยนเธอยามเธอเหงาและว้าเหว่ เธอจึงยืดเอาหญิงสูงวัยเป็นเครื่องทดแทนความรักความอบอุ่นที่เธอโหยหา แต่คุณมณีก็ต้องอยู่ภายใต้อำนาจการจัดการโดยคุณประภา - ยายของเด็กสาวอีกที เธอไม่มีสิทธิ์มีเสียงในเรื่องของการอบรมเลี้ยงดูนฎาทั้งนั้น แม้จะรับรู้และแลเห็นอยู่เต็มตาเต็มใจถึงผลพวงแห่งแรงกดดันที่เด็กหญิงรองรับอยู่ เมื่อย่างเข้าสู่รุ่นสาว นฎาก็ต้องหมั้นหมายกับอาทิตย์ ลูกชายคนเดียวของเพื่อนสนิทของคุณประภา ที่พยายามตอกย้ำกับเธอว่า...จากประวัติอันไม่งามนักของแม่ของเธอ นฎาควรจะถือเป็นบุญอย่างยิ่งที่อาทิตย์ ชายหนุ่มผู้แสนจะเพอร์เฝ็กต์รัก และยอมรับที่จะเป็นผู้ดูแลเธอต่อจากคุณยาย... พ้นจากอาทิตย์แล้วคงไม่มีผู้ชายดี ๆ ที่ไหนจะมาแต่งงานกับเธอแล้ว ปฤณมีโอกาสได้พบและรู้จักกับนฎาเมื่อครั้งยังเป็นวัยรุ่นครั้งหนึ่ง เพราะแม่ให้เขาเข้ามาช่วยงานในบ้าน... เพียงได้สบตา...กระแสความรู้สึกบางอย่างก็ดึงดูดให้เด็กหนุ่ม-สาวเกิดประทับใจในกันและกันโดยไม่รู้ตัว แต่คุณมณีได้แลเห็นและต้องการตัดไฟแต่ต้นลมโดยการสั่งห้ามปฤณ ไม่ให้มาที่บ้านนี้อีก... ทางชีวิตของทั้งคู่จึงต้องแยกห่างโดยปริยาย...ปฤณสอบเรียนแพทย์ได้สำเร็จ และคร่ำเคร่งอยู่กับการเรียน ส่วนนฎาหลังจากเรียนจบมัธยมปลายแล้ว ก็เตรียมตัวแต่งงานกับอาทิตย์ จากนั้นก็จะติดตามชายหนุ่มไปใช้ชีวิตที่เมืองนอก...ตามทีคุณยายได้วางแผนชีวิตให้ แต่แล้วก็เกิดเหตุให้ทั้งคู่ต้องมาเจอกัน เมื่อคุณมณีเกิดล้มป่วยจนต้องเข้าโรงพยาบาลและต้องผ่าตัด นฎารับอาสามานอนเป็นเพื่อนคุณมณีเพราะเป็นช่วงที่ตาและยายของเธอไปต่างประเทศพอดี ปฤณมาดูแลแม่ แล้วเลยพลอยต้องดูแลนฎาเรื่องอาหารการกินไปด้วย ก่อให้เกิดความสนิทสนมขึ้นในช่วงระยะเวลาอันสั้น ทว่าลึกซึ้งมั่นคง นฎารู้สึกเป็นตัวของตัวเองขณะที่อยู่กับปฤณ แต่เธอก็รู้ดีว่าตัวเองต้องทำตามที่ผู้ใหญ่คาดหวัง ในขณะที่ปฤณเองก็สำนึกตนดีว่าเรื่องระหว่างเขากับนฎาเป็นเรื่องที่ไม่อาจจะเป็นไปได้ แต่เขาก็มั่นใจในความจริงใจของตนเองและพร้อมจะส่งเสริมให้นฎามีชีวิตที่มีความสุข ทว่าผู้ใหญ่ของนฎาไม่คิดเช่นนั้น ปฤณถูกกีดกันอย่างหนัก รวมทั้งคุณมณีก็พลอยถูกมองว่าพยายามจะผูกมัดนฎาเพราะเห็นแก่ทรัพย์สมบัติของเธอ เมื่อถึงกำหนดเวลา นฎาก็เข้าพิธีหมั้นกับอาทิตย์อย่างเอิกเกริก แต่หลังวันหมั้นเพียงคืนเดียว เธอก็เกิดอาการป่วยอย่างกระทันหัน โลกของเธอมืดสนิทไปชั่วขณะ เธอกลายเป็นหญิงตาบอดโดยไม่มีใครรู้สาเหตุ แม้ตาและยายของเธอจะเพียรพาเธอไปรักษายังที่ต่าง ๆ ทั้งในและนอกประเทศ เมื่อปฤณมีโอกาสได้ตรวจอาการของเธอ เขาได้ให้คำแนะนำว่าเธอควรจะได้รับการรักษาทางจิตเวช แต่คุณยายของเธอไม่ยอมรับ กลับโกรธเกรี้ยวจนออกปากไล่เขาและแม่ให้ออกจากบ้าน อาทิตย์ถอนหมั้นนฎาและไปแต่งงานกับผู้หญิงที่แม่เขาหาให้อีกคน... ในขณะที่ปฤณได้รับทุนไปเรียนต่อเฉพาะทางในต่างประเทศ คุณตาของนฎาตัดสินใจอนุญาตให้เธอเข้ารับการรักษาแบบจิตเวชบำบัด ตามคำแนะนำของหมอ ซึ่งปรากฏว่าได้ผลดี นฎาสามารถกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง ทำให้คุณประภาเริ่มสำนึกถึงความผิดพลาดของตนเอง และต้องยอมปล่อยมือจากนฎา เมื่อเธอขออิสรภาพในการใช้ชีวิตของตนเอง หลังจากหายดี... .............. โอ้...ยาวจริงยาวจังกับนิยายชีวิตสะท้อนปัญหาสังคมสมัยใหม่ ที่ให้ข้อคิดว่าด้วยเรื่องการเลี้ยงดูบุตรหลานที่ต้องอาศัยทั้งความรักความเข้าใจ (หากก็ยั้ง...ไม่เล่าต่อจนถึงตอนจบก็เพื่อให้ผู้ทีสนใจ ติดตามอ่านตอนจบอันแสนจะอบอุ่นได้ในนิยายค่ะ) มีหลายบทหลายตอนที่อ่านแล้วประทับใจ ขออนุญาตยกมาเป็นตัวอย่างเพียงบางเสี้ยวบางส่วน... ความคิดคำนึงของคุณมณีเมื่อภัสรา แม่ของนฎาพยายามจะพาลูกสาวเข้าสู่วงสังคมของเธอ "...ความเสมอภาคไม่ได้วัดกันด้วยความสามารถในการทำชั่วที่ทัดเทียม อยากจะบอกว่าผู้หญิงมีหน้าที่เป็นแม่ของคนทั้งโลก มีหน้าที่สรรค์สร้างความดีงามแก่จิตใจของคนที่จะเติบโตต่อไป เป็นอะไรหลายอย่างที่ผู้ชายไม่มีวันจะเป็นได้อย่างน่าอิจฉาที่สุด สมควรหรือที่จะลดค่าซึ่งเหนือกว่าลงมาคลุกคลีกับความชั่ว อันผู้มีสติทั้งหลายประจักษ์แก่ใจว่าผิดทั้งคุณธรรมและศีลธรรมเป็นบ่อเกิดแห่งปัญหาของสังคม..." เมื่อนึกถึงวิธีเลี้ยงหลานของคุณประภา... "...คุณหญิงกำลังวางเข็มชีวิตของคุณนฎา ตามความรู้สึกของตัวเอง สร้างคนจากอดีตของคนอีกคนหนึ่ง... ลืมความจริงแท้ไปอย่างน่าเสียดาย มนุษย์มีกรรมเป็นของตนเอง ไม่มีมือใดจะวิเศษจนผันแปรชีวิตคนตามใจปรารถนาได้... คุณหญิงลืมเสียสนิททีเดียว" ความคิดคำนึงของปฤณ ถึงคำสอนของแม่ "...จงเข้มแข็งต่อความชั่วทั้งหลาย จงอ่อนโยนต่อเด็กและสตรี จงมีเมตตาต่อศตรู แล้วปฤณจะรู้ว่าความสุขที่แท้จริงของคนคืออะไร....." ................... "...เด็กคนนั้นมีบุญที่เกิดมาสวย หมดจดอย่างที่จะหาได้ยากนัก แล้วยังมีวัตถุรองรับพร้อมสรรพ ทั้งเกียรติยศเงินทอง... แต่ก็มักมีกรรมนัก กรรมที่ไม่มีวันจะรู้จักว่าความรักของพ่อแม่นั้นเป็นอย่างไร ว้าเหว่ อ้างว้าง หนาวเย็น ปราศจากความอบอุ่นควารักที่ทุกคนหยิบยื่นให้... มันเลือนรางเหมือนลอยอยู่ในสายหมอก...ชนิดที่คนรับเอื้อมคว้าไม่ถึง..." ที่สะท้อนสะเทือนอารมณ์สุด ๆ ก็คำพูดสั้น ๆ ของนฎา... ที่พูดอย่างปลงปล่อยกับชีวิตของตนเอง "ฉันเป็นเครื่องจักรค่ะ แล้วแต่คนจะกดปุ่ม" อ่านงานของนักประพันธ์ชั้นครูทีไร ให้รู้สึกอิ่มเอม เต็มตื้นทุกครั้งทุกครา... จนต้องหยิบมาบอกเล่ากันแบบยาว ๆ เช่นนี้... ชวนอ่านค่ะ   Create Date : 26 ธันวาคม 2558     Last Update : 26 ธันวาคม 2558 13:28:42 น. Counter : 7118 Pageviews.   2 comment Share Tweet

~ ซ่อนรักรอยแค้น :ดราม่าเข้มข้นตามสไตล์ "ช่อมณี" ~ ซ่อนรักรอยแค้น ผู้เขียน :ช่อมณี ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ (ก.ค.2558) 423 หน้า ราคา 365 บาท เรื่องย่อ ๆ (จากปกหลัง) : คำสัญญา หนี้แค้น ความรัก สามสิ่งที่จะตัดสินชะตาหัวใจ เขมทิน สหัสรังสี เจ้าของสวนหนุ่มต้องหาทางกอบกู้ห้างพันแสง กิจการของครอบครัวที่เริ่มตกต่ำหลังจาก บัลลพ ผู้เป็นพี่ชายเสียชีวิต จึงตัดสินใจทวงสัญญากับนักบริหารสาว อดีตคนรักของพี่ชาย ภัสสริน ดุลยพร ซึ่งโด่งดังจากการฟื้นชีพธุรกิจใกล้ล้มละลาย และหวังให้เธอสร้างปาฎิหาริย์อีกครั้ง แม้ความรักครั้งก่อนจะจบลงด้วยความขมขื่น แต่ภัสสรินก็รับปากจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้แก่บัลลพ ด้วยการดูแลครอบครัวของเขาและกอบกู้ห้างพันแสงสุดความสามารถ แม้ต้องเผชิญอุปสรรคนานารวมถึงจาก พลิน นักบริหารหนุ่มบริษัทคู่แข่ง ที่บ้านสหัสรังสีได้ฝากรอยแค้นไว้เช่นเดียวกัน หลังอ่าน... ดราม่าเข้มข้น ปนโรแมนติกเพียงเล็กน้อย...น้อยมาก ๆ จนแทบจะหาไม่เจอ ชื่อเรื่อง"ซ่อนรักรอยแค้น" สร้างมโนภาพให้คนอ่านล่วงหน้าว่าจะต้องเป็นเรื่องราว ของความรักในรอยแค้นที่หนักหน่วง...ประมาณแค้นฝังหุ่น...ขนาดนั้น แต่พออ่านเข้าจริง ไม่ยักกะเป็นเช่นนั้นค่ะ เรื่องนี้นำเสนอปมดราม่าสะท้อนสังคมที่หลากหลายแง่มุมมาก... ซึ่งก็เป็นไปตามสไตล์ ตามแนวถนัดของนักเขียนนามนี้แหละค่ะ นางเอกเป็นเด็กกำพร้า ที่ได้รับการอุปถัมภ์ ส่งเสียให้ร่ำเรียนหนังสือจนประสบความสำเร็จ กลายเป็นนักธุรกิจระดับผู้บริหารสาวที่มีชื่อเสียง... โดยเฉพาะอย่างยิ่ง...การบริหารฟื้นฟูกิจการที่กำลังอยู่ในภาวะล้มละลาย ส่วนพระเอกเขมทิน เป็นลูกชายบุญธรรมของนางพรมนัส ประธานใหญ่ของห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ที่กำลังซวดเซ ด้วยสภาพเศรษฐกิจที่ย่ำแย่ รวมทั้งการฉ้อฉลคดโกงภายใน หลังจากที่ลูกชายคนโตเสียชีวิตลงด้วยอุบัติเหตุ และตัวนางเองก็เส้นเลือดในสมองตีบตันกระทันหันจนหกล้มและเป็นอัมพาตต้องนั่งรถเข็น เขมทินไม่ถนัดทางด้านธุรกิจ เขาจึงไปทำสวนทำไร่อยู่ทางภาคเหนือ เมื่อมารดาผู้มีพระคุณเรียกตัวให้มาช่วยงาน เขาจึงนึกถึงภัสสริน ซึ่งเป็นอดีตคนรักของพี่ชาย และเคยมีคำมั่นสัญญาต่อกันไว้ว่าต่างฝ่ายต่างจะช่วยกันหากได้รับการร้องขอ ภัสสรินตัดสินใจรับงานฟื้นฟูกิจการของตระกูลสหัสรังสี ตามคำสัญญานั้น แต่ก็ด้วยค่าจ้างที่แพงลิบ และภายใต้เงื่อนไขหลายประการที่เธอกำหนดขึ้น สร้างความไม่พอใจให้กับนายสุนัยและชลัทสองพ่อลูก ซึ่งเป็นน้องและหลานชายของนางพรมนัสที่หวังว่าตัวเองจะสืบทอดกิจการนี้ เรื่องค่อนข้างชูบทบาทที่โดดเด่นของนางเอก ที่เฉลียวฉลาด เก่งกาจเกินหญิง ปัญหาร้อยแปดพันประการที่เกิดขึ้นในเรื่อง จะเล็กจะใหญ่ต้องผ่านมือภัสสรินทั้งหมด ถึงจะได้รับการคลี่คลาย... ไม่ว่าจะเป็นปัญหาเด็กวัยรุ่นใจแตกอย่างจริม น้องสาวต่างแม่ของนิตา ภรรยาหม้ายของบัลลพ ปัญหาของเด็กน้อยอย่างจุน ที่เข้ากับเพื่อน ๆ ในโรงเรียนไม่ได้ เพราะถูกล้อเลียนว่าเป็นเด็กไม่มีพ่อ ที่น่าขำก็คือ...กระทั่งปัญหาในไร่ของพระเอกที่เกิดขึ้นในต่างจังหวัด ก็ยังต้องร้อนถึงภัสสรินต้องตามไปแก้ไขให้ ฯลฯ ทำให้พระเอกกลายเป็นตัวประกอบที่แทบจะไม่มีบทบาทอะไรเลย นอกจากนี้ ในเรื่องยังเป็นแหล่งรวมเด็กกำพร้า และคนจากครอบครัวแตกแยก...รวมทั้ง...คนพิการ(มีคนนั่งรถเข็นถึงสามคน) มันอาจจะสะท้อนภาพสังคมอันบิดเบี้ยวในสมัยนี้ได้ดีอยู่หรอก แต่หากมันเยอะไป...มันก็ดูเฝือและเฟ้อไปหน่อยนะ อ่านนิยายของนามปากกานี้อย่าได้คาดหวังฉากรักหวานไหวค่ะ... เพราะมันไม่มีให้ฟินเลย แหะ ๆ   Create Date : 20 ธันวาคม 2558     Last Update : 20 ธันวาคม 2558 15:11:35 น. Counter : 2425 Pageviews.   0 comment Share Tweet

• ชวนศึกษา(ธรรมะ)
• ชวนปฏิบัติ(ธรรม)
• เปิดบ้านแม่ไก่-ทักทายกันหน่อย
• หนังสือเก่า...อยากเล่าต่อ
• นิย๊าย ~ นิยาย
• นิย๊าย-นิยาย(๒)
• นิยายฝาหรั่ง & หนังสือแปล
• นิยายสายจีน
• วรรณกรรมเยาวชน
• สาระ(ค)ดี-ดี (Non-fiction)
• อ่านตามเกม
• ชวนดู(K)ซีรี่ยส์
• ฅนเมือง อู้กำเมือง
• เรื่องเล่าจากหลังดอย
• ปกิณกะ ซะป๊ะ ~ ซะเป้ส
• บทกวีที่ผูกพัน
• เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"
• บ่นบ้า' ตามอารมณ์ '
• สารบัญหนังสือในบล็อก

• เมณี
• บังอร-บังเอิญ
• โมกสีเงิน
• ป้ามด
• แม่เฮือน
• ปลิวตามลม
• นวลกนก
• January Friend
• ดอกเสี้ยวขาว
• อั๊งอังอา
• กวินทรากร
• Zhivago
• BoOKend
• ทิวาจรดราตรี
• นัทธ์
• nikanda
• โสดในซอย
• นายแจม
• narumol_tama
• Chulapinan
• แพนด้ามหาภัย
• beer87
• yjam
• วินนี่ย์หมีพูห์
• เจ๋วะรัฐถะ
• ammataya
• ลูกปัดแก้ว
• กะว่าก๋า
• นิงัย
• ร่มไม้เย็น
• แก้วกังไส
• พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
• ศรีสุรางค์
• แพรจารุ
• last_tibetstone
• malarn cha
• หอมกร
• JewNid
• กิ่งไม้ไทย
• หวานเย็นผสมโซดา
• komyooth
• PTNCenter
• rngja
• dream-devil
• เหมือนพระจันทร์
• kangsadal
• PhueJa
• ปลายทางของสายรุ้ง
• ปลาทองแก้มยุ้ย
• Pribtaa
• วิรตี
• Friday Story
• อุ้มสม
• ~:พุดน้ำบุศย์:~
• สามปอยหลวง
• ดอยสะเก็ด
• lovereason
• คนสวยที่ไม่เคยสวย
• PZOBRIAN
• ออโอ
• เรียวรุ้ง
• Webmaster - BlogGang

• olddreamz
• เมืองแจ๋ม
• เปิดโลกลำปาง
• ฅนเมือง
• โลกล้านนา
• ธรรมะดอทคอม
• Yahoo !
• Google
• คนเมืองฟังกำเมือง
• คำไท - คำถิ่น
• คลังภาพ
• BlogGang.com