~ กลรุกเกมรัก /The Mean War...เธอยอมก่อนได้ไหม...? โดย 'อัยย์เนญ่า' ~ กลรุกเกมรัก /The Mean War ผู้เขียน : อัยย์เนญ่า ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ(พ.ย. ๕๖) ๓๖๗ หน้า ราคา ๒๘๕ บาท สั้น ๆ จากปกหลัง : ............ ขึ้นชื่อว่า...ผู้ชาย...เธอให้คำขยายว่า...ไว้ใจยาก... ยิ่งเป็นเพลย์บอยที่คารมกินขาด เสน่ห์ร้ายกาจ เจ้าเล่ห์เพทุบายครบสูตร งานนี้ขอถอยกรูดดีกว่า ทว่าโชคไม่ดีเสียเลยที่ความรู้สึกดันสวนทางกับความคิด หนีใจตนมันใช่เรื่องง่ายเสียที่ไหน ขึ้นชื่อว่า...ผู้หญิง...เขาให้คำขยายว่า...หอมหวาน... จะน้ำผึ้ง น้ำตาล หรือต่อให้เปรี้ยวเป็นมะนาว ก็ยังจัดว่าเข้าที แต่โชคไม่ดีเลย ดันเจอ ‘บอระเพ็ด’ เข้าเสียนี่! ขมปี๋ผิดจริต แต่ผิดไหมที่ถูกใจ จะให้โยนทิ้งไปงั้นหรือ? ตอบได้ทันทีว่า...ไม่มีทาง! หลังอ่าน... เล่มนี้เป็นเรื่องราวที่ต่อเนื่อง(ไม่เชิงว่าเป็นภาคต่อ เพียงแต่ตัวละครในเรื่องมีความสัมพันธ์กันเท่านั้น) กับนิยายเล่มก่อนหน้าของผู้เขียนอย่าง'วิกฤตรักนักวางแผน' ที่จขบ.เคยติดอกติดใจนักหนามาก่อน เมื่อได้เล่มนี้มาจึงอ่านด้วยความคาดหวังเต็มที่... (ไม่บอกว่าผิดหวังหรือสมหวัง ฮ่า...) เล่าเรื่องย่อแบบยาว ๆ ดีกว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องราวความรักของ ดิษพงศ์ จีเอ็มหนุ่มหล่อร้าย คุณชายเล็กแห่งตระกูลนฤมาส(ลูกพี่ลูกน้องของภาสพัทธ์แห่ง'วิกฤตรักนักวางแผน' ) ผู้หวงแหนชีวิตโสดเสียจนทำตัวลอยชาย จนใคร ๆ ต่างให้ฉายาว่า"ผู้ชายสายลม" กับ บุศรัณย์ สาวมาดแมน ลูกสาวแม่บ้านแห่งบ้านเทพธารา(บ้านของภาสพัทธ์นั่นเอง) เจ้าของร้านอาหารช่อมะลิบาร์ ทั้งคู่จึงรู้จักและค่อนข้างคุ้นเคยกันมาแต่เล็กแต่น้อย แต่ต่างฝ่ายต่างไม่เคยคิดว่าตัวเองจะต้องมาตกหลุมรักซึ่งกันและกัน เพราะทั้งสถานะทางสังคม ทั้งไลฟสไตล์ ตลอดถึงอุปนิสัยใจคอของทั้งคู่ช่างแตกต่างกัน ชนิดที่แทบจะเรียกว่า...สุดขั้วเลยทีเดียว...ถึงขั้นที่บุศรัณย์ต้องออกปากว่า... "...ผู้ชายเจ้าสำอางกับผู้หญิงมาดเซอร์ติดดิน เดินด้วยกันแต่ละที คนเขาจะพานหัวร่อว่ากามเทพช่างเข้าใจครีเอท ให้เกย์ควีนกับทอมมาเดตกัน!" แต่อย่างไรก็ดี พวกเขาก็ทดลองคบกันมาสักระยะหนึ่งแล้ว(จากตอนปลาย ๆ เรื่องวิกฤตรักฯ) แต่ก็ภายใต้เงื่อนไขที่ต่างฝ่ายต่างยื่นให้กัน... ดิษพงศ์คาดหวังให้บุศรัณย์เปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อเขา... แค่ลุกขึ้นมาแปลงโฉม ข้ออ้างความไม่เหมาะสมล้านแปดประการก็จะหมดไป... ในขณะที่บุศรัณย์ก็มีกฏข้อบังคับสำหรับเขาเช่นกัน... งั้นคุณก็หันหลังให้ผู้หญิงอื่น แล้วหยุดที่ฉันให้ได้สิ! แต่มันไม่ง่ายเพียงนั้น... ดิษพงศ์เป็นหนุ่มรักสนุก เขารู้ว่าความรักนั้นงดงามอ่อนหวาน เขาจึงชอบที่จะมีมัน...ไปเรื่อย ๆ บุศรัณย์ไม่ใช่สเป้กของเขามาแต่ต้น เขาไม่สามารถแสดงความรักอย่างเปิดเผย หรือยอมรับกับเพื่อน ๆ ในวงสังคมของเขาได้ว่า...เขาชอบสาวมาดแมนอย่างเธอ บุศรัณย์เองก็มีปมบ้านแตก เพราะพ่อทิ้งแม่ไปอยู่กับเมียน้อย เพราะฝ่ายนั้นเกิดท้องขึ้นมา... ตัวอย่างมีให้เห็นตำตาตำใจทำให้เธอขาดความเชื่อมั่นในความรักความสัมพันธ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง...จากผู้ชายสายลมอย่างดิษพงศ์ ในขณะที่เธอพยายามถอยห่าง เขากลับพยายามรุกไล่... ร้อนถึงกองเชียร์รอบข้างต่างคอยลุ้น ว่าใครจะเพลียงพล้ำก่อนกัน แต่แล้ว...ในช่วงเวลานั้นเอง ก็เกิดมีมือที่สาม ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหน หากแต่เป็นณาริน-น้องสาวนอกไส้ของบุศรัณย์นั่นเองแทรกเข้ามาระหว่างกลาง บุศรัณย์บังเอิญได้ยินแม่เลี้ยงสอนให้ณารินจับดิษพงศ์ให้ได้ เหมือนกับที่หล่อนเคยจับชาตรี พ่อของเธอสำเร็จมาแล้ว... บุศรัณย์รู้สึกเป็นห่วงว่า ผู้ชายเจ้าชู้อย่างดิษพงศ์อาจจะพลาดท่าเสียทีณารินได้ง่าย ๆ จึงตัดสินใจยอมปรับโฉม ปฏิรูปตัวเอง กลายเป็นสาวที่ไม่เหลือมาดแมนอีกต่อไป... สมใจดิษพงศ์ ! ทว่า...แม้ปัญหาจากมือที่สามจะคลี่คลายไปได้ระดับหนึ่ง บทพิสูจน์รักแท้ของทั้งคู่ยังไม่จบลงแค่นั้น เมื่อมีมือที่สี่ที่ห้าโผล่ขึ้นมาท้าทายพวกเขาอีก ซึ่งคราวนี้มันหนักหนาสาหัสสากรรจ์กว่านางร้ายน้ำเน่าอย่างณารินหลายเท่าตัวนัก เพราะมาในรูปของแฟนเก่าที่แสนดีอย่างรติรส(ที่ตอนนี้เป็นทั้งเพื่อนทั้งกิ๊กของดิษพงศ์) กับเด็กน้อยแสนจะน่ารักอย่างน้องดรีม...ที่เหตุปัจจัยหลายอย่างชี้ชัดว่าเจ้าหล่อนเป็นสายเลือดของเขา ............. โอ๊ะโอ...เช่นนี้แล้ว เกมรักของพวกเขาจะลงเอยอย่างไร ต้องตามไปลุ้นกันในนิยายแล้วล่ะค่ะ ................ ก็ชอบนะคะ อ่านสนุก สำนวนภาษาคนเขียนยังคงลื่นไหลคงเส้นคงวา... พล็อตยุ่ง ๆ อีนุงตุงนังดี การสร้างสรรค์ตัวละครก็โอเค ชอบนางเอกแบบบุศรัณย์ค่ะ เธอเท่ดี สมกับฉายาสาวมาดแมน พระเอกอย่างดิษพงศ์ก็ไม่ถึงกับเลวร้ายนัก แม้จะถูกให้ภาพว่าเป็นหนุ่มเพลย์บอย เจ้าชู้ เจ้าสำอาง แต่ก็มีมุมดี ๆ ที่น่าชื่นชมอยู่ไม่น้อย อย่างการที่เขาไม่ทำตัวเป็นสมภารกินไก่วัด เมื่อถูกณารินยั่วยวน หรือการยอมตัดใจจากบุศรัณย์เพื่อรับผิดชอบรติรสกับลูกสาว... แถมพระรองอย่างหนุ่มเจค เชฟหนุ่มลูกครึ่งที่ถูกส่งตัวมาเข้าใกล้บุศรัณย์ เพื่อเร่งปฏิกิริยาของดิษพงศ์นั่นก็มีเสน่ห์ดึงดูดไม่เลว...น่าจับมาเป็นพระเอกได้อีกสักเรื่อง และถึงแม้ตัวร้ายอย่างณารินกับแม่...จะอ่านแล้วออกแนวละครหลังข่าวมากไปหน่อย หรือตัวแทรกอย่างรติรสกับลูกสาวนั่นจะให้ความรู้สึก เหมือนกับเห็นพวกเธอเดินออกมาจากซีรีส์เกาหลียังไงยังงั้น...ก็ตามที ก็ยังรู้สึกว่าคนเขียนเค้าสามารถอะ... สามารถแยกเฉดสีสันและระดับของแต่ละคนได้ชัดเจนดี ประมาณว่าไฮโซก็ร้ายแบบไฮโซ...โลว์คลาสก็กรี๊ดกร๊าดน้ำเน่าแบบโลว์ ๆ ไป แหะ ๆ สรุปว่าชอบนั่นแหละค่ะ แต่...หากให้เทียบความรู้สึกหลังอ่านเรื่องนี้กับเรื่องก่อน(วิกฤตรักฯ)แล้วล่ะก็... ต้องยอมรับว่าชอบเล่มนี้น้อยกว่า...จึ๋งหนึ่ง อาจจะเป็นเพราะว่า ตอนที่อ่านเรื่องนั้นเราไม่ได้ตั้งความคาดหวังอะไรไว้ เพราะเป็นนามปากกาใหม่สุด ๆ สำหรับคนอ่านคนนี้ สิ่งที่ได้รับและสัมผัสได้จากการอ่านจึงเป็นความสด ความใหม่ ของมุกของแก๊ก... อะไรก็ตามที่ปรากฏในเรื่อง มันลื่นไหล พรายพรูเป็นธรรมชาติไปหมด... มาถึงเล่มนี้...อย่างที่บอกตอนต้นว่า อ่านด้วยความคาดหวัง... (มันช่วยไม่ได้จริง ๆ นะคะ เจ้าความคาดหวังนี่สำหรับนิยายจากนักเขียนที่เราเคยอ่านเล่มอื่นแล้วสนุกมาก ๆ มาก่อน) มาเจอมุกประดิษฐ์ แก๊กพยายามเข้า ทำเอาความรู้สึกกร่อยลงนิด ๆ หลายจุดหลายมุมมันขาดเสน่ห์ดึงดูด ไม่เร้าใจและไม่เป็นธรรมชาติเท่าที่ควรน่ะค่ะ แต่ก็นิด ๆ จริง ๆ นะคะ โดยรวมก็ถือว่าเป็นนิยายรักร่วมสมัยที่อ่านได้อ่านดีเล่มหนึ่ง นามปากกานี้ก็ยังคงอยู่ในลิสต์นักเขียนที่จะติดตามผลงานต่อไปค่ะ สำหรับโรแมนติก กึ่ง ๆ คอเมดี้เล่มนี้เพิ่งอ่านจบไปใหม่หมาดเลยหยิบมาเล่าต่อ ชวนอ่านกันวันนี้ค่ะ   Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2557     Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2557 21:59:43 น. Counter : 3435 Pageviews.   17 comment Share Tweet

~ แดนสรวง (ภ่าคต่อจาก"คารีนาส...ฟากฟ้าแดนใจ") โดย "วินนา" ~ แดนสรวง (ภ่าคต่อจาก"คารีนาส...ฟากฟ้าแดนใจ") ผู้เขียน :วินนา ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ(พ.ย. ๕๖) ๓๑๕ หน้า ราคา ๒๔๕ บาท เรื่องย่อ ๆ (จากปกหลัง) เมื่อความรักแปรเปลี่ยนเป็นริษยา ศึกสายเลือดจึงปะทุขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากเหตุการณ์ช่วงชิงอำนาจของตระกูลคารีริสสงบลงเป็นเวลากว่าสิบปี 'เจตัส' ท่านผู้นำสูงสุดแห่งคารีนาสสูญเสียภรรยาไปกับเหตุการณ์ในครั้งนั้น จนบัดนี้ก็ยังไร้เงาหญิงใดเคียงคู่ แม้จะมีนางเล็กๆ ลับๆ อยู่บ้าง แต่ก็ไม่มีใครสามารถครอบครองหัวใจของเขาได้ บรรดาสาวๆ ในตระกูลชั้นสูงจึงต่างหมายใจจะได้ครองหัวใจท่านผู้นำรูปงาม เพื่อจะได้มีอำนาจในฐานะสตรีหมายเลขหนึ่ง แต่แล้วท่ามกลางการชิงรักหักสวาท โดยมีอำนาจทางการเมืองเข้ามาเกี่ยวข้อง เจตัสกลับรับ 'เฮลลี' เด็กสาวผู้มีดวงตาสุกสกาวราวกับแสงดาว ช่างพูดช่างเจรจา และเฉลียวฉลาด ขึ้นมาเป็นนางเล็กๆ แถมยังโปรดปรานนางเป็นพิเศษอีกด้วย เมื่อเป็นเช่นนี้มีหรือที่เหล่าสาวงามในตระกูลชั้่นสูงและนางลับๆ คนอื่นจะพอใจ สถานการณ์ความรักที่ไม่เข้าใครออกใครพร้อมกับไฟริษยา จึงนำไปสู่เหตุการณ์วุ่นวายตามมา ระหว่างความรักที่มีอำนาจสั่นคลอนหัวใจรุนแรง กับคลื่นใต้น้ำทางการเมืองที่เริ่มถาโถม เจตัสจะจัดการอย่างไร ต้องติดตาม ความู้สึกหลังอ่าน... "แดนสรวง" เป็นจินตนิยายที่ใช้ดินแดนสมมติ...คารีนาส...เป็นฉากของเรื่อง ซึ่งนับว่าเป็นแนวที่ส่วนตัวจะชื่นชอบเป็นพิเศษ แถมด้วยนามปากกานี้เคยผ่านตามาแล้ว ๑ เรื่อง('เติมใจในช่องว่าง') ก็ออกจะชื่นชมในฝีไม้ลายมืออยู่ จึงเลือกที่จะหยิบมาอ่านก่อนโดยไม่ลังเล พร้อมกับแอบคาดหวังนิด ๆ แต่ก็ต้องชะงัก งันไปหนึ่งวิกับหน้าปกที่ระบุว่า...นิยายเรื่องนี้เป็นภาคต่อจาก 'คารีนาส...ฟากฟ้าแดนใจ' เกิดสงสัยว่า เอ๋...แล้วจะอ่านรู้เรื่องไหมนี่ เพราะเราไม่ได้อ่านคารีนาสฯ มาก่อน เข้าไปหาข้อมูลเรื่องนั้นจากเว็บสำนักพิมพ์ พบว่าเป็นนิยายเข้ารอบสุดท้ายรางวัลนายอินทร์อวอร์ดตั้งแต่ปี '๕๑ นู่นแน่ะ คิดว่า...ป่านนี้แล้วคงจะหาอ่านยากแล้วล่ะ ก็เลยได้แต่หวังว่าผู้เขียนคงจะไม่ได้ท้าวความหรืออ้างอิงถึงเรื่องราวในภาคแรกนั้นมากนัก... (ทั้ง ๆ ที่รู้สึกเสียดายเล็กน้อย เพราะคำว่า"เข้ารอบสุดท้ายรางวัลนายอินทร์อวอร์ด" น่าจะเป็นอะไรที่การันตีความน่าอ่านของนิยายเล่มนั้น ๆ อยู่ไม่น้อยทีเดียว) เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วก็ลดเลเวลความคาดหวังลงระดับหนึ่ง ก่อนจะเริ่มต้นอ่าน ก็อ่านได้เพลิน ๆ ค่ะ ไม่ถึงกับผิดหวังมากมาย(แต่ก็ไม่สมหวังเช่นกัน)... น่าจะเรียกว่าผิดคาดมากกว่า ผิดคาดเพราะเมื่ออ่านจากปกหลังแล้ว... คาดว่าน่าจะได้อ่านเรื่องราวเรื่องของการแย่งชิงอำนาจการปกครองที่เข้มข้น เครียดเคร่ง ควบคู่ไปกับการชิงรักหักสวาทฟาดฟันเชือดเฉือน...ประมาณนั้น (ก็ดูจากปกหลังมันชวนให้คิดไปเช่นนั้นนี่นะ) แต่ปรากฏว่าพออ่านเข้าจริง กลับรู้สึกว่า นี่ก็เป็นนิยายรักเบาๆ อีกเล่มหนึ่ง ที่ออกแนวโรแมนติก กุ๊กกิ๊ก พ่อแง่แม่งอนไปเสียมากกว่า โดยเฉพาะในส่วนของคู่รอง ที่มีบทบาทเด่นกว่าคู่เอก (ที่...กระทั่งอ่านจนจบแล้วก็ยังไม่แน่ใจว่า ตกลงคู่ไหนเป็นคู่เอกกันแน่เนี่ย...) เป็นนิยายรักโรแมนติกชวนฝันที่มีพล็อตเก่า ๆ เดิม ๆ เรียบ ๆ ง่าย ๆ ไม่มีอะไรซับซ้อน พระเอก"เจตัส"เป็นผู้นำสูงสุดของคารีนาส...ดินแดนสมมติที่มีวิถีชีวิต ขนบธรรมเนียมประเพณี และวัฒนธรรมเป็นของตัวเองเหมือนดินแดนอิสระทั่วไป... เขาเคยมีภริยาที่เป็นสตรีหมายเลขหนึ่งแต่เสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อน(น่าจะเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเรื่องคารีนาสฯ) เขาส่งลูกชายคนโต(ที่จะเป็นทายาทโดยตรงของเขา)ให้ไปอยู่กับน้องชายคนเล็กที่เมืองไทย ส่วนที่คารีนาส เขาก็มีลูกชายอีกหนึ่งคนคือโยดี้ เด็กชายขาพิการที่เกิดจากยีน่า หญิงสาวผู้ทะเยอทะยานที่พยายามรบเร้าให้เจตัสเปลี่ยนกฏเกณฑ์การแต่งตั้งสตรีหมายเลขหนึ่ง แต่เจตัสไม่ยอมทำตาม เพราะสำหรับเขา ยีน่าก็เป็นได้แค่แม่ของลูกคนหนึ่ง ที่เขาเผลอไผลไปมีความสัมพันธ์ด้วย ส่วนนางเอก"เฮลลี" เป็นสาวน้อยใสซื่อแต่เฉลียวฉลาด หลานสาวของหัวหน้าแม่บ้านประจำ'เรือนประธาน' ที่เมื่อเจตัสได้แลเห็นเจ้าหล่อนเข้าก็เกิดความพึงใจในความบริสุทธิ์ไร้เดียงสา จึงเอ่ยปากขอหล่อนจากยาย ก่อให้เกิดเป็นความริษยาและความสั่นคลอนในฐานะของตนเองขึ้นในใจของยีน่า... เรื่องราวความรักของคู่พระ-นางในนิยายจึงไม่ใช่ความรักที่หวือหวามากนัก เพราะเป็นรักต่างวัย ต่างชนชั้นฐานันดร แต่ถึงกระนั้นก็มีเลิฟซีนให้เคลิบเคลิ้ม วูบไหวอยู่พอสมควร จุดนี้ชอบค่ะ คนเขียนเค้าใช้สำนวนภาษาได้สละสลวย นุ่มนวลดี คนอ่านอ่านแล้วอินในอารมณ์ความู้สึกทั้งของพระเอก-นางเอกเลยทีเดียว ส่วนฉากรักกุ๊กกิ๊กตระแหน่แง่งอนตกไปเป็นหน้าที่ของคู่รองอย่างตีต้ากับวารัม ที่มีอุปสรรครักนิดหน่อย เพราะตีต้าเป็นน้องสาวของอดีตสตรีหมายเลขหนึ่งผู้ล่วงลับ ซึ่งแม่ของเธอหมายมาดให้เธอก้าวขึ้นสวมตำแหน่งเดียวกับพี่สาว... ในขณะที่ตีต้าเป็นผู้หญิงทีมีหัวสมัยใหม่ ไม่นิยมการที่ผู้ชายจะสามารถมีเมียได้ทีละหลาย ๆ คน (ตามค่านิยมของผู้คนในดินแดนแห่งนี้) และเธอก็ไม่เคยคิดถึงอดีตพี่เขยในเชิงขู้สาวเลย ก็น่ารักดีอ่ะ แต่อ่าน ๆ ไปต้องบอกว่า...จะแย่งซีนคู่เอกเขาไปถึงไหน ถึงแม้นิยายเรื่องนี้จะเป็นจินตนิยายที่สร้างดินแดนสมมติขึ้นมา แต่คนเขียนเค้าก็ไม่ทิ้งประเด็นถนัดของเขา นั่นคือเรื่องราวของความรักความอบอุ่น กับความสัมพันธ์ในครอบครัว โดยเฉพาะเรื่องราวของการเลี้ยงดูสั่งสอนเด็ก ในเรื่องจะมีตัวละครเด็ก ๆ ค่อนข้างเยอะ และแต่ละคนก็มีบทบาทโดดเด่น ส่งผลในการดำเนินเรื่องให้ลื่นไหลสอดคล้อง เป็นทั้งตัวช่วยประสานและคลี่คลายปมในใจของผู้ใหญ่ในเรื่อง เป็นอีกจุดที่ชอบและชื่นชมคนเขียนค่ะ อีกจุดที่ชื่นชอบในนิยายเรื่องนี้ก็น่าจะเป็นการสร้างสรรค์ดินแดนสมมติที่สมจริง การบรรยายถึงสภาพทางภูมิประเทศและบรรยากาศโดยรอบ ตลอดถึงศิลปะ ภาษาและวัฒนธรรมประเพณี ทำให้คนอ่านร่วมจินตนาการตามแล้ว เกิดอารมณ์คล้อยตามจนอยากจะไปเยือนดินแดนแห่งนี้สักครั้ง... (ทำให้นึกไปถึงช่วงหนึ่งที่เคยหลงใหลนิยายชุดธิโมส์ของคุณ"ดวงตะวัน"จนอยากไปเที่ยวแผ่นดินแสงดาว... อารมณ์ประมาณนั้นเลยค่ะ) อ้อ...ส่วนที่เคยเกร็ง ๆ เล็กน้อยก่อนอ่านว่าเมื่อไม่ได้อ่านภาคแรก(คารีนาส...ฟากฟ้าแดนใจ) จะอ่านเล่มนี้รู้เรื่องหรือไม่นั้น ปรากฏว่าก็อ่านจนจบได้รื่นรมย์สมอุรา ไม่มีปัญหาตรงนั้นเลยค่ะ (แต่ก็ไม่ได้ทำให้เกิดความรู้สึกอยากจะไปตามหาเล่มนั้นมาอ่านหรอกนะคะ ก็รู้เรื่องราวหมดแล้วจากเล่มนี้) จะมีจุดขัดใจก็นิดหน่อยตรงที่รู้สึกว่านิยายจบห้วนไปหน่อยไหมอะ ไม่ทันจิ้นทันฟินอะไรทั้งนั้น อ้าว... ตัดจบเสียแล้ว... มันให้ความรู้สึกค้าง ๆ คา ๆ ชอบก๊ล ถ้ามีฉากหวาน ๆ ระหว่างพระเอกนางเอกมากกว่านี้อีกสักนิดหนึ่งจะเป๊ะมากเลยค่ะ หุหุ สรุปว่า...อ่านจบแล้วชอบในระดับหนึ่ง สำหรับนิยายจากนักเขียนนามใหม่ ๆ อ่านได้เพลิน ๆ ที่หยิบมาชวนอ่านกันวันนี้ค่ะ   Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2557     Last Update : 13 กุมภาพันธ์ 2557 11:15:51 น. Counter : 3493 Pageviews.   13 comment Share Tweet

~ Cassette ...ท่วงทำนองในรอยรัก :นิยายรัก แนวถวิลหาอดีตโดย"ปองวุฒิ" ~ Cassette ...ท่วงทำนองในรอยรัก ผู้เขียน ปองวุฒิ ผู้พิมพ์ สนพ.อรุณ(ก.ย. '๕๖) ๒๕๓ หน้า ราคา ๑๙๙ บาท เรื่องย่อ ๆ (จากปกหลัง) 'ญาดา' นักเขียนสาวผู้เปี่ยมความสามารถเดินทางกลับมาบ้านย่านเมืองเก่า เพื่อดูแลพ่อผู้เจ็บป่วย หลังจากไปใช้ชีวิตอยู่ต่างแดนกับแม่นานถึงสิบสามปี แต่มีสิ่งอื่นรอเธออยู่ด้วย นั่นคือสายลมหวนในความสัมพันธ์เก่าที่มีกับกุญช์ หนุ่มนักแต่งเพลงข้างบ้านที่เติบโตและเป็นเพื่อนสนิทเคียงข้างกันตั้งแต่เด็ก ทั้งสองรื้อฟื้นความทรงจำผ่านสื่อกลางอย่างบทเพลงจากเทปคาสเส็ตต์นับพันที่กุญช์สะสมเอาไว้ ย้อนรำลึกความหลังที่เคยมีร่วมกันในช่วงเวลาไร้เดียงสาขณะเป็นเด็กวัยรุ่นยุค ๘๐-๙๐ 'กุญช์' พยายามเริ่มบทใหม่แห่งความรัก โดยใช้เรื่องราวประทับใจในอดีต ที่เคยมีร่วมกันเพื่อปลุกถ่านไฟเก่า แต่สำหรับญาดาแล้วบทเพลงในวันเก่าไม่ได้มีเพียงแค่ความสุข แต่มาพร้อมความเศร้า ความสูญเสีย โดยเฉพาะยามคิดถึงจุดเปลี่ยนแห่งชีวิตที่ทำให้ทั้งสองลาจาก สุดท้ายแล้วท่ามกลางการเปลี่ยนแปลง ความแตกต่างของยุคสมัย ห้วงเวลาทั้งอดีตกับอนาคตของคนทั้งคู่จะสามารถหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน และก้าวเดินไปพร้อมกันอีกครั้งหรือไม่ ขอเชิญรวมลุ้นไปพร้อมกัน อัลบั้มเพลงนี้จะจบลงอย่างไร เมื่อบทเพลงดำเนินมาถึงแทร็คสุดท้าย หลังอ่าน... เป็นนิยายรักแนวใหม่ที่อิงอาศัยแกนเรื่องกับพล็อตแบบเก่า ที่อ่านแล้วให้อารมณ์เหงา ๆ ร่วมไปกับบรรยากาศแห่งการรำลึกความหลังและโหยหาอดีต โดยผู้เขียนใช้วิธีดำเนินเรื่องที่ค่อนข้างเรียบง่ายแต่ก็สร้างสรรค์ในที ด้วยสำนวนภาษาที่เรียบลื่น อ่อนเอื่อยแบบ...เรื่อย ๆ มาเรียง ๆ ผ่านร่องรอยแห่งอดีตแกับกระแสความทรงจำของพระเอก-นางเอก ที่ผู้อ่านสามารถมีอารมณ์ร่วมไปกับตัวละครผ่านบทเพลงรักร่วมสมัยหลากหลายเพลง ที่ผู้เขียนนำมาสอดร้อยให้เข้ากับเนื้อหาในแต่ละบทแต่ละตอน... ซึงบทเพลงเหล่านั้นเป็นได้ทั้งการบอกเล่าถึงบริบททางสังคมในแต่ละช่วงเวลา... โดยผู้เขียนจะมีหมายเหตุสั้น ๆ บอกถึงความเป็นไปในสังคมในช่วงนั้น ๆ อย่างกระชับ ได้ใจความ และเป็นทั้งการปูพื้นให้ผู้อ่านได้รับรู้และสัมผัสได้ถึงสายใยความผูกพันของเด็กชาย-หญิงสองคน นับตั้งแต่วัยเด็กแรกเกิด จนเข้าอนุบาล ประถม มัธยมต้น... จวบจนถึงจุดที่ต้องแยกย้ายจากกันเมื่อต่างเรียนจบม.ปลาย แล้วก็โคจรกลับมเจอกันอีกครั้ง ในอีกสิบสามปีต่อมา... หลังจากที่ต่างคนต่างก็ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรักและมุ่งหวัง ......... ก็...ชอบนะคะ ชอบความแปลกใหม่ในกลวิธีนำเสนอ ชอบการใช้ภาษาที่ให้ความรู้สึกหม่น ๆ มัว ๆ ในบางจุด หากก็อบอุ่นอ่อนโยนในบางช่วง... มีจุดที่ชวนอึดอัดขัดใจบ้าง...แต่ก็หักกลบกันไปกับมุกชวนยิ้ม จากบรรดาตัวประกอบที่เป็นกลุ่มเพื่อนวัยเรียนของทั้งคู่ ชอบที่ผู้เขียนให้พระเอกอย่างกุญช์หลงใหลในเสน่ห์ของเทปคาสเซ็ต... (มันทำให้เรารู้สึกเหมือนได้เพื่อน แหะ ๆ บอกวัยได้ด้วย) รู้สึกร่วมไปกับเขาตรงที่ว่า... “เทปคาสเซ็ตมีเสน่ห์บางอย่างคล้ายกับชีวิตมนุษย์ ................. เมื่อเรากดปุ่มเล่น เทปพวกนี้ต้องฟังไปทีละเพลง ทีละแทร็ค ในอัลบั้มเดียวกันอาจมีทั้งเพลงที่เราชอบและไม่ชอบ ต่อให้กดเร่งได้ มันก็ไม่สามารถข้ามไปอย่างรวดเร็วเหมือนปุ่มฟอร์เวิดในเครื่องเล่นซีดีหรือไอพอดหรอก แถมกดบ่อยเทปยืดด้วย ดังนั้นทางออกที่ดีที่สุดก็คือต้องเปิดใจ ดำดิ่งกับท่วงทำนองและเนื้อเพลงทั้งอัลบั้มตั้งแต่ต้นจนจบ มันก็เหมือนภาพตัวแทนของชีวิตที่ต้องไหลไปตามจังหวะตามครรลอง มีทั้งดีและร้ายปนเปกันให้พบเจอ...” เสียดายก็แต่...ส่วนตัวรู้สึกว่า การขมวดจบในตอนท้ายคล้าย ๆ จะทื่อ ๆ ห้วน ๆ ไปนิดนึง ทำให้คิดว่า...จุดนี้หรือเปล่าที่ทำให่นิยายรักเรื่องนี้เป็นได้เพียงนิยายที่มีเนื้อหาโดนใจที่สุด และได้เข้ารอบโครงการประกวดรางวัลนายอินทร์อวอร์ด...ได้รับการตีพิมพ์ แต่ไม่ได้รางวัล ถ้าเป็นเช่นนี้จริง ส่วนตัวคิดว่าเข้าใจคณะกรรมการนะคะ เพราะเห็นด้วยกับที่ว่า...เนื้อหาโดนใจ สำนวนภาษาลื่นไหลอ่านไม่สะดุด แต่เรื่องราวออกแนวอืดเอื่อยอ้อยสร้อยไปสักนิด ไม่มีจุดพีค หรือจุดเร้ารึงใจเท่าที่ควร แต่โดยสรุปแล้วถือว่าเป็นนิยายน้ำดีที่น่าอ่าน และอ่านเพลินได้เล่มหนึ่งแหละค่ะ ทั้ง ๆ ที่โดยส่วนตัวเคยแอบมีอคติกับนักเขียนชายที่เขียนนิยายรักอยู่บ้าง... เมื่อได้อ่านเล่มนี้ยังต้องทบทวนตัวเอง ยอมเปิดใจและเปลี่ยนมุมมองเสียใหม่เลยค่ะ หยิบมาชวนอ่านกันในวันใกล้ ๆ วันแห่งความรักช่วงนี้ค่า   Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2557     Last Update : 13 มิถุนายน 2559 12:07:17 น. Counter : 2470 Pageviews.   16 comment Share Tweet

~เงารักสีน้ำเงิน โดย "อสิตา" : เล่มที่ ๓ ในชุด'ความลับของผีเสื้อ' ~ เงารักสีน้ำเงิน ผู้เขียน : อสิตา (อสิตา เสถียรพันธุ์) ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ(ต.ค. ๕๖) ๓๘๑ หน้า ราคา ๒๙๕ บาท เรื่องย่อ(จากปกหลัง) : 'วนัสสา' ตื่นขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับความทรงจำที่หายไปถึงสองเดือน และรอยสักรูปปีกผีเสื้ออันน่าฉงนที่จู่ๆ ก็ปรากฏขึ้นตรงกลางหลัง กับกระดาษหนึ่งแผ่นในมือซึ่งมีข้อความคล้ายเป็นเบาะแส ให้เธอตามหาใครคนหนึ่ง 'นวาระ' หนุ่มหน้าสวยแสนเจ้าเล่ห์ผู้มีรอยสักรูปดอกกุหลาบ 'วาริช' เจ้าของดวงตาสีน้ำเงินเข้มลึก สะท้อนเงารื่นเริงอบอุ่น 'คราม' บุรุษมีลับลมคมในจนชวนฝัน ทั้งยังมีชื่อเป็นความหมายของสีสัน หากเธอคือผีเสื้อใครคนนั้นคือดอกไม้ แล้วผู้ใดจะเป็นดอกไม้ที่เธอหลงลืมไป! เล่าเรื่องเพิ่มเติมจากข้างบนนิด ๆ ... ตอนที่วนัสสาฟื้นตื่นขึ้นมา เธอมีกระดาษยับย่นชิ้นหนึ่งติดมืออยู่ จากข้อความในนั้นกับจากการสัมผัสบ่งบอกว่า ในช่วงเวลาสองเดือนทีหายไป เธอมีคนรักที่ร่วมชะตากรรมเดียวกัน... ซึ่งเขาเองก็อาจจะลืมเลือนเธอไปด้วยเช่นกัน ดังนั้นเธอต้องตามหาเขาให้พบ เพื่อจะได้กลับมารักกันอีกครั้ง ในกระดาษแผ่นนั้น ชื่อของเขาลบเลือนด้วยรอยน้ำตาของเธอ... นอกจากนี้เธอยังมีภารกิจสำคัญอีกหนึ่งอย่าง นั่นคือเธอต้องตามหาพ่อที่หายตัวไปอย่างลึกลับถึงสามปีมาแล้ว พ่อของเธอเป็นหัวหน้าทีมวิจัยที่กำลังทำการวิจัยชิ้นสำคัญเกี่ยวกับวงการยา เธอตัดสินใจที่จะไปตามหาร่องรอยทั้งของพ่อและของเขาคนนั้น... โดยเริ่มต้นจากสถานที่สุดท้ายที่เธอรำลึกได้ก่อนที่ความทรงจำจะหายไป... นั่นก็คือคฤหาสน์ใหญ่ลึกลับกลางกรุงแห่งนั้น ที่นั่นเปิดทำการคล้าย ๆ เกสต์เฮาส์ที่เธอสามารถจองห้องพักได้ ชายหนุ่มคนแรกที่เธอได้พบคือหมอวาริช ซึ่งเป็นสัตวแพทย์ เธอสัมผัสได้ถึงความรื่นเริงอบอุ่นน่าไว้ใจจากเขา...แต่เธอก็ยังไม่สามารถปลงใจเชื่อว่าเขาคือคนคนนั้นของเธอ ถัดมาเธอก็ได้พบกับแขกอีกคนของคฤหาสน์ - - อินดิโก หรือครามดีไซน์เนอร์หนุ่มมาดนิ่ง เธอจำได้ว่าเคยพบเขามาก่อนในคืนสุดท้ายก่อนความทรงจำเลือนหายไป ส่วนเขาก็จำเธอได้เช่นกัน ในภาพของเด็กสาวใจแตกที่เขาเคยพบในแหล่งเที่ยวกลางคืน ทันทีที่วนัสสาได้มีโอกาสสัมผัสตัวเขา เธอก็รับรู้ถึงความทรงจำบางอย่างที่เธอกับเขาเคยมีร่วมกัน หนุ่มคนที่สามที่เข้ามาพัวพันกับวนัสสาและทำให้เธอต้องสับสนมากขึ้นคือนวาระหรือนิว... หนุ่มหน้าสวยราวกับผู้หญิงเจ้าของรอยสักรูปดอกกุหลาบสีน้ำเงิน... รอยสักของเขาทำให้วนัสสานึกถึงรอยสักรูปผีเสื้อที่โผล่กลางหลังของเธอในช่วงที่ความทรงจำลบเลือน ........... นอกจากชายหนุ่มทั้งสามคน ในคฤหาสน์ยังมีแขกคนอื่น ๆ อีกสามสี่คน ต่างมีสันทนาการร่วมกันอย่างถ้อยทีถ้อยอาศัยกันบ้าง และอย่างหวาดระแวงซึ่งกันและกันในทีบ้าง และแล้วเมื่อพวกเขารวมตัวกันครบทีม ผู้ที่อยู่เบื้องหลังการเข้ามารวมกันในสภานที่นี้ก็เริ่มปฏิบัติการกับพวกเขา คฤหาสน์หลังใหญ่ก็แปรสภาพเป็นกรงขังในบัดดล... วนัสสาจะได้เจอพ่อและค้นพบความทรงจำกับชายคนรักของเธอคืนมาหรือไม่ และพวกเขาจะสามารถพาตัวเองหลุดรอดจากคฤหาสน์ลึกลับนี้ได้หรือไม่ อย่างไร ไปร่วมลุ้นกันค่ะ หลังอ่าน... โอ้วว...ว๊าววว... อ่าน ๆ ไปต้องร้องอุทานแบบนี้ไปเป็นระยะ ๆ จริง ๆ ค่ะ คุณอสิตาจัดหนักจัดเต็มมากๆ กับแฟนตาซีผสมไซไฟตามแนวถนัดของเธอ จากที่เคยอ่านงานของเธอมาสองเล่ม...'มายากรแห่งรัก' กับ'มายาไฟในดวงตา' เมื่อมาเจอเล่มนี้ก็คาดหวังเต็มที่...ซึ่งก็แน่นอนมาก ไม่ผิดคาดเลยค่ะ ออกจะเกินคาดเสียด้วยซ้ำ หุหุ ถ้าเล่มก่อนหน้าใช้คำว่า"แยบยล"กับวิธีเดินเรื่องของผู้เขียน สำหรับเล่มนี้ต้องขอใช้คำว่า"เย้ายวน"ค่ะ... แต่ไม่ใช่(ไม่เชิงมากกว่า)เย้ายวนชวนหลงใหลนะคะ แต่เป็นเย้ายวนชวนสะพรึง(กึ่ง ๆ เวียนหัว)ค่ะ เอิ้ก เล่มนี้น่าจะเรียกได้เต็มปากเต็มคำว่าเป็นนิยายแนวไซไฟค่ะ เป็นเรื่องของคนกลุ่มหนึ่งที่แต่ละคนมีความพิเศษในตัว... อย่างนางเอกวนัสสา - - เธอสามารถรับรู้ความทรงจำของผู้อื่นผ่านการสัมผัสตัวหรือสิ่งของที่คนคนนั้นเคยจับต้อง หมอวาริช - - สามารถใช้พลังจิตในการเยียวยาสัตว์ป่วย(และอาจจะรวมถึงใช้กับคนได้ด้วย) คราม - - (รายนี้พิเศษสุด ๆ )สามารถสร้างร่างจำแลงแล้วไปโผล่ที่นั่นที่นี่ได้ ซ้ำยังสามารถกำหนดให้คนอื่นมองเห็นหรือไม่เห็นร่างจำแลงของตัวเองได้ด้วย...ว๊าว... นิว-นวาระ- - หนุ่มเกรียนคนนี้สามารถสะกดจิตคนได้ ควบคุมจิตใจคนอื่นได้ ฯลฯ นางเอกเรื่องนี้โชคดีจริง ๆ มีพระเอกที่มีเสน่ห์ต่างแบบต่างลักษณะเข้ามาพัวพัน เสนอตัวให้เลือกถึงสามคนแน่ะ(ประชดค่ะ!) คนกลุ่มนี้ถูกกำหนดด้วยเงื่อนไขบางอย่างให้ต้องเข้ามามีประสบการณ์ร่วมกัน ในการทดลองทางวิทยาศาสตร์อันเกี่ยวกับการสร้าง(และกักเก็บ)ความทรงจำของมนุษย์! พล็อตแปลกแหวกแนวมากค่ะเรื่องนี้ ตัวละครเยอะแยะมากมาย แต่คนเขียนเค้าสามารถค่ะ คนอ่านอ่านได้สนุก ลื่นไหลไม่มีสับสนงุนงง... โดยการเล่าเรื่องผ่านการแนะนำตัวละครออกมาทีละตัว ๆ บอกเล่าถึงที่มาที่ไป บุคลิกลักษณะตลอดถึงปูมหลังของแต่ละคน จากนั้นก็ค่อย ๆ โยงความสัมพันธ์ของทั้งหมดเข้าด้วยกัน ชอบวิธีเล่าเรื่องของคนเขียนมากค่ะ แม้จะออกแนวเหลือเชื่อเกินจริงไปมาก แต่คนเขียนก็เล่าด้วยท่าทีเรียบเรื่อยราวกับเป็นเรื่องธรรมดาสามัญกับการที่จะเกิดเหตุ หรือปรากฏการณ์บางอย่างที่แสนจะแปลกประหลาดขึ้นมา ตัวละครแต่ละตัวของเขาจะตั้งรับด้วยท่าทีเป็นปกติ... และต่างก็มีวิธีแก้ไขหรือเผชิญหน้ากับสถานการณ์นั้น ๆ ในแบบของตัว ราวกับเคยชินกับความแปลกประหลาดเหล่านั้นเป็นประจำงั้นแหละ ชอบการใช้สัญลักษณ์สีสันต่าง ๆ แทนอารมณ์ความรู้สึกและกระทั่งความทรงจำของแต่ละคน... ผ่านการรับรู้ของนางเอกในยามที่เธอได้สัมผัสตัวบุคคลหรือสิ่งของเครื่องใช้ของคน ๆ นั้น บางมุม คิดว่าเธอแอบซ่อนแก๊กขำ ๆ ไว้ด้วยแหละ...ยกต.ย. นิดนึงเอ้า ! (ไม่รู้คนอื่นจะเห็นขันหรือเปล่านะ แต่ส่วนตัวอ่านแล้วขำกิ๊กเลยอะ) อย่างตอนที่วนัสสาเจอหมอวาริชครั้งแรกกลางดึกในห้องน้ำในห้องพักของเธอเอง เขากำลังเปลือยกายอาบน้ำอยู่แล้วเธอก็ไปเปิดม่านยืนจ้องเขาหน้าตาเฉย เพราะคิดว่านั่นคือภาพความทรงจำทีติดค้างอยู่ในห้องน้ำ ไม่ใช่ตัวตนของคนจริง ๆ ฮาอะ...ทำไปได้ แล้วก็จะมีอะไร ๆ ทำนองนี้อยู่หลายบทหลายตอน บรรยากาศของเรื่อง(พอ ๆ กับบรรยากาศของคฤหาสน์ลึกลับหลังนั้นที่เป็นฉากของเรื่องทั้งหมด) ให้อารมณ์ความรู้สึกเหมือนอ่านไซไฟ - แฟนตาซีฝรั่ง ตัวละครหลักมีปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกันในลักษณะเหมือนจะเป็นวัฒนธรรมตะวันตกมากกว่า ทั้งคนทำงานในบ้าน พ่อบ้าน แม่บ้าน เมด คนสวน ทุกคนมีชื่อ(และน่าจะเป็น)ฝรั่งทั้งหมด เช่น เบ็น นาเดีย อีกริต เอเดน...ฯลฯ แต่ก็ไม่รู้สึกขัดนะคะ กลับจะช่วยเสริมความเข้มข้นของ"ความลับ"อันเป็นธีมหลักของเรื่องเสียด้วยซ้ำไป จริง ๆ มีอีกหลายแง่หลายมุมมากที่อยากพูดถึงค่ะ แต่พูดไปพูดมาก็จะเหมือนพายเรือในอ่าง... เพราะเรื่องราวของเขาออกแนวซับซ้อน วกวนพอสมควร... เล่าต่อหรือรีวิวค่อนข้างยากนิดนึง (แต่ยืนยันว่าถึงจะวกวนแต่ก็ไม่สับสนเวิ่นเว้อแน่ ๆ ค่ะ) สรุปได้แต่ว่า อ่านสนุก ตื่นเต้น เย้ายวนใจให้ต้องตามติด ร่วมลุ้นร่วมเอาใจช่วยนางเอก...ที่คนเขียนเขาเปรียบให้เป็นผีเสื้อสีน้ำเงิน... ให้ตามหาความทรงจำและความรักที่หายไปให้เจอ (จริง ๆ แล้วอาจจะเป็นเพราะตัวเองเขียนถึงเล่มนี้ทีหลังคนอื่นเค้าหลายต่อหลายบล็อก แล้วตัวเองก็เที่ยวไปอ่านมาแล้วแทบทุกบล็อกที่ว่านั่น จึงแทบไม่มีประเด็นให้พูดถึงแล้วอะค่ะ แหะ ๆ ) เดินทางมาถึงเล่มสุดท้ายในที่สุด... สรุปสั้น ๆ ว่าแต่ละเล่มต่างแบบต่างสไตล์ในการนำเสนอ แม้จะมีธีมร่วมกัน แต่ผู้เขียนแต่ละคนต่างก็ทีอิสระในการสร้างสรรค์พล็อตเป็นเอกเทศ ตัวละครมีความเกี่ยวโยงกันบ้าง แต่ความเชื่อมโยงนั้นไม่ได้มีความสำคัญต่อเนื้อหาหลัก ฉะนั้นสามารถอ่านแยกเล่มได้ตามสะดวกค่ะ ทุกเล่มมีเสน่ห์ มีสีสันน่าสนใจ ซึ่งน่าจะสนองต่อรสนิยมการอ่านของนักอ่านแต่ละแนวได้ครอบคลุมค่ะ อนึ่ง ถ้ามีใครคิดจะนำนิยายชุดนี้ไปทำละครละก็ คิดว่าเล่มแรก(ใต้ปีกรักสีเพลิง)คงทำง่ายสุดเพราะเน้นซีนดราม่าเชือดเฉือน เล่มที่สองก็คงยากขึ้นอีกนิด แต่อาจจะทำออกมาให้มีภาพมีฉากสวย ๆ ส่วนเล่มสุดท้ายนี้ ต้องใช้ซีจี เอฟเฟ็กต์อลังการแน่ ๆ สรุปของสรุปว่าชวนอ่านกันค่า...   Create Date : 29 มกราคม 2557     Last Update : 29 มกราคม 2557 12:44:19 น. Counter : 5125 Pageviews.   11 comment Share Tweet

~ เริงราตรีสีขาว โดย "ภาวิน" : เล่มที่ ๒ ในชุด'ความลับของผีเสื้อ' ~ เริงราตรีสีขาว ผู้เขียน : ภาวิน ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ(ต.ค. ๕๖) ๓๘๙ หน้า ราคา ๒๙๕ บาท เรื่องย่อ(จากปกหลัง): ชีวิตเธอมันห่วย ! 'ณราตรี' รู้สึกเช่นนั้นมาตลอด มีแม่...แม่ก็คบชู้สู่ชายจนเกิดเรื่องอื้อฉาว สุดท้ายก็ผูกคอตายหนีอาย มีพ่อ...พ่อก็จงเกลียดจงชังมาตั้งแต่เด็ก เธอเผชิญชีวิตอยู่ท่ามกลางความเจ็บปวดเพียงเดียวดายมาตลอด ยิ่งรู้สึกย่ำแย่จนเกินเยียวยาเมื่อวันหนึ่งคนที่เป็นพ่อพูดใส่หน้าเธอว่า "ใช่ ฉันไม่อยากเห็นหน้าแก แกไม่ควรเกิดมาเป็นลูกฉันเลยจริงๆ" ฟางเส้นสุดท้ายจึงสะบั้นลง เธอหอบกระเป๋าออกจากบ้าน มุ่งหน้าหาที่พักใจไกลถึงเชียงราย และได้พบกับเขา คนที่ทำให้วันคืนอันมืดมิดดุจรัตติกาลกลับมีแสงสว่างสดใสสาดส่องเข้ามาอีกครั้ง 'ศาศวัต' - -ชายหนุ่มอบอุ่นอ่อนโยนที่เกิดมาพร้อมกับปานขาวรูปผีเสื้อบนนิ้วนางข้างซ้าย พร้อมคำทำนายจากหญิงชรา “สตรีผู้มีชะตาผูกพันจะพรากชีวิตเจ้าให้สั้นลง ยามใดผีเสื้อโบยบิน ยามนั้นชีวิตจะสิ้นไป” แล้วโชคชะตาก็ชักนำให้เขามาผูกพันกับเธอเข้าจนได้ ความรักของทั้งคู่มิได้โรยด้วยกลีบดอกไม้ ต้องเผชิญกับเรื่องราวหนักหนาสาหัสจนแทบเอาชีวิตไม่รอด ที่สุดแล้วเขาและเธอจะทำอย่างไรเมื่อคำทำนายนั้นส่อเค้าว่าจะเป็นจริง! หลังอ่าน... (เล่มนี้ขออนุญาตที่จะไม่เล่าเรื่องเพิ่มเติม เพราะเรื่องย่อจากโปรยปกหลังค่อนข้างชัดเจนและครอบคลุมเพียงพอแล้ว ขืนเล่าต่อมากกว่านี้ก็อาจจะกลายเป็นสปอยล์เรื่องราวเค้าหมดแน่...) ในชุดสามเล่ม ชอบเล่มนี้มากที่สุดค่ะ เคยอ่านงานของ"ภาวิน"มาแล้วเล่มหนึ่ง "สายลมแสนงาม" ก็รู้สึกเกินคาดกับนักเขียนหน้าใหม่ เมื่อมาเห็นเล่มนี้ ชอบตั้งแต่ชื่อเรื่องมาเลย คาดเดาเรื่องราวล่วงหน้าว่าน่าจะเป็นอะไรที่น่าจะพริ้ว ๆ เบา ๆ ในความเป็นพารานอร์มอลตามธีมที่กำหนดให้ก็น่าจะเป็นอะไรที่ออกแนวเวทมนตร์มายา วูบ ๆ วาบ ๆ ตามชื่อราตรีสีขาว...ประมาณนั้น ทว่า...พอได้เริ่มอ่านเข้าจริง ๆ ปรากฏว่าผิดคาดอย่างแรงจนแทบจะหงายเงิบเลยทีเดียว... เรื่องเริ่มต้นมาก็พาให้เครียดเสียแล้ว ด้วยปมปัญหาครอบครัวอันซับซ้อนของนางเอก... ให้บรรยากาศหม่น ๆ มัว ๆ ดาร์ค ๆ ทึม ๆ เสียด้วยซ้ำ ถึงกระนั้น...ถึงจะผิดคาด แต่ไม่ได้ผิดหวังเลยสักนิด เพราะอ่านสนุก อ่านเพลินมาก ชอบทุกอย่างในนิยายเล่มนี้... นับตั้งแต่เรื่องราวเนื้อหาที่มีทั้งดราม่า - - ปูมหลังชีวิตทั้งของนางเอกพระเอก รวมถึงตัวละครอีกหลายตัวดราม่าสุด ๆ โรแมนติก - - พระเอกนางเอกมีความรักความหลังความผูกพันที่ซาบซึ้งโรแมนติกเชียว ชอบ ๆ...(โดยเฉพาะมุกกินเด็กที่สมเหตุสมผล มีที่มาที่ไปทำได้เนียนมาก) มีเรื่องของความรักความเสียสละ - - ความรักที่แสนบริสุทธิ์ระหว่างแม่-ลูก คนรักหญิง-ชาย ที่เสียสละให้กันได้กระทั่งชีวิต มีปมปัญหาครอบครัว ปมฆาตกรรม ที่ซับซ้อนซ่อนเงื่อนชวนลุ้นเหลือหลาย ชอบวิธีดำเนินเรื่อง... คนเขียนเค้าผูกปมได้ล้ำลึก แยบยลมาก... เรื่องราวดำเนินไปตามเงื่อนปมที่ผูกไว้เป็นเปลาะ ๆ แล้วก็ค่อย ๆ คลี่คลายทีละเงื่อนทีละปม ละเอียดและละเมียดมาก แบบว่า...เก็บทุกเม็ดทุกปมไม่มีตกหล่นรั่วไหล... แต่ในระหว่างทาง ก็จะมีแอบทิ้งร่องรอยลาง ๆ เป็นประหนึ่งหลุมพรางไว้ดักคนอ่านเป็นระยะ ๆ ให้คาดคิดดลเดาไปต่าง ๆ นานา ในอีกด้านหนึ่งก็เป็นเหมือนเหยื่อล่อให้เราคอยตามติด ลุ้นและรอคอยให้ความลับทั้งหลายเปิดเผยตัวออกมา แต่หลายต่อหลายปมก็ช่างเกินคาด เดาทางไม่ถูกกันเลยจริง ๆ จนเมื่อถึงบทเฉลย...ก็ทำเอาถึงกับอึ้ง...ทึ่ง...และสยดสยองกับความมืดดำล้ำลึกของน้ำใจมนุษย์ ทีฉาบหน้าไว้ด้วยความซื่อใสบริสุทธิ์ ชอบตัวละครแทบจะทุกตัวในเรื่อง ไม่ว่าจะตัวร้ายตัวดี ตัวเอกตัวรอง กระทั่งตัวประกอบตัวเล็กตัวน้อย ทุกตัวมีบทบาท มีสีสัน มีความสำคัญต่อเนื้อเรื่องทั้งหมด มากน้อยลดหลั่นกันไป... สำนวนภาษาคนเขียน เนียน...นุ่ม ลื่นไหลมากค่ะ อ่านเพลินไม่มีสะดุด ทั้งส่วนที่เป็นบทบรรยาย ไม่ว่าจะเป็นการบรรยายถึงสถานที่่เป็นธรรมชาติ เธอสามารถบอกเล่าบรรยายให้คนอ่านร่วมสร้างจินตนาการแล้วนึกภาพตามได้เป็นฉาก ๆ หรือในส่วนที่เป็นการบอกเล่าถึงบุคลิกลักษณะ อุปนิสัยใจคอ หรืออารมณ์ความรู้สึกนึกคิด ที่มาที่ไป ปูมหลังและแรงจูงใจของตัวละครแต่ละตัวค่อนข้างชัดเจน กระชับไม่เวิ่นเว้อ ที่ชอบมากเป็นพิเศษ เห็นจะเป็นเลิฟซีนวาบหวิวระหว่างพระ-นาง ที่มีมาอย่างสมเหตุสมผล มีจังหวะจะโคนในการนำเสนอ แสดงให้เห็นถึงความพร้อมและมั่นคงในอารมณ์ของทั้งคู่ ขออนุญาตคัดลอกบทอัศจรรย์มาเป็นตัวอย่าง... สายลมพรูกรูกลิ่นหอมเย้ายวน กระตุ้นเร้าจิตรัญจวนสิเน่หา สองกายร่วมบรรเลงรักร้อนอุรา ละโลดลิ่วเริงร่าในราตรี ............... เจ้าดอกไม้แสนงามสะท้านไหว ยามผีเสื้อซอนไซร้มิหน่ายหนี แย้มรับไว้ด้วยใจรักและภักดี เปลี่ยนราตรีมืดดำให้พร่างพราว ในแง่ของการตอบโจทย์ธีม... ด้วยความที่เป็นนิยายแนวซ่อนปม ซึงจะเน้นหนักไปที่ปมฆาตกรรมในฝั่งของนางเอกเสียมาก ความลับของผีเสื้อสีขาวที่มาในรูปของคำทำนายที่ติดตัวพระเอกมาตั้งแต่แรกเกิดจึงอาจจะไม่โดดเด่นเท่าที่ควร แตคนเขียนก็สามารถประคับประคองให้ดำเนินควบคู่กันไปอย่างเนียน ๆ เรียกว่าไม่มีหลุดเฟรม... สมดังคำนำของสำนักพิมพ์ที่เกริ่นกล่าวไว้ว่า... "ภาวินเป็นตัวแทนถ่ายทอดความลึกลับของผีเสื้อสีขาวในชุด ความลับของผีเสื้อ และเธอเลือกใช้สีขาวนี้ฉีกกระชากหน้ากากของมนุษย์ ลากความโสมมในจิตใจออกมาตีแผ่อย่างมีชั้นเชิงจนคุณแทบจะวางหนังสือไม่ลงเลยทีเดียว" สรุปสำหรับเล่มนี้ บอกได้คำเดียวว่าชอบมาก... ชวนอ่านอย่างแรงค่ะ   Create Date : 27 มกราคม 2557     Last Update : 27 มกราคม 2557 12:22:02 น. Counter : 11379 Pageviews.   14 comment Share Tweet

• ชวนศึกษา(ธรรมะ)
• ชวนปฏิบัติ(ธรรม)
• เปิดบ้านแม่ไก่-ทักทายกันหน่อย
• หนังสือเก่า...อยากเล่าต่อ
• นิย๊าย ~ นิยาย
• นิย๊าย-นิยาย(๒)
• นิยายฝาหรั่ง & หนังสือแปล
• นิยายสายจีน
• วรรณกรรมเยาวชน
• สาระ(ค)ดี-ดี (Non-fiction)
• อ่านตามเกม
• ชวนดู(K)ซีรี่ยส์
• ฅนเมือง อู้กำเมือง
• เรื่องเล่าจากหลังดอย
• ปกิณกะ ซะป๊ะ ~ ซะเป้ส
• บทกวีที่ผูกพัน
• เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"
• บ่นบ้า' ตามอารมณ์ '
• สารบัญหนังสือในบล็อก

• เมณี
• บังอร-บังเอิญ
• โมกสีเงิน
• ป้ามด
• แม่เฮือน
• ปลิวตามลม
• นวลกนก
• January Friend
• ดอกเสี้ยวขาว
• อั๊งอังอา
• กวินทรากร
• Zhivago
• BoOKend
• ทิวาจรดราตรี
• นัทธ์
• nikanda
• โสดในซอย
• นายแจม
• narumol_tama
• Chulapinan
• แพนด้ามหาภัย
• beer87
• yjam
• วินนี่ย์หมีพูห์
• เจ๋วะรัฐถะ
• ammataya
• ลูกปัดแก้ว
• กะว่าก๋า
• นิงัย
• ร่มไม้เย็น
• แก้วกังไส
• พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
• ศรีสุรางค์
• แพรจารุ
• last_tibetstone
• malarn cha
• หอมกร
• JewNid
• กิ่งไม้ไทย
• หวานเย็นผสมโซดา
• komyooth
• PTNCenter
• rngja
• dream-devil
• เหมือนพระจันทร์
• kangsadal
• PhueJa
• ปลายทางของสายรุ้ง
• ปลาทองแก้มยุ้ย
• Pribtaa
• วิรตี
• Friday Story
• อุ้มสม
• ~:พุดน้ำบุศย์:~
• สามปอยหลวง
• ดอยสะเก็ด
• lovereason
• คนสวยที่ไม่เคยสวย
• PZOBRIAN
• ออโอ
• เรียวรุ้ง
• Webmaster - BlogGang

• olddreamz
• เมืองแจ๋ม
• เปิดโลกลำปาง
• ฅนเมือง
• โลกล้านนา
• ธรรมะดอทคอม
• Yahoo !
• Google
• คนเมืองฟังกำเมือง
• คำไท - คำถิ่น
• คลังภาพ
• BlogGang.com