~ มัศยาข้างสระ : นิยายวัยรุ่นสร้างสรรค์สังคม โดย"ช่อมณี" ~ มัศยาข้างสระ ผู้เขียน : ช่อมณี ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ(ม.ค. ๕๗) ๔๕๗ หน้า ราคา ๓๑๕ บาท โปรยปก : สายน้ำเย็นฉ่ำคือสิ่งที่เธอโหยหา และเขาซึ่งหลงใหลในการว่ายน้ำของเธอ ก็ไม่ต่างจากเจ้าชายเฝ้ารอเงือกสาวแสนสวยขึ้นจากน้ำมาหาสักครั้ง โลกของเธอคือสายน้ำใส แต่หัวใจที่เขามีให้เธอนั้นกว้างใหญ่และฉ่ำเย็นกว่านั้น มัศยา เด็กสาวมัธยมปลายโรงเรียนวาริชมาศผู้รักการว่ายน้ำเป็นชีวิตจิตใจ และใฝ่ฝันจะก้าวเข้าสู่การแข่งขันระดับชาติให้ได้ในสักวัน แต่ด้วยปมเกี่ยวกับการได้ยินที่ด้อยกว่าคนทั่วไป ทำให้บิดาเกรงว่าลูกสาวจะเสียใจถ้าต้องไปแข่งในโลกของนักกีฬาปกติแล้วถูกรังเกียจ จึงผลักดันให้เธอเรียนอย่างเดียว สรวิศ ผู้บริหารโรงเรียนวาริชมาศคนใหม่ และเป็นทายาทบริษัทผลิตชุดว่ายน้ำและชุดกีฬาหลายชนิด เขามีแผนสร้างไอดอลนักว่ายน้ำสาวเพื่อโปรโมตบริษัท และเขาเลือกมัศยา โดยไม่รู้ตัวว่าวินาทีนั้นก็ได้เลือกเด็กสาวตากลมโต เข้ามาไว้ในหัวใจแล้วเช่นกัน เธอต่อสู้กับอุปสรรคเพื่อให้พ่อและสังคมยอมรับในความเป็นนักว่ายน้ำ ที่สามารถแข่งขันด้วยกติกาสากล โดยรับรู้ถึงความอบอุ่นใต้ปีกของเขา ที่โอบอุ้มและพร้อมจะประคองพาเดินบนเส้นทางสู่ความสำเร็จ และความรักที่พร้อมจะบรรจบพบกันในสักวัน หลังอ่าน... เท่าที่ได้อ่านงานของนักเขียนนามปากกานี้มาสามสี่เล่ม บอกได้เลยค่ะว่าค่อนข้างชอบเล่มนี้มากที่สุด เรื่องราวโดยย่อก็ประมาณคำโปรยปกหลังด้านบนนั่นเลย จริง ๆ แล้ว นิยายเรื่องนี้ก็ไม่เชิงว่าเป็นนิยายแนวแปลกใหม่อะไรนัก เพียงแต่มันออกจะแหวกกระแสนิยมของตลาดนิยายในยุคนี้อยู่พอสมควร โดยเฉพาะเมื่อมันเป็นเรื่องของเด็ก ๆ วัยรุ่น นิยายแนว ๆ นี้หลายคนอาจจะคุ้นเคยกับธีมเรื่อง กับพล็อตที่คล้าย ๆ ซีรีส์หรือการ์ตูนญี่ปุ่นเกาหลีอะไรโน่น เป็นการบอกเล่าถึงการต่อสู้ ฟันฝ่าอุปสรรคเพื่อที่จะได้ทำในสิ่งที่ตนรักของตัวเอก ซึ่งในเรื่องนี้ก็ได้แก่มัศยา สาวน้อยม.ปลายผู้รักการว่ายน้ำเป็นชีวิตจิตใจ เธอมีความบกพร่องทางการได้ยิน คือเป็นเด็กหูตึงนั่นเอง แต่นั่นไม่ใช่อุปสรรคที่ทำให้เธอไม่สามารถใช้ชีวิตอย่างคนปกติได้ ความมุ่งมั่นในการฝึกซ้อมที่จะป็นนักกีฬาว่ายน้ำระดับทีมชาติของเธอไม่ใช่เป็นแค่ ความต้องการเอาชนะสภาวะที่เหมือนจะพิการของตัวเองเท่านั้น หากเธอมีความใฝ่ฝันที่จะได้พบกับนักว่ายน้ำเก่ง ๆ ทั่วโลก เพื่อจะได้พบปะและรู้จักกับผู้คนที่รักในสิ่งเดียวกันกับเธอ มัศยาเป็นเด็กสาวที่มีความคิดความอ่าน มีวุฒิภาวะโตเป็นผู้ใหญ่เกินตัวมาก อ่าน ๆ ไปต้องคอยพลิกดูเป็นระยะ ๆ ว่าเธอยังเรียนหนังสือแค่มอปลายจริง ๆ หรือ เพราะเมื่อเทียบกับพระเอก...ที่เป็นเจ้าของโรงเรียนที่เธอเรียนอยู่ และเป็นนักธุรกิจเจ้าของบริษัทผลิตชุดกีฬาขนาดใหญ่ อายุอานามก็น่าจะมากกว่าเธอไม่ต่ำกว่า ๑๐ ปี ไม่ว่าจะเป็นลักษณะความสัมพันธ์หรือจากบทสนทนาพูดคุย ดูเหมือนพวกเขาจะเท่าเทียมกันไปหมด ทั้งความคิดความอ่านและการวางตัว การมอง การตั้งรับและการแก้ปัญหา... เป็นไปแบบ...เปี่ยมด้วยวุฒิภาวะทางอารมณ์และการมองโลกมองคนในแง่ดีสุด ๆ และยังมีตัวละครเด่น ๆ ตัวอื่นที่ช่วยสร้างสีสันให้นิยายและเพิ่มความโดดเด่นให้กับมัศยา อย่าง...ยุพยง เด็กสาวผู้หลงใหลในชัยชนะ เพราะถูกเลี้ยงดูมาโดยป้าที่เกลียดความพ่ายแพ้ พอลล่า...เด็กลูกครึ่งสาวผิวสี ผู้มีปัญหาเนื่องจากพ่อแม่หย่าร้าง เมื่อพ่อเสียชีวิต เธอต้องมาอยู่กับแม่ที่แต่งงานใหม่... ปองสิทธิ์...เด็กหนุ่มจอมเกเร ลูกชายนายตำรวจใหญ่ที่พ่อแม่ไม่มีเวลาอบรมดูแล เมื่อเข้าไปร่วมกับกลุ่มก๊วนอันธพาลจึงพลอยมีพฤติกรรมป่วนเมืองไปด้วย ทั้งที่เนือแท้แล้ว เขาก็เป็นเด็กที่มีจิตสำนึกฝ่ายดีอยู่ไม่น้อยทีเดียว และเป็นมัศยาที่เล็งเห็นในแง่มุมนี้... และเธอก็ใช้ความเป็นคนคิดบวกและเจตนาอันบริสุทธิ์ของตัวเอง พยายามดึงเด็กมีปัญหาทั้งหลายเหล่านี้ให้มาเป็นเพื่อน และใช้พลังอันเหลือเฟือของวัยรุ่นไปในทางสร้างสรรค์ จุดที่ชื่นชอบที่สุดในนิยายเรื่องนี้ก็คือเรื่องราวของครูแทนค่ะ ครูแทนเป็นอดีตนักว่ายน้ำทีมชาติที่เคยได้เหรียญทองมาแล้ว หลังจากประสบอุบัติเหตุจนพิการต้องใช้รถเข็น เขาจึงหันมาเปิดบ้านรับดูแลเด็กพิการ และเขาก็เป็นผู้ฝึกสอนการว่ายน้ำให้กับมัศยา เขาเข้าอกเข้าใจ ช่วยปลุกปลอบให้กำลังใจ และคอยชี้ให้เธอเห็นทางออกเวลาท้อถอยและมีปัญหาเสมอ ๆ เป็นคนพิการที่ทรงคุณค่า ทั้งต่อตนเองและต่อสังคมโดยรวมอย่างแท้จริง การดำเนินเรื่องก็ค่อนข้างเรียบเรื่อยค่ะ เป็นไปตามขนบของนิยายแนว ๆ นี้ แบบว่า... ตัวละครมีอุปสรรคให้ต้องต่อสู้ มีปัญหาให้ต้องแก้ไข มีตัวร้ายมาคอยก่อกวนหนทางที่จะนำไปสู่ความสำเร็จ ซึ่งก็ต้องแก้กันไปเป็นเปลาะ ๆ พระเอก-นางเอกก็อาศัยอุปสรรคและปัญหาเหล่านี้เป็นตัวเชื่อมประสาน ความสัมพันธ์ ให้ได้ร่วมกันแก้ปัญหาฟันฝ่าไป แต่ถ้าใครจะคาดหวังบทรักที่ดึ่มด่ำ หวามหวานจากทั้งคู่แล้วล่ะก็...เห็นทีจะต้องผิดหวังค่ะ คุณ"ช่อมณี"ยังคงคอนเซ็ปต์ 'รักอย่างสุขุมคัมภีรภาพ' ของเธอไว้อย่างเสมอต้นเสมอปลายค่ะ หุหุ แต่ในเรื่องสำนวนภาษา...ในเล่มนี้เธอซอฟท์ลงกว่าเล่มก่อน ๆ เยอะเลยค่ะ แม้จะยังสัมผัสถึงความห้วน กระด้างของบทเจรจาอยู่บ้าง แต่ก็น้อยลงมาก มีความกลมกลืนลื่นไหลระหว่างบทพูดและบทบรรยายที่นุ่มนวลขึ้น เด็ก ๆ พูดกับผู้ใหญ่รู้จักมีหางเสียง'คะ-ค่ะ'เยอะแล้ว... ในส่วนนี้ถือว่าให้ผ่านค่ะ สรุปเลยละกันค่ะว่าเป็นนิยายวัยรุ่นแนวสร้างสรรค์สังคมที่น่าสนใจอีกเล่มหนึ่ง ท่ามกลางนิยายรัก ๆ ใคร่ ๆ เกลื่อนแผงหนังสืออยู่อย่างปัจจุบันนี้ อยากให้มีนิยายสะท้อนสังคมแนว ๆ นี้ออกมาเยอะ ๆ จังเลยค่ะ อ่านจบแล้วหยิบมาเล่าต่อ ชวนอ่านกันวันนี้ค่ะ   Create Date : 29 พฤษภาคม 2557     Last Update : 29 พฤษภาคม 2557 15:56:20 น. Counter : 2009 Pageviews.   10 comment Tweet

~ มัศยาเร้นรัก : ๑ ในชุด รัก...ร้ายจากค่ายแจ่มใส โดย "อัญชรีย์" ~ มัศยาเร้นรัก ผู้เขียน : อัญชรีย์ ผู้พิมพ์ : สนพ.แจ่มใส 448 หน้า ราคา 279 บาท เรื่องย่อ ๆ (ย่อเอง) (นิยายเรื่องนี้มีเพื่อนบล็อกรีวิวไว้เยอะมาก ขออนุญาตที่จะไม่ก๊อปคำโปรยปกหลังมาวางนะคะ ขอเล่าเรื่องย่อเองละกัน) เดือน-นิศากร รู้จักสนิทสนมกับธีร์ปริย(อ่านว่า ที-ปะ-ริ-ยะ)หรือนายปลามาตั้งแต่วัยเด็ก ในฐานะลูกของเจ้านายพ่อ (เธอจึงเหมือนกับเป็นลูกไล่ของเขากลาย ๆ ในตอนนั้น) แต่หลังจากที่แม่ของเธอเสียชีวิต พ่อของเธอก็ลาออกจากงานเดิม ด้วยปมในใจที่ว่าธุรกิจของเจ้านายเดิมเป็นธุรกิจบาปที่อาจจะเป็นต้นเหตุการตายของภรรยา ทั้งคู่จึงเหมือนจะห่างเหินกันไปโดยปริยาย แต่ก็ยังพบปะกันบ้างนาน ๆ ครั้ง เมื่อนายปลากลับมาเมืองไทย พร้อมด้วยคู่ควงไม่ซ้ำหน้า และทุกครั้งที่พบหน้า เดือนจะต้องเป็นฝ่ายรองรับการจิกกัด โขกสับ กระแนะกระแหนจากนายปลาเป็นประจำ เชยมั่ง แก่มั่ง ขี้เหร่มั่ง...แถมบางครั้งก็เรียกใช้เธอราวกับเบ๊ประจำตัว ซึ่งเธอก็ยอมให้เขาเสมอมา จนล่าสุดเมื่อนายปลาทำท่าว่าจะกลับมาอยู่เมืองไทยอย่างถาวรและคิดจะลงหลักปักฐาน แต่งงานกับสาวสวยผู้เพียบพร้อมและเหมาะสมอย่างกนกนัดดา เดือนจึงเริ่มปฏิวัติตัวเอง ไม่ยอมลงให้เขาอีกต่อไป แต่ดูเหมือนว่า...ยิ่งเธอพยายามทำตัวออกห่าง มันก็ช่างมีเหตุที่่ทำให้เธอต้องได้เข้าใกล้เขาอยู่ร่ำไป อย่างนี้แล้ว เธอจะสามารถเก็บงำความรักลึกล้ำที่ซ่อนอยู่ในใจเธอไว้ได้นานเพียงไหน... และการได้เข้าใกล้เขา... เธอจะสามารถสัมผัสได้ถึงความลับบางอย่างที่เขาแอบเร้นไว้ในใจของเขาได้หรือไม่ อย่างไร...? เมาธ์มอยหลังอ่าน... อีกเล่มกับนิยายรัก...(ร้าย) โดยนักเขียนที่มีลีลาการเล่าเรื่องที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวค่อนข้างสูงอย่าง'อัญชรีย์' เรื่องเล่าของเธออ่านสนุกจนไม่ค่อยรู้สึกถึงความช้ำและซ้ำของพล็อตน่ะค่ะ ทั้ง ๆ ที่ช่วงนี้อ่านนิยายแนว ๆ นี้หลายเล่มเหลือเกิน... (แนว ๆ พระเอก-นางเอกคลุกคลีผูกพัน ต่างฝ่ายต่างแอบรักกันแต่แสร้งทำตรงกันข้าม ปากไม่ตรงกับใจอะไรทำนองเนี๊ยะ) ในเรื่องนี้ผู้เขียนเดินเรื่อง...ส่วนใหญ่ ผ่านความรู้สึกนึกคิดของนางเอก ซึ่งเป็นหญิงสาวโตเต็มวัยที่มีจินตนาการบรรเจิดมาก เพราะเธอเป็นนักเขียน เจ้าของผลงานนิยายแนวรักโรแมนติกและอีโรติก(18+)ที่ได้รับความนิยมค่อนข้างสูง ทั้ง ๆ ที่เธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์...(ดูเหมือนคนเขียนจะเอาตัวเองใส่เข้าไปในบทได้เต็มที่เลยนะคะนั่น) เธอบอกเล่าถึงความสัมพันธ์อันลักลั่นของตัวเองกับพระเอก นับตั้งแต่วัยเด็กเป็นต้นมา คนอ่านจะรู้จักพระเอกผ่านมุมมองของเธอในฐานะหนุ่มน้อย (ก็เรื่องนี้พระเอกเขาอายุน้อยกว่านางเอกตั้งสองปี)จอมเกเร ที่เอาแต่ใจสุด ๆ โดยเฉพาะกับเธอเอง และทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเขาแกล้งเขากวน เธอก็เกลียดเขาไม่ลง อาจจะมีหมั่นไส้ น้อยใจและโกรธเคืองบ้าง แต่ความรักที่กลบฝังไว้ในใจมันมีมากกว่า จะมีเพียงส่วนน้อยที่เราจะได้สัมผัสความรู้สึกนึกคิดของพระเอกโดยตรง ซึ่งก็เป็นไปแบบลับ ๆ ลวง ๆ เพราะพระเอกเขาเป็นหนุ่มเจ้าเล่ห์เจ้าแผนการ แล้วก็ช่างหาเหตุหาผลมารองรับการกระทำของตัวเองไว้อย่างเหมาะเจาะ เป็นขั้นเป็นตอน และหลังจากที่ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่เขากำหนด เราก็จะได้เห็นถึงความฉลาด ความมุ่งมั่น และความมีวุฒิภาวะที่เต็มเปี่ยม ที่สำคัญที่สุด ความรักอันมากมายและมั่นคงที่เขามีต่อนางเอก ...โอย...อ่านแล้วฟินนะ อิจฉานางเอกสุด ๆ ก็อย่างที่เกริ่นไว้ตอนต้นนั่นแหละค่ะว่า... นิยายเรื่องนี้มีเพื่อนบล็อกบอกเล่าไปแล้วหลายต่อหลายบล็อกแล้ว ตัวเองจึงจะไม่ขอเวิ่นเว้อให้วุ่นวายไป ขอสรุปเลยแล้วกันว่า... อ่านจบแล้วก็...ชอบค่ะ อ่านเพลิน ๆ คลายเครียดได้ดี หยิบมาเล่าต่อ ชวนอ่านกันวันนี้ค่ะ ปอลอ. ตอนแรกเห็นภาพปกแล้วแอบหลอนนะคะ ว่าจะมาแนวจิต ๆ ตามถนัดของผู้เขียนอีกหรือเปล่า...แต่พอได้อ่านจนจบแล้วก็พบว่า... ภาพปกกับเนื้อหาแทบจะไม่มีความสัมพันธ์อันใดต่อกันเลยค่ะ สมแล้วที่เคยมีคนกล่าวไว้ว่า..."อย่าตัดสินหนังสือจากหน้าปก"...แฮ่ม... (หรือเค้าจะมีความหมาย...แต่เราไม่เก็ทหว่า...?)   Create Date : 27 พฤษภาคม 2557     Last Update : 27 พฤษภาคม 2557 12:12:34 น. Counter : 1793 Pageviews.   13 comment Tweet

~ ปลาหลงฟ้า : นิยายรักอ่านสนุก สุขนิยม โดย "อิสย่าห์" ~ ปลาหลงฟ้า ผู้เขียน : อิสย่าห์ ผู้พิมพ์ : พิมพ์คำ สนพ.(มี.ค. ๒๕๕๗) ๔๔๘ หน้า ราคา ๒๗๐ บาท จากปกหลัง : เพราะความจงรักภักดีต่อบริษัทที่ฝังอยู่ในสายเลือดและทุกอณูเซลล์ของ 'มัศยา' เธอเลยต้องยอมรับหน้าที่ผู้ช่วยของ 'น่านฟ้า' ประธานหนุ่มของบริษัทข้าวเกรียบมีโชค ที่สุดแสนจะเหลวไหลและไม่เอาถ่าน เพื่อช่วยเขากอบกู้ยอดขายของบริษัทให้ได้ภายในสามเดือน ไม่เช่นนั้นตำแหน่งประธานของเขาอาจจะหลุดลอยไปตกอยู่ในมือของคนอื่น แค่ภารกิจทวงคืนตำแหน่งประธานก็ยากเย็นแสนเข็ญเต็มทน แต่นี่เธอต้องคอยทำหน้าที่พี่เลี้ยงกึ่งแม่นมเพื่อควบคุมความประพฤติของเขาอีกด้วย เมื่อเขาพร้อมจะออกนอกลู่นอกทางจนเสียงานเสียการทุกที ถ้ามีสาวสวยหุ่นนางแบบมาเฉียดใกล้ เพราะเขาเป็นหนุ่มขี้เหงา ขาดกิ๊กเมื่อไรเป็นขาดใจเมื่อนั้น เอาละ งั้นเธอจะยอมลงทุนเป็นกิ๊กกำมะลอให้เขาเสียเลย เขาจะได้อยู่ในสายตาเธอตลอดเวลา แต่พ่อเจ้าประคุณก็ขยันหยอดมุกหวานและเล่นหมาหยอกไก่เสียจริง แม้รู้ทั้งรู้ว่าขืนไปหลงเสน่ห์หนุ่มรักสนุก สุขนิยม มีหวังได้น้ำตาเช็ดหัวเข่า แต่สุดท้ายหัวใจของเธอก็สั่นหวั่นไหวไม่เป็นท่า มาร่วมลุ้นกับอนาคตของบริษัทมีโชคและหัวใจของเธอที่ดูจะลุ่มๆ ดอนๆ ไม่แพ้กัน เพราะล้วนตกอยู่ในกำมือของประธานหนุ่มแสนขี้เล่นไปเสียทุกเรื่องคนนี้ หลังอ่าน... เรื่องราวก็ตามปกหลังนั่นเป๊ะ ๆ แหละค่ะ อ่านดูก็รู้ว่าเป็นนิยายแนวโรแมนติกคอเมดี้ ที่น่าจะคาดหวังรอยยิ้มอารมณ์ดีได้จากการอ่าน ซึ่งก็เป็นไปตามคาด... เป็นนิยายรักร่วมสมัย พล็อตง่าย ๆ ไม่ซับซ้อน... พระเอกเป็นคุณชาย ที่ทำตัวเหลวไหล ไม่เอาถ่าน แต่จำต้องมารับตำแหน่งท่านประธานบริษัทใหญ่ที่พ่อได้บุกเบิกสร้างมา เดิมทีเขาก็ไม่ได้คิดจะเข้ามารับหน้าที่นี้หรอก ถ้าผู้เป็นพ่อกับพี่ชาย(ซึ่งเป็นลูกแม่ใหญ่)จะไม่ด่วนเสียชีวิตไปพร้อมกันในอุบัติเหตุ ตัวเขา ซึ่งมีปมเล็ก ๆ อยู่ในใจ เพราะตัวเองเป็นลูกเมียรองของพ่อ จึงมีท่าทีเหมือนไม่อยากรับตำแหน่งในทีแรก... ร้อนถึงแม่ใหญ่ ผู้ยึดมั่นในคำสัญญาที่ให้ไว้กับสามี ว่าจะรักษาบริษัทนี้ให้กับสายเลือดของเขาเท่านั้น ต้องสรรหาคนมากำกับดูแลเจ้าเด็กไม่เอาไหนคนนี้... แล้วเธอก็เลือกหยี หรือมัศยาให้ทำหน้าที่ที่แสนจะยากเย็นนี้ ด้วยเธอเล็งเห็นแล้ว่ามัศยานั้น ทั้งอึดทั้งถึก ทนได้ทุกสถานการณ์ รวมทั้งจงรักภักดีต่อบริษัทมาตั้งแต่รุ่นพ่อรุ่นแม่มาทีเดียว... นอกจากจะต้องรับมือกับปัญหาการแย่งชิงตำแหน่งท่านประธาน รวมถึงปัญหายอดขายตกต่ำเพราะการรุกล้ำของสินค้าประเภทเดียวกันที่ทันสมัยกว่าแล้ว มัศยายังต้องรับมือกับเล่ห์กลและความกวน...อันร้ายกาจของเจ้านายหนุ่ม ผู้ทำตัวเป็นเด็กโค่งรักสนุกสุขนิยม เจ้าชู้ตัวพ่อ...ให้เธอต้องคันไม้คันมืออยู่ตลอดเวลา ซ้ำทำไปทำมา...ไหงเธอกลับเห็นว่าท่าทีกวนโอ๊ยของเขากลายเป็นเสน่ห์เร้ารึงใจ พาให้เธอต้องหวั่นไหวไปซะงั้น... ก็...อ่านเพลิน ๆ ชิล ๆ สนุกดีค่ะ เพียงแต่ว่า ตัวเองดันเลือกอ่านเล่มนี้หลังจากที่เพิ่งอ่านผลงานอีกเล่มของนักเขียนคนเดียวกันจบไป คือเรื่อง "หนึ่งคำรัก" ซึ่งผู้เขียนเข็นออกมาในช่วงเวลาเดียวกัน เพียงแต่จัดพิมพ์คนละเจ้าเท่านั้น... ความรู้สึกที่ได้มันจึงค่อนข้างซ้ำ ๆ เพราะทั้งแนวเรื่อง ทั้งพล็อต ตลอดถึงบุคลิกตัวละครเอก มันคุ้น ๆ ซ้ำ ๆ เหมือน ๆ กันทั้งสองเรื่อง ... พระเอกกับนางเอกเป็นนายจ้างลูกจ้าง...พระเอกออกแนวแบดบอย เป็นคุณหนูเอาแต่ใจ ส่วนนางเอกก็ประมาณ...ศรีทนด้ายยย...อึด ถึก ทน เหมือนกันเด๊ะ ๆ ทั้งคู่ต้องทำงานร่วมกัน ใกล้ชิดกัน เห็นไส้เห็นพุงกันชนิดที่ว่าต่างฝ่ายต่างมั่นใจว่าไม่ใช่สเปกของกันและกัน แต่ทว่า...ในที่สุดก็ด้วยความใกล้ชิดกันนั่นแหละที่ดึงดูดให้ทั้งคู่หันมามองกันและรักกัน... จะต่างกันก็แต่ส่วนรายละเอียดปลีกย่อย ซึ่งก็ต้องชื่นชมคนเขียนนะคะว่าเธอช่างสรรหามุกมาต่อยอดให้เป็นเรื่องเป็นราว... ในเรื่องนี้มีจุดที่รู้สึกชื่นชอบอยู่สองจุด... จุดแรกคือความจงรักภักดี และกตัญญูรู้คุณต่อองค์กรของครอบครัวนางเอก กับความยึดมั่นในคำสัญญาของแม่ใหญ่ที่ให้ไว้กับสามี แม้จะไม่ได้รักใคร่เอ็นดูอีตาพระเอกที่เป็นลูกเลี้ยงนี่ซักเท่าไหร่เล้ย แต่เธอก็ทำทุกอย่างเพื่อรักษาตำแหน่งประธานบริษัทไว้ให้เขา... ชอบอะ...ชอบนิยายที่เน้นคุณธรรมในข้อนี้ค่ะ จุดทีสองที่ชอบก็คือ...ว่าด้วยการตั้งชื่อนิยายกับชื่อตัวละครที่ออกแนวอุปมาอุปไมยนิด ๆ นิยายชื่อ"ปลาหลงฟ้า"... เห็นชื่อก็ชวนให้ฉงนสนเท่ห์แล้วว่าปลาอะไรจะไปแหวกว่ายหลงวนอยู่บนฟ้า พอเริ่มอ่านก็...อ๋อ...ฟ้าก็คือพระเอก...น่านฟ้านั่นเอง ส่วนปลา...ก็คือนางเอกมัศยา หรือหยี(ที่แปลว่า'ปลา'ในภาษาจีน) มัศยามีคนรักที่คบหากันมานาน ถึงขั้นวางแผนแต่งงานกัน ชื่อสินธุ... ซึงก็น่าจะเหมาะสมกันดีอยู่แล้ว เพราะปลาก็น่าจะคู่กับน้ำ แต่เมื่อเธอต้องมาพัวพันอยู่กับน่านฟ้า คนรักของเธอก็ทำตัวเป็นประหนึ่งสายน้ำที่ลื่นไหลลดเลี้ยว แปรเปลี่ยนไปซะงั้น... ชอบนิยายที่เล่นกับภาษา กับสัญลักษณ์อะไรแนว ๆ นี้ค่ะ ก็...นับว่าเป็นนิยายรักอารมณ์ดีที่อ่านไปยิ้มไปอีกเล่มหนึ่ง ที่อ่านจบแล้วหยิบมาบอกเล่าชวนอ่านกันค่ะ *ปอลอ. หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือยืมอ่าน เลยต้องแซงคิวกองดองทั้งหลายค่ะ   Create Date : 21 พฤษภาคม 2557     Last Update : 21 พฤษภาคม 2557 15:43:18 น. Counter : 5968 Pageviews.   16 comment Tweet

~ เพลิงดอกรัก : นิยายรักอ่านเพลินโดย "วิรัตต์ยา" ~ เพลิงดอกรัก ผู้เขียน : วิรัตต์ยา ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ(ม.ค. ๒๕๕๗) ๓๑๙ หน้า ราคา ๒๔๕ บาท โปรยปก : ภารกิจตามหาน้องสาวที่หายตัว พาเธอไปพันพัวกับโลกของมาเฟียเสน่ห์ร้าย สุดท้ายเลยต้องแก้ไขปัญหาหัวใจไปพร้อมๆกัน .......... กลับจากถือศีลภาวนา'นรีกานต์' ก็ทราบว่าน้องสาววัยสิบแปด ถูกเจ้าพ่ออาบอบนวด ฉายา'อสูรแห่งราตรี' บังคับพาตัวไปอยู่ด้วย ไม่ง่ายเลยที่จะเข้าถึงเจ้าพ่อระดับนั้น เธอจึงใช้ทางลัด แจ้งความจับเขาในข้อหาพรากผู้เยาว์ คดีนี้ยังตกลงกันไม่ได้ ก็มีอีกคดีให้ปวดหัว เมื่อเธอบังเอิญอยู่ในเหตุการณ์ลอบฆ่าเขา และเป็นคนเดียวที่เห็นหน้าคนร้าย เธอจึงถูกพาไปอยู่ที่อาณาจักรส่วนตัวเขา เพื่อความปลอดภัย พร้อมกันนั้น ภารกิจตามหาตัวน้องสาวก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง แต่ยิ่งตาม เธอก็ยิ่งพบความลับบางอย่างที่ทำให้มองเขาต่างไปจากเดิม พบเงื่อนงำบางอย่างที่ทำให้ชีวิตตกอยู่ในอันตราย สุดท้าย แม้จะรอดชีวิตมาได้ เธอก็ไม่แน่ใจจริงๆว่าจะเอาหัวใจรอด จากเสน่ห์ร้อนแรงของเขาได้หรือเปล่า! หลังอ่าน... เป็นนิยายรัก โรแมนติก ดราม่า แอ็กชั่น...แล้วแต่จะเรียกล่ะค่ะ จะว่าไปก็ค่อนข้างครบรสนั่นล่ะ... เพราะอ่านแล้วรู้สึกเหมือนกำลังดูละครหลังข่าวยังไงยังงั้น 55 เรื่องย่อก็ตามคำโปรยปกข้างบนนั่นแหละค่ะ ไม่อาจเล่าอะไรมากไปกว่านี้แล้วล่ะ (แต่ถ้าใครอยากถูกสปอยล์ก็เชิญจิ้มที่เว็บสนพ.เขาโลด...(เราเตือนคุณแล้ว!) แอบเจ็บใจนิด ๆ ที่ตัวเองเผลอคลิกเข้าไปอ่านก่อน บอกได้เลยว่า... เสียอรรถรสไปไม่น้อยเลยทีเดียว...!!!) เรื่องนี้ผู้เขียนเขาปรารภไว้ที่หน้าคำนำว่า มีจุดเริ่มต้นมาจากแนวคิดที่ว่า หากจะให้คนสองคนที่มีเบื้องหลังชีวิตตลอดถึงบุคลิกลักษณะที่แตกต่างกันชนิดสุดขั้ว ต้องมาพัวพันใกล้ชิดกัน มันจะเป็นไปได้ไหมว่าเขาจะเกิดรักกันขึ้นมาได้ แล้วเธอก็เลยสร้างพระเอกในเรื่องนี้ให้เป็น 'เจ้าพ่ออ่างทองคำ'... เป็นเจ้าของธุรกิจอาบอบนวดที่มีฉายาน่ากลั๊วว่า 'อสูรแห่งราตรี' ทั้งโหด ทั้งเหี้ยม ทั้งเจ้าชู้...เรียกว่าครบสูตรมาเฟียนั่นล่ะ ในขณะที่นางเอกเป็นพยาบาลสาวแสนดีมีเมตตาจิต ผู้มีชีวิตเรียบง่าย ที่กำลังอกหักจนหันหน้าเข้าหาพระธรรมเพื่อกล่อมเกลาจิตใจ จากการแต่งเนื้อแต่งตัวและท่าทางอันเรียบร้อย เมื่อพบกันครั้งแรก พระเอกก็ให้ฉายาเธอว่า "แม่ชีน้อย" เส้นทางชีวิตของคนสองคนไม่น่าจะโคจรมาเจอกันได้ แต่คนเขียนเขาก็สามารถจัดการให้ทั้งคู่ได้มาเจอกัน... ในที่ที่เรียกว่า'อโคจร'(สำหรับนางเอก)นั่นแหละ อย่างสมเหตุสมผลอีกต่างหาก เมื่อน้องสาววัยรุ่นของเธอเกิดหนีออกจากบ้านที่อยู่กับแม่ต่างจังหวัด และมีแนวโน้มว่าจะมาทำงานในสถานอาบอบนวดของพระเอก เธอจึงต้องมาตามหาน้องที่นั่น... (แล้วเรื่องราวก็ดำเนินต่อไปตามเรื่องย่อ ๆ ข้างบนนั่นเอง...) พล็อตเรื่องโอเคเลยค่ะ ค่อนข้างแหวกแนว ไม่ซ้ำใคร การดำเนินเรื่องก็กระชับฉับไว ไม่เวิ่นเว้อวกวน... มีมุกมีปมให้ได้จิ้นให้ได้ลุ้นอยู่ตลอดเวลา ทำให้ไม่น่าเบื่อ การสร้างสรรค์ตัวละครก็สมเหตุสมผล ทั้งตัวดีตัวร้าย แต่ละคนมีเบื้องลึกเบื้องหลังรองรับการกระทำของตัวเอง จะมีสะดุดนิด ๆ ก็...ตอนต้น ๆ เรื่องมีตัวละครจากนิยายเรื่องอื่นของผู้เขียนโผล่มาแบบดื้อ ๆ และแทบจะไม่มีบทบาทที่ส่งผลต่อเนือหาเรื่องราวของนิยายเรื่องนี้เลย ซึ่งถ้าคนเขียนจะไม่ทำเชิงอรรถระบุว่าสองคนนี้เป็นตัวละครในนิยายอีกเล่มหนึ่งของเธอก็คงไม่กระไร เพราะเดี๋ยวนี้ก็เห็นนักเขียนหลายคนนิยมทำกันออกเกลื่อนไป ประมาณว่าให้ตัวละคร(โดยเฉพาะตัวเอก)จากนิยายต่างเรื่องมีความสัมพันธ์กัน ในแง่ใดแง่หนึ่ง อาจจะเป็นเพื่อน เป็นพี่น้อง ฯลฯ เมื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเป็นตัวเอกของเรื่อง อีกฝ่ายก็สามารถโผล่หน้ามาแจมในเรื่อง มีบทบาทเป็นคนในแวดวงชีวิตของตัวเอกได้ แต่ในกรณีนี่ให้มาแจมเป็นตัวประกอบฉากนิด ๆ แล้วแนะนำตัวเสียดิบดีว่ามาจากนิยายเรื่องนั้นเรื่องนี้...มันส่อเจตนามากไปนี๊ดนึง รู้สึกเหมือนถูกยัดเยียดโฆษณาแฝงอะค่ะ ... แหะ ๆ (เป็นความรู้สึกส่วนตั๊ว-ส่วนตัวนะคะ คนอื่นอาจจะไม่รู้สึกก็ได้ มันนิดเดียวจริง ๆ ส่วนตัวเคยอ่านนิยายเรื่องนั้นแล้ว ก็ชื่นชอบอยู่ แต่จำไม่ได้แล้วว่าในเรื่องมีการพูดถึงตัวละครจากเรื่องนี้หรือเปล่า) แต่โดยรวมแล้วก็ถือเป็นนิยายรัก โรแมนติกที่อ่านสนุก อ่านเพลินได้อีกเล่มหนึ่ง ที่หยิบมาอ่านแล้วบอกต่อ ชวนอ่านกันวันนี้ค่ะ   Create Date : 20 พฤษภาคม 2557     Last Update : 20 พฤษภาคม 2557 12:21:24 น. Counter : 2033 Pageviews.   10 comment Tweet

~ บุหงาแต่งงาน : นิยายพล็อตโบราณแต่ลีลาทันสมัย โดย "มีนามาลิน" ~ บุหงาแต่งงาน ผู้เขียน : มีนามาลิน ผู้พิมพ์ :สนพ.อรุณ(ม.ค. ๒๕๕๗) ๓๔๗ หน้า ราคา ๒๖๕ บาท โปรยปกหลัง เพราะดอกบุหงาแต่งงาน หรือเพราะอะไรหนอ ที่ทำให้ จันทร์กระจ่างฟ้า อดีตสาวออฟฟิศที่ผันตัวไปเป็นนักศึกษาทำวิจัยเรื่องกริช ที่จังหวัดแห่งหนึ่งทางภาคใต้ มีชีวิตพลิกผัน จนได้พบกับสิงขร นายหัวหนุ่มนักธุรกิจ โสด หล่อ รวย และทรงอิทธิพล ที่สำคัญ...มีข้อมูลเกี่ยวกับกริชแสนล่อตาล่อใจให้หญิงสาวต้องเข้าไปพัวพันชิดใกล้ จนแอบเผลอใจไปกับเขา แต่เป็นไปไม่ได้หรอก ในเมื่อหญิงสาวอดหวาดหวั่นลึกๆ กับความลึกลับของนายหัวหนุ่มไม่ได้ ซ้ำร้ายชายหนุ่มยังถูกลอบปองร้าย จนสาวเจ้าพลอยถูกหางเลขไปด้วย แถมยังมีเสียงร่ำลือกันว่านายหัวหนุ่มอยู่เบื้องหลังคดีฆาตกรรมเจ้าสาว ในคืนแต่งงานของตัวเองเมื่อหลายปีก่อนอีก และที่สำคัญ...จันทร์กระจ่างฟ้าก็มีคู่หมายเสียแล้ว! หลังอ่าน... เคยติดใจนามปากกานี้จากนิยายคอเมดี้ฮา ๆ แบบ"รักวุ่น ๆ สาววุ่นวาย"ที่อ่านไปเมื่อปีกลาย พอมาเจอเล่มนี้เลยคว้าหมับโดยไม่ลังเล...ยอมรับว่าคาดหวังประมาณหนึ่งทีเดียว เพียงเริ่มต้นบทแรก ๆ ก็ให้เกิดอาการเงิบเล็ก ๆ จะว่าผิดหวังก็ไม่เชิง เรียกว่าผิดคาดมากกว่า เพราะการดำเนินเรื่องในช่วงต้น ๆ เป็นไปตามขนบนิยายพาฝันยุคเก่า...เก๋ามาเชียว...เจือกลิ่นน้ำเน่าอวลอาย เล่าเรื่องเพิ่มเติมละกัน... นางเอก - จันทร์กระจ่างฟ้าเดินทางลงใต้เพื่อหาข้อมูลทำวิจัยเรื่องกริช ได้รับคำแนะนำให้ไปขอข้อมูลจากพระเอก - นายหัวสิงขร เพราะที่บ้านเขามีห้องสมุดขนาดใหญ่ที่เก็บรวบรวมหนังสือเกี่ยวกับกริชไว้มากมาย แน่นอนว่าเมื่อไปที่บ้านเขาก็ต้องเจอตัวเขาสินะ...แต่นิยายนิ...เจอดี ๆ ก็ไม่สนุกหลาว นางเอกมีเหตุต้องโชว์โก๊ะ ปล่อยไก่ตัวโต หน้าแตกเล็กน้อย เพราะดันไปติดภาพว่านายหัวจะต้องแก่ ๆ ดุ ๆ ตัวดำ ไว้หนวดเฟิ้ม...ทำนองนั้น แถมก่อนหน้านี้ก็มีเสียงลือเสียงเล่าอ้างกระเซ็นกระสายมาเข้าหูว่านายหัวสิงขรเนี่ย เคยแต่งงานมาแล้ว แต่เจ้าสาวหนีไปในคืนแต่งงาน... ยิ่งตอกย้ำความน่ากลัวของคนเป็นนายหัวให้จันทร์กระจ่างฟ้านึกกริ่งเกรง... ใครจะไปนึกว่านายหัวสิงขรจะโผล่มาในรูปลักษณ์หล่อเหลา อายุอานามก็น่าจะแค่สามสิบต้น ๆ นัยน์ตาคมกริบ หากทอประกายพราวระยับ เล่นเอานางเอกของเราถึงกับหวั่นไหว...ต้องวิ่งแจ้นกลับไปหาแฟนหนุ่มที่กรุงเทพ เพื่อที่จะได้พบว่าอรรณพหรืออั๋น - คนรักนิสัยดี๊-ดี เหล้าไม่ดื่ม บุหรี่ไม่สูบ ขยันทำงานเก็บเงินอย่างเอาเป็นเอาตาย แถมทั้งคู่มีแปลนที่จะแต่งงานกันหลังจันทร์กระจ่างฟ้าเรียนจบ - ได้จัดการซื้อคอนโด (ที่เดิมตกลงว่าซื้อร่วมกัน โดยจันทร์กระจ่างฟ้าได้มอบบัญชีธนาคารไว้ให้เขาดำเนินการแทน) ในนามของตัวเองคนเดียว แล้วถ่ายโอนเงินในบัญชีของหญิงสาวเข้าบัญชีตัวเองจนเกลี้ยง ซ้ำยึดรถของเธอที่เธอซื้อด้วยเงินของตัวเองไปใช้แล้วไม่ยอมคืน... เมื่อจันทร์กระจ่างฟ้าโวยวาย เขาก็อ้างง่าย ๆ ว่าไหน ๆ ทั้งคู่ก็กำลังจะแต่งงานกันอยู่แล้ว หญิงสาวเป็นคนไม่รอบคอบพอ ดังนั้นเขาจึงจัดการทุกอย่างแทน...บลา บลา บลา... จันทร์ฯ (นางเอกชื่อยาวจัด ต่อไปนี้ขออนุญาตเรียกสั้น ๆ แบบนี้ละกัน แหะ ๆ อ้อ...ชื่อของเธอมีที่มาที่น่ารักมาก แถมเธอมีน้องสาวชื่อ"นภาประดับดาว"ด้วยแหละ) ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับอึ้งกิมกี่ เมื่อมีปากเสียงกันใหญ่โตเธอก็เลยตัดสินใจขอเลิก แต่แฟนหนุ่มก็ไม่ยอมคืนเงินคืนรถให้ง่าย ๆ...เกิดเรื่องเกิดราวถึงขั้นขึ้นโรงพัก... เธอแบกความช้ำใจกลับลงใต้ เพื่อทำงานวิจัยต่อ... ภายใต้การช่วยเหลือเป็นอย่างดีจากนายหัวสิงขรเช่นเคย เพื่อนสนิทของเธอยุให้เธอเปิดใจให้กับนายหัว เพราะรู้สึกได้ว่าเขาชอบเธอ แต่จันทร์ฯ ยังคงเข็ดขยาดผู้ชายจากกรณีของแฟนเก่า ประกอบกับตัวนายหัวเองยังคงมีชนักเรื่องของเจ้าสาวที่หายตัวไปในคืนแต่งงานปักหลังอยู่ แถมเงื่อนงำหลายอย่างก็พุ่งไปที่เขาคนเดียว... เธอจึงยังกล้า ๆ กลัว ๆ ... ถ้าเกิดเขาเป็นฆาตกรที่ฆ่าเจ้าสาวของตัวเองจริง ๆ ล่ะ เธอจะทำอย่างไร? มาช่วยกันลุ้นกับสาวจันทร์ฯ กันค่ะ ว่าสุดท้ายแล้วเมื่อความจริงเปิดเผย ใครกันจะเป็นผู้พบเจ้าสาวที่หายตัวไป และใครกันแน่ที่เป็นคนร้ายตัวจริง... โห...เล่าซะยาววววว... (ถ้าใครอ่านบล็อกแม่ไก่เป็นประจำก็คงพอจะรู้ ๆ แนวการเขียนบล็อกของอิชั้นนะคะว่า... ถ้าเรื่องไหนชื่นชอบหน่อยก็จะเล่าเรื่องย่อค่อนข้างยาวเป็นพิเศษ แหะ ๆ) อย่างที่บอกไว้ตอนต้นน่ะค่ะว่านิยายเรื่องนี้อิงพล็อตน้ำเน่า พาฝันแบบโบราณ ๆ อ่านตอนแรก ๆ ถึงกับผิดคาดกันเลยทีเดียว แต่สำหรับเรื่องนี้ ต้องบอกว่าคนเขียนเค้ามือถึงค่ะ เธอมีลีลาการเล่าเรื่อง การดำเนินเรื่องที่มีเสน่ห์ ลื่นไหลเป็นธรรมชาติแต่มีความเฉพาะตัว(ยูนีค)ค่อนข้างสูง เรื่องเล่าของเธอไม่ได้ถึงกับชวนกรี๊ด จี๊ดจ๊าด ถึงขนาดอ่านแล้วปลื้มหรือปิ๊งในทันใด หากแต่เธอจะค่อย ๆ แนะนำตัวละครแล้วค่อย ๆ เล่าถึงความเป็นไปเป็นมาของเรื่องราว ที่ชื่นชอบเป็นพิเศษเห็นจะเป็นเนื้อเรื่องและตัวละครทุกตัวของเธอมีความสมจริงและเป็นเรียลลิตี้มาก สามารถจับต้อง เข้าถึงและเข้าใจได้ง่าย ๆ ทุกคนมีความเป็นธรรมชาติอยู่ในตัว ทั้งอุปนิสัยใจคอและการกระทำ อย่างกรณีนางเอกกับแฟนเก่า อ่านแล้วก็เชื่อได้ว่าคนแบบอรรณพมีอยู่จริง ๆ ในสังคมทุกวันนี้ คืองกและถี่ถ้วน อยากมีอยากรวยโดยไม่สนใจถึงวิธีที่จะได้มาซึ่งความมีความรวยนั้น ว่าจะไปสร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่นหรือไม่ อย่างไร พระเอกก็เป็นชายหนุ่มที่เท่ จริงใจจริงจังและชัดเจนมาก เมื่อเขาปิ๊งสาวจันทร์ฯ เข้า เขาก็ไม่รีรอ รุกจีบทันใด ทำเอาสาวเจ้าถึงกับหวั่นไหว แต่เมื่อจันทร์ฯหนีกลับไปหาคนรัก เขาก็ไม่คิดยื้อแย่งแต่อย่างใด และเมื่อเธออกหักกลับมา พร้อมเรื่องราวชวนให้ช้ำใจเขาก็ไม่รอช้า ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ ประคับประคองเธอทันทีไม่มีเกี่ยงงอน ชอบนะผู้ชายแบบนี้ มั่นคงดี รวมถึงตัวละครประกอบตัวอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นอารี(เพื่อนรักของจันทร์ฯ)กับแฟน ศรีวง พี่สาวของอารี กับชุมพลคนสนิทของนายหัว... ทุกคนมีบทบาทน่าสนใจและรับ-ส่งมุกกันได้สอดคล้องลื่นไหลมาก ทำให้นิยายมีสีสัน อ่านสนุกอะ การดำเนินเรื่องก็กระชับ ฉับไว แถมแทรกแซมด้วยมุกขำ ๆ ฮา ๆ อัน(น่าจะ)เป็นแนวถนัดของคนเขียนอยู่เป็นระยะ ๆ เสริมด้วยปัญหาภัยสังคมที่กำลังเป็นกระแสข่าวอยู่เรื่อย ๆ ให้คนอ่านได้ระแวดระวังตัวเอง ไปพร้อม ๆ กับรู้สึกสะสาใจในชะตากรรมของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อ(ในนิยาย) เรื่องสำนวนภาษานั้นแทบจะไม่ต้องพูดถึงเลย ไม่ว่าจะป็นบทสนทนา หรือบทบรรยาย ทั้งฉากรักฉากบู๊... กลมกลืนลื่นไหลอ่านไม่มีสะดุดค่ะ อ่านแล้วได้กลิ่นอายของบรรยากาศอันเป็นธรรมชาติๆ แบบทางใต้คละคลุ้ง นอกเหนือจากทั้งหมดที่พูดไป นิยายเรื่องนี้ผู้เขียนเขายังได้สอดแทรกสารัตถะว่าด้วยคติชนวิทยา อันได้แก่วิถีชีวิต ความคิดความเชื่อ ตลอดถึงวัฒนธรรมประเพณีของภาคใต้ไว้อย่างน่าสนใจทีเดียว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องราวเกี่ยวกับกริช อันเป็นหัวข้องานวิจัยของนางเอก กับความเชื่อในเรื่องดอกบุหงาแต่งงาน ที่เป็นชื่อเรื่อง เขาก็สามารถนำมาสอดร้อยให้เข้ากับเนื้อเรื่องในนิยายได้อย่างมีจังหวะจะโคนและสมเหตุสมผล ส่วนตัวเกิดมายังไม่เคยรู้จักดอกบุหงาแต่งงานเลย มาอ่านคำบรรยายภาพในหนังสือก็เกิดอยากเห็นขึ้นมาเลยไปเสิร์ชจากอากู๋ ได้ภาพดอกบุหงาแต่งงานมาดังนี้ค่ะ เครดิตภาพจากอิยเทอร์เน็ต บางตำราบอกว่าดอกบุหงาแต่งงานมีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าบุหงาเซิง แต่บางข้อมูลแจ้งว่า บุหงาแต่งงานกับบุหงาเซิงเป็นดอกไม้คนละชนิด หากแต่อยู่ในตระกูลเดียวกัน ส่วนนี่คือกริชโบราณที่มีบทบาทสำคัญมากในเรื่อง ก็มีประวัติความเป็นมาน่าสนใจ โดยเฉพาะลวดลายที่สลักเสลาไว้ที่หัวกริช มีคติตำนานแฝงฝังอยู่ไม่น้อย เครดิตภาพจากอิยเทอร์เน็ต สรุป...ใครจะว่าแม่ไก่เป็นหน้าม้าก็ยอมล่ะค่ะ จะว่าอวยเวอร์ก็ไม่เป็นไร... แต่ชอบนิยายแบบนี้มาก อ่านจบไปสด ๆ ร้อน ๆ ต้องรีบมาเล่าต่อในทันใด แนะนำและชวนอ่านอย่างแรงค่ะ   Create Date : 23 เมษายน 2557     Last Update : 23 เมษายน 2557 12:53:05 น. Counter : 3506 Pageviews.   16 comment Tweet

• ชวนศึกษา(ธรรมะ)
• ชวนปฏิบัติ(ธรรม)
• เปิดบ้านแม่ไก่-ทักทายกันหน่อย
• หนังสือเก่า...อยากเล่าต่อ
• นิย๊าย ~ นิยาย
• นิย๊าย-นิยาย(๒)
• นิยายฝาหรั่ง & หนังสือแปล
• นิยายสายจีน
• วรรณกรรมเยาวชน
• สาระ(ค)ดี-ดี (Non-fiction)
• อ่านตามเกม
• ชวนดู(K)ซีรี่ยส์
• ฅนเมือง อู้กำเมือง
• เรื่องเล่าจากหลังดอย
• ปกิณกะ ซะป๊ะ ~ ซะเป้ส
• บทกวีที่ผูกพัน
• เดินทางไกลกับ"ไซอิ๋ว"
• บ่นบ้า' ตามอารมณ์ '
• สารบัญหนังสือในบล็อก

• เมณี
• บังอร-บังเอิญ
• โมกสีเงิน
• ป้ามด
• แม่เฮือน
• ปลิวตามลม
• นวลกนก
• January Friend
• ดอกเสี้ยวขาว
• อั๊งอังอา
• กวินทรากร
• Zhivago
• BoOKend
• ทิวาจรดราตรี
• นัทธ์
• nikanda
• โสดในซอย
• นายแจม
• narumol_tama
• Chulapinan
• แพนด้ามหาภัย
• beer87
• yjam
• วินนี่ย์หมีพูห์
• เจ๋วะรัฐถะ
• ammataya
• ลูกปัดแก้ว
• กะว่าก๋า
• นิงัย
• ร่มไม้เย็น
• แก้วกังไส
• พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
• ศรีสุรางค์
• แพรจารุ
• last_tibetstone
• malarn cha
• หอมกร
• JewNid
• กิ่งไม้ไทย
• หวานเย็นผสมโซดา
• komyooth
• PTNCenter
• rngja
• dream-devil
• เหมือนพระจันทร์
• kangsadal
• PhueJa
• ปลายทางของสายรุ้ง
• ปลาทองแก้มยุ้ย
• Pribtaa
• วิรตี
• Friday Story
• อุ้มสม
• ~:พุดน้ำบุศย์:~
• สามปอยหลวง
• ดอยสะเก็ด
• lovereason
• คนสวยที่ไม่เคยสวย
• PZOBRIAN
• ออโอ
• เรียวรุ้ง
• Webmaster - BlogGang

• olddreamz
• เมืองแจ๋ม
• เปิดโลกลำปาง
• ฅนเมือง
• โลกล้านนา
• ธรรมะดอทคอม
• Yahoo !
• Google
• คนเมืองฟังกำเมือง
• คำไท - คำถิ่น
• คลังภาพ
• BlogGang.com