✿ เที่ยวตรังไม่เสียเที่ยว # 4 ....พิพิธภัณฑ์พระยารัษฎาฯ สถานีรถไฟกันตัง และยางพาราต้นแรกของไทย ✿
ไปเที่ยวตรังกันต่อนะคะ วันนี้เราจะไปตั้งต้นที่สถานีรถไฟกันตังค่ะ สถานีรถไฟกันตัง เป็นสถานีรถไฟสุดทางของทางรถไฟสายใต้ฝั่งทะเลอันดามัน ซึ่งเปิดใช้อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 1 เมษายน 2456 ถึงปัจจุบันก็อายุร้อยกว่าปีแล้วนะคะ ในอดีตใช้เป็นที่รับส่งสินค้ากับต่างประเทศ ทั้งสิงคโปร์ มาเลเซียและอินโดนีเซีย ตัวสถานีรถไฟกันตังเป็นอาคารไม้ชั้นเดียวทรงปั้นหยา ทาสีเหลืองมัสตาร์ดสลับสีน้ำตาล ตกแต่งประดับมุมเสาด้วยลวดลายไม้ฉลุสวยงาม เป็นเอกลักษณ์เดิมตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 6 ปัจจุบันได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานของจังหวัดตรังเมื่อปี พ.ศ.2539
แท็งค์น้ำ (รูปด้านบน) หัวจักรรถไฟ ตู้รถไฟ และบ่อน้ำรถไฟ ปัจจุบันเลิกใช้งาน เหลือไว้เพียงร่องรอยของอดีตให้ระลึกถึง ส่วนตู้รถไฟนำมาทำเป็นห้องสมุด
ภายในสถานียังมีข้าวของเครื่องใช้ในสมัยก่อนอยู่บ้าง
ตารางเวลารถไฟค่ะ
ร้านกาแฟแค่เดินผ่านค่ะ ไม่ได้อุดหนุน
ออกจากสถานีรถไฟมุ่งหน้าสู่พิพิธภัณฑ์พระยารัษฏาฯ แต่ระหว่างทางผ่านอาคารบ้านเรือนยุคเก่า เป็นที่ทราบกันดีว่ากันตังเป็นเมืองเก่า ก็ต้องแวะถ่ายรูปกันหน่อย แต่แดดร้อนมาก เราเลยถ่ายจากบนรถค่ะ
ชาวกันตังเป็นอำเภอที่มีความหลากหลายทางชาติพันธุ์แห่งหนึ่ง โดยมีทั้งชาวไทยถิ่นใต้ ชาวไทยเชื้อสายจีนและชาวไทยเชื้อสายมลายู ซึ่งอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข พวกเราเดินผ่านศาลเจ้าฮกเกี้ยน มาถึงแล้วก็สักการะค่ะแม้จะไม่ได้เป็นจีนฮกเกี้ยนก็ตาม สังเกตว่าศาลเจ้าทุกแห่งมีพิธีกรรมและใช้ธูปเยอะมาก เราก็เข้าไปไหว้แบบงง ๆ ล่ะค่ะ ดีที่มีเจ้าบ้านที่ดูแลศาลเจ้าเป็นผู้แนะนำวิธีปฏิบัติ
ขับรถผ่านไปผ่านมา ผ่านต้นยางพาราต้นแรกของประเทศไทย มีผ้าสีผูกไว้เห็นเดนเป็นสง่า จอดรถเพื่อถ่ายรูปสักหน่อย ตอนแรกคิดว่าต้นนี้ต้องใหญ่โต พอเห็นของจริงผิดจากที่คิดไว้เยอะเลยค่ะ
ถึงแล้วค่ะพิพิธภัณฑ์พระยารัษฏานุประดิษฐ์มหิศรภักดี (คอซิมบี๊ ณ ระนอง) พระยารัษฎานุประดิษฐ์มหิศรภักดี ระหว่างเป็นเจ้าเมืองตรัง ได้พัฒนาเมืองให้เจริญก้าวหน้า ส่งเสริมให้ชาวบ้านปลูกกาแฟและยางพารา ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการนำางพารามาปลูกที่ภาคใต้ จนกลายเป็นพืชเศรษฐกิจที่สำคัญเช่นในปัจจุบัน ได้เลื่อนตำแหน่งเป็นสมุหเทศาภิบาล สำเร็จราชการมณฑลภูเก็ต และเป็นผู้ได้รับพระราชทานนามสกุล ณ ระนอง
พิพิธภัณฑ์แห่งนี้เป็นที่ตั้งของสถานที่ประวัติศาสตร์ที่สำคัญแห่งหนึ่งของเมืองตรัง จวนเก่าเจ้าเมืองตรัง หรือบ้านพักอดีตเจ้าเมืองตรัง พระยารัษฎานุประดิษฐ์มหิศรภักดี เป็นเรือนไม้ 2 ชั้น มีรูปปั้นหุ่นขี้ผึ้งและเครื่องมือเครื่องใช้ในชีวิตประจำวันของท่าน โดยทายาทตระกูล ณ ระนอง เป็นผู้ดูแลรักษา ชาวกันตังและเทศบาลเมืองกันตัง เห็นว่าบ้านหลังนี้คือหลักฐานสำคัญทางประวัติศาสตร์ที่ควรรักษาไว้คู่เมืองตรัง จึงคิดจัดทำเป็นพิพิธภัณฑ์แสดงชีวิต และผลงานของพระยารัษฎาฯ ให้ชาวตรังได้ศึกษาจดจำ ซึ่งปัจจุบันได้ชำรุดทรุดโทรมไปตามกาลเวลา
มีข้าวของเครื่องใช้ในสมัยนั้นและรูปถ่ายมากมายที่ตั้งแสดงอยู่ภายใน ภายในพิพิธภัณฑ์มีภาพถ่ายสถานที่ ภาพตัวบุคคลตั้งแต่ถ่ายภาพร่วมกับพระเจ้าอยู่หัว เจ้านาย เรื่อยมาจนถึงชาวบ้านระดับล่างสุด และภาพพิธีแห่ศพของท่านพระยารัษฏา ฯ เป็นต้น เครื่องใช้ไม้สอย ชุดเฟอร์นิเจอร์ ตู้โต๊ะ ที่สั่งต่อโดยฝีมือช่างชาวจีน และเตียงนอนแบบยุโรปสมัยรัชกาลที่ 5
และที่นี่เราได้เห็นดอกศรีตรังเป็นครั้งแรกด้วยค่ะ และเป็นช่วงที่ดอกศรีตรังเพิ่งเริ่มบานนิดหน่อยค่ะ ถ้าผลัดใบเหลือแต่ดอกสีม่วงสวยทั้งต้น จะสวยสักเพียงไหน จุดที่มองจากระเบียงบ้านชั้นบนของท่านพระยารัษฏาออกไปค่ะ
กลีบดอกร่วงหล่นบนพื้นหญ้า สีม่วงอ่อนกับสีเขียวของสนามหญ้าและกิ่งที่งอกใหม่ของศรีตรัง สวยเนาะ
ขอขอบคุณการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย คุณปุ๊ก ญาติกา แก้วบริสุทธิ์ ผู้ช่วยผู้อำนวยการ ททท.ตรัง
ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่แวะมาทักทายกันนะคะ บล็อกหน้าจะพาไปเที่ยวเขาจมป่าและสันหลังมังกรค่ะ 
| Create Date : 28 มิถุนายน 2560 |
| Last Update : 28 มิถุนายน 2560 15:48:45 น. |
|
34 comments
|
| Counter : 4615 Pageviews. |
 |
|
สวัสดีนะคะ แวะมาเยี่ยมนะจ้าาา 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
Award #19/2566
Award #18/2565
Award #17/2564
Award #16/2563
Award #15/2562
Award #14/2561
Award #13/2560
Award #12/2559
Award #11/2558
Award #10/2557
Award #9/2556
Award #8/2555
สถานีรถไฟมีสีสันที่เป็นเอกลักษณ์มากๆเลยนะครับพี่
สวยงามครับ
ปล. เดาว่าเจ้าตัวคงกินโดนใส่กระเทียมเจียวครับ
เลยขม
ผมเองก็กินแกงจืดนี้ไม่ขมเลยสักนิด 555
มะระหมิงหมิงไม่กินเลยครับ
หาเด็กน้อยคนนะครับพี่ที่จะกินได้
ขนาดผมยังเพิ่งมาหัดกินตอนโตเลยครับ