พฤศจิกายน 2563
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
27 พฤศจิกายน 2563

: ทางออก :













: ทางออก :



ผมอยากเขียนบันทึกเรื่องโควิดเก็บไว้เป็นความทรงจำ
ว่าครั้งหนึ่งในชีวิต ผมได้ผ่านวิกฤตการณ์ครั้งนี้
โรคร้ายสอนอะไรมากเหลือเกิน
ให้บทเรียนหนัก ๆ หลายเรื่อง
ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันจะจบลงเมื่อไหร่
และจะจบยังไง

จะเกิดความสูญเสียอีกมากมายแค่ไหน
ทั้งทางด้านเศรษฐกิจ ชีวิต และสังคม

ประเทศไทยจะเป็นอย่างไรต่อไป ?
การท่องเที่ยวทั่วโลกจะเปลี่ยนไปแบบไหน ?
ผู้คนในยุค New normal
จะปรับตัวให้ชินกับสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ได้อย่างไร ?


เราพยายามหาทางออกจากปัญหา
หรือแท้จริงแล้ว “ทางออก” และ “ทางเข้า”

คือทางเดียวกัน ?









Create Date : 27 พฤศจิกายน 2563
Last Update : 27 พฤศจิกายน 2563 6:10:03 น. 20 comments
Counter : 1119 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณเริงฤดีนะ, คุณหอมกร, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณmariabamboo, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณInsignia_Museum, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณSleepless Sea, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณmcayenne94, คุณสองแผ่นดิน, คุณThe Kop Civil, คุณhaiku, คุณnewyorknurse


 
สวัสดีตอนเช้า .. กท.ยังมืดอยู่ครับ

...
ไทยอยู่ช่วงมืดสลัว เพราะลุง ที่โทษคนอื่นประจำ เราต่าง
ก็หาทางออกที่ง่าย

ทางออกที่ง่ายเขากลับไม่ทำทาง ไม่เสียเงินมากนักด้วย
เลย รอ ..ดู ครับ


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:6:20:54 น.  

 
One way..in and out.
เข้าออกทางเดียว
ประมาณนั้น


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:7:53:22 น.  

 
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
หลายคนหวังว่าสองตุลาเราจะมีทางออกนะคุณก๋า



โดย: หอมกร วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:8:50:35 น.  

 
exist only แปลว่าทางออกเท่านั้น
ไม่ใช่ทางเข้านะคะ พี่ว่า

เรื่องโควิดเนี่ยยังไม่เห็นทางระงับได้เลย
คือเหมือนได้ แต่ไม่รู้จะผุดขึ้นมาเมื่อไรอีก



โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:9:20:02 น.  

 
ไว้พี่ก๋าและครอบครัวไปเชียงรายลงแวะดูนะคะ นิ่งๆ เงียบ ๆ ไม่รีบร้อนก็ดีค่ะที่แม่ปืม
วันนี้แวะมาส่งกำลังใจนะคะ ฮึบ ๆ ๆ


โดย: mariabamboo วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:10:47:36 น.  

 
สวัสดีครับพี่ภา

exist only
ผมมองแบบตีความน่ะครับ
ว่าถ้าโควิดยังไม่มีทางอออกในการแก้ปัญหา
มนุษย์อาจต้องมองย้อนกลับดูที่ต้นทาง
ว่ามันเกิดขึ้นมาได้อย่างไร

เปรียบเหมือนทางที่เราเดินออกมา
มันอาจทำให้เราต้องย้อนกลับไปดูว่าที่ผ่านมาเราเห็นอะไร
เราลืมอะไรไปหรือเปล่า
ทางแก้ปัญหาอาจอยู่ตรงต้นทางของปัญหาเลยก็ได้
แต่เราต้องเดินย้อนกลับไปจากตรงจุดที่เรียกว่าทางออกนี่ล่ะครับ

ผมเข้าไปอ่านงานตะพาบของพี่ภามาแล้ว
3 เรื่องนี้คุยกันยากจริงๆครับ
คุยกันไม่ถูกคอ ไม่ถูกหู
มีเรื่องได้ง่ายๆเลย 555





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:11:16:07 น.  

 
ขอบคุณค่ะ คุณก๋า



โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:12:36:06 น.  

 
เรื่องโควิดตอนนี้ควาามหวังอยู่ที่วัคซีนอย่างเดียวเลยพี่
อื่นๆ ตอนนี้ ผุ้คนน้องว่าค่อนข้างหย่อนยานไปเยอะเลยแหละ


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:14:17:42 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า
หลายเรื่องที่เกี่ยวกับโควิดเป็นความรู้สึกร่วมกัน
การเข้าใจความรู้สึกนั้น จะช่วยให้ทั้งตนเองและผู้เล่าได้ขบคิดร่วมกัน
ผมคิดว่าฟ้าเริ่มเปิดแล้ว ค่อยๆมองเห็นแสงเล็กๆ
หวังว่าเราจะเจอโอกาสที่ดีต่อไปครับ


โดย: Insignia_Museum วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:14:37:45 น.  

 
โควิดนี่วิฤกตหนักจริงๆ ครับ โจรเยอะขึ้นมาก จะเป็นอย่างไรเรามองไม่ออก แต่ถ้ายังเป็นแบบทุกวันนี้มันจะลำบากเอามากๆ เลยล่ะครับ

ที่ไปคุย จีนอาจเสนอเข้ามาให้เองเลยก็ได้ (ให้เราทดลองใช้) แต่ผลเป็นอย่างไร เราไม่อาจทราบ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:15:36:55 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า

อย่างหนึ่งที่โควิดสอนเราคือ การกลับมารอบคอบและทบทวนตัวเองอีกครั้งครับ


โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:17:02:01 น.  

 
สวัสดีครับ

ทางออกดีๆย่อมมีแน่นอนครับ ส่งกำลังใจครับ



โดย: Sleepless Sea วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:17:19:23 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

สู้ สู้ จ้ะเดี๋ยว โควิด มันก็ผ่านไป มันจะสู้วัคซีนไม่ได้แน่
ได้ข่าววันนี้ว่า นายกตู่เซ็นสัญญาซื้อวัคซีนแล้ว จ้ะ อิอิ

ตอนนี้ มีจ่ายคนละครึ่ง ร้านค้าของก๋าเข้าร่วมโครงการไหม
จ๊ะ เห็นคนจับจ่ายกันสนุกสนาน ครูกดไม่ได้เลย อิอิ ก๋าล่ะ กด
กับเขาด้วยไหม เฟส 2 เริ่ม 1 ม.ค. 64 อ่านข่าวมา จ้ะ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:17:49:45 น.  

 
เมื่อมีเวลาว่างเย็นมักชอบกลับมาอ่านบันทึกของตัวเอง
ว่าแต่ละช่วงเวลามีอะไร บางครั้งเรื่องที่จำไม่ได้มาเปิดอ่าน
หรือต้องการจะค้นหาเรื่องที่เคยเกิดขึ้นเพราะมีวันเวลาประกอบไว้
แต่เมื่อผ่านแต่ละช่วงเวลา ถ้าจะเขียนให้โศกเศร้า
หรือทุกข์ระทม ด่าทอให้เจ็บแสบเผ็ดร้อน
เย็นคงเขียนได้ดีอ่านไปน้ำตาร่วงเผาะ
หรือคนอ่านแล้วอยากจะซัดให้สักป้าบก็เป็นได้


เรื่องราวในชีวิตของคนก็ต้องมีความสุขความทุกข์
สมหวังผิดหวัง มีคนที่เราถูกใจไม่ถูกใจ เป็นธรรมดา
(ที่จริงชีวิตคุณก๋า ก็จัดอยู่ในกลุ่มเบาๆมากทีเดียว)
อยู่ที่เราเลือกจะเก็บเลือกจะจำเลือกจะถ่ายทอด
สิ่งที่เราเขียนที่เราถ่ายทอดมันก็ไม่ไปไหน
บางคนว่า เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว
หรือ สรรพสิ่งเป็นหนึ่งเดียว


โดย: mcayenne94 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:18:03:58 น.  

 
ตอนนี้หลายประเทศล็อคดาวน์รอบสอง
ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่โควิดจะจากไป
ก็คงได้แต่อดทนนะคะ
ทางเข้าและทางออกแม้จะเป็นทางเดียวกัน
ก็ยังดีกว่าไม่มีทางไปนะคะ สู้ ๆ ค่ะ


โดย: เนินน้ำ วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:18:12:27 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ก๋า



โดย: พระจันทร์สีม่วงง่วงๆ สม่ำเสมอ วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:20:26:55 น.  

 
พอเห็นยอดจากทั่วโลกนี่สยองเลยครับ หนักหนาสาหัสจริง ๆ ครับ
ผมชอบมาอ่านบันทึกย้อนหลังที่เขียนไว้ในบล็อกเหมือนกันครับ มันรู้สึกมาก ๆ

อาทิตย์นี้ลิเวอร์พูลเตะเร็วนะครับ


โดย: The Kop Civil วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:22:30:51 น.  

 
ทางออกยังอีกยาวไกล
ผู้ติดเชื้อมีแต่เพิ่มจำนวน วันนี้ เยอรมันนีติดเชื้อเกิน1ล้านแล้ว
วัคซีนเท่านั้นที่จะหยุดเชื้อนี้ได้



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 27 พฤศจิกายน 2563 เวลา:22:37:22 น.  

 
New normal นี่เลี่ยงไม่ได้เลยครับ
มีวัคซีนแต่ก็ต้องดูแลตัวเองด้วน ไม่ใช่ปล่อยเซอขึ้นมา ระบาดชุดใหญ่นี่ขำไม่ออกเลยอ่ะครับ
วะนนี้คุยกับลูกค้าเหมือนกันว่า โควิดอาจกลายเป็นโรคประจำถิ่นเหมือนไข้หวัดใหญ่ก็ได้ อยู่กับโลกนี้แบบยาวๆ
แต่มนุษย์จะปรับตัว เพื่อใข้ชีวิตปกติแบบไม่ปกติต่อไปอ่ะครับ



โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 28 พฤศจิกายน 2563 เวลา:0:45:17 น.  

 

สวัสดีค่ะน้องก๋า


โดย: newyorknurse วันที่: 28 พฤศจิกายน 2563 เวลา:5:41:51 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 393 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]