อรุณสวัสดิ์ครับ

เรื่องมีจิตที่มั่นคงขณะ วาด/เขียนภาพ ผมก็เชื่อเช่นนั้นครับ

ต้องคุมจิตให้นิ่ง เพื่อให้งานออกมาสื่อให้เห็นบางอย่าง บางคน
ก็น่าจะคิดขำ ๆ เขียนออกมาเพื่อดูปฏิกิริยาของผู้อ่าน/ผู้ดู
...

ผมฟังเพลงของนักร้องหลายคน ร้องเพลงออกมาเขาคุมเสียง
สื่อออกมาให้เห็นว่าเป็นเพลงเศร้า ผิดหวัง.. หรือบางคนสื่อออก
ให้เห็นความรัก และจะเฝ้ารออยู่ (ส่วนใหญ่จะเป็นเพลง 80-90)

น่าจะใช้คำว่า "คุม" ตัวเองมิให้วอกแวกนะผมว่า

สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

อ่อ แรงบันดาลใจพู่กันเดียวของก๋า คือคุณยัน จัน นี่เอง
ท่านหน้าตาไม่เหมือนคนไทย100% นะคะก๋า
คล้ายๆศิลปินใครสักคน แต่พี่นึกไม่ออก ^^


พี่ว่า สว ดื้อคล้ายๆกันหมดทุกบ้านนะคะ

ก๋า มาดาม หมิงหมิง มีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะคะ

คนละวงการเลยคุณก๋า 55

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

ยัน จัน หรือ ชื่อจริง สายัณห์ จันสว่าง น่าจะเป็นต้นแบบ
พู่กันเดียว ของ น้องก๋า เลยนะ
ครูเชื่อ คนที่จะเขียนพู่กันเดียวได้สวยงาม ต้องมีจิตที่มั่นคง
จดจ่ออยู่กับสิ่งที่เขียนอย่างแน่นอน จึงจะได้ผลงานที่งดงาม จ้ะ

ดูจากตัวอย่างหนังสือที่เธอนำมาให้ชมเป็นตัวอย่าง น่าจะเป็น
เรื่องของ "ธรรม" ทั้งนั้น เนาะ ชอบชื่อเรื่อง "คุกความคิด" มาก
ที่สุด จ้ะ ความหมายดี คำง่าย ๆ แต่ให้ความหมายลึกซึ้งดีมาก

โหวดหมวด แนะนำหนังสือ

สวัสดีตอนเช้าครับ


ตอนนี้ที่กรุงเทพฯฝนเริ่มทิ้งช่วงครับ น่าจะกลับมาอ้าวๆเหมือนเดิมแล้วครับ

ศีลปินหลายท่านชอบไว้ผมยาวไว้หนวด

คนที่บ้านเคยคิดจะไว้ บอกเลย อย่าหาทำ ตัดผมทรงรองทรงและโกนหนวดแบบเดิมๆดีแล้ว

สวัสดีค่ะ

สวัสดีครับคุณก๋า

พู่กันเดียวของกะว่าก๋า มีไอดอลคือท่านยัน จัน นี่เอง
พู่กันเดียวนี่เหมือนปลายดาบอันแหลมคมของ zorro นะครับ
ตวัดเพียงครั้งเดียวเท่านั้น

สมัยเด็กๆ เวลาผมดูหนังจีน ไม่ว่าจะเป็นหนังตลกหรือไม่ตลกก็ตาม
ถ้ามีผีหรือปีศาจมารบกวน มันก็มักจะถูกปราบด้วยยันต์ด้วยฮู้
มันจะกระโดดดึ๋งๆๆๆๆๆ มาหลอกหลอนทำร้ายผู้คน
ถ้าอาจารย์เอาฮู้หรือยันต์แปะไปตรงหน้าผากผีหรือปีศาจ
พวกมันจะหยุดนิ่งทันที

ท่านเหลี่ยวฝานบอกว่า ฮู้หรือยันต์จะศักดิ์สิทธิ์ได้นั้น ก็มีเคล็ดอยู่ที่ว่า
การวาดนั้นต้องรวมจิตให้นิ่งเป็นหนึ่งเดียว แล้วตวัดเพียงครั้งเดียว
ก็เหมือนแบบที่คุณก๋ากล่าวแบบนี้เลยครับ

ของไทยเราก็เหมือนกันนะครับ
เวลาครูบาอาจารย์เขียนเลขยันต์ลงอักขระต่างๆ จึงต้องใช้สมาธิพุ่งไปตรงนั้น
ยันต์ทั้งหลายก็เลยมีมนต์คาถาและพลังจิตของครูบาอาจารย์แฝงอยู่ในนั้น
บ้านใครมีภูติผีปิศาจรบกวน ก็เลยใช้ยันต์นี่แหละกันผี

สมาธินี่จะฝึกแบบไหนก็ได้นะครับ แบบเซ็น แบบพุทธ แบบฮินดู
หรือจะแบบพู่กันเดียวของท่านยัน จัน กับคุณก๋า
อย่างน้อยก็หยุดความคิดของตัว เพื่อให้จิตมีพลังมากขึ้น
แล้วเอาไปใช้ในการงานต่างๆ ได้มากมายครับคุณก๋า

ชอบรูปคนนั่งชันเจ้า

ต๋อนปู้นบ้าวง America อยู่เจ้า

สวัสดีค่ะน้องก๋า วันนี้ได้รู้จักต้นฉบับพู่กันเดียว ท่าน ยัน จันนี้เองนะคะ ท่านยัน จัน หรือคุณ สายัณห์ จันสว่าง คงเป็นต้นแบพู่กันเดียวของน้องก๋า การจะเขียนพู่กันเดียวได้จิตต้องเป็นสมาธินะคะถึงจะตวัดพู่กันได้อย่างมั่นคงและสวยงาม
รูปลักษณ์ของท่านเหมือน นักเขียนพู่กันเดียวชาวจีนเลยนะคะ ผมยาว มีหนวด บทสัมภาษณ์ของท่านตั้งแต่ พศ.2545 เดี๋ยวนี้ 2565 ผ่านมา 20ปีแล้ว ท่านจากโลกนี้ไปแล้วแต่ผลงานท่านยังอยู่และเป็นต้นแบบให้น้องก๋าด้วย เยี่ยมมากๆค่ะ

โหวต รีวิวหนังสือนะคะ

ผมชอบภาพที่วาดแล้ว ดูไม่ออกในทีเดียวว่าคือภาพอะไร และแต่ละคนสามารถตีความได้แตกต่างกัน
ผมว่ามันจะได้อ่านแล้วตีความภาพจากสิ่งที่ตัวเองรับรู้
บางทีหนังสือเล่มนึง คนอื่นก็ได้อะไรจากการอ่านไม่เหมือนกัน

จำที่พี่ก๋าเคยบอกได้ครับ ว่าการทำสมาธิไม่จำเป็นต้องนั่งภาวนา แต่ทำอะไรที่เราชอบ แล้วจดจ่ออยู่กับมันก็เป็นสมาธิแล้ว

จากบล๊อก
จริงครับพี่ก๋า ภาพของในกระเป่าวันนี้บอกเหตุกาณ์ในปัจจุบัน หรือบอกเรื่องราวของเราในปัจจุบันได้เลย
เมื่อก่อนตอนออกไซต์ทุกวัน จะต้องใช้เป้ มีโน้ตบุ้ค สายชาร์ตโน้ตบุ้ค สายชาร์ตมือถือ สมุดโน้ต ปากกา ดินสอ ไม้บันทัด ยางลบ นามบัตร เยอะไปอีก

หนังสือแนวนี้สาวไม่เคยอ่านของคนอื่นนอกจากพี่ก๋า ไว้หาอ่านบ้างค่ะ

สวัสดีค่ะคุณก๋า
ว้าวๆ ดูแล้ว...คุณ ยัน จัน คือไอดอลคุณก๋า นี่เอง
มาแนวเดียวกันเลยคร้า ชอบอ่านหนังสือมาแต่เด็ก
ชอบพู่กันเดียว ตัวหนังสือเขียนก็ช่างเหมือนกันมากเลยคร้า
สุดยอด...คุณก็าคือศิลปินอีกคนหนึ่งในอนาคต..

การทำงานศิลปะนี่ ทำให้เรามีสมาธิ ขึ้นมากเลยนะครับ
เดี๋ยวนี้ ยังมี ศิลปะบำบัด หรือ Art Therapy ช่วยบำบัดได้
หลายเรื่องเลยทั้งสุขภาพจิต ทั้งเรื่องสมาธิ

พู่กันเดียวแบบที่คุณก๋าวาดนี่ ก็ไม่ใช่ใครๆจะเขียนได้นะครับ
ให้ อ.เต๊ะ ไปเขียนโดยไม่มีการฝีกมือฝึกสมาธินี่
เส้นออกมาเป็นไส้เดือน กิ้งก่า กิ้งกือ แน่นอนเลยนะครับ555

ปล.วันนี้ อ.เต๊ะ สั่งใบมีด 3แฉกของjapan ที่เค้าว่าดีๆมา
เดี๋ยวพรุ่งนี้ได้ลองแน่ครับ

สวัสดีครับคุณก๋า

ผมเพิ่งเคยเห็นนิตยสารหัวนี้ครับ

ที่ว่า
“งานเขียนก็เป็นการปฏิบัติธรรม”
จริงมากครับ

เพราะเป็นการได้กลั่นกรอง จัดระเบียบความคิด
แปรรูปออกมาเป็นตัวอักษร

เป็นเหมือนอาจารย์ และแรงบันดาลใจนี่เองคนนี้

ชอบภาพพู่กันเดียวประกอบบทกวีในแนวเซนของยันจันครับ
อ่านแล้วเข้าใจ
ของคุณก๋าก็ชอบครับ

เข้าฤดูฝนแล้ว ฝนตกพรำๆตั้งแต่ค่ำๆตกๆหยุดๆจนถึงเวลานี้ครับ