มิถุนายน 2559
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
1 มิถุนายน 2559

:: ดู [ DO ] 37 ::






:: ดู [ DO ] 37 ::



ภาพและคำ : กะว่าก๋า










62


ฉันเห็นขอทานคนหนึ่งเดินมา
ฉันถามเขาว่า “ความสุขคืออะไร ?”
ขอทานตอบว่า “แค่วันผ่านไป-
-ได้กินอะไรสักอิ่มก็พอแล้ว”



ฉันถามต่อว่า “ยังมีอะไรสำคัญที่สุด ?”
ขอทานตอบว่า “แค่ลมหายใจยังไม่หยุด-
-ก็นับว่าประเสริฐที่สุดแล้ว”
โดยไม่ต้องมีทรัพย์สินเพริดแพร้วพรรณราย



แค่มีลมหายใจ ยังมีชีวิต
ดีชั่วถูกผิด สำนึกเองได้
ชีวิตเกิดมา ใช้ไปแล้วตาย
มีใครยิ่งใหญ่เกินโลง



จะขวนขวายอะไรกันมากนัก
จะโลภมาก มักมากไปถึงไหน
ตายแล้วสิ้นสุดกันทุกราย
เอาอะไรไปไม่ได้แม้สิ่งเดียว





































Create Date : 01 มิถุนายน 2559
Last Update : 1 มิถุนายน 2559 6:07:01 น. 27 comments
Counter : 1332 Pageviews.  

 

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เรียวรุ้ง Funniest Blog ดู Blog
Sweet_pills Food Blog ดู Blog
mambymam Home & Garden Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

อรุณสวัสดิ์ค่ะน้องก๋า ขอบคุณที่ไปทักทายค่ะ พี่กิ่งตามมาอ่านงานเขียนของน้องก๋าแล้วทำให้นึกถึงข่าววันก่อนที่ขอทานเสียชีวิตไปโดยมีเงินเก็บเป็นล้านทีเดียว ขอทานเดี๋ยวนี้ไม่ธรรมดาเลยนะคะ

แต่เสียดายไปขอทานเค้ามาได้กลับไม่ยอมกินยอมใช้พอเสียชีวิตไปเงินก็เอาไปไม่ได้

พี่กิ่งโหวตงานเขียนให้นะคะ

มีความสุขวันใหม่ค่ะ



โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:7:26:07 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับ คุณก๋า
ความสุขของแต่ละคนไม่เหมือนกันจริงๆ
คนจนก็ขอแค่กินอิ่มนอนหลับ คนรวยก็อยากรวยล้นฟ้าทะลุไปดาวอังคารโน่น

เมื่อคืนฝนตกเกือบเที่ยงคืนครับ ฟ้าแรงอีก

ดอกนางพญาเสือโคร่งถ่ายตัดกับท้องฟ้าสวยครับ
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog


โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:8:09:13 น.  

 
หูยๆๆๆ แล้วที่คุณก๋าบอก อ.เต๊ะ ว่า วันไหนถ้ารวย 200 ล้าน แล้วจะเลิกไง
อีแบบนี้ มันหมายความว่าไงเนี่ย

ก๋าหลอกดาว อะ แง๊ๆๆๆ555

แล้วก็จริงๆ ขอทานส่วนใหญ่รายได้ดีมากๆระดับต้นๆของอาชีพยอดฮิต เลยนะครับ
เผลอๆดีกว่าพวกจบปริญญามารับเงินเดือนอีกแน่ะ เป็นเล่นไป 555

แล้วก้เรื่องแบบที่คุณก๋าเขียน จะเป็นจริงก็ต่อเมื่อ คนเหล่านั้นต้องเผชิญกับ โรคร้าย รักษาไม่หาย หรือประสบกับ วัฎจักร เกิด แก่ เจ็บ ตาย

เค้าถึงจะรู้ว่า เงินทอง ของนอกกาย ไม่มีค่าอะไรจริงๆนะครับ





บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: multiple วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:8:14:57 น.  

 
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ภาพประกอบสวยงามอีกตามเคยนะคุณก๋า



โดย: หอมกร วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:8:24:56 น.  

 
ดอกไม้กับท้องฟ้าใสๆ นี่มันเข้ากันจริงๆ นะคะ


ก็จริงค่ะ เบื่อแบบนี้ทำให้เลิกอยากเกิดอีก

แต่ก็..นะ คงอีกนานค่ะคุณก๋า


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:8:47:55 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณก่า
ความสุขและความพอเพียงของแต่ละคนไม่เท่ากันจริง ๆ นะคะ
ทั้งที่เกิดมาและจากไป ก็เอาอะไรไปไม่ได้เหมือน ๆ กัน



โดย: เนินน้ำ วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:9:00:17 น.  

 
ชอบท้องฟ้าหน้าหนาว
แตกต่างกับท้องฟ้าหน้างนตอนนี้
ฟ้าขาวซีดมาก
วันนี้ดีใจที่ กทม. ฝนตก
อากาศเย็นสบาย....เป็นความสุขจริงๆ เลยจ้า


โดย: อุ้มสี วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:9:05:58 น.  

 
สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

เมื่อวาน ฝนก็ตกหนักตั้งแต่ตี 1 โชคดี ที่ตอนเช้ามีนัด ฝนหยุดตก แดดออก แต่วันนี้ น่าเห็นใจคนที่ต้องออกจากบ้านไปทำงาน เพราะฝนตกตอนเช้า เวลาที่ทุกคนไปทำงาน(คิดถึงตัวเองตอนยังไม่เกษียณ ต้องใส่เสื้อฝน นั่งมอเตอร์ไซด์รับจ้างแถวบ้านไปส่งที่โรงเรียน เฮ้อ !คิดถึงแล้วเหนื่อย อิอิ)
วันนี้ กลอนเปล่า ยังคงให้แง่คิดในเรื่องของการรู้จักพอ ไม่ขวนขวายแบบไม่รู้จักพอ แล้วน่าจะต้องรวมไปถึง รู้จักหา ต้องรู้จักใช้ด้วย อิอิ ดอกเสือโคร่ง สวยมากจ้ะ เป็นที่เลื่องลือของเมืองเหนืออยู่แล้ว สักวันคงได้ไปชื่นชมของจริงเสียที เขาว่า ต้องไปตอนหน้าหนาวใช่ไหม จ๊ะ
โหวด หมวด Literature Blog จ้ะ

น้องก๋า ถามว่า บำเหน็จ เป็นมรดก ได้ด้วยเหรอ อิอิ
ข้าราชการบรรจุก่อนปี 40 (ถ้าจำไม่ผิด) เวลาเกษียณ เขาให้เลือกว่า จะรับบำเหน็จ หรือบำนาญ ถ้าบำเหน็จ คือ รับเงินก้อน โดยเอาเงินเดือนครั้งสุดท้าย คูณ 50หรือ 55 (คงจำไม่ผิดนะ อิอิ เพราะไม่ได้รับบำเหน็จ) ส่วนบำนาญ คือ ได้รับเงินทุก ๆ เดือน รวมทั้งสวัสดิการที่เคยได้รับ เช่น ค่ารักษาพยาบาล ส่วนรับบำเหน็จ คือ ตัดสวัสดิการทุกอย่างไปหมด บำนาญ คิดจาก เงินเดือนครั้งสุดท้าย คูณ จำนวนปีที่รับราชการ หารด้วย 50 หรือ 55 จำไม่แม่น ได้เท่าไร คือ เงินที่ได้ในแต่ละเดือน จ้ะ
ส่วนบำเหน็จตกทอด คือ เงินที่ทายาทตามที่ระบุไว้จะได้รับหลังจากที่เราตาย แต่ปัจจุบัน เขาแก้กฎหมายเพื่อให้ข้าราชการ มีสิทธิ์ใช้เงินก้อนนี้บ้าง โดยตอนเกษียณ ให้รับไปเลย สองแสนบาท พออายุ 65 ก็ให้รับได้อีกส่วนหนึ่ง ไม่เกินสองแสนตามแต่ตอนเกษียณ เราเงินเดือนสูงไหม แต่อย่างไร ก็ตาม ไม่เกิน สี่แสน ที่เราจะได้นำไปใช้ก่อนตาย ที่เหลือ เป็นบำเหน็จตกทอดให้ทายาทไปรับได้เมื่อเราตายแล้ว (คงกลัวทายาทไม่มีเงินทำศพเรามั้ง อิอิ) ดังนั้น เราจึงต้องไปทำเรื่องแสดงเจตนาว่า จะให้ใครเป็นผู้รับเงินของเราตัวนี้ เรียกว่า บำเหน็จตกทอด จ้ะ



โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:9:46:01 น.  

 
ภาพสวยคะคุณก๋า หวานรับความสดชื่นยามมีฝนเช้านี้เลย
แต่บทความ ช่างขัดใจ ...กับภาพสวยหวานเลยจร้า
"ชีวิตเกิดมา ใช้ไปแล้วตาย
มีใครยิ่งใหญ่เกินโลง"....สาธุคะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog


โดย: Tui Laksi วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:10:36:37 น.  

 
อย่างที่พี่ก๋าบอกนะคะ ชีวิตเราก็เท่านี้


โดย: kae+aoe วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:10:43:17 น.  

 
ขอบคุณสำหรับโหวตค่าคุณก๋า

เรารีวิวหนังสือทีไร ไม่ค่อยมีคนเม้นท์ เรื่องโหวตนี่ยิ่งน้อย 555

ขอบคุณที่แวะไปอ่านนะคะ

งาน "แนวนี้" ที่บอกว่าชอบนี่คือแนวไหนคะนี่ 555 แนว 18+ เหรอคะ?


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:13:19:54 น.  

 
กะว่าก๋า Literature Blog โหวตให้งานเขียนดีๆ ค่ะ

ส่วนเรื่องซ้ำชั้น มีผลกับซีค่ะ เพราะนางกลัวมาก บอกแม่ให้ช่วยสอนหนังสือหน่อย 555


โดย: kae+aoe วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:13:21:25 น.  

 
สวัสดีค่ะ
สุดท้ายเราไม่พ้นเรื่องตาย ฮี่ๆๆ
ในเมื่อเราเอาอะไรไปไม่ได้
เหลือแค่ว่าอะไรที่จะทิ้งท้ายให้คนอื่นได้นึกถึงเน๊อะ




โดย: FreakGirL วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:13:53:02 น.  

 
อ่านข้างบนแล้ว.... คงเป็นความพอใจ ในสิ่งที่ตนมี และ
ได้รับ ไม่โลภ หรือมีความต้องการอะไรมาก

ผมว่าเป็นเรื่องจริงแท้เลยครับคุณก๋า


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:14:18:25 น.  

 
เพราะมนุษย์ยังมีกิเลสหนา
ยึดติด ตัวกูของกูอยู่เลย
ความโลภก็บังเกิด
หาเงิน เก็บเงินมาชั่วชีวิต
บางคนไม่ยอมซื้อความสุขให้ตัวเอง เพราะเสียดาย
สุดท้ายพอตายไป คนอื่นเอาไปใช้กันสบายแฮ

กะว่าก๋า Literature Blog


โดย: ดาวริมทะเล วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:14:29:50 น.  

 
ไม่ได้เอาอะไรมา แล้วยังจะอยากเอาอะไร
ไปล่ะเนอะ

แต่พี่อยากให้คนโกงๆแล้วรวยมหาศาล
ได้กลับมาเกิดใหม่และจำสมบัติเก่าๆของตน
ได้ทุกอย่างแต่เอาคืนไม่ได้จัง

สองวันนี้กรุงเทพฯมีฝนประปราย อากาศเย็นลง
เยอะเลยค่ะ วันนี้ตรงที่พี่นั่งมีแค่ 30.5 องศา

อยากให้ฝนตกทางต้นน้ำเยอะๆจัง จะได้มีน้ำเข้า
เขื่อน อย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้ แล้งหน้าจะยิ่งแย่
เดินทางกลับบ้านป่า นาข้าวสองข้างทางแห้งสนิท
ต่อไปข้าวต้องแพงขึ้นมากแน่ๆ



โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:15:20:15 น.  

 
5555 สวนทางกันค้าบบบบ
จริงที่สุดเลยค่ะ ไอ้ที่ขโมยน่ะ
ขอดีๆให้มากกว่าที่ขโมยอีก

ขอบคุณโหวตด้วยนะคะ



โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:15:26:11 น.  

 
จริงค่ะ จะขวนขวายโลภมากกันไปทำไมนะคนทุกวันนี้
ตายแล้วก็ไปแต่ตัว แถมได้นอนที่แคบๆอีกนะ


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ชีริว Travel Blog ดู Blog
กิ่งฟ้า Travel Blog ดู Blog
ดาวริมทะเล Travel Blog ดู Blog
Tristy Food Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


ดอกไม้สวย อยากโหวตโฟโต้เหมือนกันนะคะ



โดย: mambymam วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:15:52:51 น.  

 

มีความสุขมากมากนะคะ
...


โดย: white in the dark วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:16:06:53 น.  

 
เนาะ ตายไปแล้ว เอาอะไรไปไม่ได้แม้สิ่งเดียว

ฟ้าสีเข้มสวยตัดกับนางพญาสีชมพู สวยเชียว


บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
PanGWeT Food Blog ดู Blog
ทนายอ้วน Travel Blog ดู Blog
คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog
sawkitty Travel Blog ดู Blog
tuk-tuk@korat Travel Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


*** ห๊า เขียนไว้ 30 กว่าเล่ม เอาแรงบันดาลใจจากไหนมาเขียนนักหนานะ


นครพนม เมืองเล็ก ๆ น่ารักอีกเมือง ที่อยากไปซ้ำ ลองจากเมืองน่าน ในใจพี่


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:17:44:46 น.  

 
ถ้าคนเรามีความรู้สึก "พอ" กันง่าย ๆ ... โลกนี้คงมีความสุขขึ้นเยอะเลยเนาะคุณก๋า ปัญหาคือ เราไม่ค่อยรู้สึกเพียงพอกัน

ขอบคุณคุณก๋ามาก สำหรับโหวตให้พี่ค่ะ ... วันนี้บล็อกรู้สึกเข้าได้เร็วปกติแล้วค่ะ เมื่อวานหลังจากที่พี่โพสต์บล็อก เล่นต่อนิดหน่อย gateway time-out อีกเช่นเคย

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog


โดย: Tristy วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:20:34:04 น.  

 
รู้แจ้งเห็นจริงเลยค่ะ
ที่ว่ารวย แค่ไหนถึงว่ารวย
ขอทานคนนี้เขารวยมากกว่าเราอีกค่ะ


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:21:54:49 น.  

 
น่าจะเอาไปบอกว่าผู้มีอำนาจนะครับ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:22:34:40 น.  

 
ฟ้าสีน้ำเงินสม่ำเสมออย่างกับเทสีในโปรแกรมภาพเลยครับ งามตาไปอีกแบบ
ชอบบทสนทนากับขอทาน ความสุขของแต่ละคนต่างกันตามการรับรู้และเป้าหมายของแต่ละคนไปนะครับ
เริ่มอ่านเรื่องขอทาน แต่ตอนจบคิดถึงคำพูดของโอดะ โนบุนากะซะงั้น
"ชีวิตมนุษย์เป็นเพียงฝันหนึ่งตื่น จะไขว่คว้าอะไรมากมาย"
ความสุขในการอัพบล็อกของผมคือการที่ไอดอลอย่างพี่ก๋าเข้ามาชมบล็อกเป็นประจำครับ (วันนี้โหมดปากหวาน อิ๊อิ๊)

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ตุ๊กจ้ะ Parenting Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: ชีริว วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:22:39:04 น.  

 
จากที่คุยกัน นั่นเป็นคุณสมบัติของคนโง่นะครับ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:23:17:20 น.  

 
“แค่ลมหายใจยังไม่หยุด-ก็นับว่าประเสริฐที่สุดแล้ว”

ขอทานรักและเห็นคุณค่าของการมีชีวิตอยู่นะคะ
ขอบคุณคุณก๋าสำหรับข้อคิดดีๆด้วยค่ะ
ภาพสวยมากค่ะ

.................................................

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog

.................................................

นอนหลับฝันดีนะคะ


โดย: Sweet_pills วันที่: 1 มิถุนายน 2559 เวลา:23:56:55 น.  

 
ภาพสวยเหมือนเคย จริงค่ะไม่มีใครใหญ่เกินโลง


โดย: zungzaa วันที่: 4 มิถุนายน 2559 เวลา:9:57:20 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]