ไม่หนีจ้ะ มาเจิมอย่างเดียว

มาไม่ทัน

กินใจอะไรเช่นนี้

ความเจ็บ ความช้ำ ความเศร้า ความเหงา การพลัดพราก การจากลา การร้องไห้

ล้วนแต่ต้องเจอ เพียงแต่ว่าเราจะเปิดใจรับมันได้มากแค่ไหน

และใช้ชีวิตอยู่กับมันได้ยังไง

กิ้ว ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อารมณ์ไหนน้อเช้านี้

แต่ยังไงก็อิจฉาคนได้ไปเที่ยวอยู่ดี

อิอิ วันนี้นอนดึก พึ่งกลับบ้านค่ะ ได้เป็นผู้หญิงอยู่แถวหน้าๆ ของบล๊อกนี้เลยค่ะ แหะๆ ปกติป้าบ๋วยจะมาประมาณที่ร้อยกว่าเสมอ
ดึกแล้วแอบเปิดรูปบล๊อกอ่านคำบรรยายไปด้วย นึกกลัวเพลิงกับเปลวไฟ ขนลุกอย่างบอกไม่ถูกค่ะ

หมิง หมิงน้อยคงยังไม่ตื่น แต่ป้าบ๋วยจะเข้านอนแล้วค่ะ
สวัสดีตอนเช้ากับราตรีสวัสดิ์นะค่ะพี่ก๋า ป๊าหมิงหมิง
ปล. เช็คหลังไมค์ด้วยนะค่ะ

คุณจิ๊บมานั่งเล่นที่นี่เอง....ยังไม่ไปนอนอีก...อิอิ

๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑

ชอบภาพไฟวันนี้
ชอบเนื้อหาประกอบด้วย

ชอบมากๆๆ.................

รปไฟน่ากลัวจังเลยค่ะ งือๆๆ ดูแล้วร้อนมากๆ แต่ก็เหมาะกับเรื่องมากเลยค่ะ

- หวัดดียามเช้าครับพี่

- เห็นไฟแล้วเห็นภาพเลยพี่

- ไฟกลายเป็นดาบ (สองคม) ได้เสมอ

ขอบคุณมากค่ะพี่ชาย

หน้องสาวไม่หนีไปไหนดอก ชีวิตนี้ต้องสู้กันต่อปายยยยย

วันนี้ก่อ ทิ้วสะเดย์มอร์นิ่งแล้วอ่ะน้อ บ้านเฮากะขอดองซันเดย์มอร์นิ่งไว้ก่อนเน้อ

แวะมาเป็นกำลังใจให้น้องสาวด้วยอีกคนจ้ะ

ปัญหามีไว้ให้เราเผชิญ อย่าคิดหนีปัญหาเพราะยิ่งหนี

ปัญหาก็ยิ่งตาม ทุกปัญหาแก้ไขได้ด้วยปัญญา

โดยไม่ต้องพึ่งมยุราค่ะ คอนเฟิร์มมมม

สวัสดีตอนเช้าครับ....

ดูรูปแล้วน่ากลัวยังไงไม่รู้ครับ...

มันเหมือนบรรยากาศที่แอนฟิลด์เมื่อคืนยังไงก็ไม่รู้ครับ..

^
^

หนูพิมพ์คำว่า "น้องสาว" ผิดอ่ะค่ะพี่ก๋า

ยังแอบอิจฉาคนได้ไปเที่ยวอยู่นะ 555

เบื่อการเมืองก๊าบบบบบบบบบบบบบบ ตอนนี้หวังว่ามันจะดีขึ้น อิอิ

บ้านเมืองไม่สงบ การเงินในกระเป๋าก์ฝืดตามไง 5555

พี่ชาย ...
โลกมิได้ถูกออกแบบมาเพื่อเรา
และเราเปลี่ยนวิถีของโลกนี้ไม่ได้
แต่โลกนี้มีหลายเส้นทางที่จะนำเราไปสู่จุดหมาย
ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเลือกเดินไปตามเส้นทางใด
จริงไหม

ไม่มีลิมิต ชีวิตเกินร้อย

น้องเอ็มร้อยห้าสิบ

....

อ่านแล้วก็อิน ซาบซึ้งตามไปกับถ้อยคำเหลือเกินค่ะพี่ก๋า
รูปเปลวเพลิงก็แบบว่า
พี่ก๋าสอนหนูบ้างได้ป่าวค้า เวลาถ่ายกองไฟแบบนี้
ต้องทำยังไงบ้างเอ่ย เอ็มไม่เคยถ่ายออกมาสวยเลยสักที - -"


็Happy Tuesday จ้ะพี่ก๋าคุง

วันนี้ มาชวนพี่ก๋า เผา ดิน ให้หมิงหมิงเล่นค่ะ

น้องสาว...
ชีวิต คือ ชีวิต
มันมิได้เป็นสิ่งใดที่มากกว่านั้น
แค่เราเข้าใจมัน
แค่เราได้ใช้ชีวิต .



........




การใช้ชีวิตของใครนหนึ่ง
บางครั้งเป็นเงาสะท้อนชีวิตใครอีกคนได้
วันนี้ดี.รู้สึกว่าตัวเองเป็นเงา
ที่สะท้อนชีวิตของใครอีกคนอยู่



ดี.ก็หวังว่าประสบการณ์ของเงา
คงบอกเล่าเรื่องราวชีวิต
และทั้งเงาทั้งชีวิต
จเดินไปบนเส้นทางเดียวกันได้

วันนี้เงาเข้มแข็ง
และบอกเล่าประสบการณ์ได้อย่าง
เข้าใจชีวิต
และกำลังใช้ชีวิต...ไม่ได้ถูกชีวิตใช้


ดี.ไปลากเพื่อนรักของดี.มาอ่านก่อนล่ะ
ไม่มีทางให้พลาดเลย

สวัสดีตอนค่ำค่ะ หมิงหมิง น้องก๋า แอน มาดาม
ชีวิต ต้องดำเนินต่อไป ไม่ว่าอะไรก็ตาม สู้ๆ เนาะได้เกิดมาแล้วนี่
have a nice day ka.

ดี.พยายามถ่ายไฟ
แต่มันไม่แผดเผาแบบนี้
ถ่ายไปถ่ายมา เหลือแต่ถ่านดำดำ
หาความงามไม่เจอเร้ยยยย
แต่ดี.ก็พยายามอยู่น๊าพี่น๊า

ดี.เคยถ่ายไฟที่สะท้อนลงน้ำ
เงาระริกอยู่ในน้ำ
ดี.ว่ามันสวยมากเลย
แต่ทุกวันนี้ยังหาไม่เจอเลยว่าอยู่ไหน
อยากเอามาลงบล็อกมากเลย
แต่ดี.หาซะจนมั่นใจแล้วว่าไม่อยู่แล้วแน่ๆ

ฝากพี่ก๋าแล้วกันค่ะ

"ไฟระริกในสายน้ำ"

จะตามาดูที่บล็อกนี้อ่ะน๊า

ดีค่ะก๋า...
ชอบจัง...

"อย่าเศร้าให้นานนัก
อย่ารัก..จนตัวตนเธอมิหลงเหลือ
อย่าเผาชีวิตด้วยความหวาดกลัว
อย่ามัวทดท้อซึมเซาเศร้าหมอง"

"ชีวิต คือ ชีวิต
มันมิได้เป็นสิ่งใดที่มากกว่านั้น
แค่เราเข้าใจมัน
แค่เราได้ใช้ชีวิต "

บางครั้งแค่บทความดีๆก็ทำให้คนที่ใด้อ่านมีพลัง
ในการก้าวต่อไป...

เหมาะสมแล้วกับหลายๆรางวัลที่ใด้รับ...
พี่อาจจะอวยพรช้าไป แต่ถึงไม่รู้ก็ให้ด้วยใจไปนานแล้ว
และพ่วงตำแหน่ง"คุณพ่อดีเด่นแห่งชาติ"ให้อีก

หมิงน้อยของพี่ตื่นรึยังคร้าบ...

หนีอะไรก็หนีไม่พ้น
เท่าหนีใจตัวเอง

กองไฟใดไม่ร้อนเท่า
กองไฟที่ร้อนอยู่ในอก

น้ำที่จะดับไฟในอก
คือสติ และใจตัวเอง

สวัสดียามเช้า ยังหนาวมาก ๆ อยู่ค่ะ
ที่บ้านเราตอนนี้หนาวมาก หมอกลงเยอะ
จนมองไม่เห็นภูเขา ปีนี้เชียงใหม่หนาวยาวนาน
บางคนบ่นแล้วว่า มันทรมาน แต่เรายังอินอยู่กับความหนาวนี้
ชอบฤดูนี้ที่สุด

หายหน้าไปหลายวัน เพราะไม่ได้อยู่บ้านค่ะ
เพิ่งกลับมา เห็นภาพน้องหมิงหมิงแล้วอยากกอด
เผื่อจะได้อุ่นขึ้นบ้าง น่ารักมาก ๆ ค่ะ แก้มยุ้ย
แก้มหน้าหอมเป็นที่สุด

------



วันนี้คุณปลอบใจคนไม่สมหวังกับความรักได้หลายแง่มุม
แต่เราก็ว่าเธอโชคดีอยู่อย่างที่ได้รู้จักความรัก
มันเป็นตรรกกะนะ รักแล้วทุกข์
ทุกข์เพราะรัก
แต่เราก็อยากจะรัก
มันแค่เรื่องสมหวังกับไม่สมหวัง
บางทีเริ่มหวาน มันก็ขมได้เพราะขาดความเข้าใจกัน
ความผูกพันไม่ได้ยืนยันเรื่องความมั่นคง

ความรักมันมีพลังมากมาย
ทั้งสร้างสรรค์และพลังทำลาย
ไม่อยากให้มันเป็นเหมือนไฟที่แผดเผา

แต่อะไรไม่เท่าการไม่ไว้วางใจกันนะ
เวลามันไม่ไว้วางใจกัน มันเซ็งสุด ๆ
ไฟมันเผาใจเรา ทำใจได้ยากมาก
อยู่แต่ว่าจะทนเพื่ออะไร ทนได้ไหม และจำเป็นไหมที่ต้องทน

เอาเถอะ เกิดอะไรขึ้นก็อย่าเศร้านานนัก
อย่าจมกับมันนานเกินไป
รักใครได้
แต่อย่าลืมรักตัวเองบ้างละกัน





สู้ ๆ นะน้องสาว

เห็นแล้วนึกถึงการเล่นแคมป์ไฟร์สมัยไปค่ายเลยค่ะ...
กองไฟเป็นสัญลักษณ์ของการมีสปิริตและความสามัคคี...
สุขสันต์วันอังคารค่ะคุณก๋า...

คุณก๋าไม่กล้าถามมาดามเพราะกลัวคำตอบที่ได้รับจะชวนป๋วยปี่แป่ก่อหรือเปล่าคะ


ขอให้ชีวิตครอบครัวของคุณก๋าและมาดามมั่นคง สามัคคีปรองดองกันตลอดไปนะคะ

เดี๋ยวนี้อัพสองอาทิตย์บล้อกเลยน้าาาาา
^
^
อารายกานนน...ก็คนเค้ายังไม่ว่างนี่นา
งานแยะ งานเยอะ งานยุ่ง...ก็ว่ากันไป


อรุณสวัสดิ์นะขอรับลุงก๋า

เวลาเราเป็นฝ่ายไล่..ทำไมมันช่างยากเย็นเช่นนี้หนอ

- หวัดดียามสายครับ

- จิ๊บหนะ ผมจ้างให้เชียร์ "พี่รี่+ต๊อก" ถ้าทำได้จะให้ 20 /ครั้งครับผม

- ว่าแต่พี่ก๋าจะไปเที่ยวเชียงรายหรือครับยังไงก็ฝาก "ตุ๊บๆ" เจ้าเบสและโบ๊ตหน่อยครับพี่ ในโทษฐานอายุอ่อนกว่า แต่หน้าแก่พอๆ กันหนะ

หนาวๆ อย่างงี้ได้ผิงไฟอิงแอบกะหมิงหมิง 2 คน คงจะดีเน๊าะอ้ายก๋าเน๊าะ

เธอจะปิดประตูหนีความทุกข์ไม่ได้
นั่นเพราะเธอก็จักปิดประตู
มิให้ความสุขได้ผ่านเข้ามาในชีวิต

^
^

ฟี่ชอบประโยคนี้นะพี่ก๋า

บางทีการเปิด " ประตูใจ"
ยอมรับว่าทุกข์ ก็ทำให้ทุกข์น้อยลงได้เหมือนกัน

สวัสดีตอนเช้า ๆ ค่ะ

มิน่า..เมื่อคืนถึงร้อนเหลือเกิน
ไฟจากที่นี่เอง...หลายกองซะด้วยจิคะ 55555+++
อยากจะยิ้ม อยู่เหมือนกันค่ะ
แต่จากหลาย ๆ ครั้ง หัวเราะแบบบ้า ไปเลยก็มี มินหน่ะ

สวัสดีครับ..พี่ก๋า..
ได้ของเล่นมาใหม่ครับ..กระบอกข้าวหลาม 555
ผมอยากลองถ่ายมาโครดูครับ..แต่ว่าไม่อยากลงทุน
เลยไปซื้อท่อมาต่อถ่ายเล่นดูก่อนครับ..

คุณภาพก็พอไปวัดไปวาได้..อิอิ
ครั้งแรก ... กับมาโคร Style Boat โบ๊ต ..





ขาตั้งกล้องไม่ต้อง..เพราะไม่มีใช้..
มือสั่นไปหน่อย..เพราะมันหนาว..
รูปออกมาไม่แจ่ม..เพราะของมันถูก..

5555 ทั้งหมดแล้ว..ไม่มีอะไรดีเลย แต่ผมชอบครับ..

.......................

มีความสุขมากๆนะครับ..
แต่พี่อาจจะไม่ค่อยสุขก็ได้เนอะ..ให้มาดามกะหมิงๆสุขไปก่อน เนอะ

ปล.ไม่น่าเลยเนอะ.. นาทีท้ายๆสำคัญจริงๆ

จิตตกตามเธอไปด้วยเลยค่ะ อิอิ

ชอบบทนี้จังค่ะ

..เธอจะปิดประตูหนีความทุกข์ไม่ได้
นั่นเพราะเธอก็จักปิดประตู
มิให้ความสุขได้ผ่านเข้ามาในชีวิต
จงคิด คิด และ คิด
ชีวิตมันเป็นเพียงบทเรียนที่เราต้องเรียนรู้

หนียังไงก็หนีไม่พ้นหรอกค่ะ ความทุกข์
ทุกสิ่งในโลกล้วนอนิจจัง
ตั้งรับทุกสิ่งทุกอย่างที่เข้ามาในชีวิตด้วยสติดีกว่าเนอะ ^^

สุขสันต์วันสีชมพูค่ะ

หวัดดีตอนเช้าจ้าศิษย์พี่

ศิษย์น้องขอแวะเข้ามาทักทายก่อน ช่วงนี้ศิษย์น้องไม่ค่อยมีโอกาสได้นั่งเล่นเน็ตนาน ๆ เลย บล็อกของตัวเองก็ยังไม่ได้ up ดองมาหลายวันแระ

เพราะตอนกลางคืนก็เล่นเน็ตไม่ได้ มันไม่มีสายต่อ ตอนเย็นหลังเลิกเรียนก็ต้องรีบกลับไปอาบน้ำและก็พักผ่อน เพราะช่วงนี้รู้สึกว่าตัวเอง weak ลงเล็กน้อย ช่วงกลางวันก็ต้องทำงานได้เข้ามาแวะทักทายเฉย ๆ ยังไม่ได้อ่านไรเลย

แล้วศิษย์น้องจะแว้บเข้ามาอีก

เป็นกะลังใจให้จ้า

สู้ ๆ สู้ตาย

โอ้..วันนี้ร้อนแรงมากๆๆ

ไฟน่ากลัวจัง หวัดดีเช้าวันอังคารคร่านู๋ หมิง หมิง

น้องสาว...
ชีวิต คือ ชีวิต
มันมิได้เป็นสิ่งใดที่มากกว่านั้น
แค่เราเข้าใจมัน
แค่เราได้ใช้ชีวิต .

ขอบประโยคนี้จัง

ชีวิตเต็มไปด้วยความเศร้า แต่ก็ต้องฝืนยิ้มต่อไปเพื่ออนาคต ยังไงก็หนีความเศร้าไม่เคยพ้น

เปลวไฟดูมีพลังจังเลยอ่ะ....

นึกถึงเรื่องเดินห้าง
ลูกของเพื่อน ก็ชอบมาก อยู่บ้านงอแงจะออกข้างนอกท่าเดียว แล้วอยู่ในห้าง ให้กินอะไรก็ยาม แล้วที่งงมาก ชอบขึ้นลงบันไดเลื่อน เห็นเป็นตบมือดีใจ นั่งในรถเข็น ยังยืนขึ้น ยิ้มหัวเราะอารมณ์แจ่มเลย เฮ่อ สมัยนี้ เด็กพัฒนาไปเร็วมากเลย เห็นแล้วขำกลิ้งเลย
ตอนนี้ พ่อแม่ เลยต้องพาออกไป วันเว้นวัน ไม่งั้นไม่ยอมแถมอยู่บ้านไม่ยอมอ้าบอกกินด้วย มีประท้วงเล็กๆแถมอีกต่างหาก
คุยเรื่องนี้เลยไม่ได้พูดถึงเรื่องบล็อก เนอะ ประสาคนสูงอายุ ได้คุยเรื่องเด็กน้อยแล้วทีความสุข เห็นการพัฒนาแต่ละขั้น ส่วนเรื่องเจ็บปวดอะไรนั่น เจอจนไม่อยากพูดถึงแล้ว กลายเป็นเรื่องเรื่อยเปื่อยซะงั้น

น้องหมิงหมิงเป็นไรจ้ะวันนี้สงสัยนอนเพิ่งตื่นหน้าตาแบบพูดไม่ออกบอกไม่ถูกนะ
และคิดว่าออกกำลังกายมากไปเล่าจ้ะดูหุ้นดี๊ดี ใบหน้าเรียวสวยเป็นรูปไข่อะ
ขอบคุณนะค่ะสำหรับภาพน้องหมิงหมิง (คนข้างๆแอบถามทุกวันหากว่าไม่เห็นภาพน้องหมิงหมิง)

ไฟในบล้อกคุณก๋าวันนี้ ทำให้พี่คิดถึงวันที่ทำกงเต้กให้แม่
พวกลูกหลานและญาติ ยืนล้อมรอบกองไฟ เผาสิ่งของไปให้แม่
ไฟในกองลุกโชติช่วง แต่ในใจกลับไม่โชติช่วงเหมือนดั่งไฟ

ไปดีกว่าน้ำตาไหลแล้ว...

กรี๊ดดดด..เฟาเม่า..เอ๊ย..ไฟม้ายยยย...

อิอิ เล่นมุขซะเลย..เม้นท์สามสี่รอบหลุดตลอด ท้อแล้วนะเนี่ย..

น้องสาว…..
ในวันที่เธอหม่นหมอง
และอยากร้องไห้ในท่ามกลางความเจ็บปวด
พี่ชายอยากบอกแม้เธอจักยิ่งรวดร้าว

ชีวิตคือความเศร้าและเหงาเปล่าเปลี่ยว
เหมือนเดินอยู่กลางกระแสเชี่ยวกรากของสายน้ำ
แต่หากเธอไม่ท้อแท้และปล่อยใจถลำ
ค่อยคลำทางเดินสู่หนทางที่วาดหวัง

อะไรเล่าที่เธอชิงชัง ?

ผู้คน ถ้อยคำหยามหมิ่น
ความรู้สึกผิดต่อตัวเอง
อารมณ์ที่หม่นสลด
ความรักที่พลาดผิดไม่สมหวัง
การงานที่ห่อเหี่ยวใจ
ชีวิตที่ไม่เป็นไปตามที่เธอมุ่งหวัง ฯลฯ

น้องสาว...
โลกมิได้ถูกออกแบบมา
เพื่อให้เข้ากับรูปรอยของเรา
ทุกสิ่งเป็นเพียงเรื่องราวขับขาน
เหมือนแสงเงาที่มืดสว่างแล้วพลันจากไป

ถามว่าเธอเศร้าให้หนักหนาที่สุด
ถามว่าเธอจะโบยตีความรู้สึกให้เจ็บจนสุดใจ
ถามว่าเธอเกลียดกลัวคำถามว่าทำไม ?
แต่สุดท้าย...มันคือหนทางที่เราต้องกล้าเผชิญ

เธอจะหนีมันไปที่ไหน ?
กี่ครั้งที่เธอต้องยิ้มรื่นแต่ข้างในร่ำไห้โศกซม
กี่คราที่หยดน้ำตายังขื่นขม
กี่หนที่ทุกข์ระทมทาบทาชีวิต

น้องสาว....
อย่ากลัวทุกความเศร้าที่จะผ่านเข้ามาในชีวิต
กอดมันอย่างอ่อนโยน
ให้มันเติบโตและผลิดอกเป็นความเข้าใจชีวิต

เธอจะปิดประตูหนีความทุกข์ไม่ได้
นั่นเพราะเธอก็จักปิดประตู
มิให้ความสุขได้ผ่านเข้ามาในชีวิต
จงคิด คิด และ คิด
ชีวิตมันเป็นเพียงบทเรียนที่เราต้องเรียนรู้

อย่าเศร้าให้นานนัก
อย่ารัก..จนตัวตนเธอมิหลงเหลือ
อย่าเผาชีวิตด้วยความหวาดกลัว
อย่ามัวทดท้อซึมเซาเศร้าหมอง

น้องสาว....
พี่ชายมิอาจช่วยเธอได้
ทำได้เพียงแจกจ่ายถ้อยคำ
และหวังว่ากำลังใจจะฟื้นคืนชีพให้เธอ

ยิ้ม นะ..ยิ้ม
อย่าท้อ อย่าแพ้พ่าย
อย่าให้ไฟในใจดับมอด
และอย่าให้เพลิงผลาญใจเธอจนเป็นจุล
แต่จงกอบไออุ่นของไฟกองนี้
ให้คุโชน แต่ไม่ทำร้าย
ให้คลายเหน็บหนาว
ให้อบอุ่นในหัวใจ

น้องสาว...
ชีวิต คือ ชีวิต
มันมิได้เป็นสิ่งใดที่มากกว่านั้น
แค่เราเข้าใจมัน
แค่เราได้ใช้ชีวิต .

..........................

^
^

ก็อบมาทุกคำ จะเอาไปให้พี่ชายปาต้าอ่าน

ว่า..หนูจะเอาพี่ชายแบบเนี้ย..

สวัสดี ค๊ายามสาย

อ่าน อ่าน อ่านแล้วอ่านอีกไม่ใช่ไม่เข้าใจนะ

แต่...ช่างกินใจเหลือเกิน พี่อยากให้ คนที่พี่รู้จัก

และนับถือ มาอ่านวันนี้จัง (หมื่นตาพี่ก็ มอบให้นะคะ)

รู้ว่า พี่เขาไม่ค่อยเข้าเนต ทำแต่ งาน งาน ครอบครัวๆ

.............

หมิง หมิง แก้มตุ้ยนุ้ย ไปทำงานหรอ

ไม่เห็น 2-3 วันคิดถึงจังเลย สบายดีน๊า อากาศอุ่นขึ้นบ้างแล้ว
"น้อง น่าหมั่นเขี๊ยว หมั่นเขี้ยว อ่ะ"พี่บีย์ เห็นภาพล่าสุด

แก้มพองเม้มปาก อยาก ไม่ดึง น๊า บีบ เฉยๆๆๆ พี่บีย์ว่างั้น

วันนี้พี่ก็ยัง มีงานรออยู่ ค่ะ

(ลูกค้าขอปิดร้าน จองตั้งแต่ เดือน ธค. 51) สะสางงานๆๆ

ก่อน น๊า คะ


มีความสุขนะคะ ทั้งครอบครัวค่ะ

คงไม่ได้แวะเยี่ยม พ่อ แม่ พี่ น้อง อีกแว๊ววววววววว

เปลวไฟสวย..ระคน..น่ากลัวค่ะ

นึกถึง ...ซานติก้า... ยังไงไม่รู้ค่ะ

น้องก๋า เว็บนี้มีเพลงของกะว่าก๋า คนเดียวกันกับพ่อน้องหมิงหมิงคนดีของมาดามใช่หรือเปล่าคะ ตกลงเป็นนักร้องปลอมตัวมาหรือเปล่า 5 5 5 ฟังๆดูมันก็เสียงน้องก๋าคนนี้เสียงเดียวกันอยู่นา ร้องเพลงแนวไหนก็ร้องดีน่าฟังทั้งนั้นเลยค่ะ ว่างๆจัดคอนเสิร์ตลงยูทูปให้ท่านผู้ชมที่อยู่ไกลได้ชมมั่งสิคะ
//www.ijigg.com/songs/V2E4774PB0

บล็อกวันนี้อบอุ่นจัง...
อุ่นจนร้อน...

ความทุกข์ก็เหมือนไฟ
เผาลนใจให้ร้อนรุม

...........



เขียนถึงน้องสาว...ปี้สาวมาอ่านโตยบ่าเป๋นหยังเนาะ อิอิ

ภาพเปลวไฟทั้งน่ากลัวและสวยงามเลยครับ

นั่นสิครับ...ชีวิตไม่ได้เป็นอะไรมากกว่าชีวิต ทุกอย่างมันผ่านมาทักทาย แล้วก็ผ่านไป ไม่มีอะไรยั่งยืน

ก็เหมือนยอดดอยอ่ะนะครับ ผลัดกันขึ้นผลัดกันลง ผลัดกันชม แต่ขอให้เก็บความรู้สึกนี้ไปนานๆนะครับ เพราะหลังจากนี้คงไม่มีโอกาสชมวิวสวยๆพร้อมผมอีกแว้ววว


ทิม เคฮิลล์จงเจริญ อิ อิ

เปลวไฟดูร้อนแรงน่ากลัวจริงๆเลยพี่

ชีวิตผันผ่าน รานร้าว หนาวร้อน
ฤดูกาลจะสอน ให้ย้อนคิด
เรียนรู้ คู่ความ ถูก-ผิด
ชีวิต ยึดติด..สิ่งใด

อาหารมีรส หวาน-ขม
ผลักลม เปลี่ยนทิศ มิได้
ไม่มีใคร ใช้น้ำมัน..ดับไฟ
เรื่องของใจ แก้ที่ใน ใจของเรา

ทางเดิน ชีวิตใคร ชีวิตมัน
อย่าหวั่น ต่อคืนวัน อันเปลี่ยวเหงา
ไฟจะดับ ดับทันที ที่ใจเรา
จะร้อนผ่าว ก็ที่เรา เฝ้าโหมไฟ

ผ่านหาย กลับกลายเป็น..อดีต
ยื้ดคมมีด กรีดใจ ใครที่ไหน
ถือไว้รัง แต่จะบาด อนาถใจ
ทิ้งมันไป ไกลแสนไกล อย่าใช้มัน

สู้เถิดนะ ก้าวเถิดหนา อย่าวิ่งหนี
อยู่ตรงนี้ ย่ำเท้าย่าง อย่างแม่นมั่น
กำลังใจ จากพี่น้อง ผองเพื่อนกัน
เธอกับฉัน ไม่หวั่นไหว.. ไปด้วยกัน..


ปตารมินทร์ / เขียนคำ

เปลวไฟดูร้อนแรงน่ากลัวจริงๆเลยพี่

ชีวิตผันผ่าน รานร้าว หนาวร้อน
ฤดูกาลจะสอน ให้ย้อนคิด
เรียนรู้ คู่ความ ถูก-ผิด
ชีวิต ยึดติด..สิ่งใด

อาหารมีรส หวาน-ขม
ผลักลม เปลี่ยนทิศ มิได้
ไม่มีใคร ใช้น้ำมัน..ดับไฟ
เรื่องของใจ แก้ที่ใน ใจของเรา

ทางเดิน ชีวิตใคร ชีวิตมัน
อย่าหวั่น ต่อคืนวัน อันเปลี่ยวเหงา
ไฟจะดับ ดับทันที ที่ใจเรา
จะร้อนผ่าว ก็ที่เรา เฝ้าโหมไฟ

ผ่านหาย กลับกลายเป็น..อดีต
ยื้ดคมมีด กรีดใจ ใครที่ไหน
ถือไว้รัง แต่จะบาด อนาถใจ
ทิ้งมันไป ไกลแสนไกล อย่าใช้มัน

สู้เถิดนะ ก้าวเถิดหนา อย่าวิ่งหนี
เริ่มตรงนี้ ย่ำเท้าย่าง อย่างแม่นมั่น
กำลังใจ จากเพื่อนผอง พี่น้องกัน
ยิ้มให้ฉัน ฝันอยู่ไหน..ไปคว้ามา..

ปตารมินทร์ / เขียนคำ

..................................

จบแบบนี้น่าจะเวิร์คกว่าเนาะ พี่ก๋าเนาะ..

โอ๊ยยย...ร้อนนน ช่วยด้วย

นี่เอง..ตัวการทำให้โลกร้อนๆๆๆ

น้องสาวไหนน่ะพ่อก๋า...ไม่ใช่มาดามแหงๆ
น้องสาวเยอะสิท่า หุหุหุ

อ่านแล้วไม่ค่อยเก็ท แบบว่า เกิดมาไม่เคยทุกข์ไม่เคยเศร้า ไม่เคยมีพี่ชาย เก็บเนื้อเก็บตัว อยู่คนเดียวในโลก
คิดคนเดียว พูดคนเดียว กินคนเดียว

หวัดดีค่ะคุณก๋า

วันนี้มาแนวร้อน
ทำให้นึกตอนเด็กๆที่เวลาไปต่างจังหวัด พอหนาวๆแล้วก่อกองไฟผิงกัน เอามันเผาไปปิ้งด้วย

พอมาอยู่ที่นี่ก็มีเหมือนกัน แต่ก่อในเตาผิงและเอามาร์ชมาโลมาปิ้ง (นึกไม่ออกจริงๆว่าอร่อยยังไง สู้มันเผาไม่ได้เลย)


ชอบกำลังใจที่ส่งให้น้องสาวค่ะ
เขียนดี อ่านแล้วคิดตกเลยค่ะ
...

รีบมารายงานตัวค่ะขอที่ส่งไป ไม่ทราบทำมั้ยถึงลงว่าไม่มีผู้รับค่ะเห็นเด็กบอกว่าส่งกลับมาหลายวันแล้วนู๋ดีเพิ่งได้เข้ามาทีออฟฟิตค่ะรบกวนขอที่อยู่อีกทีนะค่ะไม่ทราบส่งผิดเองหรือป่าวค่ะ คิดถึงหมิง หมิงจังเลยช่วยไปวิ่งเล่นที่บ้านหายเหงาไปเยอะเลยค่ะ งานเข้ามาหลายเรื่องหลังจากปีใหม่ แต่ว่าดีใจจังได้เห็นหมื่นตาใน เว็บกระปุกด้วยค่ะ

โดย: นู๋ดีค่ะ (kun_isara ) วันที่: 20 มกราคม 2552 เวลา:10:14:35 น.

รูปดูน่ากลัวดีจังอะพี่

สุขทุกข์อยู่ที่ใจพูดง่ายแต่ทำยากเนอะ

สวัดดีค่ะ..คุณก๋า..วันนี้ได้รับอะไรดีดี อีกตามเคยนะคะ ชีวิตคนเราที่ไม่มีอะไรแน่นอน ชีวิตที่อยู่เพื่อการยอมรับและการเรียนรู้ทุกสิ่งอย่าง อย่างนี้ น้องสาวคนนี้ได้คำชี้ทางจากพี่ชายก็คงต้องบอกว่า น้องสาวทุกคนที่อ่านขอบคุณมากมากเลยล่ะค่ะ

หมิงหมิง ซาลาเปาน้อยเป็นงัยบ้างค่ะเนี่ย คิดถึงนะจ๊ะซาลาเปาน้อยๆ

น้องสาว....ไปขับมอไซด์ซิ่งกะพี่ป่าว...
อย่าเชื่อพี่ก๋าเล้ยยย








แซวค่ะ








หนีไปไหนใย?
ใช้ใจเผชิญหน้า
ถนอมรัก..ด้วยศรัทธา
สิ่งใดมา..รับได้..ไม่หวั่นเกรง





หนีไปก็มะมีประโยชน์
เผชิญหน้า รับความจริง
ด้วยรอยยิ้ม ดีฝ่า...



เนอะหมิงๆเนอะ



ส่งฟามรัก
ให้คนแก้มยุ้ย(ฉองหมิง)







ปล. ใช้ภาพวันเกิด แทนความหมายความเป็นไปได้ ของชีวิต ทุกๆวัน

สวัสดีค่ะพี่ก๋า บทความนี้เขียนถึงใครเหรอคะ
เปิดมาเป็นภาพไฟ คิดว่าต้องเป็นอะไรที่เศร้าแน่ ๆ
ชีวิตคือการลงทุน 55++
แบบว่าต้องกล้าเสี่ยงไง
ดูคุณหนูดีออกทีวี เขาบอกว่า คนเราจะเป็นอัจฉริยภาพได้ก็ต่อเมื่อกล้า และมีสติ ค่ะ

หุ๊ หุ๊ วันนี้มาแนววิชาการหน่อยๆแฮะเรา เขิน ไปดีกว่า

ปล. ใส่ภาพมั่วมั่กๆ แหะ!
ชอบมากค่ะ
ความหมายดี ปลุกใจ(ให้สู้ชีวิต)เจงๆ

โดนมาก ๆ ค่ะ กะลังเศร้าเลย เพิ่งโดนโปรดุมา

ชีวิตก็คือชีวิตเนาะ อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ

ตอนนี้ก็พยามทำตัวให้วุ่นวายกับการมีความสุขอยู่ จะได้ไม่ว่างไปเศร้า อิอิอิอิ (ถึงแม้จะร้องไห้ไปด้วยก็ตาม...เง้อ)

แวะมาอีกที่เอาเครื่องบินมาฝากหมิง หมิงค่ะ

น้องสาวเธอได้อ่านและคงได้รับรู้

ยังมีคนห่วงเธอมากมาย

ชีวิตก็คือ ชีวิตเรียนรู้อยู่กับชีวิตของเรา

ทุกข์จะยังไม่ไปจากเรา สุขก็ยังอยุ่กับเราตลอดไป

วันนี้แวะมาทักทายสายๆค่ะ

อากาสเปลี่ยนคนไม่สบายเยอะ ดูแลสุขภาพนะค่ะ

อ่านบรรทัดแรก กะเห็นภาพไฟ ก็คิดว่าเขียนถึงตอนที่ซานติกาไฟไหม้....

หุ หุ

ภาพสวย บทกวีไพเราะ ขอพี่สาวอ่านหน่อยนะคะ
,,,/,,,,,,,,,,,/,,,,,,,,

น้องสาว...
ชีวิต คือ ชีวิต
มันมิได้เป็นสิ่งใดที่มากกว่านั้น
แค่เราเข้าใจมัน
แค่เราได้ใช้ชีวิต
............./////......................

ใช่แล้วค่ะแค่เราเข้าใจมัน...แค่เราได้ใช้ชีวิต

ม่ายหนี ม่ายหนี

แค่แถไปเรื่อยๆ ...

อ่านบล็อกพี่ก๋าแล้ว
เหมือนได้เติมไฟในการใช้ชีวิตเลยค่ะ ^^

ปล.ผ่อรูปใน multiply อ้ายแล้ว มาฟังถ้อยในบล็อกแกงค์แหมเตื้อ...ซาบซึ้งกิ๋นใจขนาดเจ้า (มั่วคำเมืองใช้ได้ก่ะเจ้า อิอิ)

(อ่ะนะเม้นท์ยาวทีไรลืมก็อบเน็ตหลุดตลอด หลุดไปที่ปาดไปอีกหลายเม้นท์)

วันนี้งานอ้ายโดนใจอีกแล้ว อดแจมมิได้..

................................

อ้ายก๋า เชื่อไหม..

เมื่อใดที่ปาต้ารู้สึกแย่ๆ แล้วมีคนห่วง..มีแรงใจ แม้แต่สักคนหนึ่งก็ตาม

ปาต้าจะรู้สึกเป็นภาระทางความรู้สึกของเขาเหล่านั้นเหลือเกิน จะไม่อยากจะเศร้าเลยอ่ะ รำคาญตัวเอง..

.........................................

เมื่อปาต้าสั่งใจ ให้หยุด มันก็หยุด..

จริงๆ นะ

ก็ยังนึกเห็นใจคนบางคน ที่ดับไฟในใจได้ยากเหลือเกิน..

ไฟในใจปาต้าคงเหมือนพลุ หรือประทัด ล่ะมั้งเปรี้ยงปร้างแป๊บเดียว ก็ดับ..เย็น เหมือนเป็นสร้างสีสันชีวิตพักนึงเนาะ

.................................................

พื้นฐานทางความรู้สึกปาต้าค่อนข้างแน่นต่อชีวิต

ปาต้าผ่านอะไรมามากมายตั้งแต่เด็ก

เลยรู้ว่า ตรงไหนควรจะพอ..และ หยุด..

เกือบทุกครั้งปาต้าเป็นคนหยุดมันเอง

ปาต้าเป็นคนปิดฉากเรื่องราวของปาต้า

ด้วยการขอเลิกและเดินจากมา

เพราะรู้ว่าเขารอให้ปาต้าพูด ปาต้าก็เลยพูด...

แค่นี้ทุกอย่างก็จบ...

............................

ที่จริงแล้ว..ที่ผ่านมา

ปาต้าถูกผูกมัดไว้ด้วย คำว่า "รัก"

ไม่ใช่ปาต้าจะยึดติด คนรัก หรือ คำรัก

แต่ปาต้าเป็นคนให้เกียรติ "ความรัก"

ความรัก เป็นสิ่งล้ำค่า และงดงาม เกินกว่าจะเหยียบย่ำมัน

เมื่อความรักที่เราเคยมีให้แก่กัน หมดคุณค่าในความรู้สึกเขา

เขาควรยอมรับ เพราะปาต้ายอมรับอยู่แล้ว

ไม่เคยบังคับใจใคร.. ไม่มีประโยชน์

เมื่อเขาไม่ยอมรับ ปาต้าก็จะทำให้เขายอมรับ

ว่าความรักระหว่างกัน ได้เดินทางจากไปแล้ว

เราควรยอมรับ และจากลากันด้วยดี

อิอิ ซึ้งป่ะ (เขียนไปเรื่อยนะเนี่ย..)

...........................................

อืม..พูดถึงบล๊อกเมื่อวาน..ให้ฟัง..(ที่ว่ากันว่าแรงๆอ่ะค่ะ)

กลอนนั้นปาต้าแต่งตามละคร หรือMV เพลงไรไม่รู้ล่ะ แล้วเอาลงเว็บเด็กดีเมื่อปลายปี 48 หูย...แฟนคลับ (ส่วนใหญ่วัยเรียน) ชอบกันมากมาย

แต่พอเอามาลงเมื่อวานในบล๊อกแก๊ง ชาวบล๊อกวัยใช้ชีวิต วัยทำงานแท้ๆ กลับรับกันไม่ค่อยได้ อึ้ง ทึ่ง เสียว กันไป

พี่ว่า..เราเห็นอะไร ในความแตกต่างมั้ยคะพี่

คนใช้ชีวิตมากขึ้น แต่กลับเข้าใจชีวิต ลดลง..

พี่หมูให้เจ้าหมิง หมิง มายืนแลบลิ้น รับแขกแทนนะ แอบใช้แรงงานเด็กซะแล้ว
(ชอบรูปนี้แหละพ่อก๋า ย่อให้เล็กหน่อยพอดีกรอบจะสวยมากเลย น่ารักเนอะ)

^
^

คุณวันที่ท้องฟ้าแจ่มใส ปาด



เค้าจะจิ้มไปที่ปาต้าอ่ะ

เธอจะหนีมันไปที่ไหน เฮ้อ!!!!
จะหนีไปไหนก๊านนนนเด็กผี รอหงส์แดงด้วย พูดแล้ว แอบรมณ์เสียเล็ก ๆ นำเค้าก่อน ไปให้เค้าตีเสมอได้ ตาหลอด เวลา เลย

ขอกลอนให้กำลังใจเด็กหงส์หน่อยได้ไหมค่ะ กำลังใจจะหมดแล้ว เมื่อไหร่จะ ยิงซัก 3-0 ซักกะทีน๊า...

คนเชียร์เริ่มหมดแรงแล้วน๊า.....(ขอบ่นหน่อยนะค่ะ ฮิฮิ)

เชียร์ลิเวอร์พูลไม่ขึ้นรอเชียร์กิ๊กเราคลานกะตั้งไข่ดีกว่า..

งับงับ แก้มแน่นๆ ซ้ายขวา 50 ที (โทษฐานที่ลิเวอร์พูลเสมอโฮะๆๆๆ)

ชอบสามรูปสุดท้ายจัง ถ่ายเปลวไฟสวยดีค่ะ เห็นเปลวร้อนแรงยามลมหนาวพัดมาแบบนี้ ทำให้รุ้สึกอบอุ่นขึ้นมาได้เหมือนกันนะคะ

ช่วงนี้กทม.อุ่นขึ้นแล้วค่ะ เชียงใหม่ยังหนาวมากไหมคะ

สวัสดีค่ะ
นั่งเล่นเน็ต เฝ้าร้านกาแฟอยู่มีเด้กมาขายครีมทาผิว ชื่อสมันไพรภัทรเหรัมภะ
ที่มาคือ จาก ต.ต้นเป่า อ.สันกำแพง
แถวนั้นเขานิยมทำอันนี้เหอ
กลัวโดนหลอก แต่ก็อุดหนุนเขาไปช่วยๆ เขา

ว่าแต่ว่า
ใครอื่นหลอก
ก็ไม่เท่าหลอกตัวเองนะ
หนีอะไรก็หนี
แต่อย่าหนีตัวเองหนา...

เห็นภาพเปลวไฟ แล้วต้องไปขอสายรุ้งจากพ่อพเยียนะ อุ๊ๆ

สวัสดีพี่ก๋า
เช้านี้ถึงว่าทำไมตื่นมามนอุ่นๆนัก
ที่แท้เพื่อนหงส์มายืนเบียดบนยอดดอยนี่เอง


...รูปเปลวไฟมันสวยนะพี่
แต่ไม่ชอบรูปแบบนี้เลย
น่ากลัวอ่ะในความรู้สึกมันแผดเผาร้อนแรงเกินไป

...แต่ ขอให้กำลังใจน้องสาวของพี่ด้วยนะคะ
ถ้าไม่อกหักแล้วเราจะรักเป็นหรือ
สู้ๆค่ะ

เอ้อ เอ้อ อ้า หนะ หนู ตั้งใจเรียนอย่างเดียวน่ะพี่ก๋าจ๋า

หนูกลัวไฟน่ะ หนูไม่เข้าไปใกล้หรอกจ้า

ชีวิตหนู มีแต่ตากะยาย เท่านั้นจ้า พี่ก๋าจ๋า

สวัสดีค่ะครูก๋า เห็นเปลวไฟแรงๆ คิดถึงอากาศหนาวๆ
กับมันเผา หรือข้าวหลามจังค่ะ อิอิ
สมัยเด็กๆ หน้าหนาวทีไร จะรีบตื่นแล้ววิ่งจี่ไปหน้าปากซอย
จะมีลานเล็กๆ ที่พ่อค้าแม่ค้าจะมาขายของกัน
มีมุมโปรดคือมุมที่เค้าย่างข้าวหลาม กับป้าแก่ๆ ขายขนมครก
ไปสายตลาดก็วายแล้ว...

อ่ายบล๊อกพี่ก๋าวันนี้ได้ข้อคิดเพียบเลย อิอิ

มาชวนไปดูรูปค๊า.....ยอดฝีมือภาพถ่ายเชียวนะ(หน้าไม่อาย)

ปล.แอบบ่นตลาดกาดอนุสารของกินแพงจัง

หวัดดีวันอังคาร เบิกบาน สำราญใจค่ะน้องก๋า


บล๊อกวันนี้ปลอบน้องไหนค่ะ อิอิ แต่ปลอบด้วยไฟเนี่ยนะ น่าจัวจังแต่ก็อ่ะนะ ช่วงนี้อากาศหนาวผิงไฟซะบ้างก็ดี แต่อย่าวิ่งเข้ากองไฟนะ ไฟมันร้อนขนาดเลยเนอะ...

หวัดดีวันอังคาร เบิกบาน สำราญใจค่ะน้องก๋า


บล๊อกวันนี้ปลอบน้องไหนค่ะ อิอิ แต่ปลอบด้วยไฟเนี่ยนะ น่าจัวจังแต่ก็อ่ะนะ ช่วงนี้อากาศหนาวผิงไฟซะบ้างก็ดี แต่อย่าวิ่งเข้ากองไฟนะ ไฟมันร้อนขนาดเลยเนอะ...

คนเราจะสุข หรือ ทุกข์ อยู่ที่ใจ เนอะ



**หลานบ่าวยิ้มโชว์ฟันมาหาแต่เช้าเลย อยากรู้ว่าหลานบ่าวเห็นอะหยั๋งกะอ้าย ถึงได้ยิ้มน่ารักขนาด อ้ายก๋าจ่วยบอกหน่อยเจ๊า

สวัสดีคุณก๋า...หนังสือฯโชคดีที่มีเจ้านายดี...จะพยายามรักษามันเอาไว้ พยายามเดินให้ตรงทาง..ตรงกรอบที่วางเอาไว้ แม้ใจอยากวิ่งเล่นซนบ้าง...แต่ก็ดึงมันกลับมาให้ได้ค่ะ

วันนี้เอาบะหมี่เป็ดมาฝากค่ะ






ปล.วันนี้ไฟน่ากลัวมาก...ข้อความเป็นกำลังใจให้ผู้ที่กำลังเศร้า...ดีจัง

ใช่มะพ่อก๋า
ถ้าอยู่คนเดียว คิดคนเดียว พูดคนเดียว กินคนเดียว
ก็คงไม่ต้องเศร้า
แต่มันเป็นไปได้ที่ไหนเล้า ใช่มะ

ต้อง positive thinking จ้า

วันนี้มาทักทายช้า อยู่ off. แล้ว net ช้า ไม่รู้เป็นเพราะ net โดยรวมช้า หรือ bloggang ช้าเน้อ

กทม.ความหนาวเริ่มจางแล้ว ทางนู้นเป็นไงบ้าง

ชอบหมิงหมิงใส่เสื้อกันหนาว

วันนี้มาเชิงร้อนรุ่ม

คงไม่หนีชีวิตครับ

เพราะชีวิตมีไว้ให้ใช้ ไม่ได้มีไว้ให้มันใช้เรา
(อ้างอิงจากหนังสือหน้าตาของชีวิตที่พี่ให้ยืมน่ะเนี่ย)

เดี๋ยวอ่านเสร็จแล้วจะส่งต่อให้เพื่อนอ่านน่ะครับ
อ่านนานมาก
เพราะอ่านวันละสามสี่หน้า
ไม่อยากอ่านเยอะ กลัวซึมซับไม่ทันครับ

ว้าวว วันนี้พ่อหมิงหมิง
มีคำคม คารมเด็ดอีกแล้ว
สวัสดีบ่ายวันสีชมพูน๊าา

..ชีวิตคือความเศร้าและเหงาเปล่าเปลี่ยว..

รู้สึกว่า..ชีวิตเป็นแบบนี้..ทุกตัวอักษรเลยค่ะ

แต่ไม่หนี....คอนเฟิร์ม

ปล.ชอบเม้นท์ของพี่ก๋าที่บ้านน้องฝ้ายจังค่ะ

สมัยก่อนตอนเรียนครูผมจะแอบอ่านบทความหรือไดอารี่คุณเป็นประจำ แต่คุณก็ไม่เคยว่าผม ทั้งๆที่มันเป็นเรื่องส่วนตัวของคุณ ผมอ่านดูแล้วจะวิเคราะห์ว่าคุณกำลังด่าใครหรือรู้สึกอย่างไรในวันนั้นๆบางบทความของคุณที่อ่านก็เป็นพลังขับเคลื่อนในช่วงชีวิตในตอนนั้น บางทีผมมีเรื่องงี่เง่ามาปรึกษาคุณก็มีแง่มุมที่ผมคิดไม่ถึงหรือผมคิดไม่ได้ให้มาตลอดอาจด่าผมบ้างผมก็ไม่โกรธเพราะผมคิดไม่ได้นิครับ หลายครั้งคุณแสดงความประหลาดใจในความสามารถของคุณ หลายต่อหลายครั้งอย่างเช่น ไปร้องเพลง ดา อินคา ที่ตึก แกรมมี่ และ นี่หมื่นตาก็มาทำเป็นหนังสืออีก คุณเป็นแบบอย่างที่ดีในการดำเนินชีวิต ไม่เจ้าชู้ เหล้าก็ไม่กิน บุหรี่ ก้ ไม่ดูด ซึงแตกต่างกับผมโดยสิ้นเชิง คุณเป็นคนสอนผมให้ศรัทธาตัวเอง ตอนนี้ผมโตแล้วมีครอบครัวแล้วคงไม่ไปขอคำปรึกษาที่ดีจากคูรอีกแล้ว ผมรู้สึกระอายใจ ทำไปเถิดครับสิ่งดีๆคุณจะได้เพื่อนดีๆและ สิ่งดีๆกลับมาอีกหลายเท่า แต่ตอนนี้มีให้ยืมสักสองพันไม๊ครับจะไปแอ่วปาย กับอฺ เอก เสาร์นี้ หักมุมไม๊ครับ อา ย้อเย่น อิ อิ อิ

สวัสดียามบ่ายคะพี่ ชีวิตคือชีวิต ที่เราต้องก้าวไปข้างหน้า ขึ้นอยู่กับตัวเราว่าจะเลือกเดินทางไหน

อยากเจิมมั้ง แต่มะเคยทันเรย

เห็นไฟแล้วกลัว

คิดถึงซานติก้า

บรื๋ออออออออ

สวัสดีบ่ายๆวันอังคารค่ะ หวัดดีคับหมิงหมิง

ไม่มีไม่หนีไม่จ่าย อ้าวคนละเรื่องเลย

คิดว่าไฟมีทั้งคุณและโทษอยู่เราจะเลือกให้ไฟเป็นแบบไหนค่ะ

หวัดดีค่ะคุณก๋า

เดี๋ยวมานะคะ ไปเอาถังดับเพลิงก่อน

โหพี่ก๋า ไม่ได้มีพี่ก๋า คนเดียวนะนั่น
ที่เห็นเป็นคุ๊กกี้

เห็นก๋องไปแล้วเป๋นหน้าดีกลัว มันแดงๆ จะใดบ่ฮู้

Blog นี้ร้อนจังขอน้ำหน่อย

อิอิ อ้ายก๋าก่ดาย..มาเออ..ออ กะปาต้า..

ปาต้ากะว่าไปอั้นละ..อิอิ

ผมว่า เราเป็นแบบเราเขาเป็นแบบเขา รักษารากของกันและกันครับผม

สวัสดีครับก๋า

ไฟนี่ดูแล้วรู้สึกร้อนเลยนะคะ ของจริงคงแย่มอดไหม้แน่แน่
เลย แต่บทสอนน้องอันนี้ดีจังค่ะ น้องหมิงหมิงสบายดีนะคะ
รักษาสุขภาพ มีความสุขค่ะ
อันนี้ฝากให้น้องหมิงหมิง ไม่รู้อร่อยเท่าของม่ามี้เปล่า

รูปไฟน่ากลัวจังค่ะ แต่ชอบที่เขียนจังอ่านแล้วได้คิดหลายๆอย่าง ขอบคุณที่เอาแบ่งปันกันนะค่ะ

ประมาณว่าปลอบเสร็จเผาส่งเลยอ่ะป่าวจ๊ะ...

ถ่ายภาพเปลวไฟได้ละเอียด ทุกอณูเม็ดแท้เลยน้องกิจ....เสียดายตอนนี้กรุงเทพร้อนแล้วหนา...หากมิเช่นนั้นพี่จักยื่นสองขาหน้ามาผิงไฟที่หน้าจอ...เป็นแน่แท้เชียว


ปลอบใจคนนี่ถ้าปลอบทางเน็ต...ก็ต้องเป็นคนใช้คอมเนอะถึงจะได้อ่าน..ถ้าไม่งั้นก็คงใช้วิธีส่งจดหมายน้อยหนีบที่กีบขาพิราบขาว...หรือพับจดหมายใส่ขวดลอยน้ำ...อะไรก็ว่าไป



ไฟเย็น....ไฟราคะ....ไฟกิเลส....ไฟสุมทรวง....และอีกหลายๆไฟ ก็คงต้องเจอต้องพบบ้างในชีวิต.....





"เธอจะหนีมันไปที่ใหน?????"

มีไฟอยู่กองนึง ที่ทุกคนปฏิเสธไม่ได้นะ ไม่รู้จะสีเข้มแดงฉานอย่างน้องก๋าถ่ายมามั๊ย..ส่วนจะร้อนมาก ร้อนปานกลางหรือ อุ่นๆ....คงไม่รับรู้แล้วล่ะ


จนกว่าจะถึงวันนั้น

ร้อนซะ....

แต่อ่านแล้วกินใจจริงๆนะ

บทความสอนน้อง

ล.ป. ลืมไป


ไม่เข้าบริษัทบำบัดแค้นแล้วนะ....เมื่อคืนเจอแม่ค้าขนมหวาน....ติดใจมากมายขอบอก ( ชอบคุณเชอรี่ อยู่แล้วด้วยล่ะ)




ขำเพื่อนน้องกิจที่ชื่อ judy น่ะ...ขำตั้งแต่ comment บล๊อกก่อนๆแล้วนะ..ฮาตึงโป๊ะดี

นั่นนะสิ เราหนีมันไปไหนไม่ได้ มันต้องชนกับมัน และต้องชนะความรู้สึกตัวเองให้ได้ แต่ดูแล้วรู้สึกร้อนอะครับ

พี่ก๋าน้ำตาไหลเลย อิน
เหมือนอะไรที่ผึ้งกำลังเจอเลย

อากาศที่ปายขอใช้คำว่า

กลางคืนหนาวโครตๆ อยากขุดดินนอนเลย
กลางวันร้อนโครตๆอ่ะพี่ ต้องพึ่งครีมกันแดด

5 5 5..หนูสายตาสั้นมาก พี่ก๋าขา เลยประเมินไม่ได้ ประมาณไม่ถูกว่าควรอยู่ตรงไหน แล้วค่อยเอื้อมมือ ไปสัมผัสไฟ....

มานยางไม่ถึงเวลา...หากมาถึง...ก็คงจะ ...บันดาลตาให้มืดมน ไม่ยินและไม่ยลอุปสรรคใดใด....เป็นแน่แท้

กำลังคิดถึงอยู่พอดี ว่า วันนี้ กทม.ร้อนมาก อับลม ต้นไม้ใบหญ้าไม่ไหวติง แล้ว ชม.จะร้อนไหมหนอ ไม่เห็นบ่น ง่วง ร้อน เลยวันนี้...

น่าเสียดายจังนะค่ะ

ไม่น่าปิดบล็อกเลย


เคยคิดที่จะปิดบล็อก ยกเลิกไอดีเหมือนกันค่ะ

ตอนนั้นเราก็ท้อแท้ เหนื่อย ไม่อยากทำอะไรเหมือนกันค่ะ

มาคิดดูแล้วถ้าเราทำใจให้ได้ รู้ว่าคงไม่มีใครรักเราเท่าตัวเรา ถ้าเราไม่ดูแลตัวเอง อีกไม่นานเราแย่นะค่ะ

ขอให้น้องสาวคนนั้น มีกำลังใจที่จะกลับเผชิญโลกเร็วๆนะค่ะ


มีความสุขมากๆค่ะ

เคยคิดเหมือนกันว่า เราหนีไปไหนไม่ได้.....

เราหนีความทุกข์ไม่พ้น ทางที่พ้นทุกข์.. ก็ต้องหากันต่อปาย อิๆๆ (มีแนวแล้วนิดหน่อย เหลือแต่ลงมือทำ)

เสียดายอนาคตน้องสาว เสียใจแทนครอบครัว ถ้าน้องสาวได้เจอพี่ชายดีๆ น้องสาวคงไม่เป็นเช่นนี้

เรื่องศิลปะการใช้ชีวิต โอ้เย....... ไปเปิดอ่านทบทวนของเก่าก่อนนะคะ อิๆๆ

ตอนแรกก็ไม่คิดว่าใช่นะคะพี่
แต่อ่านไปเริ่มคิด แล้วก็เมนต์ เหอๆ

แบบนี้ต้องอ่านหนังสือเข็มทิศชีวิตด้วยค่ะ
จะได้มีแรงฮึดสู้

โอ้ย...ร้อนๆรูปสวยมากๆก๋า...ปลอบใจก็เก่งอีกต่างหาก..นี่..ตกลงคราวหน้านัทกลับไป..จัดเลยใช่ม๊ะ..

หมิงๆท่าทางจะยืดตัวนะเนี่ย

โอ้เย... ได้เรื่องแล้ว

Work-Life Balance เย่เย... แต่ทำได้มั๊ยต้องดูกันต่อปาย อิๆๆ

ป.ล. ช่วงนี้เพ้อๆ หน่อยนะคะ ว่างจัด... แต่ถึงแค่สิ้นเดือนค่ะ ต้องไปฝึกงานแล้วเดือนหน้า

คำพระท่านว่า " ไม่เห็นทุกข์ ไม่เห็นธรรม "
น่าจะใช้ได้...นะคะ

ธรรมะ...สวัสดี....ค่ะ



แต่สงสัยลูกศิษย์ปอ ป้า จะตกภวังค์มากไปหน่อย..อิ อิ

ยินดีที่ไม่ยะเยือกนะจ๊ะ.. คนมีความสามารถล้ำด้วยคุณค่า อย่างน่ามหัศจรรย์

มาเก็บเฟรนลิงค์
แต่งบล๊อกใหม่คืนสู่ สา - มาร เฟรนลิงค์หายเกลี้ยง
จะไปหาใครทีลำบากจิ๊บ
แล้วคอมฯเครื่องใหญ่ก็ดันมาเสีย
ตอนนี้ต้องมาใช้นังเต่าเนี่ย
วันก่อนจอเพิ่งพัง ซื้อจอใหม่ คอมฯมาเสียอีก

บ่น บ่น บ่น ..... แล้วก็ไป

คอนเซ็ปงานน่าสนใจมากๆเลย แต่ค่าบัตรไหงมันแพงสุดๆอย่างนั้นล่ะน้อง..งานเดียวกะตั้งตัวเลยเหรอ..ว่าแต่ใครที่ไหนจะหลวมตัวซื้อบัตรฟ๊ะ

สงสัยพี่แม่แกจะแก่มากแระ บ่นจริ๊งงงงง

อ้อ ขอบใจนะที่เอาหญ้าอ่อนไปเสริฟ

อยากเห็นสายสะพายอ่ะ เอาไปถวายเร็วๆนะ

ไม่ว่าจะมีปัญหาอะไรเ ยี่ยงใด ร้ายแรง แรงเหลืออด
เราว่าบ่นออกมาบางครั้งการมีคนคอยรับฟัง คอยให้กำลังใจ
กันและกัน แบบนี้ล่ะคะ คนที่ขาดสิ้น และมีแต่ปัญหา
ต้องการค่ะ เพราะมันเป็นแรงใจให้ตัวเองเดินหน้า
ต่อไป แม้บางครั้งอาจจะมีอ่อนแรง และถดถอยไปบ้าง
แต่การได้กำลังใจดีๆ จากใครคนหนึ่ง คนที่รู้สึก
ดีๆ นับถือกัน และรักเอาใจใส่กันแบบที่คุณก๋าให้น้องสาว
คนนี้ล่ะคะ เป็นอะไรที่เยี่ยมยอดมองบลังก์เลยค่ะ ..


อ่านแล้วเชื่อแน่ว่าน้องสาวคนนั้นน่าจะได้กำลังใจ
เพิ่มมากขึ้นนะคะ .. แต่แอบไปเห็นบล็อกกิ๊ก
คุณก๋าบอกว่าน้องคนนั้นอาจจะไม่ได้เข้ามาอ่านอ่า ..
เอาว่าส่งใจให้เค้ารู้เน๊าะว่า กำลังใจจากพี่ชาย
อย่าง่คุณก๋า มีมาเพียบ ^^

หนีไปอยู่ข้างๆ เปลหมิงๆๆ ได่ป่ะ

ชอบบทความวันนี้มากๆเลยค่ะพี่ก๋า
แต่ที่ไม่ชอบอ่ะ เปลวไฟนี่แหละ น่ากลัวอ่ะเปิ้นว่า
ความผิดหวัง ความเจ็บปวด ฯลฯ
ถือว่าเป็นบทเรียนของชีวิตดีกว่าเนาะพี่ก๋า

วันนี้มาทักทายคนที่หล่อกว่าเบยองจุนตอนค่ำนะคะ
แบบว่าวันนี้หัวฟูเหมือนเดิม
ระหว่างวันไม่ได้เข้ามา ณ ตรงนี้เลยค่ะ

จุ๊บๆ หมิงหมิงเช่นเคยละน้า

สวัสดีค่ะ..คุณก่า

เห็นไฟแล้วนึกถึง....

นึกถึงเวลาที่มันทำให้เราอุ่นในยามที่เราหนาว

นึกถึงความร้อนที่มันกำลังเผาไหม้ในยามที่หายหนาว

ทุกอย่างล้วนมีสองด้านทั้งนั้น...

ไฟที่เห็นดับง่าย..แต่ไฟในใจเล่า..ยากแท้หยั่งถึง

น้องก๋าเอ๊ย ซีดีพี่ยังไม่ได้รับเลยจ๊ะ ไม่รู้จะหายกลางทางหรือเปล่าเนี่ย ใครแอบเอาไปเปิดฟังหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ

เนี่ย..ถ้ากล้องวีดีโอไม่มีก็ไปซื้อสิจ๊ะ หนังสือออกจะขายดิบขายดี พ่อเห่อลูกแต่ไม่มีกล้องวีดีโอ อย่างนี้ยังไม่เห่อเต็มพิกัดนา วันนี้ออกไปซื้อได้แย้ว จะได้ทันเอามาถ่ายตอนหมิงหมิงหัดเดินก้าวแรกไง

เป็น พี่ชายที่แสนดี นี่เอง

ตามมาดูบล๊อกที่ได้หลายรางวัลค่ะ
ดูเหมือนดิฉันจะเพิ่งมาครั้งแรก

ยินดีด้วยค่ะ

ข้อความและภาพ

ทำให้รู้สึกร้อนรุ่มและไม่มีความสุขไปด้วย

พี่ชายขา น้องสาวชอบจังวันนี้

หวัดดีค่ะพี่ก๋าทำอะไรอยู่เอ่ย นุชแวะมาส่งน้องหมิงหมิงเข้านอนค่ะ

ดูรูปไฟไปหลายๆ รูปแล้วรู้สึกอุ่นขึ้นอะค่ะ
อุปาทานรึเปล่าก็ไม่รู้
อิอิ

จ๊ะเอ๋ พี่ก๋าคุง

ขอบคุณมากนะคะสำหรับเทคนิคการถ่ายรูปกองไฟ
ที่นำไปบอกไว้ที่บล็อกเมื่อเช้านี้

สวัสดีตอนมืดคับท่านก๋า มาดาม แหละหมิง หมิง

เตรียมตัวไปเที่ยวกันเมื่อไหร่คับ

อย่าลืมเที่ยวเผื่อด้วยเน้อออออออออออออ

พี่ชายของน้องเล่า
หายไปอยู่แห่งหนไหน


T_T

มิน่าวันนี้อากาศมันร้อนขึ้น
เพราะก๋าก่อกองไฟไว้นี่เอง

สวัสดีรอบสามทุ่มกว่าๆค่ะพี่ก๋า
วันนี้เรื่อยๆ ไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
ไม่คุยกับคุณดี ก็กิน เหอๆ

หวัดดีครับพี่ก๋า
ตอนนี้จีนเริ่ิมร้อนแล่วครับ

ใส่เสื้อหนาไปอาบเหงื่อเลย

เจียงใหม่เป็นไงบ้างคับ

หนาวๆๆๆ มาดูไฟที่นี่ แล้ว รู้สึกอุ่นขึ้นเลยครับพี่


พี่ๆๆๆได้ดูหนังเรื่องแม่ค้าขนมหวานเปล่าครับ..ฮาดี
อิอิ..ดูเอาฮาก่อน..คืนนี้ไม่รู้ว่า ผีจะหลอกแกะ

หรือว่า แกะจะตามมาหลอนผีอีกก็ไม่รู้เนอะ..

ฝันดีครับพี่ก๋า หมิงๆ และ มาดาม กั๊บผม

ฝันดีค๊าบมาส่งครอบครัวหมิงหมิงเข้านอนค่ะ

ไฟลุกน่ากลัวจัง
แต่ไม่น่ากลัวเท่าไฟในใจ อิๆ

ฝันดีค่ะ

ไฟไหน...ร้อนเท่า ไฟนรก

จ๊าก ก ก !

(เกี่ยวมะเนี่ย...)


แวะมาทักทายก่อนนอนจ้า....!

ค้ากำไรเกินควรชัดๆ....

หมิงหมิงน้อย หลับแล้วละสิ อิอิ

โตไวจัง รูปที่ใส่ฮู้ดน่ารักดีนะคุณก๋า

คืนนี้ ขอให้ฝันดีทั้งพ่อแม่ลูกเลยนะจ้ะ

ฮื้อ...หมายถึง พี่ชายของทวิหมิงค่ะ ไตร ก. ขา.. เขาเก่งมาก จนวิสุดทึ่งค่ะ

สวัสดีค่ะคุณก๋า

ของทุกอย่างมีทั้งด้านดีและด้านไม่ดี ถ้าเปรียบไฟเป็นพลัง เป็นแรงผลักดัน ก็จะทำให้เรามีกำลังใจที่จะสู้ต่อไป แต่ถ้าเปรียบไฟเป็นเชื้อเพลิงก็จะเผาผลาญใจเราให้ร้อนและไหม้เป็นจุล

นอนหลับฝันดีนะคะ

วันนี้ความจริงล้ามากอยากพัก ตาจะปิดอยู่แล้ว
แต่ก็ยังอยากเปิดดูบล็อกสักนิดเพราะคิดถึงมิตรรักแฟนเพลง
แล้วก็เลยติดลมเหมือนเช่นทุกคืนแบบนี้แหละ
………………………………

เนื้อคำให้กำลังใจดีจัง

ตอนนี้หลานยายคงหลับเรียบร้อยแล้วนะจ๊ะ

ง่วงแระเหมือนกันค่ะ
งั้นส่งเข้านอนเลยนะคะ
ฝันดี ราตรีแล้ว จึงหรี่ตา ค่ะ อิอิ

มาบอกราตรีสวัส นะครับนอนหลับฝันดีครับ

ช่วงนี้ ผมไม่อยากเห็นรูปไฟครับ
ทำให้ผมคิดถึงภาพคนดิ้นทุรนทุรายในกองไฟ
ซึ่งผมเป็นคนหนึ่งที่ใช้กฎแรงดึงดูด ผมไม่อยากให้มันเกิด แถวนี้ โดยเฉพาะกับตัวเอง

ถ้าจะให้เสนอแนวคิดสุดโต่งที่ต่างออกไป ก็คือ
ชีวิตเราเป็นส่วนหนึ่งของพระเจ้า
เพราะฉะนั้นเราดีที่สุดแล้ว เรื่องต่างๆที่ผ่านเข้ามา
ให้เราเรียนรู้ ให้เราได้ฝ่าฟัน ให้เข้าใจตัวเอง
ให้พัฒนาตัวเอง เราสามารถทำได้ เพราะเราสามารถทำได้อยู่แล้ว พระเจ้าให้เราเกิดมา และสร้างให้เราทำมันได้ เราจึงทำมันได้แน่นอนอยู่แล้ว (งงไหมครับ แม้มันจะไม่ใช่หลักที่ผมยึดถือ แต่แค่ต้องการชี้แนวคิดที่แตกต่างครับ)

อ๊ายหมิง หมิงน้อยจะไปแอ่วหาน้องเอด้ากะเจ้า

555

หุ้ยยยยยยยยยยยยยย


แฉะ ๆ รูปมาเยอะ ๆ นะท่านก๋า

เอาแบบอัพบล็อกได้อีกนานหลายเดือนอย่างพี่จิ๊บเลยไง

อ๋อ ลืมไป คราวที่แล้วอ่านแล้วแต่เม้นท์ไม่ทัน
มีโชว์รูปคุณพ่อหมิงหมิงด้วย
ผมเคยเห็นรูป แต่เพิ่งเคยเห็นขั้นตอนการวาดรูปก็ครั้งนี้หล่ะครับ คงต้องใช้จินตนาการสูงอยู่ เลยต้องใช้เวลาเพื่อรออารมณ์ศิลปินใช่ไหมครับ

ขอบคุณที่ไปอวยพรวันเกิดนะคะก๋า

พรใดทุกประการ ขอส่งกลับไปยังผู้ให้ด้วยนะจ๊ะ

ง่า ตื่นตี 5 เลยเหรอ

ไม่เป็นไร

จะตั้งนาฬิกาปลุกมาเจิม

เอิ๊กกกกกกกกก

สวัสดีค่ะน้องก๋า

ถ้าพี่มีพี่ชายทีแสนดีแบบนี้ก็ดีซิเนอะ สอนน้องให้รู้จักเผชิญอย่าหนีปัญหา

สำหรับรูปเปลวไฟ มองแล้วน่ากลัวเหมือนกันเนอะ มันดูเร่าร้อนไม่สงบ ยิ่งเห็นเปลวไฟแล้วน่ากลัวจังค่ะ

น้องหมิง หมิง โตมากเลยน่ะค่ะ เห็นแล้วนึกถึงวันแรก ๆ ที่น้องหมิงคลอดเลย ยิ่งโตยิ่งน่ารักเหมือนใครเอ๋ย

มาดามยังชอปปิงอีกหรือเปล่าค่ะ

โห้ จูดี้ท่าทางจะรู้ทันพี่วาแหละ

เรื่องไฟบางทีรู้ว่าร้อนก็ยังอยากอยู่ใกล้
ถึงรู้ว่าไหม้แต่ก็อยากลองดู

หวังว่าน้องสาวจะรู้จักชีวิต และรู้จักใช้ชีวิตมากขึ้นนะคะ

เพราะด้วยเจตนาดี .. เชื่อว่าถึงน้องสาว
เค้าจะไม่ได้เข้ามาอ่าน แต่ก็คงรู้ค่ะว่าพี่บ่าว
อย่างคุณก๋าต้องจิตใจดี และคอยเป็นกำลังใจ
ให้เธอน่ะคะ .. น่ารักนะคะเนี่ย

................

อากาศเหมือนจะอุ่นแต่ว่าก็ไม่อุ่นซะทีเดียว
เพราะตอนนี้เกือบตีสอง อากาศเย็นมาอีกแล้วค่ะ
ตอนเช้าๆ ก็เย็นนะแต่ว่าพอสายหน่อย ถอดเสื้อ
กันหนาวออกแระ .. ร้อนตับแล่บเลยค่ะ ...


วันนี้แวะไป ชม. ด้วย ไปจัดการเรื่องแจ้งที่อยู่ของ
คนข้างๆ ที่ ตม. เชียงใหม่ ว่าจะไปเดินเล่นที่
เซ็นทรัลแอร์พอร์ต แต่เอาเข้าจริง ไม่เอาดีกว่า
ขับรถเลยไปโน่นเลยคะ คาร์ฟูซุปเปอร์ไฮเวย์นั่น
เลยได้เรื่องเลยช้อปกระจาย หนนี้อะไรเกี่ยกวับคอม
ได้ใหม่หมด หนก่อนได้เน็ตความเร็วสูง ตอนนี้ก็
มาได้จอคอมตัวใหม่ ราคารับได้ไม่แพง แต่ว่า
ถูกใจสุดๆ เลยค่ะ

คุยด้วยไม่ได้แล้ว...รวยเกินไป

พี่ก๋าขา.. หนูไม่อยากอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงคร่า... อิๆๆๆ

มากวนติง แล้วก็ปาย ฟริ้วๆๆ

บ้านนี้แขกเยอะจัด ..เรานั่งตรงไหนดีหนอ ..อิอิ มาด้อมๆมองๆหาหนุ่มน้อย ตาสวยๆๆ

แวะมาเยียมตอนดึกๆ ค่ะ
และแอบมาจุ๊บหมิง หมิงตอนหลับค่ะ

มาก่อนเลยละกันนะพ่อกาคุงกรวิก คืนนี้คงรอเจิมไม่ไหวแน่ๆ หรือถ้าไหวก็คงทำงาน ไม่ได้เอ้าท์ออกมาเล่น

จะมาบอกว่าถึงแล้วเน้อ ป้าดดดดดโทะ พระจันทร์แก่นใหญ่ขนาด

งามเจ้างามโปสการ์ดใบนี้ ขอบคุณจ๊าดนักเจ้า

อู๊ยยส์ เปลวไปโชติช่วง เห็นแล้วรู้สึกอุ่นขึ้นมาเลย
จริงๆก็ไม่ได้หนาวอะไรเพราะกรุงเทพร้อนแล้ว
แต่เมื่อคืนดันเปิดแอร์หนาวไปหน่อย หุหุ

พี่แวะมาถามเรื่องไวรัสที่ป๋าบอกไว้วันก่อน
มันชื่ออะไรอ่ะ? ฆ่าไม่ตายจริงๆเหรอ?
แย่จริงเพราะพี่เจอบ่อยมากเลยน่ะ เปิดช้า เครื่องร้อน
แล้วดับไป วันนึงเจอหลายครั้งเลยล่ะ
สงสัยคอมพ์ใกล้เจ๊งอีกแล้วมั่งเนี่ย

ปล.. คิดถึงสองหมิงจัง